Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 czerwca 2017r.

Sąd Rejonowy Gdańsk-Południe w Gdańsku VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anita Niemyjska – Wakieć

Ławnicy: Krystyna Kamińska, Danuta Zarzycka

Protokolant: Stażysta Małgorzata Rymkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2017r. w Gdańsku na rozprawie

sprawy z powództwa L. Ż.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S.

o odszkodowanie

I.  oddala powództwo

II.  zasądza od powódki na rzecz pozwanej kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

Sygn. akt VI P 662/15

UZASADNIENIE

Powódka L. Ż. pozwem skierowanym przeciwko (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S., z dnia 14 września 2015r. wniosła o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od wypowiedzenia z dnia 21 maja 2015r. oraz o wypłacenie odszkodowania za nieuzasadnione i niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony w kwocie 15.900 zł brutto wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia rozwiązania stosunku pracy, tj. od dnia 1 września 2015r. do dnia zapłaty.

pozew – k. 4-6, wniosek 2-3

W odpowiedzi na pozew pozwana (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powódki na jej rzecz kosztów sądowych, w tym kosztów zastępstwa procesowego wedle norm przepisanych.

odpowiedź na pozew – k. 31-37

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka L. Ż. została zatrudniona u pozwanej (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. (uprzednio: (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S.) na czas nieokreślony od dnia 2 stycznia 2008r. w wymiarze ½ etatu na stanowisku głównej księgowej.

Z dniem 28 listopada 2008r. powódka zwróciła się do pozwanej wcześniej: (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością o rozwiązanie umowy o pracę na mocy porozumienia stron z dniem 30 listopada 2008r, w związku z przejściem na emeryturę, na co zarząd pozwanej spółki wyraził zgodę.

Od dnia 2 grudnia 2008r., na wniosek powódki, świadczyła ona pracę na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony z dnia 2 grudnia 2008r. w wymiarze ¼ etatu.

Wymiar etatu powódki ulegał zmianom w okresie zatrudnienia, wraz z tą zmianą również ulegała zmiana stawki wynagrodzenia zasadniczego.

Na dzień 1 grudnia 2013r. powódka otrzymywała wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 5.300 zł w pełnym wymiarze czasu pracy.

Od dnia 1 lutego 2014r. powódka świadczyła pracę w wymiarze 7/8 etatu, za powyższą wysokością wynagrodzenia.

dowód: umowy o pracę – k. 34 cz. B akt osobowych powódki, wniosek powódki – k. 30 cz. B akt osobowych powódki, wniosek powódki – k. 44 cz. C akt osobowych powódki, świadectwo pracy – k. 43 cz. C akt osobowych powódki, umowa o pracę – k. 29 cz. B akt osobowych powódki, aneksy do umowy o pracę – k. 23,21, 20, 19, 16, 15 cz. B akt osobowych powódki

Do obowiązków powódki na powierzonym stanowisku należało m.in.: prowadzenie rachunkowości spółki w pełnym zakresie, nadzór nad prawidłowym obiegiem dokumentacji księgowej, rozliczenia i deklaracje podatkowe, kontakt i współpraca z instytucjami zewnętrznymi, sporządzanie sprawozdań i raportów na potrzeby zarządu pozwanej spółki, przygotowywanie umów cywilnoprawnych, listy płac, a także obowiązki z zakresu administracji personalnej, w zakresie pomocy zarządowi w przygotowaniu dokumentacji do podpisu. Dokumenty kadrowe podpisywał członek zarządu D. F..

Powódka miała ponadto dostęp do systemu informatycznego, programów komputerowych, w tym programu – P..

Powódka zajmowała miejsce w biurze pierwsze od drzwi z tego wynikało, iż nierzadko odbierała korespondencję. Ale nie wynikało to z jej obowiązków – każdy w biurze odbierał korespondencję, chodził na pocztę, odbierał telefony – telefon dzwonił i w pokoju powódki i u dyrektora F., zatem albo jedno, albo drugie mogło go odebrać..

Powódka miała dostęp do szafy z aktami osobowymi, z tym że dokumenty podpisywał dyrektor generalny D. F.. Czasami prosił przygotowanie pewnych dokumentów, czasami przygotowywał je sam. Powódka przygotowywała dokumenty do przelewów, jednak przelewów nie wykonywała – tym się zajmował zarząd. Powódka nie obsługiwała spotkań z kontrahentami i innymi gości, zajmował się tym D. F.. Powódka nie zajmowała się strona internetową, intranetem. Powódka rozliczała delegacje pracowników i księgowała wydatki w tym zakresie. Powódka miała dostęp do systemu, który rejestrował uczestników programu M. (karty sportowe) i S. (opieka medyczna).

Powódka prowadziła księgi rachunkowe, miesięcznie było to około 150 zdarzeń gospodarczych. Spółka zatrudniała około 25 pracowników, w biurze była powódka, i zarząd, reszta to pracownicy projektowi, czysto techniczni, pracujący w innym miejscu.

dowód: kopia listu referencyjnego – k. 12 zeznania świadka R. M. – k. 168-169 protokół z rozprawy z dnia 26 października 2016r., częściowo zeznania świadka K. K. – k. 170-171 protokół z rozprawy z dnia 26 października 2016r., zeznania świadka M. M. – k. 171-173 protokół z rozprawy z dnia 26 października 2016r., zeznania świadka P. Ż. – k. 173-174 protokół z rozprawy z dnia 26 października 2016r., zeznania powódki L. Ż. – k. 132-134 protokół z rozprawy z dnia 25 maja 2016r. (nagranie czas 00:05:38-00:44:00) w zw. z k. 295-296 protokół z rozprawy z dnia 26 maja 2017r. (nagranie czas 00:14:12-00:23:02),

Powódka w toku zatrudnienia korzystała z pożyczki udzielonej jej przez pracodawcę, powódka otrzymywała ryczałt paliwowy w związku z korzystaniem z samochodu prywatnego do celów służbowych, pozwana spółka sfinansowała jej dwa razy kurs angielskiego, korzystała z pakietu medycznego, niejednokrotnie miała możliwość uczestnictwa w zorganizowanych na koszt pracodawcy, wyjazdach integracyjnych i innych eventach okolicznościowych, m.in. kolacje ,,świąteczne’’, w których mogli brać udział wszyscy zatrudnieni pracownicy.

dowód: poświadczone kopie wygenerowanych wydruków dotyczących wypłaty wynagrodzenia, ryczałtu paliwowego, objęcia ubezpieczeniem i premii – k. 51-65, poświadczone kopie umów o używanie samochodu osobowego do celów służbowych – k. 66-69, poświadczona kopia umowy o świadczenie opieki medycznej wraz z załącznikami – k. 70-84, poświadczone kopie wydruków mailowych – k. 85-99, poświadczona kopia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu – k. 102-103, zeznania świadka M. M. – k. 171-173 protokół z rozprawy z dnia 26 października 2016r.

Powódka oprócz otrzymywania z tytułu zatrudnienia comiesięcznego wynagrodzenia zasadniczego, dodatkowo otrzymywała premie roczne, tj: w 2011r. – 1.106,67 zł, w 2012.r – 2.700 zł, w 2013r. – 3.823,50zł, w 2014r. – 3.570zł.

W związku z trudną sytuacją finansową spółki spółka matka pozwanej spółki (udziałowiec) oczekiwała reorganizacji i cięcia kosztów. Pracownicy merytoryczny, zajmujący się projektami musieli zostać, bowiem bez nich nie można by było zdobywać kontraktów i zarabiać.

Podjęto decyzję o outsourcingu usług księgowych. Powodowało to oszczędności nie tylko na wynagrodzeniu pracownika, ale nie trzeba byłoby wtedy płacić za licencje programów księgowych, płacowych i kadrowych. Do tego zredukowano powierzchnię biurową o połowę.

W dniu 21 maja 2015r. pozwana (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wypowiedziała L. Ż. umowę o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia począwszy od dnia 1 czerwca 2015r.. W uzasadnieniu wypowiedzenia wskazano, że przyczyną wypowiedzenia są przyczyny niedotyczące pracownika, tj. z godnie z art. 36 § 1 pkt 3 Kodeksu pracy w związku z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90 z 2003r., poz. 844). Przyczyną wypowiedzenia powódce umowy o pracę w powyższym trybie była reorganizacja firmy i likwidacja stanowiska pracy.

Pozwana dodatkowo ustaliła na rzecz powódki, wypłatę odprawy w wysokości dwumiesięcznego wynagrodzenia.

Poinformowano powódkę, iż firma poszukuje oszczędności przez powierzenie usług księgowych na zewnątrz. Powódka złożyła swoją ofertę usług księgowych i kadrowych– jak w dotychczasowym zakresie, w dniu 31 lipca 2015r., w wysokości 3.000 zł netto i jednorazowo w roku 1.800 netto za zamknięcie roku, bilans i rachunek zysków i strat z informacją dodatkową.

Oferta nie została przyjęta.

Powódka został zobowiązania w dniu 29 lipca 2015r. do wykorzystania urlopu wypoczynkowego w okresie wypowiedzenia, z uwzględnieniem faktu, iż dnia 21 sierpnia miała się stawić powódka w firmie celem przekazania obowiązków firmie księgowej.

Powódka nie stawiła się na to spotkanie.

W okresie wypowiedzenia powódka była niezdolna do pracy w okresach: 8-12 czerwca 2015r., 30 lipca 2015-11 sierpnia 2015r., 13-31 sierpnia 2015r.. W międzyczasie w czerwcu i lipcu pracowała, w sierpniu już nie. Niezdolność do pracy była z różnych powodów, .m.in. w związku z urazem stopy, powódka miała adnotację na ZLA iż chory może chodzić.

dowód: rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem k. 42 cz. C akt osobowych powódki, świadectwo pracy – k. 41 cz. C akt osobowych powódki, sprostowanie (uzupełnienie) świadectwa pracy powódki – (brak numeracji kart) cz. C akt osobowych powódki, kopia wniosku powódki – k. 13, poświadczona kopia umowy nr (...) – k. 45-47v, mail k. 112 poświadczona kopia umowy o pracę – k. 48, poświadczona kopia zakresu obowiązków – k. 49, lista płac – k. 192-204, poświadczone kopie wygenerowanych wydruków mailowych – k. 206-255, wydruk ZUS p ZUA – k. 256, zeznania świadka A. F. – k. 164-168 protokół z rozprawy z dnia 26 października 2016r., zeznania świadka R. M. – k. 168-169 protokół z rozprawy z dnia 26 października 2016r., częściowo zeznania świadka K. K. – k. 170-171 protokół z rozprawy z dnia 26 października 2016r., zeznania świadka M. M. – k. 171-173 protokół z rozprawy z dnia 26 października 2016r., zeznania świadka P. Ż. – k. 173-174 protokół z rozprawy z dnia 26 października 2016r., zeznania powódki L. Ż. – k. 132-134 protokół z rozprawy z dnia 25 maja 2016r. (nagranie czas 00:05:38-00:44:00) w zw. z k. 295-296 protokół z rozprawy z dnia 26 maja 2017r. (nagranie czas 00:14:12-00:23:02), zeznania świadka P. B. – k. 294-295 protokół z rozprawy z dnia 26 maja 2017r. (nagranie czas 00:02:20-00:11:13),

W dniu 24 sierpnia 2015r. pozwana spółka zawarła umowę o pracę z P. A. F., na podstawie której została ona zatrudniona na czas nieokreślony od dnia 24 sierpnia 2015r. na stanowisku specjalisty ds. personalnych i administracyjnych., w wymiarze 2/5 etatu za wynagrodzeniem 2.700 zł miesięcznie.

Do głównych obowiązków na tym stanowisko należało wprowadzenie ISO. Pozwana spółka już zaczęła wprowadzać ISO, ale zajmowała się tym pracownica – E. J., która przeszła na urlop macierzyński. Obowiązki te przejęła A. F., która odtąd samodzielnie zajmowała się zagadnieniami związanymi z ISO, które miało w pełni obowiązywać w firmie od stycznia 2016r. i trzeba było intensyfikować wysiłki, by do końca roku udało się je wprowadzić..

Zanim P. A. F. została zatrudniona u pozwanej na podstawie umowy o pracę, wcześniej świadczyła pracę na rzecz pozwanej w oparciu o umowę o dzieło przez jeden miesiąc w związku z porządkowaniem dokumentacji – było to we wrześniu 2014r. .

Do zakresu obowiązków p. A. F. na powierzonym stanowisku m.in. należało też: zarządzenie obiegiem dokumentów w firmie, sporządzanie danych potrzebnych do listy płac na potrzeby biura rachunkowego (dot. czasu pracy, absencje, aktualizacja i zgłaszanie pracowników posiadających dodatkowe świadczenia -karty, opieki medycznej, ryczałty, karty sportowe) obowiązki z zakresu sekretariatu i obsługi spotkań, rozliczanie delegacji, obsługa gości zagranicznych, kontrola i uzupełnianie zawartości bazy danych I. grupy pozwanej, dostarczanie informacji nt. bieżących wydarzeń w (...) doI. oraz F.’a grupy pozwanej według wytycznych i zaleceń zarządu pozwanej, współpraca z firmami zewnętrznymi dotycząca wprowadzenia certyfikatu (...) dotycząca prawidłowego obiegu dokumentów, prawidłowego i terminowego ich sporządzania oraz udział w audytach zewnętrznych i wewnętrznych (od stycznia 2016r.), prowadzenie Księgi Jakości (...) (od stycznia 2016r.).

A. F. tworzyła ewidencję projektów, co było związane z wprowadzeniem ISO.

Ewidencję czasu pracy tworzył na bieżąco pracownik, przez swojego przełożonego przekazuje A. F., która, gdy są nadgodziny, przedstawia te dokumenty D. F., jeśli nie, to przekazuje do biura księgowego. Również inne dokumenty kadrowe A. F. kierowała do osób się daną materią zajmujących – jak jakieś decyzje personalne do zarządu, jak coś do wyliczenia świadczeń, do biura księgowego.

Spotkania z gośćmi odbywały się kilka razy w tygodniu.

Z dniem 2 września 2015r. pozwana zawarła umowę w przedmiocie prowadzenia ksiąg rachunkowych z biurem rachunkowym E. Ł..

Na podstawie tej umowy zleceniobiorca – biuro rachunkowe zobowiązał się m.in. do: prawidłowego i terminowego prowadzenia ksiąg rachunkowych przy użyciu techniki komputerowej zgodnie z obowiązującymi przepisami, prowadzenia ewidencji płacowej, kartotek wynagrodzeń, deklaracji podatkowych PIT-11 pracowników oraz ich wysyłaniem do urzędu skarbowego, prowadzenia ewidencji nabycia VAT i ewidencji dostaw VAT oraz sporządzania i składania deklaracji VAT, VAT-UE do Urzędu Skarbowego, sporządzania listy płac pracowników w terminie 3go dnia roboczego następnego miesiąca po miesiącu rozliczeniowym, sporządzania miesięcznych deklaracji rozliczeniowych ZUS-DRA oraz terminowego przekazywania do ZUS drogą elektroniczną, prowadzenia ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, sporządzania rozliczeń rocznych w zakresie podatku dochodowego zleceniodawcy (pozwanej spółki) – CIT, sporządzania deklaracji dla GUS zgodnie z wymogami tego organu w zakresie informacji księgowych.

Ryczałty paliwowe i delegacje rozliczało i naliczało biuro rachunkowe – A. F. tylko sprawdzała, czy wszystko jest wypełnione i przekazywała dokumenty od pracowników merytorycznych do biura.

Sprawami związanymi z kartami M. zajmował się D. F., który miał dostęp do programu, w którym się aktualizuje uczestników. W zakresie płatności za te karty zajmowało się tym biuro księgowe.

Zgodnie z treścią § 11 strony ustaliły, że za czynności wykonane przez zleceniobiorcę, pozwana jak zleceniodawca zobowiązała się do zapłaty wynagrodzenia za każdy miesiąc w wysokości 2.200 złotych netto + podatek VAT według obowiązującej stawki w dniu wystawienia faktury.

dowód: rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem k. 42 cz. C akt osobowych powódki, świadectwo pracy – k. 41 cz. C akt osobowych powódki, sprostowanie (uzupełnienie) świadectwa pracy powódki – (brak numeracji kart) cz. C akt osobowych powódki, kopia wniosku powódki – k. 13, poświadczona kopia umowy nr (...) – k. 45-47v, poświadczona kopia umowy o pracę – k. 48, poświadczona kopia zakresu obowiązków – k. 49, lista płac – k. 192-204, poświadczone kopie wygenerowanych wydruków mailowych – k. 206-255, wydruk ZUS p ZUA – k. 256, zeznania świadka A. F. – k. 164-168 protokół z rozprawy z dnia 26 października 2016r., zeznania świadka R. M. – k. 168-169 protokół z rozprawy z dnia 26 października 2016r., częściowo zeznania świadka K. K. – k. 170-171 protokół z rozprawy z dnia 26 października 2016r., zeznania świadka M. M. – k. 171-173 protokół z rozprawy z dnia 26 października 2016r., zeznania świadka P. Ż. – k. 173-174 protokół z rozprawy z dnia 26 października 2016r., zeznania powódki L. Ż. – k. 132-134 protokół z rozprawy z dnia 25 maja 2016r. (nagranie czas 00:05:38-00:44:00) w zw. z k. 295-296 protokół z rozprawy z dnia 26 maja 2017r. (nagranie czas 00:14:12-00:23:02), zeznania świadka P. B. – k. 294-295 protokół z rozprawy z dnia 26 maja 2017r. (nagranie czas 00:02:20-00:11:13), zeznania za pozwanego – członka zarządu pozwanej R. O. – k. 296-298 protokół z rozprawy z dnia 26 maja 2017r. (nagranie czas 00:23:02-00:50:40), zeznania za pozwanego – członka zarządu D. F. – k. 134-137 protokół z rozprawy z dnia 25 maja 2016r. (nagranie czas 00:44:00-01:27:19) w zw. k. 298 -299 protokół z rozprawy z dnia 26 maja 2017r. (nagranie czas 00:50:44-01:06:41),

Powódka otrzymawszy świadectwo pracy, zauważyła szereg błędów, np. dotyczących okresów nieskładkowych, z dniem 4 września zwróciła się o sprostowanie świadectwa pracy z dnia 31 września 2015r., wskazując, że poza powierzonym stanowiskiem – głównej księgowej, pełniła szereg innych prac, m.in. sekretarki, wniosła o zmianę w tym zakresie, o poprawienie formy zapisu podstawy rozwiązania stosunku pracy, i poprawienia okresów nieskładkowych

Żeby wyjaśnić kwestie tych okresów i innych treści świadectwa, oraz rozliczyć się z różnych rzeczy związanych z pracą, powódka w dniu 7 września 2015r. pojawiła się w siedzibie firmy. Na miejscu zastała A. F., pracującą przy tym samym biurku co ona. Powzięła wtedy podejrzenie, iż zajęła ona także jej stanowisko.

Z dniem 14 września 2015r. doszło do sprostowania (uzupełnienia) świadectwa pracy wystawionego w dniu 31 sierpnia 2015r., w następującej pozycji: w pkt 3 rozszerzono informację na temat sposobu rozwiązania stosunku pracy, dodano informację: ,, w zw. z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników’’.

Powódka otrzymała odprawę..

dowód: świadectwo pracy – k. 41 cz. C akt osobowych powódki, sprostowanie (uzupełnienie) świadectwa pracy powódki – (brak numeracji kart) cz. C akt osobowych powódki, kopia wniosku powódki – k. 13, wydruk ZUS p ZUA – k. 256, zeznania świadka A. F. – k. 164-168 protokół z rozprawy z dnia 26 października 2016r., zeznania świadka R. M. – k. 168-169 protokół z rozprawy z dnia 26 października 2016r., częściowo zeznania świadka K. K. – k. 170-171 protokół z rozprawy z dnia 26 października 2016r., zeznania świadka M. M. – k. 171-173 protokół z rozprawy z dnia 26 października 2016r., zeznania świadka P. Ż. – k. 173-174 protokół z rozprawy z dnia 26 października 2016r., zeznania powódki L. Ż. – k. 132-134 protokół z rozprawy z dnia 25 maja 2016r. (nagranie czas 00:05:38-00:44:00) w zw. z k. 295-296 protokół z rozprawy z dnia 26 maja 2017r. (nagranie czas 00:14:12-00:23:02), zeznania świadka P. B. – k. 294-295 protokół z rozprawy z dnia 26 maja 2017r. (nagranie czas 00:02:20-00:11:13), zeznania za pozwanego – członka zarządu pozwanej R. O. – k. 296-298 protokół z rozprawy z dnia 26 maja 2017r. (nagranie czas 00:23:02-00:50:40), zeznania za pozwanego – członka zarządu D. F. – k. 134-137 protokół z rozprawy z dnia 25 maja 2016r. (nagranie czas 00:44:00-01:27:19) w zw. k. 298 -299 protokół z rozprawy z dnia 26 maja 2017r. (nagranie czas 00:50:44-01:06:41),

Umowa zawarta między pozwaną spółką a Biurem Rachunkowym E. Ł.wskazywała, iż sprawami kadrowymi zajmuje się pozwana spółka. Praktyka jednakże była taka, iż A. F., formalnie odpowiedzialna za sprawy personalne, zbierała jedynie od pracowników dokumenty kadrowe, korzystała z pomocy Biura Rachunkowego, w np. w wyliczeniu świadczeń, wystawianiu zaświadczeń, wystawianiu nawet świadectw pracy. Do tych czynności przesyłano akta osobowe do biura, by mogło ono prawidłowo wszystko ustalić i wyliczyć. Było to niedogodne, więc z czasem akta zostały w biurze rachunkowym. Ostatecznie z dniem od 1 czerwca 2016r. między pozwaną a Biurem RachunkowymE. Ł. doszło do zawarcia aneksu nr (...) do umowy nr (...)r., w którym usankcjonowano to, co funkcjonowało do tej pory i ustalono za to wynagrodzenie. Zapisano, że prowadzenie akt osobowych, sporządzanie świadectw pracy oraz pozostałych dokumentów związanych ze stosunkiem pracy, zgłaszanie i wyrejestrowywanie pracowników i członków ich rodzin do ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych oraz ich aktualizację będzie wykonywał zleceniobiorca (Biuro Rachunkowe E. Ł.). Ponadto, przygotowywanie umów o pracę, umów o dzieło oraz prowadzenie ewidencji czasu pracy będzie prowadziła pozwana we własnym zakresie.

A. F. nie pracuje już w pozwanej firmie.

Udało się zredukować koszty o 25 % do końca roku 2016. Zredukowaniu ostatecznie uległo zatrudnienie do 19 etatów.

Umowa o korzystanie z licencji programu księgowego została wypowiedziana w 2015r. po rozwiązaniu umowy powódki, umowa w zakresie programu kadrowego później, bowiem D. F. nie zorientował się, iż umowa ta ulega automatycznemu przedłużeniu na kolejny okres, jeśli się nie złoży stosownego oświadczenia, natomiast w 2016r. została wypowiedziana.

Dowód: poświadczona kopia aneksu nr (...) –k. 293 zeznania za pozwanego – członka zarządu pozwanej R. O. – k. 296-298 protokół z rozprawy z dnia 26 maja 2017r. (nagranie czas 00:23:02-00:50:40), zeznania za pozwanego – członka zarządu D. F. – k. 134-137 protokół z rozprawy z dnia 25 maja 2016r. (nagranie czas 00:44:00-01:27:19) w zw. k. 298 -299 protokół z rozprawy z dnia 26 maja 2017r. (nagranie czas 00:50:44-01:06:41),

Wynagrodzenie powódki L. Ż. za okres ostatnich trzech miesięcy obliczone jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy wynosiło 5.300 zł.

dowód: zaświadczeniu o wynagrodzeniu – k. 44

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny w oparciu o zgromadzoną w sprawie dokumentację w postaci procedur, akt osobowych, pism, umów, której wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron. Sąd z urzędu nie znalazł podstaw do zdyskwalifikowania ich rzetelności.

Sąd uwzględnił również wydruki maili dotyczących zapytań ofertowych i odpowiedzi na nie. Sąd miał na uwadze fakt, iż nie są to dokumenty w rozumieniu art. 245 k.p.c.. Niemniej jednak, postępowanie dowodowe nie ogranicza się do dowodów z dokumentów, zeznań świadków i stron. Zgodnie z art.309 k.p.c., sad może dopuścić każdy inny dowód istotny dla ustalenia okoliczności mających znaczenie dla sprawy. W ocenie sądu wydruki maili stanowią właśnie ów inny dowód. W okolicznościach tej konkretnej sprawy sąd uznał, iż brak jest podstaw by odmówić im wiary w szczególności wobec zeznań świadków i stron, a także przedłożonych umów..

