Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Gz 45/16

POSTANOWIENIE

Dnia 20 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu Wydział VI Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Joanna Rusińska (spr.)

Sędziowie SO Małgorzata Bartczak – Sobierajska, SO Zbigniew Krepski

po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2016r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) S.A. w K.

przeciwko M. K. (dawniej B.)

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanej od postanowienia Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 27 listopada 2015r., sygn. akt V GNc 2434/15

postanawia

zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że oddalić wniosek o nadanie klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 29 lipca 2015 r., sygn. akt V GNc 2434/15.

SSO Małgorzata Bartczak – Sobierajska SSO Joanna Rusińska SSO Zbigniew Krepski

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Toruniu nadał klauzulę wykonalności nakazowi zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 29 lipca 2015 r.

Pozwana wniosła zażalenie zarzucając Sądowi I instancji naruszenie art. 777 § 1 pkt 1 k.p.c. poprzez przyjęcie, że nakaz zapłaty z dnia 29 lica 2015 r. jest prawomocny i nadanie mu klauzuli wykonalności w okolicznościach, w których nie doszło do skutecznego doręczenia pozwanej odpisu nakazu zapłaty. Zdaniem skarżącej, punkt usługowy, w którym pozostawiono dla niego przesyłkę sądową był zamknięty w terminie przeznaczonym na jej odbiór, dlatego nie było możliwe podjęcie korespondencji sądowej.

W oparciu o takie zarzuty skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i oddalenie wniosku powódki o nadanie klauzuli wykonalności oraz o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego.

Pozwana zwróciła się również do Sądu o wystąpienie do operatora pocztowego, czy możliwy był odbiór przesyłki sądowej w punkcie obsługi klienta (...) S.A.

W odpowiedzi na pismo Sądu Okręgowego w tej sprawie, dział reklamacyjny (...) S.A. uznał reklamację za zasadną.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W świetle okoliczności ujawnionych w toku postępowania odwoławczego, zażalenie jest uzasadnione.

Termin do zaskarżenia nakazu zapłaty zależy od skuteczności doręczenia orzeczenia, gdyż od tego zdarzenia liczy się termin do wniesienia środka zaskarżenia. W rezultacie także kwestia uprawomocnienia się nakazu zapłaty, a tym samym nadania mu waloru tytułu egzekucyjnego, o jakim mówi art.777 § 1 pkt 1 k.p.c., uzależniona jest od jego skutecznego doręczenia.

Datą doręczenia w trybie doręczenia zastępczego jest dzień, w którym upłynął termin do odbioru złożonego na poczcie lub innej placówce doręczającego pisma (postanowienie SN z 12.3.2015 r., I CZ 6/15, LEXX nr 1663820). Skoro w niniejszej sprawwie doręczyciel uwzględnił reklamację strony, która powołała się na brak możliwości odbioru przesyłki w terminie tygodniowym od dnia drugiego awizo, to znaczy, że doręczenie przesyłki sądowej nie było skuteczne. O skuteczności doręczenia per aviso można bowiem mówić jedynie wówczas, gdy postępowanie listonosza i placówki pocztowej, w której pozostawiono przesyłkę, było zgodnie z art.139 k.p.c. i postanowieniami rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 października 2010 r. w sprawie szczegółowego trybu i sposobu doręczania pism sądowych w postępowaniu cywilnym, tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r., poz. 1222, dalej powoływane jako ,,rozporządzenie’’). W orzecznictwie podkreśla się, że dolegliwe skutki procesowe, jakie wiążą się dla adresatów tego sposobu doręczenia wymagają rygorystycznego przestrzegania wymogów przewidzianych w art. 139 k.p.c. oraz w rozporządzeniu. Naruszenie wymogów § 8 ust. 2 i 3 rozporządzenia przez placówkę pocztową, w której pozostawiono przesyłkę dla pozwanego – co potwierdza uwzględnienie reklamacji (k.130), czyni doręczenie nieskutecznym (por. postanowienie SN z 3.7.2008 r., IV CZ 51/08, LEX nr 447673 oraz z 9.4.2015 r., V CZ 9/15, LEX nr 1711703). W związku z tym nie można było zastosować fikcji prawnej doręczenia, pociągającej za sobą wszelkie skutki doręczenia.

Mając powyższe na uwadze, nie doszło do skutecznego doręczenia pozwanej odpisu nakazu zapłaty z dnia 29 lipca 2015 r. W rezultacie nakaz nie stanowi tytułu egzekucyjnego o jakim mówi art.777 § 1 pkt 1 k.p.c. i dlatego nie było podstaw do nadania mu klauzuli wykonalności (art.781 § 1 k.p.c.).

Z tych względów należało zmienić zaskarżone postanowienie poprzez oddalenie wniosku wierzyciela (art.386 § 1 k.p.c. w zw. z art.397 § 2 k.p.c.). Taka sytuacja powoduje, że koniczne jest ponowne doręczenie pozwanemu nakazu zapłaty z dnia 29 lipca 2015 r.

W kontekście złożonego i nierozpoznanego przez Sąd I instancji wniosku o przywrócenie terminu (k.68) należy wskazać, że stronie kwestionującej skuteczność doręczenia pisma sądowego, od którego rozpoczyna się termin do dokonania czynności procesowej, nie przysługuje wniosek o przywrócenie terminu (por. postanowienie SN z 12.11.2012 r., II CSK 297/14, OSNC 2015, nr 12, poz. 142), co nie zwalnia Sądu Rejonowego od obowiązku wydania w tym przedmiocie odpowiedniego orzeczenia.

O kosztach postępowania zażaleniowego rozstrzygnie Sąd Rejonowy w orzeczeniu kończącym sprawę (art.108 § 1 k.p.c.)

SSO Małgorzata Bartczak – Sobierajska SSO Joanna Rusińska SSO Zbigniew Krepski

VI Gz 45/16

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE