Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 lipca 2015 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Agnieszka Leżańska

Protokolant Iwona Jasińska

po rozpoznaniu w dniu 02 lipca 2015 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku S. D. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury górniczej

na skutek odwołania S. D. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 17 września 2014r. sygn. (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu S. D. (1) prawo do emerytury górniczej od dnia 04 czerwca 2014 roku oraz zobowiązuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. do zastosowania przy ustaleniu wysokości emerytury ubezpieczonego S. D. (1) w okresie od dnia 01 stycznia 1996 roku do dnia 16 stycznia 2007 roku przelicznika 1,8;

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. na rzecz S. D. (1) kwotę 120 (sto dwadzieścia złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt VU 180/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 17 września 2014 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w Z. na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2013 roku, Nr 1440 z późniejszymi zmianami) odmówił ubezpieczonemu S. D. (1) prawa do emerytury górniczej, z uwagi na udokumentowanie jedynie okresu pracy górniczej wynoszącego na dzień 14.05.2014 roku 20 lat (...) miesięcy i 18 dni, w tym 17 lat 2 miesięcy i 11 dni pracy górniczej określonej w art.50c ust.1ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Organ rentowy nie zaliczył do pracy górniczej w wymiarze półtorakrotnym okresu od dnia 1 stycznia 1996 roku do dnia 16.11. 2006 roku, kiedy to ubezpieczony zatrudniony był na stanowisku mechanika maszyn i urządzeń układu (...), albowiem powyższe stanowisko nie figuruje w Rozporządzeniu Nr (...) (...) z dnia 1994 roku. Nadto ZUS nie uwzględnił w wymiarze półtorakrotnym okresu zatrudnienia S. D. (1) w okresie od dnia 17.11.2006 roku do dnia 14.01.2007 roku na stanowisku mechanika maszyn i urządzeń górniczych, albowiem z wyjaśnień pracodawcy ubezpieczonego wynika, iż wykonywał on czynności tożsame z czynnościami wykonywanymi uprzednio podczas zatrudnienia na stanowisku mechanika maszyn i urządzeń układu (...).

Powyższą decyzję zaskarżył wnioskodawca w dniu 21 października 2014 roku, wnosząc o jej zmianę i uwzględnienie okresu pracy górniczej świadczonej na rzecz (...) B. z siedzibą w R. od dnia 1 stycznia 1996 roku do dnia 16.11. 2006 roku, oraz od dnia 17.11.2006 roku do dnia 14.01.2007 roku na w wymiarze półtorakrotnym z zastosowaniem przelicznika 1,8 do wysokości emerytury oraz zasądzenia kosztów postępowania.

Organ rentowy wnosił o oddalenie odwołania.

Postanowieniem z dnia 20 stycznia 2015 roku, Sąd Okręgowy – Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gliwicach w sprawie VIII U 23060/14 uznał się niewłaściwym do rozpoznania sprawy z odwołania S. D. (1) od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. i przekazał ją do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Piotrkowie Tryb. Wydziałowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, zgodnie z właściwością miejscową i rzeczową.

Na rozprawie w dniu 2 lipca 2015 roku, pełnomocnik wnioskodawcy podtrzymał odwołanie i wnioski w nim zawarte.

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ustalił, co następuje :

wnioskodawca S. D. (1), urodzony w dniu (...), w dniu
4 czerwca 2014 roku wystąpił do organu rentowego z wnioskiem o przyznanie prawa do emerytury górniczej. Wnioskodawca nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego (dowód: wniosek o emeryturę k. 2-4 akt emerytalnych).

Decyzją z dnia 17 września 2014 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w Z. na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2013 roku, Nr 1440 z późniejszymi zmianami) odmówił ubezpieczonemu S. D. (1) prawa do emerytury górniczej, z uwagi na udokumentowanie jedynie okresu pracy górniczej wynoszącego na dzień 14.05.2014 roku 20 lat (...) miesięcy i 18 dni, w tym 17 lat 2 miesięcy i 11 dni pracy górniczej określonej w art.50c ust.1ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Organ rentowy nie zaliczył do pracy górniczej w wymiarze półtorakrotnym okresu od dnia 1 stycznia 1996 roku do dnia 16.11. 2006 roku , kiedy to ubezpieczony zatrudniony był na stanowisku mechanika maszyn i urządzeń układu (...), albowiem powyższe stanowisko nie figuruje w Rozporządzeniu Nr (...) (...) z dnia 1994 roku. Nadto ZUS nie uwzględnił w wymiarze półtorakrotnym okresu zatrudnienia S. D. (1) w okresie od dnia 17.11.2006 roku do dnia 14.01.2007 roku na stanowisku mechanika maszyn i urządzeń górniczych, albowiem z wyjaśnień pracodawcy ubezpieczonego wynika, iż wykonywał on czynności tożsame z czynnościami wykonywanymi uprzednio podczas zatrudnienia na stanowisku mechanika maszyn i urządzeń układu (...) (dowód: decyzja k-36 akt emerytalnych; obliczenie wskaźnika k-35 akt emerytalnych; karta przebiegu zatrudnienia; odpowiedź na odwołanie k-4,4v.)

S. D. (1) od dnia 6 października 1981 roku był zatrudniony w (...) z siedzibą w R. Zakład (...) na podstawie umowy o pracę, początkowo na okres próbny 14 dni, a następnie na czas nieokreślony w całym wymiarze na stanowisku operatora maszyn budowlanych-kierowcy ciągnika na oddziale m-4 (dowód: umowa na okres próbny oraz na czas nieokreślony k-1i7 akt osobowych). W związku z odbywaniem przez ubezpieczonego służby wojskowej, z dniem 30 lipca 1982 roku rozwiązano z nim umowę o pracę (dowód: zawiadomienie o rozwiązaniu stosunku pracy k-6 akt osobowych).

W dniu (...) sierpnia 1984 roku wnioskodawca został po powrocie z wojska zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na oddziale (...) na stanowisku ślusarza (dowód: umowa na czas nieokreślony k-14 akt osobowych B).

Wnioskodawca został wówczas skierowany na badania lekarskie i badania psychologiczne w celu wydania orzeczenia o zdolności do podjęcia pracy na stanowisku ślusarza-kierowcy ciągnika.

W dniu 14.12.1984 roku wnioskodawca uzyskał zaświadczenie o podwyższeniu kwalifikacji zawodowych w specjalności operator suwnicy kasetowej, w dniu 12.03.1985 roku o ukończeniu kursu wózków jezdniowych, w dniu 19.10.1992 roku w zakresie obsługi żurawi stałych warsztatowych, zaś w dniu w specjalności operatora suwnic sterowanych z kabiny (dowód: zaświadczenia k- 15,16,27,42, akt osobowych cz.B).

W angażach w tym okresie pracodawca wskazywał jako stanowiska pracy wnioskodawcy – stanowisko ślusarza (dowód: zaświadczenia k- 17-21,23-26,31akt osobowych cz.B).

W dniu 25.08.1989 roku wnioskodawca uzyskał orzeczenie psychologiczne potwierdzające na okres pięciu lat od daty badania jego zdolność do zatrudnienia na stanowisku: ślusarz-kierowca wózków jezdniowych, maszynista suwnicy, w dniu 23.03.1993 roku o zdolności do zatrudnienia w charakterze kierowcy samochodu osobowo-towarowego, zaś w dniu 2.01.1996 roku do zatrudnienia na stanowisku mechanika maszyn i urządzeń układu (...), operatora żurawi warsztatowych, kierowcy wózków jezdniowych. W dniu 2.09.2002 roku, w dniu 5.11.2003 roku, w dniu 15.04.2004 roku oraz w dniu 4.11.2005 roku wnioskodawca uzyskał zaświadczenia lekarskie potwierdzające zdolność do wykonywania pracy na stanowisku mechanika maszyn i urządzeń układu (...) , przy czym w zaświadczeniach: z dnia 15.04.2004 roku oraz z dnia 4.11.2005 roku wpisano: „zakaz spawania”. W dniach: 31.11.2007 roku, 26.11.2008 roku, 19.11.2010 roku oraz w dniu 19.11.2012 roku wnioskodawca uzyskał zaświadczenie lekarskie potwierdzające zdolność do wykonywania pracy na stanowisku mechanika maszyn i urządzeń górniczych w przodku (dowód: zaświadczenia lekarskie k-22,28,29,57,58,61,80,86,100,105 akt osobowych B).

W dniu 11.03.1993 roku wnioskodawca wniósł o przeniesienie go ze stanowiska ślusarza na stanowisko kierowcy na Oddział (...)2, na które został przeniesiony z dniem 1.04.1993 roku, zaś z dniem 1.01.1996 roku został przeniesiony na stanowisko mechanika maszyn i urządzeń układu (...), na Oddziale (...). Pracę na powyższym stanowisku wykonywał także w Oddziale (...), na który został przeniesiony z dniem 1.01.1996 roku. Począwszy od dnia 1.01.1997 roku wnioskodawca ponownie zatrudniony został na stanowisku mechanika maszyn i urządzeń układu (...), na Oddziale (...).

W dniu 27.07.1998 roku sztygar oddziałowy Oddziału (...) złożył wniosek o nadanie S. D. (2) stopnia aspiranta górniczego III stopnia wskazując, iż wnioskodawca zatrudniony jest na stanowisku mechanika maszyn i urządzeń układu (...), na Oddziale (...)od dnia 1.01.1997 roku, a uprzednio od dnia 01.01.1996 roku na oddziale (...) (dowód: wniosek k-46 akt osobowych B).

W związku z prywatyzacja przedsiębiorstwa od dnia 1.01.1999 roku wnioskodawca z mocy prawa stał się pracownikiem Kopalni (...) (dowód: pismo k-45 akt osobowych).

W dniu 24.04.2001 roku pracodawca wystawił wnioskodawcy zaświadczenie, w którym wskazał, iż jest on zatrudniony w (...) S.A. od dnia 6.10.1981 roku na stanowisku mechanika maszyn i urządzeń układu (...) i takie oznaczenie stanowiska pracy S. D. (2) widnieje na angażach do 2006 roku, zaś z dniem 15.01.2007 roku dokonano zmiany oznaczenia stanowiska na: „mechanik maszyn i urządzeń górniczych w przodku” (dowód: zaświadczenie k-50 akt osobowych, angaże k-53,62,64,71,75,wniosek o zmianę nazwy stanowiska pracy k-68, zgłoszenie k-69 akt osobowych B). We wniosku powołano się na zarządzenie nr (...) Prezesa Zarządu-dyrektora Generalnego (...) S.A. z dnia 11.12.2006 roku i wskazano, iż warunki pracy i płacy pozostają bez zmian (dowód: wniosek o zmianę nazwy stanowiska pracy k-68). Zmiana nazw stanowisk pracy wynikała z protokołu dodatkowego nr 34 z dnia 27.10.2006 roku, wprowadzającego nowe tabele stanowisk pracy do Zakładowego Układu Zbiorowego (...) B. z dnia 01.09.1992 roku (dowód: informacja dla pracownika k-72 akt osobowych B). Z dniem 1 05.2007 roku wnioskodawca został przeniesiony z Oddziału (...) na Oddział (...),gdzie pracował na dotychczasowym stanowisku mechanika maszyn i urządzeń górniczych w przodku, zachowując wcześniejsze warunki płacy (dowód: wniosek, decyzja o przeniesieniu k-73, angaże k-75,79,83,85,91 akt osobowych B). Począwszy od dnia 01.01.2009 roku S. D. (2) został przeniesiony na Oddział (...), gdzie pracował na dotychczasowym stanowisku mechanika maszyn i urządzeń górniczych w przodku do dnia 31 stycznia 2010 roku, zaś z dniem 1.02.2010 roku został przeniesiony na oddział (...) Oddział mechaniczny (dowód: angaże k-88,91,93,96,102 akt osobowych B). W okresie od dnia 27.11.2011 roku do dnia 26.05.2012 roku wnioskodawca przebywał na zasiłku chorobowym, po którym powrócił do pracy na dotychczasowe stanowisko na Oddziale (...) (dowód: zaświadczenie k-104, angaże k-108,111,112 akt osobowych B).

Praca wnioskodawcy była pracą zmianową. Wnioskodawca pracował w brygadzie liczącej około 10 osób, nie była to brygada stykowa.

Wnioskodawca zajmował się naprawami awarii, bieżącą konserwacją i remontami, demontażem i montażem podzespołów i zespołów maszyn podstawowych, tj. koparek wielonaczyniowych nakładowych i zwałowarek w przodku eksploatacyjnym. Brygada zajmowała się wyłącznie maszynami podstawowymi, nie zajmowała się całym układem (...), tj. taśmociągiem, przenośnikami taśmowymi. Na Oddziale (...) w przodku pracowały 24 maszyny w tym m.in. sześć maszyn podstawowych, w tym trzy maszyny K., osiem koparek, osiem zwałowarek. Maszyny podstawowe były to urządzenia ważące około 6-10 ton, o wysokości 80 metrów i 300 metrów długości.

Wnioskodawca wykonywał z pracownikami brygady bieżące naprawy koparek wielonaczyniowych i zwałowarek w razie ich awarii. Brygada udawała się na przodek i usuwała awarię od strony mechanicznej. Demontowała uszkodzoną część i montowała nową. W czasie prac naprawczych wnioskodawcy maszyny podstawowe były w ruchu i wykonywały swoją pracę, w razie montażu i demontażu lub przesuwki, maszyny nie pracowały. Wnioskodawca wymieniał bębny, przekładnie, wymieniał pękniętą płytę gąsienicową, smarował bębny napędowe, smarował przekładnie. Przy wymontowywaniu części i montowaniu nowych części wykonywał prace polegające na odkręceniu lub przykręceniu śrub mocujących przy pomocy klucza mechanicznego bądź hydraulicznego (ważącego kilka kilogramów), podnoszeniu wybranych części maszyn przy pomocy dźwigu (1,5-100 ton udźwigu) i ich wyprowadzeniu poza obręb koparki, a następnie ponownym montażu nowych części, przy czym wnioskodawca nie kierował dźwigiem, musiał jedynie przymocować odpowiednią część do nośnika dźwigu.

Oprócz naprawy wnioskodawca z pracownikami brygady dokonywali bieżących przeglądów i konserwacji części koparek wielonaczyniowych i zwałowarek. Były to przeglądy smarownicze, uzupełnianie smarów, przeglądy i konserwacja hamulców, wymiana oleju Celem pracy brygady wnioskodawcy było utrzymanie ruchu maszyn podstawowych – koparek i zwałowarek i zapobieganie ewentualnym awariom, poprzez wcześniejsze diagnozowanie nieprawidłowości w pracy maszyny.

Wnioskodawca nie wykonywał prac transportowych, nie zajmował się placami remontowymi, nie wykonywał żadnych prac przy przenośnikach taśmowych. Powyższą pracę wnioskodawca wykonywał w pełnym wymiarze czasu pracy w całym okresie zatrudnienia na oddziale (...), jej charakter nie uległ zmianie. (dowód: zeznania A. W. protokół rozprawy z dnia 2 lipca 2015 roku k. 39v. nagranie od minuty 00.12.30 do minuty 00.18:16 i dalej i 00:19:26,00:19:52 i dalej płyta CD k. 41; zeznania J. K. protokół rozprawy z dnia 2 lipca 2015 roku k. 39v.nagranie 00:24:26 i dalej, 00:25:32 i dalej, 00:28:01 i dalej,00:28:58 i dalej płyta CD k. 41; zeznania W. G. protokół rozprawy z dnia 2 lipca 2015 roku k. 39v i 40 nagranie płyta CD k. 41-00:31:32 i dalej, 00:32:46 i dalej, 00:33:14 i dalej 00:33:30i dalej, 00:34:03; zeznania wnioskodawcy protokół rozprawy z dnia 2 lipca 2015 roku k. 40 nagranie płyta CD k. 41- 00:37:10 i dale).

Praca „mechanika maszyn i urządzeń górniczych w przodku” oraz praca „mechanika maszyn i urządzeń układu (...) jest pracą tożsamą (dowód; zeznania świadków: A. W. protokół rozprawy z dnia 2 lipca 2015 roku k. 39v. nagranie płyta CD k. 41-00:21:50).

Wnioskodawca przed i po dniu 16 stycznia 2007 roku wykonywał taka sama pracę (dowód: zeznania W. G. protokół rozprawy z dnia 2 lipca 2015 roku k. 39v i 40 nagranie płyta CD k. 41-00:34:30; zeznania wnioskodawcy protokół rozprawy z dnia 2 lipca 2015 roku k. 40 nagranie płyta CD k. 41- 00:38:10 i dale).

Powołana przez pracodawcę wnioskodawcy Komisja Weryfikacyjna w dniu 27 stycznia 2008 roku w oparciu o dokumenty i zeznania świadków określiła, że S. D. (1): -

w okresie od dnia 06.10.1981 roku do dnia 02.08.1984 roku zatrudniony był na Oddziale (...), znajdującym się w planie ruchu Zakładu (...) od 1982 roku na stanowisku operatora maszyn budowlanych, przy czym w okresie od dnia 30.07.1982 do dnia 06.07.1984 roku odbywał służbę wojskową, zaś w okresie od dnia 07.07.1984 roku do dnia 02.08.1984 roku przebywał na urlopie bezpłatnym. Komisja wskazała, iż okres zatrudnienia od dnia 06.10.1981 roku do dnia 29.07.1982 roku stanowi pracę w szczególnych warunkach, określoną w wykazie A, na stanowisku wymienionym w dziale VIII poz. (...) pkt 1 załącznika nr 1 do Zarządzenia nr (...) (...) z dnia 12.08.1983 roku i nie może być zaliczona do pracy górniczej (dowód; protokoły komisji k-2,(...) akt osobowych C).

- w okresie od dnia 1 kwietnia 1993 roku do dnia 31 grudnia 1995 roku pracował jako kierowca na oddziale (...), a więc nie wykonywał pracy na odkrywce; okres ten został zaliczony do okresu pracy w szczególnych warunkach (wykaz A Dział VIII poz.2 pkt 4).

W dniu 14 maja 2014 roku (...) z siedzibą w R. wystawił wnioskodawcy świadectwo wykonywania pracy górniczej, w którym wskazał, że:

- w okresie od dnia 06.10.1981 roku do nadal stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę górniczą na stanowisku rzemieślnik zatrudniony na odkrywce bezpośrednio w przodku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na koparkach zwałowarkach, wykonujący prace mechaniczne przy obsłudze, konserwacji, montażu i demontażu tych maszyn i urządzeń (Rozporządzenie (...) z dnia 23.12.1994 roku zał. (...) Dział III poz.7) (dowód; świadectwo pracy k-9 akt osobowych cz.C).

Sąd Okręgowy dokonał następującej oceny dowodów i zważył, co następuje :

odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Przesłanki nabycia prawa do emerytury górniczej określa ustawa z dnia
17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 roku, poz. 1440 z późniejszymi zmianami).

Zgodnie z art. 50 a ust 1 i 2 ustawy górnicza emerytura przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1) ukończył 55 lat życia;

2) ma okres pracy górniczej wynoszący łącznie z okresami pracy równorzędnej
co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 10 lat pracy górniczej określonej w art. 50c ust. 1;

3) nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek
o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Wiek emerytalny wymagany od pracowników: kobiet mających co najmniej
20 lat, a mężczyzn co najmniej 25 lat pracy górniczej i równorzędnej, w tym
co najmniej 15 lat pracy górniczej, o której mowa w art. 50c ust. 1, wynosi 50 lat.

Stosownie do treści art. 51 ust 1 ww ustawy przy ustalaniu wysokości górniczych emerytur, o których mowa w art. 50a lub 50e, stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 2, następujące przeliczniki:

1)1,5 za każdy rok pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy;

2) 1,8 za każdy rok pracy, o której mowa w art. 50d;

3)1,4 za każdy rok pracy w pełnym wymiarze czasu pracy, o której mowa w art. 50c ust. 1 pkt 1-3 i 5-9, wykonywanej częściowo na powierzchni i częściowo pod ziemią;

4) 1,2 za każdy rok pracy, o której mowa w art. 50c ust. 1 pkt 4 i 5, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na odkrywce w kopalniach siarki i węgla brunatnego, w kopalniach otworowych siarki oraz w przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących roboty górnicze dla kopalń siarki i węgla brunatnego.

2. Przy ustalaniu wysokości górniczych emerytur łączny okres pracy obliczony z zastosowaniem przeliczników, o których mowa w ust. 1, uwzględnia się w wymiarze nie dłuższym niż 45 lat.

W sprawie organ rentowy zastosował przy wyliczeniu wysokości emerytury wnioskodawcy w spornym okresie na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 4 przelicznik 1,2. Wnioskodawca natomiast domagał się zastosowania do wysokości emerytury w spornym okresie przelicznika 1,8 tj. zgodnie z art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Powyższe wiąże się z koniecznością ustalenia, czy praca wykonywana przez wnioskodawcę od dnia 1 stycznia 1996 roku do dnia 16 listopada 2006 roku oraz od dnia 17 listopada 2006 roku do dnia 16 stycznia 2007 rokuwyczerpuje przesłanki z art. 50 c ust 1 pkt 4 ustawy czy też dodatkowo charakteryzuje się przesłankami z art. 50d ustawy. Wiąże się to w konsekwencji z koniecznością ustalenia czy bezspornie wykonywana przez wnioskodawcę praca górnicza była jednocześnie pracą, o której mowa w art. 50 d, przy uwzględnieniu również tej okoliczności, iż praca wykonywana przez wnioskodawcę w pozostałym okresie zatrudnienia na oddziale nz-1, tj. od dnia 16 maja 1986 roku do dnia 28 lutego 1991 roku w okresie zatrudnienia na stanowisku montera koparek i zwałowarek oraz od dnia 15 stycznia 2007 roku do dnia 31 grudnia 2008 roku została zaliczona przez organ rentowy do prac górniczych kwalifikowanych i wysokość emerytury została wyliczona w tym zakresie przy zastosowaniu przelicznika 1,8.

Zgodnie z art. 50 c ust. 1 pkt 4 za pracę górniczą uważa się zatrudnienie na odkrywce w kopalniach siarki i węgla brunatnego przy ręcznym lub zmechanizowanym urabianiu, ładowaniu oraz przewozie nadkładu i złoża, przy pomiarach w zakresie miernictwa górniczego oraz przy bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń wydobywczych, a także w kopalniach otworowych siarki oraz w przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących roboty górnicze dla kopalń siarki i węgla brunatnego, na stanowiskach określonych w drodze rozporządzenia przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki i ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa.

Z kolei zgodnie z treścią pkt 32 Załącznika nr 2 do Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994 roku w sprawie określenia niektórych stanowisk pracy górniczej oraz stanowisk pracy zaliczanej w wymiarze półtorakrotnym przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury lub renty (Dz.U. z 1995 roku, Nr 2, poz. 8 ) zawierającego wykaz stanowisk pracy, na których zatrudnienie na odkrywce w kopalniach węgla brunatnego oraz przedsiębiorstwach i innych podmiotach wykonujących roboty górnicze dla kopalń węgla brunatnego uważa się za pracę górniczą takimi stanowiskami są: rzemieślnicy i inni robotnicy zatrudnieni na stale na odkrywce przy wykonywaniu bieżących robót montażowych, konserwacyjnych i remontowych: ślusarze, spawacze, elektrycy, mechanicy, monterzy, wulkanizatorzy, automatycy, cieśle.

Natomiast stosownie do treści pkt 7 dział III Załącznika nr 3 ww. Rozporządzenia zawierającego wykaz stanowisk pracy, na których okresu w kopalniach węgla brunatnego zalicza się w wymiarze półtorakrotnym osobą spełniającą warunki do uznania jej pracy za pracę górniczą w wymiarze półtorakrotnym jest: rzemieślnik zatrudniony na odkrywce bezpośrednio w przodku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na koparkach i zwałowarkach, wykonujący prace górnicze, mechaniczne, elektryczne i hydrauliczne przy obsłudze, konserwacji, montażu i demontażu tych maszyn i urządzeń.

Należy tym miejscu jednocześnie z całą mocą podkreślić, iż zgodnie z art. 50d ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, przy ustalaniu prawa do emerytury górniczej półtorakrotnemu przeliczeniu podlegają tylko okresy pracy górniczej wykonywanej " w przodkach bezpośrednio przy urabianiu i ładowaniu urobku oraz przy innych pracach przodkowych, przy montażu, likwidacji i transporcie obudów, maszyn urabiających, ładujących i transportujących w przodkach oraz przy głębieniu szybów i robotach szybowych".

Wykaz stanowisk pracy wykonywanej w przodkach uwzględnianej w rozmiarze półtorakrotnym, powinno ustalić rozporządzenie wydane na podstawie delegacji ustawowej z art. 50d ust. 3. Ponieważ rozporządzenie takie nie zostało wydane, obowiązuje nadal (z mocy art. 194 wskazanej ustawy) wykaz stanowisk zawarty w załączniku nr 2 i 3 do ww.rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 23 grudnia 1994 roku w sprawie określenia niektórych stanowisk pracy górniczej oraz stanowisk pracy zaliczanej w wymiarze półtorakrotnym przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury lub renty (Dz. U. z 1995 roku Nr 2, poz. 8), wydanego na podstawie upoważnienia zawartego w art. 5 ust. 5 i art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 1 lutego 1983 roku o zaopatrzeniu emerytalnym górników i ich rodzin (tekst jedn.: Dz. U. z 1995 roku, Nr 30, poz. 154).

Z zestawienia powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że nie każda praca wykonywana na odkrywce, może być zaliczona do pracy górniczej, chodzi bowiem wyłącznie o prace wymienione jako górnicze w art. 50c.

Z przepisów wynika również, że nie każda praca górnicza, nawet wykonywana w obrębie przodków eksploatacyjnych na stanowiskach określonych w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, może być kwalifikowana jako zaliczana w wymiarze półtorakrotnym. W judykaturze podkreśla się bowiem konieczność odróżnienia „zwykłej” pracy górniczej górnika kopalni węgla brunatnego wykonywanej na stanowiskach określonych w załączniku nr 2 do ww. Rozporządzenia od kwalifikowanej pracy górniczej wykonywanej na stanowiskach wymienionych w załączniku nr 3 do ww. Rozporządzenia. Rodzaj zaś prac podlegających zaliczeniu w wymiarze pótoraktrotnym zasadniczo został scharakteryzowany w przepisie art. 50d ust. 1. pkt 1 ustawy emerytalnej. Z treści załącznika nr 3 do ww. rozporządzenia z dnia 23 grudnia 1994 roku wynika bowiem, iż w wymiarze półtorakrotnym mogą być uznane tylko czynności wykonywane przez górnika, które zostały wskazane w tym załączniku i na wskazanych tam stanowiskach oraz jednocześnie tylko takie, które spełniają warunki przepisu art. 50 d ust. 1 pkt 1 ustawy, tj. bezpośrednio są związane z robotami prowadzonymi w przodkach przy urabianiu i ładowaniu urobku oraz przy montażu, likwidacji i transporcie obudów, maszyn urabiających, ładujących i transportujących w przodkach oraz inne prace przodkowe, a zatem takie, które należy wiązać z bezpośrednim i zasadniczym procesem produkcyjnym zakładu górniczego polegającym na urobku i wydobywaniu kopalin. Chodzi wyłącznie o czynności stanowiące element ciągu technologicznego bezpośrednio związany z procesem wydobycia węgla. Wykaz stanowisk pracy, określony pomocniczo w załączniku nr 3 do rozporządzenia odnosi się zatem wyłącznie do wykonywanych zdań górnika, jeżeli spełniają one kryterium miejsca wykonywania pracy i jej charakteru określonego w przepisie art. 50 d ust. 1 pkt 1 ustawy. Wykładnia przepisów załącznika nr 3 do ww. rozporządzenia dokonywana w oderwaniu od unormowania ustawowego prowadziłaby do sytuacji, w której każdą pracę górnika kopalni odkrywkowej wykonywaną na terenie wyrobiska należałoby uwzględniać w takim korzystnym wymiarze. Tymczasem przeczy temu jednoznacznie treść ww. przepisów. A contrario – jako prace wymienione w załączniku nr 3 do rozporządzenia mogą być uznane tylko takie czynności wykonywane przez górnika, które bezpośrednio związane są z robotami prowadzonymi w przodkach przy urabianiu i ładowaniu urobku oraz przy montażu, likwidacji i transporcie obudów, maszyn urabiających, ładujących i transportujących w przodkach. Z kolei użyte pojęcie inne prace przodkowe należy wiązać z bezpośrednim i zasadniczym procesem produkcyjnym zakładu górniczego, polegającym na urobku i wydobywaniu kopalin (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 lutego 2010 roku, I UK 236/09; z dnia 22 kwietnia 2011 roku, I UK 360/10; z dnia 16 czerwca 2011 roku, IUK 381/10; 4 kwietnia 2012 roku, I UK 440/11; z dnia 28 kwietnia 2010 roku, I UK 339/09; opubl LEX; z dnia 18 marca 2015 roku, I UK 280/14, Legalis i wskazane w nim orzecznictwo).

Dla oceny, czy ubezpieczony pracował na stanowisku uprawniającym do przeliczenia spornych okresów pracy w wymiarze półtorakrotnym, istotne znaczenie miał przede wszystkim rodzaj powierzonej mu pracy (rzeczywiście wykonywanych zadań pracowniczych), tj. rodzaj wykonywanych czynności związanych z obsługą konkretnych wskazanych w przepisach urządzeń i maszyn oraz miejsce ich wykonywania.

W sprawie w celu zaliczenia prac wnioskodawcy do prac wskazanych w pkt 7 dział III załącznika nr 3 ww. rozporządzenia musiałyby być to prace mechaniczne wykonywane w pełnym wymiarze czas pracy i stale w przodku na koparce wielonaczyniowej lub zwałowarce, przy obsłudze, konserwacji, demontażu i montażu maszyn – koparki wielonaczyniowej, zwałowarki, które to prace są jednocześnie pracami bezpośrednio przy urabianiu i ładowaniu urobku lub innymi pracami przodkowymi, tj. również łączącymi się z bezpośrednimi i zasadniczymi procesami produkcyjnymi zakładu górniczego, a związanymi z pozyskaniem węgla czyli z procesami urabiania lub ładowania urobku lub przy montażu, likwidacji i transporcie obudów, maszyn urabiających, ładujących i transportujących w przodkach – por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 21 lutego 2012 roku, I UK 295/11, OSNPUiSP 2013,nr 3-4, poz. 38; z dnia 28 kwietnia 2010 roku, I UK 339/09, LEX; wyroki SA w Katowicach z dnia 22 listopada 2012 roku, IIIAUa 437/12, LEX: z dnia 25 marca 2010 roku, IIIAUa 3150/09, LEX; z dnia 30 stycznia 2013 roku, IIIAUa 832/12,LEX; z dnia 28 czerwca 2013 roku, IIIAUa 1952/12, LEX; z dnia 18 marca 2015 roku, I UK 280/14, Legalis i wskazane w nim orzecznictwo.

W pierwszej kolejności należy podnieść, iż kluczową kwestią jest pojęcie przodka. Przepisy nie definiują pojęcia przodka i prac przodkowych. Jednocześnie z potocznego rozumienia tego pojęcia, w tym także używanego przez świadków, wnioskodawcę, czy pracodawcę w charakterystyce stanowiska pracy wnioskodawcy, wynikało, iż osoby te pojmują przodek jako miejsce pracy, które jest bezpośrednio przed koparką wielonaczyniową, tam gdzie koparka wielonaczyniowa urabia urobek.

Przyjęcie tezy, że przodkiem w kopalni węgla brunatnego jest każde miejsce prowadzenia robót górniczych związanych z odwadnianiem, udostępnianiem i eksploatacją złoża kopaliny, jej transportem i transportem nadkładu, a nadto zwałowaniem nadkładu, a następnie rekultywacją wyrobisk i zwałowisk, (związane z pracą koparek, spycharek, ładowarek, zwałowarek) nie odpowiada pojęciu "pracy przodkowej", wynikającej z wykładni przepisów art. 50d ust. 1 pkt 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. (tak por. wyrok SA w Katowicach z dnia 16 kwietnia 2014 roku, IIIAUa 1121/13, LEX). W orzecznictwie SN kwestionuje się również zasadność rozszerzania samego pojęcia przodka wydobywczego, zauważając, że nie do zaakceptowania jest zapatrywanie, żeby miejsce przodka rozciągać na całą linię taśmociągów transportujących urobek, gdyż pojecie przodka straciłoby swe znaczenie i tym sposobem nie można zaakceptować definicji "przodka", która wynika z opinii naukowo-technicznej i obejmuje wszystkie czynności związane z transportem kopaliny, realizowane w ramach ruchu zakładu górniczego (wyr. SN z 5 maja 2011 roku, I UK 395/10, Legalis).

Z powyższego wynika, iż pojęcie przodka musi być wykładane przez Sąd w sposób ścisły i ograniczać się wyłącznie do miejsca pracy koparek wielonaczyniowych, albo jej bezpośredniego sąsiedztwa, w którym wydobywa się urobek. Praca przodowa polega zaś na urabianiu i ładowaniu urobku lub nakładu, albo jest bezpośrednio związana z procesem urabiania urobku.

Nie może budzić wątpliwości dokonując analizy treści zeznań świadków i wnioskodawcy oraz dokumentów załączonych do wniosku o emeryturę i charakterystyki pracy wnioskodawcy, że wnioskodawca pracował w przodku i to przodku eksploatacyjnym wykonując prace mechaniczne bezpośrednio na maszynach podstawowych i to wyłącznie na koparkach wielonaczyniowych i zwałowarkach. Wnioskodawca bowiem w okresie zatrudnienia z dniem 1.01.1996 roku został przeniesiony na stanowisko mechanika maszyn i urządzeń układu (...), na Oddziale (...) Pracę na powyższym stanowisku wykonywał także w Oddziale (...), na który został przeniesiony z dniem 1.01.1996 roku. Począwszy od dnia 1.01.1997 roku wnioskodawca ponownie zatrudniony został na stanowisku mechanika maszyn i urządzeń układu (...), na Oddziale Remontów Maszyn m -7. W dniu 27.07.1998 roku sztygar oddziałowy Oddziału (...) złożył wniosek o nadanie S. D. (2) stopnia aspiranta górniczego III stopnia wskazując, iż wnioskodawca zatrudniony jest na stanowisku mechanika maszyn i urządzeń układu (...), na Oddziale (...) od dnia 1.01.1997 roku, a uprzednio od dnia 01.01.1996 roku na oddziale (...). W dniu 24.04.2001 roku pracodawca wystawił wnioskodawcy zaświadczenie, w którym wskazał, iż jest on zatrudniony w (...) S.A. od dnia 6.10.1981 roku na stanowisku mechanika maszyn i urządzeń układu (...) i takie oznaczenie stanowiska pracy S. D. (2) widnieje na angażach do 2006 roku, zaś z dniem 15.01.2007 roku dokonano zmiany oznaczenia stanowiska na: „mechanik maszyn i urządzeń górniczych w przodku”. We wniosku powołano się na zarządzenie nr (...) Prezesa Zarządu-dyrektora Generalnego (...) S.A. z dnia 11.12.2006 roku i wskazano, iż warunki pracy i płacy pozostają bez zmian. Zmiana nazw stanowisk pracy wynikała z protokołu dodatkowego nr 34 z dnia 27.10.2006 roku, wprowadzającego nowe tabele stanowisk pracy do Zakładowego Układu Zbiorowego (...) B. z dnia 01.09.1992 roku. Z dniem 1 05.2007 roku wnioskodawca został przeniesiony z Oddziału (...) na Oddział (...),gdzie pracował na dotychczasowym stanowisku mechanika maszyn i urządzeń górniczych w przodku, zachowując wcześniejsze warunki płacy.

Nadto z poczynionych w sprawie ustaleń faktycznych wynikał, iż zarówno miejsce wykonywania pracy przez wnioskodawcę, jak i maszyny na których wykonywał prace mechaniczne, spełniały przesłanki z pkt 7 dział III załącznika nr (...) ww. rozporządzenia w związku z art. 50 d ust. 1 pkt 1 ustawy emerytalnej.

Z analizy powołanych przepisów wynikało jednakże w związku z ustawowym określeniem pojęcia pracy w przodkach, że dla zaliczenia pracy do stażu w wymiarze półtorakrotnym nie chodzi o jakąkolwiek pracę w przodku przy maszynach podstawowych, a wyłącznie o pracę rzemieślnika zatrudnionego na odkrywce bezpośrednio w przodku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na koparkach i zwałowarkach, wykonujący prace górnicze, mechaniczne, przy obsłudze, konserwacji, montażu i demontażu tych maszyn i urządzeń, która to praca polega na montażu, likwidacji i transporcie obudów maszyn ładujących i transportujących w przodkach. Pod określeniem "inne prace przodkowe" należy zaś rozumieć inne prace górnicze w przodku, jednakże rodzajowo nie mniej obciążające niż wymienione w powołanym przepisie ustawy art. 50d ust. 1 pkt 1.

Z powyższych rozważań wynika zatem, iż przy ustalaniu prawa do górniczej emerytury pracownikom w kopalni węgla brunatnego zalicza się w wymiarze półtorakrotnym czas pracy górniczej w przodku tylko wówczas, gdy spełnia łącznie wszystkie wskazane w powołanych przepisach przesłanki: co do miejsce wykonywania, co do rodzaju czynności , co do obsługi wskazanych w tym przepisie maszyn i urządzeń . Wypełnienie np. jedynie warunku pracy w przodku nie jest zatem wystarczające do uznania, że praca ta spełnia definicję z art. 50 d ust. 1 pkt 1 i znajduje się w wykazie III załącznika 3 poz. 7 czy poz. 1 rozporządzenia.

Na podstawie ww. materiały dowodowego uznanego za wiarygodny jako bezsporny, jasny i znajdujący potwierdzenie w dokumentacji należało stwierdzić, iż oddział, na którym zatrudniony był wnioskodawca, zajmował się w szczególności naprawami awarii, bieżącą konserwacją i remontami, demontażem i montażem podzespołów i zespołów maszyn podstawowych, tj. koparek wielonaczyniowych nakładowych i zwałowarek w przodku eksploatacyjnym. Brygada zajmowała się wyłącznie maszynami podstawowymi, nie zajmowała się całym układem (...), tj. taśmociągiem, przenośnikami taśmowymi. Na Oddziale (...) w przodku pracowały 24 maszyny w tym m.in. sześć maszyn podstawowych, w tym trzy maszyny K., osiem koparek, osiem zwałowarek. Maszyny podstawowe były to urządzenia ważące około 6-10 ton, o wysokości 80 metrów i 300 metrów długości. Wnioskodawca wykonywał z pracownikami brygady bieżące naprawy koparek wielonaczyniowych i zwałowarek w razie ich awarii. Brygada udawała się na przodek i usuwała awarię od strony mechanicznej. Demontowała uszkodzoną część i montowała nową. W czasie prac naprawczych wnioskodawcy maszyny podstawowe były w ruchu i wykonywały swoją pracę, w razie montażu i demontażu lub przesuwki, maszyny nie pracowały. Wnioskodawca wymieniał bębny, przekładnie, wymieniał pękniętą płytę gąsienicową, smarował bębny napędowe, smarował przekładnie. Przy wymontowywaniu części i montowaniu nowych części wykonywał prace polegające na odkręceniu lub przykręceniu śrub mocujących przy pomocy klucza mechanicznego bądź hydraulicznego (ważącego kilka kilogramów), podnoszeniu wybranych części maszyn przy pomocy dźwigu (1,5-100 ton udźwigu) i ich wyprowadzeniu poza obręb koparki, a następnie ponownym montażu nowych części, przy czym wnioskodawca nie kierował dźwigiem, musiał jedynie przymocować odpowiednią część do nośnika dźwigu.

Oprócz naprawy wnioskodawca z pracownikami brygady dokonywali bieżących przeglądów i konserwacji części koparek wielonaczyniowych i zwałowarek. Były to przeglądy smarownicze, uzupełnianie smarów, przeglądy i konserwacja hamulców, wymiana oleju Celem pracy brygady wnioskodawcy było utrzymanie ruchu maszyn podstawowych – koparek i zwałowarek i zapobieganie ewentualnym awariom, poprzez wcześniejsze diagnozowanie nieprawidłowości w pracy maszyny.

Wnioskodawca nie wykonywał prac transportowych, nie zajmował się placami remontowymi, nie wykonywał żadnych prac przy przenośnikach taśmowych. Powyższą pracę wnioskodawca wykonywał w pełnym wymiarze czasu pracy w całym okresie zatrudnienia na oddziale (...), jej charakter nie uległ zmianie. Praca „mechanika maszyn i urządzeń górniczych w przodku” oraz praca „mechanika maszyn i urządzeń układu (...) jest pracą tożsamą jak wynika z powyższych ustaleń zmiana nazwy wynikała z protokołu dodatkowego nr 34 z dnia 27.10.2006 roku, wprowadzającego nowe tabele stanowisk pracy do Zakładowego Układu Zbiorowego (...) B. z dnia 01.09.1992 roku. Ustalony w sprawie stan faktyczny pozwala stwierdzić, iż wnioskodawca przed i po dniu 16 stycznia 2007 roku wykonywał taka sama pracę.

