Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 października 2017 roku

Sąd Okręgowy w Poznaniu w III Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodnicząca: SSO Dorota Biernikowicz

Protokolant: stażysta Marta Borowska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Szamotułach – Edyty Tomczak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 października 2017 roku

sprawy o wydanie wyroku łącznego wobec:

J. J. (J.), syna H. i L. z domu W., urodzonego w dniu (...) w G.,

s kazane go prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dnia 13 sierpnia 1990 roku, w sprawie o sygn. akt II K 172/90 za:

a) przestępstwo z art. 203 § 1 d.k.k. w zw. z art. 58 d.k.k. popełnione w okresie od grudnia 1989 roku do kwietnia 1990 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności i 500.000 zł (przed denominacją) grzywny,

b) przestępstwo z art. 203 § 1 d.k.k. popełnione w dniu 18 kwietnia 1990 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności i 500.000 zł (przed denominacją) grzywny,

przy czym kary jednostkowe pozbawienia wolności połączono i wymierzono skazanemu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat tytułem próby i karę łączną grzywny w kwocie 900.000 złotych (przed denominacją), a następnie postanowieniem Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dna 15 maja 1992 roku zarządzono wykonanie kary łącznej 1 roku pozbawienia wolności, następnie postanowieniem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 23 marca 1993 roku udzielono skazanemu warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbywania reszty kary z okresem próby do dnia 03 czerwca 1994 roku, przy czym kara łączna 1 roku pozbawienia wolności została wykonana w całości tj. w okresie od dnia 14 lipca 1992 roku do dnia 30 marca 1993 roku i w wyniku pozytywnego upływu okresu próby z warunkowego przedterminowego zwolnienia, kara łączna grzywny w kwocie 900.000 złotych została wykonana w dniu 15 października 1991 roku;

II.  Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dnia 14 stycznia 1992 roku w sprawie o sygn. akt II K 285/91 za przestępstwo z art. 203 § 1 d.k.k. w zw. z art. 58 d.k.k. popełnione w okresie od września 1990 roku do czerwca 1991 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności i karę grzywny w kwocie 1.000.000 złotych (przed denominacją);

III.  Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dnia 10 lutego 1992 roku w sprawie o sygn. akt II K 15/92 za przestępstwo z art. 204 § 2 d.k.k. popełnione w okresie od dnia 27 sierpnia 1991 roku do dnia 19 listopada 1991 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w kwocie 2.000.000 złotych (przed denominacją),

IV.  Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 25 marca 1992 roku w sprawie o sygn. akt IV K 87/92 za przestępstwo z art. 204 § 3 d.k.k. popełnione w dniu 28 listopada 1991 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w kwocie 500.000 złotych (przed denominacją);

V.  Sądu Rejonowego w Kościanie z dnia 19 maja 1992 roku w sprawie o sygn. akt II K 68/92 za przestępstwo z art. 199 § 1 d.k.k. i z art. 204 § 1 d.k.k. w zw. z art. 10 § 1 d k.k. w zw. z art. 58 d.k.k. popełnione w okresie od października do listopada 1991 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności i karę grzywny w kwocie 2.000.000 złotych (przed denominacją);

VI.  Sądu Rejonowego w Rawiczu z dnia 05 czerwca 1992 roku w sprawie o sygn. akt II K 128/92 za przestępstwo z art. 199 § 2 d.k.k. i z art. 204 § 3 d.k.k.w zw. z art. 10 § 2 d.k.k. i art. 58 d k.k. popełnione w listopadzie 1991 roku na karę 6 pozbawienia wolności i karę grzywny w kwocie 500.000 złotych (przed denominacją);

VII.  wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 30 września 1992 roku w sprawie o sygn. akt II K 153/92, którym połączono kary jednostkowe pozbawienia wolności i kary jednostkowe grzywny orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 25 marca 1992 roku w sprawie o sygn. akt IV K 87/92, Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dnia 14 stycznia 1992 roku w sprawie o sygn. akt II K 285/91, Sądu Rejonowego w Kościanie z dnia 19 maja 1992 roku w sprawie o sygn. akt II K 68/92, Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dnia 10 lutego 1992 roku w sprawie o sygn. akt II K 15/92 i wymierzono karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz łączną karę grzywny w kwocie 2000000 zł (przed denominacją), a kara łączna 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności została wykonana dn. 22 sierpnia 1995 roku;

VIII.  Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dnia 10 listopada 1993 roku w sprawie o sygn. akt II K 356/93 za przestępstwo z art. 204 § 2 d.k.k. i z art. 199 § 2 d.k.k. w zw. z art. 58 d.k.k. i art. 10 § 2 d k.k. i art. 60 § 1 d.k.k. popełnione w okresie od 23 maja 1993 roku do dnia 23 lipca 1993 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności i karę grzywny w kwocie 3.000.000 złotych (przed denominacją), przy czym kara 1 roku pozbawienia wolności została wykonana dn. 03 września 1996 roku, natomiast kara grzywny w kwocie 3.000.000 złotych została wykonana dn. 03 października 1996 roku;

IX.  Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dnia 16 listopada 1994 roku w sprawie o sygn. akt II K 412/94 za przestępstwo z art. 203 § 2 d.k.k. w zw. z art. 60 § 1 d.k.k. popełnione w dniu 12 września 1994 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w kwocie 3.000.000 złotych (przed denominacją);

X.  Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dnia 02 kwietnia 1998 roku w sprawie o sygn. akt II K 44/98, zmienionym wyrokiem Sadu Wojewódzkiego w Poznaniu z dnia 13.10.1998r. sygn.. akt IV Ka 1036/98, za przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. i art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 23 listopada 1997 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, przy czym kara 6 miesięcy pozbawienia wolności została wykonana dn. 14 września 1999 roku;

XI.  Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dnia 21 grudnia 1998 roku w sprawie o sygn. akt II K 422/98 za ciąg przestępstw z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. i art. 64 § 1 k.k. popełnionych w dniach 7 i 14 sierpnia 1998 roku na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności;

XII.  Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dnia 28 stycznia 1999 roku w sprawie o sygn. akt II K 1/99 za przestępstwo z art. 284 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione we wrześniu 1998 roku na karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych ;

XIII.  Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 08 lipca 1999 roku w sprawie o sygn. akt IV K 570/99 za przestępstwo z art. 209 § 1 k.k. popełnione w okresie od sierpnia 1997 roku do dnia 17 listopada 1998 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat tytułem próby, następnie postanowieniem Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 24 czerwca 2002 roku zarządzono wykonanie kary 1 roku pozbawienia wolności;

XIV.  Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 26 lipca 2001 roku w sprawie o sygn. akt IV K 557/01 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 26 lipca 2001 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

XV.  Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 02 sierpnia 2001 roku w sprawie o sygn. akt IV K 861/01 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 3 kwietnia 2001 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem tymczasowego aresztowania od dnia 3.04.2001r. do 2.08.2001r.;

XVI.  Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 21 lutego 2003 roku w sprawie o sygn. akt V K 2200/02 za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 11 sierpnia 2000 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

XVII.  Sądu Rejonowego w Wolsztynie z dnia 27 czerwca 2003 roku w sprawie o sygn. akt II K 260/02 za

a)  przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 27 listopada 2000 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 40 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych;

b)  przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w okresie od dnia 24 listopada 2000 roku do dnia 27 listopada 2000 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 40 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych;

przy czym kary jednostkowe połączono i wymierzono skazanemu karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności i karę łączną grzywny w wymiarze 60 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych ( kara łączna grzywny została wykonana dn. 10 października 2005 roku);

I.  Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 24 lutego 2003 roku w sprawie o sygn. akt IV K 1516/02 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 21 listopada 2000 roku na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

II.  wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Wolsztynie z dnia 26 kwietnia 2004 roku w sprawie o sygn. akt II K 267/03 połączono kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dnia 21 grudnia 1998 roku w sprawie o sygn. akt II K 422/98 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 08 lipca 1999 roku w sprawie o sygn. akt IV K 570/99 i wymierzono skazanemu karę łączną 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności;

III.  Sądu Rejonowego w Gnieźnie z dnia 26 stycznia 2004 roku w sprawie o sygn. akt II K 379/03 za:

a) przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 30 listopada 2000 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

b) przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 30 listopada 2000 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności;

przy czym kary jednostkowe połączono i wymierzono skazanemu karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Gnieźnie z dnia 06 lipca 2006 roku w sprawie o sygn. akt II K 68/06 połączono kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 26 lipca 2001 roku w sprawie o sygn. akt IV K 557/01, Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 02 sierpnia 2001 roku w sprawie o sygn. akt IV K 861/01, Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 21 lutego 2003 roku w sprawie o sygn. akt V K 2200/02, Sądu Rejonowego w Wolsztynie z dnia 27 czerwca 2003 roku w sprawie o sygn. akt II K 260/02, Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 24 lutego 2003 roku w sprawie o sygn. akt IV K 1516/02, Sądu Rejonowego w Gnieźnie z dnia 26 stycznia 2004 roku w sprawie o sygn. akt II K 379/03 i wymierzono skazanemu karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

V.  Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 14 marca 2006 roku w sprawie o sygn. akt XXIII K 238/06 za przestępstwo z art. 242 § 2 k.k. popełnione w dniu 31 sierpnia 2002 roku na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności;

VI.  Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 06 grudnia 2006 roku w sprawie o sygn. akt XXV K 577/06 za przestępstwo z art. 271 § 1 k.k. popełnione w dniu 21 grudnia 2004 roku na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat tytułem próby, oddano skazanego pod dozór kuratora sądowego; przy czym postanowieniem Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 21 listopada 2008 roku, w sprawie o sygn. akt: VI Ko 298/08 zarządzono skazanemu wykonanie kary 10 miesięcy pozbawienia wolności;

VII.  Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 14 maja 2007 roku w sprawie o sygn. akt XXV K 355/06, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 7 listopada 2007r. sygn. akt IV Ka 1829/07, za przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 297 § 1 k.k. popełnione w dniu 15 grudnia 2004 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

VIII.  Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 06 grudnia 2007 roku w sprawie o sygn. akt III K 348/08 (poprzednia sygn.. akt XXV K 64/07), za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i z art. 297 § 1 k.k. i z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. i art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 15 października 2004 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności z zaliczeniem tymczasowego aresztowania od dnia 12.11.2007r. do 06.12.2007r.;

IX.  Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 08 grudnia 2010 roku w sprawie o sygn. akt III K 261/10 za:

a) przestępstwo z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 11 § 2 k.k. popełnione w okresie od dnia 24 stycznia 2008 roku do dnia 27 października 2008 roku na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

b) ciąg przestępstw z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. i art. 64 § 1 k.k. i art. 91 § 1 k.k. popełnionych w okresie od dnia 24 stycznia 2008 roku do dnia 06 czerwca 2008 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

przy czym kary jednostkowe pozbawienia wolności połączono i wymierzono skazanemu karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

X.  Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 24 marca 2011 roku w sprawie o sygn. akt III K 96/11 za przestępstwo z art. 270 § 1 k.k. i z art. 275 § 1 k.k. i z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 22 października 2009 roku na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

XI.  Sądu Rejonowego w Szamotułach z dnia 06 kwietnia 2011 roku w sprawie o sygn. akt II K 193/11 za przestępstwo z art. 297 § 1 k.k. i z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. i art. 11 § 2 k.k. i art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 16 października 2007 roku na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych; przy czym kara grzywny została wykonana dn. 05.12.2016r.

XII.  Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 11 października 2011 roku w sprawie o sygn. akt III K 448/11 za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. i art. 64 § 1 k.k. popełnione w okresie od dnia 29 grudnia 2009 roku do dnia 31 grudnia 2009 roku na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

XIII.  wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 22 marca 2012 roku w sprawie o sygn. akt III K 218/11 połączono kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 08 grudnia 2010 roku w sprawie o sygn. akt III K 261/10, Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 24 marca 2011 roku w sprawie o sygn. akt III K 96/11, Sądu Rejonowego w Szamotułach z dnia 06 kwietnia 2011 roku w sprawie o sygn. akt II K 193/11, Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 11 października 2011 roku w sprawie o sygn. akt III K 448/11 i wymierzono skazanemu karę łączną 4 lat 5 miesięcy pozbawienia wolności ( kara wykonana w dniu 18.09.2016r. w całości);

XIV.  Sądu Rejonowego Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu z dnia 05 września 2012 roku w sprawie o sygn. akt III K 329/12 za przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 14 grudnia 2004 roku na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

XV.  Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 11 lutego 2014 roku w sprawie o sygn. akt III K 891/13 za przestępstwo z art. 270 § 1 k.k. popełnione w dniu 31 stycznia 2005 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności;

XVI.  wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miastow Poznaniu z dnia 22 września 2015 roku w sprawie o sygn. akt III K 734/14 połączono kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 14 marca 2006 roku w sprawie o sygn. akt XXIII K 238/06, Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 6 grudnia 2006 roku w sprawie o sygn. akt XXV K 577/06, Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 14 maja 2007 roku w sprawie o sygn. akt XXV K 355/06, Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 06 grudnia 2007 roku w sprawie o sygn. akt III K 348/08, Sądu Rejonowego Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu z dnia 05 września 2012 roku w sprawie o sygn. akt III K 329/12, Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 11 lutego 2014 roku w sprawie o sygn. akt III K 891/13 i wymierzono skazanemu karę łączną 2 lat 8 miesięcy pozbawienia wolności ( kara ta została wykonana w całości 15.12.2016r.)

XVII.  Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 31 marca 2017 roku w sprawie o sygn. akt III K 60/17 za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i z art. 297 § 1 k.k. i z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 07 marca 2005 roku na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany obecnie odbywa od dnia 18.04.2017r. godz. 11:00;

*****************************************

1.  na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. - w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. – przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. – w związku z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015r., poz. 396) oraz art. 568a § 1 pkt 2 k.p.k., art. 569 § 1 i 2 k.p.k. i art. 575 § 1 k.p.k. rozwiązuje węzeł kary łącznej 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wobec skazanego J. J. wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 22 września 2015 roku w sprawie o sygn. akt III K 734/14, opisanym wyżej w pkt XXXIII i łączy kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wobec skazanego J. J. wyrokami opisanymi wyżej: w punkcie XXII – Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 14 marca 2006 roku w sprawie o sygn. akt XXIII K 238/06, w punkcie XXIII – Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 06 grudnia 2006 roku w sprawie o sygn. akt XXV K 577/06, w punkcie XXIV - Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 14 maja 2007 roku w sprawie o sygn. akt XXV K 355/06, w punkcie XXV - Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 06 grudnia 2007 roku w sprawie o sygn. akt III K 348/08 (poprzednia sygn. akt XXV K 64/07), w punkcie XXXI - Sądu Rejonowego Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu z dnia 05 września 2012 roku w sprawie o sygn. akt III K 329/12, w punkcie XXXII - Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 11 lutego 2014 roku w sprawie o sygn. akt III K 891/13 oraz w punkcie XXXIV - Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 31 marca 2017 roku w sprawie o sygn. akt III K 60/17 i wymierza skazanemu J. J. w ich miejsce karę łączną w wymiarze 3 (trzech) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. oraz art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w punkcie 1 wyroku kary łącznej 3 (trzech) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres odbytej w całości kary łącznej 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności w sprawie o sygn. akt III K 734/14, tj. w okresach: od dnia 03 listopada 2006 roku godzina 0:00 do dnia 03 lutego 2007 roku godzina 0:00, od dnia 12 listopada 2007 roku godzina 0:00 do dnia 06 grudnia 2007 roku godzina 0:00, od dnia 18 marca 2010 roku godzina 18:30 do dnia 31 grudnia 2010 roku godzina 18:30, od dnia 14 stycznia 2011 roku godzina 18:30 do dnia 06 maja 2012 roku godzina 18:30, od dnia 18 września 2016 roku godzina 18:30 do dnia 15 grudnia 2016 roku, a także zalicza okres odbytej dotąd kary 7 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie o sygn. akt III K 60/17, tj. od dnia 18 kwietnia 2017 roku godzina 11:00 do – nadal;

3.  na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. wyroki podlegające połączeniu wskazane w punkcie 1 wyroku – w zakresie nie objętym wyrokiem łącznym - pozostawia odrębnemu wykonaniu;

4.  na podstawie art. 572 k.p.k. w zw. z art. 85 a contrario k.k. - w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. - w zw. z art. 4 § 1 k.k. - w związku z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015r., poz. 396) w zw. z art. 414 § 1 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. w zw. z art. 574 k.p.k. i w zw. z art. 575 § 1 a contrario k.p.k. umarza postępowanie o wydanie wyroku łącznego wobec skazanego J. J. w pozostałym zakresie, tj. w zakresie kar pozbawienia wolności i kar grzywny orzeczonych wyrokami wskazanymi i opisanymi wyżej w punktach: od I do VI, objętych postępowaniem o wydanie wyroku łącznego w sprawie o sygn. akt II K 153/92, od VIII do XVIII i XX, objętych postępowaniem o wydanie wyroku łącznego w sprawie o sygn. akt II K 267/03 i II K 68/06, od XXVI do XXIX, objętych postępowaniem o wydanie wyroku łącznego w sprawie o sygn. akt III K 218/11 - z uwagi na brak warunków do wydania wyroku łącznego i powagę rzeczy osądzonej;

5.  na podstawie § 1, § 2 ust. 1, § 4 ust. 1, 3 i § 17 ust. 5, § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. 2016, poz. 1714) zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata J. P. kwotę 177,12 zł (w tym VAT) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego przez obrońcę wyznaczonego z urzędu;

6.  na podstawie art. 626 § 1 k.p.k., art. 624 § 1 k.p.k. oraz art. 6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (jedn. tekst: Dz. U. z 1983 r. Nr 49 poz. 223 ze zm.) zwalnia skazanego od obowiązku zapłaty kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa i nie pobiera od niego opłaty.

SSO Dorota Biernikowicz

UZASADNIENIE

Skazany J. J. wnioskiem z dnia 06 kwietnia 2017 (data wpływu do Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu w dniu 12 kwietnia 2017 roku) wniósł o wydanie wobec niego wyroku łącznego. W kolejnych pismach procesowych doprecyzował, że wnosi o połączenie kary 7 miesięcy pozbawienia wolności wymierzonej w sprawie sygn. III K 60/17 Sądu Rejonowego Poznań Stare Miasto w Poznaniu z karą łączną 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem łącznym Sądu rejonowego Poznań Stare Miasto w Poznaniu w sprawie sygn.. III K 734/14. Z kolei na rozprawie w dniu 16 października 2017 roku skazany wniósł o połączenie w/w kar i wymierzenie nowej kary łącznej w wymiarze 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Postanowieniem Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 11 maja 2017 roku przekazano sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Poznaniu jako właściwemu miejscowo i rzeczowo. Z kolei postanowieniem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 17 lipca 2017 roku umorzono postępowanie w przedmiocie wyroku łącznego, które postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 27 września 2017 roku sygn. akt II AKz 372/17 zostało uchylone i przekazane Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.

Sąd działając z urzędu - w myśl przepisów art. 569 § 1 i 2 k.p.k. i art. 570 k.p.k. - ustalił, że J. J. skazany został następującymi wyrokami:

I. Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dnia 13 sierpnia 1990 roku, w sprawie o sygn. akt II K 172/90 za:

a) przestępstwo z art. 203 § 1 d.k.k. w zw. z art. 58 d.k.k. popełnione w okresie od grudnia 1989 roku do kwietnia 1990 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności i 500.000 zł (przed denominacją) grzywny,

b) przestępstwo z art. 203 § 1 d.k.k. popełnione w dniu 18 kwietnia 1990 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności i 500.000 zł (przed denominacją) grzywny,

przy czym kary jednostkowe pozbawienia wolności połączono i wymierzono skazanemu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat tytułem próby i karę łączną grzywny w kwocie 900.000 złotych (przed denominacją), a następnie postanowieniem Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dna 15 maja 1992 roku zarządzono wykonanie kary łącznej 1 roku pozbawienia wolności, następnie postanowieniem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 23 marca 1993 roku udzielono skazanemu warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbywania reszty kary z okresem próby do dnia 03 czerwca 1994 roku, przy czym kara łączna 1 roku pozbawienia wolności została wykonana w całości tj. w okresie od dnia 14 lipca 1992 roku do dnia 30 marca 1993 roku i w wyniku pozytywnego upływu okresu próby z warunkowego przedterminowego zwolnienia, kara łączna grzywny w kwocie 900.000 złotych została wykonana w dniu 15 października 1991 roku;

II. Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dnia 14 stycznia 1992 roku w sprawie o sygn. akt II K 285/91 za przestępstwo z art. 203 § 1 d.k.k. w zw. z art. 58 d.k.k. popełnione w okresie od września 1990 roku do czerwca 1991 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności i karę grzywny w kwocie 1.000.000 złotych (przed denominacją);

III. Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dnia 10 lutego 1992 roku w sprawie o sygn. akt II K 15/92 za przestępstwo z art. 204 § 2 d.k.k. popełnione w okresie od dnia 27 sierpnia 1991 roku do dnia 19 listopada 1991 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w kwocie 2.000.000 złotych (przed denominacją),

IV. Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 25 marca 1992 roku w sprawie o sygn. akt IV K 87/92 za przestępstwo z art. 204 § 3 d.k.k. popełnione w dniu 28 listopada 1991 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w kwocie 500.000 złotych (przed denominacją);

V. Sądu Rejonowego w Kościanie z dnia 19 maja 1992 roku w sprawie o sygn. akt II K 68/92 za przestępstwo z art. 199 § 1 d.k.k. i z art. 204 § 1 d.k.k. w zw. z art. 10 § 1 d k.k. w zw. z art. 58 d.k.k. popełnione w okresie od października do listopada 1991 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności i karę grzywny w kwocie 2.000.000 złotych (przed denominacją);

VI. Sądu Rejonowego w Rawiczu z dnia 05 czerwca 1992 roku w sprawie o sygn. akt II K 128/92 za przestępstwo z art. 199 § 2 d.k.k. i z art. 204 § 3 d.k.k.w zw. z art. 10 § 2 d.k.k. i art. 58 d k.k. popełnione w listopadzie 1991 roku na karę 6 pozbawienia wolności i karę grzywny w kwocie 500.000 złotych (przed denominacją);

VII. wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 30 września 1992 roku w sprawie o sygn. akt II K 153/92, którym połączono kary jednostkowe pozbawienia wolności i kary jednostkowe grzywny orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 25 marca 1992 roku w sprawie o sygn. akt IV K 87/92, Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dnia 14 stycznia 1992 roku w sprawie o sygn. akt II K 285/91, Sądu Rejonowego w Kościanie z dnia 19 maja 1992 roku w sprawie o sygn. akt II K 68/92, Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dnia 10 lutego 1992 roku w sprawie o sygn. akt II K 15/92 i wymierzono karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz łączną karę grzywny w kwocie 2000000 zł (przed denominacją), a kara łączna 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności została wykonana dn. 22 sierpnia 1995 roku;

VIII. Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dnia 10 listopada 1993 roku w sprawie o sygn. akt II K 356/93 za przestępstwo z art. 204 § 2 d.k.k. i z art. 199 § 2 d.k.k. w zw. z art. 58 d.k.k. i art. 10 § 2 d k.k. i art. 60 § 1 d.k.k. popełnione w okresie od 23 maja 1993 roku do dnia 23 lipca 1993 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności i karę grzywny w kwocie 3.000.000 złotych (przed denominacją), przy czym kara 1 roku pozbawienia wolności została wykonana dn. 03 września 1996 roku, natomiast kara grzywny w kwocie 3.000.000 złotych została wykonana dn. 03 października 1996 roku;

IX. Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dnia 16 listopada 1994 roku w sprawie o sygn. akt II K 412/94 za przestępstwo z art. 203 § 2 d.k.k. w zw. z art. 60 § 1 d.k.k. popełnione w dniu 12 września 1994 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w kwocie 3.000.000 złotych (przed denominacją);

X. Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dnia 02 kwietnia 1998 roku w sprawie o sygn. akt II K 44/98, zmienionym wyrokiem Sadu Wojewódzkiego w Poznaniu z dnia 13.10.1998r. sygn.. akt IV Ka 1036/98, za przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. i art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 23 listopada 1997 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, przy czym kara 6 miesięcy pozbawienia wolności została wykonana dn. 14 września 1999 roku;

XI. Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dnia 21 grudnia 1998 roku w sprawie o sygn. akt II K 422/98 za ciąg przestępstw z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. i art. 64 § 1 k.k. popełnionych w dniach 7 i 14 sierpnia 1998 roku na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności;

XII. Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dnia 28 stycznia 1999 roku w sprawie o sygn. akt II K 1/99 za przestępstwo z art. 284 § 3 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione we wrześniu 1998 roku na karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych ;

XIII. Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 08 lipca 1999 roku w sprawie o sygn. akt IV K 570/99 za przestępstwo z art. 209 § 1 k.k. popełnione w okresie od sierpnia 1997 roku do dnia 17 listopada 1998 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat tytułem próby, następnie postanowieniem Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 24 czerwca 2002 roku zarządzono wykonanie kary 1 roku pozbawienia wolności;

XIV. Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 26 lipca 2001 roku w sprawie o sygn. akt IV K 557/01 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 26 lipca 2001 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

XV. Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 02 sierpnia 2001 roku w sprawie o sygn. akt IV K 861/01 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 3 kwietnia 2001 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem tymczasowego aresztowania od dnia 3.04.2001r. do 2.08.2001r.;

XVI. Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 21 lutego 2003 roku w sprawie o sygn. akt V K 2200/02 za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 11 sierpnia 2000 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

XVII. Sądu Rejonowego w Wolsztynie z dnia 27 czerwca 2003 roku w sprawie o sygn. akt II K 260/02 za

a) przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 27 listopada 2000 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 40 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych;

b) przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w okresie od dnia 24 listopada 2000 roku do dnia 27 listopada 2000 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 40 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych;

przy czym kary jednostkowe połączono i wymierzono skazanemu karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności i karę łączną grzywny w wymiarze 60 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych (kara łączna grzywny została wykonana dn. 10 października 2005 roku);

XVIII. Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 24 lutego 2003 roku w sprawie o sygn. akt IV K 1516/02 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 21 listopada 2000 roku na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

XIX. wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Wolsztynie z dnia 26 kwietnia 2004 roku w sprawie o sygn. akt II K 267/03 połączono kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dnia 21 grudnia 1998 roku w sprawie o sygn. akt II K 422/98 oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 08 lipca 1999 roku w sprawie o sygn. akt IV K 570/99 i wymierzono skazanemu karę łączną 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności;

XX. Sądu Rejonowego w Gnieźnie z dnia 26 stycznia 2004 roku w sprawie o sygn. akt II K 379/03 za:

a) przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 30 listopada 2000 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

b) przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 30 listopada 2000 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności;

przy czym kary jednostkowe połączono i wymierzono skazanemu karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności;

XXI. wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Gnieźnie z dnia 06 lipca 2006 roku w sprawie o sygn. akt II K 68/06 połączono kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 26 lipca 2001 roku w sprawie o sygn. akt IV K 557/01, Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 02 sierpnia 2001 roku w sprawie o sygn. akt IV K 861/01, Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 21 lutego 2003 roku w sprawie o sygn. akt V K 2200/02, Sądu Rejonowego w Wolsztynie z dnia 27 czerwca 2003 roku w sprawie o sygn. akt II K 260/02, Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 24 lutego 2003 roku w sprawie o sygn. akt IV K 1516/02, Sądu Rejonowego w Gnieźnie z dnia 26 stycznia 2004 roku w sprawie o sygn. akt II K 379/03 i wymierzono skazanemu karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

XXII. Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 14 marca 2006 roku w sprawie o sygn. akt XXIII K 238/06 za przestępstwo z art. 242 § 2 k.k. popełnione w dniu 31 sierpnia 2002 roku na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności;

XXIII. Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 06 grudnia 2006 roku w sprawie o sygn. akt XXV K 577/06 za przestępstwo z art. 271 § 1 k.k. popełnione w dniu 21 grudnia 2004 roku na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat tytułem próby, oddano skazanego pod dozór kuratora sądowego; przy czym postanowieniem Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 21 listopada 2008 roku, w sprawie o sygn. akt: VI Ko 298/08 zarządzono skazanemu wykonanie kary 10 miesięcy pozbawienia wolności;

XXIV. Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 14 maja 2007 roku w sprawie o sygn. akt XXV K 355/06, zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 7 listopada 2007r. sygn. akt IV Ka 1829/07, za przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 297 § 1 k.k. popełnione w dniu 15 grudnia 2004 roku na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności;

XXV. Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 06 grudnia 2007 roku w sprawie o sygn. akt III K 348/08 (poprzednia sygn.. akt XXV K 64/07), za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i z art. 297 § 1 k.k. i z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. i art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 15 października 2004 roku na karę 1 roku pozbawienia wolności z zaliczeniem tymczasowego aresztowania od dnia 12.11.2007r. do 06.12.2007r.;

XXVI. Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 08 grudnia 2010 roku w sprawie o sygn. akt III K 261/10 za:

a) przestępstwo z art. 18 § 1 k.k. w zw. z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. i art. 11 § 2 k.k. popełnione w okresie od dnia 24 stycznia 2008 roku do dnia 27 października 2008 roku na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

b) ciąg przestępstw z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 270 § 1 k.k. i art. 64 § 1 k.k. i art. 91 § 1 k.k. popełnionych w okresie od dnia 24 stycznia 2008 roku do dnia 06 czerwca 2008 roku na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

przy czym kary jednostkowe pozbawienia wolności połączono i wymierzono skazanemu karę łączną 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

XXVII. Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 24 marca 2011 roku w sprawie o sygn. akt III K 96/11 za przestępstwo z art. 270 § 1 k.k. i z art. 275 § 1 k.k. i z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 22 października 2009 roku na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

XXVIII. Sądu Rejonowego w Szamotułach z dnia 06 kwietnia 2011 roku w sprawie o sygn. akt II K 193/11 za przestępstwo z art. 297 § 1 k.k. i z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. i art. 11 § 2 k.k. i art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 16 października 2007 roku na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych; przy czym kara grzywny została wykonana dn. 05.12.2016r.

XXIX. Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 11 października 2011 roku w sprawie o sygn. akt III K 448/11 za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 12 k.k. i art. 64 § 1 k.k. popełnione w okresie od dnia 29 grudnia 2009 roku do dnia 31 grudnia 2009 roku na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

XXX. wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 22 marca 2012 roku w sprawie o sygn. akt III K 218/11 połączono kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 08 grudnia 2010 roku w sprawie o sygn. akt III K 261/10, Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 24 marca 2011 roku w sprawie o sygn. akt III K 96/11, Sądu Rejonowego w Szamotułach z dnia 06 kwietnia 2011 roku w sprawie o sygn. akt II K 193/11, Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 11 października 2011 roku w sprawie o sygn. akt III K 448/11 i wymierzono skazanemu karę łączną 4 lat 5 miesięcy pozbawienia wolności (kara wykonana w dniu 18.09.2016r. w całości);

XXXI. Sądu Rejonowego Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu z dnia 05 września 2012 roku w sprawie o sygn. akt III K 329/12 za przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 14 grudnia 2004 roku na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

XXXII. Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 11 lutego 2014 roku w sprawie o sygn. akt III K 891/13 za przestępstwo z art. 270 § 1 k.k. popełnione w dniu 31 stycznia 2005 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności;

XXXIII. wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 22 września 2015 roku w sprawie o sygn. akt III K 734/14 połączono kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wyrokiem Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 14 marca 2006 roku w sprawie o sygn. akt XXIII K 238/06, Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 6 grudnia 2006 roku w sprawie o sygn. akt XXV K 577/06, Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 14 maja 2007 roku w sprawie o sygn. akt XXV K 355/06, Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 06 grudnia 2007 roku w sprawie o sygn. akt III K 348/08, Sądu Rejonowego Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu z dnia 05 września 2012 roku w sprawie o sygn. akt III K 329/12, Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 11 lutego 2014 roku w sprawie o sygn. akt III K 891/13 i wymierzono skazanemu karę łączną 2 lat 8 miesięcy pozbawienia wolności (kara ta została wykonana w całości 15.12.2016r.)

XXXIV. Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 31 marca 2017 roku w sprawie o sygn. akt III K 60/17 za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i z art. 297 § 1 k.k. i z art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i art. 64 § 1 k.k. popełnione w dniu 07 marca 2005 roku na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności, którą skazany obecnie odbywa od dnia 18.04.2017r. godz. 11:00.

Skazany J. J., syn H. i L., z domu W., urodzony w dniu (...) w G., jest rozwiedziony, ma dwoje dzieci w wieku 25 i 8 lat, posiada zobowiązanie alimentacyjne wobec 8 -letniego syna w wysokości 500 złotych miesięcznie – obecnie zadłużenie z tego tytułu wynosi ok. 30.000 zł oraz jest zobowiązany do naprawienia szkody w kwocie 5.000 złotych. Obecnie jest on tymczasowo aresztowany do innej sprawy w związku z zarzutami popełnienia przestępstw z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i inne datowanych na 16.01.2017r. do 14.02.2017r. i jak wyjaśnił na rozprawie zamierza dobrowolnie poddać się karze na karę 3 i pół roku pozbawienia wolności, bo przyznał się do zarzutów. Przed aresztowaniem opuścił zakład karny w dniu 15.12.2016r. po odbyciu kary łącznej z wyroku III K 734/14, w styczniu 2017r. wyrejestrował działalność gospodarczą, które nie prowadził faktycznie od 7 lat, odbywając kary pozbawienia wolności w tym czasie zarejestrował się jako osoba bezrobotna poszukująca pracy.

Z opinii o skazanym sporządzonej w myśl art. 571 § 1 k.p.k. dla potrzeb niniejszego postępowania przez zastępcę Dyrektora Aresztu Śledczego w P. z dnia 13 października 2017 roku wynika, że w dniu 16 lutego 2017 skazany został osadzony w areszcie jako tymczasowo aresztowany (podejrzany jest o popełnienie przestępstwa w okresie od 16.01.2017r. do 14.02.2010r. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.), natomiast od 18 kwietnia 2017r. obywa karę pozbawienia wolności w wymiarze 7 miesięcy orzeczoną w sprawie III K 60/17 Sądu Rejonowego Poznań Stare Miasto w Poznaniu i skierowany został do zakładu karnego typu zamkniętego dla recydywistów penitencjarnych w systemie zwykłym. Zachowanie skazanego J. J. w warunkach izolacji oceniane jest jako dobre. Trzykrotnie był nagradzany regulaminowo i nie był karany dyscyplinarnie. Skazany nie stwarza problemów natury wychowawczej, nie wykazuje zachowań agresywnych, ani nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej, właściwie funkcjonuje w grupie współosadzonych, jest zgodny i bezkonfliktowy, właściwie odnosi się do przełożonych. Skazany deklaruje wolę podjęcia odpłatnej pracy w celu spłaty zobowiązań.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów, takich jak:

wyroki wydane w sprawach o sygnaturach: II K 172/90 Sądu Rejonowego w Grodzisku Wlkp., II K 285/91 Sądu Rejonowego w Grodzisku Wlkp., II K 15/92 Sądu Rejonowego w Grodzisku Wlkp., IV K 87/92 Sądu Rejonowego w Poznaniu, II K 68/92 Sądu Rejonowego w Kościanie, II K 128/92 Sądu Rejonowego w Rawiczu, II K 153/92 Sądu Rejonowego w Poznaniu, II K 356/93 Sądu Rejonowego w Grodzisku Wlkp., II K 412/94 Sądu Rejonowego w Grodzisku Wlkp., II K 44/98 Sądu Rejonowego w Grodzisku Wlkp., II K 422/98 Sądu Rejonowego w Grodzisku Wlkp., II K 1/99 Sądu Rejonowego w Sądu Rejonowego w Grodzisku Wlkp., IV K 570/99 Sądu Rejonowego w Poznaniu, IV K 557/01 Sądu Rejonowego w Poznaniu, IV K 861/01 Sądu Rejonowego w Poznaniu, V K 2200/02 Sądu Rejonowego w Poznaniu, II K 260/02 Sądu Rejonowego w Wolsztynie, IV K 1516/02 Sądu Rejonowego w Poznaniu, II K 267/03 Sądu Rejonowego w Wolsztynie, II K 379/03 Sądu Rejonowego w Gnieźnie, II K 68/06 Sądu Rejonowego w Gnieźnie, XXIII K 238/06 Sądu Rejonowego w Poznaniu, XXV K 577/06 Sądu Rejonowego w Poznaniu, XXV K 355/06 Sądu Rejonowego w Poznaniu, III K 348/08 Sądu Rejonowego Poznań Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu (poprzednia sygn.. XXV K 64/07), III K 261/10 Sądu Okręgowego w Poznaniu, III K 96/11 Sądu Rejonowego Poznań Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu, II K 193/11 Sądu Rejonowego w Szamotułach, III K 448/11 Sądu Rejonowego Poznań Stare Miasto w Poznaniu, III K 218/11 Sądu Okręgowego w Poznaniu, III K 329/12 Sądu Rejonowego Poznań Grunwald i Jeżyce w Poznaniu, III K 891/13 Sądu Rejonowego Poznań Stare Miasto w Poznaniu, III K 734/14 Sądu Rejonowego Poznań Stare Miasto w Poznaniu, III K 60/17 Sądu Rejonowego Poznań Stare Miasto w Poznaniu, informacje dotyczące obliczenia i odbycia kar zawartych w aktach głównych i wykonawczych ww. spraw, a także w aktach głównych sprawy o wydanie wyroku łącznego k.1, 2, 3-11, 14-19, 20-21, 22, 24-25, 31-38, 41-45, 47, 49-52, 60-61, 63, 67, 71-72, 85, 113-163, 171-172, 188-191, 196-199, 220-221, 222-239, 240-243, 245-250, 252-253, 254, 257,

dane dotyczące odbycia i obliczenia kar w poszczególnych sprawach zawarte w aktach głównych spraw i wykonawczych: III K 60/17, III K 734/14, III K 891/13, III K 329/12, III K 218/11, III K 448/11, III K 96/11, III K 261/10, XXV K 355/06, XXV K 577/06, V K 2200/02, III K 122/15 – Sądu Okręgowego w Poznaniu, dotyczące wykonania kar pozbawienia wolności Wp, kar grzywien Kd, w aktach Wzaw, D, dotyczących zarządzenia wykonania kar pozbawienia wolności, w aktach dotyczących odbywania kary formie zastępczej;

dane osobopoznawcze, dane o karalności, wywiady środowiskowe, opinie zawarte w aktach głównych i wykonawczych spraw o sygnaturach: III K 60/17, III K 734/14, III K 891/13, III K 329/12, III K 218/11, III K 448/11, III K 96/11, III K 261/10, XXV K 355/06, XXV K 577/06, V K 2200/02, III K 122/15

informacja z systemu Noe-Sad (k. 49-52, 113-163),

dane o karalności z Krajowego Rejestru Karnego – k. 14-19,

opinia o skazanym zastępcy Aresztu Śledczego w P. (k. 222-223) wraz z danymi z CZSW o orzeczeniach i osadzeniach (k. 224-239),

wniosek skazanego i wyjaśnienia skazanego - k. 1-4, 25, 47, 67, 71-73, 269-271.

Dokumenty powyższe ujawniono na rozprawie w trybie art. 393 § 1 - 3 k.p.k. i art. 394 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 574 k.p.k. za zgodą stron w całości bez odczytywania (k. 270-271).

Okoliczności faktyczne niniejszej sprawy pozostawały całkowicie bezsporne i wynikały ze wskazanych powyżej dokumentów, których wiarygodność i prawdziwość danych w nich zawartych nie zostały przez żadną ze stron zakwestionowane, a i Sąd Okręgowy nie znalazł żadnych podstaw, by uczynić to z urzędu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W związku ze zmianą od 01 lipca 2015 roku przepisów ustawy Kodeks karny, w tym przepisów rozdziału IX odnośnie kary łącznej, na wstępie zaznaczyć należy, że przepisy art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 396) uregulowały kwestię tzw. intertemporalną, to jest wyłączyły stosowanie przepisów rozdziału IX Kodeksu karnego w nowym brzmieniu, a więc przepisów dotyczących nowych zasad orzekania kary łącznej w wyroku łącznym do spraw, w których połączeniu podlegałyby wyłącznie kary prawomocnie orzeczone przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 20 lutego 2015 roku. Zgodnie z tym przepisem – przepisów rozdziału IX ustawy Kodeks karny, w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą Kodeks karny, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. Ocena czy zachodzi taka potrzeba, powinna zostać dokonana według znowelizowanych przepisów rozdziału IX Kodeksu karnego. Jeżeli zatem zgodnie z tymi przepisami należałoby połączyć karę orzeczoną prawomocnie po 30 czerwca 2015 roku z karą (karami) orzeczonymi prawomocnie przed tą datą, to należy na podstawie art. 4 § 1 k.k. rozstrzygnąć czy stosować dalej przepisy rozdziału IX Kodeksu karnego w nowym brzmieniu, czy też w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku. Powyższe oznacza, że przepisy art. 85 i następne k.k. w nowym brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2015r. mogłyby mieć teoretycznie zastosowanie w niniejszej sprawie do skazanego J. J., ponieważ wyrok skazujący w sprawie o sygn. akt III K 60/17 Sądu Rejonowego Poznań Stare Miasto w Poznaniu zapadł wobec skazanego już po wejściu w życie przepisów art. 85 i nast. k.k. w nowym brzmieniu, tj. w dniu 31.03.2017r. Tym samym stwierdzić należy na wstępie, że w stosunku do skazanego w niniejszym postępowaniu można było rozważać stosowanie przepisów art. 85 i nast. k.k. zarówno w nowym brzmieniu, tj. obowiązującym od 1 lipca 2015r., jak i w starym brzmieniu, tj. obowiązującym do 30 czerwca 2015r., skoro wszystkie przestępstwa osądzone wskazanymi wyżej wyrokami opisanymi w pkt od I do XXXII popełnione zostały przed 1 lipca 2015r., jednak przepisy art. 85 i nast. k.k. w starym brzmieniu tj. sprzed 1 lipca 2015r. okazały się względniejsze dla skazanego w rozumieniu art. 4 § 1 k.k. w niniejszej sprawie, bo umożliwiały wydanie wyroku łącznego w sytuacji, gdy skazany w dacie wyrokowania miał nie wykonaną w całości jedynie karę z ostatniego wyroku w sprawie III K 60/17 (co powodowałoby brak warunków do wydania wyroku łącznego według zasad obowiązujących od dnia 1 lipca 2015r., bo nie było innego wyroku podlagającego łączeniu, skoro wszystkie kary – poza ostatnią – zostały wykonane w całości). Skoro zatem na skutek wejścia w dniu 1 lipca 2015r. w życie ustawy z dnia z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015r., poz. 396) zmianie uległy przepisy Kodeksu karnego normujące zasady orzekania kar łącznych, w tym wyrokiem łącznym, Sąd musiał rozważyć, jaki stan prawny winien znaleźć zastosowanie w sprawie skazanego J. J.. Zgodnie z cytowanym wyżej art. 19 wymienionej wyżej ustawy nowelizacyjnej, przepisów rozdziału IX ustawy kodeks karny, w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą kodeks karny, nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. Równocześnie według art. 4 § 1 k.k., jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy. Rzeczą Sądu wyrokującego w niniejszej sprawie było zatem rozstrzygniecie, który z wymienionych przepisów statuuje normę właściwą dla rozstrzygnięcia kwestii intertemporalnej w sprawie J. J.. Zdaniem Sądu rozstrzygnięcie powstałego w niniejszej sprawie problemu intertemporalnego powinno nastąpić w oparciu o art. 4 § 1 k.k., przemawia bowiem za tym ugruntowana w orzecznictwie wykładnia tego przepisu (i to jeszcze w czasie obowiązywania Kodeksu karnego z 1969 r.), z którą Sąd w tym składzie zgadza się, a zgodnie z którą ma on niewątpliwie zastosowanie także w sytuacjach orzekania o karze łącznej, również w wyroku łącznym. Stanowisko takie zaprezentował Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 20 lutego 1995 r. w sprawie o sygn. II KRN 2/95 (OSNKW z 1995 r., z. 3-4, poz. 17), w którym stwierdził, iż „niezależnie od stosowanej przez sąd wydający wyrok łączny zasady kształtowania kary łącznej (absorpcji całkowitej, częściowej czy też kumulacji), sąd ten – w tym zakresie – na nowo dokonuje aktu wymiaru kary zwanej w tym wypadku karą łączną. Zatem winien z jednej strony respektować prawomocność "łączonych" wyroków (i dlatego też nie wolno mu w tym trybie dokonywać korekt w zakresie wymiaru kar orzeczonych za poszczególne czyny prawomocnie osądzone), ale z drugiej strony również ewentualną zmianę stanu prawnego, jeśli zmiana ta dotyczy na nowo kształtowanych – w myśl reguł wyznaczonych w art. 67-71 k.k. – składników wymiaru kary i jest to zmiana korzystna dla oskarżonego (np. korzystniejsze tzw. przeliczniki, wyższy próg wymagany dla orzeczenia kary zastępczej)”. Wymierzanie kary łącznej w wyroku łącznym jest niewątpliwie orzekaniem o odpowiedzialności karnej za przestępstwa. W art. 4 § 1 k.k. nie ma zaś mowy o orzekaniu o sprawstwie i winie, tylko o orzekaniu. Nie ulega więc wątpliwości, że zakresem jego zastosowania zostało objęte każde orzekanie o odpowiedzialności karnej za przestępstwo, także w zakresie kary przy wydawaniu wyroku łącznego.

Aby zatem ustalić, które uregulowania dotyczące zasad wymiary kary łącznej są wobec skazanego J. J. względniejsze in concreto, należy przypomnieć zasady obowiązujące przy wydawaniu wyroku łącznego zarówno według starych przepisów, tj. obowiązujących do 30 czerwca 2015r., jak i według nowych, tj. obowiązujących od 1 lipca 2015r., gdyż ocena, która z tych ustaw jest względniejsza winna uwzględniać wszystkie zasady wymiaru kary łącznej. Zatem różnic pomiędzy uregulowaniami w zakresie zasad orzekania kary łącznej według starych przepisów i nowych jest kilka, ale Sąd wskaże te, które in concreto miałyby zastosowanie wobec skazanego, a mianowicie, że według przepisów obowiązujących do 30 czerwca 2015r. łączeniu podlegać mogą jedynie kary orzeczone za dwa lub więcej przestępstw, które sprawca popełnił, zanim zapadł pierwszy chociażby nieprawomocny wyrok co do któregokolwiek z nich, przy czym – tak, jak i według przepisów obowiązujących od 1 lipca 2015r. – łączeniu podlegają jedynie kary tego samego rodzaju lub inne podlegające łączeniu. Ponadto według przepisów obowiązujących do 30 czerwca 2015r., zgodnie z art. 92 k.k. (uchylonym od 1 lipca 2015r.), wykonanie kary nawet w całości nie stoi na przeszkodzie objęciu takiego orzeczenia wyrokiem łącznym, z kolei według uregulowań prawnych obowiązujących od dnia 1 lipca 2015r. na podstawie art. 85 § 2 k.k. łączeniu podlegają jedynie nie wykonane choćby w części kary.

Rozważając zatem dopuszczalność wydania wyroku łącznego wobec skazanego J. J. na podstawie obecnie obowiązujących przepisów regulujących podstawy orzekania kary łącznej, przypomnieć należało, że zgodnie z art. 85 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2015r. jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną. Z kolei jak stanowi § 2 tego artykułu, podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1. Zgodnie z kolei z art. 85 § 3 k.k., jeżeli po rozpoczęciu, a przed zakończeniem wykonywania kary lub kary łącznej sprawca popełnił przestępstwo, za które orzeczono karę tego samego rodzaju lub inną podlegającą łączeniu, orzeczona kara nie podlega łączeniu z karą odbywaną w czasie popełnienia czynu. Jeżeli kara wykonywana lub orzeczona, o której mowa w § 3, stanie się następnie podstawą orzeczenia kary lub kar łącznych, zakaz łączenia kar odnosi się również do tej kary lub kar łącznych. (§ 3a). Wobec powyższego, ustalając, że obecnie (w dacie wydania nieprawomocnego wyroku łącznego) podlega wykonaniu wobec skazanego J. J. wyłącznie kara 7 miesięcy pozbawienia wolności nie wykonana w całości, a orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego Poznań Stare Miasto w Poznaniu z dnia 31.03.2017r. w sprawie o sygn.. akt III K 60/17 (wprowadzona do wykonania od dnia 18 kwietnia 2017 roku i koniec odbywania tej kary w dacie wyrokowania przypadał na 14.11.2017r. godz. 11.00), to stwierdzić należało, że brak było podstaw do wydania wobec skazanego J. J. nowego wyroku łącznego na podstawie obecnie obowiązujących przepisów regulujących podstawy orzekania kary łącznej. Oznacza to, że przepisy art. 85 i następne k.k. w nowym brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2015 r. nie mają zastosowania w niniejszej sprawie do skazanego J. J.. Tym samym stwierdzić należy na wstępie, że w niniejszym postępowaniu stosuje się przepisy art. 85 i nast. k.k. w brzmieniu starym, tj. obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 r., na zasadzie art. 4 § 1 k.k. jako względniejsze. Zastosowanie wobec skazanego w niniejszej sprawie przepisów art. 85 i nast. k.k. w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2015r., powodowałoby bowiem konieczność umorzenia postępowania o wydanie wyroku łącznego z uwagi na brak warunków do wydania wyroku łącznego.

Zważyć należy zatem, że zgodnie z art. 569 § 1 k.p.k. właściwy Sąd wydaje wyrok łączny w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów, jeżeli zachodzą ku temu warunki określone w szczególności w art. 85 k.k. - w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2015r.- a mianowicie sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy chociażby nieprawomocny wyrok co do któregokolwiek z nich i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju lub inne podlegające łączeniu. Zawarty w art. 85 k.k. zwrot „zanim zapadł pierwszy wyrok” odnosi się do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnego (kolejnych) przestępstwa (vide: uchwała 7 sędziów SN - zasada prawna z dnia 25 lutego 2005r., sygn. I KZP 36/04, OSNKW 2005/2/13). Nadto – jak wskazał Sąd Najwyższy w uzasadnieniu powołanej uchwały – możliwe jest wystąpienie nie tylko jednego zbiegu realnego, ale i dalszych, przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 85 k.k. Jednakże nawet przy kolejnych zbiegach obejmujących drugą, trzecią, itd. grupę przestępstw, zawsze wyjściowym punktem odniesienia będzie pozostawał ten chronologicznie „pierwszy wyrok”, zamykający kolejne „grupy przestępstw” pozostających w zbiegu. Oceny zbiegu realnego dokonywać należy z perspektywy postępowania sprawcy – czy kolejnych przestępstw dopuszcza się po wydaniu wobec niego wyroku (kolejnych wyroków), czy przed nim (nimi).

Uwzględniając zatem treść art. 85 i nast. k.k. w brzmieniu sprzed 1 lipca 2015 r., stwierdzić należy, że w rozpoznawanej sprawie skazanego J. J., w związku z nowym skazaniem, jakim był wyrok wydany 31.03.2017r. w sprawie III K 60/17 za przestępstwo popełnione 7.03.2005r., zostały spełnione materialnoprawne przesłanki do wydania nowego wyroku łącznego w zakresie skazań na kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawach: Sądu Rejonowego w Poznaniu o sygn. akt XXIII K 238/06, Sądu Rejonowego w Poznaniu o sygn. akt XXV K 577/06, Sądu Rejonowego w Poznaniu o sygn. akt XXV K 355/06, Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu o sygn. akt III K 348/08 (poprzednia sygn. akt XXV K 64/07), Sądu Rejonowego Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu o sygn. akt III K 329/12, Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu o sygn. akt III K 891/13 oraz Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 31 marca 2017 roku o sygn. akt III K 60/17. Zestawiając bowiem daty popełnienia czynów przypisanych skazanemu J. J. w wymienionych sprawach (opisanych wyżej w pkt od XXII do XXV i od XXXI do XXXIV) oraz daty wydania wyroków w tych sprawach, przy przyjęciu za punkt wyjścia jako chronologicznie pierwszego - według zasad wynikających z przepisów art. 85 k.k. w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2015r. - wyroku Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 14 marca 2006 r. w sprawie o sygn. akt XXIII K 238/06, zachodziły warunki do orzeczenia kary łącznej, obejmującej kary za przestępstwa osądzone w sprawach: Sądu Rejonowego w Poznaniu o sygn. akt XXV K 577/06, Sądu Rejonowego w Poznaniu o sygn. akt XXV K 355/06, Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu o sygn. akt III K 348/08 (poprzednia sygn. akt XXV K 64/07), Sądu Rejonowego Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu o sygn. akt III K 329/12, Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu o sygn. akt III K 891/13 oraz Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 31 marca 2017 roku o sygn. akt III K 60/17, gdyż wszystkie przestępstwa osądzone w wymienionych wyżej sprawach zostały popełnione przed wydaniem pierwszego chronologicznie wyroku w tym układzie, a więc wyroku w sprawie XXIII K 238/06, czyli przed 14.03.2006r., bo w dniu 21.12.2004r. (XXV K 577/06), w dniu 15.12.2004r. (XXV K 355/06), w dniu 15.10.2004r. (III K 348/08), w dniu 14.12.2004r. (III K 329/12), w dniu 31.01.2005r. (III K 891/13) i w dniu 07.03.2005r. (III K 60/17). Tym samym łączeniu podlegały w niniejszej sprawie kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone w sprawach: Sądu Rejonowego w Poznaniu o sygn. akt XXIII K 238/06 – kara 3 miesiące pozbawienia wolności, Sądu Rejonowego w Poznaniu o sygn. akt XXV K 577/06 – kara zarządzona 10 miesięcy pozbawienia wolności, Sądu Rejonowego w Poznaniu o sygn. akt XXV K 355/06 – kara 8 miesięcy pozbawienia wolności, Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu o sygn. akt III K 348/08 (poprzednia sygn. akt XXV K 64/07) – kara 1 roku pozbawienia wolności, Sądu Rejonowego Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu o sygn. akt III K 329/12 – kara 10 miesięcy pozbawienia wolności, Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu o sygn. akt III K 891/13 – kara 4 miesięcy pozbawienia wolności (objęte wcześniejszym wyrokiem łącznym wydanym w sprawie III K 734/14 przez Sąd Rejonowy Poznań Stare Miasto w Poznaniu i sprowadzone do kary łącznej 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności) oraz Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu o sygn. akt III K 60/17 – kara 7 miesięcy pozbawienia wolności. Z kolei nie podlegały łączeniu z karami objętymi opisanym wyżej zbiegiem, który tworzył jako chronologicznie pierwszy w tym układzie wyrok w sprawie XXIII K 238/06 z dnia 14.03.2006r., kary orzeczone w sprawach opisanych wyżej w punktach od XXVI do XXIX, objętych postępowaniem o wydanie wyroku łącznego w sprawie o sygn. akt III K 218/11, z uwagi na brak warunków do wydania wyroku łącznego z art. 85 k.k., ponieważ czyny osądzone w tych sprawach zostały popełnione już po wydaniu wyroku z dnia 14.03.2006r. w sprawie XXIII K 238/06.

Zważyć jednak należy, iż zasada, o której mowa w art. 85 k.k., odnosząca się do pierwszego chronologicznie wyroku, nie stoi na przeszkodzie łączeniu kar orzeczonych za przestępstwa popełnione po wydaniu tego „pierwszego wyroku”, jeżeli ustali się kolejny możliwy zbieg realny przestępstw przy spełnieniu warunków z art. 85 k.k. Oczywiście i w tym przypadku punktem wyjściowym orzekania o karze łącznej będzie chronologicznie „pierwszy wyrok”, zamykający daną grupę przestępstw pozostających w zbiegu.

W świetle wymienionych powyżej przesłanek warunkujących wydanie wyroku łącznego według zasad orzekania kary łącznej w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r., Sąd poddał analizie dotychczasowe skazania J. J., poczynając od „pierwszego chronologicznie” wyroku, jakim został skazany, a nie nastąpiło zatarcie skazania. Zaznaczyć w tym miejsce należy, iż wprawdzie sam skazany wnosił o objęcie nowym wyrokiem łącznym jedynie ostatniej wymierzonej mu kary w sprawie III K 60/17 i kary łącznej wymierzonej wyrokiem łącznym w sprawie III K 734/14, to jednak Sąd z urzędu obowiązany był sprawdzić czy w związku z nowym skazaniem w sprawie III K 60/17 zachodzi potrzeba wydania nowego wyroku łącznego w odniesieniu także do innych skazań, objętych innymi wyrokami łącznymi, a które nie utraciły mocy (wyroki łączne w sprawach II K 153/92, II K 267/03, II K 68/06, III K 218/11).

Uwzględniając treść art. 85 k.k. w brzmieniu sprzed 1 lipca 2015 r., stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie zostały spełnione materialnoprawne przesłanki do wydania nowego wyroku łącznego jedynie w zakresie prawomocnie orzeczonych jednostkowych kar pozbawienia wolności w sprawach objętych wcześniejszym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu o sygn. akt III K 734/14 oraz kary orzeczonej ostatnim, czyli „nowym” wyrokiem Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu o sygn. akt: III K 60/17, przy przyjęciu za punkt wyjścia jako chronologicznie pierwszego - według zasad wynikających z przepisów art. 85 k.k. w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2015r. - wyroku Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 14 marca 2006 roku w sprawie o sygn. akt XXIII K 238/06.

W związku z powyższym możliwość wydania wobec skazanego J. J. nowego wyroku łącznego i to jedynie według zasad dotyczących orzekania kary łącznej w brzmieniu obowiązującym do 30.06.2015r., zaktualizowała się jedynie w odniesieniu do skazań w sprawach o sygn.: XXIII K 238/06, XXV K 577/06, XXV K 355/06, III K 348/08, III K 329/12, III K 891/13 i III K 60/17.

W świetle wymienionych powyżej przesłanek warunkujących wydanie wyroku łącznego wobec J. J., Sąd poddał analizie także wcześniejsze skazania J. J., uwzględniając także okoliczności wynikające z zasady res iudicata.

Z analizy przedstawionych do połączenia wyroków wynika bowiem, że pierwszy chronologicznie wyrok zapadł wobec skazanego w dniu 13 sierpnia 1990 roku (II K 172/90 Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim). Badając natomiast daty popełnienia przez skazanego kolejnych przestępstw opisanych w pkt od II do XXXIV stwierdzić należy, iż przed datą wydania wyżej opisanego pierwszego wyroku skazany nie popełnił żadnego innego przestępstwa, a przestępstwa osądzone kolejnymi chronologicznie wyrokami zostały popełnione już po wydaniu wyroku w sprawie II K 172/90 i nie kwalifikowały się do połączenia z karami wymierzonymi tym wyrokiem. Mając powyższe na uwadze Sąd umorzył postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego wobec skazanego odnośnie wyroku wymienionego wyżej w punkcie I z uwagi na brak warunków do wydania wyroku łącznego. Kolejny „pierwszy chronologicznie” wyrok jaki zapadł wobec J. J. to wyrok Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim z dnia 14 stycznia 1992 roku sygn. akt II K 285/91. Wyrok ten został jednak objęty wyrokiem łącznym wydanym przez Sąd Rejonowy w Poznaniu sygn. akt II K 153/92 wydanym w dniu 30 września 1992 roku, a połączono tym wyrokiem również kary pozbawienia wolności orzeczone wobec skazanego w sprawie II K 15/92 Sądu Rejonowego w Grodzisku Wielkopolskim, IV K 87/92 Sądu Rejonowego w Poznaniu, II K 68/92 i II K 128/02 Sądu Rejonowego w Rawiczu. Ponieważ kolejne chronologicznie skazania dotyczą przestępstw popełnionych już po wydaniu w/w wyroku łącznego, dlatego nie podlegały one łączeniu z karami objętymi wyrokiem łącznym w sprawie II K 153/92, brak było w tym zakresie podstaw do wydania nowego wyroku łącznego, dlatego z uwagi na zaistnienie odnośnie tych skazań opisanych powyżej negatywnej przesłanki postępowania w postaci powagi rzeczy osądzonej umorzono postępowanie o wydanie wyroku łącznego w tym zakresie (punkt 4 wyroku).

Negatywna przesłanka postępowania w postaci res iudicata była podstawą umorzenia postępowania o wydanie wyroku łącznego również w odniesieniu do kolejnych chronologicznie skazań, jakie zapadły wobec J. J., a opisanych wyżej w punktach VIII – XVIII i XX, a to wobec wydania kolejnego wyroku łącznego, tj. wyroku łącznego z dnia 26 kwietnia 2004 roku w sprawie sygn. akt II K 267/03 przez Sąd Rejonowy w Wolsztynie, który objął prawomocnie wymierzone kary jednostkowe w sprawach II K 422/98, IV K 570/99 i wyroku łącznego z dnia 06 lipca 2006 roku w sprawie o sygn. akt: II K 68/06 przez Sąd Rejonowy w Gnieźnie, który objął prawomocnie wymierzone kary jednostkowe w sprawach IV K 557/01, IV K 861/01, V K 2200/02, IV K 260/02, IV K 1516/02, II K 379/03. Zważyć bowiem należy, iż powaga rzeczy osadzonej uniemożliwiała rozważania w tym postępowaniu o dopuszczalności wydania nowego wyroku łącznego w odniesieniu do w/w prawomocnych skazań, gdyż nowe prawomocne wyroki jakie zapadły wobec J. J. już po wydaniu wyroku łącznego w sprawach II K 267/03 i II K 68/06 nie powodowały konieczności wydania nowego wyroku łącznego obejmującego skazania objęte poprzednimi wskazanymi wyrokami łącznymi, a tym samym nie nastąpiła utrata mocy poprzednich wyroków łącznych o sygn. II K 267/03 i II K 68/06, z uwagi na datę popełnienia przestępstwa osądzonego w sprawie III K 60/17 tj. 7.03.2005r. Ostatni chronologicznie z wyroków objętych wskazanymi wyrokami łącznymi II K 267/03 i II K 68/06, został wydany 26.01.2004r., a więc przestępstwo osądzone w sprawie III K 60/17 popełnione zostało już po wydaniu przedmiotowego wyroku, wobec czego brak było również w tym zakresie podstaw do wydania nowego wyroku łącznego.

Natomiast kary wymierzone skazanemu w sprawach opisanych w punktach od XXVI do XXIX zostały objęte wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 22 marca 2012 roku sygn. akt: III K 218/11, co spowodowało konieczność umorzenia postępowania o wydanie wyroku łącznego również w tym zakresie z uwagi na powagę rzeczy osądzonej, skoro nowe skazanie w sprawie III K 60/17 nie powodowało konieczności wydania nowego wyroku łącznego w zakresie prawomocnych skazań objętych wyrokiem łącznym III K 218/11.

Wskazać należy w tym miejscu, że podstawę umorzenia postępowania w przedmiocie wyroku łącznego stanowić może nie tylko okoliczność wskazana w art. 572 k.p.k., ale również i negatywne przesłanki procesowe określone w art. 17 § 1 k.p.k. Rozważenie wystąpienia określonych w art. 17 § 1 k.p.k. przesłanek warunkujących dopuszczalność postępowania karnego jest obowiązkiem organu procesowego na każdym etapie postępowania. Negatywna przesłanka procesowa res iudicate ma miejsce wówczas, gdy został wcześniej wydany został wyrok łączny, obejmujący tylko część prawomocnych skazań, jednak kolejne prawomocne skazania jakie zapadły wobec danego skazanego już po wydaniu tego wyroku łącznego, w żaden sposób nie powodują konieczności wzruszenia, czy też utraty mocy poprzedniego wyroku łącznego, np. z uwagi na brak warunków z art. 85 k.k. do połączenia nowych skazań z tymi, których dotyczył wydany poprzednio wyrok łączny. Taka sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie wobec skazanego J. J. odnośnie wydanych wcześniej wobec niego wyroków łącznych w sprawach o sygn. akt II K 153/92, II K 267/03, II K 68/06 i III K 218/11. Zaznaczyć należy również, że powaga rzeczy osądzonej uniemożliwia jakiekolwiek rozważania odnośnie innego ukształtowania wyroku łącznego w zakresie prawomocnych skazań objętych wcześniejszymi wyrokami łącznymi, które ukształtowały w tym zakresie prawomocnie kary łączne i z tego powodu zachodzi powaga rzeczy osądzonej, skutkująca umorzeniem niniejszego postępowania o wydanie nowego wyroku łącznego w tym zakresie, bo brak jest jakichkolwiek przesłanek z art. 575 k.p.k. do wydania nowego wyroku łącznego w tym zakresie.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. - w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. – przy zastosowaniu art. 4 § 1 k.k. – w związku z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015r., poz. 396) oraz art. 568a § 1 pkt 2 k.p.k., art. 569 § 1 i 2 k.p.k. i art. 575 § 1 k.p.k. rozwiązał węzeł kary łącznej 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wobec skazanego J. J. wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 22 września 2015 roku w sprawie o sygn. akt III K 734/14, opisanym wyżej w pkt XXXIII i połączył kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone wobec skazanego J. J. wyrokami opisanymi wyżej: w punkcie XXII – Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 14 marca 2006 roku w sprawie o sygn. akt XXIII K 238/06, w punkcie XXIII – Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 06 grudnia 2006 roku w sprawie o sygn. akt XXV K 577/06, w punkcie XXIV - Sądu Rejonowego w Poznaniu z dnia 14 maja 2007 roku w sprawie o sygn. akt XXV K 355/06, w punkcie XXV - Sądu Rejonowego Poznań – Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 06 grudnia 2007 roku w sprawie o sygn. akt III K 348/08 (poprzednia sygn. akt XXV K 64/07), w punkcie XXXI - Sądu Rejonowego Poznań – Grunwald i Jeżyce w Poznaniu z dnia 05 września 2012 roku w sprawie o sygn. akt III K 329/12, w punkcie XXXII - Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 11 lutego 2014 roku w sprawie o sygn. akt III K 891/13 oraz w punkcie XXXIV - Sądu Rejonowego Poznań – Stare Miasto w Poznaniu z dnia 31 marca 2017 roku w sprawie o sygn. akt III K 60/17 i wymierzył skazanemu J. J. w ich miejsce karę łączną w wymiarze 3 (trzech) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności, pozostawiając odrębnemu wykonaniu na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. wyroki podlegające połączeniu w zakresie nie objętym wyrokiem łącznym..

Natomiast na podstawie art. 572 k.p.k. w zw. z art. 85 a contrario k.k. - w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015r. - w zw. z art. 4 § 1 k.k. - w związku z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015r., poz. 396) w zw. z art. 414 § 1 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. w zw. z art. 574 k.p.k. i w zw. z art. 575 § 1 a contrario k.p.k. Sąd umorzył postępowanie o wydanie wyroku łącznego wobec skazanego J. J. w pozostałym zakresie, tj. w zakresie kar pozbawienia wolności i kar grzywny orzeczonych wyrokami wskazanymi i opisanymi wyżej w punktach: od I do VI, objętych postępowaniem o wydanie wyroku łącznego w sprawie o sygn. akt II K 153/92, od VIII do XVIII i XX, objętych postępowaniem o wydanie wyroku łącznego w sprawie o sygn. akt II K 267/03 i II K 68/06, od XXVI do XXIX, objętych postępowaniem o wydanie wyroku łącznego w sprawie o sygn. akt III K 218/11 - z uwagi na brak warunków do wydania wyroku łącznego i powagę rzeczy osądzonej.

Przypomnieć należy w tym miejscu, że zgodnie z treścią art. 86 § 1 k.k. Sąd, wymierzając karę łączną, ma wyznaczone granice jej wymiaru. Granicę dolną stanowi najwyższa z wymierzonych kar, natomiast granicę górną stanowi suma kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa. Z powyższego wynika, iż kara łączna może być wymierzona przy zastosowaniu zasady absorpcji, zasady kumulacji lub zasady asperacji – częściowej absorpcji i częściowej kumulacji. W orzecznictwie znaleźć można poglądy, iż kara łączna w wyroku łącznym nie może stwarzać większej dolegliwości od tej, jaka wiązałaby się z kolejnym wykonaniem poszczególnych wyroków podlegających łączeniu (por. wyrok Sądu Najwyższego z 06.10.2000r. III KKN 340/00). Nie oznacza to jednak, iż kara łączna ma przynosić skazanemu oczekiwaną przez niego korzyść. Kary łącznej nie można traktować jako instytucji mającej na celu łagodzenie prawno-karnych konsekwencji dla sprawcy kilku przestępstw, czy też instytucji traktowanej jako „swego rodzaju ustawowe złagodzenie kary” (zob. P. Kardas, w: Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz. Tom I. Wydanie II, pod red. A. Zolla, Kraków 2004r., s. 1115). Instytucja kary łącznej nie jest instrumentem łagodzenia orzeczonych za pozostające w zbiegu przestępstwa kar, zaś sam fakt pozostawania dwóch lub więcej przestępstw w zbiegu nie stanowi okoliczności łagodzącej. Owszem normatywna istota regulacji dotyczącej kary łącznej sprowadza się do stworzenia podstaw do racjonalnego i humanitarnego stosowania kar (art. 3 k.k.) w wypadku popełnienia przez tego samego sprawcę kilku przestępstw pozostających w zbiegu realnym. Jednak nie można zapomnieć, iż kara łączna jest orzekana wobec sprawcy, który popełnił dwa lub więcej przestępstw, a to z kolei jest istotnym czynnikiem prognostycznym przemawiającym za orzeczeniem kary łącznej surowszej od wynikającej z dyrektywy absorpcji (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 20.10.2001r., II Aka 154/01, Prok. i Pr. 2002r., z. 4, poz. 26). Orzekając karę łączną w warunkach wyroku łącznego, Sąd winien kierować się względami, jak przy orzekaniu kary łącznej w wypadku jednoczesnego osądzenia kilku czynów, wszak orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przed wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Trzeba przy tym pamiętać, iż wymierzając karę łączną nie można poddawać ponownej analizie i uwzględniać okoliczności, które legły u podstaw wymiaru poszczególnych kar jednostkowych. Sąd powinien natomiast przede wszystkim rozważyć, czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono kary podlegające łączeniu, zachodzi ścisły związek przedmiotowo – podmiotowy (tak: postanowienie Sądu Najwyższego z 07.10.2002r., II KK 270/02) oraz bliskość czasowa. Winno się nadto uwzględnić okoliczności, jakie zaszły już po wydaniu poprzednich wyroków, przede wszystkim mieć na uwadze proces resocjalizacji skazanego, a także względy indywidualno - i generalno - prewencyjne. Analizując związki łączące realnie zbiegające się przestępstwa trzeba pamiętać, iż kara łączna winna być wymierzona przy zastosowaniu zasady absorpcji im większa zachodzi łączność przedmiotowa i bliskość czasowa pomiędzy poszczególnymi przestępstwami lub wtedy, gdy jedno z pozostających w zbiegu przestępstw zdecydowanie dominuje nad pozostałymi. Ponadto, niezależnie od możliwości zastosowania przy wymiarze kary łącznej zasady pełnej absorpcji, asperacji, jak i zasady pełnej kumulacji, oparcie wymiaru kary na zasadzie absorpcji lub kumulacji traktować należy jako rozwiązanie skrajne, stosowane wyjątkowo i wymagające szczególnego uzasadnienia, stąd priorytetową zasadą wymiaru kary łącznej powinna być zasada asperacji (P. Kardas, w: Kodeks karny..., s.1137 op. cit.). Wyrok łączny jest wszak instytucją mającą racjonalizować wymiar kary, a nie służyć wyłącznie poprawie sytuacji skazanych. Dlatego też stosowanie absorpcji przy wymiarze kary łącznej nie może być sprzeczne z zapobiegawczymi i wychowawczymi celami kary i działać demoralizująco na sprawców przestępstw, służąc odbieraniu kary łącznej jako instytucji będącej swoistym premiowaniem popełniania przestępstw (por. postanowienie SN z dnia 22.09.2016r., sygn. III KK 140/16, LEX nr 2142559).

W przedmiotowej sprawie, oceniając związki zachodzące między realnie zbiegającymi się przestępstwami, które objęto karą łączną, jak w pkt 1 części rozstrzygającej wyroku łącznego, zauważyć należy, że przedmiot ochrony przestępstw z wyroków podlegających łączeniu nie jest tożsamy (przestępstwa przeciwko mieniu, przeciwko wiarygodności dokumentów, obrotowi gospodarczemu, wymiarowi sprawiedliwości), podobnie jak nie pokrywają się daty popełnienia tych przestępstw, a były one rozciągnięte w czasie od 31.08.2002r. do 7.03.2005r. W konsekwencji związki przedmiotowe łączące realnie zbiegające się przestępstwa nie są ścisłe, realnie zbiegające się przestępstwa nie są bowiem jednorodzajowe i związek czasowy nie jest ścisły pomiędzy zbiegającymi się przestępstwami. Analiza związków przedmiotowych pomiędzy zbiegającymi się przestępstwami powodowała konieczność orzeczenia kary łącznej na zasadzie asperacji ale bliższej kumulacji, co też znalazło swój wyraz w wymiarze kary łącznej, jaką Sąd orzekł wobec skazanego w punkcie 1 części rozstrzygającej wyroku (zaznaczyć należy, iż zgodnie z art. 86 § 1 k.k. Sąd mógł wymierzyć karę łączną w granicach od 1 roku pozbawienia wolności do 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, gdyż granice te zakreślała najwyższa z wymierzonych poprzednio kar jednostkowych, czyli kara orzeczona w sprawie III K 348/08 do sumy łączonych kar).

Wymierzając karę łączną w wyroku łącznym nie można poddawać ponownej analizie i uwzględniać okoliczności, które legły u podstaw wymiaru poszczególnych kar jednostkowych, jednak sąd bierze pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Winno się nadto uwzględnić okoliczności, jakie zaszły już po wydaniu poprzednich wyroków, przede wszystkim mieć na uwadze proces resocjalizacji skazanego, a także względy indywidualno - i generalno - prewencyjne.

Zgodnie z art. 571 § 1 k.p.k. Sąd, wydając wyrok łączny, bierze pod uwagę zarówno zachowanie się skazanego w okresie odbywania kary, jak i jego warunki rodzinne, zdrowotne i majątkowe, przede wszystkim zaś etap procesu resocjalizacji, na jakim znajduje się skazany. W świetle powyższego, miarkując wymiar kary łącznej pozbawienia wolności wobec skazanego J. J., zważyć należy, iż wprawdzie z opinii o skazanym sporządzonej w myśl art. 571 § 1 k.p.k. dla potrzeb niniejszego postępowania przez zastępcę dyrektora Aresztu Śledczego w P. wynika, że zachowanie skazanego podczas odbywania kary jest poprawne -był on kilkukrotnie nagradzany regulaminowo, nie był przy tym karany dyscyplinarnie, nie sprawiał problemów wychowawczych, nie jest uczestnikiem podkultury przestępczej – to jednak nie dowodzi jeszcze, że proces jego resocjalizacji zakończył się. Nie można przecież tracić z pola widzenia tego, że skazany powrócił do izolacji więziennej po niespełna dwóch miesiącach pobytu na wolności. W dniu 15.12.2016r. zakończył odbywać kary z wyroków łącznych, opuścił zakład karny i po miesiącu ponownie wszedł w konflikt z prawem, bo przecież sam przyznał na rozprawie, że chce się poddać karze za przestępstwa jakich miał dopuścił się przed osadzeniem. Jeżeli zważy się, że w grudniu 2016r. opuścił zakład karny po wieloletnim pozbawieniu wolności, to stwierdzić należy, iż jest on sprawcą niepoprawnym i nie poddaje się właściwie procesowi resocjalizacji, dlatego nie można wykluczyć faktu, iż obecnie zachowanie skazanego jest instrumentalnie nakierowane na uzyskanie korzystnego rozstrzygnięcia, chociażby w postaci uzyskania mniejszego wymiaru kary łącznej w wyroku łącznym, stąd jego poprawne zachowanie w zakładzie karnym. Nie wymaga wszak dowodu, że skazani, którzy ubiegają się o wydanie korzystnych dla nich decyzji w zakresie chociażby wyroku łącznego, czy warunkowego przedterminowego zwolnienia, dostosowują często swoje zachowanie w warunkach izolacji więziennej do tych sytuacji w celu uzyskania przychylności organów decydujących o losie ich wniosków. Powyższe okoliczności wskazują, iż z dużą ostrożnością należy podchodzić i oceniać zmiany zachodzące i uzewnętrzniane w zachowaniu skazanego, jeżeli chodzi o postępy w procesie resocjalizacji, zwłaszcza jeżeli uwzględni się kolejne toczące się przeciwko niemu postępowanie karne w związku z którym jest tymczasowo aresztowany od 17 lutego 2017r.

Biorąc zatem pod uwagę całokształt okoliczności w przedmiotowej sprawie, Sąd uznał za słuszne i sprawiedliwe, zastosowanie zasady asperacji - bliżej zasady kumulacji - odnośnie opisanego w pkt 1 sentencji zbiegu przestępstw i w konsekwencji na tej zasadzie wymierzono skazanemu karę łączną 3 (trzech) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności. Reasumując, karę łączną pozbawienia wolności, wymierzoną skazanemu przy zastosowaniu zasady asperacji, odnośnie zbiegu ustalonego w pkt 1 wyroku, należy uznać za sprawiedliwą i adekwatną wobec okoliczności sprawy. Takie ukształtowane kary łącznej czyni zadość wymogom prewencji indywidualnej w stosunku do skazanego, jak i wymogom oddziaływania społecznego, raz jeszcze podkreślając nieopłacalność popełnienia przestępstw. Orzekając taką karę łączną Sąd uwzględnił wszystkie okoliczności mające wpływ na jej wymiar, czyniąc zadość wymaganiom ustawowym i wymaganiom ugruntowanego orzecznictwa. W ocenie Sądu orzeczona w tym wyroku kara łączna i związana z nią dolegliwość nie przekracza stopnia winy sprawcy, uwzględnia stopień szkodliwości społecznej czynów, osiągnie cele zapobiegawcze i wychowawcze, spowoduje motywację skazanego do zmiany postępowania w przyszłości, jak również uwzględnia potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, wpływając na przekonanie, że przestępstwo nie uchodzi bezkarnie, lecz spotyka się ze sprawiedliwą karą.

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. oraz art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w punkcie 1 wyroku kary łącznej 3 (trzech) lat i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności Sąd zaliczył skazanemu okres odbytej w całości kary łącznej 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności w sprawie o sygn. akt III K 734/14, tj. w okresach: od dnia 03 listopada 2006 roku godzina 0:00 do dnia 03 lutego 2007 roku godzina 0:00, od dnia 12 listopada 2007 roku godzina 0:00 do dnia 06 grudnia 2007 roku godzina 0:00, od dnia 18 marca 2010 roku godzina 18:30 do dnia 31 grudnia 2010 roku godzina 18:30, od dnia 14 stycznia 2011 roku godzina 18:30 do dnia 06 maja 2012 roku godzina 18:30, od dnia 18 września 2016 roku godzina 18:30 do dnia 15 grudnia 2016 roku, a także zalicza okres odbytej dotąd kary 7 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie o sygn. akt III K 60/17, tj. od dnia 18 kwietnia 2017 roku godzina 11:00 do – nadal.

Na podstawie § 1, § 2 ust. 1, § 4 ust. 1, 3 i § 17 ust. 5, § 20 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. 2016, poz. 1714) Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata J. P. kwotę 177,12 zł (w tym VAT) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego przez obrońcę wyznaczonego z urzędu. W wyroku ponadto, na podstawie art. 626 § 1 k.p.k. i art. 624 § 1 k.p.k. oraz art. 6 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (jedn. tekst: Dz. U. z 1983 r. Nr 49 poz. 223 ze zm.), Sąd zwolnił skazanego od obowiązku zapłaty kosztów sądowych, obciążając nimi Skarb Państwa i nie pobrał od niego opłaty, a orzeczenie takie podyktowane jest odbywaniem przez skazanego wcześniej długoterminowej kary pozbawienia wolności, ponownym osadzeniem i brakiem pracy w warunkach więziennych.

SSO Dorota Biernikowicz

ZARZĄDZENIE

1.  proszę odnotować sporządzenie uzasadnienia w kontrolce uzasadnień;

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem i pouczeniem doręczyć wnioskodawcy

3.  przedłożyć z apelacją lub za 14 dni.

P., dnia 6 listopada 2017 roku SSO Dorota Biernikowicz