Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 stycznia 2015 roku

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Regina Stępień

Protokolant: Magdalena Pańków

po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2015 r. w Legnicy

sprawy z wniosku A. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę

na skutek odwołania A. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 28 maja 2014 roku

znak (...)

oddala odwołanie.

sygn . akt VU 2524/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28 maja 2014 r., znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił wnioskodawcy A. W. prawa do emerytury, gdyż wnioskodawca nie udowodnił żadnego okresu pracy w szczególnych warunkach, wobec wymaganych 15 lat, a także nie osiągnął wieku 60 lat. Nadto organ rentowy podał, że udowadniany przez wnioskodawcę staż pracy w warunkach szczególnych od 02 maja 1979 r. do 22 września 1981 r. oraz od 02 kwietnia 1984 r. do 30 kwietnia 1996 r. wynosi ogółem 14 lat, 2 miesiące i 8 dni i nie jest wystarczający do przyznania świadczenia.

Wnioskodawca wniósł od powyższej decyzji odwołanie, domagając się zaliczenia jego stażu pracy na stanowisku garbarza w okresach: od 02 maja 1979 r. do 22 września 1981 r. oraz od 02 kwietnia 1984 r. do 30 kwietnia 1996 r. jako pracy w warunkach szczególnych. Domagał się zmiany zaskarżonej decyzji poprzez przyznanie mu prawa do emerytury.

W odpowiedzi na powyższe odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie, argumentując jak w zaskarżonej decyzji. Wskazał dodatkowo, że wnioskodawca nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

Sąd ustalił:

Wnioskodawca A. W. urodził się dnia (...) Na dzień 1 stycznia 1999 r. udowodnił 25 lat stażu pracy, w tym: 22 lata, 3 miesiące i 22 dni okresów składkowych, 3 miesiące i 5 dni okresów nieskładkowych, a także 3 lata, 4 miesiące i 4 dni okresów uzupełniających z tytułu pracy na gospodarstwie rolnym.

W okresach od 02 maja 1979 r. do 22 września 1981 r. oraz od 02 kwietnia 1984 r. do 30 kwietnia 1996 r. wnioskodawca był zatrudniony w (...) Przedsiębiorstwie (...) S.A. w P. na stanowisku garbarza. W okresach tych przebywał w dniach od 01 do 18 sierpnia 1979 r. na urlopie bezpłatnym, wykorzystał też 5 dni zwolnienia lekarskiego w roku 1996. Łączny staż pracy w tym okresie po odliczeniu okresów niezdolności do pracy i urlopu wynosi 14 lat, 2 miesiące i 8 dni.

/bezsporne, nadto akta emerytalne ZUS/

Sąd zważył:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Przede wszystkim wskazać trzeba, iż postępowanie sądowe w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, zgodnie z art. 476 § 2 k.p.c., wszczynane jest w rezultacie odwołania od decyzji ZUS, ma charakter odwoławczy i dotyczy weryfikacji i oceny zgodności z prawem decyzji wydanej przez ZUS. Przedmiot sporu jest tu określony tylko ramami zaskarżonej decyzji. Z orzecznictwa Sądu Najwyższego wynika, że w postępowaniu w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych niedopuszczalne jest merytoryczne rozpoznanie żądań, które wykraczają poza podstawę faktyczną zaskarżonej odwołaniem decyzji. Innymi słowy w sprawie z odwołania od decyzji organu rentowego, jej treść wyznacza przedmiot i zakres rozpoznania oraz orzeczenia sądu pracy i ubezpieczeń społecznych (por. orzeczenia Sądu najwyższego: z 29 września 2000r., II UKN 759/99, z dnia 13 maja 1999r., II UZ 52/99, z dnia 6 września 2000r., II UKN 685/99, z dnia 14 marca 2013 r., I UK 555/12)

W związku z powyższym, skoro zaskarżona decyzja była wydana w oparciu o badanie jedynie dwóch okresów zatrudnienia wnioskodawcy na stanowisku garbarza – od 02 maja 1979 r. do 22 września 1981 r. oraz od 02 kwietnia 1984 r. do 30 kwietnia 1996 r., to zadaniem Sądu Okręgowego w niniejszej sprawie mogła być wyłącznie analiza jego zatrudnienia w tych spornych okresach. Jedynie tych dwóch okresów spornych dotyczyło też odwołanie wnioskodawcy.

Co istotne jednak, wykazywany przez wnioskodawcę w powyższych przedziałach czasowych staż pracy w warunkach szczególnych – po jego zaliczeniu do pracy w takim charakterze przez Sąd - wynosiłby jedynie 14 lat 2 miesiące i 8 dni, po odliczeniu okresów pobierania zasiłku chorobowego i urlopu. Tymczasem zgodnie art. 184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w zw. z §4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze prawo do emerytury przysługuje ubezpieczonemu urodzonemu po 01 stycznia 1949r., jeżeli:

-osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn,

- nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego lub złożył wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w OFE, za pośrednictwem Zakładu na dochody budżetu państwa,

- w dniu 01.01.1999r. udowodnił 25-letni okres składkowy i nieskładkowy, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Wobec tego, że okres sporny, jaki mógł być przedmiotem badania w niniejszej sprawie, dawałby krótszy staż niż wymagane 15 lat pracy w warunkach szczególnych, Sąd pominął rozważania w tym zakresie odnośnie rzeczywistego charakteru pracy wnioskodawcy w tym czasie. Byłoby to bowiem bezprzedmiotowe, skoro nawet uwzględnienie spornego okresu zatrudniania jako pracy w warunkach szczególnych nie dawałoby podstaw do zmiany zaskarżonej decyzji.

W konsekwencji Sąd pominął też środki dowodowe zgłoszone przez wnioskodawcę, jakie nieprzydatne do rozstrzygnięcia w zaistniałym stanie sprawy.

Sąd zauważa, że akta rentowe, zgromadzone na potrzeby ustalenia kapitału początkowego, dają potencjalną możliwość badania innych okresów zatrudnienia wnioskodawcy pod kątem wykonywania pracy w warunkach szczególnych – jednak zależne jest to tylko od ewentualnego wniosku A. W.. Jak podkreślono już wyżej, postępowanie sądowe ma charakter odwoławczy, sprawdzający i weryfikujący, w granicach wydanej decyzji. Sąd nie zastępuje organu rentowego, nie ma zatem możliwości, aby niejako przy okazji sprawy sądowej, z odwołania od decyzji wydanej po zbadaniu określonego stanu faktycznego, zgłaszać Sądowi roszczenia, które nie były dotąd przedmiotem decyzji organu rentowego.

W związku z tym, ze względu na brak wymaganych na dzień 1 stycznia 1999 r. co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych, brak było podstaw do przyznania wnioskodawcy spornego świadczenia na podstawie art. 184 ustawy emerytalnej.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., pozbawione uzasadnionych podstaw odwołanie oddalił.