Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 6 listopada 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że

1.  T. Ś. (1) jako członek zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. ponosi solidarną odpowiedzialność całym swoim majątkiem wraz z członkiem zarządu K. S. (1) za zobowiązania spółki z tytułu nieopłaconych składek w łącznej kwocie 46887,03 zł, w tym na:

- Fundusz Ubezpieczeń Społecznych : za m-ce od lipca 2011 r. do grudnia 2011 r.

należność główna w wysokości – 23434,34zł

odsetki liczone na dzień 6 listopada 2015 r. – 10084 zł

koszty egzekucyjne w wysokości – 775,80 zł

Razem: 34294,14 zł

- Fundusz Ubezpieczenia Zdrowotnego za m-ce od lipca 2011 r. do grudnia 2011 r.

należność główna w wysokości – 7217,52 zł

odsetki liczone na dzień 6 listopada 2015 r. – 3140 zł

koszty egzekucyjne w wysokości – 441 zł

Razem: 10799,22 zł

- na Fundusz Pracy i FGŚP za m-ce: 08.2011, 10.2011, od listopada 2011 r. do grudnia 2011 r.,

należność główna w wysokości – 1221,27 zł

odsetki liczone na dzień 6 listopada 2015 r. – 515 zł

koszty egzekucyjne w wysokości – 57,40 zł

Razem: 1793,67 zł.

2.  K. S. (1) jako członek zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. ponosi solidarną odpowiedzialność całym swoim majątkiem wraz z członkiem zarządu T. Ś. (1) za zobowiązania spółki z tytułu nieopłaconych składek w łącznej kwocie 46887,03 zł, w tym na:

- Fundusz Ubezpieczeń Społecznych : za m-ce od lipca 2011 r. do grudnia 2011 r.

należność główna w wysokości – 23434,34zł

odsetki liczone na dzień 6 listopada 2015 r. – 10084 zł

koszty egzekucyjne w wysokości – 775,80 zł

Razem: 34294,14 zł

- Fundusz Ubezpieczenia Zdrowotnego za m-ce od lipca 2011 r. do grudnia 2011 r.

należność główna w wysokości – 7217,52 zł

odsetki liczone na dzień 6 listopada 2015 r. – 3140 zł

koszty egzekucyjne w wysokości – 441 zł

Razem: 10799,22 zł

- na Fundusz Pracy i FGŚP za m-ce: 08.2011, 10.2011, od listopada 2011 r. do grudnia 2011 r.,

należność główna w wysokości – 1221,27 zł

odsetki liczone na dzień 6 listopada 2015 r. – 515 zł

koszty egzekucyjne w wysokości – 57,40 zł

Razem: 1793,67 zł.

3.  K. S. (2) jako członek zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. ponosi odpowiedzialność całym swoim majątkiem za zobowiązania spółki z tytułu nieopłaconych składek w łącznej kwocie 41430,80 zł, w tym na:

- Fundusz Ubezpieczeń Społecznych : za okres 08.2012, 11.2012 – 12.2012

należność główna w wysokości – 23765,50zł

odsetki liczone na dzień 6 listopada 2015 r. – 6883 zł

koszty egzekucyjne w wysokości – 1366 zł

Razem: 32014,50 zł

- Fundusz Ubezpieczenia Zdrowotnego za okres: 08.2012, 11.2012 – 12.2012

należność główna w wysokości – 5785,70 zł

odsetki liczone na dzień 6 listopada 2015 r. – 1676 zł

koszty egzekucyjne w wysokości – 368,70 zł

Razem: 7830,40 zł

- na Fundusz Pracy i FGŚP za okres 08.2012, 11.2012 – 12.2012

należność główna w wysokości – 1173 zł

odsetki liczone na dzień 6 listopada 2015 r. – 338 zł

koszty egzekucyjne w wysokości – 74,90 zł

Razem: 1585,90 zł.

Poinformowano, że zadłużenie winno być uregulowane w terminie miesiąca od daty otrzymania decyzji, a także, iż brak uregulowania wskazanej należności w podanym terminie, spowoduje przymusowe jej dochodzenie na drodze postępowania egzekucyjnego.

W uzasadnieniu wskazano, że w stosunku do spółki toczyło się postepowanie egzekucyjne, które zostało umorzone na skutek bezskuteczności egzekucji. W spornych okresach T. Ś., K. S. i K. S. byli członkami zarządu spółki, spółka nie składała wniosku o ogłoszenie upadłości i otwarcie likwidacji, nie wskazano mienia, z którego możliwe byłoby zaspokojenie zobowiązań w znacznej części.

(decyzja – k. 49 – 48 akt ZUS)

Odwołanie od powyższej decyzji w dniu 18 grudnia 2015 r. wnieśli T. Ś. (1), K. S. (1) i K. S. (2), wnosząc o uchylenie decyzji, jako przedwczesnej, wskazali kwotę 50.076 zł będącą nadwyżką podatku naliczonego z tytułu VAT, znajdującego się na koncie US Ł., która to suma należy do majątku (...) sp (...) jako mienie, z którego egzekucja umożliwi zaspokojenie zaległości podatkowych spółki w znacznej części. Wskazali także, że kwota w decyzji jest kwotą zawyżoną, gdyż K. S. skierował do ZUS pismo z zapytaniem dotyczącym zaliczenia na poczet zaległości podatkowych spółki kwoty 37963,72 zł, które to w dniu 4 grudnia 2012 r zostały wpłacone na konto komornika sądowego i nie otrzymał rozliczenia tej kwoty.

(odwołanie – k. 2 – 4 )

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 18 stycznia 2016 r. organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, podnosząc tożsame argumenty co w zaskarżonej decyzji.

(od powiedź na odwołanie – k. 17- 21 )

Na rozprawie w dniu 22 sierpnia 2017 r pełnomocnik ZUS wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

(e- protokół z dnia 22.08.17 00:10:06)

Wyrokiem z dnia 29 sierpnia 2017 roku Sąd Okręgowy w Łodzi oddalił odwołania wnioskodawców oraz zasądził na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. tytułem częściowego zwrotu kosztów procesu:

- od T. Ś. (1), K. S. (1) solidarnie kwotę 360 zł

- od K. S. (2) kwotę 360 zł .

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

O kosztach procesu – kosztach zastępstwa procesowego, Sąd orzekł na podstawie art. 102 kpc w zw. z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22.10.2015 r /Dz.U. 2015 poz. 1804 z późn. zm. – w brzmieniu obowiązującym w dniu wniesienia odwołania/ w zw. z art. 366 kc (w stosunku do T. Ś. i K. S.) - stosując stawki minimalne, w miejsce stawek określonych według wartości przedmiotu sprawy (§2).

Jak wyjaśnił Sąd Najwyższy: „zastosowanie przez Sąd art. 102 kpc powinno być oceniane w całokształcie okoliczności, które by uzasadniały odstępstwo od podstawowych zasad decydujących o rozstrzygnięciu w przedmiocie kosztów procesu. Do kręgu tych okoliczności zarówno fakty związane z samym przebiegiem procesu, jak i fakty leżące na zewnątrz procesu zwłaszcza dotyczące stanu majątkowego (sytuacji życiowej). Okoliczności te powinny być oceniane przede wszystkim z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego” (postanowienie Sądu Najwyższego z 14.01.1974 r., sygn. akt II CZ 223/73). Należy także podkreślić, iż „art. 102 kpc nie wymaga, żeby strona wygrywająca sprawę na rzecz której nie został zasądzony zwrot kosztów procesu, postępowała niewłaściwie lub żeby można jej było przypisać jakąkolwiek inną postać winy” (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 07.01.1982 r., sygn. akt CZ 191/81).

Ocena sądu jest suwerennym uprawnieniem jurysdykcyjnym, ma charakter dyskrecjonalny, oparty na swobodnym uznaniu, kształtowanym własnym przekonaniem, poczuciem sprawiedliwości oraz analizą okoliczności rozpoznawanej sprawy (por. postanowienie SN z dnia 2 czerwca 2010 r., I PZ 2/10, OSNP 2011, nr 23–24, poz. 297; postanowienie SN z dnia 26 stycznia 2012 r., III CZ 10/12, OSNC 2012, nr 7–8, poz. 98, postanowienie SN z dnia 15 lutego 2012 r., I CZ 165/11, IC 2013, nr 3, s. 50).

Wskazane w art. 102 k.p.c. szczególnie uzasadnione wypadki są związane z przebiegiem postępowania, charakterem dochodzonego roszczenia, jego znaczeniem dla strony, przedawnieniem roszczenia oraz subiektywnym przekonaniem o zasadności roszczenia wspartym na obiektywnych podstawach./tak wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie

z dnia 25 maja 2017 r., III AUa 1290/16 ,LEX nr 2304354/

Sąd obciążył odwołujących się tylko częściowo kosztami zastępstwa procesowego, mając na względzie rodzaj roszczeń (sprawa z zakresu ubezpieczeń społecznych), subiektywne przekonanie o zasadności odwołania oraz wysokość należności na rzecz Skarbu Państwa, które winni zwrócić odwołujący się (łącznie ponad 80.000 zł), dając w tym zakresie pierwszeństwo w zaspokojeniu roszczeń budżetowych przed kosztami zastępstwa procesowego.