Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 września 2017 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Katarzyna Powalska

Protokolant : st. sekr. sąd. Beata Krysiak

po rozpoznaniu w dniu 22 września 2017 roku w Sieradzu

na rozprawie

sprawy z powództwa H. M. i J. M.

przeciwko Rejonowemu Bankowi (...) w L.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powodów H. M. i J. M. solidarnie na rzecz pozwanego Rejonowego Banku (...) w L. kwotę 7200 (siedem tysięcy dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

Sygn. akt I C 301/16

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 14 grudnia 2016 r. (data wpływu) złożonym w Sądzie Rejonowym w Wieluniu powodowie H. M. i J. M. wnieśli o „pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci wyroku Sądu Rejonowego w Wieluniu z dnia 22 marca 2012 r. zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 30 marca 2012 r. oraz Bankowego Tytułu Egzekucyjnego z dnia 22 marca 2012 r. sygn. akt (...) z wystawienia Rejonowego Banku (...) w L.” oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powodowie wskazali, że Rejonowy Bank (...) w L. na podstawie wówczas obowiązującej ustawy Prawo Bankowe wystawił Bankowy Tytuł Egzekucyjny z dnia 22 marca 2012 r. sygn. akt (...) i złożył do Sądu Rejonowego w Wieluniu Wydział I Cywilny wniosek o nadanie klauzuli wykonalności i tę klauzulę otrzymał w dniu 30 marca 2012r. z sygnaturą akt I Co 501/12. Powodowie nigdy nie zostali zapoznani z treścią Bankowego tytułu egzekucyjnego nr (...) i tym samym nie mieli możliwości sprawdzenia kwoty wierzytelności objętej Bankowym Tytułem Egzekucyjnym. W dniu 01 sierpnia 2016 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Wieluniu H. P. Kancelaria (...) w W. (...)-(...) W. ul. (...) przesłała zawiadomienie o wszczęcie egzekucji z nieruchomości opatrzone sygnaturą akt Km 791/12. Powód wielokrotnie prosił o spotkanie z Bankiem w celu potwierdzenia wysokości wierzytelności ponieważ dokonywał znacznych spłat na rzecz Banku tytułem spłaty zadłużenia. Bank odmawiał spotkania warunkując wyznaczenie terminu dokonaniem znacznej spłaty kwoty zadłużenia nie podając jej wysokości. Powód wystąpił do Banku o wydanie zaświadczenia o wysokości zadłużenia. W wyniku wniosku który sam opłacił, otrzymał zaświadczenie z którego wynika rozbieżność pomiędzy dochodzoną na podstawie tytułu egzekucyjnego (...) kwotą: należność główna: 118.094,00 zł, odsetki do 01 sierpnia 2016 r. 2.446, 63 zł., a wynikającą z zaświadczenia na dzień 30 września 2016 r. należność główna: 115.594,00 zł, odsetki do sierpnia 2016 r.: 4.550,08 zł. Jak wynika z historii rachunku, w okresie kiedy skierowano wniosek do egzekucji komorniczej, do momentu wydania zaświadczenia przez Bank nie dokonywane zostały żadne wpłaty. Wobec powyższego należało uznać, że istnieje rozbieżność pomiędzy kwotą wynikającą z tytułu egzekucyjnego i kwotą rzeczywistego zobowiązania powodów wobec Banku. W tym stanie rzeczy powództwo, w ocenie powodów, jest konieczne i uzasadnione w zakresie potwierdzenia faktycznej wysokości zobowiązania .

W odpowiedzi na pozew pozwany Rejonowy Bank (...) w L. wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie solidarnie od powodów na rzecz pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu swego pisma pozwany podniósł, że prowadzi przeciwko powodom egzekucję należności pieniężnych z dwóch tytułów wykonawczych: bankowego tytułu egzekucyjnego nr (...) z dnia 12 grudnia 2011 r. z klauzulą wykonalności Sądu Rejonowego w Wieluniu z dnia 27 grudnia 2011 r. sygn. akt I Co 2492/11, obejmującego wymagalny dług z umowy nr (...) z dnia 16 kwietnia 2008 r., z sygn. akt Km 706/12, bankowego tytułu egzekucyjnego nr (...) z dnia 22 marca 2012 r. z klauzulą wykonalności Sądu Rejonowego w Wieluniu z dnia 30 marca 2012 r. sygn. akt I Co 501/12, obejmującego wymagalny dług z umowy nr (...) z dnia 12 lipca 2007 r., z sygn. akt 791/12. Oba postępowania egzekucyjne toczą się przed Komornikiem Sądowym przy Sądzie Rejonowym w Wieluniu H. P. i egzekucja jest skierowana do tych samych składników majątkowych powodów oraz do majątku trzeciego solidarnego dłużnika G. M., odpowiednio syna i męża powodów. W obu postępowaniach przeprowadzono szereg czynności , począwszy od inicjującego wezwania dłużników do dobrowolnej zapłaty z opisaniem podstawy egzekucji i wysokości należności, odsetek i kosztów, przez opis i oszacowanie zajętych ruchomości i nieruchomości, aż do protokołów poszczególnych licytacji rzeczy. W obu postępowaniach powodowie są informowani o każdej czynności i pouczani o przysługujących im prawach; z części tych uprawnień korzystali w toku egzekucji. Równolegle z egzekucją prowadzona jest z powodami korespondencja w sprawie poszczególnych czynności egzekucyjnych i są przyjmowane lub oddalane ich deklaracje dobrowolnych wpłat na poczet zadłużenia. W latach 2014-16, ostatnio w dniu 1.08.2016 r., powodowie wpłacili, bezpośrednio na rachunek pozwanego (z pominięciem rachunku komorniczego), na poczet egzekwowanego długu w sprawie Km 791/12, szereg kwot, które pozwany zaliczył na spłatę kapitału i odsetek, zmniejszając odpowiednio zadłużenie powodów, o czym odrębnymi pismami z dnia 13 lipca 2016 r. i dnia 18 sierpnia 2016 r. poinformowano Komornika w sprawie, ograniczając egzekucję poprzez wskazanie stanu zadłużenia. Pozwany zakończył korespondencję z powodami pismem z dnia 29 grudnia 2016 r. wskazując na bezpodstawność i pozorność ich ostatnich działań. Według stanu na dzień 21 października 2016 r. zadłużenie powodów wynosi w sprawach egzekucyjnych: Km 706/12 - 93.927,58 zł kapitału i 2.603.39 zł odsetek, Km 791/12 115.594,00 zł kapitału i 4.550,08 zł odsetek. Takiej treści zaświadczenie o zadłużeniu wydano powodom w dniu 21 października 2016 r., na ich wniosek. Egzekucja w sprawie Km 791/12 jest prowadzona zgodnie z procedurą cywilną. Różnice w rachunkach egzekucji u Komornika i w pozwanym Banku nie stanowią dowodu na brak podstawy egzekucyjnej i nie należą do przesłanek pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego. Komornik Sądowy ma obowiązek dostosować wysokość egzekwowanego długu do informacji wierzyciela, w razie bezpośrednich wpłat dłużnika na rachunek wierzyciela, zmieniając wysokość należności głównej i odsetek; pozwany, jako wierzyciel, nie odpowiada za zapisy rachunków, prowadzonych przez Komornika, ale prowadząc własne rozliczenie długu powodów egzekwuje należności zgodnie z rzeczywistym stanem zadłużenia powodów, uwzględniając każdą wpłaconą przez dłużników kwotę. Jeżeli w ocenie powodów Komornik dokonał błędnej czynności, to służy im prawo skargi do Sądu Rejonowego w Wieluniu, z którego w tym przypadku nie skorzystali, (odpowiedź na pozew k. 88-89).

Postanowieniem z dnia 21 grudnia 2016 r. Sąd Rejonowy w Wieluniu w sprawie o sygn. akt I C 1258/16 stwierdził swoją niewłaściwość rzeczową i przekazać sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Sieradzu Wydziałowi Cywilnemu jako właściwemu do jej rozstrzygnięcia, (postanowienie SR w Wieluniu k. 35).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

W dniu 12 lipca 2007 r. powodowie H. M. i J. M. prowadzący działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej pod nazwą Przedsiębiorstwo Handlowo Usługowe (...) s.c. w W. zawarli z pozwanym Rejonowym Bankiem (...) w L., Oddział w W. umowę nr (...) o Kredyt Konsorcjalny (...), mocą której pozwany udzielił powodom kredytu konsorcjalnego inwestycyjnego na budowę budynku hurtowni mięsa i wędlin w kwocie 300.000 zł na okres od dnia 12 lipca 2007 r. do dnia 30 czerwca 2022 r. na zasadach określonych we wskazanej umowie oraz w Regulaminie udzielania kredytów na działalność gospodarczą. Na zabezpieczenie należności z niniejszej umowy kredytu kredytobiorca ustanowił na rzecz Rejonowego Banku Spółdzielczego w L. Oddział w (...) Banku (...) S.A. w P. Oddział w S. jako wierzycieli solidarnych na nieruchomości położonej w województwie (...), powiecie (...), gminie W. obręb P. o obszarze 95 arów 82 m ² stanowiącej współwłasność H. M. i J. M. wspólników spółki cywilnej (...), dla której Sąd Rejonowy w Wieluniu, Zamiejscowy IX Wydział Ksiąg Wieczystych z siedzibą w W. prowadzi księgę wieczystą KW (...) hipotekę zwykłą w kwocie 300.00 zł obejmującą kapitał udzielonego kredytu, hipotekę kaucyjną do najwyższej kwoty 180.000 zł obejmującą odsetki od udzielonego kredytu. Nadto dłużnicy J. M. oraz H. M. zobowiązali się wystawić weksle własne in blanco na rzecz Rejonowego Banku Spółdzielczego w L. Oddział w W. oraz (...) Banku (...) S.A. w P. Oddział w S. jako wierzycieli solidarnych oraz do dokonania cesji z polisy ubezpieczeniowej budynku hurtowni po zakończeniu inwestycji na rzecz Rejonowego Banku Spółdzielczego w L. Odział w (...) Banku (...) S.A. w P. Oddział w S. jako wierzycieli solidarnych. Zabezpieczeniem wskazanego kredytu konsorcjalnego stanowiło również poręczenie G. M.. Dłużnicy J. M. i H. M. złożyli oświadczenia o poddaniu się egzekucji na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego co do wszelkich roszczeń Banku wynikających z umowy kredytu nr (...) z dnia 12 lipca 2007 r. Zgodnie z podpisanym oświadczeniem Bank miał prawo wystawić bankowy tytuł egzekucyjny do kwoty zadłużenia wynoszącej nie więcej niż 540.000 zł oraz miał prawo do dnia 31 grudnia 2025 r. wystąpić o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu obejmującemu roszczenia wynikające z wymienionej umowy kredytu, (dowód: kserokopia umowy kredytu (...) z dnia 12 lipca 2007 r. k. 5-7 akt I Co 501/12, kserokopia oświadczenia o poddaniu się egzekucji podpisane przez dłużników k. 8,9, kserokopia poręczenia za spłatę kredytu podpisanego przez G. M. k. 10).

