Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 października 2013 r.

Sąd Okręgowy w Elblągu VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Jerzego Adamowskiego

po rozpoznaniu w dniu 17 października 2013r.,

sprawy M. G.

o wyrok łączny

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę skazanego

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Elblągu

z dnia 21 czerwca 2013 r., sygn. akt II K 310/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że wymierzoną wobec skazanego M. G. w punkcie I wyroku karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności obniża do 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata D. M. kwotę 147,60 zł brutto tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu M. G. z urzędu w postępowaniu odwoławczym;

IV.  zwalnia skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

Sygn. akt VI Ka 356/13

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Elblągu wyrokiem łącznym z dnia 21 czerwca 2013 r. w sprawie sygn. akt IIK 310/13 rozstrzygnął w przedmiocie jednostkowych skazań M. G. w sprawach obejmujących następujące prawomocne wyroki:

1)  Sądu Rejonowego w Braniewie z dnia 14 sierpnia 1990 roku w sprawie II K 196/90;

2)  Sądu Rejonowego w Braniewie z dnia 27 października 1997 roku w sprawie II K
304/97 za przestępstwa:

*

z art. 176 d.kk popełnione jesienią 1995 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia
wolności,

*

z art. 188 d.kk popełnione w okresie od 11 do 12 stycznia 1996 roku na karę 1 roku
pozbawienia wolności, przy czym kary jednostkowe połączono i wymierzono karę łączną
2 lat pozbawienia wolności;

3) Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 18 stycznia 2007 roku w sprawie II K 707/06 za
przestępstwo z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § I kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z art.
270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełnione w dniu 6 stycznia 2006 roku, na karę 2 lat pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres
próby wynoszący 5 lat; postanowieniem z dnia 15 marca 2012 roku zarządzono
wykonanie kary warunkowo zawieszonej;

4)  Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 15 maja 2007 roku w sprawie II K 237/07 za
przestępstwo z art. art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zw. z
art. 11 § 2 kk popełnione w dniu 30 listopada 2005 roku, na karę 2 (dwóch) lat
pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby
wynoszący 4 lata, postanowieniem z dnia 8 marca 2011 roku zarządzono wykonanie kary
warunkowo zawieszonej;

5)  Sądu Rejonowego w Lidzbarku Warmińskim z dnia 19 listopada 2007 roku w sprawie

11K 549/07 za przestępstwo z art. 178a § 1 kk popełnione w dniu 31 grudnia 2007 roku
na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo
zawieszono na okres próby wynoszący 4 lata, nie zarządzono wykonania kary, okres
próby upłynął;

6)  Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 30 stycznia 2008 roku w sprawie II K 540/07 za
przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, popełnione w
dniu 1 września 2005 roku, na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, której
wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 5 lat, postanowieniem z
dnia 15 marca 2012 roku zarządzono wykonanie kary warunkowo zawieszonej;

7)  Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 01 czerwca 2010 r. w sprawie VIII K 78/10 za
przestępstwo z art. 209 § 1 kk popełnione w okresie od grudnia 2003 r. do listopada 2004
r. oraz od kwietnia 2005 r. do października 2009 r. na karę 1 (jednego) roku i 6 (sześciu)
miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby
wynoszący 4 lata, postanowieniem z dnia 14 listopada 2012 roku zarządzono wykonanie
kary warunkowo zawieszonej;

8)  Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie II K 1413/11 za
przestępstwo z art. 225 § 2 kk w zw. z art. 12 kk popełnione w dniu 05 września 2011 r. na karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10(dziesięciu) złotych;

9)  Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 14 lutego 2012 r. w sprawie II K 36/12 za
przestępstwo z art. z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 297 § 1 kk w zb. z
art. 271 § 1 kk w zb. z. art. zw. z art. 11 § 2 kk i inne popełnione od kwietnia 2011 r. do 12 lipca 2011r. na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 5 lat.

10) Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 5 czerwca 2012r. w sprawie II K 370/12 za przestępstwo z art. z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk popełnione w dniach 05 maja 2011 r. i 04 czerwca 2011 r. na karę na karę 1 (jednego) roku i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo wynoszący 5 lat.

Sąd Rejonowy w Elblągu powyższym wyrokiem łącznym:

I. na mocy art. 569 § 1 k.p.k., art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. połączył kary
jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone w wyrokach Sądu Rejonowego w
Elblągu z dnia 18 stycznia 2007 roku w sprawie II K 707/06, Sądu Rejonowego w
Elblągu z dnia 15 maja 2007 roku w sprawie II K 237/07 oraz Sądu Rejonowego w
Elblągu z dnia 30 stycznia 2008 roku w sprawie II K 540/07 i wymierzył skazanemu M. G. karę łączną 3 (trzech ) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II. na mocy art. 569 § 1 k.p.k., art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. połączył kary
jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone w wyrokach Sądu Rejonowego w
Elblągu z dnia 14 lutego 2012 r. w sprawie II K 36/12 oraz Sądu Rejonowego w
Elblągu z dnia 05 czerwca 2012 r. w sprawie II K 370/12 i wymierzył skazanemu M. G. karę łączną 2(dwóch) lat pozbawienia wolności;

III. na mocy art. 69 § 1 i 2 kk w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej w
punkcie II wyroku kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesił
tytułem próby na okres 5 (pięciu) lat;

IV. na mocy art. 577 kpk oznaczył datę, od której należy liczyć początek odbywania
kary łącznej orzeczonej w punkcie I wyroku na dzień 18 kwietnia 2012 roku;

V. stwierdził ,że pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach jednostkowych określonych w
punktach I i II wyroku podlegają odrębnemu wykonaniu;

VI. na mocy art. 572 k.p.k. umarzył postępowanie w pozostałej części;

VII. na mocy art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze
zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. Dariusza
Mianowskiego kwotę 147,60 zł (stu czterdziestu siedmiu złotych i sześćdziesięciu
groszy) brutto tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej
skazanemu z urzędu;

VIII. na mocy art. 626 § 1 k.p.k. w zw. z art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił skazanego od
kosztów sądowych w całości wydatkami obciążając Skarb Państwa.

Powyższy wyrok w części dotyczącej wymiaru kary orzeczonej w punkcie I na korzyść skazanego M. G. zaskarżył jego obrońca.

Skarżący zarzucił rażącą niewspółmierność (surowość) wymierzonej kary łącznej przez nie zastosowanie pełnej absorpcji.

Podnosząc niniejszy zarzut obrońca skazanego wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez znaczne złagodzenie wymierzonej w pkt I kary łącznej przy zastosowaniu pełnej absorpcji.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja obrońcy skazanego M. G. zasługiwała wyłącznie na jej częściowe uwzględnienie.

Na wstępie wskazać należy , iż zasady wydania wyroku łącznego określa treść art. 569§1 kpk.

W przedmiotowej sprawie postępowanie o wydanie wyroku łącznego zastało zainicjowane wnioskiem skazanego M. G.. Skazany wniósł o wydanie wyroku łącznego obejmującego jednostkowe skazania wyrokami Sądu Rejonowego w Elblągu w sprawach sygn. akt IIK 707/06, IIK 237/07, IIK 540/07 , VIII K 78/10.

Sąd Rejonowy w Elblągu zasadnie uczynił przedmiotem rozpoznania wszystkie znane skazania M. G..

Sąd I instancji mając na względzie reguły wskazane w art. 85 kk i art.569§1 kpk oraz treść uchwały Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2005 r. , I KZP 36/04 prawidłowo uznał ,że w przedmiotowej sprawie zachodziły przesłanki do wydania wyroku łącznego obejmującego skazania M. G. w sprawach Sądu Rejonowego w Elblągu sygn. akt IIK 707/06, IIK 237/07 i II K 540/07.

Zgodnie z wyżej wskazanymi regułami Sąd Rejonowy prawidłowo także połączył w drugiej grupie skazania M. G. w sprawach Sądu Rejonowego w Elblągu sygn. akt IIK 36/12 i IIK 370/12.

Zatem należało w pełni podzielić ustalenia Sądu Rejonowego co do zasadności wydania wyroku łącznego i połączenia w wyżej wskazany sposób jednostkowych skazań M. G..

Natomiast nie sposób przychylić się do argumentacji Sądu I instancji przedstawionej w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku w zakresie zasadności wymierzenia skazanemu w punkcie I wyroku kary łącznej w wymiarze 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Tu zgodzić się należy z zarzutem podniesionym w apelacji obrońcy skazanego M. G. ,że orzeczona kara łączna w powyższym wymiarze stanowi karę rażąco surową.

W punkcie I zaskarżonego wyroku , Sąd Rejonowy połączył jednostkowe skazania M. G. w trzech sprawach, a mianowicie :

- Sądu Rejonowego w Elblągu sygn. akt IIK 707/06 , w której w/w został skazany za popełnienie w dniu 6 stycznia 2006 r. przestępstwa z art.13§1 kk w zw. z art.286§1 kk w zb. z art.297§1 kk w zb. z art. 270§1 kk w zw. z art.11§2 kk na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 5 lat , której wykonanie zarządzono postanowieniem z dnia 15 marca 2012 r.,

- Sądu Rejonowego w Elblągu sygn. akt IIK 237/07 , w której w/w został skazany za popełnienie w dniu 30 listopada 2005 r. przestępstwa z art. 286§1 kk w zb. z art. 270§1 kk w zb. z art. 297§1 kk w zw. z art. 11§2 kk na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 4 lat , której wykonanie zarządzono postanowieniem z dnia 8 marca 2011 r.,

- Sądu Rejonowego w Elblągu sygn. akt IIK 540/07 , w której w/w został skazany za popełnienie w dniu 1 września 2005 r. przestępstwa z art. 286§1 kk w zb. z art. 270§1 kk w zw. z art. 11§2 kk na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 5 lat , której wykonanie zarządzono postanowieniem z dnia 15 marca 2012 r.

