Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI U 415/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 lipca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSO Monika Miller-Młyńska

Protokolant:

apl. adw. Monika Dowżycka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lipca 2013 r. w S.

sprawy D. K. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o prawo do świadczenia przedemerytalnego

na skutek odwołania D. K. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S.

z dnia 23 stycznia 2013 roku znak: (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje D. K. (1) prawo do świadczenia przedemerytalnego poczynając od 13 października 2012 r.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23 stycznia 2013 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.odmówił D. K. (1)prawa do świadczenia przedemerytalnego. W uzasadnieniu wskazano, że ubezpieczona nie spełnia warunków do przyznania prawa do tego świadczenia z uwagi na fakt, że na dzień rozwiązania stosunku pracy nie udokumentowała wymaganych 35 lat ubezpieczenia. Zaznaczono przy tym, że nie zaliczono do stażu pracy ubezpieczonej okresu pracy od 11 lipca 1990 r. do 30 września 1990 r. w sklepie (...), a to z uwagi na fakt, iż podawani jako pracodawcy D.i H. P.nie figurują w posiadanej przez ZUS ewidencji płatników składek za ten okres, a dodatkowo w aktach osobowych D. i H. P.w (...) w S.brak jest adnotacji dotyczącej zatrudnienia ubezpieczonej we wskazanym okresie.

D. K. zaskarżyła powyższą decyzję, wnosząc o doliczenie do jej stażu ubezpieczeniowego całego okresu zatrudnienia u D. i H. P., w tym również okresu od 11 lipca 1990 r. do 30 września 1990 r.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie w całości, podtrzymując argumentację sformułowaną w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

D. K. (1)urodziła się (...)roku.

Niesporne.

Ostatnim jej pracodawcą – w okresie od 7 stycznia 1991 r. do 31 marca 2012 roku – był (...) nr (...) w S.. Stosunek pracy ustał w wyniku rozwiązania umowy za wypowiedzeniem przez pracodawcę na podstawie art. 30 § 1 pkt 2 k.p. w związku z art. 10 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

Niesporne, a nadto dowód: świadectwo pracy – k. 6 pl. II akt rentowych.

D. K. (1) jest zarejestrowana od dnia 2 kwietnia 2012 r. w Powiatowym Urzędzie Pracy w S. jako osoba bezrobotna, z prawem do zasiłku od dnia 10 kwietnia 2012 r. W okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych ubezpieczona nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji pracy.

Powiatowy Urząd Pracy w S. wydał jej w dniu 11 października 2012 roku dokument poświadczający fakt pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Niesporne, a nadto dowody:

- zaświadczenie nr (...) z 11.10.2012 r. - k. 4 plik II akt rentowych;

- zaświadczenie PUP z 11.10.2012 r. - k. 7, 8 plik II akt rentowych.

Wniosek o świadczenie przedemerytalne ubezpieczona złożyła w organie rentowym w dniu 12 października 2012 roku.

Niesporne, a nadto dowód: wniosek o świadczenie przedemerytalne - k. 1-2 plik II akt rentowych.

Organ rentowy uznał, iż ubezpieczona na dzień rozwiązania stosunku pracy (31 marca 2012 r.) udowodniła okres składkowy i nieskładkowy wynoszący ogółem 34 lata, 10 miesięcy i 1 dzień.

Organ rentowy zaliczył ubezpieczonej do stażu ubezpieczeniowego okresy zatrudnienia: od 1 września 1976 r. do 30 listopada 1980 r. w (...) (...)w S., od 23 września 1981 r. do 10 lipca 1990 r. w (...)w S., od 1 października 1990 r. do 31 grudnia 1990 r. w sklepie (...)w S.oraz od 7 stycznia 1991 r. do 31 marca 2012 r. w (...) nr (...)w S..

Niesporne, a nadto dowody:

- świadectwa pracy – k. 6 plik II akt rentowych , k. 8, 10 plik I akt (...);

- potwierdzenie ubezpieczenia - k. 15 plik I akt (...);

- raport z ustalenia uprawnień do świadczenia – k. 12-15 plik II akt rentowych.

W okresie od 7 grudnia 1978 r. do 30 września 1990 r. D.i H. P.(H. P.od 1 marca 1986 r.) w ramach umowy o prowadzenie punktu sprzedaży na warunkach zlecenia łączącej ich z (...) (Zleceniodawca) prowadzili sklep nr (...), położony przy ul. (...)w S.. W § 4 umowy o prowadzenie punktu sprzedaży na warunkach zlecenia z dnia 7.12.1978r. strony przewidziały możliwość zatrudniania przez agenta pracowników. Tożsamą możliwość zawarto w § 5 kolejnej łączącej strony umowy - z dnia 1 czerwca 1983 r. - gdzie dodatkowo zaznaczono, że agent jest zobowiązany zawiadomić zleceniodawcę o zatrudnieniu i zwolnieniu pracownika niezwłocznie po ich zatrudnieniu i zwolnieniu (§ 5 ust. 5), oraz że podatek od wynagrodzeń zatrudnionych pracowników pobiera agent jako płatnik (§ 5 ust. 6).

Z umowy wynikało przy tym, że składki na ubezpieczenie społeczne agent wpłaca na rachunek (...), skąd są przekazywane do ZUS. W § 8 dotyczącym obowiązkowej odpłatności agenta na rzecz (...) w ust. 6 wskazano, że w przypadku zmiany liczby osób zatrudnionych przez Agenta może mieć miejsce korekta ustalonej kwoty odpłatności dotyczącej składek na ubezpieczenie społeczne oraz wydatków na zasiłki chorobowe i jednorazowe odszkodowania z tytułu wypadków przy pracy. W § 10 ust. 2 wskazano, że z tytułu pracy wykonywanej na podstawie niniejszej umowy Agent jest objęty obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym (…) W ust. 4 wskazano, że pracownicy zatrudnieni przez Agenta podlegają pracowniczemu ubezpieczeniu społecznemu. W ust. 5 wskazano, że składki na ubezpieczenie Agenta i osób z nim współpracujących oraz za pracowników zatrudnionych przez Agenta przekazuje Zleceniodawca do Oddziału ZUS w S.. Zleceniodawca prowadzi również rozliczenie z tytułu ubezpieczenia społecznego tych osób.

Od dnia 1 października 1990 r. - po rozwiązaniu umowy agencyjnej - H. P. rozpoczął prowadzenie sklepu przy ul. (...) w S. jako przedsiębiorca - osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą.

Niesporne, a nadto dowody:

- pismo z 17.01.2013 r. - k. 24 plik II akt rentowych;

- dowód wpłaty KP nr (...) za ubezpieczoną- k. 39 akt sądowych;

- potwierdzenie wpłat podatku- k. 49-50 akt sądowych;

- dowody wpłaty KP z 6.07.1989 r., z 10.04.1989 r., z 10.08.1989 r. - k. 51 akt sądowych;

- przekazy pocztowe z 1989 r. - k. 52-53 akt sądowych;

- dokumentacja w aktach (...) k. 62 akt sądowych, w szczególności kalkulacje finansowe, zaświadczenie z 28.02.1991 r., zaświadczenie z 28.09.1990 r., zaświadczenie z 1.10.1990 r., umowa o prowadzenie na warunkach zlecenia punktu sprzedaży z 7.12.1978 r., aneks z 3.04.1986 r., umowa o prowadzenie na warunkach zlecenia punktu sprzedaży z 1.06.1983 r.,

- zaświadczenie o wpisie do (...) koperta k. 65 akt sądowych.

W okresie od 23 czerwca 1981 r. do 10 lipca 1990 r. D. K. (1)była zatrudniona w (...) w S.na stanowisku sprzedawcy. Umowę rozwiązała za porozumieniem stron.

Niesporne, a nadto dowód: świadectwo pracy - k. 10 plik I (...).

Począwszy od 11 lipca 1990 r. D. K. (1) została zatrudniona na podstawie umowy o pracę przez D. i H. P. w prowadzonym przez nich sklepie (...) na stanowisku sprzedawcy. Była u nich zatrudniona nieprzerwanie do dnia 31 grudnia 1990 r. Została zatrudniona w miejsce poprzedniej pracownicy małżonków P. - E. H. (1), która złożyła wniosek o rozwiązanie umowy o pracę z dniem 2 sierpnia 1990 r., a w okresie od 4 lipca 1990 r. do 2 sierpnia 1990 r. przebywała na urlopie wypoczynkowym.

W okresie od 11 lipca 1990 r. do 30 września 1990 r. D.i H. P.zatrudniali ubezpieczoną jako ajenci (...) w S., bowiem w tym czasie prowadzili sklep nr (...)w ramach umowy agencyjnej łączącej ich z tym przedsiębiorstwem. W okresie od 1 października 1990 r. do 31 grudnia 1990 r. zatrudniali natomiast ubezpieczoną jako przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą.

W czasie obowiązywania umowy agencyjnej w okresie od 11 lipca 1990 r. do 30 września 1990 r. D.i H. P.wpłacali należną składkę na ubezpieczenie społeczne za siebie (jako agentów) oraz za ubezpieczoną (jako pracownika) za każdy miesiąc na rachunek (...). W dniu 8 września 1990r. wpłacili w kasie (...)tytułem „ZUS pracow. m-c VII 1990 K. D.” kwotę 157.500 zł. (...)odprowadzało należne składki do ZUS, rozliczając się na podstawie deklaracji rozliczeniowych bezimiennych. Na takich samych zasadach wpłacili też do kasy (...)należność z tytułu składek za D. K. (1)za sierpień i wrzesień 1990r.

Z momentem rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej (od 1 października 1990 r.) H. P. jako płatnik składek zgłosił ubezpieczoną do ubezpieczenia społecznego jako swojego pracownika. Od tej pory opłacał składki na ubezpieczenia społeczne D. K. osobiście, bezpośrednio na rachunek ZUS.

Dowody:

- oświadczenie z 2.11.2012 r. - k. 18 plik II akt rentowych;

- skrócone potwierdzenie ubezpieczenia pracowników;

- świadectwo pracy z 31.12.1990 r. - k. 12 plik I akt (...);

- zaświadczenie RP-7 z 21.11.2001 r. - k. 13 plik I akt (...);

- potwierdzenie ubezpieczenia - k. 15 plik I akt (...);

- pismo D. P. z 14.06.2013 r. - k. 36 akt sądowych;

- dowód wpłaty KP nr (...) za ubezpieczoną- k. 39 akt sądowych;

- deklaracja rozliczeniowe za m-c 10.1990 r., 11.1990, 12.1990r. - k. 40-44, koperta k. 63 akt sądowych;

- potwierdzenie wpłat podatku- k. 49-50 akt sądowych;

- dowody wpłaty KP z 6.07.1989 r., z 10.04.1989 r., z 10.08.1989 r. - k. 51 akt sądowych;

- przekazy pocztowe z 1989 r. - k. 52-53 akt sądowych;

- wniosek E. H. o urlop - k. 54 akt sądowych;

- wniosek E. H. o rozwiązanie umowy o pracę - k. 55 akt sądowych;

- dokumentacja w aktach (...) k. 62 akt sądowych, w szczególności kalkulacje finansowe, zaświadczenie z 28.02.1991 r., , umowa o prowadzenie na warunkach zlecenia punktu sprzedaży z 1.06.1983 r.;

- zeznania D. P. (1) - k. 67-68 akt sądowych;

- zeznania D. K. (1) - k. 68 akt sądowych.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie okazało się uzasadnione.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 roku o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. z 2004 r., Nr 120, poz. 1252 z późn. zm.), prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która:

1) do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 56 lat - kobieta oraz 61 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

2) do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. Nr 99, poz. 1001), zwanej dalej "ustawą o promocji zatrudnienia", w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn, lub

