Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 kwietnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Gryficach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2015 r. w Gryficach

sprawy z powództwa J. J.

przeciwko Skarbowi Państwa - (...) w (...)

o zapłatę

oddala powództwo.

SSR Wioletta Rachubińska-Wilk

Sygn. akt I C 1613/14

UZASADNIENIE

Powód J. J. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego Skarbu Państwa (...) w (...) kwoty 35.000 zł tytułem zadośćuczynienia za doznaną przez powoda krzywdę w wyniku naruszenia jego dóbr osobistych przez pozwanego.

Uzasadniając swoje żądanie powód podniósł, iż w sprawie toczącej się przed Sądem Rejonowym w(...)pod sygn. akt V Kp 39/07 Sąd utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie Prokuratora Rejonowego w. (...)z dnia 26.04.2007r. w sprawie Ds. 146/07 w sprawie umorzenia dochodzenia. Powód wskazał, iż Prokurator nie dopuścił dowodu z opinii biegłych lekarzy na okoliczność stanu zdrowia fizycznego i psychicznego powoda, a nadto nie zwrócono uwagi na wniosek J. J. o ustanowienie pełnomocnika z urzędu oraz o doprowadzenie na posiedzenie Sądu w dniu 19.09.2007r., co świadczy o naruszeniu etyki zawodu funkcjonariusza publicznego i o pozbawieniu J. J. prawa do obrony jego praw i interesów jako strony w postępowaniu karnym. Działania pozwanego doprowadziły do naruszenia dóbr osobistych powoda w postaci pogorszenia stanu zdrowia fizycznego i psychicznego.

Pismem z dnia 09.01.2012r. powód rozszerzył powództwo do kwoty 80.000 zł, podając, iż podstawą faktyczną powództwa jest niezwolnienie powoda od kosztów sądowych, nieprzyznanie pełnomocnika z urzędu, nie doprowadzenie na rozprawę oraz opieszałość w rozpoznawaniu pism procesowych powoda. Powód wyjaśnił, iż bezprawność w zachowaniu pozwanego spowodowała u powoda lekceważące odczucie, instrumentalne potraktowanie, wykorzystanie położenia życiowego powoda jako osoby będącej w więzieniu. Jako podstawę swojego roszczenia powód wskazał art. 417 kc w zw. z art. 444 kc i art. 448 kc w zw. z art. 23 i 24 kc w powiązaniu z przepisami ustawy z dnia 17.06.2004 r. o skardze.

Pozwany Skarb Państwa(...) w (...) nie złożył dopowiedzi na pozew i nie brał udziału w postępowaniu.

Postanowieniem z dnia 15.07.2014 roku Sąd Rejonowy w Gryficach uznał się niewłaściwym i przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemuw. (...) (I C 183/11), a następnie postanowieniem z dnia 04.12.2014r. na podstawie art. 395 § 2 kpc uchylił postanowienie z dnia 15.07.2014 roku i rozpoznał sprawę merytorycznie.

W toku postępowania powód został zwolniony od kosztów sądowych (postanowienie Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 29.11.2001r., II Cz 1533/11), przy czym oddalono jego wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu (postanowienie Sądu Rejonowego w Gryficach z dnia 14.09.2011r., I C 183/11).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W lutym 2000r., kiedy to J. J. został osadzony w Areszcie Śledczym w W., nie zgłaszał dolegliwości bólowych. W kolejnych miesiącach 2000r. zgłaszał problemy ze snem. W 2001r. zanotowano u osadzonego bóle żołądka oraz niepokój. W 2004r. odnaleziono w celi powoda ukryte tabletki.

M. K. przebywał z J. J. w jednej celi dwukrotnie, tj. w latach 2005-2006 oraz w 2008r. W tym czasie powód skarżył się na problemy z żołądkiem oraz na nerwy, przyjmował dużo leków.

T. M. odbywając karę pozbawienia wolności, przebywał z powodem w jednej celi w latach 2008-2009. W tym czasie powód skarżył się na bóle i zawrotu głowy oraz inne dolegliwości, przyjmował leki oraz bardzo często korzystał z pomocy medycznej.

J. J. przebywał również w celi w Aresztach Śledczych w G. i w W. z T. Z., co miało miejsce w 2010r. W czasie wspólnego odbywania ze świadkiem kar pozbawienia wolności J. J. codziennie miał problemy gastryczne w postaci torsji i biegunek, jednocześnie nadal zażywał wiele lekarstw. Problemy zdrowotne powoda ujawniały się szczególnie w sytuacjach, gdy inna osoba go zdenerwowała.

U powoda stwierdzono nadciśnienie tętnicze, zaburzenia osobowości, naczynioruchowe bóle głowy, celebrastenię, od dzieciństwa zez oka prawego, ślepotę oka prawego, wady wzroku oka lewego, zapalenie błony śluzowej żołądka (2008r.), wrzodziejące zapalenie jelita grubego (2008r., w 2011r. bez dolegliwości), małą falę zwrotną zastawki trójdzielnej. W (...) leczył się w czasie nauki w szkole podstawowej, od dzieciństwa był nadpobudliwy. Występowały u powoda dolegliwości depresyjne, które mogły się nasilać w związku z pobytem w areszcie. Świadectwo lekarskie z dnia 24.03.2009r. wskazuje na to, iż powód był konsultowany neurologicznie, psychiatrycznie i okulistycznie, jak również internistycznie i nie doszło u niego do pogorszenia stanu zdrowia.

Dowody: - zeznania świadka T. M., k. 148-149,

- zeznania świadka M. K., k. 150,

- zeznania świadka T. Z., k. 403-404,

- dokumentacja medyczna powoda, k. 444-612.

Dnia 21.05.2002r. do Prokuratury Okręgowej w. (...)wpłynęło zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z art. 246 kk i art. 270 § 1 kk, w którym znajdował się podpis (...). Zawiadomienie zostało przekazane do Prokuratury Rejonowej w. (...). Wobec tego, iż J. J. zaprzeczył jakoby to on złożył zawiadomienie oraz aby doszło do popełnienia przestępstw opisanych w zawiadomieniu, a nadto podał, iż jego podpis został sfałszowany, Prokurator Prokuratury Rejonowej w (...) wydał dnia 09.07.2002r. postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa (Ds. 1638/02). Pokrzywdzony pismem z dnia 03.12.2006r. wniósł o wznowienie postępowania przygotowawczego w sprawie Ds. 1638/02, co doprowadziło do podjęcia postępowania w przedmiocie podrobienia zawiadomienia. W toku podjętego postępowania J. J. przyznał, iż to on sporządził i podpisał zawiadomienie, któremu to faktowi uprzednio zaprzeczył, bowiem toczyło się postępowania karne przed Prokuraturą Okręgową w(...) tj. w sprawie, w której był oskarżony. Sporządzona na potrzeby wznowionego postępowania prowadzonego pod sygn. akt Ds. 146/07 opinia biegłego grafologa potwierdziła, iż zawiadomienie zostało podpisane przez J. J.. Z uwagi na wnioski zawarte w opinii, postanowieniem z dnia 26.04.2007r., sygn. akt Ds. 146/07 dochodzenie w sprawie podrobienia podpisu – wobec stwierdzenia, iż czynu nie podrobiono – umorzono. Na przedmiotowe postanowienie zażalenie złożył J. J., w którym zarzucił m.in., iż nie dopuszczono dowodu z opinii biegłych z zakresu psychologii i psychiatrii celem ustalenia przyczyny postawy skarżącego bytowej w trakcie postępowań karnych oraz wniósł o ustanowienie dla skarżącego pełnomocnika z urzędu. J. J. został zawiadomiony, lecz nie doprowadzony na posiedzenie wyznaczone przez Sąd Rejonowy w (...) celem rozpoznania zażalenia. Sąd Rejonowy w (...) postanowieniem z dnia 19.09.2007r., V Kp 39/07 zażalenia J. J. nie uwzględnił i utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. J. J. w październiku 2007r. skierował do Prokuratury Okręgowej w (...) pismo o wznowienie postępowania oraz ponownie wniósł o dopuszczenie dowodu z opinii biegłych lekarzy sądowych oraz o ustanowienie dlań pełnomocnika z urzędu.

Dowody: - wniosek, k. 2 akt Ds. 146/07,

- protokół przesłuchania świadka, k. 6-7v akt Ds. 146/07,

- postanowienie z dnia 09.07.2002r., k. 8-8v akt Ds. 146/07,

- pismo z dnia 03.12.2006r., k. 20 akt Ds. 146/07,

- pismo z dnia 05.01.2007r., k. 31-32 akt Ds. 146/07,

- postanowienie z dnia 17.01.2007r., k. 33-34 akt Ds. 146/07,

- postanowienie z dnia 26.01.2007r., k. 8-8v akt Ds. 146/07,

- protokół przesłuchania świadka, k. 37-38v akt Ds. 146/07,

- protokół pobrania materiału, k. 39, 63 akt Ds. 146/07,

- postanowienie z dnia 06.03.2007r., k. 41-41v akt Ds. 146/07,

- sprawozdanie i opinia, k. 42-59 akt Ds. 146/07,

- postanowienie z dnia 26.04.2007r., k. 65-65v akt Ds. 146/07,

- zażalenie z dnia 09.05.2007r., k. 69 akt Ds. 146/07,

- pismo z dnia 11.07.2007r., k. 73-74 akt Ds. 146/07,

- protokół posiedzenia z dnia 19.09.2007r., k. 81 akt Ds. 146/07,

- postanowienie z dnia 19.09.2007r., k. 82-84 akt Ds. 146/07,

- pismo J. J. z dnia 03.10.2007r., akta Ds. 146/07.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się bezzasadne.

Zgodnie z art. 233 § 1 kpc Sąd ocenia wiarogodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału, a w myśl art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne, zaś art. 232 kpc wskazuje, iż strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.

Sąd wydając wyrok zaoczny przyjmuje za prawdziwe twierdzenia powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie, bądź pismach procesowych, o ile nie budzą one uzasadnionych wątpliwości (por. 339 § 2 kpc).

Powód domagał się zapłaty od pozwanego kwoty 80.000 zł tytułem zadośćuczynienia. Jako podstawę swojego roszczenia powód wskazał art. 417 kc, art. 444 kc, art. 448 kc w zw. z art. 23 kc i art. 24 kc oraz przepisy ustawy z dnia 17.06.2004r. o skardze.

Zgodnie z treścią art. 417 § 1 kc za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonująca tę władzę z mocy prawa.

Przesłankami odpowiedzialności są zatem niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie (bezprawność), działanie lub zaniechanie musi nastąpić przy wykonywaniu władzy publicznej, szkoda i związek przyczynowy pomiędzy działaniem lub zaniechaniem Skarbu Państwa a szkodą. Przedmiotowe przesłanki muszą być spełnione łącznie. Przy stosowaniu art. 417 kc przesłankę bezprawności polegającą na działaniu lub zaniechaniu niezgodnym z prawem należy ujmować ściśle, jako zaprzeczenie zachowania uwzględniającego nakazy i zakazy wynikające z przepisów prawa objętych Konstytucją, ustawami, ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi oraz rozporządzeniami.

Jednocześnie w tym miejscu należy wskazać, iż przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U.2004.179.1843 ze zm.) w art. 2 ust. 1 i 2 (w brzmieniu obowiązującym w 2007r. – kiedy to toczyło się postępowanie sądowe) przewidują, iż strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie w tej sprawie trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, albo dłużej niż to konieczne do załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego (przewlekłość postępowania), zaś dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez sąd w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia co do istoty lub czynności podjętych przez sąd lub komornika sądowego w celu przeprowadzenia i zakończenia sprawy egzekucyjnej albo innej sprawy dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego, uwzględniając charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania.

Natomiast w myśl art. 444 § 1 kc w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu.

Powód podnosił, że brak zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia pełnomocnika z urzędu oraz opieszałość w rozpatrywaniu pism procesowych, nie doprowadzenie powoda na rozprawę w sprawie wymienionej w pozwie, spowodowało, że powód poczuł zlekceważenie, instrumentalne potraktowanie, wykorzystanie położenia życiowego jako osoby będącej w więzieniu. Przez to powód doznał pogorszenia stanu zdrowia psychicznego i fizycznego.

Powód celem wykazania zasadności swojego roszczenia wniósł o dopuszczenie dowodu z akt sprawy V Kp 39/07 Sądu Rejonowego w (...) oraz przesłuchanie powoda w charakterze strony, a także dopuszczenia dowodu z dokumentacji medycznej powoda, nadto wnosił o dopuszczenie dowodu z przesłuchania świadków „oskarżyciela publicznego Prok. Rej w S. i policjanta nadzorującego dochodzenie” oraz o dopuszczenie dowodu z akt osobowych powoda z AŚ w G..

Powód był zobowiązany przez Sąd do wskazania imion, nazwisk świadków i ich adresów, o dopuszczenie dowodu z przesłuchania których wnosi. W odpowiedzi na zobowiązanie powód wskazał, iż wnosi o dopuszczenie dowodu z przesłuchania świadków T. M., M. K. oraz T. Z., nie wskazując z imienia i nazwiska świadków „oskarżyciela publicznego Prok. Rej w S. i policjanta nadzorującego dochodzenie”.

Sąd dopuścił dowód z przesłuchania powoda, zwracając się o wykonanie odezwy do Sądu Rejonowego w (...). Sąd podjął próbę przeprowadzenia tegoż dowodu. Powód jednak odmówił uczestnictwa w czynnościach procesowych przed Sądem Rejonowym w (...) Wskazać należy, iż wobec faktu, iż powód odmówił udziału w czynnościach procesowych celem jego przesłuchania oraz w oparciu o zgromadzony w sprawie pozostały materiał dowodowy, Sąd w konsekwencji na podstawie art. 240 § 1 kpc zmienił postanowienie z dnia 15.02.2012r., I C 183/11 w przedmiocie dopuszczenia dowodu z przesłuchania stron w ten sposób, iż wniosek powoda z dnia 03.10.2007r. o dopuszczenie dowodu z przesłuchania stron oddalił.

Wobec tego, iż powód w odpowiedzi na zobowiązanie do wskazania imion i nazwisk świadków, o których przesłuchanie wnosi, wskazał tychże świadków, zaś wykonując zobowiązanie nie wskazał z imienia i nazwiska świadków „oskarżyciela publicznego Prok. Rej w S. i policjanta nadzorującego dochodzenie”, Sąd ten wniosek dowodowy powoda oddalił.

W związku z odmową przez powoda złożenia zeznań w sprawie, z uwagi na treść żądania powoda, jak również z uwagi na oczywisty brak przesłanek odpowiedzialności Skarbu Państwa, Sąd oddalił wniosek dowodowy powoda o dopuszczenie dowodu z akt osobowych J. J..

Sąd przeprowadził natomiast dowód z dokumentacji medycznej dotyczącej powoda, w tym książeczki zdrowia powoda oraz z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy V Kp 39/07. Jak wynika z dokumentacji medycznej powód już w lutym 2000 roku skarżył się na bóle głowy, nadciśnienie tętnicze. Z dokumentacji medycznej wynika również, iż powód leczył się w (...) już w czasie nauki w szkole podstawowej, a od dzieciństwa był nadpobudliwy. Lekarze ustalili, że u powoda występowały dolegliwości depresyjne, które mogły się nasilać w związku z pobytem w areszcie. Brak jest wskazania w dokumentacji medycznej, aby stan zdrowia powoda pozostawał w związku z uczestniczeniem w postępowaniach sądowych. U powoda stwierdzono nadciśnienie tętnicze, zaburzenia osobowości, naczynioruchowe bóle głowy, celebrastenię, od dzieciństwa zez oka prawego, ślepotę oka prawego, wady wzroku oka lewego, zapalenie błony śluzowej żołądka (2008r.), wrzodziejące zapalenie jelita grubego (2008r., w 2011r. bez dolegliwości), małą falę zwrotną zastawki trójdzielnej, przy czym w marcu 2009r. stwierdzono, iż u powoda nie doszło do pogorszenia się stanu zdrowia. Nadto z dokumentacji medycznej wynika także, że J. J. zgłaszał trudną sytuację rodzinną i z tym wiązał swoje dolegliwości. W żadnej z notatek nie wpisano jako przyczyny złego samopoczucia powoda, braku czynności procesowych podjętych w sprawie, czy też z powodu stresu z tym związanego.

Z przedmiotowych zapisów znajdujących się w obszernej dokumentacji medycznej nie wynika, aby w czasie obejmującym okres od 2002r. do 2007r. (czas trwania postępowania wszczętego pod sygn. akt Ds. 1638/02, następnie Ds. 146/07, w konsekwencji V Kp 39/07) nastąpiło pogorszenie się stanu zdrowia powoda w związku z niezwolnieniem powoda od kosztów sądowych, nieustanowieniem dlań pełnomocnika z urzędu, brakiem dopuszczenia w toku postępowania karnego dowodu z opinii biegłych sądowych psychologa i psychiatry, czy też opieszałym rozpoznaniem pism powoda. Nie zaistniały w sprawie karnej podstawy do zwolnienia pokrzywdzonego od kosztów sądowych oraz do ustanowienia pełnomocnika z urzędu, jak również do dopuszczenia dowodu z opinii biegłych sądowych z zakresu psychiatrii i psychologii, bowiem dowód ten – w okolicznościach ustalenia, iż to J. J. złożył podpis pod zawiadomieniem o podejrzeniu popełnienia przestępstwa – był całkowicie nieprzydatny, gdyż motywy jakimi pokrzywdzony kierował się składając zawiadomienie, następnie zaprzeczając jakoby podpisał zawiadomienie, pozostają indyferentne dla przesłanek uzasadniających umorzenie postępowania karnego. Podnieść również należy, iż w toku postępowania karnego Sąd prowadzi nadzór nad prawidłowością decyzji podejmowanych w toku postępowania przygotowawczego i stąd nie zaistniały przyczyny uzasadniające ustanowienie dla pokrzywdzonego – który w sposób właściwy dbał o swoje interesy i wykazywał aktywność w toku postępowania – pełnomocnika z urzędu oraz dla doprowadzenia pokrzywdzonego na posiedzenie wyznaczone celem rozpoznania zażalenia pokrzywdzonego na postanowienie w przedmiocie umorzenia dochodzenia, bowiem informacje uzyskane osobiście od pokrzywdzonego, wobec ustaleń poczynionych w toku postępowania karnego, nie miałyby znaczenia dla oceny zasadności postanowienia Prokuratury. Związek przyczynowy pomiędzy niezgodnym z prawem działaniem lub zaniechaniem przy wykonywaniu władzy publicznej, a szkodą powód także powinien wykazać.

Nie zachodzą także podstawy do uwzględnienia powództwa w zakresie nawiązującym do przepisów art. 12 i 16 ustawy o skardze, na którą powołuje się powód. Postępowanie wskazane w pozwie zostało prawomocnie zakończone. Konieczną przesłanką do naprawienia ewentualnej szkody jest przewlekłość postępowania. W analizowanej sprawie sekwencja zdarzeń, podejmowanych czynności, dowodzi, iż nie wystąpiła przewlekłość. Brak też jest wskazania przez powoda jakie konkretnie działania bądź zaniechania sądu miałyby skutkować zawinioną przez sąd przewlekłością postępowania. Nadto J. J. nie złożył skargi na przewlekłość postępowania. Na marginesie godzi się zauważyć, iż Sąd Rejonowy w (...) terminowo podejmował czynności, bowiem od wpłynięciu zażalenia J. J. (16.07.2007r.) do wydania zarządzenia w przedmiocie wyznaczenia terminu posiedzenia (17.08.2007r.) minął miesiąc, zaś posiedzenie wyznaczono na dzień 19.09.2007r. Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 27 czerwca 2008 roku III CZP 25/08 (OSNC 2009 z. 9 poz. 127) wskazał, iż artykuł 16 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki nie stanowi źródła roszczeń o naprawienie szkody wynikłej z przewlekłości postępowania. Ponadto warunkiem uznania roszczenia o zapłatę odszkodowania za zasadne zawsze jest wykazanie szkody – czyli uszczerbku w majątku poszkodowanego powstałego na skutek zawinionego działania podmiotu, przeciwko któremu roszczenie odszkodowawcze jest kierowane. Powód zaś ani w pozwie, ani w dalszym toku postępowania, w żaden sposób nie określił na czym miałaby polegać szkoda w jego majątku, lecz podkreślał, iż w oparciu o przepisy o skardze żąda zasądzenia zadośćuczynienia. Stąd też, wobec nie wykazania przez powoda zasadności roszczeń pozwu, powództwo zostało oddalone.

Powód nie wykazał przesłanek odpowiedzialności odszkodowawczej pozwanego i nie wykazał, aby to na skutek wykonywania władzy publicznej przez pozwanego, bądź przewlekłości postępowania doszło do pogorszenia stanu zdrowia powoda.

W żaden sposób nie zostały wykazane przez powoda przesłanki powództwa o zadośćuczynienie oparte o art. 448 kc w zw. z art. 23 kc i art. 24 kc. Powód nie przedstawił żadnych dowód, które potwierdziłby, iż na skutek działań pozwanego doznał rozstroju zdrowia mogącego skutkować odpowiedzialnością pozwanego w oparciu o powołane przepisy, bądź też, aby doszło do naruszenia innych jego dóbr osobistych (czci wskutek lekceważącego traktowania) przez pozwanego mogącego również skutkować odpowiedzialnością z tytułu zadośćuczynienia. Wskazać należy, iż wobec faktu, iż powód odmówił udziału w czynnościach procesowych celem jego przesłuchania, sąd oddalił wniosek o dopuszczenie dowodu z przesłuchania powoda. Powołani zaś przez powoda świadkowie nie potrafili wskazać, czy w związku ze wskazanym w niniejszej sprawie przez powoda postępowaniem karnym stan zdrowia powoda uległ pogorszeniu. Świadkowie wprawdzie podawali, iż stan zdrowia powoda nie był dobry, iż powód cierpiał na różnego rodzaju przypadłości, lecz nie posiadali wiedzy, czy stan zdrowia powoda pozostawał w jakimkolwiek związku z postępowaniem sądowym, jak również, czy Sąd Rejonowy w. (...) w sprawie V Kp 39/07 zlekceważył powoda. Samo ustalenie w oparciu o dokumentację lekarską, iż w latach 2002 – 2007 powód cierpiał na wiele przypadłości nie może skutkować konkluzją, iż było to skutkiem wskazanego w niniejszej sprawie postępowania sądowego.

Uwzględniając powyższe, orzeczono jak w sentencji wyroku.

Wyjaśnienia wymaga, iż powód mimo zwolnienia go od kosztów sądowych oraz negatywnego rozstrzygnięcia kwestii ustanowienia dlań pełnomocnika z urzędu, składał kolejne wnioski o zwolnienie od kosztów sądowych oraz wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu, które Sąd postanowieniem z dnia 17.04.2015r. wydanym podczas rozprawy rozpoznał, bądź poprzez umorzenie postępowań wywołanych ponownymi wnioskami o zwolnienie powoda od kosztów sądowych, gdyż orzeczenie w przedmiocie tych wniosków, z uwagi na uprzednie uzyskanie przez powoda zwolnienia od kosztów sądowych, stało się zbędne (por. art. 355 § 1 kpc), bądź poprzez odrzucenie wniosku powoda o ustanowienie pełnomocnika z urzędu na podstawie art. 117 ² § 2 kpc jako ponownego, co zgodnie z art. 124 § 1 kpc nie wstrzymywało biegu postępowania.

SSR W. Rachubińska-Wilk