Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XGc 1102/13

(...)

W pozwie z dnia 25 czerwca 2013r. (data wpływu) powód (...)” Przedsiębiorstwo (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w D. wniosła o zasądzenie od pozwanej (...) Spółki z o. o. w W. kwoty 388.825,77 zł wraz z ustawowymi odsetkami od następujących kwot:

–

67.291,50 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 18.12.2012 r. do dnia zapłaty tytułem niezapłaconej należności za wykonane roboty dodatkowe na obiekcie P. P. w Ł. zgodnie z fakturą VAT nr (...) z dnia 05.11.2012 r.,

–

2.977,50 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty tytułem zwrotu 5% kaucji gwarancyjnej zabezpieczającej należyte wykonanie umowy z dnia 28.05.2012 r. zatrzymanej z faktury VAT nr (...) z dnia 05.11.2012 r.,

–

211.568,77 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 18.10.2012 r. do dnia zapłaty tytułem niezapłaconej należności za wykonane roboty dodatkowe na obiekcie P. P. w Ł. zgodnie z fakturą VAT nr (...) z dnia 05.11.2012 r.,

–

9.361,45 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty tytułem zwrotu 5% kaucji gwarancyjnej zabezpieczającej należyte wykonanie umowy z dnia 28.05.2012 r. zatrzymanej z faktury VAT nr (...) z dnia 05.11.2012 r.,

–

80.241 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 21.10.2012 r. do dnia zapłaty tytułem niezapłaconej należności za wykonane roboty dodatkowe na obiekcie P. P. w Ł. zgodnie z fakturą VAT nr (...) z dnia 31.08.2012 r.,

–

12.838,56 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty tytułem zwrotu 5% kaucji gwarancyjnej zabezpieczającej należyte wykonanie umowy z dnia 28.05.2012 r. zatrzymanej z faktury VAT nr (...) z dnia 05.11.2012 r.,

–

4.546,99 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty tytułem zwrotu 5% kaucji gwarancyjnej zabezpieczającej należyte wykonanie umowy z dnia 28.05.2012 r. zatrzymanej z faktury nr (...) z dnia 31.07.2012r.

W uzasadnieniu pozwu, powód „ (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w D. wskazał, że zawarł z pozwaną (...) Spółką z o.o. w W. w dniu 28.05.2012 r. umowę o podwykonawstwo, i z tego tytułu dochodzi części wynagrodzenia za wykonane prace, pomniejszonego o zatrzymane kaucje gwarancyjne oraz zwrotu 5% kaucji gwarancyjnej zatrzymanej tytułem zabezpieczenia należytego wykonania umowy. Pozostałe 5% kaucji gwarancyjnej zabezpieczającej usunięcie wad i usterek nie zostało objęte pozwem z uwagi na brak wymagalności roszczenia o jej zwrot (pozew k. 2-6 akt).

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym w dniu 11 lipca 2013r. (sygn.akt XIV GNc 489/13/Bs) Sąd Okręgowy w Katowicach uwzględnił powództwo (nakaz zapłaty wydany w postępowaniu nakazowym k. 59 akt).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwana (...) Spółka z o.o. w W. wniosła o przekazanie sprawy do Sądu Okręgowego w Łodzi, a merytorycznie o oddalenie powództwa i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych (sprzeciw od nakazu zapłaty k. 65-66 akt).

Ustosunkowując się do meritum pozwu, pozwana stwierdziła, że w § 2 ust. 4 umów przekazu powód oświadczył, że zapłata na jego rzecz kwot wskazanych w umowach przekazu wyczerpuje wszelkie roszczenia powoda wobec pozwanego. Zatem w powyższy sposób powód zrzekł się wszelkich roszczeń wobec pozwanej, w tym roszczeń dochodzonych przedmiotowym pozwem.

Z ostrożności procesowej pozwana podniosła ponadto, że powód dołączył do pozwu e-mail wysłany przez L. F. w dniu 11 października 2012 r., w którym zlecił on powodowi roboty dodatkowe na kwotę 73.245,50 złotych. Osoba ta nie była umocowana do reprezentowania pozwanej Spółki. W okresie obowiązywania umowy osobami umocowanymi, do reprezentowania pozwanej byli: T. M. (prezes zarządu) oraz M. S. (1) (wiceprezes zarządu). Stąd też zlecenie robót dodatkowych było nieskuteczne i wskazana w pozwie kwota jest powodowi nienależna (sprzeciw od nakazu zapłaty k. 65-66 akt).

W odpowiedzi na zarzuty pozwanej, powód podniósł, iż w niniejszym postępowaniu dochodzi wierzytelności nieobjętych umowami przekazu . Twierdzenia dotyczące braku płatności przez (...) Sp. z o.o. miały odnosić się właśnie do tej okoliczności, tzn. że pozwana, ani (...) Sp. z o.o. nie uregulowały należności dochodzonych w niniejszym postępowaniu.

Powód wskazał także, że o fakcie nieobjęcia umową przekazu należności dochodzonych w niniejszym postępowaniu świadczy także sama treść ugody. Jak wynika z §1 lit. a) ugody dotyczy ona jedynie wierzytelności wymagalnych powoda w stosunku do pozwanej w dniu zawarcia tej ugody. Nie obejmuje ona natomiast roszczeń niewymagalnych, a tym bardziej nieistniejących. Gdyby było inaczej w umowie przekazu nie byłoby mowy o wierzytelnościach wymagalnych. Tymczasem wierzytelności dochodzone w niniejszym postępowaniu w większości nie tylko nie były wymagalne (co wynika z treści wystawionych faktur), ani też nie istniały w dniu zawarcia umów przekazu. Wierzytelność z tytułu zwrotu kaucji gwarancyjnych istniała co prawda w dniu zawarcia umowy przekazu tylko w zakresie faktur wystawionych wcześniej przez powoda i tylko faktycznie zatrzymanych przez pozwaną. Stała się ona natomiast wymagalna dopiero po zawarciu umowy przekazu. Powyższe pozostaje w zgodzie z §2 pkt 4 umowy przekazu, z którego wynika że „odbiorca przekazu oświadcza, że zapłata na jego rzecz kwoty równej wierzytelności wyczerpuje wszystkie roszczenia odbiorcy przekazu wobec przekazującego, jak również wobec przekazanego i inwestora jako dłużników solidarnych na podstawie art. 647 §5 kodeksu cywilnego”. W dniu zawarcia umowy przekazu powodowi nie przysługiwało jeszcze roszczenie o zapłatę należności dochodzonej pozwem. O tym, że poza kwotami zawartymi w ugodzie pozwana miała w późniejszym okresie czasu uregulować na rzecz powoda należności z tytułu wystawionych faktur oraz zwrócić zatrzymane kaucje gwarancyjne świadczy także fakt, iż po zawarciu umów przekazu i wystawieniu faktur przez powoda toczyły się dalsze rozmowy pomiędzy powodem, pozwaną a (...) Sp. z o.o. co do spłaty pozostałych należności. Pozwana wielokrotnie deklarowała, że pozostałe niezapłacone kwoty zostaną uregulowane przez pozwaną w okresie późniejszym. (pismo procesowe powódki k. 218-220 akt).

Pismem z dnia 13 sierpnia 2013r. nadzorca sądowy (...) Spółki z o.o. w upadłości układowej złożył oświadczenie o wstąpieniu do postępowania (zawiadomienie k. 80 akt, postanowienie k. 81 akt).

Postanowieniem z dnia 21 października 2013r. Sąd Okręgowy w Katowicach uznał się niewłaściwym miejscowo i sprawę przekazał do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Łodzi (postanowienie k. 91 akt).

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód (...) Przedsiębiorstwo (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w D. jest wpisany do KRS-u pod numerem (...) (dowód: wypis z KRS-u k. 11-16 akt).

Pozwana (...) Spółka z o.o. w W. jest wpisana do KRS-u pod numerem (...) (dowód: wypis z KRS-u k. 17-23 akt).

Powód „ (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w D. zawarła z pozwaną (...) Spółką z o.o. w W. w dniu 28.05.2012 r. umowę o podwykonawstwo (dowód: umowa o podwykonawstwo (...) z dnia 28.05.2012 r. k. 24-27 akt).

W umowie w ramach postanowień wstępnych zleceniodawca (...) Spółka z o.o. w W. oświadczyła, że zawarła z firmą (...) Spółką z o.o. z siedzibą w W. umowę o wykonawstwo robót budowlanych , na podstawie której miała wykonać dla najemców Banta i R. na działkach gruntu oznaczonych numerami 1/3 (wcześniej 1/2), 2/2 (wcześniej 2/1), ¾,3/5,4/4,4/5 przy ul. (...) w P. P. Ł. (...) roboty związane z budową 15.009m2 hali magazynowej wraz 1398,6m2 części biurowej, szczegółowo określonej w umowie o wykonawstwo.

Natomiast na podstawie umowy o podwykonawstwo powód zobowiązał się do wykonania projektu i instalacji tryskaczowej podstropowej, instalacji hydrantów wewnętrznych oraz ozaworowania na zasilaniu instalacji tryskaczowej dla najemców Banta i R. w kompleksie handlowym P. P. w Ł.. Dokładny opis prac znalazł się w załączniku nr 1 do umowy- specyfikacja techniczna, załącznik nr 2 stanowił zaakceptowany rzut obiektu, a załącznik nr 3 do umowy –zawierał prace podwykonawcy (dowód: umowa o podwykonawstwo (...) z dnia 28.05.2012 r. k. 24-27 akt, zeznania świadka A. A. k.117 czas 00:20:16, 00:21:21 akt, zeznania świadka D. J.. 207 czas 00:49:53, zeznania świadka P. R. k. 207 czas 01:00:53).

W załączniku nr 4 do umowy znalazł się harmonogram rzeczowo-finansowy, w załączniku nr 5 tabela gwarancji budowalnych , w załączniku nr 6 harmonogram prac, w załączniku nr 7 wzór protokołu wykonanych prac, w załączniku nr 8 dokumenty potwierdzające uprawnienia kierownika prac. Załączniki te stanowiły integralną część umowy i mogły być traktowane jako wzajemnie się objaśniające (dowód: umowa o podwykonawstwo (...) z dnia 28.05.2012 r. k. 24-27 akt).

Ustalono termin realizacji prac i tak: wykonanie projektu instalacji tryskaczowej do dnia 6 czerwca 2012r. , protokolarne przekazanie frontu robót i rozpoczęcie montażu 16 czerwca 2012r., zakończenie budowy w terminie do dnia 11 sierpnia 2012r.

Zgodnie z umową za wykonanie w/w prac ustalono wynagrodzenie powoda na kwotę 534.940,00 zł netto + VAT. Wynagrodzenie miało być płatne na podstawie wystawianych przez powoda miesięcznie faktur VAT.

Strony ustaliły, że podstawą do realizacji robót dodatkowych jest żądanie wykonania takich robót przedstawione zleceniobiorcy przez zleceniodawcę.

Odbiór prac zanikających lub ulegających zakryciu oraz odbiory poszczególnych rodzajów zakończonych prac miały być dokonywane każdorazowo po uzgodnieniu między stronami (częściowe odbiory prac). Zleceniodawca i zleceniobiorca mieli dokonać odbioru wszystkich prac po zakończeniu budowy (wstępny odbiór prac). Ostateczny odbiór wszystkich prac miał nastąpić po usunięciu wad i usterek ujawnionych podczas wstępnego odbioru prac oraz po uzyskaniu decyzji o pozwoleniu na użytkowanie obiektu lub prawa użytkowania obiektu na podstawie zgłoszenia. O możliwości przejęcia obiektu z usterkami i wadami mógł zdecydować jedynie zleceniodawca w formie szczegółowego porozumienia ze zleceniobiorcą. Wszelkie odbiory miały być potwierdzone poprzez podpisanie odpowiedniego protokołu przez strony.

Strony umowy określiły w umowie zasady naliczania kar umownych i ich wysokość (dowód: umowa o podwykonawstwo (...) z dnia 28.05.2012 r. k. 24-27 akt).

Natomiast w świetle postanowień ogólnych warunków umów stosowanych przez pozwaną w celu zabezpieczenia należytego wykonania umowy z każdej wystawianej faktury VAT przez powoda miała być zatrzymywana kwota w wysokości 5% zafakturowanej kwoty netto. W celu zabezpieczenia usunięcia wad i usterek stwierdzonych w okresie rękojmi i gwarancji miała być zatrzymywana kwota 5% zafakturowanej kwoty z każdej wystawionej przez powoda faktury.

Łącznie pozwana zgodnie z umową mogła zatrzymać 10% kwoty zafakturowanej na każdej fakturze wystawionej przez powoda. Do zwrotu kaucji w wysokości 5% kwoty zafakturowanej, pozwana zobowiązana była w terminie do 30 dni od dnia usunięcia wad i usterek wskazanych na (...). Kaucja zabezpieczająca należyte usunięcie usterek i wad w okresie gwarancji miała zostać zwrócona przez pozwaną w terminie 30 dni od dnia upływu okresu gwarancji i rękojmi (dowód: umowa o podwykonawstwo (...) z dnia 28.05.2012 r. k. 24-27 akt, ogólne warunki umowne V. k. 29-37 akt).

Kierownikiem robót na inwestycji ze strony firmy (...) była A. A. (dowód: zeznania świadka A. A. k.117 czas 00:19:16 akt).

Kierownikiem robót elektrycznych i project menagerem dla instalacji przeciwpożarowych ze strony VViridconstruction był L. F. (dowód: zeznania świadka L. F. k. 177 czas 00:34:46 -00:35:11).

