Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 5 marca 2014 roku w sprawie numer (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że dla płatnika składek (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. miesięczna kwota składek na Fundusz Pracy wynosi za lipiec 2012 roku 1.591,59 zł.

Decyzja została wydana na podstawie art.83 ust.1 punkt 3, art.38 ust.1 i art.32 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2013 roku, 1442 ze zm.) w zw. z art.104 ust.1 punkt 1a ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach na rynku pracy (Dz.U. z 2013 roku, poz.674).

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że po przeprowadzeniu kontroli u płatnika w zakresie rzetelności obliczania składek na ubezpieczenie społeczne oraz innych składek do których pobierania zobowiązany jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych ustalono, że płatnik składek nie naliczył i nie rozliczył składki na Fundusz Pracy za lipiec 2012 roku od umów cywilnoprawnych, które powinny być traktowane jako umowy o zlecenia.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył płatnik Spółka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł., wnosząc o jej zmianę poprzez umorzenie postępowania w sprawie określenia wysokości składki na Fundusz Pracy oraz o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

Płatnik zarzucił zaskarżonej decyzji błąd w ustaleniach faktycznych poprzez ustalenie, że umowy zawierane przez spółkę były umowami o wykonywanie usług i umowami starannego działania, w sytuacji gdy materiał dowodowy w sprawie, w tym w szczególności przedłożone organowi rentowemu w trakcie kontroli umowy, rachunki, zeznania świadków i dowód z przesłuchania strony wskazują, iż umowy, w tym umowy zawarte z osobami wskazanymi w decyzji jako ubezpieczeni, były umowami o dzieło.

Wnioskodawca wskazał na naruszenie:

- art. 627 k.c. poprzez jego błędną wykładnię i w rezultacie błędne niezastosowanie, mimo iż umowy zawierane przez odwołującą się spółkę stanowiły umowy o dzieło i umowy rezultatu;

- art. 750 k.c. i art. 734 k.c. oraz art. 6 ust.1 pkt 4, art. 13 pkt 2, art. 18 ust. 1 i ust. 3 i art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1442 z późn. zm.) poprzez ich błędne zastosowanie i nieprawidłowe przyjęcie, iż zawierane przez spółkę umowy o dzieło, w tym umowa zawarta z osobą wskazaną w decyzji jako ubezpieczony, stanowi umowę agencyjną lub umowę zlecenia albo inną umowę o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.

W uzasadnieniu odwołania skarżący podniósł, że wykonawcy zobowiązali się do osiągnięcia określonego rezultatu w postaci: posortowanej określonej ilości ogórka, słoja ogórków, rozpaletyzowanych słojów, umytego, posortowanego i obranego ogórka lub innych warzyw o określonej wadze, słoja sałatki warzywnej włożonej w opakowania jednostkowe, zapakowanej i zabezpieczonej palety ze słoikami zawierającymi wyrób gotowy, umytego ogórka o określonej wadze. W umowie został określony konkretny zindywidualizowany rezultat jako efekt działań wykonawcy. Rezultat ten ma charakter materialno-prawny i istnieje możliwość poddania go sprawdzianowi na istnienie wad fizycznych. Wykonawca był rozliczany z osiągnięcia tego rezultatu, a wynagrodzenie było wypłacane w zależności od tego, czy rezultat został osiągnięty i było uzależnione od osiągniętego rezultatu. Co więcej wolą stron było zawarcie umowy o dzieło. Wykonywanie dzieła przez wykonawcę przy udziale podwykonawców lub pracowników wykonawcy było możliwe aczkolwiek zostało obwarowane dodatkowymi warunkami. Jeśli wykonawca nie osiągnął umówionego rezultatu, to nie następował odbiór dzieła i nie otrzymywał on wynagrodzenia. Wykonawcy nie byli zobowiązani do wykonania dzieła w określonym czasie, a istotne z punktu widzenia wykonania umowy było osiągnięcie rezultatu w określonym przez zamawiającego czasie.

Osoby wykonujące dzieło nie podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym. Wobec tego brak jest podstaw do obciążania płatnika z tytułu tych umów obowiązkiem opłacania składek na Fundusz Pracy. Skoro nie był podstaw do obciążenia płatnika tymi składkami to postępowanie jako bezprzedmiotowe powinno ulec umorzeniu.

W odpowiedzi na odwołanie pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie.

Kolejną decyzją z dnia 5 marca 2014 roku numer (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że dla płatnika składek (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. miesięczna kwota składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wynosi za lipiec 2012 roku 94,89 zł i za sierpień 2012 roku 76,36 zł.

Decyzja została wydana na podstawie art.83 ust.1 punkt 3, art.32 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2013 roku, poz.1443ze zm.) w zw. z art.2, art.9, art.9b, art.10, art.28, art.29 ust.1 ustawy z dnia 13 lipca 2006 roku o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. nr 158, poz.1121 ze zm.).

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, iż po przeprowadzeniu kontroli u płatnika w zakresie rzetelności obliczania składek na ubezpieczenie społeczne oraz innych składek do których pobierania zobowiązany jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych ustalono, że płatnik składek nie naliczył i nie rozliczył składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył płatnik Spółka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł., wnosząc o jego zmianę poprzez umorzenie postępowania w sprawie określenia wysokości składki na Fundusz Pracy. Nadto wniosła o zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego.

Płatnik zarzucił zaskarżonej decyzji błąd w ustaleniach faktycznych poprzez ustalenie, że umowy zawierane przez spółkę były umowami o wykonywanie usług i umowami starannego działania, w sytuacji gdy materiał dowodowy w sprawie, w tym w szczególności przedłożone organowi rentowemu w trakcie kontroli umowy, rachunki, przeprowadzone zeznania świadków i dowód z przesłuchania strony wskazują, iż umowy, w tym umowa zawarta z osobą wskazaną w decyzji jako ubezpieczony, były umowami rezultatu i umowami o dzieło.

Wnioskodawca wskazał na naruszenie:

- art. 627 k.c. poprzez jego błędną wykładnię i w rezultacie błędne niezastosowanie, mimo iż umowy zawierane przez odwołującą się spółkę stanowiły umowy o dzieło i umowy rezultatu;

- art. 750 k.c. i art. 734 k.c. oraz art. 6 ust.1 pkt 4, art. 13 pkt 2, art. 18 ust. 1 i ust. 3 i art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1442 z późn. zm.) poprzez ich błędne zastosowanie i nieprawidłowe przyjęcie, iż zawierane przez spółkę umowy o dzieło, w tym umowa zawarta z osobą wskazaną w decyzji jako ubezpieczony, stanowi umowę agencyjną lub umowę zlecenia albo inną umowę o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.

W uzasadnieniu odwołania skarżący podniósł, że wykonawcy zobowiązali się do osiągnięcia określonego rezultatu w postaci: posortowanej określonej ilości ogórka, słoja ogórków, rozpaletyzowanych słojów, umytego, posortowanego i obranego ogórka lub innych warzyw o określonej wadze, słoja sałatki warzywnej włożonej w opakowania jednostkowe, zapakowanej i zabezpieczonej palety ze słoikami zawierającymi wyrób gotowy, umytego ogórka o określonej wadze. W umowie został określony konkretny zindywidualizowany rezultat jako efekt działań wykonawcy. Rezultat ten ma charakter materialno-prawny i istnieje możliwość poddania go sprawdzianowi na istnienie wad fizycznych. Wykonawca był rozliczany z osiągnięcia tego rezultatu a wynagrodzenie było wypłacane w zależności od tego, czy rezultat został osiągnięty i było uzależnione od osiągniętego rezultatu. Co więcej wolą stron było zawarcie umowy o dzieło. Wykonywanie dzieła przez wykonawcę przy udziale podwykonawców lub pracowników wykonawcy było możliwe aczkolwiek zostało obwarowane dodatkowymi warunkami. Jeśli wykonawca nie osiągnął umówionego rezultatu, to nie następował odbiór dzieła i nie otrzymywał on wynagrodzenia. Wykonawcy nie byli zobowiązani do wykonania dzieła w określonym czasie a istotne z punktu widzenia wykonania umowy było osiągnięcie rezultatu w określonym przez zamawiającego czasie.

Osoby wykonujące dzieło nie podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym. Wobec tego brak jest podstaw do obciążania płatnika z tytułu tych umów obowiązkiem opłacania składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Skoro nie był podstaw do obciążenia płatnika tymi składkami to postępowanie jako bezprzedmiotowe powinno ulec umorzeniu.

W odpowiedzi na odwołanie pełnomocnik organu rentowego wniósł o jego oddalenie.

Postanowieniem z dnia 7 listopada 2014 roku obie sprawy zostały połączone do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia.

Postanowieniem z dnia 28 kwietnia 2015 roku Sąd zawiesił postępowanie w sprawie na podstawie art.177§1 punkt 1 k.p.c. do czasu zakończenia postępowań w sprawach z odwołań Spółki (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. od decyzji dotyczących ustalenia podlegania ubezpieczeniom społecznym przez ubezpieczonych, a wobec prawomocnego zakończenia wszystkich tych postępowań, postanowieniem z dnia 2 listopada 2017 roku Sąd postanowił podjąć postępowanie w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności wnioskodawcy Spółki (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. jest przetwarzanie i konserwowanie owoców i warzyw, sprzedaż hurtowa owoców i warzyw, sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana, kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek, wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. (odpis z KRS k. 7 – 11)

W dniach od 16 lipca 2013 roku do 1 sierpnia 2013 roku u płatnika składek przeprowadzono kontrolę w zakresie prawidłowości i rzetelności obliczania składek na ubezpieczenia społeczne oraz innych składek, do których pobierania zobowiązany jest ZUS oraz zgłaszania do ubezpieczeń społecznych, w wyniku czego sporządzono protokół kontroli. (okoliczności niesporne)

Spółka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. w dniu 16 sierpnia 2013 roku zgłosiła zastrzeżenia do protokołu kontroli kwestionując ustalenie, że płatnik składek zawierał umowy, w których jako przedmiot wykonywania tych umów wskazano czynności, które swoim charakterem obejmowały zakres starannego działania wykonującego te umowy – umowy o świadczenie usług, do których zgodnie z art. 750 k.c. stosuje się przepisy dotyczące zlecenia. Ponadto spółka wniosła o przesłuchanie w charakterze świadków: specjalistę ds. kadr i płac, operatora produkcji, księgową, mistrza produkcji, wykonawców umów o dzieło. (okoliczności niesporne)

Z ustaleń kontroli wynika, iż płatnik składek nie naliczył składki na Fundusz Pracy za lipiec 2012 roku w wysokości 1.591,59 zł oraz na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za lipiec 2012 roku w wysokości 94,89 zł i za sierpień 2012 roku w wysokości 76,36 zł.

Nadto ustalono, że płatnik składek za okres od lipca do sierpnia 2012 roku zawierał umowy cywilnoprawne w których jako przedmiot czynności wskazano czynności które swoim charakterem obejmowały zakres starannego działania wykonujących te umowy. Umowy te miały charakter okresowy, a nie terminowy. Ich przedmiotem było zobowiązanie ubezpieczonego do wywołania czynności określonego rodzaju, których strony w momencie zawarcia umowy nie umiały określić lub w wyniku tych umów nie powstał rezultat. Płatnik składek określił przedmiot tych umów jako umowy o dzieło. Wykonawcy tych umów nie byli jednocześnie zatrudnieni na podstawie umów o pracę przez płatnika składek. Płatnik składek nie dokonał zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego umów o świadczenie usług, do których zgodnie z art.750 k.c. stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.

Postępowania w sprawach dotyczących ustalenia podlegania ubezpieczeniom społecznym zostały zakończone prawomocnie, przy czym w dwóch sprawach VIII U 1445/14 i VIII U 1457/14 decyzja została zmieniona w części. (wykaz spraw – k.40-41)

Zmiana decyzji przez Sąd nie ma wpływu na wysokość należności z tytułu składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. (oświadczenie pełnomocnika ZUS – min.00:01:19-00:03:47 protokół rozprawy z 13.12.2017 r.)

Powyższy stan faktyczny w istocie jest bezsporny między stronami. Płatnik nie kwestionował matematycznego wyliczenia wysokości składek.

Sąd oddalił wniosek o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków oraz z przesłuchania stron. W ocenie Sądu okoliczności, na które mieliby zeznawać świadkowie oraz strona – że zawierane umowy stanowiły umowy rezultatu i były to umowy o dzieło, nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, albowiem ocena charakteru tych umów była przedmiotem postępowań w sprawach o ustalenie podlegania ubezpieczeniom społecznym, które zostały prawomocnie zakończone. W obecnym postępowaniu strona skarżąca nie może skutecznie podważyć oceny prawnej dokonanej w postępowaniu o ustalenie podlegania ubezpieczeniom społecznym.

Sąd zważył co następuje:

Odwołania nie są zasadne.

Zgodnie z treścią art.6 ust.1 punkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity Dz.U. z 2017 roku, poz.1778) obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.

Zasadności obowiązku zapłaty składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w niniejszej sprawie pozostawała w ścisłym związku z orzeczeniami wydanymi przez Sąd Okręgowy w Łodzi w zakresie podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu umów o świadczenie usług, do których zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż prawomocnymi wyrokami oddalono odwołania wnioskodawcy Spółki (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. o ustalenie podlegania ubezpieczeniom społecznym, skutkiem czego ustalone zostało, iż umowy zawarte z zainteresowanymi miały charakter umów o świadczenie usług.

Zgodnie z treścią art.365§1 kodeks postępowania cywilnego (k.p.c.) orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy oraz inne organy państwowe i organy administracji publicznej, a w wypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby. Żaden z wymienionych podmiotów nie może negować faktu istnienia prawomocnego orzeczenia i jego treści, niezależnie od tego, czy był, czy nie był stroną tego postępowania. Dla określenia skutków prawnych rozstrzygnięcia ze względu na jego treść zawartą w orzeczeniu sądu mówi się o prawomocności materialnej. W ramach prawomocności materialnej rozróżnia się skutek pozytywny i negatywny z tym związany. Skutek pozytywny wraża się w mocy wiążącej orzeczenia w sensie jego prejudycjalności, co oznacza, iż w każdym innym procesie należy uznać sprawę, w tym wypadku określenia okresów podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu umów o świadczenie usług za przesądzoną. R. legis art.365§1 k.p.c. polega na tym, iż gwarantuje ona zachowanie spójności i logiki działania organów państwowych, zapobiegając funkcjonowaniu w obrocie prawnym rozstrzygnięć sprzecznych. Moc wiążąca orzeczenia określona w art.365§1 k.p.c. w odniesieniu do sądów oznacza, że podmioty te muszą przyjmować, że dana kwestia prawna, która była przedmiotem rozstrzygnięcia w innej sprawie, a która ma znaczenie prejudycjalne w sprawie rozpoznawanej, kształtuje się tak jak to przyjęto we wcześniejszym prawomocnym orzeczeniu. Przesądzenie tej kwestii oznacza, że w późniejszym postępowaniu nie może być ona już ponownie badana, a zatem zachodzi konieczność ograniczenia dowodzenia faktów objętych prejudycjalnym orzeczeniem. Podstawy kwestionowania poczynionych w prawomocnym wyroku ustaleń oraz dochodzenia do innych wniosków i w konsekwencji innego rozstrzygnięcia sprawy nie może stanowić przekonanie, iż sposób rozstrzygnięcia ustalonych wcześniej kwestii jest niewłaściwy.

W kolejnym postępowaniu sąd jest związany prawomocnym orzeczeniem, rozumianym jako określona wypowiedź sądu rozpoznającego poprzednią sprawę, będącą syntezą ustaleń faktycznych i prawnych (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2002 roku w sprawie V CKN 1110/00 Lex nr 74492, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 listopada 2004 roku w sprawie III UK 151/04 OSNP 2005/12/177).

Zaskarżonymi decyzjami organ rentowy ustalił wysokość składek na Fundusz Pracy za lipiec 2012 roku i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za lipiec i sierpień 2012 roku dla płatnika składek. W toku postępowania płatnik składek nie kwestionował wysokości tych należności.

Zgodnie z treścią art.104 ust.1 punkt 1c ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jednolity Dz.U. z 2017 roku, poz.1065) obowiązkowe składki na Fundusz Pracy, ustalone od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art.19 ust.1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych, wynoszących w przeliczeniu na okres miesiąca, co najmniej minimalne wynagrodzenie za pracę, w przypadku osób, o których mowa w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 10 października 2002 roku o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, co najmniej wynagrodzenie, o którym mowa w tym przepisie, opłacają pracodawcy oraz inne jednostki organizacyjne za osoby wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia oraz za osoby z nimi współpracujące, z wyłączeniem osób świadczących pracę na podstawie umowy uaktywniającej, o której mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 roku o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3. Wysokość składki na Fundusz Pracy określa ustawa budżetowa (art.104 ust.2 ww. ustawy). Pracodawcy oraz inne jednostki organizacyjne nie opłacają składek na Fundusz Pracy przez okres 12 miesięcy, począwszy od pierwszego miesiąca po zawarciu umowy o pracę, za osoby zatrudnione, które ukończyły 50 rok życia i w okresie 30 dni przed zatrudnieniem pozostawały w ewidencji bezrobotnych powiatowego urzędu pracy. Składki na Fundusz Pracy, o których mowa w art. 104 ust. 1, opłaca się za osoby wymienione w art. 104 ust. 1 pkt 1-3, które nie osiągnęły wieku wynoszącego co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn (art.104b ust.1 i 2 ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art.107 ust.2 ww. ustawy poboru składek na Fundusz Pracy dokonuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych na wyodrębniony rachunek bankowy prowadzony dla składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i przekazuje na rachunek bankowy dysponenta Funduszu Pracy niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 3 dni roboczych od ich otrzymania, w formie zaliczek, część składek zgromadzonych na koncie odpowiadającą udziałowi stopy procentowej składek na Fundusz Pracy w sumie stóp procentowych składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Stosownie do treści art.9 ustawy z dnia 13 lipca 2006 roku o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (tekst jednolity Dz.U. z 2016 roku, poz.1256 ze zm.) przedsiębiorca, o którym mowa w art. 2 ust. 1, prowadzący działalność gospodarczą wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (…) zwany dalej „pracodawcą”, jest obowiązany opłacać składki za pracowników na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, zwany dalej Funduszem. informacje o jednostce

orzeczenia sądów

tezy z piśmiennictwa

informacje o jednostce

projekty ustaw

Pracodawca nie opłaca składek na Fundusz przez okres 12 miesięcy, począwszy od pierwszego miesiąca po zawarciu umowy o pracę, za osoby zatrudnione, które ukończyły 50. rok życia i w okresie 30 dni przed zatrudnieniem pozostawały w ewidencji bezrobotnych powiatowego urzędu pracy (art.9 b ww. ustawy). Pracodawca nie opłaca również składek na Fundusz za pracowników, którzy osiągnęli wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn. (art.9b ust.2 ww. ustawy).

Pracownikiem, o którym mowa w art.9, jest osoba fizyczna, która, zgodnie z przepisami polskiego prawa, pozostaje z pracodawcą w stosunku pracy lub jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę nakładczą albo wykonuje pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której, zgodnie z ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), stosuje się przepisy dotyczące zlecenia (…) (art.10 ww. ustawy).

Poboru składek na Fundusz dokonuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych w okresach miesięcznych, łącznie ze składkami na ubezpieczenia społeczne, a kwoty pobrane tytułem składek przekazuje na rachunek bankowy Funduszu w terminie do 15. dnia następnego miesiąca (art.30 ust.1 ww. ustawy).

Wobec ustalenia, że osoby zatrudnione przez wnioskodawcę Spółkę (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym z tytułu umów o świadczenie usług, płatnik składek jest zobowiązany do naliczenia i opłacenia składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Organ rentowy w zaskarżonej decyzji ustalił miesięczną podstawę wymiaru składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, której wysokość nie była kwestionowana.

Wobec powyższego Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§1 k.p.c. oddalił odwołania.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art.98 k.p.c.

Płatnik składek jako przegrywający sprawę jest zobowiązany do zwrotu organowi rentowemu poniesionych przez niego kosztów procesu. Koszty te stanowi wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 600 zł, które zostało ustalone na podstawie §12 ust.2 w zw. z §6 punkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jednolity Dz.U. z 2013 roku, poz.490) w zw. z §21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015 roku, poz.1804).

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawcy.

15 stycznia 2018 roku