Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 21 marca 2018r.

Sąd Rejonowy w Nowym Sączu, I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Grażyna Poręba

Protokolant: prot. sąd. P. P.

po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2018r. w Nowym Sączu

na rozprawie

sprawy z wniosku (...) S. A. Oddział w K.

przy uczestnictwie M. R.

o zasiedzenie służebności

postanawia

I.  oddalić wniosek,

II.  zasądzić od wnioskodawcy (...) S.A. Oddział w K. na rzecz uczestnika M. R. kwotę 257 zł (dwieście pięćdziesiąt siedem) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

III.  wydatkami obciążyć w całości wnioskodawcę,

IV.  nakazać ściągnąć od wnioskodawcy (...) S.A. Oddział w K. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Nowym Sączu kwotę 2.041,15 zł (dwa tysiące czterdzieści jeden 15/100) tytułem wydatków wyłożonych tymczasowo ze środków Skarbu Państwa.

Z:/

I.  (...)

II.  (...)

III.  (...)

(...)

Sygn.akt I Ns 1096/15

UZASADNIENIE

postanowienia z dnia 21 marca 2018 r.

We wniosku z dnia 21 września 2015 roku wnioskodawca (...) S.A. w K. działający przez pełnomocnika domagał się stwierdzenia nabycia przez jego poprzednika prawnego - (...) S.A. z siedzibą w K. - przez zasiedzenie służebności gruntowej polegającej na korzystaniu z części działki uczestnika o nr 204/2 objętej KW nr (...), poprzez umieszczenie na niej urządzeń energetycznych stanowiących własność wnioskodawcy, a to:

fragmentu napowietrznej linii niskiego napięcia wraz z urządzeniami stanowiącymi oparcie tej linii, zasilającej stację trafo (...), powstałej w latach 60-tych ub. wieku oznaczonej na mapie punktem 1A - z dniem 28 listopada 2010 roku i fragmentu napowietrznej linii niskiego napięcia wraz z urządzeniami stanowiącymi oparcie tej linii, powstałej w latach 60-tych ub. wieku oznaczonej na mapie punktem 1AB - z dniem 30 grudnia 2010 roku oraz na użytkowaniu tych urządzeń i korzystaniu z gruntu uczestnika w niezbędnym zakresie w celu wejścia na nieruchomość obciążoną, dokonania napraw, konserwacji i innych czynności niezbędnych do utrzymania linii energetycznej we właściwym stanie zgodnie z jej przeznaczeniem.

W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik wnioskodawcy podniósł, iż poprzednik prawny (...) S.A. w latach 60-tych ub. wieku umieścił na działce uczestnika dwa fragmenty linii napowietrznej niskiego napięcia wraz z urządzeniami stanowiącymi oparcie dla tych linii, które w latach 80-tych wyremontowano. Wnioskodawca bieg terminu zasiedzenia liczy od daty remontu linii, potwierdzonego dokumentami. Od chwili umieszczenia przedmiotowych urządzeń do chwili obecnej wnioskodawca, a wcześniej jego poprzednik prawny, nieprzerwanie korzystają z nieruchomości obciążonej w zakresie odpowiadającym służebności przesyłu użytkując opisane urządzenia, wchodząc na grunt uczestnika w celu dokonania ich napraw i konserwacji, a samoistne posiadanie nie było przez nikogo kwestionowane. Wnioskodawca podniósł, iż nabył służebność z upływem 30-letniego okresu zasiedzenia.

W odpowiedzi na wniosek uczestnik M. R. działając przez pełnomocnika wniósł o oddalenie wniosku i zasądzenie na jego rzecz od wnioskodawcy kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego (k.61-67).

W uzasadnieniu podał, iż wnioskodawca nie mógł nabyć służebności z uwagi na brak upływu czasu wymaganego do zasiedzenia, przy przyjęciu złej wiary wnioskodawcy, ponadto zakwestionował możliwość nabycia służebności gruntowej odpowiadającej służebności przesyłu przed dniem 3 sierpnia 2008 roku, powołując się na niejednolitość orzecznictwa w tym zakresie. Uczestnik przyznał, iż na jego

działce znajdują się opisane we wniosku urządzenia, jednocześnie zaprzeczył, aby poprzedni właściciele wyrażali zgodę na budowę tych urządzeń, a zatem są one posadowione bez tytułu prawnego do nieruchomości. Próby zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu nie powiodły się – obecnie toczy się postępowanie sygn. akt I Ns 455/15 o ustanowienie służebności za wynagrodzeniem.

Ponadto zarzucił, iż wnioskodawca nie wykazał przejścia posiadania od podmiotów, które miałyby wykonywać służebność w datach wskazanych we wniosku, ani nie wykazał samego posiadania służebności.

W toku postepowania strony podtrzymały swoje stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Na podstawie ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej, Zakład (...) w K. przejęty został przez Skarb Państwa wraz z należącym do niego mieniem i wszelkimi prawami. Zarządzeniem z dnia 19 sierpnia 1948 r., Minister Przemysłu i Handlu utworzył przedsiębiorstwo państwowe - Zjednoczenie (...) z siedzibą w K., w miejsce którego - po zmianach organizacyjnych - z dniem 1 lipca 1952 r. powstał Zarząd Energetyczny O. Południowego z siedzibą w K.. Z dniem 1 stycznia 1959 r. powołano Zakłady (...), kolejno zaś z dniem 1 stycznia 1976 r., w ich miejsce, jeden podmiot obejmujący zakresem działania teren województwa (...) i (...) o nazwie Zakład (...) z siedzibą w K.. W 1989 r. utworzone zostało przedsiębiorstwo państwowe Zakład (...), wyodrębnione z przedsiębiorstwa (...) utworzonego w 1985 r. i w 1993 r. przekształcone w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa pod nazwą Zakład (...) w K.. Od 2009 roku spółka nosiła nazwę (...) S.A., a obecnie funkcjonuje pod nazwą (...) S.A. z siedzibą w K..

Dowód: Dokument na okoliczność potwierdzenia następstwa prawnego przedsiębiorstwa państwowego pn. Zakład (...) w K. – k. 91-92, odpis KRS – k. 7-18, kopia zarządzenia Ministra Energetyki z dn. 1.07.1952 r. – k. 24-25, kopia zarządzenia Ministra Górnictwa i Energetyki z dnia 25.11.1958 r. – k. 26, kopia zarządzenia Dyrektora Zakładów (...) w K. w sprawie powołania Zakładu (...) – k. 27, kopia zarządzenia Ministra Przemysłu z dnia 16.01.1989 r. – k. 28-29, uchwała Zarządu nr (...) z dnia 1.09.2011 r. k. 93/.

Poprzednik prawny wnioskodawcy Zakład (...) w K. na mocy Decyzji Wojewody (...) z dnia 11 sierpnia 1997 roku nabył z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 roku użytkowanie wieczyste gruntu Skarbu Państwa stanowiącego działki o nr (...) w R., objęte KW nr (...), jak też własność znajdujących się na tym gruncie urządzeń – m.in. zapory betonowej, budynku produkcyjnego z urządzeniami pomocniczymi, rozdzielnią, nastawnią i stanowiskiem transformatorów blokowych, budynków magazynowych, administracyjnych, rozdzielni 110 kV, 30 kV i 15 kV, tj. obiektów, z których zasilane są bezpośrednio urządzenia energetyczne znajdujące się na działce uczestnika.

Dowód: /kserokopia Decyzji Wojewody (...) z dnia 11.08.1997 r. k. 55-60/.

Księga wieczysta nr (...) obejmuje nieruchomość położoną w R., stanowiącą działkę ewidencyjną o nr (...) o pow. 0,08 ha. W w/w księdze jako właściciel figuruje M. R., syn M. i K., zaś podstawą wpisu jest umowa sprzedaży z dnia (...) Rep. A nr (...).

Dowód: / odpis z (...) k. 53,wypis aktu notarialnego Rep. A nr (...) k. 70-74, wypis z rejestru gruntów k. 54/.

Na terenie działki nr (...) znajdują się urządzenia infrastruktury energetycznej w postaci dwóch fragmentów napowietrznej linii energetycznej niskiego napięcia oraz podpierającego je słupa A-owego. Jeden fragment linii biegnie w odległości ok. 2 metrów od granicy działki wzdłuż drogi gminnej (działki nr (...)), a drugi fragment skręca pod skosem od słupa A-owego w kierunku sąsiedniej działki (...), gdzie znajduje się szkoła. Pierwszy fragment linii napowietrznej został wybudowany najprawdopodobniej w latach 60 – tych ub. wieku, jednak brak jest dokumentów związanych z jego posadowieniem. W drugiej połowie 1980 roku w związku z reelektryfikacją wsi R. przeprowadzono remont tej linii – w dniu 28 listopada 1980 roku został sporządzony Protokół odbioru technicznego ostatecznego odcinka linii napowietrznych 30 kV i stacji transformatorowej STSa 30/250 z transformatorem 63 kVA, 30/04 kV przeznaczonej do zasilania odbiorców miejscowości R. w ramach modernizacji. Wówczas linia biegła bardziej przez środek działki uczestnika, tylko w pewnym fragmencie wzdłuż drogi i nie rozgałęziała się. W 2003 roku w związku z budową nowego budynku szkoły i boiska sportowego na działce (...) i kolizją przebiegu dotychczasowej sieci z usytuowaniem nowego budynku szkoły, linia niskiego napięcia została przebudowana - wybudowano wówczas odgałęzienie prowadzące od słupa A-owego znajdującego się na działce uczestnika do budynku nad szkołą (w miejsce uprzedniej linii przebiegającej nad budynkiem szkoły). Jednocześnie fragment linii biegnący po działce uczestnika został przeniesiony bliżej granicy działki z drogą (działką nr (...)). Przewody zostały wymienione na izolowane, a słup pozostał w tym samym miejscu. Po 2003 roku nie były przeprowadzane żadne modernizacje linii – przebieg linii jest taki sam.

Dowód: /kopia Protokołu z odbioru technicznego z dnia 28.11.1980 r. k. 42-43 (oryginał k. 91 akt I Ns 455/15), opinia techniczna biegłego J. W. z dnia 5.10.2016 r. k. 118, opinia uzupełniająca z dnia 26.10.2016 r. k. 125-126, odpowiedź na zarzuty k. 150, opinia ustna biegłego – nagranie z dnia 19.05.2017 r. 00:02:15-00:32:39, opinia techniczna biegłego J. W. z dnia 15.09.2017 r. k. 202-203 i 236, zeznania świadka W. G. - nagranie z dnia 15.04.2016 r. 00:07:32-00:32:53, zeznania świadka R. J. – nagranie z dnia 13.07 2016 r. 00:01:40-00:30:24, zeznania uczestnika M. R. – nagranie z dnia 15.04.2016 r. 00:41:52-00:48:01/.

Pracownicy wnioskodawcy dokonywali i dokonują na działce uczestnika rutynowych kontroli linii niskiego napięcia – w okresach 5-letnich - bez potrzeby wchodzenia na działkę. Ponadto dokonują niezbędnych prac związanych z usuwaniem awarii.

Dowód: /zeznania świadka W. G. - nagranie z dnia 15.04.2016 r. 00:07:32-00:32:53, zeznania świadka R. J. – nagranie z dnia 13.07. 2016 r. 00:01:40-00:30:24, zeznania uczestnika M. R. – nagranie z dnia 15.04.2016 r. 00:41:52-00:48:01 /.

Pas gruntu niezbędny do korzystania przez wnioskodawcę w zakresie niezbędnym do wykonywania służebności, w tym dokonywania konserwacji, remontów, modernizacji urządzeń ma powierzchnię 0,0063 ha.

Dowód: /opinia techniczna biegłego J. W. z dnia 5.10.2016 r. k. 118 i opinia uzupełniająca z dnia 26.10.2016 r. k. 125-126/.

Z wniosku M. R. przed tut. Sądem zostało wszczęte postępowanie o ustanowienie służebności przesyłu za wynagrodzeniem – obecnie na mocy postanowienia z dnia 23 listopada 2015 roku pozostaje ono zawieszone.

Dowód: /dokumenty w aktach sprawy I Ns 455/15/.

Sąd ustalił stan faktyczny w sprawie na podstawie zgromadzonych dokumentów oraz przeprowadzonych dowodów osobowych.

Dowody z dokumentów Sąd uznał za wiarygodne z uwagi na okoliczność, że stanowiąc dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone (art. 244 k.p.c.) oraz tego, że osoby, które je podpisały złożyły zawarte w nich oświadczenia (art. 245 k.p.c.), korzystają z domniemania autentyczności i prawdziwości. Treść lub forma tych dokumentów nie były kwestionowane przez strony. Zastrzeżenia natomiast musi budzić kopia mapy k. 40-41 przedłożona przez wnioskodawcę, bowiem nie wiadomo na podstawie jakiego źródłowego dokumentu została sporządzona powyższa kopia, kiedy została wykonana. Wątpliwości te powstają dodatkowo po porównaniu dokumentu z mapą przedłożoną przez uczestnika z naniesioną pieczęcią z 1994r. k. 157, na której nie uwidoczniono jednej z linii oraz z opinią biegłego, gdzie z kolei linia znajdująca się przy drodze, od punktu wyznaczonego słupem, ma nieco inny przebieg.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka W. G. – pracownika wnioskodawcy, gdyż są one szczegółowe, stanowcze i korelują z wnioskami opinii biegłego. Wynika z nich, że przebieg linii niskiego napięcia po działce uczestnika był odmienny w 1980 roku, kiedy dokonano modernizacji linii w ramach reelektryfikacji wsi R., a inny w 2003 roku – co miało związek z budową nowej szkoły i boiska szkolnego na działce sąsiedniej. Świadek podał w szczególności, że do tego czasu (2003 rok) linia biegła bardziej przez środek działki i tylko mniej więcej wzdłuż drogi, nie było także odgałęzienia, podczas gdy przy okazji budowy boiska została ona przeniesiona bliżej granicy działki (bliżej drogi) i wybudowano odgałęzienie do budynku nad szkołą. Zeznania te pozostają w korelacji z treścią opinii technicznej biegłego J. W. sporządzonej na podstawie mapy zasadniczej i zdjęć lotniczych.

Z kolei zeznania świadka R. J. w ocenie Sądu mogą stanowić podstawę ustaleń faktycznych jedynie w części spójnej z pozostałym materiałem dowodowym. Świadek zeznawał opierając swoje wnioski na treści dostępnych (nielicznych) dokumentów przedłożonych przez wnioskodawcę. Mimo faktu zatrudnienia w zakładzie od początku lat 80-tych ub. wieku nie był w stanie podać jednoznacznych informacji na temat przebiegu linii zeznając, iż przebieg ten zapewne się nie zmienił („przynajmniej nic innego nie wynika z dokumentów”), a odgałęzienie „musiało powstać” w tym samym czasie co modernizacja linii, tj. w latach 80-tych ub. wieku. Świadek nie przypominał sobie w szczególności przebudowy ani przeniesienia linii, nie pamiętał, aby modernizacja nastąpiła w związku z budową nowego boiska (który to fakt przyznał). Pamiętał jedynie remont sieci średniego napięcia na innych działkach. Zeznania te pozostają w zasadniczej sprzeczności z relacją W. G. oraz wnioskami płynącymi z opinii technicznej i zdjęć lotniczych. Ze wskazanych dowodów wynika bowiem jasno, iż przebieg linii w wyniku modernizacji sieci w początku lat 2000-tych został zmieniony i powstało odgałęzienie. Świadek swoje zeznania opierał natomiast wyłącznie na skąpym materiale z dokumentów.

Wiarygodne natomiast są w ocenie Sądu zeznania obu wskazanych świadków odnośnie przeprowadzanych na gruncie uczestnika kontroli sieci i napraw, bowiem nie ma podstaw, aby je zanegować, a sam uczestnik ich nie kwestionował, przyznając, iż nie wie, czy ktoś na działkę w tym celu przyjeżdżał. Działka ta nie jest zabudowana, uczestnik nie zamieszkuje na niej wobec czego może nie mieć wiedzy o wizytach pracowników wnioskodawcy, co więcej – zakupił działkę dopiero w 2007 roku.

Zeznania uczestnika są w ocenie Sądu w pełni wiarygodne, przy czym nie są one miarodajne dla poczynienia ustaleń w zakresie stanu i lokalizacji urządzeń przed datą zakupu działki przez uczestnika.

Opinie biegłego J. W., zarówno główna, jak i uzupełniające, w tym opinia sporządzona na podstawie zdjęć lotniczych, są w ocenie Sądu rzetelne, jasne i pełne. Biegły odniósł się do podniesionych zarzutów, oznaczył na mapie przebieg linii energetycznej obecnie, jak i poprzednio - na podstawie dostępnych map, wskazując iż fragment linii zaznaczony kolorem czerwonym został zlikwidowany (nie jest możliwe ustalenie kiedy), a na podstawie dostępnych dokumentów oraz zdjęć lotniczych można stwierdzić, iż od 2003 roku przebieg linii na działce uczestnika jest taki sam. Biegły wskazał, iż zdjęcia z lat 70-80-90 tych ub. wieku są nieczytelne, można jedynie stwierdzić, iż w związku z budową nowego budynku szkoły linia energetyczna przebiegająca nad tym budynkiem została w początku lat 2000 przeniesiona na działkę uczestnika, skośnie do słupa, co wynika również ze zdjęć lotniczych, nie można natomiast stwierdzić, jaki był wcześniejszy przebieg fragmentu linii biegnącego wzdłuż drogi nr (...). W powiązaniu jednak z treścią zeznań świadka W. G. oraz map zgromadzonych w aktach, należy uznać, iż przebieg tej linii uległ zmianie w stosunku do stanu z 1980 roku.

Sąd oddalił wniosek dowodowy uczestnika o dopuszczenie dokumentacji z zakresu budowy boiska szkolnego jako nieprzydatny dla rozstrzygnięcia – okoliczność, iż w związku z budową nowego budynku szkoły i boiska nastąpiła zmiana w przebiegu fragmentu linii energetycznej wynika z przeprowadzonych dowodów.

Sąd zważył, co następuje:

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Art. 285 § 1 k.c. stanowi, że nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności (służebność gruntowa). Przepisem szczególnym – obowiązującym od 2008 r. jest art. 305 ¹k.c., który stanowi, iż nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1 k.c. (tj. m.in. służące do doprowadzania lub odprowadzania energii elektrycznej), prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu). Do tej służebności na mocy art. 305 ⁴k.c. zastosowanie mają przepisy dotyczące służebności gruntowych.

Z kolei zgodnie z treścią art. 292 k.c. służebność gruntowa może być nabyta przez zasiedzenie tylko w wypadku, gdy polega na korzystaniu z trwałego i widocznego urządzenia. Przepisy o nabyciu własności nieruchomości przez zasiedzenie stosuje się odpowiednio. W myśl tych ostatnich - art. 172 k.c. - posiadacz nieruchomości nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat 20 jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze. Po upływie lat trzydziestu posiadacz nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze. Przesłankami zasiedzenia są zatem posiadanie i odpowiedni (tj. uzależniony od dobrej lub złej wiary) upływ czasu. Posiadanie prowadzące do zasiedzenia musi być nieprzerwane i samoistne. Posiadaczem samoistnym jest ten, kto rzeczą faktycznie włada jak właściciel (art. 336 k.c.). Na samoistne posiadanie składają się dwa elementy: subiektywny (psychiczny – wola posiadania jak właściciel) oraz element fizyczny (przejawiający się w uzewnętrznieniu swojej woli otoczeniu).

Na wstępie należy podkreślić, iż Sąd zgadza się w pełni ze stanowiskiem dominującym w judykaturze, iż możliwe jest zasiedzenie służebności gruntowej o cechach odpowiadających służebności przesyłu również przed dniem 3 sierpnia 2008 roku (m.in. uchwała SN z dnia 7.10.2008 roku w sprawie sygn.. akt III CZP 89/08, uchwała SN z dnia 9.08.2011 roku w sprawie sygn.. akt III CZP 10/11, uchwała SN z dnia 22.05.2013 roku w sprawie o sygn.. akt III CZP 18/13). Stanowisko takie należy uznać za ugruntowane, a Sąd w pełni je aprobuje, dlatego też nie mogą znaleźć aprobaty przeciwne twierdzenia uczestnika w tym zakresie.

W niniejszej sprawie nie zostały jednakże spełnione wszystkie przesłanki wymagane do zasiedzenia służebności.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż wbrew twierdzeniom uczestnika wnioskodawca wykazał zarówno fakt następstwa prawnego po poprzedniku prawnym, jak i fakt przeniesienia posiadania urządzeń infrastruktury energetycznej – tę ostatnią okoliczność potwierdza Decyzja uwłaszczeniowa z dnia 11 sierpnia 1997 roku. Należy również przyjąć – wobec faktycznego nie kwestionowania przez uczestnika tej okoliczności - iż wnioskodawca dokonywał okresowych przeglądów sieci i napraw. Urządzenia znajdujące się na gruncie stale doprowadzają prąd do okolicznych mieszkańców, co również potwierdza posiadanie przez wnioskodawcę (jego poprzedników) służebności odpowiadającej treścią służebności przesyłu. Utrzymując na działce uczestnika urządzenia energetyczne Zakładu wnioskodawca manifestował tym samym w ocenie Sądu samoistność posiadania. Jednocześnie nie doznawał w tym posiadaniu przeszkód ze strony innych osób, w tym właścicieli działki nr (...), aż do 2014-2015 roku kiedy to uczestnik podjął działania celem polubownego uregulowania kwestii korzystania przez wnioskodawcę z tych urządzeń na jego działce, a następnie złożył wniosek do Sądu o ustanowienie służebności za wynagrodzeniem.

Jak ustalono, na działce należącej obecnie do uczestnika M. R. znajdują się urządzenia infrastruktury energetycznej należące do (...) S.A. z siedzibą w K.. Urządzenia te w postaci słupa energetycznego niskiego napięcia oraz dwóch fragmentów linii napowietrznej niskiego napięcia, biegnących po działce nr (...) istnieją w obecnym kształcie z całą pewnością od 2003 roku. Okoliczność ta wynika jednoznacznie z opinii biegłego J. W. z dnia 15 września 2017 roku, który wnioski swe oparł na analizie mapy zasadniczej, zdjęć lotniczych – biegły wskazał, iż na zdjęciach z 2003, 2004, 2009, 2012 i 2015 roku widoczna jest linia niskiego napięcia zarówno biegnąca wzdłuż drogi gminnej, jak i odgałęzienie do działki szkolnej oraz słup podwójny tzw. A-owy w aktualnym usytuowaniu. Biegły zaopiniował, iż linia na odcinku 11-A (od słupa do działki szkolnej) została przebudowana w związku z budową nowego budynku szkolnego i boiska sportowego, bowiem wcześniej przebiegała nad budynkiem nowej szkoły (zaznaczona na mapie jako linia koloru zielonego). Przebieg tego fragmentu linii energetycznej był całkowicie odmienny niż obecnie – nie dotyczył w żadnym fragmencie działki uczestnika. Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego uzasadniony jest zatem wniosek, iż dopiero w związku z budową w początku lat 2000 nowego budynku szkoły i rozbudową boiska szkolnego na działce nr (...) nastąpiła zmiana przebiegu fragmentu linii (przewodów) z zachowaniem usytuowania słupa, który znajdował się już wcześniej na działce uczestnika. Okoliczność tę przyznał przesłuchany w charakterze świadka pracownik wnioskodawcy W. G., który również wskazał na związek modernizacji sieci z budową szkoły. Należy wskazać, iż taki wniosek jest jednocześnie zgodny z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, bowiem poprzedni przebieg fragmentu linii energetycznej kolidował z budową nowego budynku szkoły, co wymagało zmiany usytuowania przewodów. Jednocześnie jak wskazał świadek W. G. przesunięto dotychczasowy fragment linii biegnący po działce uczestnika ze środka działki bardziej do jej granic, wzdłuż drogi gminnej. Co prawda zdjęcia lotnicze z 1977, 1987 i 1997 roku są na tyle nieczytelne, iż na ich podstawie (również w wersji elektronicznej) biegły nie był w stanie określić położenia tego fragmentu linii i słupa przed 2003 rokiem, jednakże w oparciu o treść zeznań świadka W. G. Sąd uznał, iż jednocześnie z modernizacją linii na odcinku 11-A nastąpiło przeniesienie przewodów dotychczas znajdujących się bardziej po środku działki uczestnika na jej kraniec, wzdłuż drogi gminnej. Za takim wnioskiem przemawia także treść opinii biegłego J. W. z dnia 26 października 2016 roku, gdzie na mapie oznaczył on przebieg nieistniejącej już linii niskiego napięcia (kolor czerwony), na podstawie mapy znajdującej się w zasobach Starostwa Powiatowego (pierworysu i matrycy mapy zasadniczej w skali 1:2000) – właśnie bardziej przez środek działki uczestnika (na skos), bynajmniej nie równolegle do drogi gminnej. Mimo braku możliwości ustalenia, w jakich latach ta linia została wybudowana i przebudowana – potwierdza to okoliczność, iż przebieg ten różnił się od obecnego. Wnioskodawca nie wykazał zatem skutecznie, aby linia niskiego napięcia przebiegała po działce uczestnika w sposób niezmienny od 1980 roku.

Bieg terminu zasiedzenia można zatem rozpatrywać dopiero od daty wybudowania sieci w kształcie zmodernizowanym, tj. od 2003 roku. Od tej bowiem daty spełniony jest warunek istnienia trwałego, widocznego urządzenia na gruncie. W przedmiotowej sprawie nie budzi wątpliwości i nie było przez wnioskodawcę negowane, iż możliwe jest wyłącznie przyjęcie po stronie wnioskodawcy i jego poprzedników prawnych złej wiary. W tej sytuacji wymagany jest upływ 30-letniego okresu zasiedzenia.

W konsekwencji wnioskodawca nie wykazał zdaniem Sądu, że znajduje się w posiadaniu w/w służebności gruntowej przez okres wymagany do zasiedzenia i to niezależnie od rozważań co do charakteru posiadania w dobrej czy złej wierze.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, na podstawie powołanych przepisów należało orzec jak w pkt I postanowienia.

O kosztach orzeczono w oparciu o art. 520 § 2 k.p.c. mając na uwadze, iż interesy stron były sprzeczne, a wnioskodawca nie wykazał swego roszczenia. Sąd w pkt II zasądził zatem od wnioskodawcy na rzecz uczestnika zwrot kosztów zastępstwa procesowego (obliczonych w oparciu o treść § 7 pkt 3 Rozp. Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 roku poz. 1349) wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa, w pkt III wydatkami w całości obciążył wnioskodawcę, zaś w pkt IV nakazał ściągnąć od wnioskodawcy na rzecz Skarbu Państwa kwotę wydatków wyłożonych tymczasowo ze środków Skarbu Państwa, tytułem wynagrodzenia biegłego oraz opłat za udostępnienie dokumentacji z (...).

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

Z:

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

(...)