D. J. pracował na tej budowie od sierpnia do listopada 2012 r. dla spółki (...) jako koordynujący sprawy techniczne (dowód: zeznania świadka D. J.. 207 czas 00:48:20).

Osobą nadzorującą budowę ze strony (...) był P. R. (dowód: zeznania świadka P. R. k. 207 czas 00:59:50).

Kierownik robót firmy (...) kontaktowała się w istotnych sprawach z menagerem kontraktu ze strony V. L. F. (dowód: zeznania świadka A. A. k.117 czas 00:23:01 akt).

Prace były realizowane na inwestycji od maja 2012 r. do końca 2012 r., przy czym zakres robót powódki zaczął się pod koniec lipca 2012 i trwał do mniej więcej do listopada 2012r. (dowód: zeznania świadka L. F. k. 177 czas 00:37:52).

W trakcie wykonywania umowy okazało się, że istnieje konieczność wykonania jeszcze innych robót niż te, które zostały objęte umową zawartą pomiędzy powódką a pozwaną (dowód: zeznania świadka A. A. k.117 czas 00:25:16 akt).

Roboty dodatkowe wynikały z wymogów stawianych przez inwestora (dowód: zeznania świadka A. A. k.117 czas 00:27:28 akt).

Na hali Banta była dla jednego z najemców wybudowana chłodnia, gdzie były do zamontowania dodatkowe tryskacze. Poza tym doszła zmiana otwierania się wrót bramowych do hali, gdzie według normy musiały być zamontowane dodatkowe tryskacze (dowód: zeznania świadka A. A. k.117 czas 00:27:51 akt).

Wykonanie prace dodatkowych nie było kwestią przypadku, bowiem w sytuacji, gdy klient wybudował sobie chłodnię, to zgodnie z przepisami konieczne były dodatkowe tryskacze w tym pomieszczeniu. Wiedział o tym inwestor, wyraził na to zgodę i za te prace zapłacił (dowód: zeznania świadka L. F. k. 177 czas 00:45:40).

Dodatkowe hydranty wynikały z konieczności dostosowania instalacji ppoż. do zagospodarowania hali, przedstawionego przez najemcę (dowód: zeznania świadka L. F. k. 177 czas 01:09:12).

Powodowi zlecono też wykonanie dodatkowych tryskaczy w nowo powstałych pomieszczeniach w starej hali – w akumulatorowni i w pomieszczeniach socjalnych (dowód: zeznania świadka A. A. k.117 czas 00:29:18 akt, zeznania świadka L. F. k. 177 czas 01:11:00).

Na hali (...) były zamontowane przez powoda dodatkowe tryskacze nad akumulatorownią i pomieszczeniami socjalnymi (dowód: zeznania świadka A. A. k.117 czas 00:29:52 akt).

Była też wymieniana przez powoda jedna skrzynka hydrantowa po jej zniszczeniu przez ekipę budowalną (dowód: zeznania świadka A. A. k.117 czas 00:30:15 akt).

L. F. zajmował się organizacją prac powoda u pozwanej, on również negocjował zakresy i ceny robót dodatkowych. Wszystkie te informacje były przekazywane zarządowi pozwanej i za jego zgodą L. F. pozwalał ostatecznie powodowi te prace wykonać (dowód: zeznania świadka L. F. k. 177 czas 00:44:28).

L. F. nigdy nie działał samowolnie, zawsze działał w imieniu i z upoważnienia zarządu spółki, udzielonego mu ustnie (dowód: zeznania świadka L. F. k. 177 czas 00:48:20).

Kierownik budowy (...) dostawała maile od L. F.. Na podstawie złożonych uprzednio przez nią kosztorysów, to on zlecał wykonanie tych dodatkowych prac stronie powodowej (dowód: zeznania świadka A. A. k.117 czas 00:30:41 akt).

L. F. akceptował kosztorys i dopiero wtedy zlecał wykonanie dodatkowych prac (dowód: zeznania świadka A. A. k.117 czas 00:31:17 akt, zeznania świadka L. F. k. 177 czas 01:04:31).

Jakość wykonania prac w zakresie tryskaczy i hydrantów oraz ich zgodność z projektem kontrolował inspektor nadzoru robót sanitarnych powołany przez P. (dowód: zeznania świadka L. F. k. 177 czas 01:18:18).

Generalnie wszystkie prace podstawowe i dodatkowe były odbierane przez inspektora nadzoru M. K. (dowód: zeznania świadka A. A. k.117 czas 00:31:44 akt).

Wszystkie prace wykonane przez stronę powodową zostały odebrane, a ewentualne usterki zostały usunięte w terminie (dowód: zeznania świadka A. A. k.117 czas 00:32:12-00:32:30 akt, zeznania świadka L. F. k. 177 czas 00:39:56, zeznania świadka P. R. k. 207 czas 01:04:46-01:05:14).

Powódka wykonywała prace objęte zawartą w dniu 28.05.2012 r. oraz wszystkie zlecone jej przez pozwaną prace dodatkowe (dowód: zeznania świadka L. F. k. 177 czas 00:50:11).

Powódka wykonała w 100% swoje prace łącznie z tymi dodatkowymi, bo inaczej nie byłoby odbioru poszczególnych hal (dowód: zeznania strony powodowej k. 208 czas 02:43:27).

Po zakończeniu kolejnego etapu prac powódka w myśl postanowień umowy wystawiała faktury VAT. Podobnie jak w przypadku robót dodatkowych pozwana uchylała się od stawienia na czynności odbiorowe wykonanych robót i wszystkie protokoły odbioru robót zostały sporządzone jednostronnie przez powódkę. Były wystawiane też tzw. protokoły przerobowe, podpisywane w imieniu (...) przez kierownika budowy A. A.. V. nie podpisał protokołu z wszystkich robót dodatkowych, gdyż nie było już po pewnym czasie przedstawiciela tej firmy na obiekcie (dowód: zeznania świadka A. A. k.117 czas 00:33:30, 00:35:11, 00:36:02 akt).

Najważniejsze były odbiory z udziałem inwestora. Po tych odbiorach V. nie pojawiał się już na budowie, bowiem większość podwykonawców miała roszczenia o zapłatę za wykonane roboty. Hale zostały odebrane przez inwestora w całości , a tym samym zostały odebrane roboty dodatkowe strony powodowej (dowód: zeznania świadka A. A. k.117 czas 00:36:58-00:37:13, 00:38:24).

Na budowach jest zwyczaj odbioru prac od podwykonawców, ale jest również zwyczaj, że może nastąpić odbiór inwestorski i to zastępuje odbiór prac od podwykonawcy (dowód: zeznania L. F. k. 177 akt czas 00:42:14).

