Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CNP 62/14
POSTANOWIENIE
Dnia 14 kwietnia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Maria Szulc
w sprawie ze skargi M. D.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Rejonowego w G.
z dnia 28 czerwca 2013 r.,
w sprawie ze skargi dłużnika na czynności komornika
w sprawie z wniosku wierzycieli A. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. i
F. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w T.
przy uczestnictwie dłużnika M. D.
na opis i oszacowanie nieruchomości położonej w M.
przy ulicy Z. 1, oznaczonej geodezyjnie jako działki nr 771, 779/2 i 784,
dla której Sąd Rejonowy w G. prowadzi księgę wieczystą Kw nr …
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 14 kwietnia 2015 r.,
1) odrzuca skargę;
2) zasądza od dłużnika M. D. na rzecz wierzyciela A. Spółki z
ograniczoną odpowiedzialnością w S. kwotę 120,- (sto
dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania ze
skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
orzeczenia.
UZASADNIENIE
2
Skarżący domagał się stwierdzenia, na podstawie art. 4241
§ 1 k.p.c.,
niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w G. z
dnia 28 czerwca 2013 r. sygn. … 878/13, którym została oddalona jego skarga na
opis i oszacowanie nieruchomości. Zarzucając naruszenie art. 149, 150 i 152 ust. 2
ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami oraz art. 316 § 1
k.p.c. wskazał, że zaskarżone postanowienie jest niezgodne z wymienionymi
przepisami.
Sąd Najwyższy zważył:
Zaskarżone postanowienie zostało wydane w toku postępowania
egzekucyjnego, zaś wyraźne brzmienie art. 7674
§ 3 k.p.c. wyłącza dopuszczalność
skargi o stwierdzenie niezgodności prawomocnego orzeczenia prawem w tym
postępowaniu (postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 27 czerwca 2014 r.,
V CNP 71/13 i orzeczenia w nim powołane, z dnia 5 września 2014 r., V CNP 3/14,
z dnia17 września 2014 r., II CNP 16/14, z dnia 14 stycznia 2015 r., I CZ 76/14,
z dnia 18 lutego 2015 r., V CNP 10/15 – nie publ.). Jak wskazał Sąd Najwyższy
w postanowieniu z dnia 18 lutego 2015 r., przewidziana w art. 4241
k.p.c. skarga
o stwierdzenie niezgodności prawomocnego orzeczenia z prawem jest
nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia, którego celem jest uzyskanie prejudykatu
umożliwiającego stronie dochodzenie od Skarbu Państwa naprawienia szkody
wyrządzonej przez niezgodne z prawem wykonywanie władzy publicznej ( art. 4171
§ 2 k.c.). Wobec treści art. 7674
§ 3 k.p.c. uzyskanie prejudykatu pochodzącego od
Sądu Najwyższego nie jest warunkiem dochodzenia ewentualnej odpowiedzialności
odszkodowawczej Skarbu Państwa.
Z tych względów skarga, jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu na
podstawie art. 4248
§ 1 k.p.c. O kosztach rozstrzygnięto zgodnie z art. 98 § 1 i 108
§ 1 w zw. z art. 391 § 1, 39821
i 13 § 2 k.p.c. oraz § 10 pkt 8 i § 12 ust. 4 pkt 2
w zw. z § 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb
Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego
ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 490).
3

IV CNP 62/14

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia