Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego w toku rozprawy głównej Sąd ustalił, iż M. P. (1) został skazany następującymi prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Chodzieży z dnia 31 marca 2000 r. w sprawie o sygn. akt II K 524/99 za czyn z art. 279 § 1 k.k. popełniony w nocy z 30 sierpnia na 31 sierpnia 1999 r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 233 § 1 k.k. popełniony w dniu 31 sierpnia 1999 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 1 (jednego) roku 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata, na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddano skazanego pod dozór kuratora, a na podstawie art. 72 § 2 k.k. zobowiązano skazanego do naprawienia szkody, następnie prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Chodzieży z dnia 11 lipca 2002 r. zarządzono wobec skazanego wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności, a prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 03 lutego 2004 r. udzielono skazanemu warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbywania reszty kary pozbawienia wolności wyznaczając okres próby do dnia 03 lutego 2007 r.;

2.  Sądu Rejonowego w Pile z dnia 15 listopada 2002 r. w sprawie o sygn. akt II K 686/02 za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 01 marca 2002 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 04 kwietnia 2002 r. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 1 (jednego) roku 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniach od 09 kwietnia 2002 r. do 15 listopada 2002 r., a na podstawie art. 415 § 5 k.p.k. zasądzono od skazanego odszkodowanie, następnie prawomocnym postanowieniem Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 03 lutego 2004 r. udzielono skazanemu warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbywania reszty kary pozbawienia wolności wyznaczając okres próby do dnia 03 lutego 2007 r.;

3.  Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 13 stycznia 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 1596/08 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełniony w okresie od 15 stycznia 2008 r. do 18 stycznia 2008 r. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody;

4.  Sądu Rejonowego w Chodzieży z dnia 27 stycznia 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 199/08 za czterdzieści cztery czyny z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnione w dniach 04 czerwca 2007 r., 08 czerwca 2007 r., 16 czerwca 2007 r., 18 czerwca 2007 r. (cztery czyny), 19 czerwca 2007 r. (dwa czyny), 20 czerwca 2007 r., 23 czerwca 2007 r., 25 czerwca 2007 r. (pięć czynów), 26 czerwca 2007 r. (sześć czynów), 27 czerwca 2007 r., 29 czerwca 2007 r. (dwa czyny), 02 lipca 2007 r., 03 lipca 2007 r. (jedenaście czynów), 04 lipca 2007 r. (dwa czyny), 05 lipca 2007 r., 06 lipca 2007 r., 09 lipca 2007 r. (dwa czyny), 11 lipca 2007 r. na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, za osiem czynów z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnionych w dniach 07 czerwca 2006 r., 18 czerwca 2006 r., 21 czerwca 2008 r., 25 czerwca 2006 r. (trzy czyny), 03 lipca 2007 r. (dwa czyny) na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 278 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w nieustalonym okresie do dnia 29 sierpnia 2007 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 07 lipca 2006 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. i art. 91 § 2 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 2 (dwóch) lat 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniach od 30 października 2008 r. do daty wydania wyroku, a na podstawie art. 415 § 4 k.p.k. zasądzono od skazanego odszkodowanie, następnie prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Chodzieży z dnia 23 kwietnia 2009 r. na podstawie art. 63 § 1 k.k. w zw. z art. 420 § 2 k.p.k. i art. 420 § 1 k.p.k. na poczet kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Chodzieży z dnia 27 stycznia 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 199/08 zaliczono skazanemu okres tymczasowego aresztowania w sprawie w dniach od 29 października 2008 r. do 10 lutego 2009 r.;

5.  Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu z dnia 30 stycznia 2009 r. w sprawie o sygn. akt III K 1923/08 za sto sześćdziesiąt siedem czynów z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnionych w dniach 17 października 2007 r. (trzy czyny), 26 października 2007 r. (dwadzieścia jeden czynów), 29 października 2007 r. (piętnaście czynów), 25 października 2007 r. (siedemnaście czynów), 22 października 2007 r. (trzydzieści jeden czynów), 23 października 2007 r. (dwadzieścia sześć czynów), 24 października 2007 r. (dwadzieścia dwa czyny), 18 października 2007 r. (cztery czyny), 30 października 2007 r. (jedenaście czynów), 31 października 2007 r. (siedem czynów), 21 października 2007 r. (trzy czyny), 20 października 2007 r. (dwa czyny), 15 października 2007 r. (dwa czyny), 16 października 2007 r. (dwa czyny), 19 października 2007 r. na karę 1 (jednego) roku 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody;

6.  Sądu Rejonowego w Gorlicach z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 748/08 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 06 maja 2008 r. na karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody;

7.  Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 12 marca 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 63/09 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 27 sierpnia 2007 r. na karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

8.  Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 52/09 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 06 sierpnia 2008 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

9.  Sądu Rejonowego w Koninie z dnia 31 marca 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 43/09 za trzydzieści dwa czyny z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnione w dniach 29 sierpnia 2008 r. (siedem czynów), 01 września 2008 r. (siedem czynów), 28 sierpnia 2008 r. (cztery czyny), 27 sierpnia 2008 r. (siedem czynów), 25 sierpnia 2008 r. (trzy czyny), 26 sierpnia 2008 r. (dwa czyny), 24 sierpnia 2008 r., 02 września 2008 r. na karę 1 (jednego) roku 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 415 § 4 k.p.k. zasądzono od skazanego odszkodowanie;

10.  Sądu Rejonowego w Sierpcu z dnia 16 kwietnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 12/09 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 06 maja 2008 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

11.  Sądu Rejonowego w Zielonej Górze z dnia 29 kwietnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 1271/08 za czternaście czynów z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 kk i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i art. 91 § 1 k.k. popełnionych w grudniu 2005 r., w maju 2007 r., w czerwcu 2007 r., w grudniu 2007 r., w okresie od czerwca do lipca 2007 r., w miesiącach wakacyjnych 2007 r., 03 września 2007 r. (dwa czyny), latem 2007 r., we wrześniu 2007 r. (dwa czyny), w 2007 r. (trzy czyny) na karę 1 (jednego) roku 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody;

12.  Sądu Rejonowego w Dąbrowie Górniczej z dnia 24 czerwca 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 161/09 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 09 sierpnia 2008 r. na karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. na karę grzywny w wysokości 20 (dwudziestu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych, przy czym na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody;

13.  Sąd Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 22 września 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 849/08 za czyn art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 03 września 2007 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym zasądzono od skazanego na rzecz pokrzywdzonej kwotę 225 (dwustu dwudziestu pięciu) złotych wraz z odsetkami ustawowymi od tej kwoty tytułem powództwa cywilnego;

14.  Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu z dnia 07 października 2009 r. w sprawie o sygn. akt III K 710/09 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 28 sierpnia 2007 r. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody;

15.  Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu z dnia 09 listopada 2009 r. w sprawie o sygn. akt III K 398/09 za pięć czynów z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnionych w dniach 04 sierpnia 2008 r. (trzy czyny), 05 sierpnia 2008 r. (dwa czyny) na karę 1 (jednego) roku 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody;

16.  Sądu Rejonowego w Pile z dnia 17 listopada 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 86/09 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 03 września 2007 r. na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

17.  Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu z dnia 16 grudnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt III K 1096/09 za trzy czyny z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnione w dniach 31 października 2007 r. i 29 października 2007 r. (dwa czyny) na karę 1 (jednego) roku 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

18.  Sądu Rejonowego w Wołowie z dnia 28 grudnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 536/09 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w maju 2008 r. na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat, przy czym na podstawie art. 73 § 1 k.k. oddano skazanego pod dozór kuratora;

19.  Sądu Rejonowego Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 24 lutego 2010 r. w sprawie o sygn. akt III K 3/10 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 01 października 2008 r. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

20.  Sądu Rejonowego w Pszczynie z dnia 21 maja 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 485/09 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 01 sierpnia 2008 r. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

21.  Sądu Rejonowego w Chodzieży z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 1/10 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony we wrześniu 2007 r. na karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

22.  Sądu Rejonowego w Nowym Targu z dnia 28 września 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 697/11 za piętnaście czynów z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnionych w dniach 15 lipca 2008 r. (dwa czyny), 16 lipca 2008 r., 17 lipca 2008 r. (cztery czyny), 18 lipca 2008 r., 20 lipca 2008 r. (dwa czyny), 21 lipca 2008 r. (dwa czyny), 22 lipca 2008 r. (trzy czyny) na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 46 § 1 k.k. zobowiązano skazanego do naprawienia szkody;

23.  Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 18 października 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 299/09 za dwa czyny z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnione w dniu 08 marca 2008 r. na karę 1 (jednego) roku 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

24.  Sądu Rejonowego w Hrubieszowie z dnia 09 lutego 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 1056/11 za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 31 lipca 2008 r. na karę 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

25.  Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia 24 czerwca 2013 r. w sprawie o sygn. akt IV K 558/10 za sześćdziesiąt osiem czynów z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnionych w dniach 09 czerwca 2008 r. (pięć czynów), w okresie od 07 czerwca do 24 czerwca 2008 r., 08 czerwca 2008 r. (siedem czynów), 11 czerwca 2008 r., 04 czerwca 2008 r. (pięć czynów), 03 czerwca 2008 r. (osiem czynów), 07 czerwca 2008 r. (siedem czynów), 17 czerwca 2008 r., 26 czerwca 2008 r., 05 czerwca 2008 r. (sześć czynów), w lipcu 2008 r., w czerwcu 2008 r. (dziewięć czynów), 06 czerwca 2008 r. (dwa czyny), 02 czerwca 2008 r. (siedem czynów), 10 czerwca 2008 r. (dwa czyny), w okresie od maja do czerwca 2008 r., 31 maja 2008 r., 01 czerwca 2008 r., w okresie od 20 maja do 08 czerwca 2008 r., na przełomie maja i czerwca 2008 r. na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. na karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych, przy czym na podstawie art. 415 § 4 k.p.k. zasądzono od skazanego odszkodowanie, następnie prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia 31 lipca 2014 r. na podstawie art. 291 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w. przejęto z kwoty zabezpieczenia majątkowego dokonanego postanowieniem Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia 14 czerwca 2013 r. kwotę 1000 (jednego tysiąca) złotych na poczet kary grzywny orzeczonej wobec skazanego wyrokiem Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia 24 czerwca 2013 r. w sprawie o sygn. akt IV K 558/10.

Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Hrubieszowie z dnia 26 czerwca 2013 r. wydanym w sprawie o sygn. akt II K 445/12 połączono skazanemu M. P. (1) kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami: Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 13 stycznia 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 1596/08, Sądu Rejonowego w Chodzieży z dnia 27 stycznia 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 199/08, Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu z dnia 30 stycznia 2009 r. w sprawie o sygn. akt III K 1923/08, Sądu Rejonowego w Gorlicach z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 748/08, Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 12 marca 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 63/09, Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 52/09, Sądu Rejonowego w Koninie z dnia 31 marca 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 43/09, Sądu Rejonowego w Sierpcu z dnia 16 kwietnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 12/09, Sądu Rejonowego w Zielonej Górze z dnia 29 kwietnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 1271/08, Sądu Rejonowego w Dąbrowie Górniczej z dnia 24 czerwca 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 161/09, Sądu Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 22 września 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 849/08, Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu z dnia 07 października 2009 r. w sprawie o sygn. akt III K 710/09, Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu z dnia 09 listopada 2009 r. w sprawie o sygn. akt III K 398/09, Sądu Rejonowego w Pile z dnia 17 listopada 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 86/09, Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu z dnia 16 grudnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt III K 1096/09, Sądu Rejonowego Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 24 lutego 2010 r. w sprawie o sygn. akt III K 3/10, Sądu Rejonowego w Pszczynie z dnia 21 maja 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 485/09, Sądu Rejonowego w Chodzieży z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 1/10, Sądu Rejonowego w Nowym Targu z dnia 28 września 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 697/11, Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 18 października 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 299/09, Sądu Rejonowego w Hrubieszowie z dnia 09 lutego 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 1056/11 i wymierzono skazanemu karę łączną 5 (pięciu) lat 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, na poczt której zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności i wykonywania kary pozbawienia wolności w sprawach o sygnaturach: II K 199/08 w dniach od 29 października 2008 r. do 10 lutego 2009 r., II K 1596/08 w dniach od 10 lutego 2009 r. do 10 października 2009 r., II K 1244/09 w dniach od 10 października 2009 r. do 25 stycznia 2010 r., II K 3/10 w dniach od 25 stycznia 2010 r. do 25 września 2010 r., II K 485/09 w dniach od 25 września 2010 r. do 25 marca 2011 r., II K 1/10 w dniach od 25 marca 2011 r. do 25 listopada 2011 r., II K 1244/09 w dniach od 25 listopada 2011 r. do 26 czerwca 2013 r.

Skazany we wniosku z dnia 22 grudnia 2014 r. wniósł o wydanie wyroku łącznego poprzez połączenie kar orzeczonych wyrokami objętymi wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Hrubieszowie z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 445/12 z karą orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia 24 czerwca 2013 r. w sprawie o sygn. akt IV K 558/10.

Z opinii Dyrektora Aresztu Śledczego wynika, że zachowanie M. P. (1) w warunkach izolacji penitencjarnej jest oceniane jako wyróżniające. Skazany był kilkadziesiąt razy nagradzany nagrodą regulaminową oraz dwa razy karany dyscyplinarnie. M. P. (1) karę pozbawienia wolności zaczął odbywać od 2008 roku początkowo w zakładzie karnym typu zamkniętego, następnie decyzją komisji penitencjarnej w dniu 12 lipca 2011 roku został skierowany do dalszego odbywania kary w zakładzie karnym typu półotwartego. Skazany w styczniu 2015 roku został przetransportowany do Oddziału Zewnętrznego przy Areszcie Śledczym w B., gdzie funkcjonuje właściwie. M. P. (1) zadania wynikające z programu stara się realizować na bieżąco, w oddziale mieszkalnym funkcjonuje właściwie, nie sprawie problemów natury wychowawczej. Z dokumentacji nie wynika, aby skazany był uzależniony od alkoholu czy środków odurzających. M. P. (1) w stosunku do przełożonych zachowuje się poprawnie w grupie współosadzonych funkcjonuje bezkonfliktowo. Skazany nie jest uczestnikiem nieformalnych struktur podkultury przestępczej, nie dokonywał samoagresji, nie odnotowano u niego zachowań agresywnych, nie stosowano również wobec niego środków przymusu bezpośredniego. M. P. (1) trzykrotnie korzystał z zezwoleń w trybie art. 138 § 1 pkt 8 k.k.w. oraz jeden raz z widzenia poza terenem jednostki w trybie art. 138 § 1 pkt 7 k.k.w., zezwolenia te realizował właściwie o czym świadczyły pozytywne wywiady z policji. Skazany ma wykształcenie podstawowe, jednakże nie udokumentował tego, w poprzedniej jednostce penitencjarnej był zatrudniony w grupie porządkowej na zewnątrz Zakładu Karnego z zadań wynikających z zatrudnienia wywiązywał się właściwie. M. P. (1) nie jest zatrudniony w Areszcie Śledczym w B. z uwagi na zbyt krótki okres pobytu w jednostce, jednakże wyraża zainteresowanie podjęciem pracy. Skazany posiada zasądzony obowiązek w trybie art. 72 § 2 k.k. w miarę możliwości stara się spłacać należności. M. P. (1) ma krytyczny stosunek do popełnionych przestępstw w stopniu dobrym dba o czystość oraz o wygląd zewnętrzny, czas wolny spędza na czytaniu prasy, uczestniczeniu w zajęciach sportowych oraz oglądaniu wybranych programów TV. Skazany jest bezdzietnym kawalerem, kontakt zewnętrzny utrzymuje z rodzicami, bratem, dziadkiem i ze znajomymi.

Sąd ustalił następujący powyższy stan faktyczny na podstawie następujących dowodów: wniosku skazanego (k. 2-3), danych o karalności (k. 16-20, 180-184, 223-227, 269-273), opinii o skazanym (k. 179-179v), danych z CZSW (k. 185-187) i poszczególnych akt spraw.

Sąd zważył co następuje:

Po przeanalizowaniu danych o karalność skazanego, odpisów wyroków oraz dołączonych do akt sprawy poszczególnych postanowień i zgromadzonej dokumentacji Sąd uznał, iż istnieją warunki do wydania wyroku łącznego stosownie do treści art. 85 k.k., art. 86 k.k. w zw. z art. 569 § 1 k.p.k.

Zgodnie z treścią art. 85 k.k. - regulującego jedną z podstawowych przesłanek wydania wyroku łącznego - orzeczenie kary łącznej jest możliwe, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny co do któregokolwiek z tych przestępstw. Stosownie zaś do uchwały Sądu Najwyższego 1 KZP 36/04 z dnia 25 lutego 2005 r. (OSNKW 2005/2/13) zawarty w art. 85 k.k. zwrot „zanim zapadł pierwszy wyrok" odnosi się do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnych przestępstw. To data wydania pierwszego chronologicznie wyroku określa, które kary podlegają połączeniu. Zatem tylko kary orzeczone za zbiegające się przestępstwa popełnione przed datą wydania tego wyroku podlegają połączeniu. Nadto stosownie do treści art. 85 k.k. kary te muszą być karami tego samego rodzaju lub też innymi karami podlegającymi łączeniu.

Odnosząc powyższe do niniejszej sprawy stwierdzić należy, że pierwszy chronologicznie wyrok skazujący wobec M. P. (1) został wydany przez Sąd Rejonowy w Chodzieży w dniu 31 marca 2000 r. w sprawie o sygn. akt II K 524/99. Jednakże przed datą wydania tego wyroku, tj. przed dniem 31 marca 2000 r. skazany nie popełnił żadnego innego czynu zabronionego, za który zostałby skazany prawomocnym wyrokiem skazującym. W tym stanie rzeczy postępowanie o wdanie wyroku łącznego co do kar orzeczonych tym wyrokiem na podstawie art. 572 k.p.k. Sąd umorzył.

Kolejnym wyrokiem skazującym wydanym wobec M. P. (1) był wyrok Sądu Rejonowego w Pile z dnia 15 listopada 2002 r. w sprawie o sygn. akt II K 686/02. Jednakże przed datą wydania tego wyroku, tj. przed dniem 15 listopada 2002 r. skazany nie popełnił żadnego innego czynu zabronionego, za który zostałby skazany prawomocnym wyrokiem skazującym. W tym stanie rzeczy postępowanie o wdanie wyroku łącznego co do kar orzeczonych tym wyrokiem na podstawie art. 572 k.p.k. Sąd umorzył.

Trzecim wyrokiem skazującym wydanym wobec M. P. (1) był wyrok Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 13 stycznia 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 1596/08 i to ten wyrok wyznacza realny zbieg przestępstw. Przed wydaniem tego wyroku, tj. przed dniem 13 stycznia 2009 r. skazany dopuścił się popełnienia:



w dniach 04 czerwca 2007 r., 08 czerwca 2007 r., 16 czerwca 2007 r., 18 czerwca 2007 r. (cztery czyny), 19 czerwca 2007 r. (dwa czyny), 20 czerwca 2007 r., 23 czerwca 2007 r., 25 czerwca 2007 r. (pięć czynów), 26 czerwca 2007 r. (sześć czynów), 27 czerwca 2007 r., 29 czerwca 2007 r. (dwa czyny), 02 lipca 2007 r., 03 lipca 2007 r. (jedenaście czynów), 04 lipca 2007 r. (dwa czyny), 05 lipca 2007 r., 06 lipca 2007 r., 09 lipca 2007 r. (dwa czyny), 11 lipca 2007 r. czterdziestu czterech czynów z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., w dniach 07 czerwca 2006 r., 18 czerwca 2006 r., 21 czerwca 2008 r., 25 czerwca 2006 r. (trzy czyny), 03 lipca 2007 r. (dwa czyny) ośmiu czynów z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., w dniu 29 sierpnia 2007 r. czynu z art. 278 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. oraz w dniu 07 lipca 2006 r. czynu z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Chodzieży z dnia 27 stycznia 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 199/08;



w dniach 17 października 2007 r. (trzy czyny), 26 października 2007 r. (dwadzieścia jeden czynów), 29 października 2007 r. (piętnaście czynów), 25 października 2007 r. (siedemnaście czynów), 22 października 2007 r. (trzydzieści jeden czynów), 23 października 2007 r. (dwadzieścia sześć czynów), 24 października 2007 r. (dwadzieścia dwa czyny), 18 października 2007 r. (cztery czyny), 30 października 2007 r. (jedenaście czynów), 31 października 2007 r. (siedem czynów), 21 października 2007 r. (trzy czyny), 20 października 2007 r. (dwa czyny), 15 października 2007 r. (dwa czyny), 16 października 2007 r. (dwa czyny), 19 października 2007 r. stu sześćdziesięciu siedmiu czynów z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu z dnia 30 stycznia 2009 r. w sprawie o sygn. akt III K 1923/08;



w dniu 06 maja 2008 r. czynu z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Gorlicach z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 748/08;



w dniu 27 sierpnia 2007 r. czynu z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 12 marca 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 63/09;



w dniu 06 sierpnia 2008 r. czynu z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 52/09;



w dniach 29 sierpnia 2008 r. (siedem czynów), 01 września 2008 r. (siedem czynów), 28 sierpnia 2008 r. (cztery czyny), 27 sierpnia 2008 r. (siedem czynów), 25 sierpnia 2008 r. (trzy czyny), 26 sierpnia 2008 r. (dwa czyny), 24 sierpnia 2008 r., 02 września 2008 r. trzydziestu dwóch czynów z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Koninie z dnia 31 marca 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 43/09;



w dniu 06 maja 2008 r. czynu z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Sierpcu z dnia 16 kwietnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 12/09;



w grudniu 2005 r., w maju 2007 r., w czerwcu 2007 r., w grudniu 2007 r., w okresie od czerwca do lipca 2007 r., w miesiącach wakacyjnych 2007 r., 03 września 2007 r. (dwa czyny), latem 2007 r., we wrześniu 2007 r. (dwa czyny), w 2007 r. (trzy czyny) czternastu czynów z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 kk i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i art. 91 § 1 k.k., za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Zielonej Górze z dnia 29 kwietnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 1271/08;



w dniu 09 sierpnia 2008 r. czynu z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Dąbrowie Górniczej z dnia 24 czerwca 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 161/09;



w dniu 03 września 2007 r. czynu z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sąd Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 22 września 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 849/08;



w dniu 28 sierpnia 2007 r. czynu z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu z dnia 07 października 2009 r. w sprawie o sygn. akt III K 710/09;



w dniach 04 sierpnia 2008 r. (trzy czyny), 05 sierpnia 2008 r. (dwa czyny) pięciu czynów z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu z dnia 09 listopada 2009 r. w sprawie o sygn. akt III K 398/09;



w dniu 03 września 2007 r. czynu z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Pile z dnia 17 listopada 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 86/09;



w dniach 31 października 2007 r. i 29 października 2007 r. trzech czynów z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu z dnia 16 grudnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt III K 1096/09;



w maju 2008 r. czynu z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Wołowie z dnia 28 grudnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 536/09;



w dniu 01 października 2008 r. czynu z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 24 lutego 2010 r. w sprawie o sygn. akt III K 3/10;



w dniu 01 sierpnia 2008 r. czynu z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Pszczynie z dnia 21 maja 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 485/09;



we wrześniu 2007 r. czynu z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Chodzieży z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 1/10;



w dniach 15 lipca 2008 r. (dwa czyny), 16 lipca 2008 r., 17 lipca 2008 r. (cztery czyny), 18 lipca 2008 r., 20 lipca 2008 r. (dwa czyny), 21 lipca 2008 r. (dwa czyny), 22 lipca 2008 r. (trzy czyny) piętnastu czynów z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Nowym Targu z dnia 28 września 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 697/11;



w dniu 08 marca 2008 r. dwóch czynów z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 18 października 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 299/09;



w dniu 31 lipca 2008 r. czynu z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Hrubieszowie z dnia 09 lutego 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 1056/11;



w dniach 09 czerwca 2008 r. (pięć czynów), w okresie od 07 czerwca do 24 czerwca 2008 r., 08 czerwca 2008 r. (siedem czynów), 11 czerwca 2008 r., 04 czerwca 2008 r. (pięć czynów), 03 czerwca 2008 r. (osiem czynów), 07 czerwca 2008 r. (siedem czynów), 17 czerwca 2008 r., 26 czerwca 2008 r., 05 czerwca 2008 r. (sześć czynów), w lipcu 2008 r., w czerwcu 2008 r. (dziewięć czynów), 06 czerwca 2008 r. (dwa czyny), 02 czerwca 2008 r. (siedem czynów), 10 czerwca 2008 r. (dwa czyny), w okresie od maja do czerwca 2008 r., 31 maja 2008 r., 01 czerwca 2008 r., w okresie od 20 maja do 08 czerwca 2008 r., na przełomie maja i czerwca 2008 r. sześćdziesięciu ośmiu czynów z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia 24 czerwca 2013 r. w sprawie o sygn. akt IV K 558/10.

Należy wskazać, że w sprawach o sygn. akt II K 161/09 oraz IV K 558/10 orzeczono wobec skazanego kary tego samego rodzaju, tj. kary grzywny. Zatem spełnione zostały przesłanki zawarte w art. 85 k.k. pozwalające na wydanie wyroku łącznego. Wobec powyższego Sąd objął wyrokiem łącznym kary grzywny orzeczone ww. wyrokami.

Należy również wskazać, że w sprawach o sygn. akt II K 1596/08, II K 199/08, III K 1923/08, II K 748/08, II K 63/09, II K 52/09, II K 43/09, II K 12/09, II K 1271/08, II K 161/09, II K 849/08, III K 710/09, III K 398/09, II K 86/09, III K 1096/09, III K 3/10, II K 485/09, II K 1/10, II K 697/11, II K 299/09, II K 1056/11 oraz IV K 558/10 orzeczono wobec skazanego kary tego samego rodzaju tj. bezwzględne kary pozbawienia wolności. Zatem spełnione zostały przesłanki zawarte w art. 85 k.k. pozwalające na wydanie wyroku łącznego. Z uwagi na powyższe Sąd objął wyrokiem łącznym kary pozbawienia wolności orzeczone ww. wyrokami. Wobec konieczności objęcia wyrokiem łącznym wyżej wskazanych wyroków Sąd, stosownie do treści art. 575 § 1 k.p.k. uznał, że wyrok łączny Sądu Rejonowego w Hrubieszowie z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie o sygn. akt II K 445/12 traci moc albowiem czyny za które M. P. (1) został skazany po wydaniu ww. wyroku łącznego wyrokiem Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia 24 czerwca 2013 r. w sprawie o sygn. akt IV K 558/10, zostały przez niego popełnione przed wydaniem wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie w sprawie o sygn. akt II K 1596/08, tj. przed dniem 13 stycznia 2009 r., zatem przed wydaniem wyroku który wyznaczał realny zbieg przestępstw wskazany w wyroku łącznym wydanym w sprawie o sygn. akt II K 455/12. Należy również wskazać, że wobec konieczności objęcia wyrokiem łącznym wyżej wskazanych wyroków Sąd rozwiązał orzeczenie o karze łącznej pozbawienia wolności zawarte w wyroku Sądu Rejonowego w Chodzieży z dnia 27 stycznia 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 199/08.

Sąd rozważał również możliwość objęcia wyrokiem łącznym kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Wołowie z dnia 28 grudnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 536/09. Jednakże Sąd uznał, że brak jest warunków do objęcia wyrokiem łącznym kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem w sprawie o sygn. akt II K 536/09, gdyż jak już wskazano powyżej w sprawach o sygn. akt II K 1596/08, II K 199/08, III K 1923/08, II K 748/08, II K 63/09, II K 52/09, II K 43/09, II K 12/09, II K 1271/08, II K 161/09, II K 849/08, III K 710/09, III K 398/09, II K 86/09, III K 1096/09, III K 3/10, II K 485/09, II K 1/10, II K 697/11, II K 299/09, II K 1056/11 oraz IV K 558/10 orzeczono wobec skazanego bezwzględne kary pozbawienia wolności, natomiast w sprawie o sygn. akt II K 536/09 orzeczono wobec skazanego karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, której wykonanie nie zostało zarządzone. Zdaniem Sądu nie zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w odniesieniu do ww. wyroków, gdyż art. 89 § 1a k.k. stanowiący, że w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem Sąd może w wyroku łącznym orzec karę łączną pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania, wszedł w życie po dokonaniu przez skazanego przestępstw, za które został skazany wyżej opisanymi wyrokami. W związku z powyższym przepis ten nie może zostać zastosowany wobec skazanego z uwagi na brzmienie art. 4 § 1 k.k., który zobowiązuje sąd do stosowania ustawy obowiązującej w czasie uprzednio, jeśli jest ona względniejsza dla sprawcy, jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie. Zastosowanie bowiem art. 89 § 1a k.k. pogarszałoby sytuację skazanego wpływając na orzeczenie wobec niego kary bezwzględnej pozbawienia wolności w wyższym wymiarze niż dotychczas. Natomiast zastosowanie art. 89 § 1 k.k., który umożliwia w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności z warunkowym i bez warunkowego zawieszenia ich wykonania orzeczenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, nie jest zasadne w przedmiotowej sprawie z uwagi na brak przesłanek wymienionych w art. 69 § 1 i 2 k.k., których zaistnienie jest konieczne do zastosowania instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności. Skazany jak wynika z analizy danych o karalności był dwadzieścia pięć razy karany, za popełnienie trzystu siedemdziesięciu ośmiu przestępstw wykazuje lekceważący stosunek do obowiązującego porządku prawnego popełniając kolejne przestępstwa o wysokiej szkodliwości społecznej, wymierzone w istotne dobra chronione prawem, tj. mienie, własność czy wymiar sprawiedliwości. Przy tym skazany wielokrotnie dopuścił się popełnienia czynu wyczerpującego znamiona tego samego przepisu, tj. art. 286 § 1 k.k. oraz wielokrotnie dopuścił się popełnienia przestępstw w warunkach powrotu do przestępstwa, co zdaniem Sądu świadczy o znacznej demoralizacji skazanego. Powyższe wskazuje, że brak jest warunków wskazanych w dyspozycji art. 69 § 1 i 2 k.k. umożliwiających zastosowanie zasady absorpcji i warunkowe zawieszenie wykonania kary łącznej. W ocenie Sądu orzeczenie kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania nie byłoby wystarczające dla osiągnięcia celów kary wobec skazanego, w szczególności jej celu prewencyjnego. Wobec powyższego Sąd uznał, że brak jest warunków co do objęcia wyrokiem łącznym kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Wołowie z dnia 28 grudnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 536/09 i stosownie do treści art. 572 k.p.k. umorzył postępowanie w zakresie objęcia wyrokiem łącznym kary pozbawienia wolności orzeczonej ww. wyrokiem.

Reasumujące Sąd objął wyrokiem łącznym kary grzywny orzeczone wyrokami: Sądu Rejonowego w Dąbrowie Górniczej z dnia 24 czerwca 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 161/09 oraz Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia 24 czerwca 2013 r. w sprawie o sygn. akt IV K 558/10. Sąd również objął wyrokiem łącznym kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami: Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 13 stycznia 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 1596/08, Sądu Rejonowego w Chodzieży z dnia 27 stycznia 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 199/08, Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu z dnia 30 stycznia 2009 r. w sprawie o sygn. akt III K 1923/08, Sądu Rejonowego w Gorlicach z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 748/08, Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 12 marca 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 63/09, Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 52/09, Sądu Rejonowego w Koninie z dnia 31 marca 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 43/09, Sądu Rejonowego w Sierpcu z dnia 16 kwietnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 12/09, Sądu Rejonowego w Zielonej Górze z dnia 29 kwietnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 1271/08, Sądu Rejonowego w Dąbrowie Górniczej z dnia 24 czerwca 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 161/09, Sąd Rejonowego w Wałbrzychu z dnia 22 września 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 849/08, Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu z dnia 07 października 2009 r. w sprawie o sygn. akt III K 710/09, Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu z dnia 09 listopada 2009 r. w sprawie o sygn. akt III K 398/09, Sądu Rejonowego w Pile z dnia 17 listopada 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 86/09, Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu z dnia 16 grudnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt III K 1096/09, Sądu Rejonowego Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 24 lutego 2010 r. w sprawie o sygn. akt III K 3/10, Sądu Rejonowego w Pszczynie z dnia 21 maja 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 485/09, Sądu Rejonowego w Chodzieży z dnia 30 sierpnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 1/10, Sądu Rejonowego w Nowym Targu z dnia 28 września 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 697/11, Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 18 października 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 299/09, Sądu Rejonowego w Hrubieszowie z dnia 09 lutego 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 1056/11, Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie z dnia 24 czerwca 2013 r. w sprawie o sygn. akt IV K 558/10. Sąd wobec braku przesłanek warunkujących możliwość wydania wyroku łącznego, umorzył postępowanie w zakresie objęcia wyrokiem łącznym kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Wołowie z dnia 28 grudnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt II K 536/09.

Wobec skazanego M. P. (1) stosownie do treści art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 i 2 k.k. Sąd był uprawniony do orzeczenia kar łącznych zamiast kar jednostkowych orzeczonych:

- wyrokami 3., 4., 5., 6., 7., 8., 9., 10., 11., 12., 13., 14., 15., 16., 17., 19., 20., 21., 22., 23., 24. i 25. w granicach od 2 lat (najsurowsza kara jednostkowa) do 15 lat pozbawienia wolności zamiast 22 lat 9 miesięcy pozbawienia wolności (sumy wszystkich kar jednostkowych podlegających łączeniu) – wymierzył ją w wysokości 7 (siedmiu) lat 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

- wyrokami 12. i 25. w granicach od 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny (najsurowsza kara jednostkowa) do 70 (siedemdziesięciu) stawek dziennych grzywny (suma wszystkich kar jednostkowych podlegających łączeniu) – wymierzył ją w wysokości 55 (pięćdziesięciu pięciu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwudziestu) złotych.

Należy podkreślić, że Sąd przy wymiarze kary łącznej pozbawienia wolności był związany treścią art. 86 § 1 k.k. zgodnie z którym kara pozbawienia wolności wymierzona w wyroku łącznym nie może przekroczyć piętnastu lat pozbawienia wolności. Zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 23 kwietnia 2013 r. w sprawie o sygn. akt II AKa 40/13 „Gdy wyrok łączny obejmuje wyrok, w którym wymierzono karę łączną lub dochodzi do wydania kolejnego wyroku łącznego obejmującego wyrok, w którym orzeczono karę jednostkową z wcześniej wydanym wyrokiem łącznym, to granic nowej kary łącznej w wyroku łącznym nie wyznaczają poprzednie kary łączne, tylko kary jednostkowe wymierzone za poszczególne przestępstwa. (LEX nr 1321895)”.

Przy ustalaniu wysokości kar łącznych w niniejszej sprawie Sąd miał na uwadze treść orzeczenia Sądu Apelacyjnego w Łodzi II AKa 63/01 z dnia 09 maja 2001 r. (Prok. i Pr. 2002, Nr 7-8, póz. 20) w myśl którego - zastosowanie zasady absorpcji, asperacji czy kumulacji przy orzekaniu tak kary łącznej, jak i wydawaniu wyroku łącznego uwarunkowane jest przede wszystkim relacjami zachodzącymi pomiędzy prawomocnie osądzonymi czynami, objętymi tymże skazaniem. Relacje te sprowadzają się do określenia, jak bliski związek przedmiotowo - podmiotowy łączy te czyny oraz w jakich odstępach czasu zostały popełnione. Im bliższe są te relacje, tym bardziej wyrok łączny powinien być zbliżony do dopuszczanego minimum, uwarunkowanego wysokością kar orzeczonych za przestępstwa, objętych tym wyrokiem.

Odnosząc powyższe twierdzenia do okoliczności niniejszej sprawy, a w szczególności do kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie III. wyroku należy stwierdzić, iż pomiędzy czynami, za które M. P. (1) został skazany w sprawach o sygn. akt II K 1596/08, II K 199/08, III K 1923/08, II K 748/08, II K 63/09, II K 52/09, II K 43/09, II K 12/09, II K 1271/08, II K 161/09, II K 849/08, III K 710/09, III K 398/09, II K 86/09, III K 1096/09, III K 3/10, II K 485/09, II K 1/10, II K 697/11, II K 299/09, II K 1056/11 oraz IV K 558/10 zachodzi łączność przedmiotowa. Należy wskazać, że wyżej wskazanymi wyrokami M. P. (1) został skazany za popełnienie czynów wyczerpujących znamiona tego samego przepisu, tj. art. 286 § 1 k.k., jednocześnie należy podkreślić, że wyrokiem w sprawie o sygn. akt II K 199/08 został również skazany za popełnienie czynów z art. 278 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. oraz art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w związku z powyższym między tymi czynami zachodzi łączność przedmiotowa. Zdaniem Sądu pomiędzy czynami, za które M. P. (1) został skazany wyżej wskazanymi wyrokami nie zachodzi bliskość podmiotowa albowiem czyny te były popełnione na szkodę różnych osób, nadto czyny te były popełnione w różnych miejscach. Należy również wskazać, że pomiędzy tymi przestępstwami nie zachodzi również bliski związek czasowy, albowiem przestępstwa te zostały popełnione w okresie od grudnia 2005 r. do 01 października 2008 r. Mając na uwadze powyższe, a w szczególność fakt, że pomiędzy czynami za które M. P. (1) został skazany zachodzi łączność przedmiotowa, jednocześnie pomiędzy tymi czynami brak jest łączności podmiotowej oraz brak bliskości czasowej w ocenie Sądu brak jest podstaw do orzeczenia kary łącznej w oparciu o zasadę całkowitej absorpcji, co skutkowało orzeczeniem wobec skazanego kary łącznej pozbawienia wolności przy zastosowaniu zasady asperacji. Nie mniej jednak należy wskazać, że łączność przedmiotowa pomiędzy czynami, za które orzeczono kary pozbawienia wolności podlegające łączeniu znalazła odzwierciedlenie w wymiarze kary łącznej orzeczonej wobec skazanego w punkcie III. wyroku, albowiem orzeczono karę łączną w wymiarze znacznie poniżej górnej granicy 15 lat pozbawienia wolności. Przy czym co istotne Sąd przy wymiarze kary łącznej nie mógł tracić z pola widzenia faktu, że M. P. (1) wyżej wskazanymi wyrokami został skazany za popełnienie trzystu siedemdziesięciu trzech przestępstw, w tym trzystu siedemdziesięciu dwóch przestępstw w warunkach powrotu do przestępstwa, co zdaniem Sądu świadczy o znacznej demoralizacji skazanego oraz o lekceważącym stosunku do obowiązującego porządku prawnego. Powyższe nie pozwalało na orzeczenie wobec skazanego kary pozbawienia wolności przy zastosowaniu zasady absorpcji oraz na orzeczenie kary pozbawienia wolności w łagodniejszym wymiarze.

Odnosząc się do kary łącznej grzywny orzeczonej w punkcie V. wyroku należy stwierdzić, iż pomiędzy czynami, za które M. P. (1) został skazany w sprawach o sygn. akt II K 161/09 oraz IV K 558/10 zachodzi łączność przedmiotowa albowiem wyżej wskazanymi wyrokami został skazany za popełnienie przestępstw wyczerpujących znamiona tych samych przepisów, tj. art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. Należy wskazać, że pomiędzy tymi czynami brak jest łączności podmiotowej, czyny za które M. P. (1) został skazany wyrokami w sprawach o sygn. akt II K 161/09 oraz IV K 558/10 były popełnione na szkodę różnych osób i w różnych miejscach. Przestępstwa te zostały popełnione między majem 2008 r. a 09 sierpnia 2008 r., a więc pomiędzy tymi przestępstwami zachodzi bliski związek czasowy. Podkreślić należy, że Sąd nie mógł tracić z pola widzenie faktu, że wyżej wskazanymi wyrokami M. P. (1) został skazany za popełnienie sześćdziesięciu dziewięciu przestępstw, nadto wszystkie te czyny zostały popełnione przez skazanego w warunkach powrotu do przestępstwa. Mając na uwadze powyższe, a w szczególności łączność przedmiotową i bliskość czasową między tymi czynami oraz brak łączności podmiotowej w ocenie Sądu brak jest podstaw do orzeczenia kary łącznej w oparciu o zasadę całkowitej absorpcji, nie mniej jednak powyższe skutkowało orzeczeniem wobec skazanego kary łącznej przy zastosowaniu zasady asperacji zbliżonej do zasady absorbcji. Należy wskazać, że Sąd mógł orzec wobec skazanego karę łączną grzywny w granicach od pięćdziesięciu stawek dziennych grzywny do siedemdziesięciu stawek dziennych i mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności przemawiające zarówno na korzyść jak i niekorzyść skazanego wymierzył mu karę grzywny w wysokości pięćdziesięciu pięciu stawek dziennych, zatem w granicach zbliżonych do zasady absorpcji.

Sąd przy wymiarze kary łącznej pozbawienia wolności i kary łącznej grzywny orzeczonych w punktach III. oraz V. miał również na względzie prewencyjne oddziaływanie kary, w znaczeniu prewencji indywidualnej i ogólnej. Popełnienie dwóch lub więcej przestępstw jest istotnym czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji. Sąd w pełni podziela stanowisko wyrażone w orzecznictwie, zgodnie z którym absorpcję kar należy stosować bardzo ostrożnie, biorąc pod uwagę negatywną co do sprawcy - przesłankę prognostyczną jaką jest popełnienie kilku przestępstw (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie II Aka 171/00 z dnia 12 lipca 2000 r. OSA 2001/2/5). Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że M. P. (1) był do chwili obecnej dwadzieścia pięć razy karany za popełnienie trzystu siedemdziesięciu ośmiu przestępstw, w tym wielokrotnie za popełnienie przestępstw podobnych. Należy podkreślić, że skazany wielokrotnie dopuścił się popełniania przestępstw wyczerpujących znamiona tego samego przepisu, tj. art. 286 § 1 k.k. Skazany czyny te popełnił na przestrzeni długiego okresu czasu od 30 sierpnia 1999 r. do 01 października 2008 r. Przy tym skazany wielokrotnie dopuścił się popełnienia przestępstw w warunkach powrotu do przestępstwa, co zdaniem Sądu świadczy o znacznej demoralizacji skazanego. Należy również wskazać, że skazany nie skorzystał z szansy jaką dał mu sąd orzekający w sprawie o sygn. akt II K 524/99, który zastosował wobec skazanego środek probacyjny w postaci warunkowego zawieszenia wykonania kary, co skutkowało prawomocnym zarządzeniem wykonania kary orzeczonej w/w sprawie. Wielokrotna karalność, a także brak zdecydowanej zmiany postawy skazanego wskazuje na jego lekceważący stosunek do obowiązującego porządku prawnego. W ocenie Sądu negatywne zachowania M. P. (1) nie miały w jego życiu charakteru epizodycznego zwłaszcza, że skierowane były w dobra prawne poddane szczególnej ochronie prawnej, tj. mienie, własność czy wymiar sprawiedliwości. Niewątpliwie M. P. (1) jest więc przestępcą niepoprawnym, którego cechuje łatwość popełniania przestępstw, a popełnianie przestępstw stało się wręcz jego swoistym sposobem na życie. Ponadto jego zachowanie świadczy o niespełnieniu przez dotychczas orzeczone kary celów kary w zakresie prewencji indywidualnej w stosunku do skazanego. W świetle powyższego o ocenie Sądu najsurowsze kary jednostkowe wymierzone skazanemu pochłaniające inne kary stanowiłyby w tym przypadku nieuzasadnione premiowanie sprawcy wielokrotnego łagodniejszą karą i byłyby niewystarczającą oceną zachowania sprawcy. Powyższe przemawia za niestosowaniem zasady pełnej absorpcji w odniesieniu do kary łącznej pozbawienia wolności oraz kary łącznej grzywny orzeczonych w punktach III. i V. wyroku oraz skutkowało zastosowaniem przy wymiarze kar łącznych zasady asperacji polegającej na wymierzeniu kar łącznych wyższych niż najwyższe kary jednostkowe orzeczone w stosunku do skazanego, ale przy tym niższych niż suma kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa.

Ustalając wymiar kary łącznej grzywny orzeczonej wobec skazanego w punkcie V. wyroku Sąd określił wysokość stawki dziennej grzywny w graniach niewiele powyżej najniższej stawki przewidzianej ustawą wobec tego, że skazany obecnie odbywa karę pozbawienia wolności, nie jest zatrudniony na terenie jednostki penitencjarnej, jak wynika z aktualnej opinii o skazanym koniec odbywania kar przypada na dzień 29 kwietnia 2016 r., zatem zasadne jest przyjęcie, że skazany nie byłby w stanie uiścić kar grzywny w wyższym wymiarze stawki dziennej.

Istotny wpływ na wymiar kar łącznych orzeczonych niniejszym wyrokiem miało również zachowanie skazanego w zakładzie karnym, w którym znajduje się po prawomocnym skazaniu poszczególnymi wyrokami (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 września 1985 r., II K 245/85, OSNKW 1986, z. 5 - 6, poz. 39, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 października 1983 r., IV KR 213/83, OSNKW 1984, z. 5 - 6, poz. 65). Jak wynika z opinii Dyrektora Aresztu Śledczego zachowanie skazanego w warunkach izolacji penitencjarnej ocenione zostało jako wyróżniające się. Wprawdzie skazany był kilkadziesiąt razy nagradzany nagrodą regulaminową oraz dwa razy karany dyscyplinarnie, karę pozbawienia wolności odbywa w systemie indywidualnego programu oddziaływania, nie jest uczestnikiem nieformalnych struktur podkultury przestępczej, jednakże o ile obecnie w warunkach izolacji zachowanie skazanego jest wyróżniające się, to o tyle takie mechanizmy kontroli zachowania nie funkcjonują u niego w warunkach wolnościowych, co znajduje potwierdzenie w danych o karalności skazanego. W ocenie Sądu wyróżniające się zachowanie oraz przestrzeganie porządku prawnego, winno być postrzegane jako norma a nie jako szczególna okoliczność łagodzącą, zwłaszcza, że pobyt w warunkach izolacji penitencjarnej jest związany z pewnymi ograniczeniami zachowań, a nawet wymusza pewnego rodzaju zachowania. Mając na uwadze powyższe wyróżniającego zachowania skazanego w czasie odbywania kary pozbawienia wolności nie można w przedmiotowej sprawie podnosić do okoliczności na tyle ważnej aby uzasadniała zastosowanie zasady całkowitej absorpcji przy orzekaniu kar łącznych czy też ukształtowanie wymiaru kar na niższym poziomie. Nie mniej jednak okoliczność ta miała wpływ na wymiar kary łącznej orzeczonej znacznie poniżej górnej granicy 15 lat pozbawienia wolności.

Mając na względzie całokształt wyżej podniesionych okoliczności, orzeczone wobec skazanego kara łączna pozbawienia wolności i kara łączna grzywny zrealizują zdaniem Sądu zadania w zakresie prewencyjnego oddziaływania kary, zarówno w znaczeniu prewencji indywidualnej jak i ogólnej, kształtując we właściwy sposób świadomość prawną społeczeństwa. Podnieść także należy, że wymierzona w ramach wyroku łącznego kara nie musi przynieść skazanemu korzyści w zakresie wyraźnego zmniejszenia okresu pozbawienia wolności, musi ona jednak być sprawiedliwa i celowa.

Sąd na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet wymierzonych skazanemu w przedmiotowym wyroku kar łącznych zaliczył okresy rzeczywistego pozbawienia wolności i odbywania kar oraz uiszczoną karę grzywny w następujący sposób:



na poczet wymierzonej wobec skazanego M. P. (1) kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie III. wyroku zaliczył skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie o sygn. akt II K 445/12 w dniach od 29 października 2008 r. do 29 kwietnia 2014 r. oraz w sprawie o sygn. akt IV K 558/10 w dniach od 29 kwietnia 2014 r. do 13 maja 2015 r. (daty wydania wyroku);



na poczet wymierzonej wobec skazanego M. P. (1) kary łącznej grzywny orzeczonej w punkcie V. wyroku zaliczył skazanemu ze sprawy o sygn. akt IV K 558/10 karę grzywny uiszczoną w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych oraz ze sprawy o sygn. akt II K 161/09 karę grzywny uiszczoną w wysokości 5 (pięciu) stawek dziennych, uznając karę łączną grzywny za wykonaną całości.

W pozostałym zakresie Sąd orzekł, że w części nie objętej niniejszym wyrokiem łącznym, wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu.

Na podstawie art. 618 § 1 pkt. 11 k.p.k. oraz § 14 ust. 5 i § 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. P. B. kwotę 144 (stu czterdziestu czterech) złotych tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu oraz podatek VAT od tej kwoty.

Sąd zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów procesu na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. uznając, że ich uiszczenie byłoby dla skazanego zbyt uciążliwe z uwagi na fakt, iż skazany odbywa karę pozbawienia wolności, nie jest zatrudniony na terenie jednostki penitencjarnej nie miałby więc możliwości ich uiszczenia.

Z/ odpis wyroku łącznego wraz z uzasadnieniem doręczyć obrońcy skazanego na adres z wniosku.