Pozwana nie stawiała się na odbiory wykonanych przez powódkę prac, nie dokonała zapłaty należności za prace dodatkowe oraz za znaczną część prac objętych umową, a także nie dokonała zwrotu części zatrzymanej kaucji gwarancyjnej. Pozwana nie zgłaszała żadnych uwag do jakości i terminowości wykonanych prac przez powoda. Nie było żadnych usterek ani wad w pracach powoda. Obiekt, którego podwykonawcą był powód został odebrany przez inwestora w dniu 5 listopada 2012r. i dopuszczony do użytkowania. Jak wynika z pisma spółki (...) Sp. z o.o. będącej głównym wykonawcą robót budowlanych na obiekcie P. P. w Ł. całość wynagrodzenia dla pozwanej związanego z budową zostało zapłacone pozwanej, a protokół końcowy odbioru robót został przesłany spółce (...) Sp. z o.o. w dniu 06.11.2012 r. Protokół ten nie został on podpisany i odesłany przez pozwaną do generalnego wykonawcy. Inwestor (...) Sp. z o.o. potwierdził, że generalny wykonawca spółka (...) Sp. z .o.o. otrzymała całość wynagrodzenia za wykonanie przedmiotowego obiektu w Ł. i nie została obciążona żadnymi karami umownymi, Uznano, że wszelkie prace w tym także prace powoda zostały wykonane w terminie.

Z uwagi na fakt, że prace na obiekcie zostały wykonane i odebrane jeszcze w 2012 r., to upłynął już 30- dniowy termin na zwrot przez pozwaną 5% kaucji gwarancyjnej zatrzymanej z wystawionych faktur VAT tytułem należytego wykonania umowy (dowód: zeznania strony powodowej k. 208 czas 02:43:57-02:45:04, zeznania świadka A. A. k. 117 czas 00:33:50, zeznania świadka P. R. k. 207 czas 01:02:23, zeznania świadka L. F. k. 177 akt czas 00:40:54 , zeznania świadka T. K., pismo (...) Sp. z o.o. z dnia 20.02.2013 r. k. 51 akt, pismo (...) 13 Sp. z 0.0. z dnia 13.03.2013 r. k. 52-53 akt).

Powód pismem z dnia 26.04.2013 r. wezwał pozwaną do zapłaty należności za wykonane prace w łącznej kwocie 443.076,27 zł. Następnie pismem z dnia 21.05.2013 r. powód wezwał pozwaną do zwrotu kaucji gwarancyjnych zabezpieczających należyte wykonanie umowy w wysokości 5% w kwocie 29.724,50 zł. Wezwania te pozostały jednak bez odpowiedzi, a pozwana nie uregulowała żądanych należności do chwili obecnej (dowód: pierwsze wezwanie do zapłaty z dnia 26.04.2013 r. wraz z potwierdzeniem odbioru k. 54-55, wezwanie do zwrotu kaucji gwarancyjnych z dnia 21.05.2013 r. wraz z potwierdzeniem odbioru k. 57).

Powódka wykonywała prace na obiekcie (...) w Ł. jeszcze w listopadzie 2012 r. W chwili zawarcia umowy przekazu z dnia 31.10.2012 r. nie było jeszcze wykonanych wszystkich prac przez powódkę na rzecz pozwanej. Dopiero po zakończeniu tych prac powódka wystawiła faktury VAT za ich wykonanie. Faktura VAT nr (...) została wystawiona w dniu 05.11.2012 r., natomiast faktura VAT nr (...) za wykonane prace dodatkowe również w dniu 05.11.2012 r. Obie faktury zostały wysłane do pozwanej i nie zostały przez nią odesłane. Zostały one przez pozwaną zaksięgowane i został od nich odliczony podatek VAT.

Pozwana zleciła powodowi wykonanie prac dodatkowych, których wartość według kosztorysu wynosiła 59.550 zł netto + VAT. Po wykonaniu prac dodatkowych z uwagi na fakt, iż pozwana uchylała się od stawienia do odbioru wykonanych robót, powód sporządził jednostronny protokół odbioru robót. Następnie powód wystawił pozwanej fakturę VAT na kwotę 73.245,50 zł (59.550 zł netto) z terminem płatności do dnia 17.12.2012 r. Pozwana pomimo upływu terminu do zapłaty należności za wykonane prace dodatkowe nie uregulowała nawet części kwoty wskazanej na fakturze (dowód: mail pozwanej z dnia 17.10.2012 r., wraz z załącznikiem (wydruk internetowy ze skrzynki mailowej powódki) k. 38, protokół odbioru wykonanych robót z dnia 05.11.2012 r. k. 39-41, faktura VAT nr F/l (...) z dnia 05.11.2012 r. k. 42, zeznania świadka L. F. k.177 akt czas 00:55:13, zeznania świadka A. A. k.117 czas 00:32:55-00:33:15 akt).

Powódka za wykonane prace oprócz faktury za prace dodatkowe wystawiła łącznie trzy faktury VAT:

-fakturę VAT nr F/l (...) w dniu 26.11.2012r. na kwotę 230.291,67 zł (187.229 zł netto) z terminem płatności do dnia 17.12.2012 r.,

-fakturę VAT nr (...) w dniu 31.08.2012 r. na kwotę 315.828,58 zł (256.771 zł netto) z terminem płatności do dnia 20.10.2012 r.,

- oraz fakturę VAT nr (...) w dniu 31.07.2012 r. na kwotę 111.855,95 zł (90.939,80 zł netto) z terminem płatności do dnia 19.09.2012 r. Pozwana uregulowała jedynie część należności wynikającą z faktury VAT nr (...) w kwocie 209.910,46 zł w dniu 26.11.2012 r. (pozostała kwota do zapłaty to 80.241 zł +zwrot kaucji ) oraz faktury VAT nr (...) w kwocie 102.781,87 zł w dniu 26 listopada 2012r. r. (pozostaje do zwrotu kaucja gwarancyjna). Pozwana nie zwróciła także żadnej z zatrzymanych kaucji gwarancyjnych.

(dowód: protokół odbioru wykonanych robót z dnia 12.09.2012 r. k. 48, protokół odbioru wykonanych robót z dnia 19.09.2012 r. k. 47, protokół odbioru wykonanych robót z dnia 25.09.2012 r. k. 46, faktura VAT nr (...) z dnia 05.11.2012 r. k. 45, faktura VAT nr (...) z dnia 31.08.2012 r.k. 49, faktura VAT nr (...) z dnia 31.07.2012 k. 50, zeznania świadka A. A. k.117 czas 00:32:55-00:33:15 akt).

Umowy przekazu zostały zawarte w dniu 31 października 2012r. pomiędzy:

1.  (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. jako przekazującym,

2.  (...) sp. z o.o, siedzibą w W. jako przekazanym,

3.  (...), z o.o z siedzibą w D. jako odbiorcą przekazu.

Odbiorca przekazu (...). z o.o z siedzibą w D. oświadczyło, że:

- z tytułu robót budowlanych polegających na instalacji tryskaczowej - zgodnie z projektem budowlanym związanych z budową hali dla najemców Banta i R. - na działkach gruntu oznaczonych numerami 1/3 (wcześniej 1/2}, 2/2 (wcześniej 2/1), 3/4, 3/5, 4/4, 4/5 przy ul. (...) w P. P. Ł. (...) roboty związane z budową 15.009 m2 hali magazynowej wraz 1 398,6 m2 części biurowej przysługuje mu wobec p rzekazującego (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. wymagalna wierzytelność pieniężna w kwocie 312.672,43 zł złotych (z VAT),

- roszczenie o zapłatę wierzytelności wyczerpuje wszelkie roszczenia o dbiorcy p rzekazu wobec przekazującego V. c o nstruction sp. z o. o . związane z inwestycją .

Przekazany potwierdził, że przekazującemu przysługuje wobec przekazanego wymagalna wierzytelność pieniężna w kwocie 5.853864,03zł z VAT (zwana świadczeniem K.) stanowiąca wynagrodzenie za roboty budowalne wykonane na podstawie umowy z dnia 18 maja 2012r., dotyczącej budowy hali magazynowej dla najemców (...) na działkach gruntu przy ul. (...) w P. P. Ł..

W celu zapłaty wierzytelności przekazujący przekazał odbiorcy przekazu świadczenie K. w kwocie równej wierzytelności („świadczenie przekazane”) , skutkiem czego przekazujący upoważnia odbiorcę przekazu do przyjęcia świadczenia przekazanego od przekazanego, zaś przekazanego upoważnia do spełnienia świadczenia przekazanego na rzecz odbiorcy przekazu,

Przekazany oświadczył odbiorcy przekazu, że przyjmuje przekaz i zobowiązuje się względem odbiorcy przekazu do dokonania zapłaty świadczenia przekazanego na rachunek bankowy odbiorcy przekazu nr (...) prowadzony w Raiffeisen Bank (...), w terminie 30 dni od zawarcia niniejszej umowy.

Odbiorca przekazu oświadczył, że będzie przyjmował przekazane świadczenie przekazane od przekazanego.

Odbiorca przekazu oświadczył, że zapłata na jego rzecz kwoty równej wierzytelności wyczerpuje wszystkie roszczenia odbiorcy przekazu wobec przekazującego, jak również wobec przekazanego i inwestora jako dłużników solidarnych na postawie ark 647 § 5 kodeksu cywilnego.

W §3 umowy przekazu strony postanowiły, że w sprawach nie unormowanych niniejszą umową zastosowanie mają przepisy kodeksu cywilnego (dowód: umowa przekazu k. 71 akt).

W przypadku drugiej umowy o identycznej treści- §1 dotyczył robót budowalnych związanych z (...) i wymagalnej wierzytelności na kwotę 377.359,80zł, a w ust. 2 wskazano wierzytelność na kwotę 1.928.191,94zł (z VAT). (dowód: umowa przekazu k. 71 akt).

Umowy przekazu zawierane przez pozwaną z podwykonawcami były w zasadzie jednakowej treści. Różniły się w części dotyczących kwot, natomiast pozostała treść była w zasadzie identyczna (dowód: okoliczność bezsporna).

Umowa przekazu była przygotowana przez radców prawnych. Były 3 spotkania w tej sprawie, wszystkie w W. i była na nich osoba reprezentująca (...). Nie było żadnych uwag co do par. 2 ust. 4, bowiem negocjacje skupiły się na kwocie (dowód: zeznania świadka M. S. (2) k. 208 czas 01:00:56-01:00:57).

Sformułowanie par. 2 ust. 4 każdego z przekazów znaczyło dla pozwanego, że chodzi o wszelkie roszczenia w ramach tej umowy (dowód: zeznania świadka M. S. (2) k. 208 czas 01:00:56-01:00:57).

Powód zawarł umowy przekazu, po to, żeby V. w końcu zapłacił powodowi choćby jakąś część należności (dowód: zeznania powoda k. 208 czas 02:49:12).

Powód uznał, że w tych umowach nie było mowy o tym, że umowa wyczerpuje wszelkie jego roszczenia (dowód: zeznania powoda k. 208 czas 02:49:40).

Dla powoda zapis paragrafu 2 ust. 4 obu umów dotyczył tylko zafakturowanych należności na ten dzień (dowód: zeznania powoda k. 208 czas 02:51:49).

Powód podpisał te umowy, bowiem na jakąkolwiek zapłatę od pozwanej czekał 130 dni (dowód: zeznania powoda k. 208 czas 02:52:31). Na ten dzień nie było jeszcze końcowego odbioru, więc nie było końcowych faktur, nie mógł nic więcej wpisać do umów przekazu (dowód: zeznania powoda k. 208 czas 02:53:05).

Nie było żadnych negocjacji umów przekazu (dowód: zeznania powoda k. 208 czas 02:53:50).

Za kwotę wynikającą z obu tych przekazów, czyli ok. 690.000 zł nie było możliwości wykonania tych obiektów (dowód: zeznania powoda k. 208 czas 02:56:31).

Po zapłacie przez K. kwot z przekazu powód wzywał V. do zapłaty pozostałych należności (dowód: zeznania powoda k. 208 czas 02:59:57).

Powód przy umowie przekazu, w ogóle nie przyjmował koncepcji, że godzi się na mniejszą należność niż ta, która mu się należy (dowód: zeznania powoda k. 208 czas 03:04:26).

Powodowa spółka nie uchylała się od skutków oświadczenia woli zawartego w umowach przekazu (dowód: zeznania powoda k. 208 czas 03:08:13).

Łącznie z robotami dodatkowymi za obie hale, tj. (...) i (...), powód miał dostać 1.002.750,00 zł, a z tego otrzymał 690.031,23 zł. Pozostało do rozliczenia 443.076,27 zł. Za halę (...) nie zostało zapłacone 83.975,00 zł, a za (...) - 359.101,27 zł (dowód: zeznania powoda k. 208 czas 02:45:52).

(...) Sp. z o.o. w dniu 26.11.2012 r. dokonała przelewu na rzecz powoda na kwotę 312.672,43 zł (dowód: okoliczność bezsporna) .

Po zawarciu umów przekazu i wystawieniu faktur przez powoda toczyły się dalsze rozmowy pomiędzy powodem, pozwaną a (...) Sp. z o.o. co do spłaty pozostałych należności. Pozwana wielokrotnie deklarowała, że pozostałe niezapłacone kwoty zostaną uregulowane przez pozwaną w okresie późniejszym. W tym przedmiocie odbyło się zresztą w dniu 18.12.2012 r. spotkanie z inicjatywy pozwanej z podwykonawcami (którym pozwana nie zapłaciła całości wynagrodzenia), w którym poza przedstawicielami pozwanej i pozostałych podwykonawców uczestniczyli m.in. przedstawiciele powoda, (...) Sp. z o.o. oraz inwestora. Podwykonawcy uznawali, że umowy miały zapewnić na tamten czas częściową płatność przez generalnego wykonawcę spółkę (...) Sp. z o.o., a pozostała płatność miała być uregulowana później przez (...) Sp. z o.o. (dowód: zeznania powoda k. 208 czas 02:45:52).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dowodów. Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy należy podnieść, że niewiarygodne są zeznania świadka M. S. (1) i zeznania prezesa zarządu pozwanej T. M., że strona powodowa na inwestycji nie wykonywała żadnych robót dodatkowych . Świadek M. S. (2) zeznał, że był związany z V. jako wiceprezes zarządu od 2008 r. do 2013 r., obecnie nie jest członkiem zarządu bowiem, złożył rezygnację. Świadek stwierdził, że nie było żadnych prac dodatkowych (...). Prezes zarządu pozwanej T. M. również podnosił, że z ich punktu widzenia nie było tam żadnych robót dodatkowych strony powodowej. Zeznania te są w świetle logiki i doświadczenia życiowego niewiarygodne, bowiem są sprzeczne z dokumentami prywatnymi złożonymi przez stronę powodową potwierdzającymi rodzaj wykonanych prac dodatkowych i ich koszt oraz z zeznaniami świadków A. A., L. F. pracownika strony pozwanej zlecającego prace dodatkowe za zgodą zarządu strony pozwanej, P. R. oraz zeznaniami strony powodowej. Jak wynika z porównania dokumentów, prace określone mianem dodatkowych nie były objęte podstawowym zakresem umowy, nie były objęte kosztorysami z umowy podstawowej. Trudno również uznać, świetle doświadczenia życiowego i logiki, by menager kontraktu wbrew wiedzy i zgody samej strony pozwanej reprezentowanej przez zarząd, podejmował decyzje, zlecał prace rodzące obowiązek zapłaty na kilkadziesiąt tysięcy złotych. Prace dodatkowe były fakturowane , faktury były przyjmowane przez stronę pozwaną, nie były zwracane. Hale z pracami dodatkowymi były odebrane przez inwestora. Prac tych powód nie mógł przewidzieć, by dołożeniu należytej staranności, bowiem potrzeba ich wykonania powstała dopiero w trakcie realizacji umowy podstawowej.

Odnosząc się do okoliczności zawarcia umów przekazu, to nie można przyjąć, za zeznaniami strony pozwanej, że w przypadku (...) już po zakończeniu prac zostały poczynione uzgodnienia, że ustalona kwota miała obejmować wszystkie prace (...) jako kwota końcowa- jako rozliczenie kontraktu. Według strony pozwanej, zostało podpisane porozumienie trójstronne pomiędzy (...), V. i (...), mocą którego tę całkowitą kwotę K. w imieniu V. miała przelać na konto (...), a zatem z pominięciem V., ale w ramach rozliczeń V. z (...).

Nie ulega wątpliwości w ocenie Sądu, że taka interpretacja treści zawartej między podmiotami umowy nakazywałaby przyjąć, wbrew logice, doświadczeniu życiowemu, a i wbrew samej stronie powodowej, że strona powodowa, która łącznie z robotami dodatkowymi za obie hale, tj. (...) i (...), miała dostać 1.002.750,00 zł, zgodziła się jedynie na kwotę 690.031,23 zł, „darowując” pozostałą część należności stronie pozwanej, a zatem prawie 50% prac wykonała charytatywnie, nie bacząc na skutki ekonomiczne dla bytu swojego przedsiębiorstwa. Powód musiałby się przy interpretacji strony pozwanej, nie tylko zrzec części wynagrodzenia z umowy podstawowej i za roboty dodatkowe, ale również i żądania zwrotu kaucji gwarancyjnej. Przekaz, jak trafnie podnosi strona powodowa, dotyczył wierzytelności wymagalnych, określonych, co do wysokości i istniejących w dacie zawarcia umowy przekazu, a strona powodowa godziła się na konstrukcję przekazu świadczenia z uwagi na fakt, iż od 130 dni nie uzyskała żadnych pieniędzy od strony pozwanej. Umowa przekazu, nie zawiera jakichkolwiek oświadczeń woli strony powodowej o zrzeczeniu się wszystkich roszczeń związanych z inwestycją, a zaspokojenie roszczeń może dotyczyć wierzytelności istniejących i wymagalnych na datę zawarcia umowy przekazu. Na datę zawarcia tej umowy dochodzone w niniejszej sprawie roszczenia albo w ogóle jeszcze nie istniały, albo istniały, ale nie były jeszcze wymagalne. Nie było przedmiotem sporu między stronami, bowiem twierdzeniom powoda, strona pozwana nie zaprzeczyła, że żaden z podwykonawców, który zawarł umowę przekazu inaczej nie interpretował takich umów, jak tylko częściowe zaspokojenie wierzytelności na tę datę wymagalnych i istniejących, z prawem dalszego ubiegania się bezpośrednio od V. pozostałych kwot.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo okazało się zasadne.

Niniejszym pozwem powódka dochodziła należności w łącznej kwocie. 388.825,77 zł wraz z ustawowymi odsetkami, na którą składają się kwoty:

–

67.291,50 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 18.12.2012 r. do dnia zapłaty tytułem niezapłaconej należności za wykonane roboty dodatkowe na obiekcie P. P. w Ł. zgodnie z fakturą VAT (...) z dnia 05.11.2012 r.,

–

2.977,50 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty tytułem zwrotu 5% kaucji gwarancyjnej zabezpieczającej należyte wykonanie umowy z dnia 28.05.2012 r. zatrzymanej z faktury VAT nr (...) z dnia 05.11.2012 r.,

–

211.568,77 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 18.10.2012 r. do dnia zapłaty tytułem niezapłaconej należności za wykonane roboty dodatkowe na obiekcie P. P. w Ł. zgodnie z fakturą VAT nr (...) z dnia 05.11.2012 r.,

–

9.361,45 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty tytułem zwrotu 5% kaucji gwarancyjnej zabezpieczającej należyte wykonanie umowy z dnia 28.05.2012 r. zatrzymanej z faktury VAT nr F/l (...) z dnia 05.11.2012 r.,

–

80.241 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 21.10.2012 r. do dnia zapłaty tytułem niezapłaconej należności za wykonane roboty dodatkowe na obiekcie P. P. w Ł. zgodnie z fakturą VAT nr (...) z dnia 31.08.2012 r.,

–

12.838,56 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty tytułem zwrotu 5% kaucji gwarancyjnej zabezpieczającej należyte wykonanie umowy z dnia 28.05.2012 r. zatrzymanej z faktury VAT nr F/l (...) z dnia 05.11.2012 r.,

–

4.546,99 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty tytułem zwrotu 5% kaucji gwarancyjnej zabezpieczającej należyte wykonanie umowy z dnia 28.05.2012 r. zatrzymanej z faktury nr (...) z dnia 31.07.2012.

Powód niniejszym pozwem dochodził części wynagrodzenia za wykonane prace pomniejszonego o zatrzymane kaucje gwarancyjne oraz zwrotu 5% kaucji gwarancyjnej zatrzymanej tytułem zabezpieczenia należytego wykonania umowy. Pozostałe 5% kaucji gwarancyjnej zabezpieczającej usunięcie wad i usterek nie zostało objęte pozwem z uwagi na brak wymagalności roszczenia ojej zwrot.

Odnosząc się do zawartych miedzy stronami dwóch umów przekazu, należy podnieść, że ich funkcja polega zasadniczo na ułatwieniu spełniania świadczeń wynikających ze stosunków zobowiązaniowych i uproszczeniu obrotu (por. P. Machnikowski (w:) E. Gniewek, Komentarz, 2008, s. 1439; W. Czachórski, Zobowiązania, 2009, s. 575; K. Zawada (w:) K. Pietrzykowski, Komentarz, t. I, 2009, s. 895; Z. Radwański, J. Panowicz-Lipska, Zobowiązania, 2010, s. 342).

Przekaz może także służyć innym celom ekonomicznym. W doktrynie wskazuje się na przykład na możliwość wykorzystania konstrukcji przekazu dla celów zabezpieczenia wierzytelności (M. O., Charakter prawny gwarancji bankowej, PiP 1997, z. 6, s. 62 i n.; W. S., Charakter prawny gwarancji bankowej w świetle nowego prawa bankowego , (...) 2000, nr 2, s. 38 i n.).

Cywilnoprawna instytucja przekazu zakłada istnienie trzech podmiotów i polega na tym, że jedna osoba (nazywana przekazującym) poleca innej osobie (nazywanej przekazanym albo przekazicielem) spełnienie określonego świadczenia na rzecz osoby trzeciej (nazywanej odbiorcą przekazu). Możliwość zastosowania przekazu przy wykonywaniu zobowiązań wiąże się z faktem, że obowiązujące prawo zasadniczo nie wymaga ani tego, by dłużnik osobiście spełniał świadczenie (art. 356 k.c.), ani tego, by wierzyciel osobiście świadczenie odbierał (art. 452 k.c.). W tych warunkach świadczenie należne w ramach stosunku zobowiązaniowego może być przez dłużnika spełnione ("przekazane" wierzycielowi) przy pomocy innego podmiotu.

Jednakże przekaz nie prowadzi do wzajemnych potrąceń (kompensat) w rozumieniu art. 498 k.c. między przekazującym a przekazanym, jeżeli przekazujący nie jest dłużnikiem pozwanego, a jedynie dłużnikiem odbiorcy przekazu, zaś przekazany, który jest dłużnikiem przekazującego, spłacając jego dług wobec odbiorcy przekazu, likwiduje również do tej wysokości własny dług wobec przekazującego (wyrok SN z dnia 19 stycznia 2011 r., V CSK 202/10, LEX nr 737291).

Uczynienie zadość określonemu roszczeniu obligacyjnemu ze skutkiem powodującym jego wygaśnięcie i zarazem zwolnienie dłużnika z długu może nastąpić nie tylko przez spełnienie świadczenia do rąk wierzyciela, ale także osoby trzeciej, będącej podmiotem stosunku powiązanego w określony sposób ze stosunkiem, z którego wynika spełnione świadczenie. Osoba będąca wierzycielem w jednym stosunku i zarazem dłużnikiem w innym stosunku może w szczególności „przekazać" swojemu dłużnikowi spełnienie świadczenia do rąk swego wierzyciela, z tym skutkiem, że pierwszy z nich będzie upoważniony do spełnienia świadczenia zgodnie z przekazem, a drugi do jego przyjęcia. Zastosowanie się do przekazu spowoduje zwolnienie z długu dłużników w obu stosunkach (tak uzasadnienie wyroku SN z dnia 9 stycznia 2003 r., I CK 329/02, OSNC 2004, nr 4, poz. 56; por. wyrok WSA w Szczecinie z dnia 27 maja 2010 r., I SA/Sz 271/10, LEX nr 586003).

Jeżeli zatem rozliczenie stron następuje w formie przekazu, a przekazany jest dłużnikiem przekazującego, to łączący ich stosunek pokrycia powoduje, że świadczenie przekazanego na rzecz odbiorcy przekazu likwiduje nie tylko dług przekazującego u odbiorcy przekazu, lecz jest zaliczone także na dług przekazanego u przekazującego i likwiduje ten dług (wyrok SN z dnia 19 stycznia 2011 r., V CSK 202/10, OSNC-ZD 2011, nr 4, poz. 76).

Przekaz jest powszechnie kwalifikowany jako jednostronna czynność prawna przekazującego i nie wymaga akceptacji przekazanego ani odbiorcy przekazu (por. wyrok SN z dnia 22 sierpnia 1997 r., III CKN 155/97, OSNC 1998, nr 2, poz. 23, z aprobującą glosą A. Szpunara, PPH 1998, nr 8, s. 41 i n.; wyrok SA w Warszawie z dnia 14 grudnia 2005 r., I ACa 494/05, Apel. W-wa 2006, nr 4, poz. 38; wyrok SA w Katowicach z dnia 8 listopada 2006 r., I ACa 1043/06, LEX nr 269589).

W pierwszej kolejności wskazać należy, że dokonane przez (...) Sp. z o.o. wpłaty na podstawie umowy przekazu zostały uwzględnione przez powoda w pozwie, w którym wskazano, iż zostały dokonane w dniu 26.11.2012 r. Dokonane wpłaty zostały zaliczone na poczet zapłaty dwóch wymagalnych faktur VAT nr F. (...) w kwocie 209.910,46 zł oraz faktury VAT nr (...) w kwocie 102.781,87 zł. Powyższe kwoty po ich zsumowaniu są w zasadzie zgodne z potwierdzeniem przelewu przekazanym przez (...) Sp. z o.o. z dnia 26.11.2012 r. na kwotę 312.672,43 zł (różnica ok. 20 zł wynika najprawdopodobniej z błędnego wpisania kwoty w umowie przekazu).

Jak wynika z powyższego, powód w niniejszym postępowaniu dochodzi wierzytelności nieobjętych umowami przekazu. Pozwana, ani też (...) Sp. z o.o. nie uregulowały należności dochodzonych w niniejszym postępowaniu. Jak wynika z zebranego materiału dowodowego powód wykonywał prace na obiekcie (...) w Ł. jeszcze w listopadzie 2012 r. W chwili zawarcia umowy przekazu z dnia 31.10.2012 r. nie było jeszcze wykonanych wszystkich prac przez powoda na rzecz pozwanej. Dopiero po zakończeniu tych prac powód wystawił faktury VAT za ich wykonanie. Faktura VAT nr (...) została wystawiona w dniu 05.11.2012 r., natomiast faktura VAT nr (...) za wykonane prace dodatkowe również w dniu 05.11.2012 r. Obie faktury zostały wysłane do pozwanej i nie zostały przez nią odesłane.

Trafnie powód wskazuje, że o fakcie nieobjęcia umową przekazu należności dochodzonych w niniejszym postępowaniu świadczy także sama treść ugody. Jak wynika z §1 lit. a) ugody dotyczy ona jedynie wierzytelności wymagalnych powoda w stosunku do pozwanej w dniu zawarcia tej ugody. Nie obejmuje ona natomiast roszczeń niewymagalnych, a tym bardziej nieistniejących. Gdyby było inaczej w umowie przekazu nie byłoby mowy o wierzytelnościach wymagalnych. Tymczasem wierzytelności dochodzone w niniejszym postępowaniu w większości nie tylko nie były wymagalne (co wynika z treści wystawionych faktur), ani też nie istniały w dniu zawarcia umów przekazu. Wierzytelność z tytułu zwrotu kaucji gwarancyjnych istniała co prawda w dniu zawarcia umowy przekazu tylko w zakresie faktur wystawionych wcześniej przez powoda i tylko faktycznie zatrzymanych przez pozwaną. Stała się ona natomiast wymagalna dopiero po zawarciu umowy przekazu. Powyższe pozostaje w zgodzie z §2 pkt 4 umowy przekazu, z którego wynika że „odbiorca przekazu oświadcza, że zapłata na jego rzecz kwoty równej wierzytelności wyczerpuje wszystkie roszczenia odbiorcy przekazu wobec przekazującego, jak również wobec przekazanego i inwestora jako dłużników solidarnych na podstawie art. 647 §5 kodeksu cywilnego.

Należy podnieść, że w dniu zawarcia umowy przekazu powodowi nie przysługiwało jeszcze roszczenie o zapłatę należności dochodzonej pozwem.

O tym, że poza kwotami zawartymi w ugodzie pozwana miała w późniejszym okresie czasu uregulować na rzecz powoda należności z tytułu wystawionych faktur oraz zwrócić zatrzymane kaucje gwarancyjne świadczy także fakt, iż po zawarciu umów przekazu i wystawieniu faktur przez powoda toczyły się dalsze rozmowy pomiędzy powodem, pozwaną a (...) Sp. z o.o. co do spłaty pozostałych należności. Jak wynika z twierdzeń powoda, pozwana wielokrotnie deklarowała, że pozostałe niezapłacone kwoty zostaną uregulowane przez pozwaną w okresie późniejszym. W tym przedmiocie odbyło się zresztą w dniu 18.12.2012 r. spotkanie z inicjatywy pozwanej z podwykonawcami (którym pozwana nie zapłaciła całości wynagrodzenia).

Odnosząc się do istotnych dla rozstrzygnięcia kwestii, nie można pominąć, że umowę przekazu należy interpretować zgodnie z art. 65. § 1 k.c., w myśl którego, oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na okoliczności, w których złożone zostało, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje. W§ 2 art. 65 k.c. wskazano, że w umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu.

Interpretacja postanowienia umowy - znaczeniowo niejasnego - nie może być oparta tylko na analizie językowej odnośnego fragmentu umowy, lecz konieczne jest również zbadanie zamiaru i celu stron, a także kontekstu faktycznego, w jakim umowę uzgadniano i zawierano. Nie można tego uczynić bez przesłuchania osób bezpośrednio zainteresowanych, ewentualnie przy uwzględnieniu okoliczności przedmiotowych, takich jak - istotne w stosunkach gospodarczych - zasady i zwyczaje współpracy, i to zarówno między stronami, jak i w układach stron z innymi osobami (por. wyrok SN z dnia 3 września 1998 r., I CKN 815/97, OSNC 1999, nr 2, poz. 38).

Jeżeli wykładnia tekstu umowy budzi wątpliwości, zachodzi potrzeba ustalenia rzeczywistej treści umowy przy uwzględnieniu oświadczeń woli stron składanych przed i w trakcie zawierania umowy, według ich rozumienia przez każdą ze stron. Na tym etapie wykładni ma także znaczenie zachowanie się stron po zawarciu umowy oraz w trakcie jej wykonywania (por. wyrok SN z dnia 23 stycznia 2008 r., V CSK 474/07, OSNC-ZD 2008, nr 4, poz. 109).

Artykuł 65 k.c. ustanawia podstawowe kryteria wykładni oświadczeń woli, które odnoszą się do wszystkich kategorii czynności prawnych (§ 1), oraz szczególne - dotyczące umów (§ 2). Kryteria interpretacji oświadczeń woli pozostają w zgodzie z koncepcjami obiektywizującymi, które akcentują taki sposób rozumienia treści oświadczeń woli, jaki może być zrekonstruowany na podstawie zewnętrznych, weryfikowalnych reguł znaczeniowych związanych z kontekstem, w jakim dochodzi do złożenia oświadczenia woli. Nie przeczy temu stwierdzeniu dyrektywa interpretacyjna odnosząca się do umów (§ 2), ponieważ rekonstrukcja zgodnego zamiaru stron oraz celu umowy również powinna dokonywać się na podstawie kryteriów weryfikowalnych, o znaczeniu zrozumiałym co najmniej dla drugiej strony, tj. kontrahenta, z którym zawierana jest umowa.

Wszystkie ustalone okoliczności sprawy, a więc fakt wykonywania części prac po zawarciu umowy przekazu, wystawianie faktur po tej dacie, wartość niezaspokojonego świadczenia nie objętego wierzytelnością wskazaną w umowie przekazu, charakter działalności podmiotu gospodarczego, jakim jest powód i nastawienie się na osiąganie zysku, każą zinterpretować oświadczenie powoda , że „ zapłata na jego rzecz kwoty równej wierzytelności wyczerpuje wszystkie roszczenia odbiorcy przekazu wobec przekazującego, jak również wobec przekazanego i inwestora jako dłużników solidarnych na postawie art. 647 § 5 kodeksu cywilnego” jako odnoszącego się jedynie do wierzytelności opisanej w umowie przekazu, istniejącej i wymagalnej na tę datę, a nie pozbawienie się prawa do zaspokojenia roszczeń wówczas jeszcze niestniejących i niewymagalnych. To, że powód w ogóle godził się na zastosowanie instytucji przekazu wmuszone było zaistniałą sytuacją- brakiem zapłaty za wykonane prace od 130 dni. Zachowanie powoda po zawarciu tej umowy, a więc wystawianie kolejnych faktur i wzywanie do spełnienia świadczenia wówczas mającego przymiot wymagalnego, świadczy również o tym, jak powód traktował i interpretował zapisy umowy przekazu.

Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 647 k.c. w zw. z art. 629 k.c. i art. 471 k.c. oraz 481 k.c. orzekł, jak w pkt 1 wyroku, uwzględniając w całości powództwo.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. Na koszty procesu należne od pozwanej na rzecz powoda złożyły się opłata od pozwu, opłata od pełnomocnictwa , wynagrodzenie pełnomocnika w stawce podstawowej 7200zł ( § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu -tj. Dz.U. poz. 461 z 2013 r.).