Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 6 marca 2017 r., znak: ENP/10/021160904, Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, przyznał J. Z., prawo do emerytury od 26 lutego 2017 r. tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. W treści decyzji wskazano, że emerytura została ustalona, zgodnie z art.26 ustawy emerytalnej, a do jej obliczenia przyjęto: kwotę składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonej z uwzględnieniem waloryzacji w wysokości 316 135,11 zł , kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 377 589,91 zł , średnie dalsze trwanie życia tj.249,90 miesięcy. Wyliczona emerytura wyniosła 2 776,01 zł [(316 135,11 zł + 377 589,91 zł : 249,90]. W treści decyzji wskazano ,że okresowa emerytura kapitałowa wyniosła 682,87 zł , a łączna kwota emerytury z FUS oraz okresowej emerytury kapitałowej wyniosła 3 458,88 zł ( od dnia 1 marca 2017 r. tj. po waloryzacji ,emerytura wyniosła 3 474,09 zł).

/decyzja k.17 - 18 odwrót plik I akt ZUS/

W dniu 4 kwietnia 2017 r., do organu rentowego, wpłynęło odwołanie J. Z., od ww. decyzji , w którym wniosła o jej zmianę poprzez przyznanie wyższej kwoty emerytury. Wnioskodawczyni wskazała , że kwota przyznanej jej emerytury jest zaniżona , gdyż, osiągane przez nią zarobki, były wyższe.

/ odwołanie k.2/

W odpowiedzi na odwołanie , która wpłynęła do tutejszego Sądu w dniu 18 kwietnia 2017 r. pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie, przytaczając argumentację jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Organ rentowy zaznaczył , że do ustalenia wysokości kapitału początkowego, uwzględniono wnioskodawczyni 21 lat i 7 miesięcy okresów składowych , 4 miesiące i 15 dni okresów nieskładkowych oraz 4 miesiące i 17 dni okresów sprawowania opieki nad dzieckiem – łącznie 9 miesięcy i 2 dni okresów nieskładkowych. Do podstawy wymiaru przyjęto podstawę wymiaru składek z 10 kolejnych lat kalendarzowych od 1 stycznia 1989 r. do 31 grudnia 1998 r. - wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 81,30%.

/odpowiedź na odwołanie k.4 - 4 odwrót/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

J. Z. urodziła się (...) Powszechny wiek emerytalny osiągnęła w dniu 26 lutego 2017 r.

/okoliczności bezsporne/

J. Z. posiadała środki, zgromadzone na subkoncie, prowadzonym przez ZUS.

/okoliczność bezsporna/

W dniu 22 lutego 2017 roku J. Z. złożyła wniosek o emeryturę.

/wniosek k.1-8 plik I akt ZUS/

Decyzją z dnia 28 lutego 2017 r. ZUS ustalił wnioskodawczyni wysokość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 r. Do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego wnioskodawczyni, ZUS przyjął wynagrodzenie , które stanowiło podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne - z 10 kolejnych lat kalendarzowych 1989-1998. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 81,30%. Wnioskodawczyni udokumentowała 21 lat i 7 miesięcy okresów składkowych ( tj. 259 miesięcy) oraz 9 miesięcy i 2 dni ( tj. 9 miesięcy) okresów nieskładkowych , a średnie dalsze trwanie życia wyniosło 209 miesięcy. Wartość kapitału początkowego wyniosła 109 513,91 zł. W treści decyzji wskazano ,że kwota ta podlega waloryzacji zgodnie z zasadami określonymi w art.173 ustawy emerytalnej.

/ decyzja k.25 – 26 plik II akt ZUS/

Po rozpatrzeniu wniosku , decyzją z dnia 6 marca 2017 r., znak: EOK/10/021160904 Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o emeryturach kapitałowych i ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ustalił J. Z. okresową emeryturę kapitałową od dnia 26 lutego 2017 r. w wysokości 682,87 zł ( od dnia 1 marca 2017 r. tj. po waloryzacji ,emerytura kapitałowa wyniosła 685,87 zł).

/decyzja k.15 – 16 plik I akt ZUS/

Po rozpatrzeniu wniosku , wydano zaskarżoną decyzję.

/decyzja k.17 - 18 odwrót plik I akt ZUS/

Powyższych ustaleń Sąd dokonał na podstawie wyżej powołanych dokumentów. Podkreślić należy , że Sąd zobowiązał wnioskodawczynię do złożenia wniosków dowodowych , które mogłyby mieć wpływ na wysokość świadczenia , ale J. Z. takich wniosków nie przedstawiła. Co również istotne , wnioskodawczyni , pomimo wezwania do osobistego stawiennictwa , nie stawiła się na rozprawie. Tym samym , wnioskodawczyni, oprócz zawartych w treści odwołania, twierdzeń , że wyliczona jej emerytura jest zaniżona , nie przedstawiła jakichkolwiek dowodów na potwierdzenie swoich racji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego odwołanie, jako niezasadne, podlegało oddaleniu.

Wiek emerytalny dla wnioskodawczyni , jako urodzonej (...), wynosi 61 lat i 1 miesiąc ( art.24 ust.1a punkt 14 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych –t. j. Dz. U. z 2016 r., poz.887 z późn. zm.) i, wobec osiągnięcia go w 2016 r., jej emerytura musiała zostać ustalona w oparciu o art.26 ww. ustawy.

W myśl wskazanego artykułu , emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art.25 (podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art.24, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art.173-175 oraz kwot środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art.40a ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem ust.1a i 1b oraz art.185) przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust.5 i art.183.

Dodatkowo , w związku z faktem, iż wnioskodawczyni posiadała środki zgromadzone na subkoncie prowadzonym przez ZUS ( art.7 ust.1 z dnia 21 listopada 2008 r. o emeryturach kapitałowych – t. j. Dz. U. z 2014 r. , poz.1097 z późn. zm.) oraz faktem , że posiadała prawo do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (art.5 w/w ustawy) Zakład Ubezpieczeń Społecznych zobligowany był do ustalenia jej prawa do okresowej emerytury kapitałowej i doliczenia tej wartości do kwoty emerytury ustalonej w myśl art.26 ustawy emerytalnej.

Wskazać należy ,że zgodnie z § 21 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia z dnia 11 października 2011 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i (Dz. U. Nr 237 poz. 1412) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia. Wskazana tu regulacja, wyrażona także w poprzednio obowiązującym Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno - rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz. U. Nr 10 poz. 49 ze zm.) wyznacza kierunek postępowania dowodowego, nie oznacza to jednak aby wysokość uzyskiwanego uposażenia nie mogła być wskazana i w inny sposób, tak przy pomocy pisemnych środków dowodowych pochodzących od pracodawcy, czy też nawet dowodów pośrednich, nie wyłączając zeznań świadków - aczkolwiek wskazujących wprost na wysokość wynagrodzenia danego zainteresowanego (tak m. in. SN w wyroku z 25.07.1997r. - II UKN 186/97, OSNAP 1998/11/324 a także SA w Warszawie wyrok z dnia 4.03.1997r. - III AUa 105/97, Apel. W-wa 1997/2/7 SA w Rzeszowie z dnia 27.06.1995 - III Aur 177/95, OSA 1996/10/32, czy SA w Białymstoku III Aur 294/93, PS - wkład. 1994/3/6).

Należy podkreślić, iż Sąd nie jest związany ograniczeniami dowodowymi określonymi dla dowodzenia przed organami rentowymi, co wynika z treści art. 473 k.p.c. i sprawia, że każdy fakt , może być dowodzony wszelkimi środkami, które Sąd uzna za pożądane i ich dopuszczenie za celowe.

W niniejszej sprawie wnioskodawczyni, oprócz złożenia odwołania od decyzji ustalającej jej kwotę należnej emerytury i wskazania ,że nie zgadza się z ustaloną kwotą świadczenia , nie przedstawiła żadnego dowodu , który w jakikolwiek sposób mógłby podważyć ustalone przez organ rentowy wartości poszczególnych składników emerytury.

W tym miejscu wskazać należy , że Sąd nie może zastępować inicjatywy stron postępowania w dowodzeniu okoliczności , które maja wpływ na treść decyzja lub – złożonego przez stronę - odwołania od niej. Sąd poucza o możliwości składania wniosków dowodowych i wnioskodawczyni została szczegółowo pouczona w tym przedmiocie – zarządzeniem z dnia 21.04.2017r. k. 6. Otrzymała je w dniu 27.04.2017r. k. 8 .

Sąd nie jest zobowiązany do zarządzenia postępowania wyjaśniającego , w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych, pozwalających na ich udowodnienie , ani też sąd do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 232 k.p.c.) – przy braku inicjatywny dowodowej strony , pouczenia o prawie do składania wniosków dowodowych dla wykazania swoich racji. . Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c.) /por. wyrok Sądu Najwyższego z 17 grudnia 1996r., sygn. akt I CKU 45/96, opubl. OSNC z 1997r., z.6-7, poz.76; wyrok Sądu Najwyższego z 7 października 1998 r., sygn. II UKN 244/98, opubl. OSNAPiUS 1999, nr 20, poz. 662/.

Ponieważ wnioskodawczyni nie udowodniła okoliczności leżących u podstaw odwołania, na podstawie art. 477 ¹⁴§ 1 kpc, Sąd Okręgowy odwołanie oddalił.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawczyni

S.B.