Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 550/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 19 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Wojciech Vogt (spr.)

Sędziowie:

SSO Jacek Chmura

SSO Barbara Mokras

Protokolant:

st. sekr. sąd. Jolanta Bąk

po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2017r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa E. G.

przeciwko (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Krotoszynie

z dnia 28 czerwca 2016r. sygn. akt I C 1089/15

1. oddala apelację,

2. zasądza od pozwanego (...) S.A. w W. na rzecz powódki E. G. kwotę 1200 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu odwoławczym.

SSO Barbara Mokras SSO Wojciech Vogt SSO Jacek Chmura

II Ca 550/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 16 lipca 2015 r. powódka E. G. wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. w W. kwoty 12.471,73 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 14.04.2015r. do dnia zapłaty. Ponadto wniosła o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda zwrotu kosztów procesu, w tym zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

Pismem procesowym z 21.04.2016r. powódka rozszerzyła żądanie pozwu domagając się zapłaty kwoty 13.860,49 zł.

Sąd Rejonowy w Krotoszynie wyrokiem z dnia 28 czerwca 2016 r. zasądził od pozwanego (...) S. A. z siedziba w W. na rzecz powódki E. G. kwotę 13.860,49 zł wraz z odsetkami od kwoty:

- 12.471,73 z ustawowymi od dnia 14.4.2015 r. do dnia 31.12.2015 r.,

- 12.471,73 zł z ustawowymi za opóźnienie od dnia 1.1.2016 r.,

- 1.388,76 z ustawowymi za opóźnienie od dnia 25.5.2016 r.

i orzekł o kosztach postępowania.

Apelację do tego rozstrzygnięcia złożył pozwany zaskarżając wyrok w części zasądzającej na rzecz powódki kwotę 5.474.01 zł z zasądzonymi odsetkami oraz w zakresie kosztów procesu w stosunku do zaskarżonego zakresu.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła :

- naruszenie przepisów prawa materialnego poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie tj.: art. 361 § 2 k.c. w zw. z art. 363 § 1 k.c. polegające na przyjęciu, iż zostały spełnione przesłanki przyznania odszkodowania z tytułu szkody w pojeździe w zasądzonej kwocie z ustawowymi odsetkami,

- naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 233 § 1 k.p.c. poprzez wydanie orzeczenia wbrew doświadczeniu życiowemu i uznanie, że do naprawy pojazdu powódki należy użyć wyłącznie oryginalnych części z logiem producenta podczas gdy pojazd posiadał uszkodzenia nie związane ze szkodą, co skutkowało zasądzeniem na rzecz powódki odszkodowania także w zaskarżonej wysokości.

W oparciu o te zarzuty wniosła o zmianę wyroku w zaskarżonej części i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

Powódka wniosła o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy w całości podziela ustalenia faktyczne i rozważania dokonane przez Sąd Rejonowy i uznaje je za własne. W takiej sytuacji gdy sąd odwoławczy orzeka na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w pierwszej instancji i aprobuje dotychczasowe ustalenia, nie musi ich powtarzać (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2007 r., II CSK 18/07, Lex nr 966804; orzeczenie Sadu Najwyższego z dnia 13 grudnia 1935 r., C III 680/34. Zb. Urz. 1936, poz. 379, z dnia 14 lutego 1938 r.., C II 21172/37, Przegląd Sądowy 1938, poz. 380 i z dnia 19 listopada 1998 r., III CKN 792/98, OSNC 1999, nr 4, poz. 83; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 marca 2006 r., I CSK 147/05).

Sąd Rejonowy ustalił wartość jak i zakres szkody w oparciu o opinie biegłego inż. M. O. złożoną do akt sprawy. Biegły wyraźnie wskazał w oparciu o jakie dokumenty ustalił zakres szkody w pojeździe powódki i ten zakres jest zgodny z protokołem szkody w pojeździe i dokumentacja fotograficzna. Gdy chodzi o zakres ustalonej szkody strona pozwana nie kwestionowała w postępowaniu przed sądem I instancji przedmiotowej opinii biegłego. Wniosła jedynie o jej uzupełnienie odnośnie wartości przy użyciu części zamiennych oryginalnych.

Podnoszenie obecnie w apelacji, że pojazd posiadał uszkodzenia nie związane ze szkodą nie może skutkować uznaniem tego zarzutu za zasadny. Pozwany bowiem musiałby podnieść – a tego nie twierdzi – że uszkodzenia te mimo, że nie związane ze szkodą zostały ocenione jako wchodzące w skład szkody.

Sąd Rejonowy nie naruszył również prawa materialnego ustalając wysokość zasądzonego odszkodowania.

Należy pamiętać, że Sąd Najwyższy w uchwale 7 sędziów z dnia 12 kwietnia 2012 r. przyjął, że zakład ubezpieczeń zobowiązany jest na żądanie poszkodowanego do wypłaty, w ramach odpowiedzialności z tytułu ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego, odszkodowania obejmującego celowe i ekonomicznie uzasadnione koszty nowych części i materiałów służących do naprawy uszkodzonego pojazdu. Mogą to być koszty związane ze stosowaniem części oryginalnych pochodzących z sieci dealerskiej. Jeżeli jednak ubezpieczyciel wykaże, że prowadzi to do wzrostu wartości pojazdu, odszkodowanie może ulec obniżeniu o kwotę odpowiadającą temu wzrostowi ( III CZP 80/11).

W uzasadnieniu powyższego orzeczenia Sąd Najwyższy podkreślił, że poszkodowany ma prawo nabyć części samochodowe, które pochodzą z pewnego źródła i w związku z tym mają gwarantowaną jakość, zapewniającą bezpieczeństwo pojazdu po jego naprawie. Najpewniej kryteria te spełniają części oryginalne i zgodne z technologią producenta.

Sąd Rejonowy trafnie więc podzielił opinię biegłego, który wskazał, że naprawa pojazdu wykonana w oparciu o części oryginalne i zgodnie z technologią producenta pojazdu, przedmiotowy pojazd przywróci do stanu sprzed zdarzenia, a naprawa tymi częściami nie wpłynie na jego wartość sprzed zdarzenia.

Reasumując należy stwierdzić, że poszkodowany ma prawa naprawić pojazd stosując najlepsze części i najdroższe jeżeli przywracają one pojazd do stanu sprzed zdarzenia. Jeśli jednak – ale tu już ciężar dowodu przechodzi na pozwanego – w wyniku takiej naprawy w oparciu o najlepsze części wartość pojazdu wzrośnie w stosunku do wartości sprzed wypadku, to przedmiotowa różnica nie będzie zrekompensowana.

Mając powyższe na uwadze należało, zgodnie z art. 385 k.p.c., orzec jak w sentencji. O kosztach orzeczono zgodnie z art. 98 k.p.c.

Jacek Chmura Wojciech Vogt Barbara Mokras

II Ca 550/16

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE