Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 2 sierpnia 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił M. W. prawa do wcześniejszej emerytury na tej podstawie, że do dnia 1 stycznia 1999 r. nie udowodnił wymaganych 15 lat pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze. Organ rentowy jako okresu pracy w warunkach szczególnych nie uwzględnił wnioskodawcy żadnego okresu pracy. Organ rentowy nie uznał za pracę w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia w Przędzalni (...) S.A. na stanowisku barwiarza od 5 sierpnia 1980 r. do 31 grudnia 1998 r., gdyż stanowisko barwiarz – pracz wirówkarz wymienione w świadectwie wykonywania pracy w warunkach szczególnych jest rozbieżne z wymienionymi w zarządzeniu resortowym stanowiskami barwiarza, suszarza – wirówkarza, natomiast stanowisko barwiarz wymienione we wskazanym świadectwie wprawdzie jest wymienione w przedmiotowym zarządzeniu jednakże pracodawca nie określił okresu zatrudnienia wnioskodawcy na tym stanowisku /decyzja k. 14-14 odw. akt ZUS plik II/.

Odwołanie od powyższej decyzji w dniu 28 sierpnia 2017 r. złożył wnioskodawca wnosząc o jej zmianę i przyznanie emerytury. Wniósł o uznanie za pracę wykonywaną w warunkach szczególnych okresu zakwestionowanego przez ZUS / odwołanie k. 2-3/.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie przytaczając argumentację jak w uzasadnieniu skarżonej decyzji. Dodatkowo wskazał, że organ rentowy uwzględnił wnioskodawcy ogólny staż pracy w wymiarze 25 lat, 3 miesięcy i 19 dni okresów składkowych i nieskładkowych / odpowiedź na odwołanie k. 4-4 odw./.

Na terminie rozprawy w dniu 24 października 2017 r. pełnomocnik wnioskodawcy poparł odwołanie oraz wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego. Pełnomocnik ZUS wniósł o oddalenie odwołania / stanowiska 00:01:56, 00:43:28- płyta CD k. 92/.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca M. W., urodzony (...), w dniu 10 lipca 2017 r. złożył wniosek o emeryturę. Nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego / wniosek k. 1-4 odw. akt ZUS plik II/.

Ogólny staż ubezpieczeniowy wnioskodawcy na dzień 1 stycznia 1999 r. wyniósł 25 lat, 3 miesiące i 19 dni okresów składkowych i nieskładkowych / bezsporne, karta przebiegu zatrudnienia k. 13 akt ZUS plik II

W kwestionariuszu dotyczącym okresów składkowych i nieskładkowych załączonym do wniosku o ustalenie kapitału początkowego wnioskodawca wskazał, że w spornym okresie zajmował stanowisko barwiarza /kwestionariusz k. 2 akt ZUS plik I/

Organ rentowy jako okresu pracy w warunkach szczególnych nie uwzględnił wnioskodawcy żadnego okresu pracy / bezsporne/.

Od 5 sierpnia 1980 r. do 30 września 2000 r. wnioskodawca był zatrudniony w Przędzalni (...) S.A. w likwidacji w Ł. w pełnym wymiarze czasu pracy. Zgodnie ze świadectwem pracy z dnia 30 września 2000 r. w okresie pracy wnioskodawca zajmował stanowiska barwiarza – pracza wirówkarza, barwiarza. W świadectwie pracy pracodawca zaświadczył, że w okresie pracy wnioskodawca wykonywał pracę w warunkach szczególnych na stanowiskach barwiarza – pracza wirówkarza, barwiarza. Stosunek pracy ustał w wyniku rozwiązania umowy o pracę na podstawie ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw na skutek likwidacji zakładu / świadectwo pracy k. 29 oraz k. 5 akt ZUS plik I, zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu k. 23- 25 odw. oraz k. 9-11 akt ZUS plik I, notatka pracodawcy k. 28, zawiadomienie o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia k. 34/

W dniu 30 września 2000 r. Przędzalnia (...) S.A. w likwidacji w Ł. wystawiła wnioskodawcy świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych, w którym zaświadczono, że w okresie zatrudnienia od 5 sierpnia 1980 r. do 30 września 2000 r. wnioskodawca stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace przy produkcji i wykańczaniu wyrobów włókienniczych na stanowiskach barwiarza – pracza wirówkarza, barwiarza wymienionych w wykazie A dziale VII poz. 4 pkt. 29, 21 wykazu stanowiącego załącznik nr 4 do zarządzenia Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego nr 7 z dnia 7 lipca 1987 r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu przemysłu chemicznego i lekkiego /świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych k. 33 oraz k. 10 akt ZUS plik II/.

Zgodnie z dokumentacją osobową w Przędzalni (...) S.A. w Ł. (uprzednio Przędzalni (...) w Ł.) wnioskodawca kolejno zajmował stanowiska:

- od 5 sierpnia 1980 r. - barwiarza – pracza wirówkarza w Oddziale Farbiarni;

- od 15 czerwca 1982 r. - barwiarza pracza w Oddziale Farbiarni;

- od 1 września 1983 r. - barwiarza w Oddziale Farbiarni;

Na większości angaży widnieje adnotacja pt. „praca w szczególnych warunkach”. W angażu z dnia 30 czerwca 1982 r. wskazano, że wnioskodawca będzie otrzymywał m.in. dodatek za pracę w warunkach szczególnych. W aneksie do umowy o pracę z dnia 28 września 1983 r. i w karcie przebiegu zatrudnienia wskazano, że wnioskodawca został zaliczony do I kategorii zatrudnienia.

Stanowisko barwiarza w Oddziale Farbiarni wnioskodawca zajmował do końca swojego zatrudnienia w Przędzalni (...) / umowy o pracę k. 53-54, karta obiegowa – zwolnienia z pracy k. 32, karta obiegowa zmiany w stosunku pracy (przyjęcia) k. 55, angaże k. 37-48, 50, 52, 53, aneks do umowy o pracę k. 49, protokół z egzaminu kwalifikacyjnego k. 51, karty przebiegu zatrudnienia k. 56-58 odw./

Z kart zasiłkowych wnioskodawcy z okresu pracy u powyższego pracodawcy wynika, że wnioskodawca był zatrudniony w Oddziale Farbiarni /karty zasiłkowe k. 26-27, zawiadomienie o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia k. 34/

Z kart zarobków wnioskodawcy za lata 1980-1994, 1996-2000 wynika, że wnioskodawca był zatrudniony w powyższym zakładzie na stanowisku barwiarza w Oddziale Farbiarni na stanowisku barwiarza w tym w 1983 r. – barwiarz (płuczka dleyssner), w latach 1980-1982 – barwiarz (wirówkarz argony). Z tych kart wynika, że wnioskodawca otrzymywał dodatek za pracę w warunkach szczególnych /karty zarobków k. 63-82 odw./

Ponownie w Przędzalni (...) S.A. w likwidacji w Ł. wnioskodawca był zatrudniony od 1 października 2000 r. do 20 grudnia 2000 r. w pełnym wymiarze czasu pracy. Zgodnie ze świadectwem pracy z dnia 20 grudnia 2000 r. w okresie pracy wnioskodawca zajmował stanowisko barwiarza. W świadectwie pracy pracodawca zaświadczył, że w okresie pracy wnioskodawca wykonywał pracę w warunkach szczególnych na stanowiskach barwiarza. Stosunek pracy ustał w wyniku rozwiązania umowy o pracę z upływem czasu, na który została zawarta / świadectwo pracy k. 31, zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu k. 23- 25 odw., notatka pracodawcy k. 28/

Zgodnie z dokumentacją osobową w Przędzalni (...) S.A. w Ł. wnioskodawca w kolejnym okresie zatrudnienia zajmował stanowisko barwiarza w Oddziale Farbiarni.

Stanowisko barwiarza w Oddziale Farbiarni wnioskodawca zajmował do końca swojego zatrudnienia w Przędzalni (...) / umowy o pracę k. 35-36, karta obiegowa – zwolnienia z pracy k. 30, karta przebiegu zatrudnienia k. 56-58 odw., wnioski o ustalenie prawa do nagrody jubileuszowej k. 59-61/

W Przędzalni (...) S.A. w Ł. wnioskodawca przez cały okres pracy był zatrudniony na jednym oddziale - Oddziale Farbiarni. Najpierw – przez okres dwóch tygodni - wykonywał pracę na stanowisku pomocy barwiarza a następnie barwiarza. Zajmował się farbowaniem tkanin tj. włókno, surówka, wełna na aparatach /zeznania świadka R. W. 00:13:20 - płyta CD k. 92, zeznania świadka M. M. 00:17:28 - płyta CD k. 92, zeznania świadka S. J. 00:21:06 - płyta CD k. 92, zeznania świadka Z. K. 00:25:30 - płyta CD k. 92, zeznania świadka A. S. 00:33:55- płyta CD k. 92, zeznania wnioskodawcy 00:39:24 - płyta CD k. 92, 00:39:24 w zw. z 00:02:13 - płyta CD k. 92/