Nadto dokonując ustaleń faktycznych w sprawie Sąd oparł się na zeznaniach świadków: A. F., R. M., K. K., M. M. P. Ż., uznając ze za przekonujące, spójne logiczne. Dlatego sąd dał im wiarę. Z zeznań tych wynika w miarę spójny obraz obowiązków powódki a także po części obowiązków A. F.. Świadkowie nie wiedzieli jednak, kto po odejściu powódki zajmował się kartami M., S., czy też gdzie były akta osobowe – zeznania te zatem nie zaprzeczają w tym względzie zeznaniom przedstawicieli pozwanej i A. F..

Zeznania P. B. nie wniosły wiele do sprawy, dotyczyły okoliczności nie istotnej dla sprawy, następczej, zaistniałej już po wypowiedzeniu.

Sąd oparł się również na zeznaniach przedstawicieli strony pozwanej, D. F. i R. O., w zakresie w jakim nie pozostawały w sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym. W szczególności sąd nie dał wiary im, jakoby powódka nie wykonywała spraw kadrowych, bowiem świadkowie zeznali, iż do nich udawali się po zaświadczenia, , z maila załączonego do sprawy k. 113 wynika, iż to powódka miała dostęp do stron i programów S. i M. – zatem to ona zajmowała się tym. Natomiast żaden dowód nie przeczy twierdzeniom pozwanych, iż po odejściu powódki zajmuje się tym D. F., tym bardziej, iż potwierdzają to zeznania A. F.. w pozostałej części zeznania przedstawicieli pozwanej znajdują potwierdzenie w zeznaniach świadków, mailach, w szczególności tych pochodzących z korespondencji z biurem rachunkowymE. Ł., i dokumentach kadrowych oraz pozostałych prywatnych.

Zeznania powódki sąd również uwzględnił w zakresie, w jakim znalazły potwierdzenie w materiale dowodowym sprawy, uznając je w tej części za wiarygodne i przekonujące.

W pierwszej kolejności należy odnieść się do kwestii przywrócenia terminu do wniesienia pozwu powódki.

Zgodnie z art. 264 § 1 k.p., odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę wnosi się do sądu pracy w ciągu 7 dni od dnia doręczenia pisma wypowiadającego umowę o pracę. Nie ulega wątpliwości, iż powódka uchybiła temu terminowi. Otrzymała bowiem wypowiedzenie 21 maja 2015r., zatem termin do wniesienia odwołania – o czym była prawidłowo pouczona – upływał w dniu 28 maja 2015r. Tymczasem powódka złożyła pozew – odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę – dopiero w dniu 14 września 2015r..

Zgodnie z art. 265 k.p., jeżeli pracownik nie dokonał - bez swojej winy - w terminie czynności, o których mowa w art. 97 § 2 ¹ i w art. 264 k.p., sąd pracy na jego wniosek postanowi przywrócenie uchybionego terminu. Wniosek o przywrócenie terminu wnosi się do sądu pracy w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. We wniosku należy uprawdopodobnić okoliczności uzasadniające przywrócenie terminu.

Sąd Najwyższy we wpisanej do księgi zasad prawnych uchwale składu 7 sędziów z dnia 14 marca 1986 r., III PZP 8/86, stwierdził, że terminy art. 265 k.p. są terminami prawa materialnego, do których nie stosuje się przepisów kodeksu postępowania cywilnego dotyczących uchybienia i przywrócenia terminu. Jeżeli więc pozew został wniesiony po upływie wspomnianych terminów, to w razie ich nieprzywrócenia sąd obowiązany jest oddalić powództwo.

W ocenie sądu przesłanka choroby, na jaka się powołuje powódka w pozwie, nie mogła uzasadniać przywrócenia terminu.

Zauważyć należy, iż powódka otrzymała zaświadczenie lekarskie świadczące o niezdolności do pracy, jednak po pierwsze – niezdolność ta nie trwała cały okres opóźnienia między wypowiedzeniem a terminem złożenia sprawy do sądu, a po drugie samo zwolnienie nie oznacza, iż była ona niezdolna do załatwiania swoich spraw w okresie objętym tym zaświadczeniem. Zwolnienia powódka miała z powodu stanu stopy, zwolnienie to zawierało adnotację, iż chory może chodzić. Nie uniemożliwia to sporządzenia odwołania od wypowiedzenia, i przekazania go do wysłania komuś np. z rodziny, czy tez wysłania samemu ( powódka mogła na zwolnieniu chodzić). Powódka powoływała się tez na zły stan psychiczny ale temu też nie można dać wiary, bowiem powódka w międzyczasie, w okresie wypowiedzenia, była w na tyle dobrym stanie psychicznym, iż była w stanie sporządzić ofertę prowadzenia usług.

Powyższe oznacza, iż choroba powódki nie stanowiła przyczyny uniemożliwiającej jej odwołanie się od wypowiedzenia umowy o pracę w terminie, tj. do 28 maja 2015r..

Powołać się tu trzeba na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 maja 2006r., II PK 277/05, OSNP 2007/9-10/130), zgodnie z którym choroba pracownika uzasadniająca zwolnienie go od świadczenia pracy nie musi uzasadniać braku zawinienia w uchybieniu terminu do wniesienia odwołania od wypowiedzenia. Sąd wskazał tu, iż ocena, czy w okolicznościach konkretnej sprawy choroba stanowiła przyczynę usprawiedliwiającą opóźnienie, dokonywana jest w oparciu o wszechstronne rozważenie wszelkich istotnych faktów. Okoliczność przebywania na zwolnieniu lekarskim nie przesądza jeszcze o braku możliwości podjęcia działań prawnych. Zarówno choroba pracownika niewyłączająca możliwości świadczenia pracy stanowić może przyczynę uzasadniającą przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę (por. wyrok SN z 7 sierpnia 2002 r., I PKN 480/01, OSNP 2004 nr 8, poz. 138), jak i choroba pracownika uzasadniająca zwolnienie go od świadczenia pracy nie musi uzasadniać w wystarczającym stopniu braku zawinienia w uchybieniu terminu do wniesienia odwołania , zwłaszcza gdy pracownik nie dostał lekarskiego zalecenia przebywania w domu, w tym leżenia (może chodzić) i faktycznie podejmuje różne działania.

Dalej należy rozważyć inną podstawę przywrócenia terminu – tj. kwestię istnienia błędu co do rzeczywistej przyczyny wypowiedzenia.

Powódka nie kwestionowała początkowo prawdziwości przyczyny wypowiedzenia – likwidacji stanowiska pracy. co więcej, w związku z decyzją pracodawcy o outsourcingu usług księgowych, sama złożyła taką ofertę. Dopiero we wrześniu, gdy zobaczyła na swoim miejscu pracy A. F., zaczęła podejrzewać, że ta przejęła jej stanowisko.

Co do zasady, taką okoliczność – późniejszego dowiedzenia się o innej przyczynie wypowiedzenia czy o jej nieprawdziwości, można uznać za okoliczność uzasadniającą przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od wypowiedzenia, o ile nie wynika to z błędu i zaniechań pracownika, a zostało wywołane przez druga stronę.

Rzeczywistość przyczyny może mieć zasadnicze znaczenie dla subiektywnego przekonania pracownika co do celowości wniesienia odwołania od wypowiedzenia. Tym samym wprowadzenie w błąd może mieć miejsce tylko wówczas, gdy pracownik nie jest w stanie ocenić rzeczywistości przyczyny, a zatem w przypadkach, gdy pracodawca wskazuje przyczynę niedotyczącą pracownika (np. zmiany organizacyjne, które nie miały miejsca – zob. wyr. SN z 30.5.2001 r., I PKN 415/00 OSNP 2003, Nr 7, poz. 168).

Wskazać jednak należy, iż w istocie, materiał dowodowy sprawy wykazał, iż nie doszło do wprowadzenia powódki w błąd, przyczyna była rzeczywista, stanowisko powódki zlikwidowano, a nie można powiedzieć, by A. F. została zatrudniona na jej stanowisku.

Art. 30 § 4 kodeksu Pracy stanowi, że w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nie określony lub o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy.

Przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę podana w piśmie wypowiadającym umowę o pracę musi być rzeczywista (prawdziwa) i konkretna.

Przyczyna wypowiedzenia przez pozwanego umowy o pracę jest rzeczywista i konkretna. Prawdziwą przyczyną wypowiedzenia umowy powódce było, tak jak wskazano w piśmie wypowiadającym umowę o pracę, to, że zlikwidowano stanowisko głównej księgowej.

Zmiany tej nie można uznać za pozorną.

Do likwidacji stanowiska pracy księgowej doszło, nikogo na tym stanowisku nie zatrudnia pozwana spółka.

Z pozorną likwidacją stanowiska pracy, która nie uzasadnia wypowiedzenia zmieniającego (art. 42 w związku z art. 45 § 1 k.p.), mamy do czynienia wówczas, gdy jest ono wprawdzie likwidowane, ale w jego miejsce jest tworzone inne stanowisko pracy (o innej nazwie), które w istotnych elementach nie różni się od zlikwidowanego (tak SN w wyroku z dnia 4 września 2007r., I PK 92/07, OSNP 2008/19-20/286. Ocena, czy wystąpiła pozorna likwidacja stanowiska pracy, polega na porównaniu warunków zatrudnienia (treści stosunku pracy) na nowym stanowisku z tymi warunkami na stanowisku zlikwidowanym (tamże).

Powódka głównie zajmowała się sprawami księgowymi – księgowanie zdarzeń godpodarczych obejmowało miesięcznie około 150 zdarzeń do tego również wyciągi listy płac, itp., to nie jest nieznaczny zakres obowiązków. Uznać należy, iż sprawy księgowe stanowiły znakomitą większość obowiązków powódki.

Powódka zajmowała się tez po części sprawami kadrowymi, zajmując się tym, co się wiązało z księgowością (składki, płace, rozliczanie czasu pracy związane z naliczaniem płac itp.) oraz pomagała w tym zakresie dyrektorowi generalnemu D. F., który podpisywał dokumenty pracownicze.

Powódka wywodzi, iż skoro pod koniec jej zatrudnienia A. F. otrzymała umowę o prace na stanowisku specjalista ds. personalnych i administracyjnych, to wykonywała jej obowiązki, zatem zajęła jej stanowisko.

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę, iż A. F. została zatrudniona jedynie na 2/5 etatu, mniej niż powódka (7/8 ostatnio). Już to oznacza, iż nie mogłaby przejąć całości obowiązków powódki, a tylko cześć, jeśli już.

Po drugie sprawy księgowe zostały przekazane firmie zewnętrznej – nie wykonywała ich zatem A. F., nie przejęła ich po powódce, a zadania te to gros obowiązków pracowniczych powódki.

Po trzecie, choć stanowisko A. F. nazwano specjalista ds. personalnych i administracyjnych, to w istocie sprawy personalne nie były głównym obowiązkiem tej pracownicy. Powódka wprawdzie kwestionowała prawdziwość zakresu obowiązków A. F., jednakże nie sposób nie zauważyć, iż przesłuchani w sprawie świadkowie potwierdzili, iż rzeczywiście wykonywała ona te czynności, które zostały wskazane w tym zakresie.

Z obowiązków wykonywanych przez A. F. najważniejsze były sprawy związane z ISO oraz obsługą gości i spotkań.

Bezspornym było, iż powódka nie zajmowała się sprawami ISO, zaś przygotowanie firmy do wprowadzenia ISO to było jedno z najważniejszych zadań A. F.., jak w skazała ona, zastąpiła tu inną Pracownicę E. J., która odeszła na macierzyński. Wiązało się to z całym szeregiem dokumentacji, jaką należało w firmie wdrożyć i potem prowadzić (jak choćby ewidencja projektów, o której wspomina świadek A. F.). Do tego zajmowała się obsługą spotkań, gości zagranicznych itp.. Nie ulega kwestii, iż powódka się tym nie zajmowała, sama powódka przyznała, iż miała opór przed kontaktem w języku angielskim, zaś z zeznań świadków (np. R. M. k. 168) wynika, iż jest to trochę pracy, spotkania z gośćmi odbywają się kilka razy w tygodniu. Do tego A. F. miała się zajmować komunikacją za pomocąI. i w mediach społecznościowych (F.).

Powyższe wskazuje, iż zadania całkowicie nie związane z wcześniejszym zakresem zadań powódki zajmowały większość z 2/5 etatu A. F..

Sposób, w jaki A. F. zajmowała się sprawami kadrowymi, nie może prowadzić do uznania, iż przejęła ona obowiązki powódki w tym zakresie. Różni się to nie tylko zakresem, ale i sposobem wykonywania.

Powódka sporządzała listy płac, robiła ewidencję czasu pracy, naliczała wynagrodzenia, zasiłki, inne świadczenia, zajmowała się kartami M. i pakietem medycznym S., bowiem rozliczane to było w listach płac, sporządzała szereg zaświadczeń, przygotowywała dokumenty, zgłaszała i wygłaszała w ZUS pracowników, rozliczała składki itp.. Robiła to de facto samodzielnie, tylko dokumenty kadrowe musiał podpisać D. F..

Tymczasem w praktyce, po zwolnieniu powódki, w istocie, mimo nazwania A. F. specjalistką ds. personalnych, jak wynika z zeznań świadków i dokumentacji bieżącej, mailowej, nie zajmowała się ona tymi sprawami merytorycznie.

Jak wynika bowiem ze zgodnych zeznań świadków, A. F. tylko zbierała dokumenty a i tak wszystko szło do biura rachunkowego, które, pomijając treść zawartej między pozwaną a biurem umową, jednak te wszystkie rzeczy robiło. Sąd nie ma podstaw by wnikać dlaczego tak się działo, iż biuro rachunkowe wykonywało więcej zadań niż ustalono w umowie, ale nie sposób zauważyć, iż w trudnych realiach rynku nierzadko się zdarza, iż dana firma wykonuje dodatkowe czynności, by utrzymać przy sobie klient i go do siebie przywiązać, pozyskać na stałe. Stąd też w pierwszym roku współpracy można zrozumieć, iż taka praktyka panowała między pozwaną a biurem. Po 10 miesiącach zostało to potwierdzone zawartą umowa ze zmienionymi warunkami uwzględniającymi rzeczywisty zakres prac biura.

Niewątpliwie natomiast wynika z materiału dowodowego, że:

-ewidencję czasu pracy robili pracownicy, każdy dla siebie, zbierali to kierownicy działów – gdy była powódka, to jej przekazywano, ona ro rozliczała, kierowała do wypłaty itp.; po jej zwolnieniu kierownicy dawali te dokumenty A. F., jednak ta przekazywała to tylko do biura (M. k. 168)

- akta osobowe początkowo były przekazywane do biura do wykonania czynności – ostatecznie tam są trzymane bo ułatwia to sprawę (por. zeznania K. K. – gdy przekazała A. F. dokumenty do akt osobowych o zmianie stanu cywilnego, ta powiedziała, ze musi to gdzieś przekazać – k. 171, także A. F. zeznawała, iż akta osobowe są w biurze rachunkowym)

- sprawy urlopowe są w tabelce na serwerze, pracownicy wpisują tam urlopy (k. 171, K., k. 173 M. – jak coś się w tabelce nie zgadza, idziemy z tym do pana D.)

- rozliczaniem delegacji zajmuje się firma zewnętrzna (M. k. 172) czyli biuro

- rachunki do umów, listy płac – już od sierpnia robiło biuro zewnętrzne (k. 191-204)

- nawet sprawozdania GUS były wykonywane przez to biuro (k. 205-217)

- biuro zajmowało się tez sprawami stricte pracowniczymi jak świadectwa pracy – k. 228 , zaświadczenia o zarobkach k. 232

- biuro rozliczało karty sportowe, do niego były kierowane informacje o urlopach (k. 235 i nn, k. 246, 248), o zwolnieniach lekarskich (k. 245) przygotowywało ewidencję czasu pracy (k. 239 i nn)

- biuro naliczało podatek i składki ZUS i przygotowywało przelewy (k. 249-251), zajmowało się korespondencją z ZUS i załatwianiem zaświadczeń (k. 252), dokumentami zgłoszeniowymi i wygłoszeniowymi do ZUS (k. 255-269).

Wszystko to są dokumenty (maile) pochodzące z różnego okresu, wskazujące, iż praktyka korzystania tu z usług biura w sprawach związanych z kadrami, ubezpieczeniami itp., istniała od początku i trwała przez cały czas współpracy.

Wszystko to wskazuje, iż w tym zakresie A. F. nie zajmowała się tymi sprawami, tylko przekazywała dokumenty do biura. Trudno uznać, by tego rodzaju czynność przesądzała o tożsamości ze stanowiskiem powódki i o uznaniu, że A. F. przejęła jej część obowiązków. Jest to zarówno inny zakres obowiązków, jak tez inny ich rodzaj – przekazywanie dokumentów, bycie swojego rodzaju pośrednikiem miedzy pracownikami a biurem, to nie to samo co samodzielne przygotowywanie merytoryczne dokumentów.

Dodatkowe czynności, o których mówiła powódka – odbieranie telefonów, odbierania i nadawanie poczty – nie przesądzają tez że powódka zajmowała się prowadzeniem sekretariatu – przeciwnie, biorąc pod uwagę, że to była mała firma, wszyscy się zajmowali tym na zasadzie, kto jest wolny ten odbiera, kto nie jest zajęty i ma najbliżej otwiera drzwi i wita przybyłych, kto może odbiera telefon firmowy (który dzwonił jednocześnie w trzy miejsca) – to są zwykłe czynności wykonywane przez różnych pracowników, jak również przez członków zarządu. To że powódka niekiedy mogła pomóc R. O. w zakupach, nie oznacza, iż weszło jej to do zakresu obowiązków, podobnie jak odebranie telefonu, czy tez poczty. Jak zeznali przedstawiciele, odbierał ten, kto nie był zajęty, M. M. zeznaje, iż nawet on odbierał pocztę (k. 173). Z tego, iż powódka siedziała pierwsza od wejścia, nie można wnioskować, iż prowadziła sekretariat.

Reasumując stwierdzić należy, iż likwidacja stanowiska pracy nie była pozorna, A. F. nie przejęła obowiązków powódki, zajmowała się jedynie przekazywaniem dokumentów kadrowych do biura, co wskazuje, iż jest to zupełnie inny zakres czynności, i inny ich rodzaj, niż wykonywała powódka, jest to za mało, by uznać, iż nastąpiło tu przejęcie obowiązków powódki. Zatrudnienie A. F. to była tylko koincydencja czasowa ze zwolnieniem powódki, bowiem podstawowe obowiązki A. F. dotyczyły całkiem innej materii.

W dalszej kolejności należało zatem ustalić, czy przyczyna wskazana przez pracodawcę – likwidacja stanowiska pracy - uzasadniała wypowiedzenie umowy o pracę. Powierzenie przez pracodawcę dotychczasowych obowiązków głównego księgowego, sprowadzających się do obsługi rachunkowej przedsiębiorstwa, osobie wykonującej te zadania na podstawie umowy cywilnoprawnej, stanowi likwidację stanowiska pracy, uzasadniającą wypowiedzenie stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Dochodzi wówczas do likwidacji stanowiska pracy, mimo że nadal określone zadania są wykonywane na rzecz pracodawcy (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2001 r., I PKN 541/00, OSNP 2003 nr 11, poz. 269 oraz z dnia 12 grudnia 2001 r., I PKN 733/00, OSNP 2003 nr 23, poz. 569), zatem powierzenie obowiązków zwalnianego pracownika na m.in. dotychczas współpracującemu podmiotowi zewnętrznemu, nie stanowi o pozorności likwidacji stanowiska pracy, a wręcz przeciwnie, wskazuje na jej przeprowadzenie, uzasadnia ją.

W tym miejscu podkreślić należy, iż sąd nie ocenia, czy decyzja pracodawcy o likwidacji stanowiska pracy jest korzystna dla firmy, czy jest gospodarczo efektywna itp.

Kontroli sądu nie podlega ocena zasadności przyjętej przez pracodawcę decyzji o zmianie struktury organizacyjnej zakładu pracy (tak SN w wyroku z dnia 10 lutego 2005r., II PK 208/04).

Tu wskazać należy, iż stronie pozwanej zależało nie tylko na ograniczeniu kosztów zatrudnienia pracownika (co bowiem ulega zrekompensowaniu koniecznością poniesienia wydatku na firmę zewnętrzną, ale trzeba pamiętać iż jedynie częściowo, bo i tak wynagrodzenie to było mniejsze niż powódki, nawet po rozszerzeniu aneksem umowy) ale też związanych z wewnętrznym prowadzeniem księgowości kosztów (licencje programy komputerowe do obsługi)

Zasadniczo likwidacja konkretnego (jedynego danego rodzaju) stanowiska pracy (a tak było w tej sprawie), w której wyniku następuje zmiana struktury zakładu pracy powodująca zmniejszenie zatrudnienia, uzasadnia zwolnienie pracownika, który był zatrudniony na tym stanowisku pracy, bez potrzeby oceny przez pracodawcę kwalifikacji, stażu pracy itp. zwalnianego pracownika i porównywania go z pracownikami zatrudnionymi na stanowiskach innego rodzaju. Potrzeba porównania z innymi pracownikami powstaje wówczas, gdy następuje likwidacja jednego lub kilku spośród większej liczby jednakowych stanowisk i konieczne jest dokonanie wyboru pracowników, z którymi zostanie zakończony stosunek pracy” (tak Sąd Najwyższy w wyroku z 3 listopada 2003r., I PK 93/10, Lex nr 707852).

Pracodawca nie miał tez obowiązku przedstawić powódce innej propozycji zatrudnienia. Kodeks pracy nie zawiera przepisu, który uzależniałby możliwość dokonania wypowiedzenia od zaoferowania pracownikowi innej pracy, odpowiedniej do posiadanych przez niego kwalifikacji zawodowych.

Powódka podnosiła, iż była źle traktowana przez pracodawcę, najgorzej wynagradzana, pomijana we wszystkim. Materiał dowodowy wskazuje, iż nie polega to na prawdzie, i daje podstawy do stwierdzenia, iż powódka nieobiektywnie ocenia sytuację przez pryzmat subiektywnego odczucia pokrzywdzenia. Tymczasem pracodawca wykazał, iż powódka otrzymywała różnorakie świadczenia na równi z innymi – czy to korzystała z pożyczki udzielonej jej przez pracodawcę, otrzymywała ryczałt paliwowy w związku z korzystaniem z samochodu prywatnego do celów służbowych ( i to od maja 2008r. a nie jak twierdzi powódka, po długotrwałych prośbach), pozwana spółka sfinansowała jej dwa razy kurs angielskiego, korzystała z pakietu medycznego, niejednokrotnie miała możliwość uczestnictwa w zorganizowanych na koszt pracodawcy, wyjazdach integracyjnych i innych eventach okolicznościowych, m.in. kolacje ,,świąteczne’’, w których mogli brać udział wszyscy zatrudnieni pracownicy. Wreszcie powódka otrzymała bardzo korzystne referencje, co wskazuje, iż pracodawca nie działał w celu pokrzywdzenia, pognębienia pracownika, a wychodził naprzeciw jego potrzebom.

Reasumując uznać należy, iż rozwiązanie umowy było uzasadnione, oparte o prawdziwą przyczynę.

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd na mocy art. 45 § 1 kp a contrario oddalił powództwo.

O kosztach procesu Sąd orzekł na mocy art. 98 § 1 i 3 k.p.c., w związku
z art. 99 k.p.c., art. 108 k.p.c. kierując się zasadą wyrażoną w art. 98 k.p.c., zgodnie z którą strona przegrywająca jest zobowiązana zwrócić przeciwnikowi koszty postępowania w sprawie.

Na koszty procesu w niniejszej sprawie składają się koszty zastępstwa procesowego, których wysokość ustalono, z uwagi na datę wpłynięcia pozwu, w oparciu o przepisy § 11 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (t.j. Dz. U. z 2013r., poz. 490 ze zm) ((zgodnie z orzecznictwem SN – postanowieniem z 9 czerwca 2010r., II PZ 20/10, LEX nr 621336, oraz uchwałą 7 sędziów SN z dnia 24 lutego 2011r., I PZP 6/10, Biul.SN 2011/2/18) . Koszty te wynoszą 180 zł i stanowią minimalną wysokość należnych kosztów w sprawie o odszkodowanie z tytułu rozwiązania stosunku pracy.