Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Wyroku z dnia 7 września 2016 r.

Pozwem wniesionym dnia 28 października 2015 roku w elektronicznym postępowaniu upominawczym powód (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanej K. C. kwoty 4321,40 zł wraz z odsetkami: umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej Narodowego Banku Polskiego liczonymi od kwoty 2461,34 zł od dnia 28 października 2015 r. do dnia zapłaty, z odsetkami ustawowymi od kwoty (...),50 od dnia 28 października 2015 r. do dnia zapłaty, odsetkami ustawowymi od kwoty 322,98 zł od dnia 28 października 2015 r. do dnia zapłaty, od kwoty 251,73 zł od dnia 28 października 2015 r. do dnia zapłaty, od kwoty 267,85 zł od dnia 28 października 2015 r. do dnia zapłaty. Powód domagał się nadto zasądzenia na jego rzecz od pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kwoty 0,55 zł tytułem zwrotu opłaty manipulacyjnej dla dostawcy usługi płatności.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dniu 12 lutego 2009 r. pozwana zawarła z poprzednikiem prawnym powoda (...) Bank S. A. z siedzibą w W. umowę „Prostej pożyczki gotówkowej” na kwotę 4769,93 zł. Kwota pożyczki nie została spłacona, wobec czego (...) Bank S. A w W. wypowiedział pozwanej przedmiotową umowę pożyczki oraz wystawił przeciwko pozwanej bankowy tytuł egzekucyjny zaopatrzony następnie w klauzulę wykonalności. Prowadzone przez poprzedniego wierzyciela postępowanie egzekucyjne nie doprowadziło do wyegzekwowania całości należności stwierdzonej bankowym tytułem egzekucyjnym. Umową przelewu wierzytelności z dnia 19 grudnia 2014 r. powód nabył wierzytelność wynikającą z wyżej wymienionej umowy pożyczki. (pozew k. 4-7)

W odpowiedzi na pozew pozwana podniosła, że w dniach 30 grudnia 2015 r. i 31 grudnia 2015 r. zawarła z powodem ugody co do spłat zobowiązania. Na mocy zawartej ugody pozwana, zobowiązała się do spłaty wierzytelności w ratach po 150 zł każda. Pozwana wskazała, że wywiązuje się z podpisanej między stronami ugody ( odpowiedź na pozew k. 78).

W piśmie procesowym z dnia 9 sierpnia 2016 r. powód zmodyfikował powództwo i wniósł o zasądzenie od pozwanej kwoty 3121,40 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty (...),34 od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 1660,06 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia 31 grudnia 2015 r. oraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od kwoty 1660,06 zł liczonymi od dnia 1 stycznia do dnia zapłaty. W pozostałym zakresie powód cofnął powództwo wraz ze zrzeczeniem się roszczenia i wniósł o umorzenie postępowania w powyższym zakresie . (pismo procesowe powoda k. 86-86v)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 12 lutego 2009 r. K. C. zawarła z (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. umowę prostej pożyczki gotówkowej nr (...), na mocy której bank udzielił K. C. pożyczki w kwocie 4769,93 zł na okres od 11 lutego 2009 r. ze spłatą do dnia 25 lutego 2013 r. Zgodnie z § 3 umowy pożyczki pożyczkobiorca zobowiązał się dokonywać w okresie objętym umową spłaty pożyczki wraz z odsetkami w równych miesięcznych ratach kapitałowo - odsetkowych, płatnych do 24 dnia każdego miesiąca w wysokości 150,28 zł. Wysokość pierwszej raty jako raty wyrównawczej wynosiła 188,17 zł.

Zgodnie z § 4 umowy pożyczka była oprocentowana według zmiennej stopy procentowej wyrażonej w stosunku rocznym, która na dzień zawarcia umowy wynosiła 22,00% w skali roku. Natomiast zgodnie z § 6 w przypadku opóźnienia w terminowym regulowaniu rat kredytu zgodnie z postanowieniami § 3, Bank będzie pobierał od niespłaconej w terminie pożyczki podwyższone odsetki naliczone według stopy procentowej w wysokości średniego oprocentowania WIBOR dla 3 miesięcznych lokat na rynku międzybankowym z 10 ostatnich dni roboczych ostatniego miesiąca poprzedniego kwartału powiększonej o 25 punktów procentowych. Zgodnie zaś z § 10 umowy w razie stwierdzenia że warunki udzielenia pożyczki nie zostały dotrzymane lub w przypadku, gdy pożyczkobiorca nie zapłacił w terminach określonych w umowie pełnych rat kredytu za co najmniej dwa okresy płatności i nie uregulował należności mimo upływu 7 dniowego terminu wyznaczonego w wezwaniu do zapłaty, skierowanym do niego listem poleconym, Bank może wypowiedzieć umowę pożyczki lub zażądać dodatkowego zabezpieczenia pożyczki. Okres wypowiedzenia umowy wynosi 30 dni. (dowód: umowa kredytu k. 52-54).

Wobec braku spłaty należnych rat pożyczki (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. pismem z dnia 22 listopada 2011 r. wypowiedział K. C. umowę pożyczki z dnia 12 lutego 2009 r. (dowód: wypowiedzenie umowy pozyczki k. 55)

W dniu 4 stycznia 2010 r. na podstawie art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h. nastąpiło połączenie (...) Bank S.A. (spółka przejmowana) z (...) Bank S. A. (spółka przejmująca). Na podstawie art. 494 § 1 k.s.h. (...) Bank S. A. wstąpiła z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki (...) Bank S. A. Z dniem 1 czerwca 2012 r. na podstawie art. 492 § 1 pkt 1 k.s.h nastąpiło przeniesienie całego majątku (...) Bank S. A. z siedzibą w W. (spółka przejmowana) na (...) Bank S. A. z siedzibą w W. (spółka przejmująca). Na podstawie art. 494 § 1 k.s.h. (...) Bank S. A. wstąpił z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki (...) Bank S. A . Z dniem 1 czerwca 2012 r. (...) Bank S. A. zmieniła nazwę na (...) Bank S. A. (okoliczności bezsporne)

W dniu 6 lipca 2013 r. (...) Bank S.A. w W. wystawił przeciwko K. C. bankowy tytuł egzekucyjny nr (...) (dowód: bankowy tytuł egzekucyjny k. 56).

Postanowieniem z dnia 1 sierpnia 2013 r. w sprawie o sygn. akt I Co 1465/13 Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w W. oddalił wniosek o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nr (...) (dowód: postanowienie z dnia 1 sierpnia 2013 r. k. 57)

Umową z dnia 19 grudnia 2014 r. (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. przeniósł na rzecz (...) Wierzytelności Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W. przysługujące mu wierzytelności wskazane w Wykazie Wierzytelności wraz z zabezpieczeniami, w tym wierzytelność względem K. C. w wysokości 4453,55 zł wynikającą z umowy pożyczki zawartej dnia 12 lutego 2009 r. ( dowód: wyciąg z umowy sprzedaży wierzytelności z załącznikiem k. 21-28 ).

Pismem z dnia 19 grudnia 2014 r. (...) Bank Spółka Akcyjna z siedzibą w W. poinformował K. C. o zawartej w dniu 19 grudnia 2014 r. umowie cesji wierzytelności i wezwał ją do spełnienia świadczenia na rzecz aktualnego wierzyciela. ( pismo z dnia 19 grudnia 2014 r. k. 50).

Pismem z dnia 23 stycznia 2015 r. (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Funduszu Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. wezwał K. C. do zapłaty kwoty 4503,72 zł w nieprzekraczalnym terminie do dnia 30 stycznia 2015 r . (wezwanie do zapłaty k. 51).

W dniu 31 grudnia 2015 r. K. C. zawarła z (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. ugodę spłaty zadłużenia wynikającego z umowy pożyczki nr (...). Na mocy powyższej ugody, K. C. zobowiązała się do spłaty całej kwoty zadłużenia tj. 4905,56 zł w ratach, których wysokość wynosić będzie co najmniej 150 zł, płatnych do 18 dnia każdego miesiąca począwszy od 18 stycznia 2016 r. (dowód: ugoda k. 80)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dowodów
z dokumentów. Strony nie kwestionowały autentyczności powołanych powyżej dokumentów, ani treści. Sąd również nie miał wątpliwości co do ich wartości dowodowej, wobec czego brak było podstaw do odmówienia wiarygodności danych w nich zawartych.

Sąd zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że na skutek spełnienia przez pozwaną części świadczenia, powód cofnął pozew w zakresie kwoty 1200 zł wraz ze zrzeczeniem się roszczenia. Stosownie do art. 355 § 1 k.p.c. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne. Natomiast zgodnie z art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku. Pozew został cofnięty przed rozpoczęciem rozprawy, dlatego dla skuteczności tej czynności procesowej nie była wymagana zgoda strony pozwanej. Jednocześnie Sąd oceniając ów akt dyspozycyjny powoda - w świetle przesłanek określonych w art. 203 § 4 k.p.c. - doszedł do przekonania, że nie jest on sprzeczny z prawem, zasadami współżycia społecznego ani nie zmierza do obejścia prawa. Wobec cofnięcia pozwu ze skutkiem prawnym Sąd na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. w pkt I wyroku umorzył postępowanie w sprawie w zakresie wskazanej kwoty.

Powód wywodził swe żądanie z umowy cesji wierzytelności, zawartej w dniu 19 grudnia 2014 r. z (...) Bank S.A. w W., obejmującej wierzytelność wynikającą z zawartej pomiędzy pozwaną a pierwotnym wierzycielem umowy prostej pożyczki gotówkowej nr (...). Podstawą prawną tak sformułowanego żądania jest art. 509 § 1 k.c., który stanowi, że wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew) chyba, że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. W myśl zaś § 2 powołanego uregulowania wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Zastosowanie do wskazanej umowy pożyczki znajdują unormowania - obowiązującej w chwili zawierania umowy - ustawy z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim (Dz.U.2001.100.1081 z późn. zm. dalej jako:”u.k.k.”). Zgodnie z art. 2 ust. 1 u.k.k. przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę, na mocy której przedsiębiorca w zakresie swojej działalności, udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi kredytu w jakiejkolwiek postaci, przy czym za umowę o kredyt konsumencki uważa się w szczególności – stosownie do art. 2 ust. 2 pkt 1 u.k.k.- umowę pożyczki. Podkreślenia wymaga również, że zgodnie z art. 78a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe, w brzmieniu obowiązującym w chwili zawierania umowy (Dz.U. Dz.U.2002.72.665 - tekst jednolity z późn. zm.) przepisy tej ustawy stosuje się także do umów kredytu i pożyczki pieniężnej, zawieranych przez bank zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 lipca 2001 r. o kredycie konsumenckim, w zakresie nieuregulowanym w tej ostatniej ustawie.

