Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 maja 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Lublinie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia S.A. Jacek Michalski (sprawozdawca)

I. Sędziowie: S.A. Barbara du Château

  S.A. Wojciech Zaręba

Protokolant st.sekr.sądowy Agnieszka Jarzębkowska

przy udziale Anny Utnik-Wójtowicz prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w Lublinie

po rozpoznaniu w dniach 15 maja 2014 roku

s p r a w y M. F. , T. I. (1) , D. M. (1) i S. S.

oskarżonych z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii i innych

z powodu apelacji wniesionych przez obrońców wszystkich oskarżonych

od wyroku Sądu Okręgowego w Lublinie

z dnia 16 października 2013 r., sygn. IV K 318/11

I.  zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy uznając apelacje za oczywiście bezzasadne;

II.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata H. P. kwotę 738 ( siedemset trzydzieści osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu odwoławczym D. M. (1);

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokat K. B. kwotę 738 ( siedemset trzydzieści osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu odwoławczym S. S.;

IV.  zwalnia oskarżonych M. F. , T. I. (1) , D. M. (1) i S. S. od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze i ustala , że wchodzące w ich skład wydatki ponosi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

1.  M. F. został oskarżony o to, że:

V. w okresie od 1 lipca do 30 października 2009 r. w D. i O. woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wbrew przepisom ustawy w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, uczestniczył w obrocie znacznymi ilościami środka odurzającego w postaci marihuany w ten sposób, że nabył od T. I. (1) w celu dalszej dystrybucji, łącznie nie mniej niż 200 gramów marihuany za kwotę 4.200 zł, którą następnie udzielał innym ustalonym osobom

w tym:

- na początku lipca 2009 r., daty dziennej nie ustalonej, w D. udzielił A. Ś. i małoletniemu P. W. (1) marihuanę w ilości 25 gram za kwotę 600 zł,

- pod koniec lipca 2009 r., daty dziennej nie ustalonej, w D. udzielił A. Ś. i małoletniemu P. W. (1) marihuanę w ilości 25 gram za kwotę 600 zł,

- w lipcu 2009 r. daty dziennej nieustalonej w O. udzielił nieustalonej osobie marihuanę w nieustalonej ilości za kwotę 20 zł.

- w sierpniu 2009 r., daty dziennej nie ustalonej, w D. udzielił A. Ś. i małoletniemu P. W. (1) marihuanę w ilości 50 gram za kwotę 1000 zł,

- we wrześniu 2009 r., daty dziennej nie ustalonej, w D. udzielił A. Ś. i P. W. (1) marihuanę 50 gram za kwotę 1000 zł,

- w październiku 2009 r., daty dziennej nie ustalonej w D., udzielił nieustalonej osobie marihuanę w ilości 50 gram za kwotę 1000 zł,

tj. czyn z art. 56 ust. 3 w zw. z art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485 z późn. zm.) w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k.

VI. w okresie od maja do lipca 2009 r. w D. województwa (...), działając wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany
w ilości 21 gram o wartości nie mniejszej niż 575 zł, którą nabył od ustalonej osoby tj. czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485 z późn. zm.).

2. T. I. (2) o to, że:

VII. w okresie od lipca 2004 r. do listopada 2009 r. w D. woj. (...) działając wbrew przepisom ustawy, w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej uczestniczył w obrocie znaczną ilością środka odurzającego w postaci marihuany oraz substancji psychotropowych w postaci amfetaminy i tabletek extasy w ten sposób, że nabył łącznie od ustalonych i nieustalonych osób nie mniej niż 6000 gram marihuany, nie mniej niż 1000 gram amfetaminy i nie mniej niż 2000 sztuk tabletek extasy, które następnie przekazywał ustalonym i nieustalonym osobom celem ich dalszej dystrybucji – tj. o czyn z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005r.
o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485 z późn. zm.).

VIII. w dniu 2 grudnia 2009 r. w B. woj. (...) wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. „ o przeciwdziałaniu narkomanii” posiadał znaczne ilości substancji psychotropowych w postaci 39 tabletek o łącznej masie 11, 52 grama, zawierających siarczan amfetaminy - tj. o czyn z art. 62 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. Nr 179, poz. 1485 z późn. zm.).

IX. w dniu 4 grudnia 2009r. w D. powiatu (...) woj. (...) wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. „ o przeciwdziałaniu narkomanii” posiadał środek odurzający w postaci żywicy konopii o łącznej masie 0, 49 grama - tj. o czyn
z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. Nr 179, poz. 1485 z późn. zm.).

3.E. F. został oskarżony o to, że:

X. w okresie od stycznia 2007 r. do listopada 2009 r. w M., dat dziennych nie ustalono, działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w brew przepisom ustawy uczestniczył w obrocie znaczną ilością środka odurzającego w postaci marihuany w ten sposób, że przekazał odpłatnie M. F. łącznie 1 kg marihuany o łącznej wartości ok. 35 tys. zł, w celu ich dalszej dystrybucji ustalonym
i nieustalonym osobom - tj. o czyn z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485 z późn. zm.) w zw. z art. 12 k.k.

XI. w okresie od czerwca 2008 r. do listopada 2009 r., dat dziennych nie ustalono,
w M., woj. (...), działając w krótkich ostępach czasu,
w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy udzielił co najmniej dziesięciokrotnie K. F. środka odurzającego w postaci marihuany o łącznej wadze ok. 100 gram
o łącznej wartości ok. 2400 zł, - tj. o czyn z art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485 z późn. zm.) w zw. z art. 12 k.k.

4. P. Ż. został oskarżony o to, że:

XII. w okresie od końca września do drugiej połowy października 2009 r. dat dziennych nie ustalonych w C. woj. (...), działając wbrew przepisom ustawy w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, czterokrotnie bezpłatnie udzielił Ł. P. środka odurzającego w postaci marihuany w bliżej nieustalonej ilości – tj. o czyn z art. 58 ust 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485 z późn. zm.) w zw. z art. 12 k.k.

XIII. w październiku 2009 r. w K. K. pow. (...) woj. (...), działając wbrew przepisom ustawy, w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, czterokrotnie bezpłatnie udzielił małoletniemu A. D. środka odurzającego w postaci marihuany w ilości nie mniejszej niż
1 gram – tj. o czyn z art. 58 ust 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485 z późn. zm.) w zw. z art. 12 k.k.

XIV. w październiku 2009 r. w K. K. pow. (...) woj. (...), działając wbrew przepisom ustawy, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej jednorazowo udzielił małoletniemu A. D. środka odurzającego
w postaci marihuany w ilości 0,25 grama za kwotę 10 zł. przy czym czyn ten stanowi przypadek mniejszej wagi – tj. o czyn z art. 59 ust 1w zw. z art. 59 ust 3 ustawy
z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485
z późn. zm.).

5. T. R. (1) oskarżony o to, że:

XV. w dniu 30 listopada 2009 r. w C. woj. (...), działając wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany w ilości 4, 24 grama wartości czarnorynkowej około 169,60 zł. - – tj. czyn z art. 62 ust
1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485 z późn. zm.).

XVI. w listopadzie 2009 r. daty dziennej nie ustalonej w C. woj. (...) działając wbrew przepisom ustawy w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w krótkich odstępach czasu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej dwukrotnie udzielił małoletniemu P. Ż. środka odurzającego w postaci marihuany
w łącznej ilości 9 gram za kwotę 220 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. (Dz. U. Nr 179 poz. 1485 z późn. zm.).

6.P. W. (2) o to, że:

XVII. w dniu 30 listopada 2009r. w M. pow. (...) woj. (...) działając wbrew przepisom ustawy posiadał śladowe ilości środka odurzającego w postaci marihuany przy czym czyn ten stanowi przypadek mniejszej wagi – tj. czyn z art. 62 ust 1 w zw. z art. 62 ust 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485 z późn. zm.).

XVIII. w okresie od września do 30 października 2009 r. dat dziennych nie ustalono
w C. woj. (...) działając wbrew przepisom ustawy, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w krótkich odstępach czasu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mniej niż dziesięciokrotnie udzielił małoletniemu P. Ż. środka odurzającego w postaci marihuany w łącznej ilości około 28 gram za kwotę nie mniejszą niż 940 zł. – tj. czyn z art. 59 ust 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485 z późn. zm.) w zw.
z art. 12 k.k.

7. M. P. (1) o to, że:

XX. w dniu 1 grudnia 2009r. w C. woj. (...), działając wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci marihuany w ilości 2,65 grama wartości czarnorynkowej około 106 zł. - – tj. czyn z art. 62 ust
1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485 z późn. zm.).

XXI. w listopadzie 2009 r. daty dziennej nie ustalonej w C. woj. (...) działając wbrew przepisom ustawy w wykonaniu z góry powziętego zamiaru
w krótkich odstępach czasu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej nie mniej niż trzykrotnie udzielił małoletniemu T. R. (2) środka odurzającego
w postaci marihuany w łącznej ilości 14 gram za kwotę 320 zł. – tj. o czyn z art. 59 ust 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485 z późn. zm.) w zw. z art. 12 k.k.

8.D. M. (2) oskarżony o to, że:

XXII. w okresie od 24 września 30 listopada 2009 r. dat dziennych nie ustalono
w M. woj. (...) działając wbrew przepisom ustawy,
w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w krótkich odstępach czasu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej kilkakrotnie udzielił P. W. (1) środka odurzającego w postaci bliżej nieustalonej ilości marihuany za nieustaloną kwotę – tj. czyn z art. 59 ust 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485 z późn. zm.) w zw. z art. 12 k.k.

XXIII. w październiku 2009r. daty dziennej nie ustalono w C. woj. (...) działając wbrew przepisom ustawy bezpłatnie udzielił Ł. Z. środka odurzającego w postaci marihuany w ilości 0,25 grama – tj. czyn z art. 58 ust 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485
z późn. zm.).

9.S. S. zostałoskarżony o to, że:

XXIV. w okresie od maja 2009 r. do czerwca 2009 r. dat dziennych nieustalonych
w C. woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu
z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy, trzykrotnie udzielił małoletniemu P. W. (3) środka odurzającego w postaci marihuany w ilości po 5 gram, udzielając łącznie 15 gram, za łączną kwotę 330 zł.

tj. o czyn z art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179 poz. 1485 z późn. zm.) w zw. z art. 12 k.k.

10.R. J. (1) oskarżony o to, że:

XXVII. w okresie od lutego do kwietnia 2009 r. w M. i O. województwa (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, dwukrotnie w jednakowy sposób wbrew przepisom ustawy, posiadał nabyty od ustalonej osoby środek odurzający w postaci 15 gram marihuany wartości nie mniejszej niż 450 zł. - tj. czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k.

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 16 października 2013r. sygn. akt IV K 318/11:

M. F. uznano za winnego dokonania zarzucanych mu w pkt V i VI aktu oskarżenia czynów, przy czym ustalono, iż czyn z pkt V polegał na tym, że:

w okresie od 1 lipca do 30 października 2009 r. w D. i O. woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wbrew przepisom ustawy w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, nabył od T. I. (1) w celu dalszej dystrybucji łącznie nie mniej niż 200 gramów marihuany, którą następnie udzielał innym ustalonym osobom, w tym:

- na początku lipca 2009r., daty dziennej nieustalonej, w D. udzielił A. Ś. i małoletniemu P. W. (1) marihuanę w ilości 25 gram za kwotę 600 zł,

- pod koniec lipca 2009 r., daty dziennej nieustalonej, w D. udzielił A. Ś. i małoletniemu P. W. (1) marihuanę w ilości 25 gram za kwotę 600 zł,

- w lipcu 2009r. daty dziennej nieustalonej w O. udzielił nieustalonej osobie marihuanę w nieustalonej ilości za kwotę 20 zł,