3) do dnia ogłoszenia upadłości prowadziła nieprzerwanie i przez okres nie krótszy niż 24 miesiące pozarolniczą działalność, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych Dz.U. Nr 137, poz. 887, z późn. zm.)[1], zwanej dalej "ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych", i za ten okres opłaciła składki na ubezpieczenia społeczne oraz do dnia ogłoszenia upadłości ukończyła co najmniej 56 lat - kobieta i 61 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

4) zarejestrowała się we właściwym powiatowym urzędzie pracy w ciągu 30 dni od dnia ustania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, pobieranej nieprzerwanie przez okres co najmniej 5 lat, i do dnia, w którym ustało prawo do renty, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna i osiągnęła okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, lub

5) do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn, lub

6) do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego rozwiązanie stosunku pracy lub stosunku służbowego, z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiadała okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 34 lata dla kobiet i 39 lat dla mężczyzn.

Z kolei przepis art. 2 ust. 3 powoływanej ustawy stanowi, iż świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust. 1 po upływie co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

1) nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

2) w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

3) złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 6-miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

W niniejszej sprawie poza sporem pozostawał fakt, że przed zwolnieniem z pracy ubezpieczona pracowała u ostatniego pracodawcy przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy (od 7 stycznia 1991 r. do 31 marca 2012 roku). Niesporne były również okoliczności pobierania przez D. K., przez wymagany okres 6 miesięcy, zasiłku dla bezrobotnych, zarejestrowania się przez nią w charakterze bezrobotnej, nie odmawiania propozycjom zatrudnienia w okresie zasiłkowym oraz złożenia wniosku o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez Powiatowy Urząd Pracy dokumentu poświadczającego 6-miesięczny okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych. Okoliczności te znajdowały również pokrycie w zgromadzonym w niniejszym postępowaniu materiale dowodowym, w szczególności w dokumentach złożonych przez ubezpieczoną do akt rentowych, uznanych przez Sąd za wiarygodne.

Organ rentowy uznał jednak, że D. K.na dzień rozwiązania stosunku pracy nie udowodniła wymaganego okresu ubezpieczenia. Ubezpieczona domagała się bowiem zaliczenia w jej stażu ubezpieczeniowym okresu zatrudnienia u D.i H. P.od 11 lipca 1990 r. do 31 grudnia 1990 r., podczas gdy organ rentowy w stażu ubezpieczeniowym D. K.uwzględnił wyłącznie okres jej zatrudnienia od 1 października 1990 r. do 31 grudnia 1990 r. Swoje stanowisko uzasadnił tym, że we wcześniejszym okresie D.i H. P.nie figurują w ewidencji płatników składek jako pracodawcy, a dodatkowo w aktach osobowych D. i H. P.w (...) w S.brak jest adnotacji dotyczącej zatrudnienia ubezpieczonej we wskazanym okresie.

W powyższej sytuacji, jako że ubezpieczona w toku procesu podtrzymała swoje twierdzenia na temat pracy u małżonków P. także we wcześniejszym okresie, rzeczą Sądu było zbadanie, czy istniały podstawy doliczenia jej do stażu ubezpieczeniowego – okresów składkowych – także okresu pracy od 11 lipca 1990 r. do 31 grudnia 1990 r.