Zgodnie z art. 3 k.p.c. obowiązek przedstawienia dowodów ciąży na stronach, w myśl zaś art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, spoczywa na tej stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne. W tej konkretnej sytuacji, to na powodzie spoczywał obowiązek udowodnienia zarówno zasadności, jak i wysokości roszczenia w stosunku do pozwanego. Podkreślić należy, że fakty te mogą być wykazywane przez każdy środek dowodowy przewidziany kodeksem postępowania cywilnego, a jego przyjęcie zgodnie z ogólnymi regułami procesowymi, może opierać się również na konstrukcji domniemań faktycznych (art. 231 k.p.c.) czy też na tzw. faktach niespornych (art. 229 k.p.c.), czy niezaprzeczonych (art. 230 k.p.c.) które nie wymagają dowodu ( por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 9 lipca 2009 r., V ACa 245/09, LEX nr 551987).

Zatem na powodzie spoczywał obowiązek wykazania okoliczności określonych w art. 509 k.c. i art. 510 § 1 k.c. dotyczących elementów przedmiotowo istotnych umowy przelewu wierzytelności, jej ważności oraz skuteczności, a nadto do wykazania, że pomiędzy pozwaną a poprzednikiem prawnym powoda doszło do zawarcia umowy pożyczki będącej przedmiotem przelewu wierzytelności.

W tym miejscu należy zauważyć, że powództwo jest zasadne, bowiem powód wykazał w sposób prawidłowy fakt zawarcia umowy P. (...) przez pozwaną z poprzednikiem prawnym powoda, będącej przedmiotem przelewu wierzytelności, a także wykazał że doszło do skutecznego przelewu wierzytelności należnej od pozwanej wobec pierwotnego wierzyciela. Z załącznika do umowy przelewu wierzytelności złożonego do akt sprawy wynika, że przedmiotem tej umowy była m. in. wierzytelność wobec K. C. wynikająca z umowy prostej pożyczki gotówkowej nr (...). Pozostała dokumentacja, którą przedstawił powód, pozwala na przyjęcie w sposób uzasadniony i jednoznaczny, że istnieje stosunek prawny, z którego wywodzi się zbyta na rzecz powoda i przez niego dochodzona wierzytelność, a tym samym, że powodowi przysługuje od pozwanej roszczenie w dochodzonej w sprawie wysokości. Pozwana K. C. nie kwestionowała ani faktu zawarcia umowy pożyczki, faktu powstania zadłużenia w określonej wysokości, ani braku spłaty powstałego długu.

Mając zatem na uwadze powyższe, należało uwzględnić żądanie pozwu w całości i zasądzić od pozwanej K. C. na rzecz strony powodowej żądaną kwotę wraz z roszczeniami odsetkowymi.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów procesu sąd wydał w oparciu o zasadę stosunkowego ich rozdzielenia przewidzianą w art. 100 k.p.c. Powód cofnął powództwo co do kwoty 1200 zł, na skutek częściowej spłaty zadłużenia przez pozwaną. To powoda jednak uznać należy za stronę przegrywającą proces w części, w jakiej cofnął pozew. Okoliczność, że pozwana uiściła 8 rat spłaty zadłużenia już w trakcie trwania procesu nie przesądza o tym, że spełniła świadczenie po wytoczeniu powództwa. Powód nie ujawnił faktu zawarcia ugody z pozwaną. Wobec tego działania stron w tym zakresie należy ocenić tak, że to pozwana podniosła zarzut sprawy ugodzonej i jednocześnie zarzut spełnienia świadczenia wynikającego z tej ugody. Zarzut pozwanej w tym zakresie paraliżuje żądanie powoda. Powód zatem przegrał proces co do kwoty 1200 zł. Wobec tego powód ostał się ze swym żądaniem w 69,74 %, a zatem jego przegrana wyniosła odpowiednio 30,26 %. Powód poniósł w niniejszej sprawie koszty procesu na które składają się: opłata od pozwu w kwocie 100 zł, wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika, którego wysokość Sąd ustalił na podstawie § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U.2013.490.j.t.) tj. w kwocie 600 zł oraz opłatę skarbową od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł. W związku z powyższym zasądzeniu na rzecz powoda od pozwanej podlegała kwota 500 zł.

SSR Paweł Szymański

Zarządzenie: Odpis wyroku wraz uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda.

Dnia 30 września 2016 r.