Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem, który wpłynął do tut. Sądu w dniu 16 sierpnia 2017 r., a został nadany w placówce pocztowej w dniu 14 sierpnia 2017 r., powód K. G., po ostatecznym sprecyzowaniu żądania, domagał się od pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P. odszkodowania w kwocie 10.479,63 zł za niezgodne z prawem wypowiedzenie warunków umowy o pracę. Nadto wniósł o zasądzenie od pozwanej, na swoją rzecz, kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na pozew pozwana (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P. wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda, na swoją rzecz, kosztów procesu według norm przepisanych.

W piśmie procesowym z dnia 5 marca 2018 r., złożonym na rozprawie w dniu 7 marca 2018 r., pozwana spółka wskazała, że przedmiotowe powództwo winno zastać oddalone z uwagi na uchybienie przez powoda terminowi do złożenia odwołania do sądu pracy od złożonego mu pisemnego oświadczenia wypowiadającego warunki pracy i płacy.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

K. G. oraz (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w P. łączy umowa o pracę, w oparciu o którą K. G. był zatrudniony na stanowisku konserwatora, a obecnie na stanowisku pomocnika konserwatora.

Bezsporne;

W dniu 20 lipca 2017 r. na prośbę M. K. – prezesa zarządu spółki, J. K. – recepcjonistka, wezwała do recepcji hotelu prowadzonego przez spółkę (...).

Po przybyciu K. G. M. K. poinformowała go, że zamierza mu wypowiedzieć warunki umowy o pracę oraz wskazywała na przyczyny takiego stanu rzeczy. Przekazała mu również jedno z dwóch przygotowanych oświadczeń wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy i płacy. K. G. odmówił przyjęcia oświadczenia i oddalił się z recepcji. Rozmowa M. K. z K. G. trwała co najmniej 15 minut. Świadkiem rozmowy była J. K..

Po odmowie przyjęcia wypowiedzenia zmieniającego przez K. G., M. K. sporządziła na jednym egzemplarzu oświadczenia adnotację „odmówił, nie przyjął”, pod którą podpisała się zarówno ona sama jak i J. K..

Dowód: przesłuchanie M. K. w charakterze strony – k. 103, zeznania świadka J. K. – k. 100 – 101, 104, częściowo przesłuchanie K. G. w charakterze strony – k. 102 – 103, oświadczenie o wypowiedzeniu warunków umowy o pracę – k. 44 cz. B akt osobowych;

W oświadczeniu z dnia 20 lipca 2017 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P. wypowiedziała K. G. umowę o pracę z zawartą w dniu 1 kwietnia 2014 r. w części dotyczącej stanowiska pracy, wymiaru czasu pracy i wynagrodzenia z zachowaniem okresu wypowiedzenia, który upływał w dniu 31 października 2017 r. Po okresie wypowiedzenia zaproponowano K. G. pracę w charakterze pomocnika konserwatora, w wymiarze połowy etatu, z wynagrodzeniem zasadniczym w wysokości 1.100 zł brutto miesięcznie. Jako przyczynę wypowiedzenia wskazano zmniejszenie zakresu obowiązków pracownika.

W oświadczeniu znalazło się pouczenie o prawie do odwołania się od wypowiedzenia warunków umowy o pracę do sądu pracy w terminie 21 dni od doręczenia oświadczenia.

Dowód: oświadczenie o wypowiedzeniu warunków umowy o pracę – k. 44 cz. B akt osobowych;

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo okazało się niezasadne z uwagi na trafnie podniesiony zarzut złożenia odwołania po upływie przewidzianego w ustawie terminu.

W myśl art. 264 k.p. odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę wnosi się do sądu pracy w ciągu 21 dni od dnia doręczenia pisma wypowiadającego umowę o pracę. Jak stanowi natomiast art. 265 § 1 k.p. jeżeli pracownik nie dokonał – bez swojej winy – w terminie czynności, o której mowa w art. 264 k.p., sąd pracy na jego wniosek postanowi przywrócenie uchybionego terminu. Przepisy te znajdują również zastosowanie do wypowiedzeń zmieniających (art. 42 §1 k.p.).

Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 października 2015 r. (I PK 284/14, Legalis nr 1350320) – i czym Sąd orzekający w pełni się zgadza - wypowiedzenie pracownikowi warunków umowy o prace jest dokonane w momencie, w którym doszło ono do niego w sposób pozwalający zapoznać się z treścią oświadczenia pracodawcy, choćby pracownik odmówił zapoznania się z nim (art. 61 k.c. z zw. z art. 300 k.p.) Od tej chwili biegnie termin określony w art. 264 § 1 k.p. (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 października 2015 r.,

W ocenie Sądu materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie daje podstawy do przyjęcia, iż powód w dniu 20 lipca 2017 r. zapoznał się z oświadczeniem pracodawcy o wypowiedzeniu mu warunków umowy o pracę, a co najmniej miał możliwość takiego zapoznania. Okoliczność ta wprost wynika z zeznań prezesa zarządu pozwanej spółki oraz korespondujących z nimi zeznań świadka J. K., jak i z treści zacytowanej powyżej adnotacji poczynionej na oświadczeniu o wypowiedzeniu zmieniającym. Co więcej, fakt wypowiedzenia powodowi umowy o pracę wynika z samego odwołania (pozwu) złożonego w niniejszej sprawie, w którym powód wskazał, iż w dniu 20 lipca pozwana spółka wypowiedziała mu warunki umowy o pracę. W świetle powyższego, zeznania powoda w tym zakresie, w jakim kwestionuje on przekazanie mu w dniu 20 lipca 2017 r. oświadczenia wypowiadającego umowę o pracę, jawią się jedynie jako przyjęta przez niego strategia procesowa. Twierdzenia powoda, iż podczas rozmowy podpisywał listy płac, które częściowo zasłaniały wypowiedzenie, a nadto, iż prezes spółki niejako „ukradkiem” próbowała mu podłożyć do podpisu oświadczenie o wypowiedzeniu warunków pracy, a cała rozmowa trwała około 15 sekund, nie znajdują żadnego potwierdzenia w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Nie sposób przy tym przyjąć, co podnosił pełnomocnik powoda w mowie końcowej, by sam fakt pozostawania świadka J. K. w stosunku pracy z pozwaną spółką oraz wspólny z prezesem zarządu spółki przyjazd na rozprawę do S., stanowił wystarczającą podstawę do odmowy temu świadkowi wiarygodności. Świadek była bowiem pouczona o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, zeznania złożyła pod przysięgą, a Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności, w szczególności wobec treści samego odwołania, by świadkowi temu odmówić wiary.

Złożenie oświadczenia o wypowiedzeniu warunków pracy i płacy w dniu 20 lipca 2017 r. skutkowało rozpoczęciem biegu terminu do złożenia odwołania, który upłynął z dniem 10 sierpnia 2017 r. Odwołanie zostało natomiast złożone w dniu 14 sierpnia 2017 r. W niniejszej sprawie nie zachodzą także przesłanki do przywrócenia powodowi terminu do złożenia odwołania, albowiem nie sposób twierdzić, by odmawiając przyjęcia oświadczenia, bez swojej winy nie odwołał się w terminie do sądu (ww. art. 265 § 1 k.p.).

Niezachowanie przez pracownika terminu do zaskarżenia wypowiedzenia umowy o pracę wyłącza potrzebę rozważania zasadności i legalności przyczyn tego wypowiedzenia (tak: m.in. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 23 listopada 2001 r., I PKN 693/00, z dnia 23 czerwca 2005 r., II PK 287/04, z dnia 14 listopada 2012 r., II PK 91/12) – stąd też, z uwagi na wniesienie odwołania po terminie – powództwo podlegało oddaleniu.

W myśl art. 98 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W niniejszej sprawie strona pozwana reprezentowana była przez profesjonalnego pełnomocnika – radcę prawnego, którego minimalne wynagrodzenie, w związku z przedmiotem sprawy – wynosiło 180 zł (§ 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych– Dz. U. z 2018 r., poz. 265) i taką też kwotę zasądzono od powoda, na rzecz pozwanej, w punkcie II wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.(...)

2.(...)

3.(...)

(...)