- w sierpniu 2009r., daty dziennej nieustalonej, w D. udzielił A. Ś. i małoletniemu P. W. (1) marihuanę w ilości 50 gram za kwotę 1000 zł,

- we wrześniu 2009r., daty dziennej nieustalonej, w D. udzielił A. Ś. i P. W. (1) marihuanę w ilości 50 gram za kwotę 1000 zł,

- w październiku 2009 r., daty dziennej nieustalonej w D., udzielił nieustalonej osobie marihuanę w ilości 50 gram za kwotę 1000 zł,

i ustalono, że czyn ten wyczerpuje dyspozycję art. 59 ust. 1 w zb. z art. 59 ust.
2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie w/w przepisów przyjmując za podstawę wymiaru kary art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11 § 3 k.k. w zw. z art. 60 § 1 i § 6 pkt 2 k.k. skazano go na karę roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 33 § 2 k.k. orzeczono karę grzywny w wysokości 300 (trzystu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych.

Na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeczono przepadek korzyści majątkowej osiągniętej
z przestępstwa w kwocie 4 220,00 (cztery tysiące dwieście dwadzieścia) zł.

Na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeczono nawiązkę w kwocie 1000,00 (tysiąc) zł na rzecz Stowarzyszenia (...) w L..

Za czyn z pkt VI, wyczerpujący dyspozycję art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, na podstawie art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii skazano go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. orzeczone kary pozbawienia wolności połączono i jako karę łączną wymierzono karę roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 63 §1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 1 grudnia 2009r. do dnia 16 sierpnia 2010 r.

Zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych, a wydatkami postępowania obciążono Skarb Państwa.

T. I. (1) w ramach zarzucanych mu w pkt VII, VIII i IX aktu oskarżenia czynów uznano za winnego tego, że w okresie od początku 2007 r. do 4 grudnia 2009 r. w D., B. woj. (...), W. i innych miejscowościach, działając wbrew przepisom ustawy, w krótkich odstępach czasu
w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej uczestniczył w obrocie znaczną ilością środka odurzającego w postaci marihuany oraz substancji psychotropowych w postaci amfetaminy i tabletek extasy w ten sposób, że nabył łącznie od ustalonych i nieustalonych osób nie mniej niż 4000 gram marihuany, 0,49 grama żywicy konopi, 39 tabletek o masie 11,52 grama zawierających siarczan amfetaminy, nie mniej niż 300 gram amfetaminy i nie mniej niż 1500 sztuk tabletek extasy, które następnie przekazywał ustalonym i nieustalonym osobom celem ich dalszej dystrybucji, tj. popełnienia czynu z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 60§2 pkt 2 i §6 pkt 3 k.k. skazano go na karę roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności i grzywnę w wysokości 300 (trzysta) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 30 (trzydziestu) zł.

Na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeczono przepadek i nakazano zniszczenie dowodów rzeczowych w postaci 39 tabletek zawierających siarczan amfetaminy oraz żywicy konopi o masie 0,49 g.

Na podstawie art. 63§1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 2 grudnia 2009 r. do dnia 16 sierpnia 2010r.

Na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeczono nawiązkę w kwocie 1000,00 (tysiąc) zł na rzecz Stowarzyszenia (...) w L..

Na podstawie art. 45§1 k.k. orzeczono przepadek na rzecz Skarbu Państwa korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa w kwocie 155 750,00 (sto pięćdziesiąt pięć tysięcy siedemset pięćdziesiąt i 00/100) zł.

Zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych, a wydatkami postępowania obciążono Skarb Państwa.

E. F. od dokonania zarzucanego mu w pkt X czynu uniewinniono. Wydatkami postępowania w tej części obciążono Skarb Państwa.

E. F. w ramach czynu zarzucanego mu w pkt XI uznano za winnego tego, że w okresie od początku 2007 r. do listopada 2009 r., dat dziennych nie ustalono, w M., woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy udzielił, co najmniej dziesięciokrotnie K. F. środka odurzającego w postaci marihuany o łącznej wadze około 100 gram i wartości około 2400 zł i uznano, że czyn ten wyczerpuje dyspozycję art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. i za to, na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii i art. 33§2 k.k. skazano go na karę roku pozbawienia wolności i grzywnę w wysokości 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwadzieścia) zł.

Na podstawie art. 45§1 k.k. orzeczono przepadek korzyści majątkowej osiągniętej
z przestępstwa w kwocie 2 400,00 (dwa tysiące czterysta i 00/100) zł.

Na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeczono nawiązkę w kwocie 500,00 (pięćset) zł na rzecz Stowarzyszenia (...) w L..

Na podstawie art. 69§1 i 2 k.k. w zw. z art. 70§1 pkt 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata.

Na podstawie art. 63§1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 17 lutego 2010 r. przyjmując dzień pozbawienia wolności za równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny.

Zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych, a wydatkami postępowania obciążono Skarb Państwa.

P. Ż. w ramach zarzucanych mu w pkt XII, XIII i XIV aktu oskarżenia czynów uznano za winnego tego, że w okresie od końca września do końca października 2009 r. dat dziennych nieustalonych, w C.
i w K. K. woj. (...), działając wbrew przepisom ustawy
w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, czterokrotnie bezpłatnie udzielił Ł. P. środka odurzającego w postaci marihuany w bliżej nieustalonej ilości, a nadto czterokrotnie bezpłatnie udzielił małoletniemu A. D. środka odurzającego w postaci marihuany w ilości nie mniejszej niż 1 gram oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej jednorazowo udzielił małoletniemu A. D. środka odurzającego w postaci marihuany w ilości 0,25 grama za kwotę 10 zł przy czym stanowi to przypadek mniejszej wagi i wyczerpuje dyspozycję art. 58 ust. 1 w zb. z art. 58 ust. 2 w zb. z art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11§2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to, na podstawie w/w przepisów przyjmując za podstawę wymiaru kary art. 58 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11§3 k.k. skazano go na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 33§2 k.k. orzeczono karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwadzieścia) zł.