Na stanowisku pomocnika barwiarza i barwiarza praca wnioskodawcy polegała na ładowaniu przędzy do koszy, wstawianiu jej do aparatu barwiarskiego, wlewaniu wody, dozowaniu barwnika i ustawianiu maszyny (ustawienie czasu i temperatury barwienia) / zeznania świadka M. M. 00:17:28 - płyta CD k. 92, zeznania świadka S. J. 00:21:06 - płyta CD k. 92, zeznania świadka Z. K. 00:25:30 - płyta CD k. 92, zeznania świadka A. S. 00:33:55- płyta CD k. 92, zeznania wnioskodawcy 00:39:24 w zw. z 00:02:13 - płyta CD k. 92/

W trakcie barwienia wnioskodawca musiał utrwalić barwnik. Barwnik był uprzednio zważony przez wagowego. Wnioskodawca odmierzał utrwalacze i rozpuszczał barwnik w dodatkowym aparacie / zeznania świadka S. J. 00:21:06 - płyta CD k. 92, zeznania świadka A. S. 00:33:55- płyta CD k. 92, zeznania wnioskodawcy 00:39:24 w zw. z 00:02:13 - płyta CD k. 92/.

Przepompowywał barwnik do właściwego aparatu / zeznania świadka A. S. 00:33:55- płyta CD k. 92/.

Wnioskodawca otrzymywał receptę na barwniki z laboratorium. / zeznania świadka M. M. 00:17:28 - płyta CD k. 92/

Po procesie farbowania odbywało się pranie w maszynie. / zeznania świadka S. J. 00:21:06 - płyta CD k. 92, zeznania świadka Z. K. 00:25:30 - płyta CD k. 92, zeznania świadka A. S. 00:33:55- płyta CD k. 92, zeznania wnioskodawcy 00:39:24 w zw. z 00:02:13 - płyta CD k. 92/

Przed płukaniem i praniem trzeba było włączyć chłodzenie a następnie redukcję, żeby włókno nie puszczało barwnika. / zeznania świadka Z. K. 00:25:30 - płyta CD k. 92/.

Ufarbowaną tkaninę wnioskodawca rozładowywał i przenosił do wirówki celem ściągnięcia wody z przędzy. Wszystkie te czynności wykonywane na jednej maszynie wchodziły w zakres procesu technologicznego barwiarza. Potem zawożono na wózkach tkaniny na produkcję - na melanżownię, gdzie było w suszarce suszone i rozdrabniane. Wszystkie te czynności wykonywane na jednej maszynie wchodziły w zakres procesu technologicznego barwiarza. / zeznania świadka M. M. 00:17:28 - płyta CD k. 92, zeznania świadka S. J. 00:21:06 - płyta CD k. 92, zeznania świadka Z. K. 00:25:30 - płyta CD k. 92, zeznania świadka A. S. 00:33:55- płyta CD k. 92, zeznania wnioskodawcy 00:39:24 w zw. z 00:02:13 - płyta CD k. 92/

W trakcie jednej zmiany odbywały się dwa a czasem trzy wsady tkanin do aparatu barwiarskiego celem ich barwienia. / zeznania świadka Z. K. 00:25:30 - płyta CD k. 92, zeznania świadka A. S. 00:33:55- płyta CD k. 92/

Wrzucony do aparatu barwiarskiego barwnik wydzielał intensywny odór. /zeznania świadka S. J. 00:21:06 - płyta CD k. 92/

Barwnik wżerał się w skórę. /zeznania świadka S. J. 00:21:06 - płyta CD k. 92/

Wnioskodawca pracował w pełnym wymiarze czasu pracy, przez 8 godzin codziennie / zeznania wnioskodawcy 00:39:24 w zw. z 00:02:13 - płyta CD k. 92/

Wnioskodawca podobnie jak i inni pracownicy powyższego zakładu otrzymywał dodatek za pracę w warunkach szczególnych. / zeznania świadka R. W. 00:13:20 - płyta CD k. 92, zeznania świadka S. J. 00:21:06 - płyta CD k. 92, zeznania świadka Z. K. 00:25:30 - płyta CD k. 92, zeznania wnioskodawcy 00:39:24 w zw. z 00:02:13 - płyta CD k. 92/

Otrzymywał także mleko. / zeznania świadka S. J. 00:21:06 - płyta CD k. 92/

Przestojów w pracy nie było / zeznania wnioskodawcy 00:39:24 w zw. z 00:02:13 - płyta CD k. 92/

W przypadku awarii aparatów barwiarskich pracownicy byli delegowani na melanżownię. Zdarzało się to sporadycznie, średnio raz w miesiącu. / zeznania świadka Z. K. 00:25:30 - płyta CD k. 92/

Pracownicy wykonujący w powyższym zakładzie pracę barwiarza posiadali w dokumentacji osobowej tj. umowach o pracę, angażach stanowisko pracza, barwiarza / zeznania świadka A. S. 00:33:55- płyta CD k. 92/

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał na podstawie dokumentów zawartych w aktach organu rentowego i załączonych do akt sprawy, których wiarygodność nie była przez strony kwestionowana, oraz zeznania wnioskodawcy i zgłoszonych przez niego świadków. Zeznania świadków Sąd ocenił jako wiarygodne, gdyż są spójne i konsekwentne, nie było zresztą podstaw do tego by odmówić im wiary. Świadkowie pracowali z wnioskodawcą w spornym czasie bezpośrednio z nim, tym samym nie można oceniać ich zeznań jako opartych na przypuszczeniach lub relacjach innych osób.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U z 2017 r. poz. 1383 z późn. zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W myśl ust. 2 art. 184 emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Z przepisu art. 32 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wynika, że ubezpieczonym będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1.

W myśl art. 32 ust. 1a pkt. 1 przy ustalaniu okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze nie uwzględnia się okresów niewykonywania pracy, za które pracownik otrzymał po dniu 14 listopada 1991 r. wynagrodzenie lub świadczenia z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa..

Z kolei według ustępu 2 art. 32 dla celów ustalenia tych uprawnień za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia.

Zasady przechodzenia na wcześniejsze emerytury oraz wykazy stanowisk do tego uprawniających określa Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r., nr 8, poz. 43 z późn. zm).

Według treści § 3 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia. Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn;

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Powołany wykaz wskazuje wszystkie te prace w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego. Dodatkowo § 1 ust. 2 rozporządzenia stanowi, iż właściwi ministrowie, kierownicy urzędów centralnych ustalają w podległych i nadzorowanych zakładach pracy stanowiska pracy, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazach A i B.

Analiza treści wykazu A stanowiącego załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. wskazuje, że do prac wykonywanych w warunkach szczególnych należą wymienione w Dziale VII pod poz. 4 „Prace przy produkcji i wykańczaniu wyrobów włókienniczych”. Wśród prac tego rodzaju w załączniku nr 1 do zarządzenia nr 7 Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego z dnia 7 lipca 1987 r. w dziale VII poz. 4 wymienione zostały prace na stanowisku:

- barwiarz – pkt. 21

- pracz – pkt. 24

- suszarz – wirówkarz – pkt. 29;

- pomocnik w oddziale produkcyjnym – pkt. 46.

Stosownie zaś do treści § 2 ust. 1 rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach w nim określonych są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Środkiem dowodowym stwierdzającym okresy zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest - w myśl § 2 ust. 2 - świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach wystawione według określonego wzoru lub świadectwo pracy, w którym zakład pracy stwierdza charakter i stanowisko pracy w poszczególnych okresach oraz inne okoliczności, od których jest uzależnione przyznanie emerytury z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach.

W rozpoznawanej sprawie wnioskodawca spełnił warunki do uzyskania emerytury w zakresie wymaganego wieku (ukończone 60 lat z dniem 15 lipca 2017 r.) i ogólnego stażu pracy. Organ rentowy nie zaliczył wnioskodawcy żadnego okresu pracy w warunkach szczególnych. Spór dotyczył okresu zatrudnienia wnioskodawcy w Przędzalni (...) S.A. w Ł. od 5 sierpnia 1980 r. do 31 grudnia 1998 r., za które to okres pracy wnioskodawca otrzymał wystawione przez zakład pracy świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych. Wymienionego okresu pracy organ rentowy nie uwzględnił z powodu rozbieżności pomiędzy wymienionym w świadectwie wykonywania pracy w warunkach szczególnych stanowiskiem barwiarza – pracza wirówkarza a wymienionymi w zarządzeniu resortowym stanowiskami barwiarza, suszarza – wirówkarza, a także nieokreślenia okresu zatrudnienia wnioskodawcy na stanowisku barwiarza.

