Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 października 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych
I Oddział w Ł. stwierdził, że Z. D. jako wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu w okresie od 15 listopada 2013 r. do nadal. Miesięczne podstawy wymiaru składek z tego tytułu wynoszą:

1. na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne tj. emerytalne, rentowe i wypadkowe za miesiące:

- od 11/2013 r. do 12/2013 r. – 2227,80 zł,

- od 1/2014 r. do 12/2014 r. – 2247,60 zł,

- od 1/2015 r. do 8/2015 r. – 2375,40 zł,

2. na ubezpieczenie zdrowotne za miesiące:

- od 11/2013 r. do 12/2013 r. – 2908,13 zł,

- od 1/2014 r. do 12/2014 r. – 3004,48 zł,

- od 1/2015 r. do 8/2015 r. – 3104,57 zł,

3. na Fundusz Pracy za miesiące:

- od 11/2013 r. do 12/2013 r. – 2227,80 zł,

- od 1/2014 r. do 12/2014 r. – 2247,60 zł,

- od 1/2015 r. do 8/2015 r. – 2375,40 zł.

W dniach od 28 lipca 2015 r. do 31 lipca 2015 r. została przeprowadzona przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. kontrola u płatnika składek (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W trakcie prowadzonych czynności kontrolnych ustalono, że spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (...) działa od 21 marca 2010 r. do nadal. Początkowo spółka nosiła nazwę (...), a jej udziałowcami byli G. K., Z. D. i M. S. (1) posiadający po 300 udziałów. Od dnia 30 grudnia 2010 r. udziały M. S. (1) zakupiła M. S. (2), która w dniu 2 marca 2011r. Odsprzedała je Z. D. i G. K. w równych częściach po 150 udziałów. W dniu 15 listopada 2013 r. G. K. sprzedał Z. D. 449 udziałów, oraz 1 udział Pani I. D.. Od dnia 15 listopada 2013 r. udziałowcami spółki (...) są Z. D. posiadający 899 udziałów i I. D. posiadająca 1 udział. Z analizy dokumentów znajdujących się w Kompleksowym Systemie Informatycznym ZUS wynika, że w okresie od 15 listopada 2013 r. do nadal Z. D. nie posiada tytułu do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego. Z ustaleń wynika również, że za okres od listopada 2013 r. do grudnia 2014 r. i od marca 2015 r. do sierpnia 2015 r. Na koncie płatnika składek (...) Sp. z o.o nie odnotowano wpłat składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne. Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Analiza posiadanej dokumentacji oraz trudna sytuacja finansowa spółki ( powodująca od miesiąca listopada 2013 r. zadłużenie w opłacaniu składek na ww. ubezpieczenia, świadczy o fakcie, iż zbycie 1 udziału I. D. miało na celu obejście przepisów prawa w celu uprawdopodobnienia sytuacji wyłączenia Z. D. z obowiązku ubezpieczeń społecznych z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w ramach spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ‘ (...)’’. Biorąc pod uwagę powyższe organ rentowy stwierdził, że Z. D. w okresie od 15 listopada 2013 r. do nadal obowiązkowo podlega ubezpieczeniom społecznym ubezpieczeniu zdrowotnemu jako wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ‘ (...).

/decyzja – k. 52 – 54 akt ZUS/

Z. D. , reprezentowany przez pełnomocnika, złożył odwołanie od w/w decyzji w dniu 16 listopada 2015 r. Decyzji zarzucił:

- naruszenie prawa materialnego tj. art. 58 § 1 kodeksu cywilnego poprzez uznanie; iż umowa sprzedaży udziałów z dnia 15 listopada 2013 r. zawarta pomiędzy G. K., Z. D. a I. D. jest dotknięta sankcją nieważności pomimo braku wykazania jakichkolwiek przesłanek pozwalających stwierdzić nieważność tej umowy,

- naruszenie prawa materialnego tj. art. 6 Kodeksu cywilnego poprzez zaniechanie udowodnienia nieważności umowy z dnia 15 listopada 2013 r.,

- naruszenie prawa materialnego tj. art. 8 ust. 6 pkt 4 w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 5, art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez i uznanie, iż Z. D. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowemu i wypadkowemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej pomimo, iż nie jest on wspólnikiem jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością,

- naruszenie prawa materialnego tj. art. 66 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach z opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych poprzez uznanie, iż Z. D. podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu pomimo faktu, iż nie jest on objęty obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej,

- naruszenie prawa materialnego, tj. art. 104 ust. 1 i art. 107 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy poprzez uznanie, iż Z. D. powinien opłacać obowiązkowo składki na Fundusz Pracy pomimo faktu, iż nie prowadzi pozarolniczej działalności w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych.

W konsekwencji wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji w całości oraz o zasądzenie od organu rentowego na rzecz odwołującego kosztów zastępstwa procesowego.

/odwołanie – k. 2- 3/

Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. w odpowiedzi na odwołania wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie – k. 5 - 6/

Na rozprawie w dniu 6 kwietnia 2016 r. pełnomocnik wnioskodawcy poparł odwołanie, a pełnomocnik organu rentowego wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 2.400 zł.

/protokół rozprawy – k. 25/

S ąd Okręgowy ustalił co następuje:

W dniu 21 marca 2010 r. została utworzona (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (wcześniej (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością), a jej udziałowcami byli G. K., Z. D. i M. S. (1) posiadający po 300 udziałów o łącznej wartości nominalnej 15000 zł. Spółka została zarejestrowana w KRS 21 kwietnia 2010 r.

/wypis z KRS – k. 30 – 39 akt ZUS, księga udziałów – k. 47 – 48 akt ZUS, zeznania wnioskodawcy – k. 23 – 24 w zw. z k. 25, zeznania świadka G. K. – k. 24 /

W dniu 30 grudnia 2010 r. wspólnik M. S. (1) sprzedał wszystkie swoje udziały M. S. (2). Wspólnikami spółki od w/w dnia zostali: G. K., Z. D. i M. S. (2) posiadający po 300 udziałów.

/księga udziałów – k. 47 – 48 akt ZUS, wypis z KRS z dnia 22.02.2011 r. – k. 22 – 29 akt ZUS, zeznania wnioskodawcy – k. 23 – 24 w zw. z k. 25, zeznania świadka G. K. – k. 24, zeznania świadka M. S. (2) – k. 24/

W dniu 2 marca 2011 r. M. S. (2) odsprzedała swoje udziały Z. D. i G. K. w równych częściach po 150 udziałów. Wspólnikami spółki zostali Z. D. i G. K. posiadający po 450 udziałów o łącznej wartości nominalnej 22500 zł.

/księga udziałów – k. k. 47 – 48 akt ZUS, umowa sprzedaży – k. 45 – 46 akt ZUS, repertorium A – k. 44 akt ZUS, wypis z KRS – 12 – 21 akt ZUS, zeznania wnioskodawcy – k. 23 – 24 w zw. z k. 25, zeznania świadka G. K. – k. 24, zeznania świadka M. S. (2) – k. 24 /

W dniu 15 listopada 2013 r. G. K. sprzedał Z. D. 449 udziałów oraz 1 udział I. D.. Od dnia 15 listopada 2013 r. udziałowcami spółki (...) są Z. D. posiadający 899 udziałów i I. D. posiadająca 1 udział.

/umowa sprzedaży – k. 40 – 42 akt ZUS, wypis z KRS – k. 2 – 11 akt ZUS, zeznania wnioskodawcy – k. 23 – 24 w zw. z k. 25 , zeznania świadka G. K. – k. 24/

Z analizy dokumentów znajdujących się w Kompleksowym Systemie Informatycznym ZUS wynika, że w okresie od 15 listopada 2013 r. do nadal Z. D. nie posiada tytułu do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego.

/bezsporne/

Wnioskodawca pobiera obecnie rentę, wypłacaną przez ubezpieczyciela w Irlandii w związku z wypadkiem w pracy podczas pobytu w Irlandii, w którym stracił prawą dłoń. Zaś żona wnioskodawcy I. D. w chwili zakupu 1 udziału była zatrudniona w spółce (...), a obecnie jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy w firmie (...).

/zeznania wnioskodawcy – k. 23 – 24 w zw. z k. 25, zeznania świadka I. D. – k. 24/

Spółka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w 2014 r. osiągnęła dochód w wysokości około 140.000,00 zł, a w 2015 r. około 16.000,00 zł – 18.000,00 zł.

/zeznania wnioskodawcy – k. 23 – 24 w zw. z k. 25/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach sprawy oraz w załączonych aktach organu rentowego, a także częściowo w oparciu o zeznania wnioskodawcy i świadków.

Sąd Okręgowy nie dał wiary zeznaniom wnioskodawcy oraz świadka I. D. co do powodów zakupu 1 udziału w Spółce (...) przez świadka I. D.. Wskazali oni, że powodem zakupu 1 udziału była chęć wspólnego podejmowania decyzji odnośnie spółki. A drugiej strony podali zaś, że świadek I. D. w chwili zakupu 1 udziału oraz obecnie pracuje zawodowo poza spółką oraz nie zna się na sprawach spółki. Sam wnioskodawca podał, że chciałby by żona bardziej angażowała się w sprawy spółki ale nie wyraża ona chęci i zainteresowania. Dlatego też w ocenie Sądu nieprawdą jest by powodem zakupu udziału przez świadka I. D. była chęć współpracy z mężem w spółce, a jedynie chęć stworzenia pozorów, że w spółce jest dwóch wspólników by ubezpieczony uniknął konieczności opłacania składek na ZUS. Dlatego też Sąd odmówił wiary zeznaniom wnioskodawcy i świadka w tym zakresie.

Dodatkowo za tym stanowiskiem przemawia fakt, że spółka od 2015 r. ma kłopoty finansowe jej dochody w stosunku do roku 2014 r. zmniejszyły się. W 2015 r. spółka osiągnęła dochody w 2014r . w wysokości około 140.000,00 zł , a w 2015 r. tylko 14.000,00 – 16.000,00 zł.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

W świetle materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie oraz poczynionych na jego podstawie ustaleń faktycznych a także oceny przeprowadzonych w sprawie dowodów, odwołanie nie jest zasadne i jako takie podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807) działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Podmioty prowadzące zawodowo i we własnym imieniu taką działalność są przedsiębiorcami, z tym że w przypadku spółki cywilnej za przedsiębiorców uznaje się wspólników spółki, a nie spółkę. Inne spółki (w tym osobowe spółki prawa handlowego) są przedsiębiorcami o ile prowadzą działalność gospodarczą.

Działalność gospodarcza może więc być prowadzona indywidualnie lub w spółce – w zależności od tego inaczej mogą kształtować się obowiązki wobec ZUS. Przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych nie posługują się pojęciem przedsiębiorcy. Wprowadziły one inne pojęcie - „osoba prowadząca pozarolniczą działalność".

Zgodnie z art. 8 ust. 6 pkt 4 cyt. ustawy za osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się również wspólnika jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Należy wyraźnie w tym miejscu zaznaczyć, iż ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności podlegają wyłącznie osoby fizyczne (w tym wspólnicy spółek osobowych i wyjątkowo jedyny wspólnik jednoosobowej sp. z o.o.). Osoby prawne (np. sp. z o.o., czy akcyjna) nie podlegają omawianym ubezpieczeniom – mogą występować jednak w roli płatnika. Z kolei wspólnicy spółek z o.o. (poza jednoosobową), czy akcyjnych podlegają ubezpieczeniom społecznym nie z tytułu bycia wspólnikiem (samo bycie wspólnikiem nie stanowi tytułu ubezpieczeniowego, chyba że jest to jednoosobowa sp. z o.o.), a z innych tytułów (umowy o pracę, umowy zlecenia itd.).

Należy zatem podzielić stanowisko Sądu Apelacyjnego w Lublinie w wyroku z dnia 27 maja 2015 r., zgodnie z którym wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest traktowany w przepisach prawa z zakresu ubezpieczeń społecznych jak osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą (por. tezę wyroku w sprawie III AUA 198/15, Lex nr 1733709).

Na wstępie należy wskazać, że w niniejszej sprawie organ rentowy zakwestionował zbycie 1 udziału w spółce (...) wskazując, iż miało to na celu obejście przepisów prawa w celu uprawdopodobnienia sytuacji wyłączenia Z. D. z obowiązku ubezpieczeń społecznych z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w ramach spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...)

W ocenie Sądu ZUS słusznie zakwestionował zbycie tego udziału w drodze umowy z dnia 15 listopada 2013 r.

Stosownie do treści art. 58 §1 kc, czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, iż na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy.

Po pierwsze podkreślić należy, że żona wnioskodawcy I. D. w dniu 15 listopada 2013 r. nabyła 1 udział w spółce z o.o. (...). Podkreślenia wymaga także fakt, że w dniu 15 listopada 2013 r. ubezpieczony również nabył od G. K. udziały w spółce (...) w liczbie 449. A zatem od dnia 15 listopada 2013 r. udziałowcami spółki zostali jedynie Z. D. posiadający 899 udziałów i I. D. posiadająca 1 udział.

Sąd słusznie uznał za niewiarygodne zeznania wnioskodawcy oraz I. D., w których wskazali oni, że powodem nabycia 1 udziału w spółce przez żonę wnioskodawcy była chęć wspólnego prowadzenia spółki, wspólnego podejmowania decyzji w sprawie spółki.

Należy wskazać, że ubezpieczony w toku postępowania nie wykazał, że był to powód rzeczywisty. Wykazał natomiast coś zupełnie przeciwnego podając, że żona nie chce angażować się w spray spółki. O tym, że świadek nie prowadzi wspólnie z mężem spółki świadczy także fakt, że w chwili zakupu 1 udziału jak i obecnie pozostaje ona w stosunku pracy.

A zatem w ocenie Sądu zawarcie w/w przedmiotowej umowy z dnia 15 listopada 2015 r. na mocy której I. D. nabyła 1 udział w spółce z o.o. miało na celu obejście przepisów ustawy, gdyż w związku nabyciem 1 udziału w spółce przez żonę wnioskodawcy nie był on jedynym wspólnikiem spółki z o.o., a co za tym idzie ubezpieczony chciał uniknąć konieczności podlegania ubezpieczeniom społecznym.

Z powyższego zatem wprost wynika, że wnioskodawca jako wspólnik jednoosobowej spółki z o.o., a więc prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą był zobowiązany do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt 5, art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r., poz. 121 ze zmianami) osoba prowadząca działalność gospodarczą podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnym, rentowym i ubezpieczeniu wypadkowemu od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności.

Na mocy art. 13 pkt 4 powyższej ustawy osoby prowadzące działalność pozarolniczą podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 18 ust. 8 podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób prowadzących pozarolniczą działalność stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 60 % prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek, ogłoszonego w trybie art. 19 ust. 10 na dany rok kalendarzowy. Składka w nowej wysokości obowiązuje od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku.

Z mocy art. 11 ust. 2 ubezpieczeniu chorobowemu osoby prowadzące pozarolniczą działalność podlegają dobrowolnie na swój wniosek.

Obecnie obowiązujący art. 66 ust. 1 pkt 1 lit c ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t. j. Dz.U. z 2015 r., poz. 581 z późn. zm.) stanowi, iż obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego podlegają osoby spełniające warunki do objęcia ubezpieczeniami społecznymi, które są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność gospodarczą.

W myśl art. 104 ust. 1 i art. 107 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 415 ze zm.) obowiązkowe składki na Fundusz Pracy, ustalone od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, wynoszących w przeliczeniu na okres miesiąca co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę opłacają osoby prowadzące pozarolniczą działalność za okres trwania obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych w trybie i na zasadach przewidzianych dla składek na ubezpieczenie społeczne.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, art. 12 ust. 1 o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia i art. 69 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób prowadzących działalność gospodarczą powstaje i wygasa w terminach określonych w przepisach o ubezpieczeniach społecznych.

Stosownie do art. 16 ust. 1 ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, art. 17 ust. 1 o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia i art. 74 ust. 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych do ubezpieczenia zdrowotnego osób objętych ubezpieczeniami społecznymi (…) stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zasad, trybu i terminu zgłaszania do ubezpieczenia społecznego (…).

Zgodnie z dyspozycją art. 17 ust. 3 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. nr 137 poz. 887 z póź. zm.) składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe ubezpieczeni nie wymienieni w ust. 1, między innymi osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą sami obliczają i przekazują co miesiąc do Zakładu.

Na mocy art. 46 ust. 1 w/w ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, płatnik składek jest obowiązany według zasad wynikających z przepisów ustawy obliczać, potrącać z dochodów ubezpieczonych, rozliczać oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy.

Z uwagi na treść przytoczonych przepisów oraz bezsporną okoliczność, iż w okresie prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej wnioskodawca nie dopełnił obowiązku zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych oraz opłacenia należnych składek, w związku z czym organ rentowy wydał zaskarżoną w niniejszym postępowaniu decyzję o podleganiu przez Z. D. ubezpieczeniom społecznym, ubezpieczeniu zdrowotnemu oraz określił miesięczne podstawy wymiaru składek.

Należy stwierdzić, że skoro odwołujący nie kwestionował faktu nieopłacenia składek od początku prowadzenia działalności gospodarczej oraz wysokości miesięcznych podstaw wymiaru składek w oparciu o poczynione ustalenia i obowiązujące przepisy prawa Sąd Okręgowy uznał, że skarżona decyzja jest prawidłowa.

Jeszcze raz należy podkreślić, iż płatnik nie wykazał, iż istnieją jakiekolwiek rozbieżności pomiędzy kwotami przyjętymi przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych a stanem faktycznym. Nie wskazał na istnienie żadnych dokumentów czy danych, z których wynikałyby inne wartości, niż przyjęte przez organ rentowy. Nie zgłosił żadnych innych zastrzeżeń względem skarżonej decyzji oraz nie zgłosił żadnych wniosków dowodowych.

Dlatego też Sąd nie znalazł powodów do zakwestionowania wyliczeń organu rentowego. Zaznaczyć trzeba, że z chwilą wniesienia odwołania płatnik stał się stroną procesu, a organ rentowy jego przeciwnikiem procesowym. Podporządkowanie się obowiązującym w procesie cywilnym zasadom, w tym zasadzie kontradyktoryjności, wymaga, aby strony powoływały dowody na poparcie swych twierdzeń, albowiem sądy ustalają fakty na podstawie dowodów. Sąd nie jest zobowiązany do poszukiwania dowodów z urzędu, gdyż w myśl zasady kontradyktoryjności ciężar dowodu spoczywa na stronach. To strony są dysponentem toczącego się postępowania dowodowego i to one ponoszą odpowiedzialność za jego wynik. Powyższe jasno wynika z art. 3 k.p.c., który wskazuje, że na stronach spoczywa obowiązek dawania wyjaśnień, co do okoliczności sprawy zgodnie z prawdą i przedstawiania dowodów na ich poparcie.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., oddalił odwołanie wnioskodawcy, o czym orzekł w sentencji wyroku.

O kosztach postępowania Sąd Okręgowy orzekł w pkt 2 wyroku. Zgodnie z art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Stosownie do art. 98 § 3 k.p.c. do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez wykwalifikowanego pełnomocnika zalicza się wynagrodzenie. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika Sąd ustalił, w oparciu o § 2 ust. 1 i 2 w zw. z § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (t.j. Dz.U. 2013 r., poz. 490), zgodnie z wnioskiem, na kwotę 2400 zł.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawcy.