IV CSK 796/15
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:20-06-2016
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CSK 796/15
POSTANOWIENIE
Dnia 3 czerwca 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie z wniosku H. W.
przy uczestnictwie […]
o dział spadku i podział majątku wspólnego,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 3 czerwca 2016 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestniczki postępowania M. N.
od postanowienia Sądu Okręgowego w L.
z dnia 12 lutego 2015 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
UZASADNIENIE
2
Sąd Rejonowy w L. w sprawie o dział spadku po Z. N. oraz o podział majątku
wspólnego Z. N. i M. N. postanowieniem z dnia 18 czerwca 2014 r. ustalił składniki
wchodzące w skład majątku wspólnego małżonków (punkt I, 1 - 9), ustalił,
że w skład spadku po Z. N. wchodził udział w wysokości ½ w tych składnikach
(punkt II), dokonał działu spadku i podziału majątku wspólnego przez przyznanie
wszystkich składników majątkowych na własność uczestniczce M. N. (punkt III),
zasądził od niej tytułem spłat określone kwoty na rzecz wnioskodawczyni i
ośmiorga uczestników (punkt IV), zasądził na rzecz M. N. od wnioskodawczyni i
pozostałych uczestników określone kwoty z tytułu rozliczenia się z kosztów
pogrzebu spadkodawcy (punkt V), oddalił wniosek M. N. o rozliczenie nakładów z
majątku odrębnego na majątek wspólny (punkt VI), umorzył postępowanie w
zakresie wniosku tej uczestniczki o rozliczenie nakładów na jeden ze składników
majątkowych (punkt VII), orzekł o kosztach i opłatach (punkt VIII i IX).
Apelację od tego postanowienia, z wyjątkiem rozstrzygnięć zawartych
w punktach III i V oraz VIII i IX, wniosła uczestniczka M. N.; oddalił ją w całości Sąd
Okręgowy w L. postanowieniem z dnia 12 lutego 2015 r.
Uczestniczka ta wniosła skargę kasacyjną zaskarżając postanowienie
oddalające apelację „w części dotyczącej uznania, że w skład majątku wspólnego
spadkodawcy i M. N. wchodzą” niektóre (5), bliżej opisane składniki majątkowe,
składające się na gospodarstwo rolne. Skarżąca wniosła o „uchylenie w części
zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do
ponownego rozpoznania ewentualnie o zmianę zaskarżonego postanowienia
poprzez zmniejszenie spłat należnych wnioskodawczyni i pozostałym uczestnikom
od M. N. stosownie do zmiany wartości ich udziałów w majątku spadkowym po
wyeliminowaniu wskazanych wyżej jego składników”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 1 i 3 k.p.c., do konstrukcyjnych wymagań skargi
kasacyjnej należy oznaczenie zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem, czy jest
ono zaskarżone w całości czy w części oraz zawarcie w niej wniosku
3
o uchylenie albo o uchylenie i zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego
uchylenia i zmiany.
Określenie zakresu zaskarżenia powinno być bardzo precyzyjne i nie może
budzić wątpliwości, bowiem wyznacza ono granice zaskarżenia i wraz
z podstawami kształtuje zakres rozpoznania skargi przez Sąd Najwyższy (art. 39813
§ 1 k.p.c.). Jeżeli skarżący objął zaskarżeniem jedynie część orzeczenia sądu
drugiej instancji, obowiązany jest dokładnie i jasno wskazać, jaką część
orzeczenia zaskarżył.
Wniosek o uchylenie lub uchylenie i zmianę orzeczenia z oznaczeniem
zakresu żądanego uchylenia lub zmiany musi być prawidłowo powiązany
z zakresem zaskarżenia i powinien być sformułowany precyzyjnie, w sposób
niewywołujący jakichkolwiek wątpliwości.
Skarga kasacyjna powinna być tak zredagowana, aby nie stwarzała żadnych
wątpliwości interpretacyjnych, a zakres zaskarżenia i jego wnioski nie mogą
być określane przez Sąd Najwyższy na podstawie wykładni użytych
przez skarżącego sformułowań. Znaczenie tych wymagań i bezwzględny
obowiązek precyzji w oznaczaniu zakresu zaskarżenia i wniosków skargi powoduje,
że braki skargi w tym zakresie nie podlegają usunięciu w ramach procedury
naprawczej stosowanej przy usuwaniu braków formalnych (art. 3984
§ 1 w zw. z art.
3986
§ 2 i 3 k.p.c.).
Wskazane kwestie, związane z wypełnieniem obowiązku sporządzenia
skargi kasacyjnej z zachowaniem właściwych dla niej wymagań,
zostały wszechstronnie wyjaśnione w orzecznictwie Sądu Najwyższego (por. m.in.
postanowienia z dnia 16 października 1997 r., II CKN 404/97, OSNC 1984, nr 4,
poz. 59, z dnia 10 stycznia 2007 r., I CZ 113/06, z dnia 11 stycznia 2011 r., V CSK
272/10, z dnia 31 maja 2011 r., II CSK 688/10, z dnia 15 czerwca 2012 r.,
II CSK 641/11, z dnia 24 kwietnia 2013 r., III CSK 77/13 i z dnia 14 kwietnia 2015 r.,
II CSK 564/14, nie publikowane).
Skarga kasacyjna uczestniczki wymagań tych nie spełnia.
Nie został precyzyjnie określony zakres zaskarżenia postanowienia Sądu
odwoławczego, którym w całości oddalono apelację zaskarżającą częściowo
4
postanowienie sądu pierwszej instancji o złożonej strukturze (zawierające różne
rozstrzygnięcia). Wniosek o „uchylenie w części” zaskarżonego postanowienia nie
zawiera oznaczenia zakresu żądanego uchylenia, a alternatywny wniosek o zmianę
postanowienia nie tylko nie jest z nim zharmonizowany, ale też nie pozostaje
w zgodzie z zakresem zaskarżenia.
Z tych względów skarga kasacyjna, niespełniająca wymagań określonych
w art. 3984
§ 1 pkt 1 i 3 k.p.c., której nie odrzucił Sąd drugiej instancji, została
odrzucona przez Sąd Najwyższy na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c.
kc
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 3 czerwca 2016 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosława Wysocka
w sprawie z wniosku H. W.
przy uczestnictwie […]
o dział spadku i podział majątku wspólnego,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 3 czerwca 2016 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestniczki postępowania M. N.
od postanowienia Sądu Okręgowego w L.
z dnia 12 lutego 2015 r.,
odrzuca skargę kasacyjną.
UZASADNIENIE
2
Sąd Rejonowy w L. w sprawie o dział spadku po Z. N. oraz o podział majątku
wspólnego Z. N. i M. N. postanowieniem z dnia 18 czerwca 2014 r. ustalił składniki
wchodzące w skład majątku wspólnego małżonków (punkt I, 1 - 9), ustalił,
że w skład spadku po Z. N. wchodził udział w wysokości ½ w tych składnikach
(punkt II), dokonał działu spadku i podziału majątku wspólnego przez przyznanie
wszystkich składników majątkowych na własność uczestniczce M. N. (punkt III),
zasądził od niej tytułem spłat określone kwoty na rzecz wnioskodawczyni i
ośmiorga uczestników (punkt IV), zasądził na rzecz M. N. od wnioskodawczyni i
pozostałych uczestników określone kwoty z tytułu rozliczenia się z kosztów
pogrzebu spadkodawcy (punkt V), oddalił wniosek M. N. o rozliczenie nakładów z
majątku odrębnego na majątek wspólny (punkt VI), umorzył postępowanie w
zakresie wniosku tej uczestniczki o rozliczenie nakładów na jeden ze składników
majątkowych (punkt VII), orzekł o kosztach i opłatach (punkt VIII i IX).
Apelację od tego postanowienia, z wyjątkiem rozstrzygnięć zawartych
w punktach III i V oraz VIII i IX, wniosła uczestniczka M. N.; oddalił ją w całości Sąd
Okręgowy w L. postanowieniem z dnia 12 lutego 2015 r.
Uczestniczka ta wniosła skargę kasacyjną zaskarżając postanowienie
oddalające apelację „w części dotyczącej uznania, że w skład majątku wspólnego
spadkodawcy i M. N. wchodzą” niektóre (5), bliżej opisane składniki majątkowe,
składające się na gospodarstwo rolne. Skarżąca wniosła o „uchylenie w części
zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do
ponownego rozpoznania ewentualnie o zmianę zaskarżonego postanowienia
poprzez zmniejszenie spłat należnych wnioskodawczyni i pozostałym uczestnikom
od M. N. stosownie do zmiany wartości ich udziałów w majątku spadkowym po
wyeliminowaniu wskazanych wyżej jego składników”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 1 pkt 1 i 3 k.p.c., do konstrukcyjnych wymagań skargi
kasacyjnej należy oznaczenie zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem, czy jest
ono zaskarżone w całości czy w części oraz zawarcie w niej wniosku
3
o uchylenie albo o uchylenie i zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego
uchylenia i zmiany.
Określenie zakresu zaskarżenia powinno być bardzo precyzyjne i nie może
budzić wątpliwości, bowiem wyznacza ono granice zaskarżenia i wraz
z podstawami kształtuje zakres rozpoznania skargi przez Sąd Najwyższy (art. 39813
§ 1 k.p.c.). Jeżeli skarżący objął zaskarżeniem jedynie część orzeczenia sądu
drugiej instancji, obowiązany jest dokładnie i jasno wskazać, jaką część
orzeczenia zaskarżył.
Wniosek o uchylenie lub uchylenie i zmianę orzeczenia z oznaczeniem
zakresu żądanego uchylenia lub zmiany musi być prawidłowo powiązany
z zakresem zaskarżenia i powinien być sformułowany precyzyjnie, w sposób
niewywołujący jakichkolwiek wątpliwości.
Skarga kasacyjna powinna być tak zredagowana, aby nie stwarzała żadnych
wątpliwości interpretacyjnych, a zakres zaskarżenia i jego wnioski nie mogą
być określane przez Sąd Najwyższy na podstawie wykładni użytych
przez skarżącego sformułowań. Znaczenie tych wymagań i bezwzględny
obowiązek precyzji w oznaczaniu zakresu zaskarżenia i wniosków skargi powoduje,
że braki skargi w tym zakresie nie podlegają usunięciu w ramach procedury
naprawczej stosowanej przy usuwaniu braków formalnych (art. 3984
§ 1 w zw. z art.
3986
§ 2 i 3 k.p.c.).
Wskazane kwestie, związane z wypełnieniem obowiązku sporządzenia
skargi kasacyjnej z zachowaniem właściwych dla niej wymagań,
zostały wszechstronnie wyjaśnione w orzecznictwie Sądu Najwyższego (por. m.in.
postanowienia z dnia 16 października 1997 r., II CKN 404/97, OSNC 1984, nr 4,
poz. 59, z dnia 10 stycznia 2007 r., I CZ 113/06, z dnia 11 stycznia 2011 r., V CSK
272/10, z dnia 31 maja 2011 r., II CSK 688/10, z dnia 15 czerwca 2012 r.,
II CSK 641/11, z dnia 24 kwietnia 2013 r., III CSK 77/13 i z dnia 14 kwietnia 2015 r.,
II CSK 564/14, nie publikowane).
Skarga kasacyjna uczestniczki wymagań tych nie spełnia.
Nie został precyzyjnie określony zakres zaskarżenia postanowienia Sądu
odwoławczego, którym w całości oddalono apelację zaskarżającą częściowo
4
postanowienie sądu pierwszej instancji o złożonej strukturze (zawierające różne
rozstrzygnięcia). Wniosek o „uchylenie w części” zaskarżonego postanowienia nie
zawiera oznaczenia zakresu żądanego uchylenia, a alternatywny wniosek o zmianę
postanowienia nie tylko nie jest z nim zharmonizowany, ale też nie pozostaje
w zgodzie z zakresem zaskarżenia.
Z tych względów skarga kasacyjna, niespełniająca wymagań określonych
w art. 3984
§ 1 pkt 1 i 3 k.p.c., której nie odrzucił Sąd drugiej instancji, została
odrzucona przez Sąd Najwyższy na podstawie art. 3986
§ 3 k.p.c.
kc
jw