Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 31.03.2014 roku zmodyfikowanym pismem złożonym na rozprawie w dniu 02.10.2014 roku powód P. W. działający przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o ustanowienie rozdzielności majątkowej pomiędzy małżonkami P. W. a pozwaną M. W. od dnia 02.12.2013 roku (data wniesienia przez pozwaną pozwu o rozwód), alternatywnie na wypadek nieuwzględnienia żądania z wniosku głównego o ustanowienie rozdzielności majątkowej stron od dnia 10.02.2014 roku ( data wyprowadzenia się żony z dziećmi) oraz z ostrożności procesowej o orzeczenie rozdzielności majątkowej z dniem wytoczenia powództwa w przypadku uznania przez Sąd braku podstaw do orzeczenia rozdzielności majątkowej z datą wsteczną / k. 1-2, 274, 285,302, 306/. W uzasadnieniu pozwu wskazał, że dnia 2 grudnia 2013r. pozwana złożyła pozew o rozwód, w dniu 10 lutego 2014r. wyprowadziła się z dziećmi z mieszkania powoda do wynajmowanego lokalu, zaciągnęła długi na karcie kredytowej na co najmniej 8.000 zł, ma też zadłużenie w opłatach za szkołę wyższą do której uczęszcza w kwocie 8.000 zł, jak tez zawarła szereg umów pożyczek na nieznaną powodowi kwotę; powód jest przedsiębiorcą , wspólnikiem spółki, nadto prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i nie może normalnie działać, bowiem w wielu przypadkach konieczna jest zgoda żony np. na otwarcie linii kredytowej, a z racji niemożności komunikacji taka zgoda nie może być wyrażona. Nadto, że pozwana jest niegospodarna i lekkomyślna, mając zadłużenia i otrzymując od powoda na zaspokojenie potrzeb rodziny 4.000 zł miesięcznie oraz swoje dochody na poziomie ok. 9.000 zł brutto.

W odpowiedzi na pozew pozwana M. W. działająca przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych /k. 24-37, 275, 302, 306/. W uzasadnieniu swojego stanowiska wskazała m.in. że brak jakichkolwiek przesłanek do uwzględnienia żądania, a pozew jest zemstą powoda za to, że wytoczyła powództwo o rozwód z żądaniem orzeczenia rozwodu z wyłącznej winy powoda i zażądała alimentów także na siebie. Wskazała, że mąż ją zdradzał, nie chciał pokazać jej wyników na nosicielstwo chorób wenerycznych, żądając jednocześnie pożycia fizycznego, więc zdecydowała się wyprowadzić od męża i wynająć mieszkanie. Nigdy też nie utrudniała mężowi prowadzenia działalności gospodarczej, zarządzał całym swoim zarobkiem, a także częścią zarobków pozwanej, które ta mu przekazywała w trakcie zgodnego pożycia małżonków. Nigdy mąż nie zwracał się do niej o wyrażenie zgody na jakąkolwiek decyzję jaką chciał podjąć. Długi wynikały z tego, że pozwany zaprzestał łożenia na rodzinę odpowiednich kwot, zaprzestał robienia zakupów dla dzieci. Pozwana deklarowała chęć współdziałania z powodem w zakresie zarządzania majątkiem wspólnym oraz podejmowania decyzji dotyczących jego firmy. Wskazała, że to powód trwoni majątek, wydając pieniądze na kochankę. Nadto nadużyciem prawa z art. 5 kc jest żądanie ustanowienia rozdzielności majątkowej przez małżonka, który dopuścił się zdrady małżeńskiej.

Prokurator zgłosił udział w niniejszej sprawie /k. 227wniósł o oddalenie powództwa popierając argumentację strony pozwanej /k. 285, 302, 306/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strony P. W. oraz M. W. zawarły związek małżeński w dniu 24.06.2006 roku przed Kierownikiem Urzędu Stanu Cywilnego w m. st. W. (odpis skrócony aktu małżeństwa k. 6). Ze związku małżeńskiego posiadają dwoje dzieci: córkę R. urodzoną (...) oraz syna F. urodzonego (...). Strony obowiązuje ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej.

Relacje między małżonkami układały się dobrze do 2008 roku, kiedy pozwana dowiedziała się o licznych zdradach męża, z uwagi na dobro rodziny dała jednak jeszcze szansę mężowi.

Powód P. W. od 2009 roku związany jest z (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, w której jest wiceprezesem oraz wspólnikiem (posiada 50 % udziałów) /wydruk KRS k. 13-16, 101-107/, spółka zajmuje się dystrybucją produktów do wentylacji i klimatyzacji. Od 22 kwietnia 2011 roku prowadzi również działalność gospodarczą pod firmą (...) w zakresie działalności agencji reklamowych /k. Wydruk z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej k. 12, 106/. Zarobki powoda wynosiły około 20 000 zł brutto (około 16 000 zł netto) /k. 221, 279/.

Pozwana M. W. od 07.05.2012 roku zatrudniona jest w (...) Sp. z o.o. na stanowisku Junior P. Manager za wynagrodzeniem 6 527,26 zł netto, w okresie od 02.06.2013 roku do 19.10.2013 roku przebywała na urlopie macierzyńskim, od 01.12.2013 roku do 25.01.2014 roku przebywała na urlopie rodzicielskim /zaświadczenia k. 98-99, 312-313, akta XXIV C k. 65-66/, otrzymywała wówczas 60% wynagrodzenia (około 3500 zł).

Małżonkowie do momentu rozstania żyli na bardzo wysokim poziomie /zeznania świadka M. L. k. 276/. Strony w trakcie trwania małżeństwa rozliczały się wspólnie z Urzędem Skarbowym jeden lub dwa razy na początku małżeństwa, od wielu lat rozliczają się oddzielnie /k. 306/. Pozwana wspierała powoda w jego karierze zawodowej przy zakładaniu firmy, zajmowała się wówczas domem i dziećmi /k. 276/. W 2012 roku pozwana wyraziła zgodę na zawarcie kredytu obrotowego dla firmy (...), w 2013 roku powód zaciągnął kredyt konsumpcyjny na kwotę 100 000 zł na swoim koncie w M., gdzie również była potrzebna zgoda małżonka, pozwana wyraziła wówczas zgodę na zaciągnięcie kredytu /k. 220/. Strony miały oddzielne rachunki bankowe, na które wpływały ich dochody. Pozwana na konto męża wpłacała część swojego wynagrodzenia (w różnych kwotach do 3000 zł k. 303/, co stanowiło jej udział w kosztach utrzymania mieszkania powoda i prowadzenia wspólnie gospodarstwa domowego, ostatnio wpłaty takiej dokonała w październiku 2013 roku /k. 282/. Powód również sam podjął decyzję odnośnie remontu całego swojego mieszkania.

Od połowy 2013 roku w związku z późnymi powrotami męża do domu pozwana nabrała podejrzeń, że powód ponownie zaczął ją zdradzać. Swoje podejrzenia potwierdziła zatrudniając prywatnego detektywa, który odkrył romans powoda z jego pracownicą E. M.. Powódka znalazła również wśród rzeczy męża skierowanie na badania w kierunku HIV, kiły i rzeżączki /k. 90-91/.

W październiku 2013 roku pozwana podjęła (...) Studium (...), którego koszt wynosił 14 750 zł za rok, 1850 zł miesięcznie /k. 222, zaświadczenie k. 124 akt rozwodowych XXIV C 1360/13/. Powód nie wyrażał zgody na podjęcie studiów podyplomowych przez pozwaną, gdyż obarczeni byli wówczas kosztami remontu. Powód zarzucał pozwanej, iż w trakcie przygotowania do rozwodu zaciągnęła w/w zobowiązanie.

W dniu 02 grudnia 2013 roku pozwana M. W. w związku z dowodami potwierdzającymi zdradę męża wytoczyła powództwo o rozwód wnosząc w pozwie o orzeczenie rozwodu z wyłącznej winy męża. Przed Sądem Okręgowym w Warszawie toczy się sprawa rozwodowa XXIV C 1360/13. Pozwany okoliczność pozostawania w relacji pozamałżeńskiej od października 2013 roku potwierdził w odpowiedzi na pozew rozwodowy /k. 233 przedmiotowych akt, k. 145 akt XXIV C 1360/13/. W związku z zachowaniem powoda, który podejmował działania, w wyniku, których pozwana czuła się zmuszana do podejmowania współżycia z mężem (czuła się napastowania psychicznie i fizycznie) /zeznania świadka M. L. k. 276/, M. W. w dniu 10.02.2014 roku wyprowadziła się z mieszkania przy ulicy (...) stanowiącego majątek osobisty powoda zabierając ze sobą część ruchomości (odkurzacz, żelazko, deskę do prasowania, telewizor, play station, mały stoliczek) stanowiących majątek wspólny stron. Powódka zamieszkała z dziećmi w wynajętym mieszkaniu o powierzchni użytkowej 91,02 m2, którego czynsz wynosi 2455,75 zł miesięcznie plus zaliczki na wspólnotę 544,25 zł –łącznie 3000 zł (kopia umowy najmu k. 178-183/. Powód zarzucał pozwanej, że w wyniku jej wyprowadzki musiał zakupić ruchomości potrzebne do prowadzenia domu (garnki, sztućce, patelnie, ręczniki, czajnik) na co wydał 30 000 zł /k. 281/.

Powód od wniesienia przez pozwaną sprawy rozwodowej przestał ją wspierać finansowo i nie dokładał się do utrzymania pozwanej oraz jej dzieci, przestał kupować im ubrania, odmówił opłacenia córce psychologa oraz szczepionki dla syna /k. 222/. Jedynie raz zrobił zakupy żywieniowe oraz opłacił opiekunkę /k. 283/. Pozwana z zasiłku macierzyńskiego otrzymywała wówczas kwotę 3500 zł netto miesięcznie, musiała również znaleźć mieszkanie, opłacić czesne w szkole, zapłacić za obozy córki, w związku z powyższym zaciągnęła pożyczki u znajomych i rodziny (w tym u M. L. w łącznej kwocie 2000 zł zaciągnięte od września 2013 roku do lutego 2014 roku k. 278) , które przeznaczyła m.in. na jedzenie, na szczepionki dla syna. Od marca 2014 roku pozwana otrzymuje pensję w pełnej wysokości.

Postanowieniem z dnia 26 marca 2014 roku w sprawie XXIV C 1360/13 Sąd Okręgowy w Warszawie w sprawie rozwodowej stron zabezpieczył powództwo poprzez zobowiązanie P. W. do łożenia na utrzymanie małoletnich R. W. oraz na rzecz małoletniego F. W. kwot po 3000 zł miesięcznie na każde dziecko oraz na rzecz żony M. W. alimentów w kwocie po 1000 złotych miesięcznie /kopia postanowienia z dnia 26.03.2014 roku w sprawie XXIV C 1360/13 k. 188-196, k 337-349/. W wyniku zażalenia Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 21 lipca 2014 roku (I Acz 1060/14) zmienił postanowienie zabezpieczające oddalając wniosek o zobowiązanie powoda do łożenia na zaspokajanie potrzeb pozwanej /k. 349-358/.

W czerwcu 2014 roku pozwana ukończyła studium podyplomowe, opłaciła tez zaległe raty czesnego za studium /k. 305/.

Od chwili, gdy strony pozostają w konflikcie (tj. od złożenia pozwu rozwodowego) nie zaistniała sytuacja, żeby powód zwrócił się do pozwanej o wyrażenie zgody na zawarcie kredytu /k. 220/. Strony samodzielnie podejmują decyzje odnośnie swoich wydatków, nie mają kontroli nad wydatkami drugiej strony /k. 281/. Porozumiewają się ze sobą głównie drogą elektroniczną za pomocą maili bądź smsów, poruszane kwestie dotyczą głównie ich małoletnich dzieci. Majątek wspólny stron stanowią oszczędności oraz ruchomości zakupione do mieszkania przy ulicy (...) w trakcie trwania małżeństwa a także dochody za pracę małżonków.

Pozwana aktualnie nie ma zadłużeń na karcie kredytowej, spłaciła również zadłużenia u znajomych /k. 222/ oraz za studia podyplomowe /k. 305/. Pozwana podnosiła, że w związku z rozstaniem z mężem znalazła się w gorszej sytuacji finansowej od powoda. Wskazywała, że ustanowienie rozdzielności majątkowej- tym bardziej z datą wsteczną- byłoby dla niej niekorzystne, gdyż suma z podziału majątku wspólnego byłaby mniejsza. Zdaniem pozwanej powód w dalszym ciągu zarabia 17 000- 19000 zł netto. Pozwana nie posiada majątku osobistego.

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o materiał dowody zgromadzony w aktach w tym: zeznań stron /k. 220-222, 278-285, 303-306/, zeznania świadka M. L. /k. 276-278/ oraz akt sprawy XXIV C 1360/13

Sąd zważył co następuje:

Powództwo podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 52 k.r.i.o: „z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej. Rozdzielność majątkowa powstaje z dniem oznaczonym w wyroku, który ją ustanawia. W wyjątkowych wypadkach sąd może ustanowić rozdzielność majątkową z dniem wcześniejszym niż dzień wytoczenia powództwa, w szczególności, jeśli małżonkowie żyli w rozłączeniu.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 4 listopada 2004 r. V CK 215/04 „ważnym powodem, w rozumieniu art. 52 § 1 k.r.o., może być separacja małżonków, uniemożliwiająca im współdziałanie w zarządzie majątkiem wspólnym. Sytuacja taka stwarza bowiem z reguły zagrożenie interesów majątkowych jednego lub nawet obojga małżonków. W sprawie o roszczenie określone w art. 52 k.r.o. decydujące znaczenie mają zatem kwestie czysto majątkowe i możliwość porozumienia małżonków w sprawach związanych z zarządem ich majątkiem” (LEX nr 277885).

Bezspornie strony w niniejszej sprawie pozostają w separacji faktycznej od dnia 10.02.2014 roku. Należy jednak wskazać, że pozwana decyzję o wyprowadzce z mieszkania powoda podjęła w wyniku jego zachowania. Powód zdradzał żonę, pozwana miała powody obawiać się, że jest nosicielem chorób przenoszonych droga płciową (znalazła skierowanie powoda na badania na HIV oraz na choroby weneryczne k. 90-91), tymczasem powód nakłaniał ją do współżycia, pozwana czuła się nękana psychicznie i fizycznie co potwierdzają zeznania świadka M. L.. Musiała więc podjąć decyzję o wyprowadzce z mieszkania, które stanowiło osobisty majątek powoda. W tym miejscu należy przypomnieć Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 stycznia 2000 roku w sprawie II CKN 662/98 zgodnie z którym: „Zniesienie wspólności ustawowej w warunkach separacji faktycznej, będącej wynikiem rozkładu pożycia małżeńskiego wywołanego zachowaniami jednego z małżonków, przy jednoczesnym zachowaniu przez każdego z małżonków możliwości zarządzania majątkiem wspólnym, jest sprzeczne z dobrem rodziny”. W ocenie Sądu rozkład pożycia małżeńskiego oraz separacja faktyczna stron zostały wywołane zachowaniem powoda, który zdradzał żonę, co przyznał w sprawie rozwodowej oraz jego zachowaniem w stosunku do niej po wytoczeniu powództwa rozwodowego.

Strony pozostają ze sobą w konflikcie od daty wniesienia pozwu rozwodowego przez pozwaną, porozumiewają się ze sobą jedynie drogą elektroniczną poprzez e-maile oraz smsy. Należy jednak wskazać, że kwestie sporne dotyczą głównie spraw okołorozwodowych oraz spraw dotyczących ich małoletnich dzieci. Powód nie wykazał, że pozwana utrudnia mu zarząd majątkiem wspólnym stron. Przede wszystkim strony oprócz oszczędności bliżej nieokreślonej wartości, ruchomości nabytych do mieszkania powoda nie posiadają majątku wspólnego. Od dnia wniesienia pozwu rozwodowego nie było sytuacji, że powód zwracał się do żony o wyrażenie zgody na dokonanie jakieś czynności związanej z działalnością gospodarczą (np. zaciągnięcie kredytu), pozwana w toku sprawy deklarowała chęć współpracy z powodem twierdząc, iż gdyby dostała od powoda maila w tej sprawie szybko wyraziła by zgodę. W związku z tym Sąd stwierdził, że powód zgodnie z art. 6 k.c. nie udowodnił faktu, z którego wywodzi skutki prawne.

Odwołując się do kolejnego zarzutu powoda odnośnie niegospodarności żony, która zaciąga zobowiązania, przez co powód obawia się ewentualnych postępowań egzekucyjnych, argument ten również nie został przez niego udowodniony w myśl art. 6 k.c. Brak w aktach sprawy dowodu, iż pozwana zaciągnęła zadłużenie w kwocie 8000 zł na karcie debetowej. Zaciągnięte zaś zadłużenia w związku z podjęciem studium podyplomowego oraz u znajomych i rodziny już spłaciła. Należy wskazać, że pozwana Studium (...) podjęła przed wytoczeniem powództwa o rozwód nie było to obciążenie finansowe, o którym pozwany dowiedział się w toku sprawy rozwodowej. Odnośnie zaś pożyczek od rodziny i przyjaciół należy wskazać, że pozwana będąc na urlopie rodzicielskim do lutego 2014 roku dostawała jedynie 60 % wynagrodzenia, została przez zachowanie pozwanego zmuszona do opuszczenia z dziećmi mieszkania, pozwany w związku z wytoczeniem przez nią sprawy o rozwód nie wspomagał jej finansowo do marca 2014 roku (do momentu wydania postanowienia zabezpieczającego przez Sąd Okręgowy), pozwana zmuszona więc była zaciągnąć pożyczki na życie oraz na wydatki na dzieci, co w jej sytuacji w tamtym okresie wydaje się zasadne. Aktualnie pozwana nie ma zadłużeń. Wręcz przeciwnie w niniejszej sprawie strona przeciwna wykazała, że to powód wykazał się niegospodarnością wydatkując m.in. pieniądze na swoją konkubinę.

Dodatkowo w ocenie Sądu ustanowienie rozdzielności małżeńskiej byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego (art. 5 k.c.). Domaganie się przez powoda rozdzielności majątkowej w sytuacji, gdy zdradzał żonę przez co wytoczyła ona powództwo rozwodowe oraz w wyniku czego jej sytuacja ekonomiczna uległa pogorszeniu stanowi zdaniem Sądu nadużycie prawa. Pozwana w wyniku zachowania powoda wyprowadziła się , pod jej opieką jest dwójka małoletnich dzieci stron w wieku 10 lat oraz 1 rok i 8 miesięcy, między stronami jest też duża dysproporcja w zarobkach, pozwana dotychczas żyła z powodem na wysokim poziomie. Pozwana nie ma własnego mieszkania. W ocenie Sądu wystąpienie separacji faktycznej, która nastąpiła na skutek zachowania powoda nie może nieść ujemnych konsekwencji w stosunku do pozwanej.

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji- nie znajdując żadnych ważnych powodów do ustanowienia rozdzielności majątkowej.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. zasądzając od powoda P. W. na rzecz pozwanej M. W. kwotę 360 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Wynagrodzenie adwokata ustalono na podstawie § 7 ust. 1 pkt. 9 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.