Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 czerwca 2017 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie w II Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Grzegorz Woźniak

Protokolant: Magdalena Buczyńska

przy udziale Prokuratora Urszuli Błaszak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 czerwca 2017 r.

sprawy przeciwko

D. L. urodz. (...) w N.

syna H. i E. z d. J.

skazanego prawomocnie wyrokami Sądów:

1. Rejonowego w Legionowie z dnia 21 stycznia 2016 r., sygn. akt II K 933/15, za przestępstwo z art. 62 ust 1. Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełniony w dniu 27.10.2015 r., na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany odbył w dniu 25.10.2015 r. i w okresie od 7.04.2016 r. do 7.10.2016 r.

2. Rejonowego w Legionowie z dnia 25 marca 2016 r., sygn. akt II K 34/16, za przestępstwa:

a) z art. 190 § 1 k.k., popełnione w dniu 14.12.2015 r., na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

b) z art. 193 k.k., popełnione w dniu 14.12.2015 r., na karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności,

c) z art. 190 § 1 k.k., popełnione w dniu 15.12.2015 r., na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

d) z art. 193 k.k., popełnione w dniu 15.12.2015 r., na karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności, przy czym wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa Praga w Warszawie z dnia 6.02.2017 r. sygn. akt VI Ka 837/16 powyższe kary połączono i orzeczono karę łączną 11 (jedenastu) miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany odbywa od dnia 3.03.2017 r.

3. Rejonowego w Legionowie z dnia 26 października 2016 r., sygn. akt II K 437/15, za przestępstwo z art. 207 § 1 k.k., popełnione w okresie od 7.04.2015 r. do dnia 7.05.2015 r., na karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym

orzeka

I. Rozwiązuje karę łączną orzeczoną wobec skazanego w wyroku wymienionym w punkcie 2.

II. Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy Kodeks karny i innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. Nr 396) stosuje Kodeks karny w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie ww. ustawy (zwany dalej „k.k.”).

III. Na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. kary pozbawienia wolności wymierzone skazanemu w wyrokach wymienionych w punktach 1, 2a, 2b, 2c, 2d oraz karę ograniczenia wolności wymierzoną mu w wyroku wymienionym w pkt 3 łączy i orzeka karę łączną 1 (jednego) roku i 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności.

IV. Na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. stwierdza, że w częściach nie objętych wyrokiem łącznym poszczególne wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu.

V. Na podstawie art. 577 k.p.k. w zw. z art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej w punkcie III kary łącznej pozbawienia wolności zalicza okresy:

- w dniu 25.10.2015 r.,

- w okresie od 7.04.2016 r. do 7.10.2016 r.,

- od dnia 3.03.2017 r.

VI. Na podstawie art. 619 § 1 k.p.k. w zw. z art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej (...) kwotę 147 (sto czterdzieści siedem) złotych i 60 (sześćdziesiąt) groszy tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

VII. Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 17 ust. 1 Ustawy o opłatach w sprawach karnych zwalnia skazanego z obowiązku zwrotu kosztów sądowych i przejmuje je na rzecz Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 248/17

UZASADNIENIE WYROKU ŁĄCZNEGO

z dnia 8 czerwca 2017 r.

Sąd, na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego podczas rozprawy, ustalił następujący stan faktyczny:

D. L. był prawomocnie skazany wyrokami Sądów:

1. Rejonowego w Legionowie z dnia 21 stycznia 2016 r., sygn. akt II K 933/15, za przestępstwo z art. 62 ust 1. Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełnione w dniu 27.10.2015 r., na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany odbył w dniu 25.10.2015 r. i w okresie od 7.04.2016 r. do 7.10.2016 r.

2. Rejonowego w Legionowie z dnia 25 marca 2016 r., sygn. akt II K 34/16, za przestępstwa:

a) z art. 190 § 1 k.k., popełnione w dniu 14.12.2015 r., na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności,

b) z art. 193 k.k., popełnione w dniu 14.12.2015 r., na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności,

c) z art. 190 § 1 k.k., popełnione w dniu 15.12.2015 r., na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności,

d) z art. 193 k.k., popełnione w dniu 15.12.2015 r., na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności, przy czym wyrokiem Sądu Okręgowego Warszawa Praga w Warszawie z dnia 6.02.2017 r. sygn. akt VI Ka 837/16 powyższe kary połączono i orzeczono karę łączną 11 miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany odbywa od dnia 3.03.2017 r.

3. Rejonowego w Legionowie z dnia 26 października 2016 r., sygn. akt II K 437/15, za przestępstwo z art. 207 § 1 k.k., popełnione w okresie od 7.04.2015 r. do dnia 7.05.2015 r., na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności, polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym .

Dowód:

- wyrok w sprawie II K 933/15 (k.61),

- postanowienie w sprawie II K 933/15 (k.83),

- wyroki w sprawie II K 34/16 (k. 48-49,84),

- wyrok w sprawie II K 437/15 (k.85).

Skazany dopuścił się wcześniej jednego przestępstwa. Od dnia 3 marca 2017 r. zaczął odbywać karę pozbawienia wolności. W warunkach więziennych zachowuje się poprawnie, nie był nagradzany za poprawne zachowanie, nie był karany dyscyplinarnie. Wobec popełnionych przestępstw prezentuje postawę krytyczną.

Dowód:

- dane o karalności (k.16),

- opinia o skazanym (k.21).

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wymieniony na k. 45 został sporządzony przez powołane do tego osoby, poszczególne dowody nie były kwestionowane przez strony, zostały sporządzone obiektywnie i bezstronnie. Na podstawie tego materiału dowodowego został ustalony stan faktyczny i okoliczności istotne do stwierdzenia możliwości połączenia wyroków i wymiaru kary łącznej.

Sąd zważył, co następuje:

Na wstępie należy zaznaczyć, że wobec skazanego wydano jeden wyrok po wejściu w życie ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy Kodeks karny i innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 396), czyli ten wymieniony powyżej w punkcie 3. Wszystkie przypisane mu przestępstwa skazany popełnił przed dniem 1 lipca 2015 r. W tej sytuacji, zgodnie z postanowieniem Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 31.05.2016 r., sygn. akt II Akz 124/16 należy przyjąć, że wobec skazanego powinno mieć zastosowanie instytucja określona w art. 4 § 1 k.k.

Należy zatem porównać ustawy obowiązujące w czasie popełnienia przestępstw i w czasie wydania ostatniego wyroku jednostkowego i dokonać wyboru stanu prawnego względniejszego dla skazanego. Porównanie możliwości orzeczenia wyroku łącznego pod rządami poprzedniego stanu prawnego i obecnie obowiązującego, wskazuje na to, że pod rządami Kodeksu Karnego w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 lipca 2015 r. należałoby zastosować art. 85 k.k. w brzmieniu stanowiącym, że połączeniu podlegają kary orzeczone za dwa lub więcej przestępstw, jeśli sprawca popełnił przestępstwa przed wydaniem pierwszego wyroku co do któregokolwiek z przestępstw, a wymierzono za nie kary tego samego rodzaju lub inne podlegające połączeniu. Do wydania wyroku wymienionego w punkcie 1 (czyli do dnia 21.01.2016 r.) skazany popełnił przestępstwa wymienione w punktach 2 i 3.

Stosując ten stan prawny należałoby zatem połączyć kary wymienione w wyrokach wskazanych w puntach 1,2 i 3.

Od dnia 1 lipca 2015 r. uległa zmianie zasada orzeczenia kary łącznej, obecnie można połączyć kary tego samego rodzaju lub inne podlegające połączeniu, jeśli sprawca nie odbył tych kar i nie popełnił kolejnego przestępstwa w okresie odbywania kar. Stosując tą zasadę kary wymienione w wyrokach wskazanych w puntach 2 i 3 podlegają połączeniu (por. opinia o skazanym z k. 21).

Z tego powodu połączenie kar powinno nastąpić na podstawie stanu prawnego obowiązującego przed wejściem w życie w ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy Kodeks karny i innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 396). Zgodnie z treścią art. 85 k.k. połączeniu podlegają kary jednostkowe, co skutkować musi rozłączeniem kary łącznej orzeczonej w wyroku wskazanym w punkcie 2.

Należy zwrócić uwagę, że połączenia dotyczą kary za:

- posiadanie środków odurzających, w wymiarze 6 miesięcy pozbawienia wolności,

- dwukrotnie gróźb karalnych, w wymiarach po 4 miesiące pozbawienia wolności,

- dwukrotnie naruszenie miru domowego, w wymiarach po 2 miesiące pozbawienia wolności,

- znęcanie się, w wymiarze 8 miesięcy ograniczenia wolności, co odpowiada 4 miesiącom pozbawienia wolności.

Suma kar podlegających połączeniu wynosi 1 rok i 10 miesięcy pozbawienia wolności, a karę łączną można orzec w granicach od 6 miesięcy do 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Skazany ma prawie 34 lata, jest kawalerem, nie ma nikogo na utrzymaniu. W warunkach izolacji więziennej zachowuje się poprawnie, nie był dotychczas nagradzany, ani karany, wykazuje krytyczny stosunek wobec popełnionych przestępstw (k.21). Popełnienie przez skazanego łącznie sześciu przestępstw świadczy niewątpliwie o lekceważeniu przez niego porządku prawnego. Jako okoliczności obciążające przemawiające za wymierzeniem kary z zastosowaniem zasady kumulacji kar przemawia niewątpliwie kolejne popełnianie przestępstw mimo, że skazany był już karany. Sąd uwzględnił za okoliczność łagodzącą, przemawiającą za zastosowaniem zasady częściowej absorpcji kar, pozytywną opinię z Zakładu Karnego (k.21).

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd uznał, że słuszną, sprawiedliwą i spełniające swe cele prewencji indywidualnej i generalnej powinna być kara łączna w wymiarze 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności. Na poczet kary łącznej zaliczono okres pozbawienia wolności skazanego, zgodnie z opinią Dyrektora Aresztu Śledczego z k.21 oraz karę odbytą w sprawie II K 933/15.

Na rzecz obrońcy z urzędu Sąd przyznał koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Skazany nie posiada majątku, ani pracy, odbywa karę, której koniec przypada za prawie półtora roku, nie ma zatem możliwości zwrotu kosztów sądowych. Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd przejął te koszty na rzecz Skarbu Państwa.