Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 3 marca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu XI Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodnicząca SSR Joanna Grzempka

Protokolant stażysta Agnieszka Piczak

po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2017 r. w Toruniu

na rozprawie

sprawy z wniosku T. J.

przy uczestnictwie A. J.

o podział majątku wspólnego

postanawia:

1.  ustalić, że w skład majątku wspólnego wnioskodawczyni T. J. i uczestnika A. J. wchodzą wyłącznie:

a)  meblościanka i dwie kanapy o łącznej wartości 400 zł (czterysta złotych)

b)  meble kuchenne o wartości 100 zł (sto złotych)

c)  zamrażarka o wartości 100 zł (sto złotych)

d)  maszynka do mięsa o wartości 100 zł (sto złotych)

e)  blender o wartości 50 zł (pięćdziesiąt złotych)

f)  radiomagnetofon i dvd o łącznej wartości 100 zł (sto złotych)

g)  2 kolumny o wartości 800 zł (osiemset złotych)

h)  keyboard o wartości 800 zł (osiemset złotych)

i)  wzmacniacz o wartości 250 zł (dwieście pięćdziesiąt złotych)

j)  starsza gitara o wartości 125 zł (sto dwadzieścia pięć złotych)

k)  nowa gitara o wartości 125 zł (sto dwadzieścia pięć złotych)

l)  światła o wartości 100 zł (sto złotych)

m)  małe kolumny ze wzmacniaczem o łącznej wartości 500 zł (pięćset złotych)

n)  podkaszarka o wartości 100 zł (sto złotych)

o)  kosiarka sprawna o wartości 150 zł (sto pięćdziesiąt złotych)

p)  kosiarka uszkodzona o wartości 50 zł (pięćdziesiąt złotych)

q)  piła spalinowa o wartości 200 zł (dwieście złotych)

r)  miodarka o wartości 1137,40 zł (tysiąc sto trzydzieści siedem złotych czterdzieści groszy)

s)  2 sitka o łącznej wartości 120 zł (sto dwadzieścia złotych)

t)  2 bluzy ochronne o łącznej wartości 160 zł (sto sześćdziesiąt złotych)

u)  2 dymarki o wartości 160 zł (sto sześćdziesiąt złotych)

v)  węza pszczela o wartości 30 zł (trzydzieści złotych)

w)  pokarm i leki dla pszczół o łącznej wartości 50 zł (pięćdziesiąt złotych)

x)  lodówka samochodowa o wartości 50 zł (pięćdziesiąt złotych)

y)  telewizor marki S. o wartości 800 zł (osiemset złotych)

z)  telewizor marki S. o wartości 600 zł (sześćset złotych)

tj. majątek o łącznej wartości 7157,40 zł (siedem tysięcy sto pięćdziesiąt siedem złotych czterdzieści groszy)

2.  ustalić, że uczestnik pobrał kwotę 900 zł (dziewięćset złotych) ze sprzedaży samochodu marki R. (...) należącego do majątku wspólnego;

3.  dokonać podziału majątku wspólnego w ten sposób, że

1)  składniki wymienione w pkt. 1 lit. a-j, l-o, r-w oraz z o łącznej wartości 6132,40 zł (sześć tysięcy sto trzydzieści dwa złote czterdzieści groszy) przyznać na wyłączną własność uczestnikowi;

2)  składniki wymienione w pkt. 1. lit. k, p, x i y o łącznej wartości 1025 zł (tysiąc dwadzieścia pięć złotych) przyznać na wyłączną własność wnioskodawczyni

4.  nakazać uczestnikowi wydać wnioskodawczyni przedmioty opisane w pkt. 1 lit. k i p;

5.  zasądzić od uczestnika na rzecz wnioskodawczyni kwotę 3003,70 zł (trzy tysiące trzy złote siedemdziesiąt groszy) tytułem wyrównania jej udziału w majątku wspólnym płatną w terminie miesiąca od uprawomocnienia się niniejszego postanowienia z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie opóźnienia w płatności;

6.  umorzyć postępowanie co do składników majątku w postaci bielizny stołowej, firan, zasłon, sztućców, naczyń kuchennych i stołowych, pościeli, kołder i ręczników;

7.  ustalić, że każdy z uczestników postępowania ponosi koszty związane ze swym udziałem w sprawie;

8.  kosztami sądowymi, od których zwolniona została wnioskodawczyni, obciążyć Skarb Państwa.

Sygn. akt XI Ns 1537/16

UZASADNIENIE

T. J. złożyła wniosek o podział majątku wspólnego jej i uczestnika A. J., podnosząc ostatecznie, że do majątku wspólnego wchodzą: meblościanka i dwie dwie kanapy o łącznej wartości 400 zł, meble kuchenne o wartości 100 zł, zamrażarka o wartości 100 zł, maszynka do mięsa o wartości 100 zł, blender o wartości 50 zł, radiomagnetofon i dvd o łącznej wartości 100 zł, 2 kolumny o wartości 800 zł, keyboard o wartości 800 zł, wzmacniacz o wartości 250 zł, 2 gitary po 125 zł, światła o wartości 100 zł, małe kolumny ze wzmacniaczem o łącznej wartości 500 zł, podkaszarka o wartości 100 zł, kosiarka sprawna o wartości 150 zł, kosiarka uszkodzona o wartości 50 zł, piła spalinowa o wartości 200 zł, miodarka o wartości 1137,40 zł, 2 sitka o wartości 120 zł, 2 bluzy ochronne o wartości 160 zł, 2 dymarki o wartości 160 zł, węza pszczela o wartości 30 zł, pokarm i leki dla pszczół o wartości 50 zł, lodówka samochodowa o wartości 50 zł , telewizor marki S. o wartości 800 zł, telewizor marki S. o wartości 600 zł, samochód R. (...) o wartości 2000 zł, 2 piece opałowe o wartości 600 zł i 200 zł, bojler o wartości 200 zł, laptop o wartości 500 zł, a ponadto 2 pasieki o wartości 8750 zł i 4550 zł i puste ule o wartości 3000 zł, 800 zł i 3000 zł.

Uczestnik kwestionował przynależność do majątku wspólnego uli i pasiek oraz częściowo sprzętu muzycznego; twierdził również, że laptop zużył się i nie przedstawia wartości.

Wnioskodawczyni cofnęła wniosek co do składników majątku wspólnego w postaci bielizny stołowej, firan, zasłon, sztućców, naczyń kuchennych i stołowych, pościeli, kołder i ręczników, zaś uczestnik nie sprzeciwił się cofnięciu wniosku w tym zakresie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni T. J. i uczestnik A. J. zawarli małżeństwo w dniu 20 marca 1993 r. Małżeństwo zostało rozwiązane na mocy wyroku Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 25 czerwca 2015 r. prawomocnego z dniem 16 lipca 2015 r.

Mają dwoje dzieci ur. (...)

dowód: wyrok Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 25 lipca 2015 r. I C 957/15, k. 4, zeznania wnioskodawczyni na rozprawie w dniu 22 lutego 2017 r. , k. 103

Między małżonkami obowiązywał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej

bezsporne

W trakcie małżeństwa małżonkowie nabyli:

-

meblościankę i 2 kanapy o wartości 400 zł

-

meble kuchenne o wartości 100 zł

-

zamrażarkę o wartości 100 zł

-

blender o wartości 50 zł

-

radiomagnetofon i dvd o wartości 100 zł

-

2 kolumny o wartości 800 zł

-

keyboard o wartości 800 zł

-

wzmacniacz o wartości 250 zł

-

2 gitary po 125 zł

-

światła o wartości 100 zł

-

małe kolumny ze wzmacniaczem o łącznej wartości 500 zł

-

podkaszarkę o wartości 100 zł

-

2 kosiarki z których sprawna ma aktualnie wartość 150 zł, a uszkodzona 50 zł

-

piłę spalinową o wartości 200 zł

-

lodówkę samochodową o wartości 50 zł

-

2 telewizory Samsung – o wartości 800 zł i 600 zł

bezsporne

H. J. – ojciec uczestnika od wielu lat zajmował się prowadzeniem pasiek. Uczestnik pomagał mu w tym od wczesnej młodości, przed zawarciem małżeństwa. Od 1987 r. Pasieki znajdowały się w N., w B., w P.. Z upływem lat i pogarszającym się zdrowiem, prowadzenie pasiek przejął uczestnik. Zajmował się nimi wraz z wnioskodawczynią. W zamian za prowadzenie pasiek małżonkowie, w uzgodnieniu z H. J., zatrzymywali dochody ze sprzedaży miodu. Pieniądze z tego tytułu były przeznaczane na bieżące potrzeb rodziny, na drobne inwestycje w dom rodziców uczestnika, w którym małżonkowie mieszkali.

Zgłosili dochód z tego tytułu do Urzędu Skarbowego.

Uczestnik jest członkiem związku pszczelarskiego, zgłosił pasieki we własnym imieniu do Inspekcji Weterynaryjnej m.in. po to , aby mieć dostęp do leków dla pszczół.

dowód: zeznania świadka H. J. na rozprawie w dniu 10 listopada 2016 r. k. 78-78v, zeznania świadka G. J. na rozprawie w dniu 10 listopada 2016 r. k. 78v, częściowo zeznania świadka J. C., k. 79, zeznania uczestnika na rozprawie w dniu 22 lutego 2017 r., k. 103v, zaświadczenie z Urzędu Skarbowego, k. 43, deklaracja podatkowa, k. 44-45

Ojciec uczestnika nie dokonał darowizny pasiek ani uli na rzecz syna ani synowej.

dowód: zeznania świadka H. J. na rozprawie w dniu 10 listopada 2016 r. k. 78-78v, zeznania uczestnika na rozprawie w dniu 22 lutego 2017 r., k. 103v

Uczestnik i wnioskodawczyni w 2014n r. nabyli miodarkę za kwotę 1137,70 zł netto.

dowód: umowa k. 81-84

Ponadto nabyli akcesoria związane z prowadzeniem pasiek tj. 2 sitka o łącznej wartości 120 zł, 2 bluzy ochronne o łącznej wartości 160 zł, 2 dymarki o wartości 160 zł, węzę pszczelą o wartości 30 zł, pokarm i leki dla pszczół o wartości 50 zł.

bezsporne

Wnioskodawczyni i uczestnik zamieszkiwali w domu należącym do rodziców uczestnika.

W trakcie małżeństwa sfinansowali zakup pieców i bojlera. Część pieniędzy ze sprzedaży miodu przeznaczali na drobne inwestycje w dom.

dowody: bezsporne, a ponadto zeznania wnioskodawczyni na rozprawie w dniu 22 lutego 2017 r. k. 103

Wnioskodawczyni i uczestnik byli właścicielami samochodu R. (...), który już po rozwiązaniu małżeństwa został uszkodzony w wypadku i został zbyty przez uczestnika za kwotę 900 zł.

bezsporne

W trakcie małżeństwa uczestnik zakupił laptopa, który był uszkodzony i wskutek zużycia utracił wartość.

dowód: zeznania uczestnika na rozprawie w dniu 22 lutego 2017 r., k. 103v

Wnioskodawczyni ma 45 lat, mieszka w wynajętym mieszkaniu, wraz z dwoma synami, z których jeden studiuje, drugi kończy technikum.

Uczestnik mieszka w domu rodziców, osiąga dochód 1850 zł brutto jako nauczyciel.

bezsporne

Sąd zważył, co następuje.

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie zeznań świadków i stron oraz dokumentów. Zeznania świadków w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia były dość ogólnikowe i co do istoty zasługiwały na wiarę, jeżeli chodzi o zasadnicze elementy majątku wspólnego. Sąd nie dał wiary zeznaniom wnioskodawczyni dotyczącym darowizny na rzecz małżonków pasiek i w konsekwencji ich przynależności do majątku wspólnego. Okoliczność tak nie miała wsparcia w jakimikolwiek innym dowodzie, była też wątpliwa z punktu widzenia doświadczenia życiowego, o czym będzie mowa poniżej. Ponadto sama wnioskodawczyni nie potrafiła wskazać żadnych bliższych elementów tej umowy (czasu jej zawarcia, zakresu przedmiotowego).

