Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 grudnia 2017 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach w IV Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Sławomir Lach

Protokolant: A. Z.

w obecności Prokuratora – Marka Dudkowskiego

po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2017 r. sprawy:

T. F., syna A. i D. z domu J.,

urodzonego (...)r. w R.,

skazanego prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w R. z dnia 26 lutego 2007 r., sygn. akt VI K 1247/06 za przestępstwo z art. 158§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. popełnione w dniu 20 maja 2006 r. na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 5 lat próby, na podstawie art. 71§1 k.k. orzeczono grzywnę w wymiarze 50 stawek dziennych po 10 zł każda, orzeczono obowiązek wykonywania pracy zarobkowej i zasądzono koszty sądowe;

postanowieniem Sądu Rejonowego w R. z dnia 4 czerwca 2010 r., sygn. II 1Ko 1518/09 zarządzono wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności;

postanowieniem Sądu Rejonowego w R. z dnia 29 lipca 2010 r., sygn. VI K 1247/06 ustalono, iż orzeczona kara grzywny nie podlega wykonaniu;

orzeczona kara pozbawienia wolności została wykonana w ramach kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w G. z dnia 7 września 2011 r., sygn. akt III K 345/11, a następnie kary łącznej 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w G. z dnia 23 listopada 2015 r., sygn. akt IV K 200/15, który został w tym zakresie uchylony i przekazany do ponownego rozpoznania wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 29 czerwca 2017 r., sygn. akt IV KK 242/17, w okresie od dnia 17 kwietnia 2015 r. godz. 18.20 r. do dnia 29 czerwca 2017 r. godz. 18.20;

II.  Sądu Rejonowego w R. z dnia 20 listopada 2008 r., sygn. akt II K 418/07, który został zmieniony wyrokiem Sądu Okręgowego w G. z dnia 21 lipca 2009 r., sygn. akt VI Ka 304/09 za:

a)  ciąg przestępstw z art. 262§2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i art. 64§1 k.k. oraz z art. 13§1 k.k. w zw. z art. 262§2 k.k. i art. 262§2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i art. 64§1 k.k. popełnionych w dniu 30 marca 2007 r. i w nocy z dnia 8/9 sierpnia 2006 r. na jedną karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 9 sierpnia 2006 r. do dnia 11 sierpnia 2006 r., w dniu 16 kwietnia 2007 r. oraz od dnia 12 marca 2008 r. do dnia 6 maja 2008 r., orzeczono przepadek przedmiotów i zwolniono z kosztów sądowych;

orzeczona kara została wykonana w całości w ramach kary łącznej 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w G. z dnia 7 września 2011 r., sygn. akt III K 345/11, a następnie kary łącznej 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w G. z dnia 23 listopada 2015 r., sygn. akt IV K 200/15, w okresach od dnia 21 maja 2009 r. do dnia 26 maja 2014 r. i od dnia 20 października 2014 r. do dnia 16 lutego 2015 r.;

b)  przestępstwo z art. 262§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. popełnione w nocy z dnia 8/9 sierpnia 2006 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności, jednakże wyrok w tym zakresie został na mocy wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 21 lipca 2009 r., sygn. akt VI Ka 304/09, uchylony do ponownego rozpoznania, przy czym wyrokiem Sądu Rejonowego w R. z dnia 1 lutego 2010 r. sygn. akt II K 369/09 na zasadzie art. 5 ust. 1 pkt 4 k.p.w. w zw. z art. 45§1 k.k. umorzono postępowanie w tym zakresie;

III.  Sądu Rejonowego w R. z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie o sygn. akt II K 280/09 za:

a)  przestępstwo z art. 158§1 k.k. w zw. art. 64§1 k.k. popełnione w dniu 29 grudnia 2006 r. na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności (czyn I przypisany w pkt 1. sentencji wyroku),

b)  przestępstwo z art. 158§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. popełnione w dniu 11 marca 2008 r. na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności (czyn II przypisany w pkt 2. sentencji wyroku),

orzeczono karę łączną 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz zwolniono z kosztów sądowych;

orzeczona w podpunkcie a. kara została wykonana w ramach kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w G. z dnia 7 września 2011 r., sygn. akt III K 345/11, a następnie kary łącznej 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w G. z dnia 23 listopada 2015 r., sygn. akt IV K 200/15, który został w tym zakresie uchylony i przekazany do ponownego rozpoznania wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 29 czerwca 2017 r., sygn. akt IV KK 242/17, w okresie od dnia 17 kwietnia 2015 r. godz. 18.20 r. do dnia 29 czerwca 2017 r. godz. 18.20;

orzeczona w podpunkcie b. kara została wykonana w całości w ramach kary łącznej 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w G. z dnia 7 września 2011 roku, sygn. akt III K 345/11, a następnie kary łącznej 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w G. z dnia 23 listopada 2015 r., sygn. akt IV K 200/15, w okresach od dnia 9 sierpnia 2006 r. do dnia 11 sierpnia 2006 r., w dniu 16 kwietnia 2007 r., od dnia 12 marca 2008 r. do dnia 6 maja 2008 r., od dnia 21 maja 2009 r. do dnia 26 maja 2014 r. oraz od dnia 20 października 2014 do dnia 16 lutego 2015 r.;

o r z e k a

1.  na mocy art. 85 k.k. i art. 86§1 k.k. zw. z art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 20 marca 2015 r. poz. 396) łączy kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w punktach I (sygn. akt VI K 1247/06) i IIIa (sygn. akt II K 280/09) części wstępnej wyroku

i wymierza skazanemu T. F. karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu T. F. okres wykonywania orzeczonych kar jednostkowych w ramach kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w G. z dnia 7 września 2011 r., sygn. akt III K 345/11, a następnie w ramach kary łącznej 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w G. z dnia 23 listopada 2015 r., sygn. akt IV K 200/15, który został w tym zakresie uchylony i przekazany do ponownego rozpoznania wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 29 czerwca 2017 r., sygn. akt IV KK 242/17, od dnia 17 kwietnia 2015 r. godz. 18.20 r. do dnia 16 kwietnia 2017 r. godz. 18.20, uznając orzeczoną karę łączną pozbawienia wolności za wykonaną w całości;

3.  na podstawie art. 576§1 k.p.k. pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w połączonych wyrokach, pozostawia do odrębnego wykonania;

4.  na podstawie art. 572 k.p.k. w zw. z art. 17§1 pkt 7 k.p.k. umarza postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami opisanymi w punktach II (sygn. akt II K 418/07) i IIIb (sygn. akt II K 280/09) części wstępnej wyroku;

5.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze zasądza od Skarbu Państwa na rzecz kancelarii adwokackiej adw. K. I. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) plus 23% VAT, łącznie kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu;

6.  na podstawie art. 624§1 k.p.k. zwalnia skazanego T. F. od ponoszenia kosztów sądowych, którymi obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt IV K 127/17

UZASADNIENIE

Skazany T. F. wnioskiem z dnia 29 czerwca 2015 r. wniósł o objęcie wszystkich skazań wyrokiem łącznym. Sąd Okręgowy w G. w dniu 23 listopada 2015 r. sygn. akt IV K 200/15 wydał wyrok łączny wobec skazanego T. F., który następnie został uchylony w zakresie pkt 1. przez Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 29 czerwca 2017 r. sygn. akt IV KK 242/17 i sprawa została przekazana do ponownego rozpoznania tut. Sądowi.

Sąd ustalił, iż T. F. skazany został prawomocnymi wyrokami (w zakresie uchylonym przez Sąd Najwyższy):

IV.  Sądu Rejonowego w R. z dnia 26 lutego 2007 r., sygn. akt VI K 1247/06 za przestępstwo z art. 158§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. popełnione w dniu 20 maja 2006 r. na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 5 lat próby, na podstawie art. 71§1 k.k. orzeczono grzywnę w wymiarze 50 stawek dziennych po 10 zł każda, orzeczono obowiązek wykonywania pracy zarobkowej i zasądzono koszty sądowe;

postanowieniem Sądu Rejonowego w R. z dnia 4 czerwca 2010 r., sygn. II 1Ko 1518/09 zarządzono wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności;

postanowieniem Sądu Rejonowego w R. z dnia 29 lipca 2010 r., sygn. VI K 1247/06 ustalono, iż orzeczona kara grzywny nie podlega wykonaniu;

orzeczona kara pozbawienia wolności została wykonana w ramach kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w G. z dnia 7 września 2011 r., sygn. akt III K 345/11, a następnie kary łącznej 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w G. z dnia 23 listopada 2015 r., sygn. akt IV K 200/15, który został w tym zakresie uchylony i przekazany do ponownego rozpoznania wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 29 czerwca 2017 r., sygn. akt IV KK 242/17, w okresie od dnia 17 kwietnia 2015 r. godz. 18.20 r. do dnia 29 czerwca 2017 r. godz. 18.20;

V.  Sądu Rejonowego w R. z dnia 20 listopada 2008 r., sygn. akt II K 418/07, który został zmieniony wyrokiem Sądu Okręgowego w G. z dnia 21 lipca 2009 r., sygn. akt VI Ka 304/09 za:

c)  ciąg przestępstw z art. 262§2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i art. 64§1 k.k. oraz z art. 13§1 k.k. w zw. z art. 262§2 k.k. i art. 262§2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i art. 64§1 k.k. popełnionych w dniu 30 marca 2007 r. i w nocy z dnia 8/9 sierpnia 2006 r. na jedną karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 9 sierpnia 2006 r. do dnia 11 sierpnia 2006 r., w dniu 16 kwietnia 2007 r. oraz od dnia 12 marca 2008 r. do dnia 6 maja 2008 r., orzeczono przepadek przedmiotów i zwolniono z kosztów sądowych;

orzeczona kara została wykonana w całości w ramach kary łącznej 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w G. z dnia 7 września 2011 r., sygn. akt III K 345/11, a następnie kary łącznej 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w G. z dnia 23 listopada 2015 r., sygn. akt IV K 200/15, w okresach od dnia 21 maja 2009 r. do dnia 26 maja 2014 r. i od dnia 20 października 2014 r. do dnia 16 lutego 2015 r.;

d)  przestępstwo z art. 262§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. popełnione w nocy z dnia 8/9 sierpnia 2006 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności, jednakże wyrok w tym zakresie został na mocy wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 21 lipca 2009 r., sygn. akt VI Ka 304/09, uchylony do ponownego rozpoznania, przy czym wyrokiem Sądu Rejonowego w R. z dnia 1 lutego 2010 r. sygn. akt II K 369/09 na zasadzie art. 5 ust. 1 pkt 4 k.p.w. w zw. z art. 45§1 k.k. umorzono postępowanie w tym zakresie;

VI.  Sądu Rejonowego w R. z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie o sygn. akt II K 280/09 za:

c)  przestępstwo z art. 158§1 k.k. w zw. art. 64§1 k.k. popełnione w dniu 29 grudnia 2006 r. na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności (czyn I przypisany w pkt 1. sentencji wyroku),

d)  przestępstwo z art. 158§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. popełnione w dniu 11 marca 2008 r. na karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności (czyn II przypisany w pkt 2. sentencji wyroku),

orzeczono karę łączną 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz zwolniono z kosztów sądowych;

orzeczona w podpunkcie a. kara została wykonana w ramach kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w G. z dnia 7 września 2011 r., sygn. akt III K 345/11, a następnie kary łącznej 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w G. z dnia 23 listopada 2015 r., sygn. akt IV K 200/15, który został w tym zakresie uchylony i przekazany do ponownego rozpoznania wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 29 czerwca 2017 r., sygn. akt IV KK 242/17, w okresie od dnia 17 kwietnia 2015 r. godz. 18.20 r. do dnia 29 czerwca 2017 r. godz. 18.20;

orzeczona w podpunkcie b. kara została wykonana w całości w ramach kary łącznej 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w G. z dnia 7 września 2011 roku, sygn. akt III K 345/11, a następnie kary łącznej 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w G. z dnia 23 listopada 2015 r., sygn. akt IV K 200/15, w okresach od dnia 9 sierpnia 2006 r. do dnia 11 sierpnia 2006 r., w dniu 16 kwietnia 2007 r., od dnia 12 marca 2008 r. do dnia 6 maja 2008 r., od dnia 21 maja 2009 r. do dnia 26 maja 2014 r. oraz od dnia 20 października 2014 r. do dnia 16 lutego 2015 r.

(Dowody: odpis wyroku Sądu Rejonowego w R. z dnia 26 lutego 2007 r., sygn. akt VI K 1247/06 k.41; postanowienie Sądu Rejonowego w R. z dnia 4 czerwca 2010 r. k.42; odpis wyroku Sądu Rejonowego w R. z dnia 20 listopada 2008 r., sygn. akt II K 418/07 k.44-49; odpis wyroku Sądu Okręgowego w G. z dnia 21 lipca 2009 r., sygn. akt VI Ka 304/09 k.123-124; odpis wyroku Sądu Rejonowego w R. z dnia 26 lipca 2010 r., sygn. akt II K 280/09 k. 53; odpis wyroku łącznego Sądu Rejonowego w G. z dnia 7 września 2011 r., sygn. akt III K 345/11 k.73-74; odpis wyroku łącznego Sądu Okręgowego w G. z dnia 23 listopada 2015 r., sygn. akt IV K 200/15 k. 85-86; odpis wyroku Sądu Najwyższego z dnia 29 czerwca 2017 r., sygn. akt IV KK 242/17 k.134-137; karta karna dot. skazanego k.171-173, opinia o skazanym k.197-198; informacja o pobytach i orzeczeniach skazanego k.201-211; akta Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej o sygn. II K 369/09, II K 280/09, VI K 1247/06; akta Sądu Rejonowego w G. o sygn. III K 345/11 )

Skazany T. F. w dniu 10 lipca 2017 r. został zwolniony z Zakładu Karnego w W.. W warunkach izolacji więziennej przebywał od maja 2009 r. Zachowanie skazanego T. F. w takcie odbywania kary było umiarkowane. Był kilkadziesiąt razy nagradzany m.in. za sumienne wypełnianie obowiązków pracownika. Czterokrotnie był karany dyscyplinarnie m.in. za ucieczkę z zatrudnienia zewnętrznego. Nie stosowano wobec skazanego środków przymusu bezpośredniego, brak zachowań agresywnych. Odbył terapię dla osób uzależnionych od alkoholu w Zakładzie Karnym w G..

(Dowody: opinia o skazanym k.197-198)

Z wywiadu środowiskowego sporządzonego przez zawodowego kuratora sądowego wynika, iż po opuszczeniu zakładu karnego skazany zamieszkał wraz ze swoją siostrą i jej dziećmi. Zajmuje się dziećmi w czasie wykonywania pracy zawodowej przez siostrę. Skazany poszukuje obecnie pracy w systemie zmianowym. Sąsiedzi pozytywnie wypowiadają się na temat skazanego, nie jest widywany pod wpływem alkoholu, nie urządza awantur. Również dzielnicowy nie ma żadnych zastrzeżeń do zachowania skazanego T. F..

(Dowody: wywiad środowiskowy dot. skazanego k.179-180)

Sąd zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 20 marca 2015 r. poz. 396) przepisów znowelizowanego art. 85§1 k.k. nie stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, chyba, że zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy. Jako, że ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. weszła w życie z dniem 1 lipca 2015 r., a wobec skazanego T. F. ostatni z wyroków – Sądu Rejonowego w R. z dnia 26 lipca 2010 r., sygn. akt II K 280/09 uprawomocnił się przed dniem 1 lipca 2015 r. (brak kolejnych nowych skazań), a zatem zastosowanie znajdzie treść przepisów art. 85 k.k.. i art. 86§1 i 2 k.k. sprzed nowelizacji.

Zgodnie z normą przepisu art. 85 k.k. dla orzeczenia kary łącznej niezbędne jest kumulatywne spełnienie wszystkich przesłanek w nim wymienionych. Orzeczenie kary łącznej możliwe jest, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Zawarty w art. 85 k.k. zwrot: „zanim zapadł pierwszy wyrok” odnosi się do pierwszego chronologicznie wyroku, który zapadł przed popełnieniem przez sprawcę kolejnego (kolejnych) przestępstwa (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 25 lutego 2005 r., sygn. I KZP 36/04, OSNKW 2005/2/13). Oceny zbiegu realnego dokonywać należy z perspektywy postępowania sprawcy - czy kolejnych przestępstw dopuszcza się po wydaniu wobec niego wyroku (kolejnych wyroków), czy przed nim (nimi). Tylko te ostatnie tworzą zbieg realny, pozwalający na orzeczenie kary łącznej.

Konfiguracja dat wydania wyroków i dat popełnienia przestępstw nimi przypisanych sprawia, że zachodzą warunki do wydania wyroku łącznego określone w przepisie art. 85 kk. Zachodzi bowiem zbieg realny podlegających połączeniu skazań za przestępstwa popełnione zanim zapadł co do nich pierwszy z wyroków.

Sąd ustalił, że w przypadku skazanego T. F. zachodzi jeden zbieg realny przestępstw określony w art. 85 k.k. między czynami opisanymi w punkcie I (sygn. akt VI K 1247/06) i w punkcie IIIa (sygn. akt II K 280/09) części wstępnej wyroku. Skazany przestępstwo z art. 158§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. popełnił w dniu 20 maja 2006 r. (sygn. akt VI K 1247/06), natomiast w dniu 29 grudnia 2006 r. popełnił przestępstwo z art. 158§1 k.k. w zw. art. 64§1 k.k. (sygn. akt II K 280/09). Pierwszym chronologicznie wyrokiem, który zapadł przed popełnieniem przez skazanego kolejnego (kolejnych) przestępstw był wyrok Sądy Rejonowego w R. z dnia 26 lutego 2007 r., sygn. akt VI K 1247/06.

Za czyn z wyroku opisanego w punkcie I skazanemu wymierzono karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności, natomiast za czyn opisany w punkcie IIIa również karę 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności. Zgodnie z art. 86 k.k. sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonej za poszczególne przestępstwa do ich sumy. Zatem w realiach niniejszej sprawy Sąd był uprawniony do wymierzenia kary pozbawienia wolności od 1 roku i 3 miesięcy (najwyższa jednostkowa kara) do 2 lat i 6 miesięcy (suma kar z wyroków podlegających łączeniu).

Pomiędzy zbiegającymi się przestępstwami nie zachodzi na tyle ścisły związek podmiotowo-przedmiotowy, który uzasadniałby zastosowanie zasady absorpcji. Zostały one popełnione w odstępie kilku miesięcy od siebie. Brak zatem ścisłego związku czasowego pomiędzy poszczególnymi czynami pozostającymi w zbiegu realnym. Oba czyny były przestępstwami przeciwko życiu i zdrowiu.

W orzecznictwie przyjmuje się, że zasada absorpcji winna mieć zastosowanie, gdy wszystkie czyny wykazują bardzo bliską więź podmiotową i przedmiotową, albo orzeczone za niektóre czyny kary są tak minimalne, że w żadnym stopniu nie mogłyby rzutować na karę łączną (por. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 7 maja 2014 r. sygn. II AKa 92/14). W niniejszej sprawie warunki te niewątpliwie nie zostały spełnione. Nie można także uznać, jakoby wśród popełnionych przestępstw jedno z nich zdecydowanie dominowało nad pozostałymi i było w stosunku do nich nieporównywalnie bardziej poważne. W orzecznictwie podnosi się, że odstąpienie od zasady absorpcji jest uzasadnione już samym faktem dopuszczenia się czynów na szkodę różnych pokrzywdzonych (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 24 kwietnia 2014 r., sygn. II AKa 44/14).

Wprawdzie instytucja kary łącznej opiera się na założeniu, że sprawca, który nie został jeszcze ostrzeżony o ujemnej ocenie swego zachowania może zostać łagodniej potraktowany, jednakże nie jest pomyślana jako premia dla przestępcy popełniającego większą liczbę przestępstw. W niniejszej sprawie spostrzeżenie to jest szczególnie aktualne, jako że skazany był już karany przed orzeczeniem kar objętych niniejszym wyrokiem łącznym. Nadto wobec skazanego został już wcześniej wydany wyrok łączny.

Z treści wywiadu środowiskowego sporządzonego przez zawodowego kuratora sądowego oraz opinii nadesłanej z Zakładu Karnego w W. wynika, iż obecnie zachowanie skazanego T. F. nie budzi zastrzeżeń. W czasie pobytu w zakładzie karnym aktywnie uczestniczył w zajęciach kulturalno-oświatowych oraz sportowych. Po opuszczeniu zakładu karnego pomaga swojej siostrze w opiece nad jej dziećmi oraz podejmuje starania, aby powrócić na rynek pracy.

W tym stanie rzeczy, biorąc pod uwagę wskazane wyżej względy, Sąd uznał, że zasadnym będzie zastosowanie wobec skazanego T. F. zasady asperacji i wymierzenie kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności.

Sąd miał przy tym na uwadze ślad poprzedniej kary łącznej obejmujące oba skazania, która została także orzeczona w wymiarze 2 lat pozbawienia wolności na mocy wyroku łącznego Sądu Rejonowego w G. z dnia 7 września 2011 r., sygn. akt III K 345/11. Nadto wyrok łączny Sądu Okręgowego w G. z dnia 23 listopada 2015 r., sygn. akt IV K 200/15 został zaskarżony jedynie na korzyść skazanego, wskutek czego został w zaskarżonym zakresie uchylony i przekazany do ponownego rozpoznania przez Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 29 czerwca 2017 r., sygn. akt IV KK 242/17. Każdorazowo Sądy orzekające karę łączną wobec skazanego, jej wymiar określały na zasadzie absorpcji.

Na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono skazanemu T. F. okres wykonywania orzeczonych kar jednostkowych w ramach kary łącznej 2 lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w G. z dnia 7 września 2011 r., sygn. akt III K 345/11, a następnie w ramach kary łącznej 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w G. z dnia 23 listopada 2015 r., sygn. akt IV K 200/15, który został w tym zakresie uchylony i przekazany do ponownego rozpoznania wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 29 czerwca 2017 r., sygn. akt IV KK 242/17, od dnia 17 kwietnia 2015 r. godz. 18.20 r. do dnia 16 kwietnia 2017 r. godz. 18.20 (łącznie 730 dni), uznając orzeczoną karę łączną 2 lat pozbawienia wolności za wykonaną w całości.

Na podstawie art. 576§1 k.p.k. pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w połączonych wyrokach, pozostawiono do odrębnego wykonania.

Czyny opisane w wyrokach z punktu IIa (sygn. akt II K 418/07) i punktu IIIb (sygn. akt II K 280/09) części wstępnej wyroku nie podlegają łączeniu w niniejszym postępowaniu, bowiem kary te zostały już objęte wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w G. z dnia 7 września 2011 roku, sygn. akt III K 345/11, a następnie wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w G. z dnia 23 listopada 2015 r., sygn. akt IV K 200/15, stąd zachodzi powaga rzeczy osądzonej. Z kolei co do czynu opisanego w punkcie IIb (sygn. akt II K 418/07) dot. przestępstwa z art. 262§1 k.k. w zw. z art. 64§1 k.k. popełnionego w nocy z dnia 8/9 sierpnia 2006 r. postępowanie karne zostało umorzone na zasadzie art. 5 ust. 1 pkt 4 k.p.w. w zw. z art. 45§1 k.k. wyrokiem Sądu Rejonowego w R. z dnia 1 lutego 2010 r. sygn. akt II K 369/09.

Mając powyższe na uwadze na mocy art. 572 k.p.k. w zw. z art. 17§1 pkt 7 k.p.k. umorzono postępowanie w przedmiocie objęcia wyrokiem łącznym kar pozbawienia wolności orzeczonych wyrokami opisanymi w punktach II (sygn. akt II K 418/07) i IIIb (sygn. akt II K 280/09) części wstępnej wyroku.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz kancelarii adwokackiej adw. K. I. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) plus 23% VAT, łącznie kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu.

Ponadto zgodnie z art. 624§1 k.p.k. zwolniono skazanego T. F. od ponoszenia kosztów sądowych, którymi obciąża Skarb Państwa.