Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt.

VI U 302/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia

4 września 2013r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

na rozprawie w składzie:

Przewodniczący:

SSO Karolina Chudzinska - Koczorowicz

Protokolant:

sekr. sądowy Marta Walińska

po rozpoznaniu w dniu

4 września 2013r.

w Bydgoszczy

odwołania

Z. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia

14 grudnia 2012 r.

Nr

(...)

w sprawie

Z. C.

przeciwko:

Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o wysokość emerytury

1.  zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. z dnia 14 grudnia 2012 roku nr (...) i przyznaje ubezpieczonemu zwiększenie świadczenia z tytułu opłacania składek na ubezpieczenie społeczne rolników począwszy od 1 listopada 2012 roku do końca lutego 2013 roku, pozostawiając organowi rentowemu matematyczne wyliczenie należnego wyrównania;

2.  umarza postepowanie w części objętej decyzją z dnia 26 marca 2013r. nr (...).

Sygn. akt VIU 302/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 14 grudnia 2012r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił Z. C. przeliczenia świadczenia emerytalnego z uwzględnieniem do wysokości tego świadczenia okresu opłacania składek na Fundusz Emerytalny Rolników bowiem z przedłożonej karty ewidencyjnej wymiaru i poboru składek nie wynika okres opłacania składek.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł ubezpieczony, domagając się jej zmiany i zwiększenia świadczenia. Ubezpieczony dołączył do odwołania kserokopie dowodów wpłat składek na FUSR i domagał się uwzględnienia okresu za który opłacił składki do wysokości świadczenia.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania powołując się na treść przepisem art. 56 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Zdaniem organu rentowego brak jest podstaw do zwiększenia emerytury ubezpieczonego z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne rolników.

W piśmie z dnia 4 marca 2013 r. Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego poinformowała, iż Z. C. podlegał ubezpieczeniu emerytalno – rentowemu w okresie od maja 1980 r. do 31 grudnia 1989 r. W okresie tym korzystał z ustawowego zwolnienia z opłacania składek na podstawie art. 40 ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin. Organ rentowy wskazał wysokość składek za poszczególne lata, w których ubezpieczony zwolniony był z obowiązku opłacania składek.

Decyzją z dnia 4 marca 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych dokonał przeliczenia świadczenia ubezpieczonego przyznając mu zwiększenie świadczenia z tytułu opłacania składek za okres od 1 marca 2013 r.

W piśmie z dnia 12 kwietnia 2013 r. ubezpieczony podtrzymał swoje odwołanie domagając się przeliczenia emerytury z uwzględnieniem okresów opłacania składek na FUSR od dnia 1 listopada 2012 r. Ubezpieczony podniósł, iż stosowny wniosek o przeliczenie złożył w dniu 26 listopada 2012 r. dołączając doń pismo z Urzędu Miasta w K. informujące go, iż w dyspozycji Urzędu znajdują się dokumenty potwierdzające kartę ewidencyjną wymiaru i poboru składek na Fundusz Emerytalny i rentowy, jednak stosowna informacja w sprawie okresu ubezpieczenia nie może zostać mu udzielona.

W ocenie wnioskodawcy przeliczenie świadczenia powinno zostać dokonane od listopada 2012 r. Organ rentowy uznał natomiast bezpodstawnie, że wniosek został złożony w dniu 21 marca 2013 r. i od tego miesiąca dokonał przeliczenia.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż wniosek ubezpieczonego o dokonanie przeliczenia świadczenia zgodnie z jego stanowiskiem zawartym, w odwołaniu oraz w piśmie z dnia 12 kwietnia 2013 r. został złożony w organie rentowym w dniu 28 listopada 2012 r. (k. 238 akt rent.) W piśmie z dnia 29 listopada 2012 r. organ rentowy powiadomił ubezpieczonego o konieczności złożenia zaświadczenia z Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego o okresach opłacania składek na FUSR i następnie w dniu 14 grudnia 2012 r. wydał decyzję o odmowie przeliczenia świadczenia.

Zgodnie z art. 56 ust. 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS Świadczenie, którego wysokość ustalono w myśl ust. 1 lub 2, zwiększa się o kwotę odpowiadającą części składkowej emerytury ustalonej według zasad wymiaru określonych w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników, z uwzględnieniem całego udowodnionego okresu pracy w gospodarstwie rolnym, z tym że okresy prowadzenia gospodarstwa rolnego lub pracy w gospodarstwie rolnym - bez podlegania innemu ubezpieczeniu społecznemu - po ukończeniu 16 roku życia, przypadające przed dniem 1 lipca 1977 r., uwzględnia się, jeżeli przypadają nie wcześniej niż 25 lat przed ustaleniem prawa do emerytury.

Ubezpieczonemu niewątpliwie przysługiwało prawo do przyznania zwiększenia, o jakim mowa w cytowanym przepisie, co potwierdził organ rentowy wydając stosowna decyzję o przeliczeniu świadczenia z dnia 26 marca 2013 r.

Nadal jednak, wobec stanowiska ubezpieczonego podtrzymującego odwołanie sporna pozostawała data, od której przeliczenie winno zostać dokonane. W ocenie Sądu należało w tym zakresie przywołać przepis art. art. 118 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, zgodnie z którym organ rentowy wydaje decyzję w sprawie prawa do świadczenia lub ustalenia jego wysokości w ciągu 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Organ rentowy winien był zgodnie z tym unormowaniem wyjaśnić okoliczności, których ubezpieczony z przyczyn obiektywnych i mimo podjęcia starań nie mógł wyjaśnić albowiem dokumenty , których udostępnienia zażądał w U rzędzie Miejskim w K. nie zostały mu wydane.

Organy administracji, za które należy uważać także organy rentowe działające na podstawie przepisów prawa, w tym kodeksu postępowania administracyjnego , są zobowiązany - zgodnie z zasadą z art. 7 k.p.a. i art. 77 § 1 k.p.a, z urzędu lub na wniosek stron podejmować wszelkie czynności niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli oraz w sposób wszechstronny i wnikliwy rozważyć cały zebrany w sprawie materiał dowodowy i dokonać prawidłowej oceny istnienia przesłanek warunkujących zastosowanie przepisu przewidującego możliwość przyznania określonego uprawnienia i zakresu owego uprawnienia.

W kontekście powyższego stwierdzić należy, że organy rentowe dysponują zdecydowanie większym aniżeli osoby ubezpieczone instrumentarium prawnym pozwalającym na dokonanie w sprawie niezbędnych ustaleń. Ubezpieczony składając wniosek do organu rentowego jednocześnie złożył pismo Urzędu Miasta K., iż konieczne dokumenty nie zostaną mu wydane. W tych okolicznościach organ rentowy winien przedsięwziąć stosowne kroki w celu wyjaśnienia wszystkich wątpliwości i pozyskania stosownych dokumentów. Organ rentowy nie uczynił zadość obowiązkom wynikającym z cytowanych wyżej przepisów prawa administracyjnego.

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd w pkt 1 wyroku zmienił zaskarżoną decyzję z dnia 14 grudnia 2012 r. w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu prawo do zwiększenia od 1 listopada 2012 r., tj. od daty złożenia pierwszego wniosku w sprawie.

Rozstrzygnięcie powyższe wydano w oparciu o treść art. 477 14 § 2 k.p.c.,

Na mocy przepisu art. 355 k.p.c. Sąd w punkcie 2 wyroku umorzył postępowanie w zakresie objętym decyzją z dnia 26 marca 2013 r.

SSO Karolina Chudzinska - Koczorowicz