Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 października 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Agata Regulska

Sędziowie SSO Aleksander Ostrowski (spr.)

SSO Stanisław Jabłoński

Protokolant Justyna Gdula

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Leszka Karpiny

po rozpoznaniu w dniu 16 października 2013 r.

sprawy:

1.  A. G. (1) oskarżonego o przestępstwo z art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. ,

2.  J. P. oskarżonego o przestępstwo z art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. ,

3.  A. S. (1) oskarżonego o przestępstwa z art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s., z art. 62 § 2 k.k.s oraz z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

na skutek apelacji wniesionych przez prokuratora oraz obrońcę oskarżonego A. S. (1)

od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej

z dnia 4 marca 2013 r. sygn. akt IIK 1390/10

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając obie apelacje za oczywiście bezzasadne;

II.  zasądza od oskarżonego A. S. (1) na rzecz Skarbu Państwa ½ kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, zaś w pozostałej części kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze obciąża Skarb Państwa, a nadto wymierza oskarżonemu A. S. (1) opłatę za II instancję w kwocie 120 złotych.

Sygn. akt IV Ka 826/13

UZASADNIENIE

1.  A. G. (1) oskarżono o to, że:

I. w okresie od 6 stycznia 2005 roku do 17 lutego 2005 roku, we W., działając w warunkach czynu ciągłego oraz wspólnie i w porozumieniu z A. S. (1), z góry powziętym zamiarem oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej jako prezes PPHU (...) sp. z o.o. z siedzibą we W., przy ul. (...), będąc uprawnionym do wystawiania dokumentów, wystawił 15 faktur VAT, w których poświadczył nieprawdę co do sprzedaży części do samolotów oraz świadczenia usług na łączną kwotę 658.492,56 złotych, pomimo, że transakcje takie, jak i usługi nie miały miejsca, a w tym:

1. w okresie od 6 stycznia 2005 roku do 17 lutego 2005 roku, wystawił 12 faktur VAT, o łącznej wartości 646.085,16 złotych sprzedaży części do samolotów dla firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. przy ul. (...), w których poświadczył nieprawdę, co do okoliczności mających znaczenie prawne, a polegających na tym, że firma (...) była w posiadaniu takich części, co nie polegało na prawdzie, a w tym:

-

fakturę VAT (...) z dnia 06 stycznia 2005 r. na kwotę 82.423,20 złotych,

-

fakturę VAT (...) z dnia 08 stycznia 2005 r. na kwotę 40.016 złotych,

-

fakturę VAT (...) z dnia 12 stycznia 2005 r. na kwotę 73.536,72 złotych,

-

fakturę VAT (...) z dnia 14 stycznia 2005 r. na kwotę 52.704 złotych,

-

fakturę VAT (...) z dnia 17 stycznia 2005 r. na kwotę 95.526 złotych,

-

fakturę VAT (...) z dnia 03 lutego 2005 r. na kwotę 85.156 złotych,

-

fakturę VAT (...) z dnia 07 lutego 2005 r. na kwotę 83.509 złotych,

-

fakturę VAT (...) z dnia 09 lutego 2005 r. na kwotę 66.246 złotych,

-

fakturę VAT (...) z dnia 11 lutego 2005 r. na kwotę 31.842 złotych,

-

fakturę VAT (...) z dnia 14 lutego 2005 r. na kwotę 27.786,72 złotych,

-

fakturę VAT (...) z dnia 17 lutego 2005 r. na kwotę 4.714,08 złotych,

-

fakturę VAT (...) z dnia 17 lutego 2005 r. na kwotę 2.625,44 złotych.

2. w okresie od 9 stycznia 2005 roku do 15 stycznia 2005 roku, wystawił 3 faktury VAT, w których potwierdził wykonanie usług na rzecz firmy (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. oraz (...) sp. z o.o. z siedzibą we W., na łączną kwotę 12.407,40 złotych podczas, gdy usługi nie zostały wykonane, a w tym :

-

fakturę, VAT (...) z dnia 9 stycznia 2005 roku za usługę szpachlowania ścian obiekt ul. (...) na rzecz (...) sp. z o.o. na kwotę 512,40 złotych,

-

fakturę VAT (...) z dnia 14 stycznia 2005 roku za usługę malowania ścian emulsja obiekt ul. (...) na rzecz (...) sp. z o.o. na kwotę 305,00 złotych,

-

fakturę VAT (...) z dnia 15 stycznia 2005 roku za usługi doradztwa gospodarczego na rzecz (...) sp. z o.o. na kwotę 11.590 złotych, tj. o czyn z art. 271 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k.;

2.  J. P. oskarżono o to, że:

II. w okresie od 4 marca 2004 roku do 30 maja 2005 roku, we W. i K., działając w warunkach czynu ciągłego oraz wspólnie i w porozumieniu z A. S. (1), z góry powziętym zamiarem oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, jako prezes PPHU (...) sp. z o.o. z siedzibą w K., przy ul. (...), będąc uprawnionym do wystawiania dokumentów, wystawił 43 faktury VAT, w których poświadczył nieprawdę co do sprzedaży części do samolotów oraz świadczenia usług na łączną kwotę 1.244.802,60 złotych, pomimo, że transakcje takie, jak i usługi nie miały miejsca, a w tym:

1. w okresie od 6 stycznia 2005 roku do 28 lutego 2005 roku, wystawił 12 faktur VAT, na łączną kwotę 645.904,60 złotych sprzedaży części do samolotów dla PPHU (...) sp. z o.o. z siedzibą we W., przy ul. (...), w których poświadczył nieprawdę, co do okoliczności mających znaczenie prawne, a polegających na tym, iż firma (...) sp. z o.o. była w posiadaniu takich części, co nie polegało na prawdzie, a w tym:

- fakturę nr (...) z dnia 06 stycznia 2005 r. na kwotę 79.300 złotych,

- fakturę nr (...) z dnia 08 stycznia 2005 r. na kwotę 39.040 złotych,

- fakturę nr (...) z dnia 12 stycznia 2005 r. na kwotę 72.590 złotych,

- fakturę nr (...) z dnia 14 stycznia 2005 r. na kwotę 50.142 złotych,

- fakturę nr (...) z dnia 17 stycznia 2005 r. na kwotę 92.964 złotych,

- fakturę nr (...) z dnia 02 lutego 2005 r. na kwotę 81.130 złotych,

- fakturę nr (...) z dnia 07 lutego 2005 r. na kwotę 83.204 złotych,

- fakturę nr (...) z dnia 08 lutego 2005 r. na kwotę 83.204 złotych,

- fakturę nr (...) z dnia 10 lutego 2005 r. na kwotę 30.622 złotych,

- fakturę nr (...) z dnia 14 lutego 2005 r. na kwotę 26.718 złotych,

- fakturę nr (...) z dnia 24 lutego 2005 r. na kwotę 4.489,60 złotych,

- fakturę nr(...) z dnia 28 lutego 2005 r. na kwotę 2.501 złotych.

2. w okresie od 4 marca 2004 roku do 30 maja 2005 roku, wystawił 31 faktur, w których potwierdził wykonanie usług na rzecz firmy (...) sp. z o.o. z siedziba we W., na łączną kwotę 598.898 złotych, pomimo, że usługi nie zostały wykonane, a w tym:

- fakturę nr (...) z dnia 04 marca 2004 r. na kwotę 4.270 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

-

fakturę nr (...) z dnia 30 marca 2004 r. na kwotę 2.928 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

-

fakturę nr (...) z dnia 30 marca 2004 r. na kwotę 14.640 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

-

fakturę nr (...) z dnia 28 maja 2004 r. na kwotę 7.686 złotych z tytułu świadczenia usługi transportowej,

-

fakturę nr (...) z dnia 30 maja 2004 r. na kwotę 15.372 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

- fakturę nr (...) z dnia 20 czerwca 2004 r. na kwotę 11.529 złotych z tytułu świadczenia usług transportowych,

- fakturę nr (...) z dnia 30 czerwca 2004 r. na kwotę 14.762 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

- fakturę nr (...) z dnia 26 lipca 2004 r. na kwotę 29.524 złotych rozpoznawania holenderskiego rynku pracy,

- fakturę nr (...) z dnia 31 lipca 2004 r. na kwotę 15.616 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

- fakturę nr (...) z dnia 29 sierpnia 2004 r. na kwotę 24.156 złotych rozpoznawania holenderskiego rynku pracy,

- fakturę nr (...) z dnia 31 sierpnia 2004 r. na kwotę 24.156 złotych rozpoznawania holenderskiego rynku pracy,

- fakturę nr (...) z dnia 24 września 2004 r. na kwotę 30.256 złotych rozpoznawania holenderskiego rynku pracy,

- fakturę nr (...) z dnia 29 września 2004 r. na kwotę 43.188 złotych z tytułu świadczenia usług transportowych,

- fakturę nr (...) z dnia 20 września 2004 r. na kwotę 14.396 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

- fakturę nr (...) z dnia 27 października 2004 r. na kwotę 20.496 złotych z tytułu świadczenia usług transportowych,

- fakturę nr (...) z dnia 28 października 2004 r. na kwotę 22.448 złotych rozpoznawania belgijskiego rynku pracy,

- fakturę nr (...) z dnia 31 października 2004 r. na kwotę 22.448 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

- fakturę nr (...) z dnia 28 listopada 2004 r. na kwotę 15.738 złotych z tytułu świadczenia usług transportowych,

- fakturę nr (...) z dnia 29 listopada 2004 r. na kwotę 10.858 złotych z tytułu świadczenia usług rozpoznawania rynku niemieckiego,

- fakturę nr (...) z dnia 30 listopada 2004 r. na kwotę 13.908 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

- fakturę nr (...) z dnia 15 grudnia 2004 r. na kwotę 7.808 złotych rozpoznawania szwajcarskiego rynku pracy,

- fakturę nr (...) z dnia 20 grudnia 2004 r. na kwotę 28.243 złotych z tytułu świadczenia usług transportowych,

- fakturę nr (...) z dnia 30 grudnia 2004 r. na kwotę 14.396 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

- fakturę nr (...) z dnia 03 stycznia 2005 r. na kwotę 26.840 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

- fakturę nr (...) z dnia 02 lutego 2005 r. na kwotę 33.306 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

- fakturę nr (...).02.05 z dnia 24 lutego 2005 r. na kwotę 42.822 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

- fakturę nr (...) z dnia 28 lutego 2005 r. na kwotę 18.422 złotych z tytułu świadczenia usług transportowych,

- fakturę nr (...) z dnia 24 marca 2005 r. na kwotę 6.100 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich.

-

fakturę nr (...) z dnia 26 kwietnia 2005 r. na kwotę 5.856 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

-

fakturę nr (...) z dnia 27 maja 2005 r. na kwotę 10.248 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

-

fakturę nr (...) z dnia 30 maja 2005 r. na kwotę 46.482 złotych z tytułu świadczenia usług transportowych, tj. o czyn z art. 271 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

3.  A. S. (1) oskarżono o to, że:

III. w okresie od 3 lutego 2004 roku do 30 września 2005 roku, we W., działając w warunkach czynu ciągłego oraz wspólnie i w porozumieniu z A. G. (1) i J. P., z góry powziętym zamiarem, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, jako prezes (...) sp. z o.o. z siedzibą we W., przy ul. (...), będąc uprawnionym do wystawiania i przyjmowania dokumentów poświadczył nieprawdę w 44 fakturach VAT potwierdzających zakup części do samolotów oraz wykonania usług na łączną kwotę 1.256.573,16 złotych pomimo, że transakcje gospodarcze takie, jak i usługi nie miały miejsca, a w tym :

1. w okresie od 6 stycznia 2005 roku do 17 lutego 2005 roku, potwierdził na 12 fakturach VAT o łącznej wartości 646.085,16 złotych zakup części do samolotów od firmy PPHU (...) sp. z o.o. z siedzibą we W., przy ul. (...), w których poświadczono nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne, a polegających na tym, że firma (...) dokonała zakupu i otrzymała takie części, co nie polegało na prawdzie, a w tym:

-

fakturę VAT (...) z dnia 06 stycznia 2005 r. na kwotę 82.423,20 złotych,

-

fakturę VAT (...) z dnia 08 stycznia 2005 r. na kwotę 40.016 złotych,

-

fakturę VAT (...) z dnia 12 stycznia 2005 r. na kwotę 73.536,72 złotych,

-

fakturę VAT (...) z dnia 14 stycznia 2005 r. na kwotę 52.704 złotych,

-

fakturę VAT (...) z dnia 17 stycznia 2005 r. na kwotę 95.526 złotych,

-

fakturę VAT (...) z dnia 03 lutego 2005 r. na kwotę 85.156 złotych,

-

fakturę VAT (...) z dnia 07 lutego 2005 r. na kwotę 83.509 złotych,

-

fakturę VAT (...) z dnia 09 lutego 2005 r. na kwotę 66.246 złotych,

-

fakturę VAT (...) z dnia 11 lutego 2005 r. na kwotę 31.842 złotych,

-

fakturę VAT (...) z dnia 14 lutego 2005 r. na kwotę 27.786,72 złotych,

-

fakturę VAT (...) z dnia 17 lutego 2005 r. na kwotę 4.714,08 złotych,

-

fakturę VAT (...) z dnia 17 lutego 2005 r. na kwotę 2.625,44 złotych.

2.  w dniu 15 stycznia 2005 roku na podstawie faktury VAT o nr (...) potwierdził wykonanie usługi doradztwa gospodarczego na kwotę 11.590 złotych przez PPHU (...) sp. z o.o. na rzecz firmy (...) sp. z o.o.

3.  w okresie od 4 marca 2004 roku do 30 maja 2005 roku, na podstawie 31 fakturach VAT potwierdził wykonanie usług o łącznej wartości 598.898 złotych przez PPHU (...) sp. z o.o. na rzecz (...) sp. z o.o., a w tym:

-

fakturę nr (...) z dnia 04 marca 2004 r. na kwotę 4.270 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

-

fakturę nr (...) z dnia 30 marca 2004 r. na kwotę 2.928 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

-

fakturę nr (...) z dnia 30 marca 2004 r. na kwotę 14.640 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

-

fakturę nr (...) z dnia 28 maja 2004 r. na kwotę 7.686 złotych z tytułu świadczenia usługi transportowej,

-

fakturę nr (...) z dnia 30 maja 2004 r. na kwotę 15.372 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

- fakturę nr (...) z dnia 20 czerwca 2004 r. na kwotę 11.529 złotych z tytułu świadczenia usług transportowych,

- fakturę nr (...) z dnia 30 czerwca 2004 r. na kwotę 14.762 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

- fakturę nr (...) z dnia 26 lipca 2004 r. na kwotę 29.524 złotych rozpoznawania holenderskiego rynku pracy,

- fakturę nr (...) z dnia 31 lipca 2004 r. na kwotę 15.616 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

- fakturę nr (...) z dnia 29 sierpnia 2004 r. na kwotę 24.156 złotych rozpoznawania holenderskiego rynku pracy,

- fakturę nr (...) z dnia 31 sierpnia 2004 r. na kwotę 24.156 złotych rozpoznawania holenderskiego rynku pracy,

- fakturę nr (...) z dnia 24 września 2004 r. na kwotę 30.256 złotych rozpoznawania holenderskiego rynku pracy,

- fakturę nr (...) z dnia 29 września 2004 r. na kwotę 43.188 złotych z tytułu świadczenia usług transportowych,

- fakturę nr (...) z dnia 20 września 2004 r. na kwotę 14.396 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

- fakturę nr (...) z dnia 27 października 2004 r. na kwotę 20.496 złotych z tytułu świadczenia usług transportowych,

- fakturę nr (...) z dnia 28 października 2004 r. na kwotę 22.448 złotych rozpoznawania belgijskiego rynku pracy,

- fakturę nr (...) z dnia 31 października 2004 r. na kwotę 22.448 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

- fakturę nr (...) z dnia 28 listopada 2004 r. na kwotę 15.738 złotych z tytułu świadczenia usług transportowych,

- fakturę nr (...) z dnia 29 listopada 2004 r. na kwotę 10.858 złotych z tytułu świadczenia usług rozpoznawania rynku niemieckiego,

- fakturę nr (...) z dnia 30 listopada 2004 r. na kwotę 13.908 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

- fakturę nr (...) z dnia 15 grudnia 2004 r. na kwotę 7.808 złotych rozpoznawania szwajcarskiego rynku pracy,

- fakturę nr (...) z dnia 20 grudnia 2004 r. na kwotę 28.243 złotych z tytułu świadczenia usług transportowych,

- fakturę nr (...) z dnia 30 grudnia 2004 r. na kwotę 14.396 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

- fakturę nr (...) z dnia 03 stycznia 2005 r. na kwotę 26.840 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

- fakturę nr (...) z dnia 02 lutego 2005 r. na kwotę 33.306 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

- fakturę nr (...).02.05 z dnia 24 lutego 2005 r. na kwotę 42.822 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

- fakturę nr (...) z dnia 28 lutego 2005 r. na kwotę 18.422 złotych z tytułu świadczenia usług transportowych,

- fakturę nr (...) z dnia 24 marca 2005 r. na kwotę 6.100 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich.

-

fakturę nr (...) z dnia 26 kwietnia 2005 r. na kwotę 5.856 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

-

fakturę nr (...) z dnia 27 maja 2005 r. na kwotę 10.248 złotych z tytułu świadczenia usług przedstawicielskich,

-

fakturę nr (...) z dnia 30 maja 2005 r. na kwotę 46.482 złotych z tytułu świadczenia usług transportowych, tj. o czyn z art. 271 § 1 i § 3 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.;

IV. w dniu 28 lipca 2004 roku, we W., działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, z góry powziętym zamiarem oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej jako prezes (...) sp. z o.o. z siedzibą we W., przy ul. (...) wystawił fakturę VAT nr (...), w której poświadczył nieprawdę wykonania projektu ulotki na rzecz PPHU (...) sp. z o.o. we W., przy ul. (...), na kwotę 97,60 złotych,
pomimo, że usługa nie została wykonana, a podpis A. G. (1) został podrobiony, tj. o czyn z art. 271 § 1 i § 3 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.;

V.w okresie od 2 lutego 2005 roku do 20 czerwca 2005 roku, we W., działając
w warunkach czynu ciągłego oraz wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, z góry
powziętym zamiarem oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, jako prezes (...) sp. z o.o.
z siedzibą we W., przy ul. (...), będąc uprawniony do wystawiania
dokumentów, wystawił 3 faktury VAT, w których poświadczył nieprawdę wykonania usług
na rzecz PPHU (...) sp. z o.o. z siedzibą we W., przy ul. (...), na łączną
kwotę 95.404 złotych, pomimo, że usługi nie zostały wykonane, a podpis A. G. (2) został porobiony, a w tym:

-

fakturę VAT nr (...) z dnia 20 czerwca 2005 roku z tytułu usługi pośrednictwa na kwotę 39.162 złotych,

-

fakturę VAT nr (...) z dnia 23 maja 2005 roku z tytułu usługi pośrednictwa na kwotę 56.120 złotych,

-

fakturę VAT nr (...) z dnia 02 lutego 2005 roku z tytułu usługi sekretarskie na rzecz PPHU (...) sp. z o.o. na kwotę 122 złotych, tj. o czyn z art. 271 § 1 i 3 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k.;

VI. w okresie od 26 lipca 2004 roku do 14 lutego 2005 roku, we W., działając w warunkach czynu ciągłego, podrobił na 14 fakturach VAT podpis A. S. (2) w ten sposób, że na pieczątce prezes zarządu - A. S. (2) oraz w rubryce podpis osoby upoważnionej do odbioru złożył nieczytelny podpis, a w tym:

-fakturze nr (...) z dnia 26 lipca 2004 roku - oryginał,

- fakturze nr (...) z dnia 30 listopada 2004 roku - kopia,

-

fakturze nr (...) z dnia 07 stycznia 2005 roku - kopia,

-

fakturze nr (...) z dnia 17 stycznia 2005 roku - kopia,

-

fakturze nr (...) z dnia 07 lutego 2005 roku - kopia,

-

fakturze nr (...) z dnia 08 lutego 2005 roku - kopia,

-

fakturze nr (...) z dnia 11 lutego 2005 roku - kopia,

-

fakturze nr (...) z dnia 14 lutego 2005 roku - kopia,

-

fakturze nr (...) z dnia 07 stycznia 2005 roku - oryginał,

-

fakturze nr (...) z dnia 17 stycznia 2005 roku - oryginał,

-

fakturze nr (...) z dnia 07 lutego 2005 roku - oryginał,

-

fakturze nr (...) z dnia 08 lutego 2005 roku - oryginał,

-

fakturze nr (...) z dnia 11 lutego 2005 roku - oryginał,

-

fakturze nr (...) z dnia 14 lutego 2005 roku - oryginał,

tj. o czyn z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Fabrycznej wyrokiem z dnia 4 marca 2013 r., sygn. akt II K 1390/10:

I.  na podstawie art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k., przy zastosowaniu art. 2 § 2 k.k.s., przyjmując, że czyn opisany w punkcie I części wstępnej wyroku, zarzucony A. G. (1) polegał na wystawieniu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w krótkich odstępach czasu i we współdziałaniu z A. S. (1), w okresie od 6 stycznia 2005 roku do 17 lutego 2005 roku, we W., nierzetelnych faktur VAT wymienionych w podpunkcie 1 stawianego oskarżonemu zarzutu i faktury VAT o numerze (...), przez co wyczerpał on znamiona przestępstwa z art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. i eliminując z opisu tego czynu działanie oskarżonego polegające na wystawieniu faktur VAT o numerach (...), a opisane w podpunkcie 2 stawianego oskarżonemu zarzutu, umorzył postępowanie karne w stosunku do oskarżonego A. G. (1), a kosztami związanymi z udziałem tego oskarżonego, na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k., obciążył Skarb Państwa;

II.  na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k., przyjmując, że czyn opisany w punkcie II części wstępnej wyroku, zarzucony J. P. polegał na wystawieniu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w krótkich odstępach czasu i we współdziałaniu z A. S. (1), w okresie od 6 stycznia 2005 roku do 28 lutego 2005 roku, we W., nierzetelnych faktur VAT wymienionych w podpunkcie 1 stawianego oskarżonemu zarzutu, przez co wyczerpał on znamiona przestępstwa z art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. i eliminując z opisu tego czynu w całości działanie opisane w podpunkcie 2 stawianego oskarżonemu zarzutu, umorzył postępowanie karne w stosunku do oskarżonego J. P., a kosztami związanymi z udziałem tego oskarżonego, na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k., obciążył Skarb Państwa;

III.  na podstawie art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k., przy zastosowaniu art. 2 § 2 k.k.s., przyjmując, że czyn opisany w punkcie III części wstępnej wyroku, zarzucony A. S. (1) polegał na wystawieniu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w krótkich odstępach czasu i we współdziałaniu z A. G. (1), w okresie od 6 stycznia 2005 roku do 17 lutego 2005 roku, we W., nierzetelnych faktur VAT wymienionych w podpunktach 1 i 2 stawianego oskarżonemu zarzutu, przez co wyczerpał on znamiona przestępstwa z art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. i eliminując z opisu tego czynu w całości działanie opisane w podpunkcie 3 stawianego oskarżonemu zarzutu, umorzył postępowanie karne w stosunku do oskarżonego A. S. (1), a kosztami związanymi z udziałem tego oskarżonego w tej części, na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k., obciążył Skarb Państwa;

IV.  na podstawie art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k., przy zastosowaniu art. 2 § 2 k.k.s., przyjmując, że czyn opisany w punkcie IV części wstępnej wyroku, zarzucony A. S. (1) polegał na wystawieniu w dniu 28 lipca 2004 roku, we W., nierzetelnej faktury VAT wymienionej w stawianym w tym punkcie oskarżonemu zarzucie, przez co wyczerpał on znamiona przestępstwa z art. 62 § 2 k.k.s., umorzył postępowanie karne w stosunku do oskarżonego A. S. (1), a kosztami związanymi z udziałem tego oskarżonego w tej części, na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k., obciążył Skarb Państwa;

V.  na podstawie art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k., przy zastosowaniu art. 2 § 2 k.k.s., przyjmując, że czyn opisany w punkcie V części wstępnej wyroku, zarzucony A. S. (1) polegał na wystawieniu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru i w krótkich odstępach czasu, w okresie od 2 lutego 2005 roku do 20 czerwca 2005 roku, we W., nierzetelnych faktur VAT wymienionych w stawianym w tym punkcie oskarżonemu zarzucie, przez co wyczerpał on znamiona przestępstwa z art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s., umorzył postępowanie karne w stosunku do oskarżonego A. S. (1), a kosztami związanymi z udziałem tego oskarżonego w tej części, na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k., obciążył Skarb Państwa;

VI.  uznał oskarżonego A. S. (1) za winnego popełnienia opisanego w punkcie VI części wstępnej wyroku czynu, tj. przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to na podstawie art. 270 § 1 k.k. wymierzył mu karę 6(sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

VII.  na podstawie art. 69 § 1 i § 2 k.k. oraz art. 70 § 1 pkt 1 k.k. zawiesił warunkowo wykonanie orzeczonej w stosunku do oskarżonego A. S. (1) kary pozbawienia wolności na okres 2(dwóch) lat próby;

VIII.  na podstawie art. 627 k.p.k. oraz art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonego A. S. (1) na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, na niego przypadające, a związane ze skazaniem oskarżonego, w tym wymierzył mu opłatę w kwocie 120 (stu dwudziestu) złotych.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł oskarżyciel publiczny i zaskarżając go na niekorzyść oskarżonych A. G. (1), J. P. oraz A. S. (1) w części dotyczącej czynów opisanych w pkt I do V części dyspozytywnej wyroku, zarzucił:

1/ obrazę przepisów prawa materialnego tj. art. 271 § 1 i 3 kk, poprzez wyrażenie błędnego poglądu prawnego, że zachowania oskarżonego A. G. (1), wskazane w pkt I części wstępnej wyroku nie wyczerpały znamion przestępstwa opisanego w tym przepisie, a wyczerpały znamiona przestępstwa karno - skarbowego z art. 62 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks, które to uległo przedawnieniu mimo, że zebrany materiał dowodowy wskazuje, że oskarżony ten, działając jako prezes PPHU (...) sp. z o.o. z siedzibą we W., wspólnie i w porozumieniu z A. S. (1), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz w warunkach czynu ciągłego, wystawiając kwestionowane faktury VAT poświadczył nieprawdę, gdyż ujęte w nich zdarzenia gospodarcze faktycznie nie miały miejsca,

2/ obrazę przepisów prawa materialnego tj. art. 271 § 1 i 3 kk poprzez wyrażenie błędnego poglądu prawnego, że zachowania oskarżonego J. P., wskazane w pkt II części wstępnej wyroku nie wyczerpały znamion przestępstwa opisanego w tym przepisie, a wyczerpały znamiona przestępstwa karno - skarbowego opisanego w art. 62 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks i w efekcie umorzenie postępowania na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 kpk mimo, że zebrany materiał dowodowy wskazuje, że oskarżony ten, działając jako prezes PPHU (...) sp. z o.o. z siedzibą w K., wspólnie i w porozumieniu z A. S. (1), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz w warunkach czynu ciągłego, wystawiając kwestionowane faktury VAT poświadczył nieprawdę, gdyż ujęte w nich zdarzenia gospodarcze faktycznie nie miały miejsca,

3/ obrazę przepisów prawa materialnego tj. art. 271 § 1 i 3 kk poprzez wyrażenie błędnego poglądu prawnego, że zachowania oskarżonego A. S. (1), wskazane w pkt III części wstępnej wyroku nie wyczerpały znamion przestępstwa opisanego w tym przepisie, a wyczerpały znamiona przestępstwa karno – skarbowego opisanego w art. 62 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks, które to uległo przedawnieniu mimo, że zebrany materiał dowodowy wskazuje, że oskarżony ten, działając jako prezes (...) sp. z o.o. z siedzibą we W., wspólnie i w porozumieniu z A. G. (1) oraz J. P., w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz w warunkach czynu ciągłego, wystawiając kwestionowane faktury VAT poświadczył nieprawdę, gdyż ujęte w nich zdarzenia gospodarcze faktycznie nie miały miejsca,

4/ obrazę przepisów prawa materialnego tj. art. 271 § 1 i 3 kk poprzez wyrażenie błędnego poglądu prawnego, że zachowanie oskarżonego A. S. (1), wskazane w pkt IV części wstępnej wyroku nie wyczerpało znamion przestępstwa opisanego w tym przepisie, a wyczerpało znamiona przestępstwa karno - skarbowego opisanego w art. 62 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks, które to uległo przedawnieniu mimo, że zebrany materiał dowodowy wskazuje, że oskarżony ten, działając jako prezes (...) sp. z o.o. z siedzibą we W. wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wystawiając kwestionowaną fakturę VAT poświadczył nieprawdę, gdyż ujęte w niej zdarzenie gospodarcze faktycznie nie miało miejsca, a podpis A. G. (1) został podrobiony,

5/ obrazę przepisów prawa materialnego tj. art. 271 § 1 i 3 kk poprzez wyrażenie błędnego poglądu prawnego, że zachowania oskarżonego A. S. (1), wskazane w pkt V części wstępnej wyroku nie wyczerpały znamion przestępstwa opisanego w tym przepisie, a wyczerpały znamiona przestępstwa karno-skarbowego opisanego w art. 62 § 2 kks w zw. z art. 6 § 2 kks, które to uległo przedawnieniu mimo, że zebrany materiał dowodowy wskazuje, że oskarżony ten, działając jako prezes (...) sp. z o.o. z siedzibą we W., wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz w warunkach czynu ciągłego, wystawiając kwestionowane faktury VAT poświadczył nieprawdę, gdyż ujęte w nich zdarzenia gospodarcze faktycznie nie miały miejsca, a podpis A. G. (1) został podrobiony,

6/ obrazę przepisu prawa materialnego tj. art. 8 § 1 kks poprzez zastosowanie do czynów zarzuconych oskarżonym A. G. (1), J. P. oraz A. S. (1), opisanych w pkt. I, II, III, IV, V wyłącznie przepisów kodeksu karnego skarbowego, podczas gdy ustawa stanowi, jeżeli ten sam czyn wypełniający znamiona przestępstwa skarbowego, realizuje zarazem znamiona przestępstwa powszechnego, Sąd obowiązany jest stosować każdy z tych przepisów tzn. i kodeksu karnego skarbowego i z innej ustawy karnej.

Podnosząc powyższe zarzuty, apelujący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł także obrońca A. S. (1) i zaskarżając go w części, tj. w punkcie VI, VII i VIII części dyspozytywnej wyroku, zarzucił:

1/ rażące naruszenie prawa materialnego, tj.

a/ art. 1 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. poprzez uznanie A. S. (1) za winnego podrobienia na 14 fakturach VAT podpisu A. S. (2) w ten sposób, że na pieczątce prezes zarządu – A. S. (2) oraz w rubryce podpis osoby upoważnionej do odbioru złożył nieczytelny podpis, podczas gdy z opisu czynu zawartego w akcie oskarżenia jak i sentencji zaskarżonego wyroku nie wynika, że do podrobienia faktur doszło w celu użycia ich za autentyczne , w związku z czym nie doszło do zrealizowania znamienia strony podmiotowej czynu stypizowanego w art. 270 § 1 kk;

2/ naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na treść wyroku, tj.

a/ art. 424 kpk poprzez zbyt ogólnikowe wskazanie podstaw faktycznych, na podstawie których Sąd uznał A. S. (1) za winnego popełnienia czynu opisanego w części dyspozytywnej wyroku;

b/ art. 7 kpk poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów, wyrażające się w sprzecznym z zasadami prawidłowego rozumowania oraz wskazaniami doświadczenia życiowego uznaniu, iż wyjaśnienia oskarżonego nie zasługują na wiarę w świetle opinii biegłego grafologa sporządzonej w sprawie i poprzez przyjęcie przez Sąd I instancji, iż oskarżony swoim działaniem zamierzał podrobić podpis A. S. (2) poprzez odróżnienie podpisu własnego od podpisu żony.

Podnosząc powyższe zarzuty, apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie A. S. (1) od przypisanego mu czynu, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w zaskarżonym zakresie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacje nie zasługują na uwzględnienie.

Na wstępie wskazać należy, iż z racji braku tożsamości sformułowanych przez apelujących zarzutów, jak i zakresu zaskarżenia wyroku Sądu I instancji, Sąd Okręgowy dla czytelności sporządzonego uzasadnienia osobno odniesie się do złożonych w niniejszej sprawie środków odwoławczych.

Przy niekwestionowanych przez oskarżyciela publicznego ustaleniach faktycznych - co do winy i sprawstwa oskarżonych A. G. (1), A. S. (1) i Ł. P. - w zakresie czynów zabronionych przypisanych im w punktach od I do V części dyspozytywnej wyroku, słusznie Sąd Rejonowy dokonał modyfikacji zaproponowanej przez oskarżyciela publicznego kwalifikacji prawnej i w miejsce wskazanych przez rzecznika oskarżenia przepisów m.in. z art. 271 § 1 i 3 k.k., przyjął, iż opisane powyżej zachowania oskarżonych wyczerpały znamiona przestępstwa skarbowego z art. 62 § 2 k.k.s. w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. Nie sposób bowiem podzielić argumentacji apelującego, iż z racji treści art. 8 § 1 k.k.s. do opisanych wyżej czynów zabronionych, zasadne było zastosowanie przez Sąd Rejonowy zarówno przepisów kodeksu karnego, jak i kodeksu karnego skarbowego. Źródło błędnego poglądu prokuratora tkwi bowiem w założeniu, iż oba cytowane powyżej przepisy pozostają ze sobą w zbiegu idealnym. Sąd II instancji w tym zakresie podziela pogląd prawny wyrażony przez Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w postanowieniu z dnia 14 września 2012 r., sygn. akt II AKz 368/12 (vide: postanowienie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 14 września 2012 r., sygn. akt II AKz 368/12, opubl. Lex nr 1218862), w którym jednoznacznie wykluczono, aby miał miejsce w tym przypadku zbieg idealny. Mianowicie, Sąd Apelacyjny wskazał, iż stosowanie dyrektywy wyrażonej w art. 8 k.k.s. jest uwarunkowane uprzednim wykluczeniem możliwości wyłączenia zbiegu w oparciu w zasady specjalności, subsydiarności i konsumpcji. W sytuacji bowiem, gdy sprawca wystawia fakturę nierzetelną, godząc w obowiązek podatkowy (a z taką sytuacją mamy bezsprzecznie do czynienia w niniejszej sprawie) dopuszcza się wówczas czynu zabronionego z art. 62 § 2 k.k.s. lub 5 k.k.s., który to przepis pozostaje w stosunku do przepisu art. 271 § 1 k.k. w relacji lex specialis derogat legi generali, czego konsekwencją jest pominięcie art. 8 k.k.s. Przywołana zatem przez apelującego Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 24 stycznia 2013 r. sygn. I KZP 19/12 (vide: Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 24 stycznia 2013 r. sygn. I KZP 19/12, opubl. Lex nr 1252697) nie zmienia dotychczasowej praktyki orzeczniczej, albowiem odnosi się ona do instytucji zbiegu idealnego, a w pozostałym zakresie nie ma zastosowania.

Nie zasługiwał także na uwzględnienie zarzut apelującego, iż przepis art. 62 § 2 k.k.s. nie penalizuje wystawienia nierzetelnej faktury dokumentującej wykonanie świadczenia, którego w rzeczywistości nie było (tzw. faktura pusta). Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 30 września 2003 r. sygn. I KZP 22/03 (vide: Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 30 września 2003 r. sygn. I KZP 22/03, opubl. OSNKW 2003 r., z. 9-10, poz. 75) jednoznacznie rozstrzygnęła wątpliwości interpretacyjne w tym zakresie. Stwierdzono w niej mianowicie, iż faktura nierzetelna o jakiej mowa w art. 62 § 2 k.k.s. to zarówno faktura nieodzwierciedlająca rzeczywistego przebiegu zdarzenia odnośnie do niektórych jego elementów, przy zaistnieniu jednak samej transakcji, jak i „faktura fikcyjna”, dokumentująca czynność w ogóle niezaistniałą. Jak dalej wskazał Sąd Najwyższy, w przypadku faktury fikcyjnej, gdy faktura ta służy rozliczeniu z podatku, to wystawienie takiej faktury godzi w obowiązek podatkowy i można mówić o zaistnieniu czynu określonego w art. 62 § 2 k.k.s. Natomiast, gdy wystawienie nierzetelnej faktury nie godzi w żaden obowiązek podatkowy, to w grę wchodzi kwalifikacja z art. 271 § 1 k.k. Skoro zatem z analizy zebranego w sprawie materiału dowodowego jednoznacznie wynika, iż celem wystawionych przez oskarżonych faktur były rozliczenia podatkowe, to Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw dla zakwestionowania prawidłowości przyjętej przez Sąd Rejonowy kwalifikacji prawnej - w punktach od pierwszego do piątego części dyspozytywnej wyroku - i w konsekwencji umorzenia postępowania karnego w tym zakresie. Wbrew bowiem zarzutom prokuratora nie doszło do obrazy przez Sąd I instancji art. 271 § 1 i 3 k.k.

Także na uwzględnienie przez Sąd Okręgowy nie zasługiwał środek odwoławczy wniesiony przez obrońcę A. S. (1).

Apelacja wniesiona na rzecz ww. oskarżonego sprowadza się w zasadzie do zanegowania przeprowadzonego przez Sąd Rejonowy postępowania dowodowego w odniesieniu do przypisanego mu w pkt VI części dyspozytywnej wyroku czynu zabronionego i przeprowadzonej w jego ramach oceny ujawnionych dowodów oraz zrekonstruowanego na tej podstawie przebiegu zdarzeń opisywanych w pisemnych motywach. W ocenie Sądu Okręgowego, Sąd I instancji dokonując oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, działał z wymaganą dozą ostrożności i w żadnej mierze nie może być mowy o przekroczeniu zasady swobodnej oceny dowodów, czy dokonaniu jej wbrew zasadom doświadczenia życiowego i zasad logicznego rozumowania - w myśl art. 7 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. Ocena ta nie nosi także cech dowolności, nie jest również jednostronna i wybiórcza, a Sąd Rejonowy miał na uwadze całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej.

Sąd I Instancji w sposób prawidłowy i wszechstronny przeprowadził w tym zakresie postępowanie i poddał analizie wszystkie okoliczności mające znaczenie w przedmiotowej sprawie.

Bezspornym w niniejszej sprawie był fakt złożenia przez A. S. (1) podpisów na fakturach szczegółowo opisanych w pkt VI części wstępnej wyroku - w miejscu przeznaczonym na podpis wystawcy i odbiorcy faktury. Przy czym, oskarżony w toku postępowania twierdził, iż uczynił to nie w zastępstwie swej żony, ale w imieniu własnym, do czego zgodnie z umową spółki był upoważniony. Także w ocenie Sądu Okręgowego wyjaśnienia oskarżonego w zakresie, w jakim kwestionował swoje sprawstwo, nie zasługują na przyznanie im waloru wiarygodności i stanowią wyraz przyjętej przez niego linii obrony, mającej na celu uniknięcie odpowiedzialności karnej. Zaznaczyć należy, iż podpis złożony przez oskarżonego różni się graficznie od podpisu składanego przez niego w imieniu własnym. W świetle zatem zasad doświadczenia życiowego i zasad logicznego rozumowania nie budzi wątpliwości, iż gdyby oskarżony składał podpis we własnym imieniu nie miałby żadnych powodów, aby różnicować jego wygląd. W pełni należy więc się zgodzić z Sądem Rejonowym, iż takie zachowanie oskarżonego jednoznacznie wskazuje, iż zamierzał on odróżnić podpis własny od podpisu żony i uczynił to w celu zasugerowania, iż podpis został nakreślony przez A. S. (2), czym bezsprzecznie wypełnił znamiona przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. Dodatkowo, przywołany przez apelującego w środku odwoławczym zwyczaj panujący w spółce (...) sp. z o.o., iż w pierwszej kolejności na fakturze składany był podpis, a następnie przybijana była stosowna pieczątka przez pracownika spółki, dodatkowo potwierdza słuszność poczynionych przez Sąd Rejonowych w tym zakresie ustaleń faktycznych. Zmieniony grafizm podpisu skutkował bowiem przybiciem przez pracownika spółki pieczątki żony oskarżonego, a nie jego własnej. Nie podważa zatem prawidłowości przypisanej oskarżonemu kwalifikacji karnej fakt, iż Sąd Rejonowy powielił błąd oskarżyciela publicznego, polegający na pominięciu w opisie czynu zabronionego przypisanego oskarżonemu znamienia „celu użycia dokumentu za autentyczny”. Mając na uwadze poczynione wyżej uwagi, nie budzi wątpliwości fakt, iż przedmiotowe faktury służyły jasno sprecyzowanemu i określonemu celowi i podpisy oskarżonego o zmienionym grafiźmie nie znalazły się na nich bez powodu. Mimo zatem, iż Sąd Rejonowy zbyt ogólnie nakreślił opis czynu zabronionego, na podstawie którego uznał A. S. (1) za winnego popełnienia tegoż czynu, to opis ten mieści się jednak w granicach art. 424 k.p.k w zw. z art. 270§1 kk., tym bardziej, iż znajduje on także oparcie w opinii biegłego grafologa.

Wbrew zatem zarzutom apelującego w niniejszej sprawie ,iż istnieją poważne wątpliwości, co do sprawstwa A. S. (1) w zakresie przypisanego mu czynu zabronionego z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., wniesiony środek odwoławczy nie zawiera nowych,istotnych dowodów, które skutecznie podważałyby stanowisko przyjęte przez Sąd Rejonowy a w pełni aprobowane przez Sąd Odwoławczy. W sprawie nie zaistniały także nie dające się usunąć wątpliwości w myśl art. 5 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. Sąd Rejonowy w sposób prawidłowy przyjął, iż zgromadzony w sprawie materiał dowodowy daje wystarczające podstawy do przyjęcia sprawstwa i winy A. S. (1) w zakresie przypisanego mu czynu zabronionego i konsekwencji pozwala na przypisanie mu przestępstwa z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Wymierzona temu oskarżonemu kara sześciu miesięcy pozbawienia wolności wraz z orzeczeniem o warunkowym zawieszeniu jej wykonania na okres dwóch lat próby jest w pełni adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości oraz winy oskarżonego i spełnia cele wychowawcze a także zapobiegawcze, jakie kara winna osiągnąć wobec osoby sprawcy. W ocenie Sądu Odwoławczego zastosowana wobec oskarżonego represja karna jest trafna i uwzględnia wszystkie okoliczności determinujące takie orzeczenia i nie przekracza stopnia jego winy. Nie jest ona także w żadnej mierze rażąco niewspółmierna.

Kierując się powyższymi rozważaniami Sąd Okręgowy utrzymał w mocy zaskarżony wyrok, uznając wniesione apelacje za oczywiście bezzasadne. Sąd II instancji na podstawie art. 636 § 1 i 2 k.p.k. i art. 627 k.p.k. w zw. z art. 633 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. zasądził od oskarżonego A. S. (1) na rzecz Skarbu Państwa ½ kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, zaś w pozostałej części kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa, nadto na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych wymierzył oskarżonemu A. S. (1) opłatę za II instancję w kwocie 120 zł.