Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 lutego 2017 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Agnieszka Leżańska

Protokolant st. sekr. sądowy Cezary Jarocki

po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2017 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku E. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o emeryturę

na skutek odwołania E. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 13 grudnia 2013r. sygn. (...)

oddala odwołanie.

V U 143/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 grudnia 2013 roku, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił E. K. prawa do emerytury.

Organ rentowy nie uwzględnił, jako pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia wnioskodawcy w (...) S.A:

- od 1 kwietnia 1984 roku do 30 czerwca 1985 roku na stanowisku Kierownika Wydziału (...),

- od 1 kwietnia 1988 roku do 31 stycznia 1990 roku na stanowisku z-ca Kierownika,

- od 1 lutego 1990 roku do 31 stycznia 1994 roku na stanowisku Kierownika Wydziału,

- od 1 lutego 1994 roku do 31 marca 1998 roku na stanowisku z-ca Kierownika,

- od 1 kwietnia 1998 roku do 31 grudnia 1998 roku na stanowisku Kierownika,

ponieważ analiza dołączonych do wniosku dokumentów nie potwierdza jednoznacznie pracy w szczególnych warunkach.

Od powyższej decyzji pełnomocnik wnioskodawcy odwołał się w dniu 8 stycznia 2014 roku wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie wnioskodawcy prawa do emerytury. Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.

Na rozprawie w dniu 5 września 2014 roku, pełnomocnik wnioskodawcy wniósł o zaliczenie całego okresu pracy skarżącego w (...) S.A. w R., jako pracy w szczególnych warunkach.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

E. K., urodzony w dniu (...), złożył w dniu 25 października 2013 roku wniosek o emeryturę. Wnioskodawca nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (dowód: wniosek o emeryturę k. 1-5 w aktach emerytalnych VII).

Na dzień 1 stycznia 1999 roku skarżący udowodnił staż ubezpieczeniowy wynoszący 26 lat, 10 miesięcy i 11 dni, w tym 11 lat i 6 miesięcy pracy w szczególnych warunkach (dowód: decyzja z dnia 13 grudnia 2013 roku k. 30 akt emerytalnych VII).

Do pracy w warunkach szczególnych ZUS uwzględnił okresy zatrudnienia wnioskodawcy w (...) S.A. w R.:

- od 1 czerwca 1972 roku do 23 października 1972 roku na stanowisku elektryk,

- od 24 października 1974 roku do 30 czerwca 1979 roku na stanowisku elektromonter zakładowy,

- od 1 lipca 1979 roku do 31 maja 1982 roku na stanowisku elektromonter zakładowy – brygadzista,

- od 2 czerwca 1982 roku do 31 marca 1984 roku na stanowisku starszy mistrz,

- od 1 sierpnia 1986 roku do 31 marca 1988 roku na stanowisku mistrz.

Organ rentowy nie uwzględnił do pracy w warunkach szczególnych zatrudnienia wnioskodawcy w (...) S.A. w okresach:

- od 1 kwietnia 1984 roku do 30 czerwca 1985 roku na stanowisku kierownika wydziału (...),

- od 1 kwietnia 1988 roku do 31 stycznia 1990 roku na stanowisku z-cy kierownika,

- od 1 lutego 1990 roku do 31 stycznia 1994 roku na stanowisku kierownika wydziału,

- od 1 lutego 1994 roku do 31 marca 1998 roku na stanowisku z-cy kierownika,

- od 1 kwietnia 1998 roku do 31 grudnia 1998 roku na stanowisku kierownika (dowód: decyzja z dnia 13 grudnia 2013 roku k. 30 akt emerytalnych VII, odpowiedź na odwołanie k. 6-7 akt sprawy).

Pracodawca wnioskodawcy wystawił świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w okresie zatrudnienia od 16 lutego 1972 roku do 29 czerwca 2011 roku, w których wskazał, że skarżący:

- od 1 czerwca 1972 roku do 23 października 1972 roku , stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę polegającą na bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń oraz prace budowlano-montażowe i budowlano-remontowe na oddziałach będących w ruchu, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku (Dz. U, nr 8 poz. 43) na stanowisku elektryk. Stanowisko elektryka jest równoznaczne ze stanowiskiem, na którym praca polega na bieżącej konserwacji agregatów i urządzeń oraz pracach budowlano-montażowych i budowlano-remontowych na oddziałach będących w ruchu, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie. Stanowiska pracy, na których prace wykonywane są w warunkach szczególnych- stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, przy stanowisku wymienionym w wykazie zgodnie z Zarządzeniem Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z 30.03.1985r. wymienionym w dziale XIV poz. 25 pkt 1 załącznika nr 4 do zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985 roku w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładzie pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego (Dz. Urz. MHiPM nr 1-3),

- od 24 października 1974 roku do 30 czerwca 1979 roku , stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace przy wytwarzaniu i przesyłaniu energii elektrycznej i cieplnej oraz przy montażu, remoncie i eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych i cieplnych zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów, z dnia 28.02.1983r. (Dz. U nr 8 poz. 43) na stanowisku elektromonter zakładowy. Stanowisko elektromonter zakładowy jest równoznaczny ze stanowiskiem elektromonter rozdzielni i sieci elektroenergetycznej zgodnie z Zarządzeniem Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30.03.1985r. wymienionym w dziale II poz. 1 pkt 2 załącznika nr 4 do zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985 roku w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładzie pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego (Dz. Urz. MHiPM nr 1-3),

- od 1 lipca 1979 roku do 31 maja 1982 roku, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace przy wytwarzaniu i przesyłaniu energii elektrycznej i cieplnej oraz przy montażu, remoncie i eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych i cieplnych zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 28.02.1983r. (Dz. U nr 8 poz. 43) na stanowisku elektromonter zakładowy- brygadzista. Stanowisko elektromonter zakładowy - brygadzista jest równoznaczne ze stanowiskiem elektromonter rozdzielni i sieci elektroenergetycznej zgodnie z Zarządzeniem Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30.03.1985r. wymienionym w dziale II poz. 1 pkt 2 załącznika nr 4 do zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985 roku w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładzie pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego (Dz. Urz. MHiPM nr 1-3),

- od 2 czerwca 1982 roku do 31 marca 1984 roku , stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę polegającą na kontroli międzyoperacyjnej, kontroli jakości produkcji i usług oraz dozorze inżynieryjno-technicznym na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. (Dz. U nr 8 poz. 43) na stanowisku starszy mistrz. Stanowisko starszy mistrz jest równoznaczne ze stanowiskiem kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości produkcji oraz dozór inżynieryjno-techniczny w oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie. Stanowiska pracy, na których prace wykonywane są w warunkach szczególnych- stałe i w pełnym wymiarze czasu pracy, przy stanowisku wymienionym w wykazie zgodnie z Zarządzeniem Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30.03.1985r. wymienionym w dziale XIV poz. 24 pkt 1 załącznika nr 4 do zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985 roku w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładzie pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego (Dz. Urz. MHiPM nr 1-3),

- od 1 kwietnia 1984 roku do 30 czerwca 1985 roku , stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę polegającą na kontroli międzyoperacyjnej, kontroli jakości produkcji i usług oraz dozorze inżynieryjno-technicznym na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. Dz. U nr 8 poz. 43 na stanowisku kierownik wydziału (...). Stanowisko kierownik wydz. (...) jest równoznaczne ze stanowiskiem kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości produkcji oraz dozór inżynieryjno-techniczny w oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie. Stanowiska pracy, na których prace wykonywane są w warunkach szczególnych- stałe i w pełnym wymiarze czasu pracy, przy stanowisku wymienionym w wykazie zgodnie z Zarządzeniem Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30.03.1985r. wymienione w dziale XIV poz. 24 pkt 1 załącznika nr 4 do zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985 roku w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładzie pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego (Dz. Urz. MHiPM nr 1-3),

- od 1 sierpnia 1986 roku do 31 marca 1988 roku , stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę polegającą na kontroli międzyoperacyjnej, kontroli jakości produkcji i usług oraz dozorze inżynieryjno-technicznym na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. (Dz. U nr 8 poz. 43) na stanowisku mistrz wydziału (...) . Stanowisko mistrz wydziału (...) jest równoznaczne ze stanowiskiem kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości produkcji oraz dozór inżynieryjno-techniczny w oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie. Stanowiska pracy, na których prace wykonywane są w warunkach szczególnych- stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, przy stanowisku wymienionym w wykazie zgodnie z Zarządzeniem Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30.03.1985r. wymienionym w dziale XIV poz. 24 pkt 1 załącznika nr 4 do zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985 roku w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładzie pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego (Dz. Urz. MHiPM nr 1-3),

- od 1 kwietnia 1988 roku do 31 stycznia 1990 roku , stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę polegającą na kontroli międzyoperacyjnej, kontroli jakości produkcji i usług oraz dozorze inżynieryjno-technicznym na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. (Dz. U nr 8 poz. 43) na stanowisku zastępcy kierownika. Stanowisko to jest równoznaczne ze stanowiskiem: kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości produkcji oraz dozór inżynieryjno-techniczny w oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie. Stanowiska pracy, na których prace wykonywane są w warunkach szczególnych- stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, przy stanowisku wymienionym w wykazie zgodnie z Zarządzeniem Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30.03.1985r. wymienione w dziale XIV poz. 24 pkt 1 załącznika nr 4 do zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985 roku w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładzie pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego (Dz. Urz. MHiPM nr 1-3),

- od 1 lutego 1990 roku do 31 stycznia 1994 roku , stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę polegającą na kontroli międzyoperacyjnej, kontroli jakości produkcji i usług oraz dozorze inżynieryjno-technicznym na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 07.02.1983r. (Dz. U nr 8 poz. 43) na stanowisku kierownik wydziału. Stanowisko kierownik wydziału jest równoznaczne ze stanowiskiem kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości produkcji oraz dozór inżynieryjno-techniczny w oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie. Stanowiska pracy, na których prace wykonywane są w warunkach szczególnych- stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, przy stanowisku wymienionym w wykazie zgodnie z Zarządzeniem Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30.03.l985r. wymienionym w w dziale XIV poz. 24 pkt 1 załącznika nr 4 do zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985 roku w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładzie pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego (Dz. Urz. MHiPM nr 1-3),

- od 1 lutego 1994 roku do 31 marca 1998 roku , stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę polegającą kontroli międzyoperacyjnej, kontroli jakości produkcji i usług oraz dozorze inżynieryjno-technicznym na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. (Dz. U nr 8 poz. 43) na stanowisku zastępcy kierownika. Stanowisko to jest równoznaczne ze stanowiskiem kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości produkcji oraz dozór inżynieryjno-techniczny w oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie. Stanowiska pracy, na których prace wykonywane są w warunkach szczególnych- stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, przy stanowisku wymienionym w wykazie zgodnie z Zarządzeniem Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30.03.1985r. wymienionym w dziale XIV poz. 24 pkt 1 załącznika nr 4 do zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985 roku w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładzie pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego (Dz. Urz. MHiPM nr 1-3),

- od 1 kwietnia 1998 roku do 31 grudnia 2000 roku , stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę polegającą na kontroli międzyoperacyjnej, kontroli jakości produkcji i usług oraz dozorze inżynieryjno-technicznym na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. (Dz. U nr 8 poz. 43) na stanowisku kierownika. Stanowisko to jest równoznaczne ze stanowiskiem kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości produkcji oraz dozór inżynieryjno-techniczny w oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie. Stanowiska pracy, na których prace wykonywane są w warunkach szczególnych, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, przy stanowisku wymienionym w wykazie zgodnie z Zarządzeniem Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30.03.1985r. wymienionym w dziale XIV poz. 24 pkt 1 załącznika nr 4 do zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985 roku w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładzie pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego (Dz. Urz. MHiPM nr 1-3),

- od 1 stycznia 2001 roku do 30 września 2010 roku , stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę polegającą na kontroli międzyoperacyjnej, kontroli jakości produkcji i usług oraz dozorze inżynieryjno-technicznym na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. (Dz. U nr 8 poz. 43) na stanowisku mistrz. Stanowisko mistrz jest równoznaczne ze stanowiskiem kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości produkcji oraz dozór inżynieryjno-techniczny w oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie. Stanowiska pracy, na których prace wykonywane są w warunkach szczególnych, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, przy stanowisku wymienionym w wykazie zgodnie z Zarządzeniem Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30.03.1985r. wymienionym w dziale XIV poz. 24 pkt 1 załącznika nr 4 do zarządzenia nr 3 Ministra Hutnictwa i Przemysłu Maszynowego z dnia 30 marca 1985 roku w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładzie pracy resortu hutnictwa i przemysłu maszynowego (Dz. Urz. MHiPM nr 1-3) (dowód: świadectwa wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze k. 5 – 8 akt emerytalnych VII).

Wnioskodawca został zatrudniony w (...) S.A. w R. (poprzednia nazwa: Zakłady (...) w R.) na podstawie umowy o pracę od 16 lutego 1972 roku na stanowisku stażysta-elektryk na wydziale G. –G.. (dowód: umowa o prace z dnia 16 lutego 1972 roku, angaż z dnia 22 lutego 1972 roku w aktach osobowych wnioskodawcy). Od 1 czerwca 1972 roku zajmował stanowisko elektryka na wydziale G. (dowód: angaż z dnia 1 czerwca 1972 roku w aktach osobowych wnioskodawcy). W okresie od 24 października 1972 roku do odbywał służbę wojskową (dowód: podanie z dnia 18 października 1972 roku, zaświadczenie z dnia 15 października 1974 roku w aktach osobowych wnioskodawcy). Po odbyciu służby wojskowej wnioskodawca powrócił na stanowisko elektromechanika (dowód: karta przyjęcia w aktach osobowych wnioskodawcy). Z dniem 24 października 1974 roku powierzono mu obowiązki elektromontera zakładowego na wydziale (...) (dowód: angaż z dnia 10 grudnia 1974 roku w aktach osobowych wnioskodawcy). Z dniem 1 kwietnia 1977 roku powierzono mu obowiązki elektromontera zakładowego brygadzisty na wydziale G. (dowód: angaż z dnia 28 czerwca 1977 roku w aktach osobowych wnioskodawcy). Od dnia 1 lipca 1979 roku zajmował stanowisko brygadzisty – elektryka na wydziale G. (dowód: angaż z dnia 1 lipca 1979 roku w aktach osobowych wnioskodawcy). Od dnia 1 marca 1980 roku powierzono mu obowiązki elektromontera brygadzisty na wydziale G. (dowód: angaż z dnia 28 lutego 1980 roku w aktach osobowych wnioskodawcy). Z dniem 2 czerwca 1982 roku wnioskodawcy powierzono mu obowiązki st. mistrza warsztatu elektrycznego na wydziale G. (dowód: angaż z dnia 22 czerwca 1982 roku w aktach osobowych wnioskodawcy).

Z dniem 1 kwietnia 1984 roku został przeniesiony na stanowisko kierownika (...) zespołu wydziału G. (dowód: angaż z dnia 30 kwietnia 1984 roku w aktach osobowych wnioskodawcy).

Do zadań kierownika wydziałów (...) należało m.in. planowanie, organizowanie, koordynowanie i kontrola w zakresie prac kierowanego zespołu, zabezpieczenie wykonywania dyrektywnych wskaźników techniczno-ekonomicznych szczególnie na odcinku zatrudnienia, zgodnie z przyznanym limitem ilości zatrudnionych i funduszem płac, kierowanie podległym personelem, koordynacja pracy w sposób zapewniający terminowe pod względem ilości, wartości, asortymentu i jakości wykonania planu produkcyjnego, zwoływanie okresowych narad roboczych z podległymi pracownikami w celu omówienia wyników pracy oraz opracowanie środków zmierzających do usprawnienia pracy. Do jego obowiązków należało m.in. odpowiedzialność za wykonanie planów produkcyjnych, organizowanie stanowisk roboczych i całego wydziału, mobilizacja załogi wydziału do wykonania zadań i zobowiązań, uczestniczenie we wszystkich naradach i odprawach wydziałowych i zakładowych, dopilnowanie wykonania wszelkich przepisów odnośnie bhp i przepisów przeciwpożarowych, podpisywanie wszelkich dokumentów wychodzących na zewnątrz, nadzór nad prawidłowym prowadzeniem gospodarki materiałowej (dowód: karta służby z 1987 roku w aktach osobowych wnioskodawcy).

Od dnia 1 lipca 1985 roku zostały mu powierzone obowiązki mistrza (...) elektryka na wydziale G. (dowód: angaż z dnia 1 lipca 1985 roku w aktach osobowych wnioskodawcy).

O dnia 1 marca 1988 roku skarżącemu powierzono obowiązki mistrza (...) na wydziale G. (dowód: angaż z dnia 24 marca 1988 roku w aktach osobowych wnioskodawcy). Z dniem 1 kwietnia 1988 roku zajął stanowisko zastępcy kierownika zespołu wydziału (...) (dowód: angaż z dnia 12 maja 1988 roku w aktach osobowych wnioskodawcy). Z dniem 1 czerwca 1989 roku powierzono mu obowiązki zastępcy kierownika wydziału (...) ( dowód: angaż z dnia 26 czerwca 1989 roku w aktach osobowych wnioskodawcy).

Od dnia 1 lutego 1990 roku został zatrudniony na stanowisku kierownika wydziału (...) (dowód: angaż z dnia 12 stycznia 1990 roku w aktach osobowych wnioskodawcy). Do zadań kierownika wydziału (...) należało m.in. przewidywanie, planowanie, organizowanie, koordynowanie, kierowanie i kontrola w zakresie prac kierowanego wydziału, zabezpieczenie wykonania dyrektywnych wskaźników technologiczno-ekonomicznych, szczególnie na odcinku zatrudnienia, zgodnie z przyznanym limitem ilości zatrudnionych i funduszem płac, kierowanie podległym personelem, koordynowanie pracy w sposób zapewniający terminowe pod względem ilości, wartości i asortymentu oraz jakości wykonywanie planu produkcyjnego, zwoływanie narad roboczych z podległymi pracownikami w celu omówienia wyników pracy oraz opracowanie środków zmierzających do usprawnienia pracy, prawidłowe gospodarowanie materiałami odpadowymi z papieru i przetworów papierniczych oraz przechowywanie ich w ustalonych do tego celu miejscach (dowód: karta służby z 1999 roku w aktach osobowych wnioskodawcy).

Z dniem 1 października 1993 roku został przeniesiony na stanowisko zastępcy kierownika wydziału (...) (dowód: angaż z dnia 14 października 1993 roku w aktach osobowych wnioskodawcy). Do zadań zastepcy kierownika wydziału (...) należało m.in. przewidywanie, planowanie, organizowanie, koordynowanie, kierowanie i kontrola w zakresie prac kierowanego wydziału, zabezpieczenie wykonania dyrektywnych wskaźników technologiczno - ekonomicznych, szczególnie na odcinku zatrudnienia, zgodnie z przyznanym limitem ilości zatrudnionych i funduszem płac, kierowanie podległym personelem, koordynowanie pracy w sposób zapewniający terminowe pod względem ilości, wartości i asortymentu oraz jakości wykonanie planu produkcyjnego organizowanie pracy na powierzonym odcinku przez zgłaszanie wniosków zmierzających do usprawnienia organizacji, w sprawach uregulowanych obowiązującymi zarządzeniami lub instrukcjami, nadzór nad prawidłową gospodarka opakowaniami (dowód: karta służby z 1996 roku w aktach osobowych wnioskodawcy).

Od dnia 1 kwietnia 1998 roku odwołujący został przeniesiony na stanowisko kierownika wydziału (...) (dowód: angaż z dnia 6 kwietnia 1998 roku w aktach osobowych wnioskodawcy). Z dniem 1 stycznia 2001 roku powierzono mu obowiązki technologa fabryki (...) (dowód: nota z dnia 12 grudnia 2000 roku, angaż z dnia 14 grudnia 2000 roku w aktach osobowych wnioskodawcy).

Z dniem 1 lutego 2002 roku skarżący został zatrudniony na stanowisku mistrza wydz. (...) fabryka (...) (dowód: angaż z dnia 16 stycznia 2002 roku w aktach osobowych wnioskodawcy). Do zadań mistrza wydziału (...) (...)i należało: ewidencja to rozliczanie palet drewnianych stosowanych w Fabryce (...) z (...), rozliczanie opakowań wykorzystywanych w Fabryce (...)-2 pod względem przeznaczenia oraz dokonywania ich zwrotów na koniec miesiąca, prowadzenie ewidencji i nadzór nad pieczątkami identyfikacyjnymi dla poszczególnych pracowników Pakowni G. i Wydziału G., dopilnowanie prawidłowej obsługi, eksploatacji, należytej konserwacji wszystkich urządzeń produkcyjnych i pomocniczych oraz prawidłowego używania narzędzi i przyrządów przez podległych pracowników (dowód: karta służby z 2002 roku w aktach osobowych wnioskodawcy).

Z dniem 1 grudnia 2004 roku wnioskodawca został przeniesiony na stanowisko mistrza Wydziału G. i (...) z (...) (dowód: porozumienie zmieniające z dnia 1 grudnia 2004 roku w aktach osobowych wnioskodawcy). Do zakresu obowiązków mistrza Wydziału G. i (...) z (...) należało: koordynacja pracy hali maszyn gwoździarskich, wyrobów z drutu, polerowni, walcarek oraz nadzór pracy na Wydziale (...) G. na zmianie II i III, zatrudnianie podległych pracowników zgodnie z ich kwalifikacjami, stosownie do faktycznych potrzeb produkcyjnych, dopilnowanie prawidłowej obsługi, eksploatacji, należytej konserwacji wszystkich urządzeń produkcyjnych i pomocniczych oraz prawidłowego używania narzędzi i przyrządów przez podległych pracowników, pełna odpowiedzialność i nadzór na prawidłowym wykonywaniem obowiązków przez brygadzistów, dopilnowanie identyfikacji i identyfikowalności wyrobów i półfabrykatów, wykonywanie comiesięcznego remanentu produkcji w toku z uwzględnieniem ilości wymiaru oraz nazwy, tak wyrobów jak i półfabrykatów, nadzór nad zużyciem i zabezpieczeniem drutów i wyrobów kolorowych (dowód: zakres obowiązków mistrza Wydziału G. i (...) z (...) w aktach osobowych wnioskodawcy).

Od dnia 2 lutego 2009 roku skarżący został zatrudniony na stanowisku mistrza Wydziału (...) (dowód: angaż z dnia 3 listopada 2008 roku w aktach osobowych wnioskodawcy). Do zakresu obowiązków kierownika wydziału ciągarni należało: przydzielanie pracy pracownikom stosownie do ich kwalifikacji i potrzeb produkcji, przesuwanie pracowników w czasie zmiany na inne stanowiska pracy względnie powierzanie innych dodatkowych prac zgodnie z przepisami Układu Zbiorowego Pracy, wydawanie podległym pracownikom poleceń dotyczących realizacji zadań przewidzianych dla swojego odcinka pracy, nadzór i planowanie wydziału żarzarni, nadzór na prawidłowością wypełniania przez podległych pracowników raportów maszynowych, kontrola zawartych w nich danych wraz z podpisem zatwierdzającym jego poprawność (dowód: zakres obowiązków mistrza Wydziału (...) z dnia 3 listopada 2008 roku w aktach osobowych wnioskodawcy).

Metalurgia zajmowała się produkcją (...), drutu, wyrobów z drutu, siatek, wyrobów z metalu (dowód: zeznania świadka K. D. – protokół rozprawy z dnia 4 stycznia 2017 roku od 5:45 do 5:54). W zakładzie pracy schemat organizacyjny się zmieniał, początkowo była to G., później Zespół (...). Wydział (...) składał się z czterech naw, a pakownia zajmowała trzy następne nawy w ramach tego samego budynku na hali produkcyjnej. W skład (...) wchodziły: wydział uszlachetniania (...), pakownia, wydział (...), walcownia (...), ciągarnia (dowód: zeznania świadka K. B. – protokół rozprawy z dnia 5 września 2014 roku od 34:50 do 35:07, dowód: zeznania świadka J. S. – protokół rozprawy z dnia 25 listopada 2016 roku od 14:00 do 14:20, zeznania świadka R. K. – protokół rozprawy z dnia 25 listopada 2016 roku od 28:55 do 29:10, zeznania świadka J. P. – protokół rozprawy z dnia 25 listopada 2016 roku od 44:45 do 46:44). Praca na (...) polegała na produkcji (...), siatki, śrub (dowód: zeznania świadka R. L. – protokół rozprawy z dnia 5 września 2014 roku od 44:07 do 44:32, zeznania świadka J. S. – protokół rozprawy z dnia 25 listopada 2016 roku od 7:29 do 7:32).

Od 1 kwietnia 1984 roku do 30 czerwca 1985 roku wnioskodawca pracował na stanowisku kierownika (...), jednocześnie pełnił obowiązki mistrza na warsztacie elektrycznym. Wykonywał prace, jako elektryk, elektronik, prowadził nadzór na prawidłową praca tych maszyn, dokonywał przeglądów, remontów oraz usuwał awarie. Gdy został kierownikiem (...) podlegał mu warsztat ślusarki, kuźnia, warsztat mechaniczny, galwanizernia (dowód: zeznania wnioskodawcy – protokół rozprawy z dnia 10 lutego 2017 roku od 4:18 do 6:50, zeznania świadka M. S. – protokół rozprawy z dnia 5 września 2014 roku od 53:38 do 55:06, zeznania świadka R. K. – protokół rozprawy z dnia 25 listopada 2016 roku od 34:09 do 36:09, zeznania wnioskodawcy – protokół rozprawy z dnia 10 lutego 2017 roku od 9:01 do 10:09, zeznania świadka R. L. – protokół rozprawy z dnia 5 września 2014 roku od 44:43 do 45:07). Wnioskodawcy podlegało w tym czasie 90 osób, jego praca biurowa polegała na sprawdzeniu badań okresowych pracowników, sporządzaniu kart pracy pracowników, nadzorze w zakresie spraw bhp, prowadzeniu ewidencji czasu pracy (mistrz) (dowód: zeznania wnioskodawcy – protokół rozprawy z dnia 10 lutego 2017 roku od 21:59 do 25:33). Skarżący w swoim biurze przebywał około połowy swojego czasu pracy (dowód: zeznania świadka K. D. – protokół rozprawy z dnia 4 stycznia 2017 roku od 15:01 do 16:17). Park maszynowy miał około 300 maszyn, do napraw tych maszyn byli zatrudnieni ślusarze oraz elektrycy (dowód: zeznania świadka J. W. – protokół rozprawy z dnia 25 listopada 2017 roku od 55:52 do 56:59, od 58:40 do 58:45).Wnioskodawca wykonując w tym samym czasie czynności elektryka, pracował w warsztacie elektrycznym (dowód: zeznania świadka K. D. – protokół rozprawy z dnia 4 stycznia 2017 roku od 5:56 do 6:15). Wnioskodawca wykonywał także prace na hali w zależności od awaryjności (dowód: zeznania K. D. – protokół rozprawy z dnia 4 stycznia 2017 roku od 6:15 do 8:53, 10:48 do 11:33).W galwanizerni była wykonywana praca polegająca na ocynkowaniu (...) (dowód: zeznania świadka K. D. – protokół rozprawy z dnia 4 stycznia 2017 roku od 12:37 do 13:13). Wnioskodawca pracował jako elektryk do czasu objęcia funkcji posła na Sejm, czyli w okresie od 1985 roku do 1986 roku (dowód: zeznania świadka K. D. – protokół rozprawy z dnia 4 stycznia 2017 roku od 5:17 do 5:39, zeznania wnioskodawcy – protokół rozprawy z dnia 10 lutego 2017 roku od 10:10 do 11:14).

Praca wnioskodawcy na (...) polegała na nadzorowaniu pracy około 130 pracowników pakujących gwoździe, składaniu zamówień na palety (dowód: zeznania wnioskodawcy – protokół rozprawy z dnia 10 lutego 2017 roku od 16:39 do 18:05, zeznania świadka J. P. – protokół rozprawy z dnia 25 listopada 2016 roku od 48:03 do 48:40).

Wnioskodawca był kierownikiem (...), pracował w kantorku, zajmował się obsługą całej (...), czyli dozorował mistrzów, brygadzistów, rozpisywał zamówienia, prowadził nadzór nad wysyłkami do magazynu, sprawował nadzór nad maszynami, zgłaszając ich awarie (dowód: zeznania świadka K. B. – protokół rozprawy z dnia 5 września 2014 roku od 33:46 do 34:50, zeznania świadka J. W. – protokół rozprawy z dnia 25 listopada 2016 roku od 57:04 do 58:10, dowód: zeznania świadka J. S. – protokół rozprawy z dnia 25 listopada 2016 roku od 7:32 do 8:47, od 23:46 do 25:00, zeznania świadka J. W. – protokół rozprawy z dnia 25 listopada 2016 roku od 1:00:00 do 1:01:40, od 25:33 do 25:47, zeznania świadka J. P. – protokół rozprawy z dnia 25 listopada 2016 roku od 50:30 do 51 do 49).

Biuro wnioskodawcy znajdowało się w kantorku usytuowanym na hali, który dzielił razem z brygadzistami i mistrzami. W budynku socjalnym było pomieszczenie dla kierowników. Skarżący miał tam swoje biuro, codziennie przebywał tam około ¼ dniówki. Budynek socjalny przylegał do hali. W kantorku były tylko te dokumenty, które były potrzebne w danym momencie. Na hali był kantorek, który był wyciszony, kierownik zajmował się w nim robieniem zestawień, raportów, kontroli (dowód: zeznania świadka J. W. – protokół rozprawy z dnia 25 listopada 2016 roku od 1:02:15 do 01:03:13, zeznania świadka R. K.- protokół rozprawy z dnia 25 listopada 2016 roku od 31:07 do 33:39, zeznania świadka J. S. – protokół rozprawy z dnia 25 listopada 2016 roku od 21:38 do 23:31, od 18:06 do 19:47, zeznania świadka K. B. – protokół rozprawy z dnia 5 września 2014 roku od 39:55 do 40:11).

Praca wykonywana w spornym okresie przez wnioskodawcę tj. od 1 kwietnia 1984 roku do 31 grudnia 1998 roku nie była pracą wykonywaną w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (dowód: opinia biegłego z zakresu bhp W. K. k. 64-71, opinie uzupełniające k. 120-124, 144-148 akt sprawy).

Sąd Okręgowy zważył i ocenił, co następuje:

odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 184 ust. 1 wskazanej wyżej ustawy ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (tj. w dniu 1 stycznia 1999 roku) osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat – dla kobiet i 65 lat – dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa (ust. 2).

W świetle powyższych regulacji żądanie wnioskodawcy należało zatem rozpoznać w aspekcie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 poz. 43 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem. Z treści § 4 tego rozporządzenia wynika, iż pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w Wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn,

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Ten „wymagany okres zatrudnienia” to okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia (§ 3 rozporządzenia), natomiast pracą w warunkach szczególnych jest praca świadczona stale i w pełnym wymiarze na stanowiskach wskazanych w załączniku do tegoż aktu (§ 1 i § 2 rozporządzenia).

Okresy pracy w warunkach szczególnych, stosownie do § 2 ust. 2 rozporządzenia, stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy. Należy jednak wskazać, że z cytowanego wyżej § 2 rozporządzenia nie wynika, aby stwierdzenie zakładu pracy w przedmiocie wykonywania przez pracownika pracy w warunkach miało charakter wiążący i nie podlegało kontroli organów przyznających świadczenia uzależnione od wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach nie jest bowiem dokumentem urzędowym w rozumieniu art. 244 § 1 i 2 k.p.c., a tylko dokumenty wystawione przez te organy stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone. Natomiast omawiane świadectwo traktuje się w postępowaniu sądowym, jako dokument prywatny w rozumieniu art. 245 k.p.c., który stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Dokument taki podlega kontroli zarówno w zakresie prawdziwości wskazanych w nim faktów, jak i prawidłowości wskazanej podstawy prawnej. Sąd, a także organ rentowy są zatem uprawnione do weryfikacji danych zawartych w świadectwie wykonywania prac w warunkach szczególnych, wystawionym przez pracodawcę. Jeżeli świadectwo to zawiera dane, które nie są zgodne z prawdą, nie mogą na jego podstawie dokonać ustaleń, od których uzależnione jest prawo do świadczeń emerytalnych. To samo dotyczy ujawnienia okoliczności, że wskazane w zaświadczeniu pracodawcy stanowisko pracy wykonywanej w szczególnych warunkach nie figuruje w wykazie powołanym w tym zaświadczeniu (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 listopada 2004 roku, I UK 15/04, OSNP 2005/11/161).

W niniejszej sprawie wnioskodawca nie udowodnił, że posiada co najmniej 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych. Podkreślić w tym miejscu należy, że choć w postępowaniu sądowym z odwołania od decyzji organu rentowego nie obowiązują ograniczenia w zakresie środków dowodowych, to dowody na okoliczność m.in. stażu pracy w warunkach szczególnych, mają być dowodami niebudzącymi wątpliwości, spójnymi i precyzyjnymi. Dowody te, należy więc oceniać rygorystycznie i można dokonać na ich podstawie ustaleń faktycznych tylko wówczas, gdy spełniają one wyżej wymienione kryteria (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 stycznia 1998 roku, II UKN 440/97, OSNP 1998/22/667).

W przedmiotowej sprawie, Sąd w celu ustalenia, czy na zajmowanych stanowiskach w okresie od 1 kwietnia 1984 roku do 31 grudnia 1998 roku wnioskodawca wykonywał pracę w warunkach szczególnych, dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu (...). Biegły wskazał w wydanej przez siebie opinii, że skarżący nie wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, przy stanowiskach wymienionych w wykazach o pracach szczególnych. Wykonywał również prace typowo biurowe związane z planowaniem, rejestracją dokumentacji, rozliczeniami i sprawozdawcze, uczestniczył także w naradach, przebywając w wydzielonych pomieszczeniach na halach produkcyjnych. Dodatkowo w całym spornym okresie ubezpieczonemu podlegali pracownicy średniego i niskiego szczebla nadzoru tj. mistrzowie i brygadziści, to do ich obowiązków należał dozór inżynieryjno-techniczny, pełniony bezpośrednio przy stanowiskach pracy wymienionych w stosowanych wykazach. Wnioskodawca nie wykonywał pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnych charakterze jedynie ze względu na fakt, że oprócz nadzoru ogólnego nad pracami wykonywanymi na poszczególnych wydziałach, nie wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy dozoru stanowiskowego nad pracami wymienionymi w wykazach.

Nadto, Sąd dopuścił dowód z zeznań świadków: K. B., R. L., M. S., R. K., J. P., J. S., J. W., K. D. oraz z zeznań samego wnioskodawcy na okoliczność charakteru wykonywanej przez niego pracy w spornym okresie.

W okresie, w którym wnioskodawca był zatrudniony na stanowisku kierownika wydziału (...) zajmował się wykonywaniem czynności nadzorczych, obsługą urządzeń, pracował jako elektryk na warsztacie elektrycznym, prowadził dokumentację, w specjalnie do tego przeznaczonym miejscu, którym był kantorek wydzielony oraz dodatkowy budynek socjalny.

Również praca wnioskodawcy na stanowisku zastępcy kierownika (...) nie różniła się od wcześniej wykonywanych przez niego czynności.

Jako kierownik (...) skarżący zajmował się wieloma czynnościami m.in. nadzorowaniem pracy mistrzów i brygadzistów, nadzorem nad maszynami oraz wykonywaniem czynności biurowych. Wnioskodawca miał wydzielone pomieszczenie w budynku socjalnym, w którym była przechowywana dokumentacja, ta dokumentacja, która była potrzebna do pracy bieżącej znajdowała się w kantorku na hali produkcyjnej, było to miejsce wyciszone.

W ww. okresy nie mogą zostać uznane za prace w warunkach szczególnych, bowiem wnioskodawca wykonywał wiele prac niezwiązanych bezpośrednio z pracą w warunkach szczególnych, co oznacza, że żadnych prac, zaliczonych w Wykazie A załączniku do rozporządzenia, nie mógł wykonywać stale i w pełnym wymiarze na stanowiskach wskazanych w załączniku do tegoż aktu (§ 1 i § 2 rozporządzenia). Warunek wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy jest spełniony bowiem tylko wówczas, gdy pracownik w ramach obowiązującego go pełnego wymiaru czasu pracy na określonym stanowisku pracy nie wykonuje czynności pracowniczych nie związanych z tym stanowiskiem pracy, ale stale wykonuje prace o jakich mowa w rozporządzeniu (tak też Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 15 listopada 2000 roku, II UKN 39/00, OSNAP 2002/11/272).

Zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 1 czerwca 2016 roku sygn. akt III AUa 1380/15 wskazał, że czym innym jest wykonywanie czynności administracyjno –biurowych ściśle związanych ze sprawowaniem dozoru inżynieryjno – technicznego, a czym innym wykonywanie w ramach zakresu obowiązków również innych czynności, niemających związku z wykonywaniem bezpośrednio dozoru nad procesem produkcji. Wykonywanie takich czynności w ramach zakresu obowiązków na danym stanowisku pracy uniemożliwia sprawowanie dozoru stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, a w konsekwencji wyłącza zaliczenie takiego okresu zatrudnienia do pracy w szczególnych warunkach.

Dozór inżynieryjni- techniczny na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie aby mógł być uznany za pracę w szczególnych warunkach w rozumieniu art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 1988 roku o emeryturach i rentach z FUS musi odpowiadać łącznie następującym warunkom:

1)  musi być dozorem inżynieryjno- technicznym, czyli dozorem specjalistycznym, a nie dozorem „jakimkolwiek” (nie może być „zwykłym” dozorem wykonywanym w ramach pracowniczego podporządkowania kierownictwu pracodawcy),

2)  musi być sprawowany „na oddziałach i wydziałach”, czyli powinien być wykonywany bezpośrednio w określonym, skonkretyzowanym środowisku pracy, w którym istnieje narażenie na czynniki o znacznej szkodliwości dla zdrowia lub powodujące znaczny stopień uciążliwości pracy albo wymagające wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia,

3)  powinien dotyczyć prac zgodnych z wykazami prac w szczególnych warunkach (zawartymi w załącznikach do rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 roku) i wykonywanych bezpośrednio przez osoby, nad którymi sprawowany jest nadzór,

4)  musi być wykonywany stale przez osobę nadzorującą, czyli nie może mieć charakteru okazjonalnego (peryferyjnego),

5)  powinien być sprawowany w pełnym wymiarze czasu pracy, jaki obowiązuje osobę nadzorującą na zajmowanym przez nią stanowisku.

Dokonując rozróżnienia czynności administracyjno-biurowych, ściśle związanych ze sprawowanym dozorem inżynieryjno-technicznym, od czynności, które nie pozostają w żadnym związku z tym dozorem i stanowią dodatkowe obowiązki Sąd wskazał, że nierealnym było, aby przy takiej ilości osób podległych i takiego zakresu obowiązków wnioskodawcy mógł on sprawować stale i w pełnym wymiarze czasu pracy nadzór inżynieryjno-techniczny. Jak ustalono, odwołujący pracując na jedną zmianę sprawował nadzór nad brygadzistami i mistrzami, którzy pracowali w systemie 3-zmianowym, wobec czego nie sprawował on bezpośredniego nadzoru nad pracownikami, a na pewno nie w pełnym wymiarze czasu pracy.

Zarówno dokumentacja zgormadzona w aktach sprawy, a także zeznania świadków oraz samego wnioskodawcy wskazują, że wykonywał on prace na stanowisku kierownika wydziału (...), zastępcy kierownika (...), kierownika (...), zastępcy kierownika (...), mistrza wydziału (...), wskazują, że wykonywał też inne liczne czynności organizacyjne przypisane zajmowanym stanowiskom kierowniczym. Czynności te nie były ściśle związane ze stanowiskiem dozoru. Polegały one na szeroko pojętym nadzorze nad prawidłową organizacją pracy. Wnioskodawca zajmował się bowiem m.in. kartami pracy, prowadzeniem dokumentacji, wykonywaniem czynności elektryka, naprawą maszyn. Wnioskodawcy, jako kierownikowi poszczególnych wydziałów, podlegało wiele osób, a jako zastępcy (...), wszystkie jej wydziały, co musiało mieć istotne przełożenie na ilość jego obowiązków o charakterze administracyjno-organizacyjnym. Warto przy tym podkreślić, że wnioskodawca miał swoje biuro na hali, które dzielił z mistrzami, ale także miał swoje pomieszczenie w budynku socjalnym przylegającym do hali.

W ocenie Sądu Okręgowego nie jest możliwe, aby przy takiej ilości wydziałów, oraz podległych pracowników ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy sprawował nadzór w rozumieniu działu XIV poz. 24.

W ocenie Sądu, nie można zaprzeczyć, że odwołujący sprawował nadzór techniczny, o jakim mowa w wykazie, ale należy podkreślić, że stanowił jedno z wielu obowiązków skarżącego. Nadto biegły z zakresu bhp podkreślił, że praca wnioskodawcy nie była pracą w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze, jedynie ze względu na fakt, że oprócz nadzoru ogólnego nad pracami wykonywanymi na poszczególnych wydziałach, nie wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy dozoru stanowiskowego, nad pracami wymienionymi w wykazach.

Ponadto oprócz tych prac, które niewątpliwie miały szkodliwy wpływ na jego zdrowie, wnioskodawca wykonywał także inne prace, które takiego szkodliwego wpływu nie miały. Było to oczywiste, skoro wnioskodawca był mistrzem wydziału (...), kierownikiem wydziału (...), zastępcą kierownika (...), kierownikiem (...), zastępcą kierownika (...). Do jego obowiązków należało zatem, co przyznał sam wnioskodawca i co wynikało z zeznań świadków, wykonywanie wszystkich prac na terenie zakładu związanych z nadzorem, planowaniem, usuwaniem awarii, pracami biurowymi, a także jako kierownik wydziału (...) praca na warsztacie elektrycznym.

Charakter wykonywanej przez wnioskodawcę pracy nie miał zatem cech pracy w warunkach szczególnych. Z zestawienia § 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) wynika bowiem, że pracą w szczególnych warunkach jest praca świadczona stale i w pełnym wymiarze na stanowiskach wskazanych w załączniku do tego aktu. Zgodnie zaś z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 15 listopada 2000 roku, II UKN 39/00, (OSNAP 2002/11/272) warunek wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy jest spełniony tylko wówczas, gdy pracownik w ramach obowiązującego go pełnego wymiaru czasu pracy na określonym stanowisku pracy nie wykonuje czynności pracowniczych nie związanych z tym stanowiskiem pracy, ale stale, tj. ciągle wykonuje prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Wnioskodawca, jak wyżej wskazano, nie wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w warunkach szczególnych. Pojedyncze czynności, które mogłyby mieć cechy takich prac, wykonywane sporadycznie lub w zależności od potrzeb czy okresowo, ale nie codziennie i nie w pełnym wymiarze czasu pracy, nie noszą cech pracy wykonywanej w warunkach szkodliwych w sposób stały i w pełnym wymiarze czasu pracy w rozumieniu wyżej powołanych przepisów. Wobec czego praca wykonywana przez wnioskodawcę nie może być uznane za pracę w warunkach szczególnych, od której zależy przyznanie prawa do wcześniejszej emerytury.Należy podnieść, iż normatywne rodzaje prac w szczególnych warunkach wyróżnia nie tylko kryterium merytoryczne (wykonywanie stale i w pełnym wymiarze takiej pracy), ale i formalne (wymienienie tej pracy w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze). Praca, która nie spełnia łącznie obu kryteriów nie uprawnia do emerytury w niższym wieku emerytalnym określonym w tym rozporządzeniu (tak: wyrok Sądu Najwyższego 10 lutego 2009 roku, II UK 199/08, Legalis). Przy czym przyporządkowanie danego rodzaju pracy zgodnie z kryterium formalnym do określonej branży wynikające z wykazu A stanowiącego załącznik do rozporządzenia ma istotne znaczenie dla jej kwalifikacji, jako pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu art. 32 ust. 1 ustawy emerytalnej (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 1 czerwca 2010 roku, II UK 21/10, LEX). Wyodrębnienie poszczególnych prac w wykazie A ma zatem charakter stanowiskowo-branżowy. Pod pozycjami zamieszczonymi w kolejnych działach wykazu wymieniono konkretne stanowiska przypisane danym branżom, uznając je za prace w szczególnych warunkach uprawniające do niższego wieku emerytalnego. Taki sposób kwalifikacji prawnej tychże prac nie jest dziełem przypadku. Specyfika poszczególnych gałęzi przemysłu determinuje bowiem charakter świadczonych w nich prac i warunki, w jakich są one wykonywane, ich uciążliwość i szkodliwość dla zdrowia. Nie można zatem swobodnie czy wręcz dowolnie, z naruszeniem postanowień rozporządzenia, wiązać konkretnych stanowisk pracy z branżami, do których nie zostały one przypisane w tym akcie prawnym.”). Również w wyroku z dnia 3 czerwca 2008 roku, IUK 381/07 Sąd Najwyższy wyraził pogląd, że przyporządkowanie określonej pracy do określonej w wykazie branży przemysłowej ma istotne znaczenie dla jej kwalifikacji jako pracy w warunkach szczególnych, gdy uciążliwość i szkodliwość pracy dla zdrowia wynika właśnie z jej branżowej specyfiki (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 maja 2012 roku, II UK 25/12, Legalis; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 marca 2012 roku, II UK 166/11, Legalis; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 marca 2012 roku, I UK 406/11, Legalis; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2011 roku, III UK 174/10, LEX).

Reasumując, Sąd Okręgowy uznał, iż wnioskodawca nie spełnił podstawowego warunku, od którego zależy przyznanie prawa do emerytury, a mianowicie nie wykazał 15-letniego okresu pracy w warunkach szczególnych.

Z tych też względów, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych uznał, że wydana przez organ rentowy decyzja jest prawidłowa i na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł, jak w sentencji.