Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV P 108/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 stycznia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Człuchowie IV Wydział Pracy

w składzie następującym:

Przewodniczący:

Sędzia Sądu Rejonowego Marek Osowicki

Ławnicy:

Sonia Klonowska , Tadeusz Dymnicki

Protokolant:

sekretarz sądowy Anna Górska

po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2017 r. w Człuchowie

sprawy z powództwa M. M. (1)

przeciwko (...) S.A. w C.

o odszkodowanie

I.  zasądza od pozwanego (...) S.A. w C. na rzecz powódki M.

M. kwotę 12 300,00 zł (dwanaście tysięcy trzysta złotych 00/100) wraz z

ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 19 września 2016 r. do dnia zapłaty.

II.  Zasądza od pozwanego (...) S.A. w C. na rzecz powódki M.

M. kwotę 360 zł tytułem kosztów procesu .

III.  Wyrokowi w punkcie pierwszym nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 4 100 zł.

IV.  Nakazuje ściągnąć od pozwanego (...) S.A. w C. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Człuchowie kwotę 615,00 zł tytułem kosztów sądowych.

Sygn. akt IV P 108/16

UZASADNIENIE

Pełnomocnik powódki M. M. (1) wniósł przeciwko (...) S.A. w C. o zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki odszkodowania w wysokości 12.300 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem oraz zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego wg spisu lub norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik powódki wskazał, że pismem z dnia 12 września 2016r. i w tym dniu otrzymanym przez powódkę, pozwana wypowiedziała jej łączącą strony umowę o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, jako przyczynę wskazując likwidację zajmowanego przez powódkę stanowiska pracy tj. asystenta zarządu w związku ze zmianą obszaru operacyjnego. W ocenie powódki przyczyna wskazana w wypowiedzeniu jest nieprawdziwa, gdyż do likwidacji stanowiska asystenta zarządu nie doszło, zwłaszcza że nie jest znany powódce żaden dokument – uchwała Zarządu Spółki, którą dokonano by zmiany struktury organizacyjnej poprzez likwidację zajmowanego przez nią stanowiska, jak również nie wskazano komu powódka miała by przekazać swoje obowiązki.

Pełnomocnik pozwanej spółki w sprzeciwie od nakazu zapłaty wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa według norm przepisanych. W uzasadnieniu sprzeciwu podniósł, iż do sierpnia 2016 r. w Zakładzie (...) na stałe przebywał jeden członków zarządu pozwanej spółki – pan A. S. – pełniący funkcję wiceprezesa zarządu. Powyższe implikowało konieczność posiadania pracownika świadczącego pracę polegającą na obsłudze biura zarządu także w Zakładzie (...). Niemniej wobec podjęcia przez Radę Nadzorczą (...) S.A. w C. decyzji o odwołaniu wiceprezesa zarządu spółki, odpadła konieczność posiadania w Zakładzie (...) pracownika, który był zatrudniony do obsługi zarządu. Decyzja ta była zasadna tym bardziej, że aktualny zarząd spółki (pozwanej) faktycznie przebywa w W., gdzie od kilku lat funkcjonuje sekretariat zajmujący się obsługą zarządu. W żadnym innym zakładzie pozwanej nie funkcjonowało stanowisko asystentki zarządu, podjęto decyzję o likwidacji stanowiska pracy powódki. Rozwiązanie z pracownikiem umowy o pracę z powodu likwidacji stanowiska pracy nie wymaga uzasadnienia w postaci wskazania pracownikowi kryteriów doboru osoby, z którą umowa o pracę została rozwiązana.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka M. M. (1) była zatrudniona przez pozwaną spółkę (...) S.A. w C. na podstawie umowy o pracę od 1.03.2006 r. ostatnio na czas nieokreślony na stanowisku asystentki zarządu. Do zadań powódki należało podejmowanie wszelkich czynności w zakresie bieżącej obsługi zarządu pozwanej spółki oraz obsługi sekretariatu zarządu spółki.

(dowód: akta osobowe powódki).

Powódka 2.04.2013 r. podpisała przyjęcie do wiadomości karty opisu stanowiska pracy na stanowisku asystentki zarządu określający jej podstawowe zadania i obowiązki.

(dowód: k. 48-51).

W grudniu 2015 r. w pozwanej spółce została zatrudniona A. E. na stanowisku sekretarki, która pracowała w tym samym biurze co powódka. Powódka była jej bezpośrednim przełożonym i pomagała powódce gdy była obciążona i zastępowała ją podczas nieobecności. Od listopada 2016 r. A. E. podpisała kartę stanowiska asystentki dyrektora.

(dowód: karta opisu stanowiska pracy sekretarki k.52-53, zeznania świadków k.80-82. A.E. od 00:33:51 do 00:56:36, U.K. od 00:59:22 do 01:16:42, M.B. od 00:07:58 do 00:09:53, schemat organizacyjny z 4.11.2015 r. k.9 i 13).

Uchwałą Rady nadzorczej spółki (...) S.A. w C. nr 56/08/2016 r. z dniem 17.08.2016 r. odwołano wiceprezesa zarządu pozwanej spółki (...).

(dowód: uchwała k.54).

Uchwała Zarządu z 1.09.2016 r. w sprawie wprowadzenia nowego schematu organizacyjnego spółki w załączniku nr 3 przewidziano w zakładzie w C. jedynie stanowisko asystenta dyrektora, natomiast w załączniku nr 2 (...) S.AO. Operacyjny w dalszym ciągu przewidziano stanowisko asystenta zarządu.

(dowód: schemat organizacyjny pozwanej spółki k.61-67).

Pozwana spółka pismem z 12 września 2016r. doręczonym powódce tego samego dnia, wypowiedziała jej łączącą strony umowę o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, jako przyczynę wskazując likwidację zajmowanego przez powódkę stanowiska pracy tj. asystenta zarządu w związku z reorganizacją obszaru operacyjnego.

(dowód: akta osobowe powódki cz. C, k. 1 wypowiedzenie umowy o pracę).

W pozwanej spółce od 1.10.2016 r. zastała zatrudniona M. B. na stanowisku kierownika biura zarządu w W., do której obowiązków należy obsługa giełdy i zarządu pozwanej spółki pod względem merytorycznym. W W. zawsze była zatrudniona sekretarka.

(dowód: zeznania świadka k.80-81 M.B. od 00:10:40 do 00:30:55).

Zarząd pozwanej spółki w W. miał i ma obsługę administracyjną.

(dowód: zeznania świadka k.80 M.B. od 00:10:40 do 00:14:00).

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Przepisy prawa pracy wymagają by wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony: po pierwsze nie naruszało przepisów o wypowiadaniu umów o pracę, po drugie by było uzasadnione - dyspozycja art. 45 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks Pracy (tekst jednolity Dz.U. 1998, Nr 21, poz.94 z zmianami).

Obowiązujące prawo pracy kształtuje powszechną ochronę przed wypowiedzeniem umowy o pracę na czas nieokreślony ( art. 45 k.p. ) . Decyzję w sprawie rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę z zachowaniem przepisów podejmuje pracodawca . Pracownicy chronieni są jednak przed samowolnym wypowiadaniem umów o pracę , albowiem oświadczenie woli pracodawcy w tym zakresie może być dokonane tylko z uzasadnionych powodów (tak: prof. Ludwik Florek w Kodeks Pracy. Komentarz pod red. prof. Tadeusza Zielińskiego , Dom Wydawniczy ABC , W-wa 2003 , s.346-348).

Zgodnie z przepisem art. 30 § 4 k.p., w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu pracownikowi umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie, przy czym wbrew literalnemu brzmieniu przepisu, wskazanie przyczyny jest nie tylko powinnością pracodawcy, lecz jego obowiązkiem. Ponadto przyczyna rozwiązania umowy o pracę musi być rzeczywista i konkretna.

Przy ocenie obowiązku pracodawcy przewidzianego w art. 30 § 4 k.p. nie można pominąć celu, dla którego przepis ten został wprowadzony. Chodzi mianowicie o to, by pracownik wiedział, czy i jakie zarzuty stawia mu pracodawca lub czym kierował się przy podejmowaniu określonej decyzji personalnej, a sąd pracy - żeby badał i oceniał te fakty i okoliczności, które zadecydowały o wypowiedzeniu umowy.

Postępowanie przed sądem pracy toczy się w granicach zakreślonych przyczyną podaną w wypowiedzeniu. Sąd powinien dokonać oceny zasadności przyczyny wypowiedzenia w granicach przyczyn podanych pracownikowi przez pracodawcę (wyrok SN z 10.11.1998 r., I PKN 434/98, OSNAPiUS Nr 21/1999, poz. 688.).

Sąd podziela stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w wyroku z 19 lutego 1999 r. (I PKN 571/98 , OSNP 2000/7/266), iż pracodawca nie może wykazać zasadności wypowiedzenia umowy o pracę w oparciu o inną przyczynę, niż wskazaną w wypowiedzeniu (art. 30 § 4 k.p.).

Ciężar udowodnienia zasadności przyczyny stanowiącej podstawę wypowiedzenia obciąża pracodawcę, a pracownika natomiast obciąża dowód istnienia okoliczności przytoczonych przez niego w celu wykazania, że wypowiedzenie jest nieuzasadnione (wyr. SN z 8.9.1977 r., I PRN 17/77, (...) 1978, Nr 5, s. 70).

Przedmiotowe wypowiedzenie powódce umowy o pracę pod względem formalnym nie naruszało dyspozycji przepisu art. 30 § 2 1 , 3, 4 i 5 k.p.

W rozpoznawanej sprawie jak wynika z oświadczenia pracodawcy z 12.09.2016 r. przyczyną wypowiedzenia powódce umowy o pracę była likwidacja zajmowanego przez powódkę stanowiska pracy tj. asystenta zarządu w związku z reorganizacją obszaru operacyjnego

Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego likwidacja stanowiska pracy w ramach rzeczywistych zmian organizacyjnych, polegających na zmniejszeniu zatrudnienia, uzasadnia wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę, bez potrzeby oceny kwalifikacji, stażu pracy i innych okoliczności ochronnych dotyczących zwalnianego pracownika i porównywania go z innymi pracownikami; w wyniku bowiem likwidacji stanowiska następuje nie tylko ilościowe zmniejszenie tych stanowisk, ale również jakościowa zmiana struktury organizacyjnej zakładu, której następstwem jest konieczność zwolnienia pracowników zajmujących te właśnie likwidowane stanowiska a sąd pracy nie może ingerować w celowość i zasadność przeprowadzanych zmian organizacyjnych ( vide : OSNAP z 1998 r. nr 18, poz.542, wyrok Sądu Najwyższego - Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z 1982-09-17, I PRN 64/82,O.: Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Cywilna, Pracy i (...) rok 1983, Nr 4, poz. 61, teza IX uchwały pełnego składu Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z 27 czerwca 1985 r., III PZP 10/85, OSNCP 1985, Nr 11, poz. 164).

W orzecznictwie uznaje się za dopuszczalne dokonanie wypowiedzenia z pewnym wyprzedzeniem czasowym, np. w czasie trwania przeprowadzanych zmian, a nie dopiero po ich zakończeniu (tak: wyroki Sądu Najwyższego z 15.09.2006, I PK 96/06, i z 13 października 1999 r., I PKN 290/99, OSNAPiUS 2001, Nr 4, poz. 110 oraz wyrok z 20 października 1998 r., I PKN 393/98, OSNAPiUS 1999, Nr 23, poz. 746.).

Sąd pracy jest uprawniony do badania i ustalenia, czy zmniejszenie zatrudnienia i w konsekwencji likwidacja stanowisk pracy jest autentyczna, czy też ma charakter pozorny (fikcyjny), mający na celu jedynie uzasadniać rozwiązanie umowy o pracę z konkretnym pracownikiem.

W przedmiotowej sprawie jak wynika z przedłożonych do akt sprawy schematów organizacyjnych pozwanej spółki, w tym schematu organizacyjnego według stanu na 4.11.2015 r. i nowego schematu organizacyjnego wprowadzonego uchwałą zarządu z 1.09.2016 r. w pozwanej spółce istniało i w dalszym ciągu istnieje stanowisko asystenta zarządu, które to stanowisko zajmowała powódka.

Zatem trudno zaakceptować stanowisko pełnomocnika pozwanej spółki, iż w strukturze organizacyjnej spółki brak jest stanowisk odpowiadających stanowisku i kwalifikacjom powódki.

W ocenie sądu podzielić należy stanowisko pełnomocnika pozwanej spółki w zakresie twierdzenia, iż tylko w zakładzie w C. odpadło zapotrzebowanie na pracę powódki w związku z odwołaniem ze stanowiska wiceprezesa zarządu M. S..

Skoro jednak nowa struktura organizacyjna spółki przewiduje stanowisko asystenta zarządu tj. dokładnie takie jakie zajmowała powódka, to nie sposób uznać, iż doszło do likwidacji stanowiska powódki. Co najwyżej, w związku z tym, że siedziba zarządu mieściła się w W. a wiceprezes S. nie wykonywał już swojej funkcji w C. powstała jedynie potrzeba zmiany warunków pracy powódki w zakresie miejsca świadczenia pracy lub stanowiska pracy w przypadku powołania nowego stanowiska asystenta dyrektora zakładu w C..

Co więcej obok obsługi administracyjnej (sekretarskiej) zarządu pozwanej spółki w W. od 1.10.2016 r. zatrudniono kierownika biura zarządu do obsługi merytorycznej i spraw giełdowych, co wynika z wiarygodnych zeznań świadka M. B., w sytuacji gdy 12.09.2016 r. złożono powódce wypowiedzenie z powodu likwidacji jej stanowiska pracy.

Jak wynika z karty opisu stanowiska powódki jej praca polegała głównie na obsłudze administracyjnej sekretarskiej zarządu i dyrekcji.

W toku postępowania mimo ciężaru dowodu spoczywającego na stronie pozwanej (art. 6 k.c.) nie wykazała ona, iż w pozwanej spółce nastąpiło zmniejszenie zatrudnienia będące skutkiem rzekomej likwidacji stanowiska pracy powódki (por. też: postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Pracy, (...) i Spraw Publicznych z 9 stycznia 2014 r., I PK 182/13).

W ocenie sądu powyższe okoliczności wskazują, iż powołana przez stronę pozwaną przyczyna wypowiedzenia tj. likwidacja zajmowanego przez powódkę stanowiska pracy w związku z reorganizacją obszaru operacyjnego jest pozorna.

Przyczyna nieuzasadniona, nieprawdziwa, nieodpowiadająca rzeczywistości nie może być uznana za przyczynę i wtedy prawodawca sankcjonuje ją przepisem art. 45 § 1 k.p. Jeżeli wskazana w wypowiedzeniu przyczyna jest pozorna, wypowiedzenie jest bezzasadne.

Mając na uwadze powyższe sąd na podstawie przepisu art. 45 § 1 k.p. w zw. z art. 47 1 k.p. zasądził od pozwanej spółki na rzecz powódki odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za trzymiesięczny okres wypowiedzenia w kwocie 12.300 zł wraz z ustawowymi odsetkami.

O kosztach procesu sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. i § 9 ust. 1 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804) zasadzając od pozwanej spółki na rzecz powódki kwotę 360 zł.

O kosztach sądowych , sąd orzekł na zasadzie art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz. U. z 2000 roku, nr 90, poz. 594) i rozstrzygnął o nieuiszczonych kosztach stosując zasadę odpowiedzialności za wynik sprawy, sąd nakazał ściągnąć od pozwanego przegrywającego proces na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Człuchowie koszty sądowe, od których z mocy ustawy była zwolniona powódka, w wysokości 615 zł z tytułu opłaty sądowej tj. 5% od wartości przedmiotu sporu.

Sąd na mocy art. 217 § 3 k.p.c. pominął wniosek dowodowy pełnomocnika pozwanego o dopuszczenie dowodu zeznań w charakterze świadka A. G. z uwagi na zgłoszenie go po terminie tj. nie zgłoszenie tego świadka w odpowiedzi na pozew oraz dostateczne wyjaśnienie okoliczności spornych.

Z.

(...)

(...)

(...)

C., 9 lutego 2017 r.