Na podstawie art. 45§1 k.k. orzeczono przepadek korzyści majątkowej osiągniętej
z przestępstwa w kwocie 10,00 (dziesięć i 00/100) zł.

Na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeczono nawiązkę w kwocie 500,00 (pięćset) zł na rzecz Stowarzyszenia (...) w L..

Na podstawie art. 69§1 i 2 k.k. w zw. z art. 70§2 k.k. i art. 73§2 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata i na ten czas oddano go pod dozór kuratora sądowego.

Na podstawie art. 63§1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 26 listopada 2009r. przyjmując dzień pozbawienia wolności za równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny.

Zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. P. 2 509,20 (dwa tysiące pięćset dziewięć i 20/100) zł tytułem wynagrodzenia za wykonaną obronę z urzędu oskarżonego P. Ż..

Zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych, a wydatkami postępowania obciążono Skarb Państwa.

T. R. (2) uznano za winnego dokonania zarzucanych mu
w akcie oskarżenia czynów i za to, za czyn z pkt XV wyczerpujący dyspozycję art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii skazano go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeczono przepadek i nakazano zniszczenie dowodu rzeczowego w postaci 4,24 g marihuany.

Za czyn z pkt XVI wyczerpujący dyspozycję art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, na podstawie art. 59 ust.
2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 60§1 i §6 pkt 2 k.k. i art. 33§2 k.k. skazano go na karę roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności i grzywnę w wysokości 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwadzieścia) zł.

Na podstawie art. 45§1 k.k. orzeczono przepadek korzyści majątkowej osiągniętej
z przestępstwa w kwocie 220,00 (dwieście dwadzieścia i 00/100) zł.

Na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeczono nawiązkę w kwocie 500,00 (pięćset) zł na rzecz Stowarzyszenia (...) w L..

Na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86§1 k.k. orzeczone kary pozbawienia wolności połączono i jako karę łączną orzeczono rok i 3 (trzy) miesiące pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 69§1 i 2 k.k. w zw. z art. 70§2 k.k. i art. 73§2 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata i na ten czas oddano go pod dozór kuratora sądowego.

Na podstawie art. 63§1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 30 listopada 2009r. przyjmując dzień pozbawienia wolności za równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny.

Zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. T. P. 2 656,80 (dwa tysiące sześćset pięćdziesiąt sześć i 80/100) zł tytułem wynagrodzenia za wykonaną obronę z urzędu oskarżonego T. R. (2).

Zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych, a wydatkami postępowania obciążono Skarb Państwa.

P. W. (1) uznano za winnego dokonania zarzucanych mu
w akcie oskarżenia czynów i za to, za czyn z pkt XVII wyczerpujący dyspozycję art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, na podstawie art. 62 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii skazano go na karę grzywny w wysokości 30 (trzydziestu) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 (dwudziestu) zł.

Za czyn z pkt XVIII wyczerpujący dyspozycję art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k., na podstawie art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 60§1 i §6 pkt 2 k.k. i art. 33§2 k.k. skazano go na karę roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny
w wysokości 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) zł.-

Na podstawie art. 45§1 k.k. orzeczono przepadek korzyści majątkowej osiągniętej
z przestępstwa w kwocie 940,00 (dziewięćset czterdzieści i 00/100) zł.

Na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeczono nawiązkę w kwocie 500,00 (pięćset) zł na rzecz Stowarzyszenia (...) w L..

Na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86§1 i 2 k.k. orzeczone kary grzywny połączono i jako karę łączną grzywny orzeczono 100 (sto) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwadzieścia) zł.

Na podstawie art. 69§1 i 2 k.k. w zw. z art. 70§2 k.k. i art. 73§2 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata i na ten czas oddano go pod dozór kuratora sądowego.

Na podstawie art. 63§1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 30 listopada 2009r. przyjmując dzień pozbawienia wolności za równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny.

Zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. C. 2 509,20 (dwa tysiące pięćset dziewięć i 20/100) zł tytułem wynagrodzenia za wykonaną obronę z urzędu oskarżonego P. W. (1).

Zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych, a wydatkami postępowania obciążono Skarb Państwa.

M. P. (2) uznano za winnego dokonania zarzucanych mu w akcie oskarżenia czynów i za to, za czyn z pkt XX wyczerpujący dyspozycję art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, na podstawie art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii skazano go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Za czyn z pkt XXI wyczerpujący dyspozycję art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k., na podstawie art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 60§1 i §6 pkt 2 k.k. i art. 33§2 k.k. skazano go na karę roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny
w wysokości 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) zł.

Na podstawie art. 45§1 k.k. orzeczono przepadek korzyści majątkowej osiągniętej z przestępstwa w kwocie 320,00 (trzysta dwadzieścia i 00/100) zł.

Na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeczono nawiązkę w kwocie 500,00 (pięćset) zł na rzecz Stowarzyszenia (...) w L..

Na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86§1 i 2 k.k. orzeczone kary pozbawienia wolności połączono i jako karę łączną orzeczono rok i 3 (trzy) miesiące pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 69§1 i 2 k.k. w zw. z art. 70§2 k.k. i art. 73§2 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata i na ten czas oddano go pod dozór kuratora sądowego.

Na podstawie art. 63§1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 1 grudnia 2009 r. przyjmując dzień pozbawienia wolności za równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny.

Zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych, a wydatkami postępowania obciążono Skarb Państwa.

D. M. (1) w ramach zarzucanych mu w pkt XXII i XXIII czynów uznano za winnego tego, że w okresie od 24 września 2009 r. do 30 listopada 2009 r. w M. i w C. woj. (...) działając wbrew przepisom ustawy, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w krótkich odstępach czasu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej kilkakrotnie udzielił P. W. (1) środka odurzającego w postaci bliżej nieustalonej ilości marihuany za nieustaloną kwotę, a nadto bezpłatnie udzielił Ł. Z. środka odurzającego
w postaci marihuany w ilości 0,25 grama, tj. popełnienia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 59 ust. 1 w zb. z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11§2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie w/w przepisów przyjmując za podstawę wymiaru kary art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 11§3 i art. 33§2 k.k. skazano go na karę roku pozbawienia wolności i grzywnę w wysokości 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwadzieścia) zł.

Na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeczono nawiązkę w kwocie 500,00 (pięćset) zł na rzecz Stowarzyszenia (...) w L..

Na podstawie art. 69§1 i 2 k.k. w zw. z art. 70§2 k.k. i art. 73§2 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata i na ten czas oddano go pod dozór kuratora sądowego.

Na podstawie art. 63§1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 2 grudnia 2009 r. przyjmując dzień pozbawienia wolności za równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny.

Zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. H. P. 2 509,20 (dwa tysiące pięćset dziewięć i 20/100) zł tytułem wynagrodzenia za wykonaną obronę z urzędu oskarżonego D. M. (1).

Zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych, a wydatkami postępowania obciążono Skarb Państwa.

S. S. uznano za winnego dokonania zarzucanego mu w pkt XXIV aktu oskarżenia czynu wyczerpującego dyspozycję art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. i za to, na podstawie art. 59 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 60§1 i §6 pkt 2 k.k. i art. 33§2 k.k. skazano go na karę roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności
i karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesiąt) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) zł.

Na podstawie art. 45§1 k.k. orzeczono przepadek korzyści majątkowej osiągniętej
z przestępstwa w kwocie 330,00 (trzysta trzydzieści i 00/100) zł.

Na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeczono nawiązkę w kwocie 500,00 (pięćset) zł na rzecz Stowarzyszenia (...) w L..

Na podstawie art. 69§1 i 2 k.k. w zw. z art. 70§2 k.k. i art. 73§2 k.k. wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata i na ten czas oddano go pod dozór kuratora sądowego.

Zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. K. B. 2 509,20 (dwa tysiące pięćset dziewięć i 20/100) zł tytułem wynagrodzenia za wykonaną obronę z urzędu oskarżonego S. S..

Zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych, a wydatkami postępowania obciążono Skarb Państwa.

Na podstawie art. 66§1 k.k. w zw. z art. 67§1 k.k. postępowanie karne wobec R. J. (2) oskarżonego o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. warunkowo umorzono na okres próby wynoszący 2 (dwa) lata.

Zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa tytułem opłaty 100 (sto) zł oraz obciążono go w części wydatkami postępowania w kwocie 90 (dziewięćdziesiąt) zł.

Z wyrokiem tym nie zgodzili się obrońcy oskarżonych M. F., T. I. (1), D. M. (1) i S. S..

Obrońca oskarżonego M. F. zaskarżył powyższy wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze. Zarzucił rażącą niewspółmierność kary orzeczonej wobec M. F., wyrażającą w wymierzeniu oskarżonemu kary pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania okres próby w sytuacji gdy, biorąc pod uwagę cele kary w zakresie prewencji ogólnej i szczególnej oraz okoliczności niniejszej sprawy - orzeczenie wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności
z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby byłoby z pewnością wystarczającą dolegliwością dla oskarżonego, a zarazem przyczyniłoby się do zwiększenia efektywności procesu resocjalizacyjnego jaki w stosunku do oskarżonego ma zrealizować kara orzeczona za popełnione przez niego przestępstwa.

Podnosząc powyższe, obrońca oskarżonego M. F. wniósł
o zmianę zaskarżonego wyroku w części dotyczącej wymierzenia M. F. kary pozbawienia wolności poprzez wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby lat 5.

Obrońca oskarżonego T. I. (1) zaskarżył powyższy wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze pozbawienia wolności oraz przepadku korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa w kwocie 155.750,00 zł. Zarzucił temu wyrokowi:

1. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia polegający na przyjęciu, że oskarżony wprowadził do obrotu nie mniej niż 4000 gram marihuany oraz, że z łącznej sprzedaży środków odurzających uzyskał korzyść majątkową
w kwocie 155.750,00 złotych, podczas, gdy takiej korzyści nie osiągnął i Sąd na tą okoliczność nie przeprowadził żadnego dowodu;

2. rażącą niewspółmierność kary pozbawienia wolności;

3.brak rozstrzygnięcia odnośnie zabezpieczenia majątkowego zastosowanego postanowieniem z dnia 8 grudnia 2009r.

Mając powyższe na uwadze, obrońca oskarżonego wniósł o:

1. zmianę zaskarżonego wyroku w części dotyczącej zastosowanej kary pozbawienia wolności i zawieszenie jej wykonania bądź zmniejszenie tej kary pozbawienia wolności do 1 roku pozbawienia wolności, zmniejszenie przepadku korzyści majątkowej do kwoty nie większej aniżeli 30.000 złotych oraz rozstrzygnięcie dotyczące zabezpieczenia majątkowego;

2. ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Obrońca oskarżonego D. M. (1) zaskarżył wskazany wyrok w całości
w stosunku do oskarżonego. Zarzucił:

1. rażącą obrazę przepisów prawa procesowego, mającą wpływ na treść wydanego orzeczenia, a to art. 4, 5 § 2, 7, 366 § 1 i 410 k.p.k. - polegającą na dowolnej
i jednostronnej ocenie materiału dowodowego, z pominięciem dowodów korzystnych dla oskarżonego, w szczególności poprzez nie uwzględnienie wyjaśnień oskarżonego D. M. (1) co do faktu, że nigdy nie działał z zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowej udzielając środka odurzającego - marihuany P. W. (1), a tym bardziej takiej korzyści nie uzyskał oraz poprzez przewartościowanie zeznań funkcjonariuszy Policji przeprowadzających czynności z oskarżonymi w niniejszej sprawie, z jednoczesnym pominięciem faktu, iż postawiono im zarzuty w związku
z wyżej wymienionymi czynnościami w tym z przesłuchaniem oskarżonego D. M. (1);

2. rażącą obrazę przepisów prawa procesowego, mającą wpływ treść wydanego orzeczenia, tj. art. 171 § 1 k.p.k. polegającą na ustaleniu stanu faktycznego dotyczącego oskarżonych D. M. (1) i P. W. (1) w oparciu
o wyjaśnienia tych oskarżonych złożonych w postępowaniu przygotowawczym przed funkcjonariuszami Policji w C., w sytuacji gdy wyjaśnienia te zostały złożone
w warunkach ograniczających swobodę wypowiedzi;

3. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia mający wpływ na jego treść polegający na:

a) bezzasadnym przyjęciu, iż D. M. (1) udzielił odpłatnie P. W. (1) środka odurzającego w celu osiągnięcia korzyści majątkowej,
w sytuacji gdy oskarżony zaprzecza takiemu stanowi rzeczy, zaś P. W. (1), któremu jakoby według treści zarzutu środek odurzający miał zostać udzielony wyjaśnił przed Sądem, iż co prawda razem z D. M. (1) palili marihuanę, lecz nigdy nie nabywał jej od oskarżonego odpłatnie, zaś wyjaśnienia w postępowaniu przygotowawczym zostały wymuszone przez funkcjonariuszy Policji, wobec których toczy się postępowanie karne o ten czyn;

b) bezzasadnym uznaniu za zgodne z rzeczywistością wyjaśnienia złożone przez oskarżonego D. M. (1) przy pierwszym przesłuchaniu, w których przyznał się do zarzucanych czynów i przyjęciem, że wyjaśnienia te złożone były w warunkach zapewniających swobodę wypowiedzi w sytuacji, gdy treść przedmiotowych wyjaśnień została wymuszona przez funkcjonariuszy Policji w C. przeciwko, którym zostało wszczęte postępowanie karne;

c) bezzasadnym obdarzeniu wiarą wyjaśnień złożonych przez P. W. (1) podczas pierwszego przesłuchania w charakterze podejrzanego przez funkcjonariuszy Policji w C., w których przyznał się do nabycia odpłatnie od D. M. (1) środka odurzającego w postaci marihuany, w sytuacji gdy wyjaśnienia te złożone zostały w warunkach wyłączających swobodę wypowiedzi, a wobec funkcjonariuszy tych toczy się postępowanie karne.

Obrońca oskarżonego D. M. (1) wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez warunkowe umorzenie postępowania prowadzonego wobec oskarżonego Darnina M. na okres jednego roku próby przyjmując, że przypisany oskarżonemu występek stanowi czyn z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r.
o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 12 k.k. Ewentualnie wniósł o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Obrońca oskarżonego S. S. zaskarżył powyższy wyrok
w całości. Zarzucił:

1. obrazę przepisów postępowania, a mianowicie obrazę art. 5 § 2 k.p.k., art.
7 k.p.k. oraz art. 410 k.p.k. polegającą na dowolnej analizie zgromadzonego materiału dowodowego, a także na nie rozstrzygnięciu nie dających się usunąć wątpliwości na korzyść oskarżonego poprzez nieuprawnione przyjęcie, że wyjaśnienia współoskarżonego P. W. (1), jakie składał
w postępowaniu przygotowawczym są wiarygodne i konsekwentne,
a w rezultacie stanowią dowód winy S. S., w sytuacji gdy właściwa analiza ich treści, w zestawieniu z pozostałym zgromadzonym
w sprawie materiałem dowodowym, jednoznacznie dyskredytuje te wyjaśnienia, jako niespójne i niekonsekwentne;

2. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, a mający wpływ na jego treść polegający na niewłaściwym ustaleniu, że oskarżony S. S. w okresie od maja do czerwca 2009 r. w C. trzykrotnie udzielił P. W. (1) środka odurzającego w postaci marihuany w ilości łącznej 15 gram, w sytuacji, gdy prawidłowa, obiektywna
i swobodna ocena materiału dowodowego jednoznacznie wskazuje, że taka sytuacja nigdy nie miała miejsca, a stanowi jedynie efekt pomówienia przez współoskarżonego P. W. (1).

Wobec powyższego, obrońca oskarżonego wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia i uniewinnienie oskarżonego S. S. od popełnienia zarzucanego mu czynu, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego orzeczenia
i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w Lublinie do ponownego rozpoznania.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Wniesione apelacje są bezzasadne i to w stopniu oczywistym i – jako takie – nie zasługują na uwzględnienie.

Z uwagi na fakt, iż obrońcy oskarżonych M. F., D. M. (1)
i S. S. nie złożyli wniosku o sporządzenie i doręczenie odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem, Sąd Apelacyjny – na mocy art. 457 § 2 k.p.k. – odstąpił w tej części od sporządzenia pisemnych motywów wyroku.

Jeśli zaś chodzi o apelację obrońcy oskarżonego T. I. (1) lektura pisemnego uzasadnienia wyroku w części dotyczącej orzeczenia o karze dowodzi, że Sąd I instancji miał na względzie wszystkie czynniki i okoliczności mające wpływ na stopień zawinienia i społecznej szkodliwości czynu, rzutujące na wymiar kary. Ocena ta oparta została na całokształcie okoliczności mających znaczenie dla wymiaru kary w aspekcie przepisu art. 53 k.k.

W przepisie art. 53 § 1 k.k. ustawodawca wskazał następujące dyrektywy wymiaru kary, które Sąd ma obowiązek uwzględnić:

1.  współmierność kary do stopnia winy sprawcy i społecznej szkodliwości czynu,

2.  cele zapobiegawcze i wychowawcze wobec sprawcy,

3.  kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego wymierzona oskarżonemu T. I. (1) kara roku i czterech miesięcy pozbawienia wolności realizuje wymogi, których spełnienia żąda przepis art. 53 k.k.

Sąd Okręgowy wymierzając nadzwyczajnie złagodzoną karę za przypisany T. I. (1) czyn, miał na uwadze przede wszystkim treść przepisu art. 60 § 6 pkt 3 k.k.