Z materiału dowodowego zebranego w sprawie w postaci zeznań świadków i wnioskodawcy oraz skorelowanych z nimi dokumentami z akt osobowych, charakterystyki pracy wnioskodawcy i innych dokumentów z zakładu pracy wynikło przy tym jednoznacznie, iż charakter pracy wnioskodawcy w całym okresie zatrudnienia na oddziale (...) nie zmienił się. Na powyższe wskazują również angaże z okresu zaliczonego wnioskodawcy przez organ rentowy do pracy górniczej kwalifikowanej, gdzie pracodawca wskazywał jako stanowiska pracy wnioskodawcy zarówno jako mechanik maszyn i urządzeń układu (...), jak i mechanik maszyn i urządzeń górniczych w przodku. Wnioskodawca nie wykonywał prac transportowych, nie zajmował się placami remontowymi, nie wykonywał żadnych prac przy przenośnikach taśmowych.

Z ustaleń dokonanych w niniejszej sprawie przez Sąd w oparciu o zeznania wnioskodawcy i świadków oraz na postawie dokumentów z akt osobowych wynikało zatem, że ubezpieczony w spornym okresie pracował na oddziale (...), jako rzemieślnik zatrudniony na odkrywce bezpośrednio w przodku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na koparkach i zwałowarkach, wykonujący prace mechaniczne przy konserwacji, remontach, montażu, demontażu wymiany uszkodzonych lub zużytych części i podzespołów tych maszyn i urządzeń oraz przy ich naprawie. W trakcie transportu, montażu czy demontażu, likwidacji maszyn brygada wnioskodawcy pracowała przy kontroli układu jezdnego. W pełnym wymiarze czasu pracy i stale wnioskodawca pracował zatem przy bieżącej obsłudze, konserwacji, naprawach, demontażu i montażu podzespołów i zespołów koparek wielonaczyniowych nakładowych i zwałowarek w przodku eksploatacyjnym wykonując prace przy naprawie, konserwacji części maszyn oraz przy demontażu i montażu podzespołów oraz przy kontroli układu jednego w trakcie demontażu, montażu, likwidacji i transporcie maszyn. Celem było utrzymanie ruchu maszyn podstawowych – koparek i zwałowarek.

Prace te wyczerpywały pojęcie prac przodkowych jako pozostających w bezpośrednim związku z procesem urabiania i pozyskiwania urobku oraz przy likwidacji i transporcie maszyn urabiających w przodkach.

Należy w tym miejscu podkreślić, iż Sąd miał na uwadze, że o uznaniu konkretnej pracy za pracę górniczą zaliczaną w wymiarze półtorakrotnym – zgodnie z utrwalonym stanowiskiem Sądu Najwyższego – decyduje charakter czynności faktycznie wykonywanych przez pracownika, a nie treść umowy o pracę łączącej go z pracodawcą ani nazwa zajmowanego stanowiska pracy określona w angażach czy zaświadczeniu o wykonywaniu pracy w warunkach szczególnych (por. wyroki SN z dnia 25 marca 1998 roku, II UKN 570/98; z dnia 22 marca 2001 roku, IIUKN 262/00; z dnia 2 czerwca 2010 roku, I UK 25/10; publ. LEX). Nie mają również znaczenia zakładowe wykazy stanowisk oraz protokoły komisji weryfikacyjnej kwalifikujące określone stanowisko. Przepisy normujące nabywanie prawa do emerytury górniczej muszą być bowiem wykładane w sposób ścisły, a dla oceny charakteru pracy górniczej, nie mogą mieć decydującego znaczenia protokoły komisji weryfikacji (por. wyrok SA w Katowicach z dnia 28 czerwca 2013 roku, IIIAUa 1127/12, LEX).

Dokonana przez pracodawcę w świadectwie pracy kwalifikacja zajmowanego przez pracownika stanowiska, jak i kwalifikacja tego stanowiska na podstawie protokołu komisji weryfikacyjnej nie przesądzała o zaliczeniu zatrudnienia na tymże stanowisku do pracy górniczej, w tym pracy kwalifikowanej w wymiarze półtorakrotnym, ale poczynione przez Sąd ustalenia faktyczne. O uznaniu pracy za pracę górniczą w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach nie decyduje bowiem treść tych dokumentów, ale charakter czynności faktycznie wykonywanych przez pracownika (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 25 marca 1998 r., II UKN 570/97, OSNAPiUS 1999 Nr 6, poz. 213; z dnia 22 marca 2001 r., II UKN 263/00, OSNAPiUS 2002 Nr 22, poz. 553; z dnia 2 czerwca 2010 r., I UK 25/10, LEX nr 621137).

Należy podkreślić, iż prace na odkrywce w kopalniach węgla brunatnego jest odpowiednikiem pracy w przodkach pod ziemią, gdy polega na zatrudnieniu przy pracach bezpośrednio łączących się z procesami zawiązanymi z pozyskiwaniem węgla brunatnego ze złoża. Praca rzemieślnika tylko wówczas będzie zaliczona w wymiarze półtoraktronym, gdy rzemieślnik ten wykonuje pracę w przodku polegająca na konserwacji, montażu i demontażu części tych maszyn podstawowych. Prace te zatem były całkowicie odmienne od prac, o których mowa w załączniku 2 poz. 32 Rozporządzenia w związku z art. 50 c ust. 1 pkt 4 ustawy, do których stosuje się przelicznik 1,2, a które wykonywane są na terenie odkrywki. Skoro zatem wnioskodawca wykonywał pracę w miejscu, gdzie odbywało się urabianie urobku przy pomocy maszyn urabiających – koparek wielonaczyniowych i zwałowarek, a także jego praca była związana bezpośrednio z zakresem robót wymienionych w art. 50 d ust.1 pkt 1 na maszynach podstawowych – koparkach wielonaczyniowych i zwałowarkach, o których to pracach jest mowa w wykazie III załącznika 3 poz. 7 czy poz. 1 rozporządzenia oznaczało to, że w spornym okresie mimo nazwania jego stanowiska pracy jako mechanika maszyn i urządzeń układu KTZ, czy mechanika maszyn urządzeń górniczych w przodku wykonywał pracę, do których należy zastosować przelicznik 1,8 do wysokości przyznanej emerytury.

Biorąc wszystkie powyższe względy pod uwagę, Sąd Okręgowy na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł, jak w sentencji wyroku.

O kosztach orzeczono po myśli art. 98 k.p.c. w związku z § 11 ust 2 i § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.) w punkcie drugim orzeczenia.