Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 16.03.2016r.

Sąd Okręgowy w S. Wydział III Penitencjarny w składzie:

Przewodniczący Sędzia SO wS.Witold Galewski

Protokolant st. sekr. sądowy Anna Marcinkiewicz

przy udziale wykonującego zadania Prokuratora Rejonowego wC.– Tomasza Klukowskiego

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Zakładzie Karnym w C. wniosku skazanego o udzielenie przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności oraz po wysłuchaniu Prokuratora, który wnosił o nie uwzględnienie wniosku

na podstawie art.153§1kkw w zw. z art. 150§1 i 2kkw

p o s t a n o w i ł:

1.  odmówić skazanemu S. C. s. K. udzielenia przerwy w odbywaniu kar: 5 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego K. - P. z dnia 30.09.2013r., sygn. akt II K 9/13/P; roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego wZ.z dnia 23.01.2013r., sygn. akt II K 847/12; 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego P. - N. M. i W. z dnia 07.02.2014r., sygn. akt VI K 1617/13; roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego G. - P. z dnia 25.09.2014r., sygn. akt XI K 1342/13; roku pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego W. - Ś. z dnia 09.12.2014r., sygn. akt II K 283/14; 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w B. z dnia 26.05.2014r., sygn. akt XV K 160/14; kary zastępczej 50 dni pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego S. -P. i Z.z dnia 08.03.2010r., sygn. akt IV K 466/09; kary zastępczej 20 dni pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego G. P.z dnia 25.09.2014r., sygn. akt XI K 1342/13;

2.  zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. A. Ż. kwotę 221,40 zł brutto (dwieście dwadzieścia jeden złotych 40/100) za obronę z urzędu;

3.  zwolnić skazanego od kosztów sądowych i obciążyć nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Skazany S. C. złożył wniosek o udzielenie mu przerwy w odbywaniu kary, z uwagi na zły stan zdrowia które zagraża jego życiu. Podniósł, że chciałby poddać się kilku zabiegom w warunkach wolnościowej służby zdrowia. Wniosek nie jest zasadny.

Zgodnie z art.153§1kkw Sąd penitencjarny udziela przerwy w wykonaniu kary w wypadku określonym w art.150§1kkw. W świetle tego przepisu wykonanie kary pozbawienia wolności w wypadku choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby uniemożliwiającej wykonywanie tej kary sąd odracza do czasu ustania przeszkody.

Stwierdzenie u skazanego ciężkiej choroby nie stanowi samoistnej przesłanki do udzielenia skazanemu przerwy w odbywaniu kary. Wystąpienie u skazanego ciężkiej choroby musi być powiązane ze stwierdzeniem kolejnej niezbędnej przesłanki. Sąd musi także ustalić, że nie jest możliwe wykonanie wobec skazanego kary pozbawienia wolności w zakładzie karnym czy też w warunkach więziennej służby zdrowia, bowiem pobyt taki może zagrozić życiu skazanego lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo. Zagrożenie, o którym mowa nie dość, że nie może być abstrakcyjne to musi być ustalona bezpośrednia możliwość wystąpienia takiego skutku.

Przechodząc, do realiów niniejszej sprawy stwierdzić należy, co następuje. Wskazać trzeba, że skazany przebywając w warunkach izolacji więziennej został wszechstronnie przebadany. W tym okresie miał zapewnioną należytą opiekę lekarską ze strony pracowników więziennej służby zdrowia a w sytuacji gdy wykonania badania lub przeprowadzenie konsultacji lekarskiej nie było możliwe w zakładzie karnym skazany był zawożony do odpowiednich jednostek wolnościowej służby zdrowia. Konsultacje lekarskie poza zakładem karnym odbyły się w terminach wskazanych lekarzy z wolnościowej służby zdrowia, bowiem nie dotyczyły sytuacji związanych z ratowaniem życia skazanego. ( vide : § 2 ust.2 pkt 3 Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 maja 2012 r. w sprawie szczegółowych warunków, zakresu i trybu współdziałania podmiotów leczniczych z podmiotami leczniczymi dla osób pozbawionych wolności w zakładach karnych i aresztach śledczych w zapewnieniu świadczeń zdrowotnych osobom pozbawionym wolności (Dz. U. z dnia 18 maja 2012 r.). Stwierdzić należy , ze skazany przebywając w warunkach izolacji więziennej był i jest wręcz pod permanentną czyli stałą, nieprzerwaną opieką lekarzy z więziennej służby zdrowia oraz wolnościowej służby zdrowia. Ze zgromadzonej w sprawie dokumentacji medycznej wynika, że skazany nie znajdował się w sytuacji która mogłaby zagrozić jego życiu bądź stanowić dla zdrowia poważne niebezpieczeństwo. Z opinii o stanie zdrowia wynika, że symulował nagłe pogorszenie stanu zdrowia, co weryfikowane było bezzwłocznie przez lekarzy specjalistów.

Chronologiczne zestawienie sporządzonych opinii o stanie zdrowa skazanego daje podstawę do ustalenia że skazany przebywając w zakładzie karnym nie był i nadal nie jest pozbawiony opieki lekarskiej ze strony pracowników więziennej służby zdrowia.

Przypomnieć trzeba, że skazany poddany licznym konsultacjom lekarskim, także dodatkowym z uwagi na podnoszone w toku posiedzenia kolejne dolegliwości. Zadaniem lekarzy specjalistów którzy oceniali stan zdrowia skazanego skazany może być leczony w warunkach zakładu karnego czy też więziennej służby zdrowia a nadto może być dowożony na badania bądź zabiegi, które są wykonywane w wolnościowej służbie zdrowia.

Z opinii o stanie zdrowia skazanego z dnia 11.08.2015r. wynika, że rozpoznano u S. C. Q87.4: zespół (...), stan po wszczepieniu kardiostymulatora- defibrylatora, wrzodziejące zapalenie jelita grubego w fazie remisji. Skazany urodził się z zespołem wad określonych jako zespół (...). Jako podstawowe powikłanie, występują u niego zaburzenia krążenia. W 2010 roku, z uwagi na przebyte zatrzymanie krążenia, skazany miał wszczepiony kardiostymulator.

W opinii wskazano, że w dniu 26.05.2015r. skazany został poddany konsultacji w Poradni Zaburzeń Rytmu Serca Klinicznego Centrum Kardiologii w G. w wyniku której lekarz uznał, że urządzenie pracuje prawidłowo. W wywiadzie skazany podał wrzodziejące zapalenie jelita grubego, obecnie w fazie remisji. Zalecono mu dietę lekkostrawną.

W dniu 17.06.2015r. skazany miał wykonane badanie na zawartość krwi utajonej w kale. Wynik okazał się negatywny, co potwierdza remisję choroby.

Z powodu dolegliwości bólowych prawego nadgarstka, skazany pozostaje pod stałą opieką lekarza specjalisty- chirurga. Ostatnia wizyta odbyła się w dniu 27.07.2015r. Miał wówczas wykonane badanie RTG, które nie wykazało cech uszkodzenia kości.

W ocenie lekarza więziennego sporządzającego omawianą opinię o stanie zdrowia skazanego, aktualny stan zdrowia S. C. jest stabilny i nie stanowi ciężkiej choroby uniemożliwiającej wykonywanie wobec niego kary pozbawienia wolności. W chwili obecnej, brak jest bezpośredniego zagrożenia życia skazanego oraz możliwości spowodowania dla jego zdrowia poważnego niebezpieczeństwa, w związku z odbywaniem kary w zakładzie karnym.

Uczestniczący w posiedzeniu Sądu w dniu 14.10.2015r. lekarz więzienny stwierdził że ze względu na omdlenia, zasłabnięcia skazany został przyjęty do tutejszego szpitala. Był wożony na konsultacje kardiologiczne do S. oraz do K.. W chwili obecnej nie stwierdzono nic niepokojącego. Podstawową chorobą skazanego jest zespół (...). Objawy to: nieprawidłowość w funkcjonowaniu serca i naczyń krwionośnych, do tego dochodzą sytuacje nerwicowe. Skazany był w G. na sprawdzeniu defibrylatora. Skazany posiada kardiowerter – defibrylator, który funkcjonuje prawidłowo. Urządzenie musi być sprawdzane. Urządzenie działa. Pilnujemy terminu sprawdzania urządzenia. Skazany musi je mieć do końca życia. W dniu 31.08.2015r. było robione badanie H..

Uczestniczący w posiedzeniu Sądu w dniu 21.10.2015r. lekarz więzienny stwierdził, że konsultacje cały czas są w trakcie wykonywania, potrzeba więcej czasu na sporządzenie opinii uzupełniającej. Na tą chwilę, do czasu wykonania konsultacji skazany ma zapewnioną opiekę medyczną. Konsultacje są jedynie uzupełniające i one raczej nie wpłyną na orzeczenie, to są wszystko badania uzupełniające.

Z nadesłanej opinii lekarskiej z dnia 1.11.2015r. wynika, że w dniu 21.10.2015r. skazany odbył konsultację laryngologiczną. W jej wyniku rozpoznano u niego przewlekły nieżyt nosa. Obecnie, skazany nadal oczekuje na konsultację neurologiczną, ortopedyczną, pulmonologiczną i urologiczną. Termin 3 ostatnich jeszcze nie został ustalony.

Uczestniczący w posiedzeniu w dniu 4.11.2015r. lekarz więzienny potwierdził, że odbyła się konsultacja laryngologiczna i skazany jest leczony zgodnie z zaleceniami lekarza laryngologa. Kolejne konsultacje są zaplanowane w tym neurologiczna na dzień 6.11.2015r.

Z pisma Kierownika Ambulatorium ZOZ Zakładu Karnego w C. z dnia 9.11.2015r. wynika, że konsultacje specjalistyczne skazanego S. C. są zaplanowane na następujące terminy, tj. konsultacja urologiczna na dzień 9.11.2015r., konsultacja ortopedyczna na dzień 12.11.2015r i konsultacja pulmonologiczna na dzień 13.11.2015r.

Skazany był przewieziony do innej jednostki penitencjarnej w związku wykonywanymi wobec niego czynnościami procesowymi. Skazany nie został przetransportowany bezpośrednio do ZK C., bowiem podnosił iż stan jego zdrowia się pogorszył. Załączone do akt niniejszej sprawy pismo z dnia 5.01.2016r. Kierownika Ambulatorium Szpitala i Ambulatorium z Izbą Chorych Aresztu Śledczego w B. wskazuje, że aktualny stan zdrowia skazanego jest stabilny a pobyt w izolacji więziennej nie stanowi zagrożenia dla jego zdrowia i życia. Lekarz wskazał, że skazany manipulując stanem zdrowia doprowadził do przerwania czynności transportowych i pozostania w Areszcie Śledczym w B.. Nadto, w czasie przebywania w Areszcie Śledczym w B. skazany nie wymagał leczenia szpitalnego oraz nie nastąpiło pogorszenie stanu jego zdrowia.

Nadesłana opinia uzupełniająca o stanie zdrowia skazanego z dnia 14.01.2016r. potwierdza, że w dniu 9.11.2015r. odbyła się konsultacja urologiczna. W jej wyniku rozpoznano u niego kamicę nerkową. Zalecono lek (...).

Wskazano, że w dniu 13.11.2015r. skazany został poddany konsultacji pulmonologicznej, z której wynika, że nie wymaga leczenia w Poradni Chorób Płuc. W dniu 12.11.2015r. konsultacja ortopedyczna nie odbyła się. Skazany został zapisany do lekarza ortopedy, jednak czas oczekiwania około 3-4 tygodnie. Obecnie skazany nie wymaga pilnej konsultacji ortopedycznej.

Uczestniczący w posiedzeniu w dniu 20.01.2016r. lekarz oświadczył, że konsultacja ortopedyczna się nie odbyła. Był konsultowany przez neurologa i pulmonologa i w tym zakresie może być leczony w zakładzie karnym.

Ze świadectwa lekarskiego z dnia 9.02.2016r. wynika, że w dniu 26.01.2016r. odbyła się konsultacja w Poradni Ortopedycznej lekarz specjalistą stwierdził u skazanego cechy zespołu cieśni kanału nadgarstka po prawej stronie. Nie wykonano badania E.(Elektromiografia ) z powodu obecności kardiowertera- deflibrylatora. Lekarz badający stwierdził, że istnieje możliwość ustalenia planowego terminu zabiegu w razie nasilenia dolegliwości.

Uczestniczący w posiedzeniu w dniu 10.02.2016r. lekarz więzienny stwierdził, że istnieje możliwość zawiezienia skazanego zabieg. Zabieg jest krótkotrwały i nie wymaga pobytu skazanego w szpitalu.

Z opinii o stanie zdrowia skazanego z dnia 16.02.2016r. wynika, że w dniu 17.02.2016r. odbyło się badanie Echo serca. Z opisu badania wynika, że wydolność mięśnia sercowego jest dobra, mięsień bez cech przerostu niewielkiego stopnia wady zastawkowe - mitralna trójdzielna, płucna kurczliwość dobra, prawa komora miernie powiększona, aorta nieco powiększona.

Lekarz sporządzający tę opinię stwierdził, że obecny stan zdrowia skazanego jest stabilny, ma zapewnioną należytą opiekę medyczną a pobyt w zakładzie karnym nie stanowi zagrożenia dla jego życia i nie stanowi poważnego niebezpieczeństwa dla jego zdrowia.

Uczestniczący w posiedzeniu w dniu 17.02.2016r. lekarz więzienny stwierdził, że lekarz specjalista zalecił wykonanie dodatkowych badań laboratoryjnych oraz USG tarczycy. Zlecił także kontrolną konsultację za około 6 tygodni. Dodał, że skazany ma wyznaczony termin do wykonania badania kontrolnego E. H.. Na dzień 23.02.2016r. ma zaplanowaną wizytę w Poradni Stymulatorów w G.. W tych warunkach po raz kolejny odroczono posiedzenie w celu umożliwienie lekarzom przeprowadzenie kolejnych badań.

Z pisma z dnia 17.02.2016r. ( data wpływu 22.02.2016r. ) wynika, że najbliższy możliwy termin badania E. H. został wyznaczony na dzień 8.03.2016r. Z tego powodu konieczne jest także przesunięcie terminu wizyty w poradni stymulatorów wyznaczony jest na dzień 15.03.2016r.

Z opinii o stanie zdrowia skazanego z dnia 15.03.2016r. wynika że w dniu 9.03.2016r. skazany miał przeprowadzone badanie E. H., które było ocenione przez lekarza kardiologa w G. w dniu 15.03.2016r. W dniu 15.03.2016r. osadzony odbył planową kontrolę w poradni stymulatorów w Uniwersyteckim Centrum Klinicznym w G.. Z karty wydanej pacjentowi wynika, że od czasu ostatniej konsultacji urządzenie nie zarejestrowało żadnych groźnych dla życia arytmii ani wyładowań ICD.

Uczestniczący w posiedzeniu w dniu 16.03.2016r. lekarz więzienny stwierdził że w 2013 roku skazany był hospitalizowany w P. T. z powodu utraty przytomności. Stwierdzono infekcję dróg moczowych i krwiomocz, skazany był badany przez urologa, który nie stwierdził poważnych chorób układu moczowego, zaproponowano diagnostykę w trybie planowym. W dniu 9.03.2016r było wykonane badanie E. H., w którym nie stwierdzono groźnych arytmii. Dnia 15.03.2016r. odbył planową konsultację w poradni stymulatorów. Od czasu ostatniej konsultacji nie zarejestrowano groźnych dla życia arytmii ani wyładowań urządzenia. Choroby przewlekłej osadzonego są w stanie wyrównania. Prowadzona jest dalsza diagnostyka w trybie planowym nadczynności tarczycy. Zlecono wykonanie badań kontrolnych, zalecone leki skazany otrzymuje. Dnia 30.03.2016r. ma zaplanowaną konsultację kontrolną endokrynologiczną, a w chwili obecnej może być leczony w zakładzie karnym i pobyt w zakładzie karnym nie stanowi zagrożenia dla jego życia i zdrowia.

Wskazać trzeba, że z dokumentacji medycznej załączonej do akt sprawy oraz stanowiska lekarzy sporządzających dokumentację medyczną wynika, że schorzenia stwierdzone u skazanego mogą być leczone w warunkach więziennej służby zdrowia. Nie można pominąć również tego, że skazany przebywa w jednostce penitencjarnej z całodobową opieką medyczną oraz ma dostęp do specjalistycznych konsultacji, m.in. kardiologicznej. Jednak, w sytuacji zagrożenia życia, bądź zdrowia może w każdej chwili zostać skierowany do szpitala w warunkach powszechnej służby zdrowia. Dodać trzeba, że skazany podnosząc kolejne schorzenia które są weryfikowane przez właściwych lekarzy za wszelką cenę chce opuścić zakład karny uważając że właściwe leczenie może być kontynuowanie dopiero po opuszczeniu jednostki penitencjarnej.

Zgodnie z poglądem wyrażonym przez Sąd Apelacyjny w Lublinie w postanowieniu z dnia 18.01.2006r. w sprawie II AKzw 871/05, ciężka choroba w rozumieniu art.150§1 i 2 k.k.w. przepisu to "taka ciężka choroba, która uniemożliwia wykonanie kary, to znaczy może zagrozić życiu skazanego lub spowodować dla jego zdrowia poważne niebezpieczeństwo w wypadku osadzenia go w zakładzie karnym".

Zdaniem Sądu, w rozpoznawanej sprawie taka sytuacja nie występuje, a co za tym idzie pobyt skazanego na wolności celem podjęcia specjalistycznego leczenia, nie jest zasadny.

Zgodnie z art.115§1 a kkw skazanemu odbywającemu karę pozbawienia wolności nie przysługuje prawo wyboru lekarza i pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej, świadczeniodawcy udzielającego ambulatoryjnych świadczeń opieki zdrowotnej, lekarza dentysty oraz szpitala. Tylko w wypadku szczególnym, gdy służba ta nie jest w stanie zapewnić właściwej opieki medycznej – świadczenia zdrowotne mogą być wykonywane w innych zakładach opieki zdrowotnej.

Nadmienić trzeba, że w przypadku zaistnienia okoliczności uzasadniających udzielenie skazanemu przerwy ze wglądów zdrowotnych Sąd penitencjarny może w każdym czasie udzielić przerwy z urzędu po otrzymaniu stosownego świadectwa lekarskiego lub wniosku dyrektora zakładu karnego o udzielenie skazanemu przerwy w karze. Ponownie wskazać trzeba, że na każde konieczne badanie lekarskie lub niezbędną konsultację do lekarzy specjalistów skazany może być dowieziony przez funkcjonariuszy SW. Skazany w toku odbywania kary ma zapewnione odpowiednie leczenie a to oznacza że wniosek skazanego o udzielenie przerwy w karze w celu kontynuowania leczenia nie jest trafny.

Rozważając możliwość udzielenia skazanemu przerwy w karze pozbawienia wolności, Sąd penitencjarny powinien ocenić, czy skazany wykorzysta przerwę zgodnie z jej celem (vide: postanowienie S.A. w Lublinie z dnia 27.05.2009r. w sprawie II AKzw 446/09).

Z opinii Dyrektora Zakładu Karnego w C. wynika, że skazany odbywa karę pozbawienia wolności orzeczoną za czyny z art.278§1kk, art.286§1kk, art.284§2kk, art.275§1kk, art.276kk. To dowodzi, że skazany jest sprawcą zdemoralizowanym, a naruszanie porządku prawnego nie było zdarzeniem incydentalnym.

Za nie uwzględnieniem wniosku skazanego przemawia również jego postawa w warunkach izolacji więziennej. Ustalono, że skazany w czasie odbywania kary zachowuje się zmiennie. Nie korzystał z nagrody regulaminowej, zaś na sporządzone 4 wnioski dyscyplinarne został 2 razy ukarany, za celowe wprowadzenie w błąd funkcjonariuszy w celu wymuszenia wykonania określonych czynności medycznych. Wobec przełożonych, w sytuacjach dla siebie niekorzystnych zachowywał się niewłaściwie, wykazywał postawę roszczeniową. Skazany karę pozbawienia wolności odbywa w systemie zwykłym, co oznacza, że nie włączył się aktywnie w proces resocjalizacji, a stopień jego zaangażowania w tym procesie jest znikomy.

W tej sytuacji brak jest zatem podstaw do przyjęcia, że skazany podczas pobytu na wolności będzie przestrzegał porządku prawnego a w szczególności nie dopuści się kolejnego przestępstwa, a udzieloną mu przerwę w karze wykorzysta zgodnie z przeznaczeniem, tym bardziej jeśli uwzględni się treść opinii psychologicznej z dnia 26.06.2015r. z której wynika, że skazany nie daje gwarancji właściwego funkcjonowania na wolności.

Mając na uwadze powyższe okoliczności należy uznać, że nie została spełniona przesłanka wynikająca z treści art.150§1 i 2kkw, a dotycząca ciężkiej choroby uniemożliwiającej wykonywanie kary, uzasadniająca udzielenie skazanemu przerwy w karze. Z tego też względu, uznając wniosek za bezzasadny, należało postanowić jak wyżej.

O kosztach obrony z urzędu orzeczono zgodnie z przepisem art. 29§1 ustawy z dnia 26.05.1982r. Prawo o adwokaturze (Dz. U. Nr 16 poz.124) oraz § 2 pkt 1,2 i 3, § 15 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (...) (Dz. U. z 2015r. poz.616).

Na podstawie art. 626§1kpk w zw. z art. 624§1kpk w zw. z art. 1§2kkw z uwagi na trudną sytuację materialną i brak dochodów skazanego zwolniono od zapłaty kosztów sądowych, którymi obciążono Skarb Państwa.