Z powyżej opisanych wyroków wynika ,że zakres możliwej do orzeczenia w punkcie I zaskarżonego wyroku kary łącznej wynosił od 2 lat do 6 lat pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kary łącznej można zastosować zarówno zasadę pełnej kumulacji , jak i zasadę pełnej absorpcji ( o co wnioskował obrońca skazanego ) , jednak są to rozstrzygnięcia skrajne, które powinny być stosowane w zupełnie wyjątkowych sytuacjach.

Jak stanowi orzecznictwo Sądu Najwyższego jak i sądów apelacyjnych całkowitą absorpcję można zastosować albo tylko wtedy , gdy wszystkie czyny wykazują bardzo bliską więź podmiotową i przedmiotową , albo orzeczone za niektóre z czynów kary są tak minimalne, że w żadnym stopniu nie mogłyby rzutować na karę łączną, albo też istnieją jakieś inne szczególne okoliczności dotyczące osoby skazanego.

Trafnie Sąd Rejonowy uznał ,że przeciwko zastosowaniu wobec skazanego M. G. zasady pełnej absorpcji przemawiały takie okoliczności jak ilość skazań, wysokość poszczególnych kar jednostkowych , zachowanie się wymienionego po skazaniach wyżej opisanymi wyrokami podlegającymi łączeniu.

Zatem zasadnie Sąd I instancji przy wymierzeniu skazanemu w punkcie I wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zastosował zasadę częściowej absorpcji.

Jednakże w ocenie Sądu odwoławczego , Sąd Rejonowy wymierzając skazanemu karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności w niedostateczny sposób uwzględnił takie okoliczności jak bardzo bliski związek przedmiotowo – podmiotowy łączący te czyny oraz więź czasową. Podkreślić należy ,iż skazany zbiegające się przestępstwa popełnił w stosunkowo bliskiej odległości czasowej , a mianowicie w okresie od 01 września 2005 r. do 06 stycznia 2006 r. Wszystkie czyny godziły w jednakowe dobro chronione prawe , albowiem M. G. został skazany jednostkowymi wyrokami za czyny z art.13§1 kk w zw. z art. 286§1 kk w zb. z art. 297§1 kk w zb. z art.270§1 kk w zw. z art. 11§2 kk oraz z art.286§1 kk w zb. z art.297§1 kk w zb. z art.270§1 kk w zw. z art.11§2 kk i z art. 286§1 kk w zb. z art.270§1 kk w zw. z art.11§2 kk.

Nie uwzględnienie powyższych okoliczności spowodowało ,iż orzeczona kara stała się karą rażąco niewspółmierną.

Bliski związek podmiotowo- przedmiotowy oraz bliska więź czasowa pomiędzy zbiegającymi się przestępstwami w powiązaniu z pozytywną opinią skazanego wydaną przez Dyrektora Aresztu Śledczego w E. uzasadniała wymierzenie skazanemu M. G. kary w łagodniejszym wymiarze , a mianowicie kary 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Kara łączna pozbawienia wolności w niniejszym wymiarze powinna odnieść pozytywne skutki i zagwarantować w trakcie ponad dwuletniej resocjalizacji zrealizowanie wszystkich celów wytyczonych karze.

Takie orzeczenie znajduje także swoje uzasadnienie w kontekście punktu drugiego wyroku , gdzie Sąd I instancji połączył jednostkowe kary pozbawienia wolności i przy zastosowaniu zasady całkowitej absorpcji wymierzył skazanemu karę 2 lat pozbawienia wolności , której wykonanie warunkowo zawiesił na okres próby 5 lat.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy uwzględnił częściowo apelację obrońcy skazanego M. G. i na mocy art. 437§1i§2 kpk zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób ,że orzeczoną wobec skazanego w punkcie I wyroku karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności obniżył do 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

W pozostałej części wyrok został utrzymany w mocy.

Na podstawie art. 29 ust.1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (Dz. U. z 2002 r., Nr 123,poz.1058 ze zm.) i § 14 ust.5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( Dz. U. z 2002 r., Nr 163, poz.1348) zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. D. M. kwotę 147,60 zł. brutto z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu M. G. z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Na podstawie art. 624§1 kpk i art. 17 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 ze zm. ) Sąd Okręgowy zwolnił skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.