Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 537/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 19 stycznia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Wojciech Vogt (spr.)

Sędziowie:

SSO Jacek Chmura

SSO Barbara Mokras

Protokolant:

st. sekr. sąd. Jolanta Bąk

po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2017r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa S. D. i W. M.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w S.

przy udziale interwenienta ubocznego po stronie pozwanej E. M.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Jarocinie

z dnia 13 czerwca 2016r. sygn. akt I C 1/14

1. oddala apelację,

2. zasądza od (...) S.A. z siedzibą w S. na rzecz S. D. reprezentowanego przez matkę M. D. kwotę 2400 zł i na rzecz W. M. kwotę 2400 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym.

SSO Barbara Mokras SSO Wojciech Vogt SSO Jacek Chmura

II Ca 537/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 27 grudnia 2014r. powodowie S. D. i W. D. wnieśli o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w S. na swoją rzecz:

- S. D. kwoty 45 000 zł tytułem zadośćuczynienia, 500 zł tytułem renty płatnej z góry do dnia 10 każdego miesiąca począwszy od grudnia 2013r. do rąk ustawowego opiekuna prawnego, 12 500 zł tytułem skapitalizowanej renty od dnia 1 listopada 201 Ir. Do dnia /toczenia powództwa

- W. D. kwoty 45 000 zł tytułem zadośćuczynienia, 500 zł tytułem renty płatnej z góry do dnia 10 każdego miesiąca począwszy od grudnia 2013r. do rąk ustawowego opiekuna prawnego, 12 500 zł tytułem skapitalizowanej renty od dnia 1 listopada 201 Ir. Do dnia ^toczenia powództwa.

Pismem z dnia 22 kwietnia 2014r. E. M. zgłosił przystąpienie do sprawy w charakterze interwenienta ubocznego.

W piśmie procesowym z dnia 29 lutego 2016r. powodowie zmienili żądanie pozwu w ten sposób, iż wnieśli o zasądzenie kwot po 55 000 zł tytułem zadośćuczynienia, a ponadto powód domaga się zasądzenia renty w wysokości 350 zł miesięcznie począwszy od grudnia 2013r. i kwoty 7 500 zł tytułem skapitalizowanej renty od dnia 1 listopada 2011r. do dnia wytoczenia powództwa, a powódka skapitalizowanej renty w wysokości 7 500 zł za okres od dnia 1 listopada 2011r. do dnia wytoczenia powództwa oraz w wysokości 6 650 zł od grudnia 2013r. do czerwca 2015r.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Sąd Rejonowy w Jarocinie wyrokiem z dnia 13 czerwca 2016 r. zasądził od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w S. na rzecz powodów:

- S. D. kwotę 25.000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 22 stycznia 2012 r.

- W. M. kwotę 25.000 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 22 stycznia 2012 r.

Oddalił powództwo w pozostałym zakresie i orzekł o kosztach postępowania.

Apelację od tego rozstrzygnięcia złożył pozwany zaskarżając wyrok w części:

- w punkcie 1 podpunkt a) w części ponad zasądzoną od pozwanego na rzecz powoda S. D. kwotę 15 000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 22.01.2012 r. do dnia zapłaty tj. co do kwoty 10 000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 22.01.2012 r. do dnia zapłaty,

- w punkcie 1 podpunkt b) w części ponad zasądzoną od pozwanego na rzecz powódki W. M. kwotę 15 000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 22.01.2012 r. do dnia zapłaty tj. co do kwoty 10 000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 2.01.2012 r. do dnia zapłaty,

- w punkcie 3 podpunkt a) i podpunkt b) rozstrzygający o kosztach procesu w całości.

Skarżonemu wyrokowi zarzucił:

I. naruszenie prawa procesowego tj. art. 233 k.p.c., 187 § 1 i art. 229 k.p.c. poprzez pominięcie, że okolicznością między stronami bezsporną w toku niniejszego postępowania był wymiar przyczynienia zmarłego J. D. (1), a Sąd prowadzi postępowanie dowodowe i rozstrzyga między stronami jedynie okoliczności sporne. Tym samym nieuzasadnione było przyjęcie przez Sąd I instancji 25 % przyczynienia, gdy tymczasem zebrany w sprawie materiał dowodowy winien doprowadzić do ustalenia, że okolicznością między stronami bezsporną było ustalenie przyczynienia na poziomie 50 %,

II. naruszenie przepisów prawa materialnego, art. 822 k.c., art.

III. 446 § 4 k.c. poprzez przyjęcie, że każdemu z powodów należna jest zapłata kwoty po 25 000,00zł tytułem zadośćuczynienia przy uwzględnieniu 25 % przyczynienia się J. D. (2) gdy tymczasem niesporny wymiar przyczynienia winien wynosić 50 % co winno doprowadzić Sąd I instancji do zasądzenia na rzecz każdego z powodów kwoty zadośćuczynienia po 15 000,00zł.

W oparciu o te zarzuty wniósł o zmianę orzeczenia w zaskarżonej części i za sadzenie kosztów za drugą instancję.

Powodowie wnieśli o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy w całości podziela ustalenia faktyczne i rozważania dokonane przez Sąd Rejonowy i uznaje je za własne. W takiej sytuacji gdy sąd odwoławczy orzeka na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w pierwszej instancji i aprobuje dotychczasowe ustalenia, nie musi ich powtarzać (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2007 r., II CSK 18/07, Lex nr 966804; orzeczenie Sadu Najwyższego z dnia 13 grudnia 1935 r., C III 680/34. Zb. Urz. 1936, poz. 379, z dnia 14 lutego 1938 r.., C II 21172/37, Przegląd Sądowy 1938, poz. 380 i z dnia 19 listopada 1998 r., III CKN 792/98, OSNC 1999, nr 4, poz. 83; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 marca 2006 r., I CSK 147/05).

Sąd Rejonowy w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia – wbrew zarzutom zawartym w apelacji – nie wskazał, że J. D. (2) swoim zachowaniem przyczynił się do powstania szkody w wysokości 25 %. Sad Rejonowy podał, że w orzecznictwie zajmowane jest stanowisk, które Sąd w niniejszej sprawie podziela, że ustalenia przyczynienia na poziomie 25 % jest adekwatne w sytuacji, gdy uszczerbku w wypadku komunikacyjnym doznała osoba, która zgodziła się na jazdę z nietrzeźwym kierowcą. W tym zakresie przytoczył dwa orzeczenia Sądu Najwyższego – II CKN 213/97 i III CKN 606/00. Następnie wskazał, że należne zadośćuczynienie podlega obniżeniu o 25 %, co daje kwotę po 30.000 zł.

Prawdą jest, że powodowie w pozwie wyraźnie wskazali, że nie kwestionują przyjętego przez stronę pozwaną 50% przyczynienia zmarłego do zaistniałego zdarzenia (k-7 akt).

Sąd Rejonowy nie ustalił w jakim procencie J. D. (2) przyczynił się do zaistniałej szkody. Wobec tego, że okoliczność ta była niesporna Sąd Okręgowy ustala, że przyczynił się on w 50% do zaistniałej szkody.

Sąd Okręgowy zaakceptował również ustalenie Sądu Rejonowego, że powodom należy się zadośćuczynienie w wysokości po 40.000 zł i że podlega ono obniżeniu o 25 % mimo, że J. D. (1) przyczynił się do powstania szkody w 50 %

Należy wyraźnie podkreślić, że stopień przyczynienia się do powstania szkody – w niniejszej sprawie przyczynienie się J. D. (2) obciąża powodów jako pośrednio poszkodowanych – nie decyduje o wysokości zmniejszenia odszkodowania. Procent przyczynienia nie jest wyłącznym kryterium miarkowania odszkodowania. Wynika to bezpośrednio z art. 362 k.c., który wskazuje, w wypadku przyczynienia się do szkody obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza do stopnia winy obu stron. Obowiązek ten nie ulega zmniejszeniu o % wynikający z przyczynienia się.

Sąd Rejonowy nie naruszył więc ani prawa materialnego ani procesowego zmniejszając obowiązek naprawienia szkody o 25%, przy przyczynieniu 50%. Wina bowiem sprawcy szkody była niewątpliwie większa niż J. D. (2). Sprawca kierował pojazdem i to jego nieodpowiedzialne zachowanie doprowadziło do nieszczęśliwego zdarzenia. Obniżenie więc wysokości zadośćuczynienia o 25% jest w pełni uzasadnione okolicznościami sprawy (por. orzeczenia SN: IV CSK 118/06; IV CSK 241/09; I CKN 82/96; IV CSK 228/08 i wyrok S.A. w Katowicach I A Ca 504/14)

Mając na uwadze powyższe okoliczności należało, zgodnie z art. 385 k.p.c., orzec jak w sentencji. O kosztach orzeczono zgodnie z art. 98 k.p.c.

Jacek Chmura Wojciech Vogt Barbara Mokras

II Ca 537/16

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE