Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją numer (...) z dnia 26 marca 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że K. B. podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, to jest emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu i chorobowym w okresie od dnia 1 sierpnia 2012 roku do 30 listopada 2012 roku jako pracownik u płatnika składek (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. oraz że z tego tytułu podstawa wymiaru składek na

1)  obowiązkowe ubezpieczenia społeczne z tytułu umowy o pracę wynosi:

-

za sierpień 2012 roku – 1.500 zł,

-

za wrzesień 2012 roku – 1.930,45 zł,

-

za październik 2012 roku – 1.500 zł,

-

za listopad 2012 roku – 1.500 zł;

2)  obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne z tytułu umowy o pracę wynosi:

-

za sierpień 2012 roku – 1.295,35 zł,

-

za wrzesień 2012 roku – 1.665,78 zł,

-

za październik 2012 roku – 1.295,35 zł,

-

za listopad 2012 roku – 1.295,35 zł.

Organ rentowy ustalił, iż płatnikiem składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za K. B. w okresie od dnia 1 sierpnia 2012 roku do dnia 30 listopada 2012 roku jest (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł..

Decyzją numer (...) z dnia 25 marca 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że K. A. podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, to jest emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu i chorobowym w okresie od dnia 1 sierpnia 2012 roku do dnia 30 listopada 2012 roku jako pracownik u płatnika składek (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. oraz że z wymienionego tytułu podstawa wymiaru składek na

1)  obowiązkowe ubezpieczenia społeczne z tytułu umowy o pracę wynosi:

-

za sierpień 2012 roku – 750 zł,

-

za wrzesień 2012 roku – 1192,08 zł,

-

za październik 2012 roku – 750 zł,

-

za listopad 2012 roku – 750 zł;

2)  obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne z tytułu umowy o pracę wynosi:

-

za sierpień 2012 roku – 647,17 zł,

-

za wrzesień 2012 roku – 1.028,64 zł,

-

za październik 2012 roku – 647,17 zł,

-

za listopad 2012 roku – 647,17 zł.

Organ rentowy zaznaczył, że płatnikiem składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za K. A. w okresie od dnia 1 sierpnia 2012 roku do 30 listopada 2012 roku jest (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł..

Decyzja ta została zamieniona decyzją z dnia 6 maja 2014 roku numer (...) w zakresie punktu 3. Zakład Ubezpieczeń Społecznych stwierdził, że płatnikiem składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne za K. A. w okresie od dnia 1 sierpnia 2012 roku do 30 listopada 2012 roku jest (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł..

Decyzją numer (...) z dnia 25 marca 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że T. Ł. (1) podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, to jest emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu i chorobowym w okresie dnia od 1 sierpnia 2012 roku do dnia 30 listopada 2012 roku jako pracownik u płatnika składek (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. oraz że z wymienionego tytułu podstawa wymiaru składek na:

1)  obowiązkowe ubezpieczenia społeczne z tytułu umowy o pracę wynosi:

-

za sierpień 2012 roku – 1.500 zł,

-

za wrzesień 2012 roku – 1.000 zł,

-

za październik 2012 roku – 1.200 zł,

-

za listopad 2012 roku – 1.500 zł;

2)  obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne z tytułu umowy o pracę wynosi:

-

za sierpień 2012 roku – 1.294,35 zł,

-

za wrzesień 2012 roku – 862,90 zł,

-

za październik 2012 roku – 1.035,48 zł,

-

za listopad 2012 roku – 1.294,35 zł.

Organ rentowy zaznaczył, że płatnikiem składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za T. Ł. (1) w okresie od dnia 1 sierpnia 2012 roku do dnia 30 listopada 2012 roku jest (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł..

Decyzją numer (...) z dnia 8 kwietnia 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że D. J. podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, to jest emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu i chorobowym w okresie dnia od 1 sierpnia 2012 roku do dnia 30 listopada 2012 roku jako pracownik u płatnika składek (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. oraz że z wymienionego tytułu podstawa wymiaru składek na:

1)  obowiązkowe ubezpieczenia społeczne z tytułu umowy o pracę wynosi:

-

za sierpień 2012 roku – 1.500 zł,

-

za wrzesień 2012 roku – 1.500 zł,

-

za październik 2012 roku – 1.350 zł,

-

za listopad 2012 roku – 1.500 zł;

2)  obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne z tytułu umowy o pracę wynosi:

-

za sierpień 2012 roku – 1.294,35 zł,

-

za wrzesień 2012 roku – 1.294,35 zł,

-

za październik 2012 roku – 1.268,47 zł,

-

za listopad 2012 roku – 1.294,35 zł.

Organ rentowy zaznaczył, że płatnikiem składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za D. J. w okresie od dnia 1 sierpnia 2012 roku do dnia 30 listopada 2012 roku jest (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł..

Decyzją numer (...) z dnia 22 lipca 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że A. B. podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, to jest emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu i chorobowym w okresie dnia od dnia 1 sierpnia 2012 roku do dnia 13 września 2012 roku jako pracownik u płatnika składek (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. oraz że z wymienionego tytułu podstawa wymiaru składek na:

1)  obowiązkowe ubezpieczenia społeczne z tytułu umowy o pracę wynosi:

-

za sierpień 2012 roku – 1.500 zł,

-

za wrzesień 2012 roku – 675 zł,

2)  obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne z tytułu umowy o pracę wynosi:

-

za sierpień 2012 roku – 1.294,35 zł,

-

za wrzesień 2012 roku – 582,545 zł,

3)  podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym to jest emerytalnemu i rentowym od dnia 14 września 2012 roku do 30 listopada 2012 roku jako osoba przebywająca na urlopie wychowawczym;

4)  z tytułu przebywania na urlopie wychowawczym miesięcznie podstawy wymiaru składek wynoszą:

-

na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne, to jest emerytalne i rentowe za wrzesień 2012 roku – 850 zł, za październik i listopad 2012 roku – 1.500 zł,

-

na ubezpieczenie zdrowotne za okres od września do listopada 2012 roku – 520 zł.

Organ rentowy zaznaczył, że płatnikiem składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za A. B. w okresie od dnia 1 sierpnia 2012 roku do dnia 30 listopada 2012 roku jest (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł..

Decyzją numer (...) z dnia 26 marca 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że M. B. podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, to jest emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu i chorobowym w okresie dnia od 1 sierpnia 2012 roku do dnia 30 listopada 2012 roku jako pracownik u płatnika składek (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. oraz że z wymienionego tytułu podstawa wymiaru składek na:

1)  obowiązkowe ubezpieczenia społeczne z tytułu umowy o pracę wynosi za okres od sierpnia 2012 roku do listopada 2012 roku po – 1.500 zł,

2)  obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne z tytułu umowy o pracę wynosi za okres od sierpnia 2012 roku do listopada 2012 roku – 1.294,35 zł.

Organ rentowy zaznaczył, że płatnikiem składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za M. B. w okresie od dnia 1 sierpnia 2012 roku do dnia 30 listopada 2012 roku jest (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł..

W uzasadnieniach ww. decyzji Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał, że (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. zawarła z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością we W. umowę o świadczenie usług oraz porozumienie na mocy której przekazała w użytkowanie spółce (...) część przedsiębiorstwa w postaci maszyn, urządzeń czy też środków trwałych. Po upływie 3 miesięcy spółka (...) przekazała wszystkich pracowników do K.U.K.- E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w O..

Ubezpieczeni nadal pracowali w tym sam miejscu i według tych samych zasad, na tym samym stanowisku pracy, z takim samym zakresem obowiązków, a faktyczny nadzór nad ich pracą sprawował dotychczasowy pracodawca, który jednocześnie nadal korzystał z ich pracy. Powyższe okoliczności – w ocenie organu rentowego – przemawiają za przyjęciem, że nie doszło do faktycznego przejęcia pracownika na podstawie art.23 ¹ k.p., a zatem nie doszło do zmiany płatnika składek. W ocenie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych głównym celem współpracy K. L. z ww. spółkami było jedynie obniżenie kosztów prowadzenia działalności gospodarczej i tym samym ww. osoby w okresach wskazanych w decyzjach podlegały ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

Odwołanie od powyższych decyzji złożyła (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. reprezentowana przez pełnomocnika. Decyzje zostały zaskarżone w zakresie punktu 3.

Skarżąca wniosła o zmianę decyzji poprzez stwierdzenie, że ww. ubezpieczeni podlegali obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym to jest emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu oraz ubezpieczeniu zdrowotnemu w spornym okresie u swych pracodawców (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością oraz K.U.K.- E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

W ocenie skarżącego, stan faktyczny wskazuje, że ww. ubezpieczeni w sposób zgodny z przepisami Kodeksu Pracy wykonywali pracę na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz K.U.K.- E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. w odpowiedziach na odwołania wniósł o ich oddalenie.

Pełnomocnik zainteresowanego syndyka masy upadłości K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w O. w upadłości likwidacyjnej wniósł o oddalenie odwołań i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu swojego stanowiska podał, że ubezpieczeni nie byli pracownikami spółki K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + V. Polska i tym samym nie podlegały obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym jako pracownicy. Ubezpieczeni nie byli również pracownikami tymczasowymi.

Zainteresowana K. B. przyłączyła się do odwołania.

Sąd Okręgowy połączył sprawy o sygnaturze VIII U 1726/14, VIII U 1727/14, VIII U 1728/14, VIII U 1729/14, VIII U 3228/14, VIII U 1169/17 ze sprawą o sygnaturze VIII U 1725/14 celem wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się produkcją bielizny. Główna siedziba spółki mieści się w Ł., a jej zakłady produkcyjne znajdują się w G., Ż. oraz S. (ten ostatni do dnia 31 lipca 2015 r.). W G. zatrudniano średnio 70 – 80 pracowników, w Ż. w granicach 20, a w S. od kilku do ponad 30 pracowników. S. stały się oddziałem, który miał przejąć zwiększone zlecenia w związku z kontraktem z rosyjskimi kontrahentami. Prezesem zarządu spółki jest E. R., a jedynym wspólnikiem spółki jest K. P..

(okoliczności bezsporne, a nadto zeznania E. R. k. 217 – 217 verte)

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zarejestrowane były jako agencje zatrudnienia które oferowały outsourcing personalny polegający na wydzieleniu ze struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa niektórych realizowanych przez nie samodzielnie funkcji (np.. nabór pracowników) i przekazanie ich do wykonania innym podmiotom.

(odpis z KRS – k.43-50, k.51-54, certyfikat – k.116)

K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + (...) to właściciel stu procent udziałów (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

(odpis z KRS – k.43-50)

Spółka K.U.K.. - E.F.I. I. posiadała umowę ubezpieczenia OC zawartą z Towarzystwem (...) S.A., a także legitymowała się certyfikatem o dokonaniu wpisu do rejestru podmiotów prowadzących agencje zatrudnienia pod nr 8640, znak PPK.KS 6011-145- (...), z dnia 27.08.2012 r.

(certyfikat – k.116 odwrót)

Postanowieniem z dnia 29 maja 2014 r. Sąd Rejonowy w Olsztynie w sprawie o sygn. akt V GU 13/14 ogłosił upadłość K.U.K.. - E.F.I. I. obejmującą likwidację majątku dłużnika. Syndykiem masy upadłości K.U.K. – E.F.I. I. w upadłości likwidacyjnej został wyznaczony M. G..

(okoliczność bezsporna)

Postanowieniem z dnia 23 stycznia 2013 roku Sąd Rejonowy dla Wrocławia Fabrycznej we Wrocławiu w sprawie VIII GU 251/12 oddalił wniosek o ogłoszenie upadłości spółki (...).

(kserokopia postanowienia – k.126)

Na dzień 18 października 2012 roku spółka (...) miał niepokryte należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne w wysokości 22.946.252,10 zł, które łącznie z odsetkami i kosztami egzekucji wynosiła 24.574.109,70 zł.

(stan należności płatnika k.124)

W dniu 29 czerwca 2012 roku (...) sp. z o.o. (usługobiorca) zawarła z (...) sp. z o.o. (usługodawca) umowę o świadczenie usług, na podstawie której spółka (...) zobowiązała się świadczyć na rzecz spółki (...) usługi zgodnej z (...) K. L., zaś do realizacji tych usług (...) zobowiązała się oddelegować tzw. wykonawców czyli m.in. osoby zatrudnione u usługodawcy lub agencjach, w których usługodawca jest udziałowcem, na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub umowy o dzieło (§1 ust. 1 i 2 umowy).

W §1 ust.3 umowy strony ustaliły, iż przez „usługodawcę” należy rozumieć każdego jego wykonawcę, który przy wykonywaniu usług objętych niniejszą umową zobowiązany będzie przestrzegać obowiązujących u usługobiorcy przepisów porządkowych i aktów wewnętrznych dotyczących m.in. ochrony mienia, przepisów BHP i ppoż., a także zasad ochrony informacji stanowiących tajemnicę jego przedsiębiorstwa oraz dotyczących ochrony danych osobowych i bezpieczeństwa obowiązujących systemów. Usługobiorca zobowiązany był do zapoznania pracowników usługodawcy z przepisami prawa wewnątrzzakładowego. W celu realizacji przez wykonawców usług objętych umową i w ramach ustalonego wynagrodzenia zgodnie z ustaleniami stron, usługobiorca udostępni bezpłatnie usługodawcy niezbędny sprzęt zgodnie ze standardami obowiązującymi u niego dla danego stanowiska pracy oraz umożliwi stały dostęp do pomieszczeń socjalnych (WC, kuchnie, pokoje śniadaniowe, stołówka, bufet, szatnie), zlokalizowanych w miejscu wykonywania (§1 ust.4 umowy).

Usługodawca oświadczył, iż dysponuje zasobami osobowymi posiadającymi niezbędną wiedzę i umiejętności konieczne do wykonania przedmiotu umowy, jak również zobowiązuje się do wykonywania czynności zawartych w umowie z należytą starannością (§3 ust.1 ). Usługodawca gwarantował, że oddelegowany wykonawca będzie dostępny zgodnie z zamówieniem, przy czym strony w uzasadnionych przypadkach dopuszczały możliwość zmiany zakresu zamówienia. W przypadku zmiany zakresu zamówienia, zmianie mogło ulec wynagrodzenie określone w zamówieniu pierwotnym (§3 ust.2). Za działania i zaniechania osób, którymi usługodawca posługuje się w wykonaniu umowy, w tym za zachowanie poufności zgodnie z §8 umowy, usługodawca odpowiadał jak za działania i zaniechania własne. Posługiwania się osobami trzecimi nie uchybiało odpowiedzialności usługodawcy wobec usługobiorcy za wykonanie całej umowy (§ 3 ust.3). Oddelegowani do usługobiorcy wykonawcy, zobowiązani byli do wykonywania obowiązków odpowiednich do stanowiska i działu oddelegowania. Szczegółowy zakres obowiązków wykonawców biorących udział w realizacji umowy określały osoby wskazane przez usługobiorcę. Osoba wskazana przez usługobiorcę w §3 ust.7 została zobowiązana w dniu rozpoczęcia wykonywania usług dostarczyć wykonawcy do podpisania szczegółowy zakres obowiązków oraz ramowy czas wykonywania usług, a ww. dokument przekazać do usługodawcy tego samego lub następnego dnia roboczego (§3 ust.4). Wykonawcy oddelegowani przez usługodawcę zobowiązani byli stosować się do merytorycznych wskazówek osób wyznaczonych przez usługobiorcę, które określały w szczególności zakres obowiązków wykonawców, jednakże nie podlegały tym osobom służbowo (§ 3 ust. 5). Usługobiorcy udzielono rabatu w wysokości 40% kosztów, na które złożyły się składki ZUS oraz podatek od wynagrodzeń w okresie pierwszych 3 lat obowiązywania umowy (§5 ust.1).

(umowa o świadczenie usług k.14-16)

W dniu 29 czerwca 2012 roku (...) sp. z o.o. (usługobiorca) zawarła z (...) sp. z o.o. (usługodawca) „Umowę – porozumienie” na podstawie której, zgodnie z art.23 ¹ Kodeksu Pracy dotychczasowy pracodawca K. L. przekazał, a nowy pracodawca R. z dniem 1 sierpnia 2012 roku przejął pracowników wymienionych w załączniku do umowy.

(umowa – porozumienie k.17)

K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + (...) podjął decyzję o (...) spółki (...) jako agencji outsourcingowej oraz agencji pracy, przejmując na siebie wszelkie prawa i obowiązki należące do tej pory do spółki (...).

Z dniem 1 listopada 2012 roku wszyscy pracownicy oraz wszystkie umowy łączące spółkę (...) z K. L. zostały scedowane na K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

(pismo – k.21)

W dniu 30 listopada 2012 roku E. R. w imieniu spółki (...) wypowiedziała K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością umowę z dnia 29 czerwca 2012 r. Z treści wypowiedzenia wynika, że z dniem 1 grudnia 2012 roku pracownicy zostają przywróceni do pracy w K. L.. U podstaw wypowiedzenia umowy legł fakt, że składki na ubezpieczenia społeczne za pracowników nie były odprowadzane w pełnej wysokości.

(pismo k.20, zeznania świadka K. P. min.00:08:28-00:43:04 protokół z 6.03.2017 r.)

W dniu 30 września 2012 roku K. L. zawiadomiła Prokuraturę Rejonową w Łodzi o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez spółkę (...) polegającego na niepłaceniu składek na ubezpieczenia społeczne za pracowników.

(pismo – k.18)

W związku z zawartą umową spółka (...) wystawiła K. L. faktury w dniach:

-

30 sierpnia 2012 roku na kwotę 273.912,07 zł (nr (...)),

-

27 września 2012 roku na kwotę 302.143,66 zł (nr (...)),

-

30 października 2012 roku na kwotę 283.658,21 zł (nr (...))

-

zaś spółka K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + V. Polska w dniu 20 listopada 2012 roku na kwotę 292.335,48 zł (nr (...)).

(faktury – k.28-29 odwrót)

Spółka (...) zapłaciła na rzecz spółki (...):

-

w dniu 30 sierpnia 2012 roku kwotę 170.821,66 zł (faktura nr (...)),

-

w dniu 11 września 2012 roku kwotę 103.090,41 zł (faktura nr (...)),

-

w dniu 27 września 2012 roku kwotę 187.257,60 zł (faktura nr (...)),

-

w dniu 11 października 2012 roku kwotę 114.886,06 zł (faktura nr (...)),

-

w dniu 30 października 2012 roku kwotę 182.259,22 zł (faktura nr (...)),

-

w dniu 9 listopada 2012 roku kwotę 101.398,99 zł (faktura nr (...)),

a na rzecz spółki K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + V. Polska

-

w dniu 30 listopada 2012 roku kwotę 185.180,30 zł (faktura nr (...)),

-

w dniu 17 grudnia 2012 roku kwotę 107.155,18 zł (faktura nr (...)).

(potwierdzenie przelewu – k.24-25 odwrót)

W dniach: 14 września 2012 roku, 15 października 2012 roku, 16 listopada 2012 roku spółka (...) otrzymała od K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + V. Polska za badania lekarskie pracowników następujące kwoty: 330 zł, 260 zł, 331 zł.

(wydruk z rachunku – k.26-27)

Spółka (...) w związku z tworzeniem nowego oddziału w S., poszukiwała form wsparcia finansowego dla tej działalności. Z. P. skontaktował przedstawicieli spółki (...) z przedstawicielami niemieckiej firmy oferującej dotacje dla polskich małych oraz średnich firm.

(zeznania świadka K. P. min.00:08:28-00:43:04 protokół z 6.03.2017 r.)

Ideą zawarcia umowy ze spółką (...) była minimalizacja kosztów zatrudnienia pracowników (na poziomie 40 % i dotyczyła zarówno kosztów podatku oraz składek na ubezpieczenia społeczne).

K. L. otrzymywał od tych spółek zaświadczenia o niezaleganiu w opłacie składek.

Zakres obowiązków żadnego z pracowników w czasie obowiązywania umowy ze spółką (...) oraz spółką K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + V. Polska nie uległ zmianie, podobnie jak miejsce pracy. Wszystkie urządzenia formalnie zostały nieodpłatnie przekazane spółce (...) (na podstawie protokołu zdawczo – odbiorczego).

Koszty badań lekarskich wstępnych, okresowych, kontrolnych oraz szkoleń BHP finansował R.. W czasie obowiązywania umowy z R. oraz K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + V. (...) spółka (...) ponosiła koszty wynajmu pomieszczeń oraz koszty eksploatacji maszyn (w tym napraw).

Produkowana odzież należała do spółki (...) i była opatrzona jej metkami. Od 1 sierpnia 2012 roku spółka (...) nie podjęła żadnej decyzji ekonomicznej czy też ergonomicznej. Brak było jakiegokolwiek planu działania. Nie doszło do wdrożenia nowej jakości zarządzania pracownikami.

Spółka (...) mimo przejęcia pracowników istniała nadal. K. L. pozwolił przejąć R. pracowników, których następnie wydzierżawił wnioskodawcy w celu dalszego kontynuowania produkcji.

(zeznania świadka K. P. min.00:08:28-00:43:04 protokół z 6.03.2017 r.)

Zainteresowana K. B. była związana umowami o pracę z K. L. od 1997 roku i wykonywała obowiązki szwaczki. Pomimo wykonywania obowiązków pracowniczych na rzecz R. oraz K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + V. Polska, K. B. nadal podlegała temu samemu brygadziście, który wydawał jej polecenia, wykonywała pracę na tych samych maszynach, w tej samej hali produkcyjnej. Produkcja nie była różnicowana w zależności od zakładów pracy.

W czasie wykonywania obowiązków pracowniczych po zawarciu umów z R. oraz K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + V. Polska należne wynagrodzenie było wypłacane z konta tych firm po uprzednim przelaniu środków pieniężnych przez wnioskodawcę, zgodnie z zawartymi umowami.

(zeznania zainteresowanej K. B. min.00:44:06-00:51:34 protokół z 6.03.2017 r.)

Pomimo zawarcia umów z R. oraz K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + V. Polska pracownicy wykonywali powierzone im obowiązki pracownicze w tym samym miejscu pracy, gdzie wcześniej świadczyli pracę na rzecz K. L., to jest w tych samych budynkach w G. i Ż.. Nadzór nad szwaczkami sprawowała prezes w G.. Pracownicy tak jak dotychczas składali wnioski o urlop czy zwolnienia lekarskie w spółce (...). Pracownicy spółki (...) przekazywali te dokumenty do spółki (...).

Spółka (...) nie przekazała akt osobowych pracowników spółce (...).

W okresie od 1 sierpnia 2012 roku do 30 listopada 2012 roku spółka (...) była najemcą budynków w których była wykonywana produkcja, ponosiła opłaty za energię, za media. Spółka (...) była właścicielem materiałów z których była wykonywana produkcja. Nie doszło do zmiany organizacji pracy.

E. R. w okresie od 1 sierpnia 2012 roku do 30 listopada 2012 roku nie brała pod uwagę możliwości dodatkowego zatrudnienia pracowników przez spółki (...) czy K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + V. Polska.

Po wypowiedzeniu umowy spółce K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + V. Polska pracownicy wrócili do pracy K. L..

(zeznania E. R. min.00:48:49 – 01:43:24 protokół z 6.09.2017 r.)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wskazanych dowodów z dokumentów, zeznań zainteresowanej K. B., zeznań świadka K. P. oraz zeznań E. R. – prezesa zarządu spółki K. L.. W ocenie Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje wprost na czym polegał oraz czemu służył proces przejmowania pracowników przez spółki (...) a następnie agencję K.U.K.. - E.F.I. i kto był faktycznie beneficjentem ich pracy.

Zeznania świadków K. R. i H. M. nie mają wpływu na ustalenia faktyczne sprawy i dotyczą one jedynie niekwestionowanych czynności zawieranych umów między spółką (...) a R..

Sąd oddalił wniosek o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków M. R., J. M. i Z. R.. W ocenie Sądu zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwala na zakończenie postępowania a przesłuchanie świadków na te same okoliczności na które zeznawała H. M. i K. R. prowadziłoby jedynie do nieuzasadnionego przedłużenia czasu trwania postępowania.

S ąd zważył, co następuje:

Odwołania jako niezasadne podlegały oddaleniu.

Na wstępie podkreślić należy, że Sąd rozpoznaje sprawę w granicach zaskarżenia (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 10 czerwca 2008 roku, I UK 173/07).

W przedmiotowej sprawie strona odwołująca się reprezentowana przez fachowego pełnomocnika nie kwestionowała, iż ubezpieczeni wskazani w spornych decyzjach podlegali ubezpieczeniom społecznym u płatnika (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. oraz nie kwestionowała wysokości podstaw miesięcznych wskazanych w spornych decyzjach tych ubezpieczonych jako pracowników (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł.. Skarżąca kwestionowała jedynie punkt 3 zaskarżonych decyzji, że płatnikiem składek dla własnych pracowników jest pracodawca – (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł.. Wprawdzie w uzasadnieniu odwołania skarżąca podnosiła kwestię podlegania ubezpieczeniu ale raczej w ramach odpowiedzialności za dług, uznając, że za sporny okres składki zostały zapłacone, więc wnioskodawca zostaje zwolniony z obowiązku ich zapłaty.

Sąd wezwał do wzięcia udziału w sprawie spółki (...).U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + V. Polska, jako zainteresowanych. Postanowienie w tym zakresie zostało wydane na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2015 roku. Ponieważ firma (...) nie posiadła organów (zarządu) do jej reprezentowania, dlatego Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 7 marca 2016 roku zawiesił postępowanie w sprawie. Sąd Apelacyjny w Łodzi postanowieniem z dnia 6 czerwca 2016 roku uchylił postanowienie Sądu Okręgowego o zawieszeniu postępowania. W uzasadnieniu wskazał, że Sąd powinien zastosować art.477 ¹¹§2 k.p.c.

Na tej podstawie Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 15 grudnia 2016 roku uchylił swoje postanowienie o wezwaniu do udziału w sprawie obu spółek i na podstawie art.477 ¹¹§2 k.p.c. zawiadomił spółkę (...) o toczącym się postępowaniu (postanowienie z dnia 15 grudnia 2016 roku), pouczając o możliwości wstąpienia do wzięcia udziału w sprawie. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie przystąpiła do udziału w sprawie. Natomiast pełnomocnik syndyka masy upadłości K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w O. wstąpił do udziału w sprawie w charakterze zainteresowanego.

Zgodnie z art.359§1 i 2 k.p.c. tylko postanowienia niekończące postępowania w sprawie mogą być uchylane i zmieniane wskutek zmiany okoliczności sprawy, chociażby były zaskarżone, a nawet prawomocne. Postanowienia, o których mowa w §1, mogą być zmieniane lub uchylane także wówczas, gdy zostały wydane na podstawie aktu normatywnego uznanego przez Trybunał Konstytucyjny za niezgodny z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą. Niewątpliwie w postępowaniu po wydaniu postanowienia przez Sąd Apelacyjny nie nastąpiła żadna zmiana w okolicznościach sprawy. Nie zmieniły się ani fakty ani przepisy prawa. Dlatego na podstawie art.386§6 k.p.c. w związku z art.361 k.p.c. ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w uzasadnieniu postanowienia sądu drugiej instancji wiążą zarówno sąd, któremu sprawa została przekazana, jak i sąd drugiej instancji, przy ponownym rozpoznaniu sprawy.

Skoro nie nastąpiła ani zmiana stanu prawnego w sprawie zainteresowanych ani zmiana okolicznościach sprawy dlatego Sąd Okręgowy został związany poglądem o tym, że obie firmy nie muszą występować w sprawie jako podmioty zainteresowane, że powinny być zawiadomione o toczącym się postępowaniu.

Mimo powyższych wniosków, Sąd Okręgowy po zapoznaniu się z argumentami Sądu Apelacyjnego uznał je w konsekwencji za uzasadnione. Bowiem skoro zawodowy pełnomocnik zaskarżył decyzję tylko w zakresie punktu 3 toteż w pozostałym zakresie decyzja stała się prawomocna. To oznacza, że skarżący nie zakwestionował skutecznie, że ubezpieczeni podlegali ubezpieczeniu społecznemu w innej spółce niż K. L.. W takim wypadku zakresu zaskarżenia stanowisko Sądu Apelacyjnego było zasadne. Skoro bowiem uprawomocniła się decyzja w zakresie ustalenia, że to u wnioskodawcy ubezpieczeni podlegają ubezpieczeniom społecznym, to pozostałe spółki nie maja interesu prawnego w uczestnictwie w niniejszym postępowaniu. Ponadto brak udziału w postępowaniu obu firm nie wpływa na ich prawa. Skoro bowiem wnioskodawca został uznany za pracodawcę i płatnika składek ubezpieczonych to oddalenie odwołania od zaskarżonych decyzji potwierdzi rację Zakładu Ubezpieczeń Społecznych obciążając także obowiązkiem składkowym tylko wnioskodawcę. Natomiast ewentualna zmiana decyzji i zwolnienie z obowiązku opłat składkowych wnioskodawcy nie spowoduje żadnych dodatkowych od już istniejących i niekwestionowanych przez te firmy obciążeń dla spółek (...) czy KUK które nadal, jak dotychczas, uznane są za płatników składek i wobec tych firm będzie mógł ZUS wydać decyzje „wymiarowe” o zapłacie zaległych składek, które i tak te podmioty, formalnie, powinny zapłacić do ZUS i które to decyzje następnie ZUS może skierować do egzekucji. Gdyby się okazało, że firmy składki uiściły to zwolnią się z odpowiedzialności.

Zgodnie z treścią art.4 punkt 2a ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2017 roku, poz.1778) płatnikiem składek dla pracowników jest pracodawca. Ten sam podmiot realizuje obowiązek odprowadzania składek na ubezpieczenie zdrowotne (art.85 ust.1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, tekst jednolity Dz.U. z 2016 roku, poz.1793) oraz Fundusz Pracy (art.104 ust.1 punkt 1a ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, tekst jednolity Dz.U. z 2016 roku, poz.645) i w końcu składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (art.9 ustawy z dnia 13 lipca 2006 roku o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy – tekst jednolity Dz.U. z 2016 roku, poz.1256).

W niniejszej sprawie pierwszą kwestię kluczową stanowiła ocena prawna skuteczności zawartej przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością umowy – porozumienia z dnia 29 czerwca 2012 roku, na podstawie którego zgodnie z art.23 ¹ k.p. dotychczasowy pracodawca – spółka (...) miała przekazać nowemu pracodawcy (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością we W. pracowników oraz ocena prawna skuteczności umowy o współpracy między tymi podmiotami, a następnie przejścia w trybie art.23 ¹ k.p. pracowników do K.U.K. – E.F.I. (...) + H. + B. + (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

W ocenie Sądu decydującego znaczenia w sprawie nabiera zatem wykładnia art. 23 ¹ k.p.

Dla przyjęcia przejścia, o którym mowa w tym przepisie, nie bez znaczenia pozostaje kwestia tego, czy została przeniesiona na nowego pracodawcę własność składników majątkowych. Jednakże, w pewnych szczególnych przypadkach z przejściem możemy mieć do czynienia również w przypadku przejęcia zadań. Jeżeli bowiem firma rezygnuje z posiadania wydziału zajmującego się utrzymaniem porządku to oczywiście wraz z pracownikami z tego działu wystarczy przekazanie zadań, ponieważ dział ten najczęściej nie posiada żadnych maszyn czy urządzeń, poza prostymi urządzeniami do sprzątania. Ten wyjątek nie powinien może mieć zastosowania w sytuacji gdy przekazanie dotyczy wydziału produkcyjnego, który z tą chwilą ulega rzeczywistej likwidacji. Wtedy przedsiębiorstwo przekazuje nie tylko zatrudnionych pracowników ale także maszyn czy urządzeń, które dla przedsiębiorcy przekazującego część zakładu pracy stają się zbędne. Ocena, czy na tle indywidualnie ustalonych okoliczności faktycznych przejęcie tylko zadań może być uznane za skuteczny transfer, wymaga szerszego odniesienia, zwłaszcza, że regulacja dotycząca transferu czerpie swoje źródła z prawodawstwa UE – w dyrektywie konsolidującej Rady 2001/23/WE z dnia 12 marca 2001 roku w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do ochrony praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw, zakładów lub części przedsiębiorstw lub zakładów.

Zgodnie z art.1 ust.1 lit. b tej dyrektywy z transferem mamy do czynienia wtedy, kiedy przejmowana jest jednostka gospodarcza, która zachowuje swoją tożsamość, oznaczającą zorganizowane połączenie zasobów, którego celem jest prowadzenie działalności gospodarczej bez względu na to czy jest to działalność podstawowa czy pomocnicza. Obecnie nie ulega wątpliwości konieczność wykładni prawa krajowego w sposób możliwie zgodny z treścią i celem dyrektywy. Wynikające z dyrektywy zobowiązanie państw członkowskich do osiągnięcia określonego w niej rezultatu, to powinność wszystkich organów państw członkowskich, w tym także, w ramach ich właściwości, sądów (wyrok TS z dnia 10 kwietnia 1984 roku w sprawie 14/83).

Tak sformułowane stanowisko jest aprobowane w orzecznictwie Sądu Najwyższego (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 sierpnia 2008 roku, I PZP 11/07).

Ponadto w orzecznictwie Sądu Najwyższego można zauważyć liczne odniesienia do prawa UE na tle problematyki transferu (wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 29 marca 2012 roku I PK 150/11; z dnia 25 stycznia 2013 roku I PK 172/12; z dnia 14 maja 2012 roku II PK 228/11).

W konsekwencji przy wykładni art.23 ¹ k.p. nie można pominąć dorobku wspólnotowego, w tym orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Za dominującą obecnie należy traktować linię, która uzależnia uznanie transferu za skuteczny od charakteru działalności prowadzonej przez pracodawcę. Na poparcie tej tezy trzeba odwołać się do pkt 18 orzeczenia Trybunału z dnia 11 marca 1997 roku w sprawie C - 13/95, a także wykroku z 10 grudnia 1998 roku w sprawach połączonych C - 173/96 i C - 247/96.

W ocenie Sądu Okręgowego na szczególną uwagę zasługuje również uchwała 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 28 marca 2013 roku (III PZP 1/13), zgodnie z którą zniesienie jednostki organizacyjnej wykonującej zadania z zakresu administracji publicznej i przekazanie tych zadań innej jednostce, posiadającej własne zasoby kadrowe wystarczające do ich wykonania, nie stanowi przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę w rozumieniu art.23 ¹ § 1 k.p.

Przechodząc do szczegółowego wyjaśnienia niniejszego zagadnienia w pierwszej kolejności należy ocenić rodzaj przejmowanej jednostki gospodarczej. Jak wyżej wyjaśniano, chodzi o to, czy jest to jednostka, której decydującym elementem są pracownicy i ich kwalifikacje, czy jest to jednostka, o której de facto decydują składniki materialne. Jeśli jednostka opiera się na pracownikach, to przejście może nastąpić bez przenoszenia majątku. Inaczej natomiast jest w sytuacji, gdy funkcjonowanie podmiotu opiera się na składnikach materialnych. Wówczas przejęcie wyłącznie zadań nie jest wystarczające dla transferu. Obowiązek przejęcia składników majątkowych, które pozwalają normalnie prowadzić (kontynuować) działalność gospodarczą jest w takim wypadku konieczny i znajduje akceptację również w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości na tle poprzednio obowiązującej dyrektywy 77/187/EWG dotyczącej przejścia zakładu pracy (wyrok z dnia 25 stycznia 2001 roku C - 172/99; wyrok z dnia 20 listopada 2003 roku C - 340/01).

Zaprezentowane wyżej orzeczenia dotyczyły sytuacji, gdy przejęcie obsługi przewozów autobusowych wiązało się z przejęciem składników majątkowych, czy też gdy szpital zlecał przygotowywanie posiłków nowemu wykonawcy o ile ten używa składników majątkowych swego poprzednika. W takich wypadkach można mówić o skutkach wynikających z dyrektywy (odpowiednio art. 23 ¹ k.p.).

Dla oceny czy przesłanki przejęcia zostały spełnione, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności faktyczne w konkretnym wypadku. Istotne pozostaje z jakim rodzajem przedsiębiorstwa lub zakładu mamy do czynienia, czy doszło do przejęcia składników majątkowych (budynki, ruchomości, wyposażenie, narzędzia). Elementy te muszą być zawsze oceniane całościowo w kontekście konkretnej sprawy i żaden z nich nie może być samodzielnie podstawą przyjęcia, że jednostka (przedsiębiorstwo, zakład lub część zakładu) zachowała tożsamość.

W stanie faktycznym przedmiotowej sprawy nie budzi wątpliwości, że prowadzenie zakładu produkującego bieliznę (odzież) nie pozwala na zapewnienie dalszego funkcjonowania jednostki z pominięciem infrastruktury mającej majątkowy charakter (np. maszyn szwalniczych).

W takiej sytuacji, jak wskazano wyżej, sam transfer zadań nie jest wystarczający do stwierdzenia zachowania tożsamości przedsiębiorstwa, będącego warunkiem przejścia całości lub części zakładu pracy. Konieczne jest także przejęcie składników majątkowych służących ich wykonywaniu. Dzieje się to w formie czynności prawnej prowadzącej do wyzbycia się własności maszyn czy urządzeń a więc najczęściej w formie sprzedaży. Przekazując całość przedsiębiorstwa dotychczasowy przedsiębiorca, mówiąc w uproszczeniu, przekazuje to co posiadał w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Przekazania całości przedsiębiorstwa, najczęściej wiąże się z likwidacją firmy lub likwidacją działu produkcyjnego, pozostawiając sobie działy sprzedaży wyprodukowanych towarów. Przekazanie części lub całości przedsiębiorstwa w formie sprzedaży powoduje, że strony uzgadniają cenę jaką nabywca musi zapłacić zbywcy oraz ewentualnie zasady współpracy w zakresie dalszej współpracy dotyczącej zakupu wyprodukowanych towarów, jeżeli zakład pracy nie uległ całkowitej likwidacji.

Zgromadzony w niniejszej sprawie materiał dowodowy wskazuje wprawdzie, że wszystkie urządzenia należące do spółki (...) formalnie zostały przekazane spółce (...), jednak nieodpłatnie na podstawie protokołu zdawczo – odbiorczego, jako oddane w użyczenie. Ponadto koszty eksploatacji maszyn, w tym ich napraw, nadal obciążały K. L.. Nie można zatem uznać, że spółka (...) (a następnie K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + V. Polska) kiedykolwiek faktycznie przejęła składniki majątkowe służące spółce (...) do prowadzenia działalności gospodarczej. Uznać należy, że zawarcie umowy użyczenia na składniki majątkowe firmy jak i przekazanie załogi miały na celu obejście zasad uregulowanych w art.23 ¹ k.p. Spółka (...), aby cały czas zachować kontrolę na swoim majątkiem zawarła umowę użyczenia, aby w każdej chwili, bezproblemowo ją rozwiązać, co zresztą nastąpiło.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że spółka (...) w trybie art.23 ¹ k.p. przekazała spółce (...) tylko pracowników, w tym ubezpieczonych K. B., K. A., M. B., A. B., D. J., T. Ł. (2). Niemniej jednak, pracownicy ci wykonywali tożsamą pracę z pracą wykonywaną przed ,,przejęciem”, na tych samych stanowiskach i w tym samym miejscu pracy, na tych samych maszynach i urządzeniach a także nadal podlegali dotychczasowym przełożonym. Okoliczność, że przełożeni także zostali „przekazani” nowemu podmiotowi, miało na celu jedynie pozorowanie skuteczności umowy zawartej przez wnioskodawcę ze spółką (...). Nie zmieniło się również wynagrodzenie ubezpieczonych. W ocenie Sądu jedyną zmianą, jaka zaszła w stosunku do pracowników po dniu przejęcia był fakt wypłacania pracownikom wynagrodzenia przez nowy podmiot. Jednakże to też były czynności pozorowane bowiem wnioskodawca musiał zapłacić R. pieniądze z umowy pomniejszone o koszty ubezpieczeń społecznych, aby potem R. mógł wypłacić wynagrodzenia pracownikom wnioskodawcy.

Wszystkie inne warunki pracy i płacy ubezpieczonych pozostały takie same. W ocenie Sądu nie doszło zatem do przejścia zakładu pracy w trybie art. 23 ¹ k.p.

Podkreślić także należy, że spółka (...) odnosiła nie tylko korzyść z pracy ubezpieczonych, ale co również istotne, miała potrzebę ich zatrudniania. W sytuacji bowiem wypowiedzenia umowy o współpracy z R. z dnia 29 czerwca 2012 roku (K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + V. Polska), spółka (...), z dniem 1 grudnia 2012 roku ponownie przejęła K. B., K. A., M. B., A. B., D. J. i T. Ł. (2). Pomijając już czy istniały uzasadnione podstawy prawne do „odebrania” swoich pracowników, to sam fakt dokonania takiej czynności wskazuje, że „przekazanie” pracowników spółce (...) nie miało uzasadnionego ekonomicznie jak i racjonalnie sensu. Jedynym zamysłem stron tej umowy była chęć obniżenia przez wnioskodawcę kosztów działalności firmy o rożne świadczenia (daniny) np. składki ubezpieczeniowe. Trudno przyjąć, że wnioskodawca podszedł do problemu tak mało profesjonalnie, że godząc się na zawarcie porozumień z R. nie zastanowił się skąd ta firma weźmie środki pieniężne na zapłatę za pracowników składek ubezpieczeniowych. Za nieracjonalne należy przyjąć tłumaczenie o jakiś bliżej niesprecyzowanych dofinansowaniach z funduszy unijnych. Wydaje się, że wnioskodawca przezornie przewidywał możliwość niewywiązania się z obowiązków przez R. skoro „przekazując” pracowników nie zdecydował się na zbycie majątku przedsiębiorstwa, mając nadal całą produkcję (pracowników, maszyny, budynki) we własnym posiadaniu. Nie uległy też zmianie szyldy na budynkach z nazwą nowej firmy co przyznały ubezpieczone w sowich zeznaniach. Także nadal produkowana ta sama bielizna znakowana była danymi wnioskodawcy a nie nowej firmy.

Reasumując stwierdzić należy, że nie można zaakceptować dopuszczalności stosowania outsourcingu w sytuacji mającej miejsce w przedmiotowej sprawie. Powinnością sądu powszechnego jest zindywidualizowanie osądzenie sprawy. W formule tej nie mieści się zajmowanie wiążącego stanowiska w przedmiocie złożonego i wielopostaciowego zjawiska zbiorczo nazywanego outsourcingiem. Skupiając zatem uwagę na okolicznościach faktycznych sprawy, wypada podkreślić, że doszło do pozorowanego „przekazania” załogi (pracowników). Bowiem beneficjent pracy w rzeczywistości nie przekazał kontrahentowi majątku służącego realizacji zadań a także, co ważne, zachowano strukturę zarządczą w procesie świadczenia pracy. Rola podmiotu, który w umowie o świadczenie usług nazwany został „usługodawcą”, ograniczona została do dostarczania zatrudnionym wynagrodzeń, które wcześniej obliczył i przekazał do jego dyspozycji pierwotny.

Ze stanu faktycznego sprawy wynika, co wyżej sygnalizowano, że wiodącym motywem takich zmian podmiotowych był cel związany z ograniczeniem kosztów (zrównany z obciążeniami w zakresie składek na ubezpieczenie społeczne). W ocenie Sądu, tak wykreowany „outsourcing” pozostawał w opozycji względem przepisów prawa pracy (art.22§1 k.p. i art. 23 ¹ k.p.). Dyferencjacja podmiotowa pracowniczego zobowiązania może być usprawiedliwiona uzasadnioną cechą relewantną. Tylko w takim przypadku dochodzi do możliwości modyfikacji dwustronnej relacji między stronami umowy o pracę. W rezultacie „outsourcing” w tym wypadku nie może być stosowany.

Na marginesie tylko zauważyć należy, że oświadczenie z dnia 28 lutego 2013 roku nie ma żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy, gdyż z jego treści wynika, że nie zmierza do zapłaty składek na ubezpieczenia społeczne a jedynie dotyczy nie udokumentowanych niczym pretensji spółki K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + V. wobec Skarbu Państwa.

Podobnie dokumenty w postaci wyroków innych Sądów także nie mają istotnego znaczenia, bo dotyczą sporu pomiędzy zupełnie innymi firmami a R. i K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + V. a pracownikami i są to wyroki zaoczne. Podobnie wyroki Sądów Rejonowych zasądzających od K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + V. różne roszczenia pracownicze nie przesądzają zasadności wydanych przez ZUS decyzji. W sprawach tych nie była badana rzeczywista legitymacja procesowa pozwanego bowiem Sądy oparły swoje orzeczenia na załączonych formalnie sporządzonych dokumentach. Sądy w tych sprawach z zaocznymi wyrokami nie badały różnic w świadczeniu pracy przed i po „przejęciu” wnioskodawcy bo nie taki był ich procesowy obowiązek.

Z tych wszystkich względów Sąd, na podstawie art.477 ¹⁴§1 k.p.c., wniesione odwołania oddalił.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art.98§1 k.p.c., zgodnie z treścią którego strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Stosownie do art.98§3 k.p.c. do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez wykwalifikowanego pełnomocnika zalicza się wynagrodzenie.

Sąd zasądził od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością kwotę 4.800 zł na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. koszty zastępstwa procesowego, biorąc pod uwagę wartość przedmiotu sporu oraz uwzględniając koszty postępowania zażaleniowego. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika Sąd ustalił zgodnie z §21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 roku, poz.1804), w oparciu o §2 ust. 2 i 3 w zw. z §6 punkt 2 i 3 oraz §12 ust.2 punkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. 2013 roku, poz. 490 z późn. zm.) to jest po 600 zł za każdą z połączonych spraw oraz 300 zł za każde z postępowań zażaleniowych.

Na podstawie art.102 k.p.c. Sąd nie obciążył spółki (...) kosztami zastępstwa procesowego syndyka masy upadłości spółki K.U.K.-E.F.I. I. Logistyk + Handel + B. + V..

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć prokurentowi spółki (...), z pouczeniem o prawie, terminie i sposobie złożenia apelacji.

23.10.2017 r.