W związku z zaistniałymi problemami finansowymi powodów, zaprzestali oni spłaty zobowiązania z tytułu zaciągniętego kredytu w pozwanym banku. W dniu 22 marca 2012 r. pozwany Rejonowy Bank Spółdzielczy w L. wystawił przeciwko J. M. i H. M., jako dłużnikom z tytułu kredytu konsorcjalno-inwestycyjnego numer (...) zawartego w dniu 12 lipca 2007 r. bankowy tytuł egzekucyjny nr (...) r. W dniu 27 marca 2012 r. pozwany Rejonowy Bank Spółdzielczy w L. złożył w Sądzie Rejonowym Wieluniu wniosek o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nr (...) z dnia 22 marca 2012 r. wystawionemu przez wierzyciela przeciwko dłużnikom. Postanowieniem z dnia 30 marca 2012 r. w sprawie o sygn. akt I Co 501/12 Sąd Rejonowy w Wieluniu nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nr (...) z dnia 2012 r. wystawionemu przez Rejonowy Bank Spółdzielczy w L. przeciwko J. M. i H. M., dłużnikom z tytułu umowy kredytu konsorcjalno-inwestycyjnego numer (...) zawartej w dniu 12 lipca 2007 r. oraz G. M., dłużnikowi z tytułu zabezpieczenia poręczeniem cywilnym z dnia 13 lipca 2007 r. w/w kredytu udzielonego J. M. i H. M., z zastrzeżeniem ograniczenia odpowiedzialności dłużników w postępowaniu egzekucyjnym do kwoty 540.000 zł. W dniu 14 sierpnia 2012 r. (data wpływu) pozwany Rejonowy Bank Spółdzielczy w L. złożył u Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wieluniu H. P. wniosek o wszczęcie egzekucji z nieruchomości, będącej własnością H. M. i J. M. na prawach wspólności łącznej jako wspólników spółki cywilnej P.H. U. (...) s.c. z/s w W., dla której Sąd Rejonowy w Wieluniu, Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze (...) poprzez przyłączenie wierzyciela do postępowania prowadzonego w sprawie pod sygn. akt Km 706/12 w celu wyegzekwowania następujących kwot: należność z tytułu kapitału w kwocie 118.094 zł, odsetki naliczone do dnia 07.08.2012 r. w kwocie 20.869,49 zł, koszty postępowania sądowego w kwocie 50.00 zł (dowód: wniosek o nadanie klauzuli wykonalności k. 2 akt I Co 501/12, postanowienie SR w Wieluniu z dnia 30 marca 2012 r. w sprawie I Co 501/12 k. 23 akt I Co 501/12),

W dniu 01 sierpnia 2016 r. Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Wieluniu H. P. przesłał dłużnikom zawiadomienie o wszczęcie egzekucji z nieruchomości. W tym samym dniu Komornik wezwał dłużników J. M. oraz H. M. do zapłaty należności głównej w kwocie 118.094 zł oraz odsetek do dnia 01 sierpnia 2016 r. w kwocie 2.446,63 zł, opłaty egzekucyjnej w kwocie 18.081,10 zł, podatku VAT w kwocie 4.158,65 zł, (dowód: pismo Komornika z dnia 01 sierpnia 2016 r. k. 6, pismo Komornika z dnia 01 sierpnia 2016 r. k. 8).

W toku postępowania egzekucyjnego dłużnicy spłacali wierzytelność bezpośrednio na rachunek pozwanego z pominięciem organu prowadzącego egzekucję. W dniu 18 sierpnia 2016 r. pozwany przesłał dłużnikom informację, iż zadłużenie wg stanu na dzień 18 sierpnia 2016 r. z tytułu umowy nr (...) wynosi 118.750,61 zł, w tym kapitał w kwocie 115.594 zł, odsetki naliczone do dnia 17 sierpnia 2016 r. w kwocie 3.156,61 zł wraz z dalszymi odsetkami umownymi naliczanymi od kwoty niespłaconego kapitału od dnia 18 sierpnia 2016 r. do dnia zapłaty w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP, tj. na dzień 18 sierpnia 2016 r.- 10 % w stosunku rocznym, (pismo wierzyciela z dnia 18 sierpnia 2016 r. k. 95).

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił wyłącznie na podstawie dokumentów, którym w pełni dal wiarę, wobec braku zarzutów w tym względzie obu stron.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Powództwo wniesione przez H. M. i J. M. nie zasługiwało na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie powodowie domagali się pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w postaci bankowego tytułu egzekucyjnego nr (...) wystawionego przez pozwanego Rejonowy Bank Spółdzielczy w L. z dnia 22 marca 2012 r., któremu postanowieniem z dnia 30 marca 2012 r. Sąd Rejonowy w Wieluniu nadał klauzulę wykonalności (I Co 501/12). Stwierdzona powyższym tytułem należność stanowiła zadłużenie powodów, wynikające z zawartej ze stroną pozwaną umowy kredytowej nr (...) z dnia 12 lipca 2007 r.

Powództwo o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego (art. 840 k.p.c.) jest sposobem obrony merytorycznej przed prowadzoną egzekucją, pozwalającym na pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego, jeżeli prowadzenie egzekucji na podstawie tego tytułu narusza prawa podmiotowe dłużnika wynikające z prawa materialnego. Zmierza ono do odmiennego, niż to wynika z tytułu wykonawczego, ukształtowania prawa. Jest to zatem powództwo niezależne od podstawy roszczenia i rozstrzygnięcia objętego tytułem wykonawczym, jego celem jest pozbawienie wykonalności tego tytułu nie dlatego, że tytuł egzekucyjny nie odpowiadał prawu w dacie jego powstania (wydania orzeczenia), lecz dlatego, że bądź nie było podstaw do nadania klauzuli wykonalności, bądź też nastąpiły - po powstaniu tytułu - zdarzenia, które wyłączają dopuszczalność egzekucji.

Jak już wspomniano, podstawę wszczęcia egzekucji przeciwko powodom stanowił tytuł nie pochodzący od sądu. Merytoryczną obronę przed możliwą egzekucją w sytuacji nadania klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu nie pochodzącemu od sądu, daje dłużnikowi powództwo, o którym mowa w pkt 1 § 1 art. 840 k.p.c. Zgodnie z tym przepisem dłużnik może w drodze procesu żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia jeżeli przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście. Powołany przepis daje dłużnikowi możność wykazania, że sam tytuł wykonawczy zawiera treść nie odpowiadającą istotnemu stanowi rzeczy, i to od samego początku, tj. od daty jego sporządzenia, a w każdym razie od daty, gdy na jego podstawie nadano klauzulę wykonalności. W drodze tego powództwa zatem można zwalczać również treść tytułu egzekucyjnego nie korzystającego z powagi rzeczy osądzonej lub zawisłości sporu ( orz. Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 1961 r. I CR 540/60, PiP 1962, z. 5-6, s. (...)).

W sytuacji natomiast, gdy dłużnik nie kwestionuje treści samego tytułu egzekucyjnego, lecz powołuje się na zdarzenia mające wpływ na możliwość egzekwowania należności stwierdzonej kwestionowanym tytułem wykonawczym, podstawę prawną powództwa przeciwegzekucyjnego stanowi przepis art. 840 §1 pkt 2 k.p.c. Stosownie do tego przepisu dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło, albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może oprzeć powództwo także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także na zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie. Z treści cytowanego przepisu wynika zatem, że podstawą powództwa opozycyjnego mogą być wyłącznie zdarzenia, które zaszły po powstaniu tytułu egzekucyjnego i spowodowały wygaśnięcie zobowiązania dłużnika lub niemożność jego egzekwowania. Zdarzenia tego rodzaju określają przepisy prawa materialnego ( zob. wyrok SN z dnia 26 marca 2009 r., I CSK 282/08, niepubl., uchwała SN z dnia 17 kwietnia 1985 r., III CZP 14/85, OSNC 1985, nr 12, poz. 192). Do zdarzeń grupy pierwszej, powodujących wygaśnięcie zobowiązania, należą w szczególności: wykonanie zobowiązania przez dłużnika, potrącenie, odnowienie, zwolnienie z długu, następcza niemożliwość świadczenia. Natomiast do zdarzeń drugiej grupy, związanych z niemożliwością egzekwowania zobowiązania, należą przede wszystkim: przedawnienie roszczenia, rozłożenie świadczenia obciążającego dłużnika na raty, prolongata terminu spełnienia świadczenia udzielona dłużnikowi przez wierzyciela, skorzystanie przez dłużnika z zarzutu zatrzymania.

Mając na względzie treść przytoczonych wyżej regulacji prawnych, zdaniem Sądu należało stwierdzić, że w niniejszym procesie powodowie w żaden sposób nie wykazali, by zachodziły jakiekolwiek podstawy do pozbawienia wykonalności spornego tytułu wykonawczego.

Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego bezspornie wynika, że powodowie w dniu 12 lipca 2007 r. zawarli ze stroną pozwaną umowę o kredyt konsorcjalny inwestycyjny na kwotę 300.000 zł na okres od dnia 12 lipca 2007 r. do dnia 30 czerwca 2022 r. na zasadach określonych we wskazanej umowie oraz w regulaminie udzielania kredytów na działalność gospodarczą. Ponieważ powodowie przestali w terminie spłacać zobowiązanie w ratach ustalonych w umowie kredytu, strona pozwana wypowiedziała umowę, a następnie wystawiła bankowy tytuł egzekucyjny nr (...), uzyskała klauzulę wykonalności i wszczęła przeciwko powodom postępowanie egzekucyjne. Analizując chronologię dokonywanych przez bank czynności oraz mając na względzie niekwestionowany przez powodów fakt zaprzestania przez nich spłaty przedmiotowego kredytu, zdaniem Sądu, nie sposób dopatrzyć się w działaniu strony pozwanej jakichkolwiek nieprawidłowości, które miałyby skutkować pozbawieniem wykonalności przedmiotowego tytułu.

Odnośnie rozbieżności, jakie zdaniem powodów istnieją pomiędzy kwotą wynikającą z tytułu egzekucyjnego i kwotą rzeczywistego zobowiązania powodów wobec Banku wskazać należy, że w latach 2014-2016 powodowie wpłacili bezpośrednio na rachunek pozwanego, z pominięciem rachunku organu egzekucyjnego, na poczet egzekwowanego długu w sprawie szereg kwot, które pozwany zaliczył na spłatę kapitału i odsetek, tym samym zmniejszając odpowiednio zadłużenie powodów w tym zakresie. O powyższym pozwany pismami z dnia 13 lipca 2016 r. i 18 sierpnia 2016 r. poinformował Komornika prowadzącego egzekucję, ograniczając ją poprzez wskazanie stanu aktualnego zadłużenia powodów. Podkreślić w tym miejscu należy, że różnicę w rachunkach egzekucji u Komornika i w pozwanym Banku są oczywiste, wynikają choćby z konieczności doliczenia przez organ prowadzący egzekucję należnych mu kosztów i co warte podkreślenia nie należą do przesłanek pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego wymienionych w treści art. 840 k.p.c. Warto nadmienić, że pozwany jako wierzyciel, nie odpowiada za zapisy rachunków prowadzonych przez Komornika Sądowego, ale prowadząc własne rozliczenie długu powodów egzekwuje należności zgodnie z rzeczywistym stanem zadłużenia powodów, uwzględniając każdą uiszczoną przez dłużników kwotę.

W toku postępowania, pomimo reprezentowania powodów przez profesjonalnego pełnomocnika i udzieleniu dodatkowego terminu na sprecyzowanie podstaw objętego pozwem żądania pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego, w kontekście opisanych na wstępie różnych przesłanek z art. 840 k.p.c., powodowie nie wskazali takich okoliczności, które ich zdaniem decydują o istnieniu podstaw z art.840 § 1 pkt 1 albo pkt 2 kpc. Jedynym stwierdzeniem zawartym w piśmie ich pełnomocnika z dnia 17 sierpnia 2017 r.( data wpływu) było żądanie skierowania stron do mediacji „celem zawarcia ewentualnej ugody dotyczącej określenia zasad dalszej spłaty zobowiązania”. Jest to oczywiste nieporozumienie i niezrozumienie istoty procesu o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego, co musiało skutkować oddaleniem powództwa.

Orzeczenie o kosztach zawarte w punkcie 2 sentencji wyroku Sąd wydał na podstawie art. 98 § 1 k.p.c., w myśl którego strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Na zasądzone od powodów solidarnie na rzecz strony pozwanej koszty składały się koszty zastępstwa procesowego, obliczone na podstawie § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. 2015, poz. 1804, z późn. zmianami).