Dokumenty zawarte w aktach sprawy nie budziły wątpliwości Sądu ani stron, a wynikające z nich okoliczności nie były kwestionowane.

Zgodnie z art. 31 § 1 k.r.o. z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Natomiast zamknięty katalog składników wchodzących co do zasady zawsze do majątku osobistego każdego z małżonków zawarty jest w art. 33 k.r.o., stanowiącym że do majątku osobistego każdego z małżonków należą:

1) przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej;

2) przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił;

3) prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom;

4) przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków;

5) prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie;

6) przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość;

7) wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej jednego z małżonków;

8) przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków;

9) prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa twórcy;

10) przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

Z powyższych przepisów wynika, że do majątku wspólnego wchodzi to, co małżonkowie nabyli podczas małżeństwa, przy czym co do zasady chodzić będzie o nabycie w drodze czynności prawnej, rzadziej w wypadku innych zdarzeń prawnych (np. zasiedzenie, bezpodstawne wzbogacenie).

W rozpoznawanej sprawie w istotnym stopniu skład majątku wspólnego i wartość poszczególnych elementów pozostawały poza sporem, a ich przynależność do majątku wspólnego została wyraźnie przyznana przez strony. Składniki te zostały wymienione w pkt. 1 sentencji.

Spór między wnioskodawczynią a uczestnikiem ogniskował się wokół przynależności do majątku wspólnego pasiek i uli, a także częściowo sprzętu muzycznego, laptopa oraz pieców zakupionych do domu rodziców uczestnika.

Na podstawie zebranych dowodów i kierując się zasadami doświadczenia życiowego Sąd uznał, że ule i pasieki nie stanowiły majątku wspólnego. Przede wszystkim żadne dowody nie wskazują ani nie pozwalają na skonstruowanie domniemania, że miała miejsce czynność prawna (sprzedaż, darowizna), na skutek której weszły do majątku wspólnego. Wnioskodawczyni powoływała się wprawdzie na tej treści deklaracje ojca uczestnika, jednak takie oświadczenia nie znalazły potwierdzenia w materiale dowodowym. Świadek H. J. (ojciec uczestnika) zaprzeczył, aby kiedykolwiek mówił, że pasieki i ule należą do małżonków lub że im je podarował. Ponadto w świetle zasad doświadczenia życiowego wiarygodna jest wersja, iż ojciec uczestnika, z uwagi na wiek nie będąc w stanie zajmować się dłużej pszczołami, powierzył prowadzenie pasiek synowi w zamian za dochód. Taka sytuacja jest zrozumiała tym bardziej dlatego, że uczestnik już od lat pomagał ojcu w pracy przy pasiekach. Zgodnie ze zbieżnymi zeznaniami wszystkich świadków i uczestnika, uczestnik jeszcze przed zawarciem małżeństwa pomagał ojcu w prowadzeniu pasiek. Można więc stwierdzić, że z upływem lat jego coraz większe zaangażowanie, a w końcu przejęcie prowadzenia pasiek (w zamian za dochody) było naturalną koleją rzeczy.

Ponadto uczestnik i wnioskodawczyni mieszkali u rodziców uczestnika i korzystali z ich domu i wyposażenia. Takie sytuacje są w praktyce często spotykane i nie oznaczają jeszcze przeniesienia własności. Niedopuszczalne byłoby więc domniemanie, że przekazując prowadzenie pasiek świadek H. J. miał zamiar wyzbyć się ich własności.

Brak darowizny ma też potwierdzenie w tym, że wnioskodawczyni choć twierdziła, że część uli małżonkowie otrzymali od znajomego, to jednak nie zaoferowała dowodu z zeznań tego świadka (a przypomnieć należy, że była zastępowana przez kwalifikowanego pełnomocnika). Jasne jest, że gdyby takie przeniesienie własności miało miejsce, znalazłoby odzwierciedlenie w zeznaniach tego świadka.

Symptomatyczne jest, że zeznania świadka M. C. – ojca wnioskodawczyni, w kwestii własności pasiek nie były kategoryczne, zaś świadek J. C. - matka wnioskodawczyni zeznała, że według relacji uczestnika „połowa pasiek była jego, a połowa ojca”. Oznacza to, że w trakcie małżeństwa nie padały ze strony uczestnika żadne słowa, z których by wynikało, że doszło np. do darowizny pasiek czy uli na małżonków. Należy stąd wyprowadzić wniosek, że nawet osoby postronne nie miały przesłanek do uznania pasiek i uli za własność małżonków.

Ustalenie, że doszło do darowizny na rzecz małżonków, wymagałoby zindywidualizowania przedmiotu tej umowy, jej treści a także określenia daty jej zawarcia. Nie można przecież mówić o darowiźnie o bliżej nieokreślonym przedmiocie, dokonanej w niesprecyzowanym czasie. Tymczasem żadnego z tych elementów nie da się ustalić na podstawie materiału dowodowego sprawy. Nie wskazywała też na nie wnioskodawczyni, choć twierdziła, że pasieki i ule są majątkiem wspólnym. Dodatkowo można zauważyć, że ojciec uczestnika pozostawał w związku małżeńskim, co oznacza, że gdyby nawet doszło do darowizny, to dla jej skuteczności wymagana była zgoda drugiego z małżonków.

Gdyby hipotetycznie przyjąć, że jednak doszło do darowizny, to wypada przypomnieć, że w myśl art. 31 § 1 pkt 2 k.r.o. przedmioty nabyte w drodze darowizny wchodzą do majątku osobistego, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił. Takie ustalenie byłoby możliwe tylko wówczas, gdyby wykluczyć jako niewiarygodne wszelkie inne możliwości. Tymczasem w okolicznościach niniejszej sprawy wątpliwe jest czy w ogóle doszło do jakiejkolwiek darowizny, kiedy miałaby mieć miejsce, co konkretnie było jej przedmiotem, a tym bardziej – że darczyńca postanowił iż ma ona wejść do majątku wspólnego.

Treść zaświadczenia z Inspekcji Weterynaryjnej (k. 36) i deklaracja podatkowa nie są argumentami świadczącymi o tym, że pasieki i ule stały się własnością stron. Sam fakt zgłoszenia pasiek przez uczestnika do Inspekcji Weterynaryjnej trzeba w realiach sprawy uznać za podyktowany względami praktycznymi a nie stanem prawnym (uczestnik dzięki temu miał możliwość pozyskiwania leków dla pszczół). W ostateczności zaś można by uznać, że właścicielem pasiek i uli był sam uczestnik.

Z kolei o braku przydatności dowodowej deklaracji podatkowej świadczy już sama niesporność tego, że małżonkowie pobierali dochód z pasiek za zgodą H. J. (k. 43). W tym miejscu trzeba przypomnieć, że dochód z majątku osobistego małżonka (gdyby uznać ule i pasieki za własność uczestnika) zawsze stanowi majątek wspólny, co wynika expressis verbis z art. 31 § 2 pkt 2 k.r.o.

Na marginesie jedynie wypada zauważyć, że jakkolwiek wnioskodawczyni angażowała się w prace przy pszczołach (co lojalnie przyznał uczestnik), to przecież osiągała z nich dochód, który służył bieżącym potrzebom rodziny. Nie można więc przyjąć, że niezaliczenie uli i pasiek do majątku wspólnego prowadzi do jej pokrzywdzenia.

Przechodząc do instrumentów muzycznych i sprzętu muzycznego, Sąd uznał, że wchodzą one do majątku wspólnego. Zostały nabyte bowiem w trakcie małżeństwa (co zgodnie przyznały strony) to za środki pochodzące z majątku wspólnego, a nie w wyniku surogacji, co w świetle art. 31 § 1 k.r.o. w zw. z art. 33 k.r.o. a contrario przesądza ich charakter majątkowy. Bez znaczenia jest, że sprzęt ten wykorzystywał uczestnik hobbystycznie oraz zarobkowo.

Co do pieców zakupionych przez strony do domu rodziców uczestnika, Sąd uznał je za niewchodzące do majątku wspólnego. Należy uznać ten wydatek za nakład na majątek osób trzecich. Jest zresztą oczywiste, że w praktyce nigdy tego typu urządzeń czy instalacji nie uznaje się za rzeczy ruchome stanowiące odrębne przedmiot własności; nie podlegają one osobnej wycenie, tak samo (np. jak armatura, instalacja gazowa, kanalizacyjna itp.).

Sąd uznał za bezprzedmiotowe zaliczenie do majątku wspólnego laptopa, z którego korzystał uczestnik. Z jego zeznań wynikało, że laptop był uszkodzony już w chwili zakupu i aktualnie nie przedstawia wartości. Wnioskodawczyni nie wykazała by było inaczej, zaś Sąd nie miał podstaw do akceptacji gołosłownych twierdzeń wnioskodawczyni, tym bardziej że od kilku lat nie mieszka ona z uczestnikiem, więc nie może wiedzieć jakie składniki majątku pozostały i w jakim są stanie. Nie ma też powodów aby odmówić uczestnikowi wiarygodności w tym zakresie, skoro w odniesieniu do zasadniczej części przedmiotów wymienionych we wniosku nie podważał ani ich istnienia, ani wartości.

Co do samochodu R. (...), należy zauważyć że Sąd ocenia jedynie te elementy które istnieją w chwili orzekania. Jeżeli samochód już po ustaniu wspólności majątkowej uległ uszkodzeniu i został sprzedaży za niższą cenę a nie było to wynikiem umyślnego działania uczestnika, to należy przyjąć, że do majątku wspólnego wchodzi kwota uzyskana ze sprzedaży.

Stosownie do art. 46 k.r.o. w sprawach nieunormowanych w artykułach poprzedzających od chwili ustania wspólności ustawowej do majątku, który był nią objęty, jak również do podziału tego majątku, stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności majątku spadkowego i o dziale spadku, a zatem art. 680 i nast. k.p.c. oraz 618 i nast. k.p.c. oraz przepisów prawa materialnego w tym art. 212 k.c. W myśl art. 212 § 1 zd. 1 k.c. jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne, a w myśl § 2 rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego.

Dokonując podziału majątku wspólnego Sąd miał na uwadze zarówno stanowiska stron, jak i aktualny stan posiadania. Bezprzedmiotowe byłoby przyznawanie wnioskodawczyni elementów wyposażenia domu, które od lat są w posiadaniu uczestnika, tym bardziej że wnioskodawczyni mieszka w wynajętym mieszkaniu i nie ma możliwości przechowania przedmiotów, których nie domagał się także uczestnik. Pozostawienie ich u uczestnika jest zatem racjonalnym rozwiązaniem.

Sąd uznał za uzasadnione przyznanie uczestnikowi całego sprzętu muzycznego, gdyż to on a nie wnioskodawczyni z niego korzysta, także zarobkowo.

Wartość majątku wspólnego to 7157,40 zł, do czego należy dodać kwotę 900 zł ze sprzedaży samochodu. Wnioskodawczyni przysługuje połowa tej sumy, którą należy jeszcze pomniejszyć o wartość przyznanych jej rzeczy tj. 1025 zł. W efekcie przysługuje jej spłata w kwocie 3003,70 zł. Termin płatności uwzględnia zarówno niewielką wysokość spłaty jak i fakt, że uczestnik osiąga regularne dochody a z koniecznością spłaty powinien liczyć się już od ponad roku.

Postępowanie podlegało umorzeniu w części w jakiej wnioskodawczyni cofnęła wniosek (art. 355 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.).

O kosztach postępowania Sąd postanowił zgodnie z art. 520 § 1 k.p.c., zaś o kosztach sądowych objętych zwolnieniem – art 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 623).