Odnosząc się do powyższej spornej kwestii należy w pierwszej kolejności zwrócić uwagę, że świadectwo pracy w warunkach szczególnych wydane pracownikowi przez pracodawcę z zachowaniem warunków przewidzianych normą § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. stanowi domniemanie i podstawę do przyjęcia, iż okres pracy w nim podany jest okresem pracy w warunkach szczególnych. Samo jednakże posiadanie świadectwa pracy potwierdzającego wykonywanie zatrudnienia w warunkach szczególnych organu rentowego nie wiąże i nie przesądza automatycznie o przyznaniu świadczenia emerytalnego na podstawie art. 32 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach w postępowaniu sądowym traktuje się jako dokument prywatny w rozumieniu art. 245 k.p.c., który stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie. Dokument taki może być więc weryfikowany pod kątem prawdziwości wskazanych w nim faktów / por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 4 listopada 2008 r. sygn. III AUa 3113/08, opubl. LEX nr 552003; wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 30 listopada 2006 r. sygn. III AUa 466/06, opubl: Orzecznictwo Sądu Apelacyjnego w Katowicach rok 2007, Nr 3, poz. 8; wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 24 września 2008 r. sygn. III AUa 795/08, opubl: Orzecznictwo Sądów Apelacji B. rok 2008, Nr 4, str. 60/. Jednocześnie w judykaturze ugruntowane jest stanowisko, iż regulacja § 2 statuująca ograniczenia dowodowe nie ma zastosowania w postępowaniu odwoławczym przed sądem pracy i ubezpieczeń społecznych. W konsekwencji okoliczność i okresy zatrudnienia w szczególnych warunkach sąd uprawniony jest ustalać także innymi środkami dowodowymi niż dowód z zaświadczenia zakładu pracy, w tym nawet zeznaniami świadków / por. uchwała Sądu Najwyższego z 27 maja 1985 r. III UZP 5/85; uchwała Sądu Najwyższego z 10 marca 1984 r. III UZP 6/84; wyrok Sądu Najwyższego z 30 marca 2000 r. II UKN 446/99, opubl. OSNAPiUS 2001, nr 18, poz. 562/.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na okoliczność rodzaju i charakteru wykonywanych przez wnioskodawcę czynności przeprowadził postępowanie dowodowe obejmujące analizę złożonej do akt sprawy dokumentacji pracowniczej z okresu pracy wnioskodawcy w Przędzalni (...) S.A. w Ł., zeznania zgłoszonych świadków i wnioskodawcy.

Szczegółowa analiza przedłożonej dokumentacji pracowniczej (w szczególności umów o pracę, kart obiegowych zmian w stosunku pracy itp.) wykazała, że w objętym sporem okresie wnioskodawca kolejno zajmował następujące stanowiska: od 5 sierpnia 1980 r. - barwiarza – pracza wirówkarza w Oddziale Farbiarni; od 15 czerwca 1982 r. - barwiarza pracza w Oddziale Farbiarni; od 1 września 1983 r. - barwiarza w Oddziale Farbiarni. Zgodnie ze świadectwem pracy z dnia 30 września 2000 r. w okresie zatrudnienia od 5 sierpnia 1980 r. do 30 września 2000 r. wnioskodawca zajmował stanowiska barwiarza – pracza wirówkarza, barwiarza. Pracodawca za sporny okres od 5 sierpnia 1980 r. do 31 grudnia 1998 r. wystawił świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych, w którym zaświadczył, że w czasie tym wnioskodawca stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał „prace przy produkcji i wykańczaniu wyrobów włókienniczych” na stanowiskach barwiarza – pracza wirówkarza, barwiarza wymienionych w wykazie A dziale VII poz. 4 pkt. 29, 21 wykazu stanowiącego załącznik nr 4 do zarządzenia Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego nr 7 z dnia 7 lipca 1987 r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu przemysłu chemicznego i lekkiego.

Na podstawie zeznań wnioskodawcy i świadków Sąd ustalił, że przebieg jego pracy zawodowej koreluje z treścią zachowanej dokumentacji osobowej. W będącym przedmiotem sporu okresie wnioskodawca przez cały czas pracował na jednym oddziale - Oddziale Farbiarni najpierw wykonując pracę pomocy barwiarza (przez dwa tygodnie) a następnie barwiarza. Pomocnik barwiarza i barwiarz obsługiwali jedną i tą samą maszynę służącą do barwienia tkaniny. Do zakresu czynności pomocnika barwiarza i barwiarza należało ładowanie przędzy do koszy, wstawianie jej do aparatu barwiarskiego, wlewaniu wody, dozowaniu barwnika i ustawianiu maszyny (ustawienie czasu i temperatury barwienia). W trakcie barwienia wnioskodawca musiał utrwalić barwnik. Po procesie farbowania odbywało się pranie w maszynie. Przed płukaniem i praniem trzeba było włączyć chłodzenie a następnie redukcję, żeby włókno nie puszczało barwnika. Ufarbowaną tkaninę wnioskodawca rozładowywał i przenosił do wirówki celem ściągnięcia wody z przędzy. Potem odbywało się zawiezienie na wózkach tkaniny na produkcję - na melanżownię, gdzie było w suszarce suszone i rozdrabniane. Wszystkie te czynności wykonywane na jednej maszynie wchodziły w zakres procesu technologicznego barwiarza.

Zeznania świadków są zgodne co do tego, że wnioskodawca nigdy nie wykonywał innej pracy niż na stanowisku barwiarza. Według świadków wnioskodawca przez cały sporny czas wykonywał pracę na stanowisku pomocy barwiarza i barwiarza. Okoliczność, że pracownicy wykonujący w powyższym zakładzie pracę barwiarza posiadali w dokumentacji osobowej tj. umowach o pracę, angażach stanowisko pracza, barwiarza, potwierdził świadek A. S.. Z kolei świadek Z. K. potwierdził, że w przypadku awarii aparatów barwiarskich pracownicy byli wprawdzie delegowani na melanżownię jednakże zdarzało się to sporadycznie, średnio raz w miesiącu. Wreszcie świadkowie R. W., S. J., Z. K. oraz wnioskodawca zeznali, że Wnioskodawca podobnie jak i inni pracownicy powyższego zakładu otrzymywał dodatek za pracę w warunkach szczególnych co znajduje odzwierciedlenie w dokumentacji osobowej wnioskodawcy. Dodatkowo świadek S. J. zeznał, że barwnik wydzielał intensywny odór i wżerał się w skórę, i że pracownicy otrzymali dodatkowo mleko.

Wykonywana przez wnioskodawcę praca na stanowisku barwiarza została wyszczególniona w Dziale VII poz. 4 pkt. 21 wykazu A stanowiącego załącznik do zarządzenia nr 7 Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego z dnia 7 lipca 1987 r., a zatem ich wykonywanie uprawnia do nabycia uprawnień emerytalnych w niższym wieku emerytalnym. Za prace tego typu winny być także zakwalifikowane jako prace z Działu VII poz. 4 pkt. 46 wykazu A stanowiącego załącznik do zarządzenia prace wykonywane przez wnioskodawcę na stanowisku pomocy barwiarza. Także prace pracza i wirówkarza są wymienione wśród stanowisk zaliczanych do pracy w warunkach szczególnych. A wszystkie te prace stanowiły ciąg technologiczny procesu barwienia. Prace na wymienionym stanowisku zostały wyszczególnione w Dziale VII poz. 4 pkt. 24 i 29 wykazu A stanowiącego załącznik do zarządzenia nr 7 Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego z dnia 7 lipca 1987 r., a zatem i jej wykonywanie uprawnia do nabycia uprawnień emerytalnych w niższym wieku emerytalnym.

Zdaniem Sądu Okręgowego poczynione w sprawie ustalenia faktyczne dały podstawy do tego aby cały sporny okres pracy w Przędzalni (...) S.A. w Ł. zaliczyć wnioskodawcy do stażu pracy wykonywanej w warunkach szczególnych. Uznanie okresu zatrudnienia w Przędzalni (...) S.A. w Ł. dało wnioskodawcy okres pracy w szczególnych warunkach w wymiarze co najmniej 15 lat. Tym samym wnioskodawca legitymuje się ponad 15-letnim okresem pracy w warunkach szczególnych.

Na podstawie art. 100 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do emerytury powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do jej nabycia.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał wnioskodawcy prawo do emerytury od 15 lipca 2017 r., to jest od daty osiągnięcia wieku emerytalnego.

Stosownie do wyników postępowania na podstawie art. 98 kpc Sąd obciążył organ rentowy obowiązkiem poniesionych przez wnioskodawcę kosztów zastępstwa procesowego. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika Sąd ustalił w oparciu o § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 1804 z późn. zm) w brzmieniu obowiązującym w dniu wpływu odwołania do sądu.