Sąd Okręgowy prawidłowo wskazał okoliczności, które spowodowały orzeczenie wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności oraz miały wpływ na jej wymiar, zarówno te obciążające (ilość narkotyków będących przedmiotem obrotu, przyczynienie się do powstania zagrożenia narkomanią, chęć zysku), jak i te
o korzystnej wymowie (niekaralność, młody wiek oskarżonego, ujawnienie przez oskarżonego między innymi ilości narkotyków, wskazanie osób, które wraz
z oskarżonym uczestniczyły w przestępczym charakterze), a każdą z tych okoliczności należycie przeanalizował i ocenił, a Sąd Apelacyjny ocenę tę w pełni aprobuje. Sąd Okręgowy miał również na uwadze, aby kara nie przekraczała stopnia winy oskarżonego, a jednocześnie by należycie spełniła swoje cele: ogólno – prewencyjny oraz w zakresie społecznego oddziaływania kary.

O rażącej niewspółmierności kary nie można mówić wówczas, gdy sąd, wymierzając karę, uwzględnił wszystkie okoliczności wiążące się z poszczególnymi ustawowymi dyrektywami jej wymiaru, czyli wówczas, gdy granice swobodnego uznania sędziowskiego, stanowiącego ustawową zasadę sądowego wymiaru kary, nie zostały przekroczone w rozmiarach niedających się utrzymać w kontekście wymagań wynikających z ustawowych dyrektyw determinujących wymiar kary (wyrok SN
z dnia 8 lipca 1982 roku, Rw 542/82, LEX nr 19807).

Wymierzoną oskarżonemu za przypisany czyn karę roku i czterech miesięcy pozbawienia wolności w żadnej mierze nie sposób uznać za rażąco niewspółmiernie surową.

Obrońca oskarżonego T. I. (1) nie wskazał w apelacji żadnych nowych okoliczności, które zostałyby pominięte przez Sąd orzekający.

Skarżący wskazując na okoliczności takie jak: wiek oskarżonego w chwili popełnienia czynu, fakt, że pochodzi on z biednej rodziny, zerwał z nałogiem, nie utrzymuje kontaktów z osobami zażywającymi narkotyki albo zajmującymi się handlem narkotykami, przestrzega porządku prawnego, zupełnie pominął te
o charakterze obciążającym, wynikające z opisu stanu faktycznego. Przypomnieć należy, że czyn przypisany przez oskarżonego nie miał charakteru incydentalnego, lecz został popełniony w dużej odległości czasowej. T. I. (1) w okresie od początku 2007r. do 4 grudnia 2009r. uczestniczył w obrocie znaczną ilością środka odurzającego w postaci marihuany oraz substancji psychotropowych w postaci amfetaminy i tabletek extasy. Miał świadomość, że przyczynia się do powstania zagrożenia narkomanią, w szczególności, że odbiorcami narkotyków były młode osoby.

Po zakupie narkotyków T. I. (1) zbywał je następnie między innymi M. F., K. F. i innym nieustalonym osobom, które organizowały dalszą ich dystrybucją. Również fakt, że zachowanie oskarżonego było nakierowane na osiągnięcie korzyści majątkowych przemawia za orzeczeniem wobec niego bezwzględnej kary pozbawienia wolności. W przekonaniu sądu odwoławczego zachowanie T. I. (1) musi spotkać się z właściwą represją karną, a orzeczenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania byłoby orzeczeniem łagodnym.

Przede wszystkim wskazać należy, że instytucja warunkowego zawieszenia wykonania kary przewidziana w art. 69 k.k. jest instytucją o charakterze fakultatywnym, jej zastosowanie zależy od oceny Sądu. W przedmiotowej sprawie brak było okoliczności przemawiających za zastosowaniem tej instytucji.

W świetle przytoczonych wyżej okoliczności dotyczących oskarżonego, jego warunków i właściwości osobistych, sposobu życia przed popełnieniem inkryminowanego czynu i zachowania po jego popełnieniu – w stosunku do oskarżonego nie można wyprowadzić pozytywnej prognozy kryminologicznej, zaś kara z warunkowym zawieszeniem jej wykonania nie będzie wystarczająca dla wdrożenia oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego. W tym względzie argumenty Sądu jawią się jako przekonujące.

Orzeczenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania bądź orzeczenie kary pozbawienia wolności w wymiarze jednego roku (jak postuluje w apelacji skarżący) mogłoby zostać odebrane w społeczeństwie jako wyraz pobłażliwości dla przestępców popełniających czyny określone w ustawie
o przeciwdziałaniu narkomanii. Względy na społeczne oddziaływanie kary oznaczają potrzebę wymierzenia takiej kary, które odpowiadają społecznemu poczuciu sprawiedliwości, dają gwarancję skutecznego zwalczania przestępczości, tworzą atmosferę zaufania do obowiązującego systemu prawnego i potępienia dla ludzi, którzy łamią prawo.

Reasumując powyższe rozważania, wskazać należy, że nie sposób zarzucić Sądowi
I instancji wymierzenia oskarżonemu rażąco surowej kary pozbawienia wolności.

Nie można zgodzić się również z zarzutem obrońcy oskarżonego, że Sąd Okręgowy dokonał błędu w ustaleniach faktycznych polegającego na przyjęciu, że T. I. (1) wprowadził do obrotu nie mniej niż 4000 gram marihuany oraz że
z łącznej sprzedaży środków odurzających uzyskał korzyść majątkową w kwocie 155.750,00 zł.

Podnieść należy, że celem orzeczenia środka karnego w postaci przepadku równowartości korzyści majątkowej jest pozbawienie sprawcy "pożytków osiągniętych z przestępstwa". Konsekwencją zaś przypisania oskarżonemu odpowiedzialności za uczestnictwo w obrocie znaczną ilością środka odurzającego
w postaci marihuany oraz substancji psychotropowych w postaci amfetaminy
i tabletek extasy było orzeczenie wobec oskarżonego przepadku korzyści majątkowej osiągniętej z przestępstwa.

Materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie wskazuje, że oskarżony T. I. (1) nabywał marihuanę, tabletki extasy, amfetaminę głównie od H. B.. Kilkakrotnie nabywał również narkotyki od innych osób. Następnie przeznaczał je do dalszej dystrybucji, część przeznaczał do własnego użytku (150 gram marihuany). Narkotyki nabywali u niego przede wszystkim M. F., K. F., którzy następnie sprzedawali je dalej innym osobom, konsumentom.

Łącznie na przestrzeni trzech lat oskarżony nabył od ustalonych i nieustalonych osób nie mniej niż 4000 gram marihuany, 0,49 grama żywicy konopi, 39 tabletek
o masie 11,52 grama zawierających siarczan amfetaminy, nie mniej niż 300 gram amfetaminy i nie mniej niż 1500 sztuk tabletek extasy.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd Okręgowy szczegółowo wskazał,
w jakiej ilości, komu i za jaką kwotę oskarżony sprzedawał narkotyki (str. 59 uzasadnienia). Ustalenia Sądu Okręgowego w tym zakresie są bezsporne. Kluczowymi dowodami w zakresie ustalenia korzyści majątkowych osiągniętych przez oskarżonego są nie tylko wyjaśnienia samego oskarżonego, ale również twierdzenia H. B., K. F., M. F.. Zasady logicznego rozumowania pozwalają na wysnucie wniosku, iż oskarżony osiągnął korzyść majątkową z popełnienia przypisanego przestępstwa w kwocie 155 750,00 zł.

Przepadek korzyści majątkowej pełni funkcję represyjną i kompensacyjną wobec Skarbu Państwa, jak również prewencyjną oraz wychowawczą. Uwzględniając wszystkie te funkcje stwierdzić należy, że Sąd I instancji zasadnie orzekł wobec T. I. (1) przepadek ww. korzyści majątkowej w takiej kwocie jak orzeczono w wyroku.

Sąd Apelacyjny uznał także za chybiony zarzut skarżącego dotyczący braku rozstrzygnięcia odnośnie zabezpieczenia majątkowego.

Na mocy postanowienia Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Chełmie z dnia 8 grudnia 2009 roku sygn. akt 2 Ds. 2003/09 zabezpieczono na mieniu T. I. (1) ruchomości w postaci pieniędzy w kwocie 64 500 zł na poczet grożącego mu orzeczenia przepadku korzyści majątkowych (k. 270-271).

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Lublinie z dnia 16 października 2013r. sygn. akt IV K 318/11 wobec T. I. (1) obok kary pozbawienia wolności orzeczono również karę grzywny w wysokości 300 stawek dziennych po 30 zł oraz przepadek korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa w kwocie 155 750, 00 zł.

Z art. 294 § 1 k.p.k. a contrario wynika, że zabezpieczenie pozostaje w mocy, jeżeli zostaną prawomocnie orzeczone kara i środki karne, które stanowiły przedmiot zabezpieczenia. Zabezpieczenie utrzymuje się wówczas aż do czasu wykonania tych kar i środków karnych. Zabezpieczenie majątkowe dotyczy bowiem postępowania wykonawczego i ewentualne decyzje będą podejmowane po uprawomocnieniu się orzeczenia. Trudno zatem uznać, aby Sąd Okręgowy celowo pominął kwestię zabezpieczenia majątkowego.

Istotą zabezpieczenia majątkowego w postępowaniu karnym, zgodnie
z przepisem art. 291 § 1 i nast. k.p.k. jest zagwarantowanie skutecznego wykonania orzeczeń o charakterze majątkowym, wydanych w związku z rozstrzygnięciem
o odpowiedzialności karnej.

W orzecznictwie przyjmuje się, że sąd wykonujący prawomocne orzeczenie wydane w postępowaniu karnym może uchylić ustanowione w toku postępowania przygotowawczego lub jurysdykcyjnego zabezpieczenie majątkowe, realizując jednocześnie cel, dla którego takie zabezpieczenie istniało (postanowienie SA
w Katowicach z dnia 7 września 2011r. sygn. akt II AKz 587/11, LEX nr 1102937).

Reasumując powyższe, wskazać należy, że nie zachodzi podstawa do zmiany zaskarżonego wyroku w części dotyczącej kary pozbawienia wolności oraz przepadku korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstwa bądź uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy T. I. (1) Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.

Wobec oczywistej bezzasadności omówionych zarzutów podniesionych
w apelacjach obrońców oskarżonych i niestwierdzenia uchybień określonych w art. 439 i 440 k.p.k., podlegających uwzględnieniu z urzędu, Sąd Apelacyjny utrzymał zaskarżony wyrok w mocy.

Rozstrzygnięcie o zasądzeniu na rzecz adw. H. P. i adw. K. B. wynagrodzeń za obronę oskarżonych D. M. (1) i S. S. sprawowaną z urzędu w postępowaniu odwoławczym uzasadnia przepis art. 29 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze (Dz.U. z 2002 roku, Nr 123, poz. 1058 z późn. zm.), zaś jego wysokość znajduje opacie w treści § 14 ust. 2 pkt 5 w zw. z § 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 roku, Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.).

Orzeczenie o zwolnieniu oskarżonych M. F., T. I. (1), D. M. (1), S. S. od ponoszenia kosztów sądowych i ustaleniu, że wchodzące w ich skład wydatki ponosi Skarb Państwa zapadło w oparciu
o przepisy art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku
o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983 roku Nr 49, poz. 223 z późn. zm.), gdyż – w ocenie Sądu Apelacyjnego – sytuacja materialna oskarżonych nie pozwala na uiszczenie przez nich tych należności.

Z tych wszystkich względów, Sąd Apelacyjny orzekł, jak w wyroku.

Na podstawie art. 115 § 3 k.p.k.

wobec niemożności uzyskania podpisu

sędziego Barbary du Château z powodu zwolnienia

lekarskiego, podpisał uzasadnienie sędzia Jacek Michalski.