W toku postępowania przed organem rentowym D. K. (1) - na okoliczność potwierdzenia swojego zatrudnienia u D. i H. P. - przedstawiła świadectwo pracy wystawione w dniu 31 grudnia 1990 r., w którym wskazano, że w okresie od 11 lipca 1990 r. do 31 grudnia 1990 r. była zatrudniona w SKLEPIE (...) ul. (...) w S.. Organ rentowy uznał jednak, że świadectwo to nie stanowi wiarygodnego środka dodatkowego, gdyż okoliczności w nim wskazane nie znalazły potwierdzenia w dodatkowej dokumentacji, tj. że on sam nie potwierdził opłacania za D. K. przez tych płatników składek na ubezpieczenie w tym okresie. Mając na uwadze powyższe, trzeba wskazać, że dokumenty prywatne (do których zaliczają się niewątpliwie także świadectwa pracy) nie korzystają z domniemania zgodności z prawdą oświadczeń w nich zawartych, a więc każda osoba mająca w tym interes prawny może stwierdzić i dowodzić, że treść złożonych oświadczeń nie odpowiada stanowi rzeczywistemu. Nie oznacza to jednak, że wystawione przez uprawnionego do tego pracodawcę świadectwo pracy jest pozbawione jakiejkolwiek mocy prawnej. Stanowi ono bowiem co najmniej uprawdopodobnienie faktu wykonywania określonej pracy w określonym czasie na rzecz określonego w nim podmiotu, który może być wykazywany także przy pomocy innych dowodów. Zdaniem Sądu zaś w niniejszym procesie zgromadzono taki materiał dowodowy, który w pełni potwierdził że dane zawarte w zakwestionowanym świadectwie pracy odpowiadają prawdzie.

W toku procesu przeprowadzono bowiem dodatkowo dowody z akt osobowych ubezpieczonej oraz D. P. (1) z okresu ich zatrudnienia w (...) w S., a dodatkowo dowód z zeznań D. P. (1) (przesłuchanej w charakterze świadka) oraz szeregu przedstawionych przez nią w kopiach (a na rozprawie w oryginałach) dokumentów. Autentyczność dokumentów nie była przez strony kwestionowana i nie budziła wątpliwości Sądu. Zostały one sporządzone w sposób zgodny z przepisami prawa, przez uprawnione do tego osoby, w ramach ich kompetencji, stąd też Sąd ocenił je jako wiarygodne. Prymat wiarygodności przyznał Sąd także zeznaniom świadka D. P. (1) oraz korespondującym z tymi zeznaniami zeznaniom ubezpieczonej. Oceniając zeznania świadka Sąd miał na względzie, że D. P. jest osobą obcą dla ubezpieczonej i nie ma żadnego interesu w tym by nieprawdziwie zeznawać na korzyść D. K., narażając się jednocześnie na odpowiedzialność karną. Świadek jako pracodawca ubezpieczonej miała bezpośrednią wiedzę odnośnie warunków zatrudnienia ubezpieczonej w spornym okresie. Zeznania świadka i ubezpieczonej były przy tym spójne, konsekwentne i zbieżne ze sobą wzajemnie, nie budząc jakichkolwiek wątpliwości Sądu co do ich wiarygodności. Nadto znalazły potwierdzenie w materiale dokumentarnym.

Z dowodów tych jasno wynika zaś, iż D. K.była zatrudniona w sklepie (...)prowadzonym przez D.i H. P.nieprzerwanie już od dnia 11 lipca 1990 r. do 31 grudnia 1990 r., nie zaś dopiero od 1 października 1990r. Takie ustalenie nie stoi przy tym w sprzeczności z faktem, iż H. P.– jako płatnik składek – zgłosił D. K. (1)do ubezpieczeń społecznych w ZUS dopiero od 1 października 1990r. Z ustaleń stanu faktycznego (mających silne oparcie w dowodach z dokumentów, a dopiero pomocniczo w zeznaniach przesłuchanych osób) wynika bowiem jasno, iż w okresie od 11 lipca 1990 r. do 30 września 1990 r. D.i H. P.zatrudniali ubezpieczoną prowadząc działalność - sklep nr (...)w ramach umowy o prowadzenie punktu sprzedaży na warunkach zlecenia (umowy agencyjnej) łączącej ich z (...)w S.. Jako agenci nie odprowadzali oni więc składek na ubezpieczenia społeczne ani za siebie ani za zatrudnianych pracowników bezpośrednio do ZUS, lecz wpłacali je na rachunek (...), które przekazywało je następnie do ZUS. Fakt takiego rozliczania składek za pracowników przez D. P.i H. P.znalazł potwierdzenie w treści umowy o prowadzenie punktu sprzedaży na warunkach zlecenia z dnia 1 czerwca 1983r. Mianowicie, w § 5 tejże umowy strony przewidziały możliwość zatrudniania przez agenta (tu D. P. (1), a następnie od 1986 r. H. P.) pracowników. Z umowy wynikało przy tym, że składki na ubezpieczenie społeczne agent wpłaca na rachunek (...), skąd są przekazywane do ZUS. W § 8 dotyczącym obowiązkowej odpłatności agenta na rzecz (...)w ust. 6 wskazano, że w przypadku zmiany liczby osób zatrudnionych przez Agenta może mieć miejsce korekta ustalonej kwoty odpłatności dotyczącej składek na ubezpieczenie społeczne oraz wydatków na zasiłki chorobowe i jednorazowe odszkodowania z tytułu wypadków przy pracy. W § 10 ust. 2 wskazano, że z tytułu pracy wykonywanej na podstawie niniejszej umowy Agent jest objęty obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym (…) W ust. 4 wskazano, że pracownicy zatrudnieni przez Agenta podlegają pracowniczemu ubezpieczeniu społecznemu. W ust. 5 wskazano wprost, że składki na ubezpieczenie Agenta i osób z nim współpracujących oraz za pracowników zatrudnionych przez Agenta przekazuje Zleceniodawca do Oddziału ZUS w S.. Zleceniodawca prowadzi również rozliczenie z tytułu ubezpieczenia społecznego tych osób.

W ocenie Sądu aktualnie ubezpieczona nie może ponosić ujemnych konsekwencji faktu, że utrudnione czy wręcz niemożliwe jest potwierdzenie przez organ rentowy jej ubezpieczenia w spornym okresie wobec faktu, że (...) Przedsiębiorstwo Handlu (...) rozliczało się z ZUS na podstawie deklaracji rozliczeniowych bezimiennych. Obciążanie jej konsekwencjami tego faktu jest tym bardziej niedopuszczalne, że do akt sprawy załączono dokument (dowód wpłaty KP), z którego wynika, że D. P. (1) wpłaciła w dniu 8 września 1990r. na rachunek (...) składkę na ubezpieczenie społeczne D. K. za lipiec 1990r. w kwocie 157.500 zł. Oświadczyła jednocześnie, że także składki za pozostałe miesiące zostały przez nią opłacone. Brak dowodów wpłaty składek za pozostałe dwa miesiące nie może mieć przy tym dla D. K. większego znaczenia procesowego, skoro była ona w tym czasie zatrudniona jako pracownik, a więc możliwość zaliczenia (lub nie) okresu takiej pracy do okresów składkowych nie zależy od tego, czy składki za ów okres zostały faktycznie opłacone przez jej pracodawcę.

Mając powyższe na względzie, Sąd uznał więc, że nie ma podstaw by odmawiać ubezpieczonej wliczenia do ogólnego stażu pracy uprawniającego do nabycia przez nią prawa do świadczenia przedemerytalnego całego okresu zatrudnienia u D. i H. P., tj. okresu od 11 lipca 1990 r. do 31 grudnia 1990 r. Po zaliczeniu tego okresu – łącznie z okresem ubezpieczenia ustalonym przez ZUS - ogólny staż ubezpieczeniowy D. K. przekroczył zatem 35 lat.

Mając na uwadze powyższe Sąd - na mocy przepisu art. 477 14 § 2 k.p.c. - zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał D. K. (1) prawo do świadczenia przedemerytalnego od 13 października 2012 roku, tj. od dnia następnego po dniu złożenia w tej sprawie przez nią wniosku w ZUS. Stosownie bowiem do treści przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych, prawo do świadczenia przedemerytalnego ustala się na wniosek osoby zainteresowanej, od następnego dnia po dniu złożenia wniosku wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 3. Ubezpieczona wniosek o prawo do świadczenia przedemerytalnego złożyła zaś w dniu 12 października 2012 r. i w tej dacie spełniała wszelkie przesłanki konieczne do jego przyznania.