Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 sierpnia 2017r.

Sąd Rejonowy w Radomsku w VI Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Szczepan Stawczyk

Protokolant: Edyta Wajzner- Łączna

przy udziale oskarżyciela subsydiarnego P. Z.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 13.03.2017r., 10.04.2017r., 21.06.2017r., 31.07.2017 r.

sprawy M. N., syna S. i I. z domu K., urodzonego w dniu (...) w P.;

oskarżonego o to, że :

I.  w dniu 12.03.2015 r. w miejscowości P., pełniąc funkcję Burmistrza Miasta P., działając w sposób umyślny i z góry powziętym zamiarem, nie dopełnił obowiązku wynikającego z art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1764), poprzez nie udostępnienie informacji publicznej wnioskowanej w dniu 25 lutego 2015 r. w przedmiocie osoby zatwierdzającej zapłatę za wykonanie operatu szacunkowego dotyczącej działki nr (...) położonej w Ł. oraz w przedmiocie przesłania kserokopii operatu szacunkowego

tj. o czyn z art. 231 § 1 kk w zw. z art. 23 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1764) w zw. z art. 11 § 2 kk

II.  w dniu 12.03.2015 r. w miejscowości P., pełniąc funkcję Burmistrza Miasta P., działając w sposób umyślny i z góry powziętym zamiarem udzielił pokrzywdzonemu niezgodnej z rzeczywistością odpowiedzi co do faktu posiadania informacji dotyczącej zlecenia przez Gminę sporządzenia jednego operatu szacunkowego dla nieruchomości położonej w Ł. o nr działki (...), podczas gdy Gmina zlecała sporządzanie dwóch takich operatów

tj. o czyn z art. 23 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1764)

III.  w dniu 04.08.2015 r. w miejscowości P., pełniąc funkcję Burmistrza Miasta P., działając w sposób umyślny i z góry powziętym zamiarem, nie dopełnił obowiązku wynikającego z art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1764) bowiem nie udostępnił w całości informacji publicznej wnioskowanej w dniu 19 lipca 2015 r. w przedmiocie danych pracowników samorządowych wykonujących funkcje publiczne zatrudnionych w Urzędzie Miasta P., którzy otrzymali nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy oraz w przedmiocie wskazania wysokości tych nagród,

tj. o czyn z art. 231 § 1 kk w zw. z art. 23 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1764) w zw. z art. 11 § 2 kk

1.  oskarżonego M. N. uniewinnia od popełnienia zarzucanych mu czynów opisanych w punkcie I (pierwszym) i II (drugim) aktu oskarżenia;

2.  na podstawie art. 66 § 1 kk i art. 67 § 1 kk warunkowo umarza postępowanie karne przeciwko M. N. w zakresie czynu opisanego w punkcie III (trzecim) aktu oskarżenia na okres próby 2 (dwóch) lat;

3.  na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt 7 kk w zw. z art. 43a § 1 kk orzeka wobec oskarżonego M. N. świadczenie pieniężne w kwocie 500,00 zł (pięćset złotych) na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

4.  wymierza oskarżonemu M. N. kwotę 80,00 zł (osiemdziesięciu złotych) tytułem opłaty na rzecz Skarbu Państwa;

5.  zasądza od oskarżonego M. N. na rzecz oskarżyciela subsydiarnego P. Z. kwotę 604,00 zł (sześćset cztery złote) tytułem częściowego zwrotu poniesionych przez niego kosztów procesu, obejmującą częściowy zwrot wydatków strony z tytułu ustanowienia w sprawie pełnomocnika oraz częściowy zwrot zryczałtowanych wydatków; odstępuje od wymierzenia oskarżycielowi subsydiarnemu P. Z. opłaty w zakresie czynów opisanych w pkt I (pierwszym) i II (drugim) aktu oskarżenia.

Sygn. akt VI K 697 / 16

UZASADNIENIE

SĄD USTALIŁ NASTĘPUJĄCY STAN FAKTYCZNY:

odnośnie czynów opisanych w punkcie pierwszym oraz drugim aktu oskarżenia:

Pismem z dnia 09.07.2012 r. znak SG. (...).1.2012 Gmina P. zleciła D. P. wykonanie opinii szacunkowej dotyczącej wartości nieruchomości niezabudowanej oznaczonej jako działka nr (...) o powierzchni 0,5119 ha położonej w obrębie Ł., gmina M.. Przedmiotową działkę gmina zamierzała nabyć celem budowy ekologicznej strefy buforowej w celu zabezpieczenia czystości wód dopływających ciekiem do zbiornika wodnego w P. – kąpieliska przy ul. (...).

- pismo Gminy P. (k. 9 – 16 akt PR.Ds. (...).16)

- zeznania A. A. (k. 59 verte – k. 60 akt sądowych)

W dniu 25.07.2012 r. D. P. wykonując zlecenie Gminy P. znak SG. (...).1.2012 opracowała operat szacunkowy dotyczący wyceny prawa własności nieruchomości gruntowej w skład której wchodzi działka o numerze ewidencyjnym (...) obręb Ł., gmina M.. Wartość przedmiotowej nieruchomości została określona na 20.415 zł.

- kserokopia operatu szacunkowego (k. 87 – 93 akt sądowych, k. 39-45 akt PR.Ds. (...).16)

W dniu 31.07.2012 r. do Urzędu Miasta w P. wpłynęła faktura VAT nr (...) wystawiona przez D. P. za wykonaną usługę wyceny działki nr (...) obręb Ł., gmina M., zgodnie ze zleceniem SG. (...).1.2012, opiewająca na kwotę 356,70 zł. Przedmiotowa faktura została zadekretowana przez Burmistrza Miasta P. – M. N. i skierowana do właściwej komórki organizacyjnej.

- kserokopia faktury VAT (k. 56 akt sądowych)

- wyjaśnienia M. N. (k. 44 – 47 akt sądowych, k. 59 verte akt sądowych)

W dniu 19.12.2012 roku znak (...).37.2012 dla działki nr (...) obręb Ł., gmina M. została wydana decyzja o warunkach zabudowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego.

- kserokopia operatu szacunkowego (k. 80 – 86 akt sądowych, k. 103 - 109 akt PR.Ds. (...).16)

Pismem z dnia 03.01.2013 r. znak SG. (...).1.2013 Gmina P. zleciła D. P. wykonanie kolejnej opinii szacunkowej dotyczącej wartości nieruchomości niezabudowanej oznaczonej jako działka nr (...) o powierzchni 0,5119 ha położonej w obrębie Ł., gmina M.. Zlecenie podpisał Burmistrz Miasta P. – M. N..

- pismo Gminy P. (k. 10 akt PR.Ds. (...).16)

W dniu 08.01.2013 r. D. P. wykonując zlecenie Gminy P. znak SG. (...).1.2013 opracowała kolejny operat szacunkowy dotyczący wyceny prawa własności nieruchomości gruntowej w skład której wchodziła działka o numerze ewidencyjnym (...) obręb Ł., gmina M.. Wartość przedmiotowej nieruchomości została określona na 49.859 zł.

- kserokopia operatu szacunkowego (k. 80 – 86 akt sądowych, k. 103 - 109 akt PR.Ds. (...).16)

Koszty wykonania operatu szacunkowego z dnia 08.01.2013 r., numer zlecenia SG. (...).1.2013, ponieśli właściciele nr 53/1 obręb Ł., gmina M. – małżonkowie P. i A. D..

- wyjaśnienia M. N. (k. 44 – 47 akt sądowych, k. 59 verte akt sądowych)

- zeznania A. K. (k.107 – 109 akt sądowych)

- zeznania A. A. (k. 59 verte – k. 60 akt sądowych)

- zeznania E. M. (1) (k. 152 – 153 akt sądowych)

Pracownikiem merytorycznym Urzędu Miasta w P. zajmującym się bezpośrednio kwestią wyceny działki o numerze ewidencyjnym (...) obręb Ł., gmina M. był Inspektor do (...) w Urzędzie Miasta w P. – A. A..

- zeznania A. A. (k. 59 verte – k. 60 akt sądowych)

- zeznania A. K. (k.107 – 109 akt sądowych)

- zeznania A. B. (1) (k. 105 – 106, k. 71 – 72 akt PR.Ds. (...).16 w zw. z k. 106 akt sądowych)

- zeznania H. K. (k. 151 - 152 akt sądowych)

- zeznania E. M. (1) (k. 152 – 153 akt sądowych)

W dniu 28.02.2013 roku Gmina P. reprezentowana przez Burmistrza Miasta P. – M. N. zakupiła działkę o numerze ewidencyjnym (...) obręb Ł., gmina M. za kwotę 49.859 zł.

- kserokopia aktu notarialnego (k. 93 – 102 akt PR.Ds. (...).16)

Na początku 2015 roku P. Z. w rozmowie z jednym z pracowników Urzędu Miejskiego w P. dowiedział się, że Gmina P. w przeszłości zleciła wykonanie operatów szacunkowych dla działki o numerze ewidencyjnym (...) obręb Ł., gmina M.. Z przeprowadzonej rozmowy P. Z. wywnioskował, że powstały dwa takie operaty na zlecenie gminy.

- zeznania P. Z. (k. 58verte – 59 verte akt sądowych)

W dniu 05.02.2015 r. do Urzędu Miejskiego w P. wpłynął wniosek P. Z., który w trybie ustawy o dostępie od informacji publicznej zażądał przesłania kserokopii dokumentacji związanej z zakupem działki o numerze ewidencyjnym (...) obręb Ł., gmina M. z potwierdzeniem zgodności z oryginałem.

- wniosek w sprawie udostępnienia informacji publicznej (k. 89 akt PR.Ds. (...).16)

- zeznania P. Z. (k. 58verte – 59 verte akt sądowych)

W odpowiedzi na wniosek P. Z., Burmistrz Miasta P. M. N. pismem z dnia 19.02.2015 r. znak sprawy Og. (...).16.15 przesłał mu dokumentację dotyczącą działki nr (...) obręb Ł., gmina M. obejmującą : protokół z rokowań, akt notarialny repertorium A Nr 686/2016, przelew zapłaty, dokumentacje dotyczącą wycenę działki,

- odpowiedź (k. 90 akt PR.Ds. (...).16)

- protokół z rokowań (k. 91 akt PR.Ds. (...).16)

- kserokopia aktu notarialnego (k. 93- 101 akt PR.Ds. (...).16)

- opłata (k. 102 akt PR.Ds. (...).16)

W dniu 26.02.2015 r. do Urzędu Miejskiego w P. wpłynął kolejny wniosek P. Z., który w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej zażądał udzielenia następujących informacji:

„- kto zatwierdził zapłatę za wykonanie operatu szacunkowego dotyczącego działki nr (...) w Ł. gm. M.?

- czy dla w/w działki sporządzono tylko jeden operat szacunkowy określający wartość rynkową działki ? Jeśli sporządzono inny (wcześniej przed 08.01.2013 r.) to proszę o jego przesłanie jako kserokopii.”

- wniosek w sprawie udostępnienia informacji publicznej (k. 3 i 87 akt PR.Ds. (...).16)

- zeznania P. Z. (k. 58verte – 59 verte akt sądowych)

Wniosek P. Z. z dnia 26.02.2015 r. o udzielenie mu informacji publicznej został przekazany do merytorycznego opracowania do Referatu Infrastruktury (...) i Zamówień Publicznych w Urzędzie Miejskim w P., gdzie zajęła się nim A. B. (1) – pełniąca swoje obowiązki od 2014 roku. Kobieta sporządzając projekt odpowiedzi na wniosek, nie mając ówcześnie wiedzy, ile przeprowadzono wycen przedmiotowej działki, posłużyła się właściwą teczkę inwestycyjną, w której znajdował się tylko jeden operat szacunkowy – opracowany w dniu 08.01.2013 r., za numerem zlecenia SG. (...).1.2013.

- wyjaśnienia M. N. (k. 44 – 47 akt sądowych, k. 59 verte akt sądowych)

- zeznania A. B. (1) (k. 105 – 106, k. 71 – 72 akt PR.Ds. (...).16 w zw. z k. 106 akt sądowych)

Sporządzając merytoryczną odpowiedź na wniosek P. Z. z dnia 26.02.2015 r. A. B. (1) spytała się A. A. – który zajmował się wyceną działki o numerze ewidencyjnym (...) obręb Ł., gmina M., czy operat szacunkowy który znajduje się w jej komórce organizacyjnej jest oryginałem dokumentu, na co A. A. odparł, że wszelką dokumentację jaką sam posiadał przekazał A. K. – bezpośredniemu przełożonemu A. B. (1), pełniącemu funkcję kierownika Referatu Infrastruktury (...) i Zamówień Publicznych w Urzędzie Miejskim w P.. A. B. (1) nie skonsultowała się jednak z A. K., czy dokumentacja dotycząca działki o numerze ewidencyjnym (...) obręb Ł., gmina M. znajdująca się w ich referacie jest kompletna, gdyż ten rzadko przebywał w pracy. W rezultacie A. B. (1) opracowując projekt odpowiedzi na wniosek P. Z. oparła się na niekompletnej dokumentacji, po czym przedłożyła projekt odpowiedzi na wniosek Burmistrzowi Miasta P. do akceptacji i podpisu.

- zeznania A. B. (1) (k. 105 – 106 akt sądowych, k. 71 – 72 akt PR.Ds. (...).16 w zw. z k. 106 akt sądowych)

- zeznania A. K. (k.107 – 109 akt sądowych)

W dniu 12.03.2015 r. M. N. podpisał się pod pismem adresowanym do P. Z., znak sprawy Og. (...).23.15, udzielając następującej odpowiedzi na wniosek w/w z dnia 26.02.2015 r. : „(…), informuję iż zapłata za wykonanie operatu szacunkowego dotyczącego działki (...) obręb Ł. została zatwierdzona przez Sekretarza Miasta. Gmina P. zleciła wykonanie jednego operatu szacunkowego określającą wartość rynkową w/w działki”.

- odpowiedź na wniosek (k. 37 akt sądowych, k. 4, k. 88 akt PR.Ds. (...).16)

- zeznania P. Z. (k. 58verte – 59 verte akt sądowych)

M. N. w chwili udzielania informacji publicznej P. Z. nie uświadamiał sobie, że Gmina P. zleciła wykonanie więcej niż jednego operatu szacunkowego dotyczącego wyceny działki o numerze ewidencyjnym (...) obręb Ł., gmina M..

- wyjaśnienia M. N. (k. 44 – 47 akt sądowych, k. 59 verte akt sądowych)

Po otrzymaniu odpowiedzi Burmistrza Miasta P., P. Z. kolejnym wnioskiem z dnia 31.03.2015 r. (data wpływu do Urzędu Miejskiego) ponownie zwrócił się do Burmistrza Miasta z żądaniem udzielenia informacji publicznej : „czy poza zleceniem znak SG. (...).1.2013 w sprawie opracowania operatu szacunkowego dla działki n 53/1 obręb Ł. gmina M., Gmina P. zlecała wcześniej przed 3 stycznia 2013 r. wycenę w/w działki?”.

- wniosek w sprawie udostępnienia informacji publicznej (k. 67 i 80 akt PR.Ds. (...).16)

Ponowny wniosek P. Z. został przekazany do opracowania do innej komórki organizacyjnej Urzędu Miejskiego – do Referatu Ewidencyjnego zajmującego się gruntami gminnymi, gdzie sporządzono i przedłożono Burmistrzowi do akceptacji projekt odpowiedzi na wniosek.

- wyjaśnienia M. N. (k. 44 – 47 akt sądowych, k. 59 verte akt sądowych)

- zeznania H. K. (k. 151 - 152 akt sądowych)

W dniu 12.03.2015 r. M. N. podpisał się pod pismem adresowanym do P. Z., znak sprawy Og. (...).16.2015, udzielając następującej odpowiedzi na wniosek w/w z dnia 31.03.2015 r. : „(…) informuję, że przed 3 stycznia 2013 roku Gmina zlecała wykonanie operatu szacunkowego określającego wartość działki nr ewid. gruntów 53/1, O.. Ł., gm. M.”.

- odpowiedź na wniosek (k. 81 akt sądowych)

- wyjaśnienia M. N. (k. 44 – 47 akt sądowych, k. 59 verte akt sądowych)

- zeznania P. Z. (k. 58verte – 59 verte akt sądowych)

Działalność Burmistrza Miasta P. w zakresie prawidłowości podjętych działań mających na celu zakup działki nr (...) obręb Ł. gm. M. została poddana kontroli komisji rewizyjnej, która nie stwierdziła nieprawidłowości podczas wydatkowania środków publicznych w celu zakupu nieruchomości dla Gminy.

- informacja z przeprowadzonej kontroli (k. 121 akt sądowych)

W okresie czasu od 18 kwietnia 2016 r. do 22 czerwca 2016 r. w Urzędzie Miasta i Gminy P. miała miejsce kontrola gospodarki finansowej i zamówień publicznych przeprowadzona przez Regionalną Izbę Obrachunkową w Ł., która badała między innymi procedurę zakupu działki działki nr (...) obręb Ł. gm. M..

- protokół kontroli (k. 113 – 119 akt sądowych)

odnośnie czynu opisanego w punkcie trzecim aktu oskarżenia:

W latach 2013 – 2015 żaden z pracowników Urzędu Miejskiego w P. pełniących funkcje publiczne nie otrzymał nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy.

- wyjaśnienia M. N. (k. 44 – 47 akt sądowych)

- zeznania W. J. (k. 153 – 154 akt sądowych)

- pismo Urzędu Miejskiego w P. (k. 136 akt PR.Ds. (...).16)

W dniu 19.07.2015 r. do Urzędu Miejskiego w P. wpłynął wniosek P. Z., który w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej zażądał udzielenia informacji: „Proszę o podanie listy imion i nazwisk pracowników samorządowych, zatrudnionych w Urzędzie Miejskim, które otrzymały nagrodę/nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy (na podstawie art. 36 ust. 6 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. z 2014 r. poz.1202/) oraz wysokość tej nagrody/ tych nagród w odniesieniu do każdego z nagrodzonych pracowników samorządowych. Proszę o dane za rok 2015, 2014 i 2013”.

- wniosek w sprawie udostępnienia informacji publicznej (27 akt PR.Ds. (...).16)

- zeznania P. Z. (k. 58verte – 59 verte akt sądowych)

- wyjaśnienia M. N. (k. 44 – 47 akt sądowych)

Decyzją z dnia 04.08.2015 r. Burmistrz Miasta P. znak Og. (...).4.2015 odmówił udostępnienia informacji publicznej w zakresie dotyczącym podania listy imion i nazwisk pracowników samorządowych nie pełniących funkcji publicznych, zatrudnionych w Urzędzie Miejskim w P., którzy otrzymali nagrodę/ nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy na podstawie art. 36 ust. 6 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. z 2014 r. poz.1202/ oraz wysokość tej nagrody/ tych nagród w odniesieniu do każdego z nagrodzonych pracowników samorządowych za lata 2013, 2014 i 2015. Odpis decyzji został przesłany P. Z..

- kserokopia decyzji (k. 30-32)

- zeznania P. Z. (k. 58verte – 59 verte akt sądowych)

- wyjaśnienia M. N. (k. 44 – 47 akt sądowych)

Burmistrz Miasta P. w żaden sposób nie rozstrzygnął jednak wniosku P. Z. w zakresie udostępnienia mu listy imion i nazwisk pracowników samorządowych, zatrudnionych w Urzędzie Miejskim i pełniących funkcję publiczne, którzy otrzymali nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy w latach 2013 – 2015.

- wyjaśnienia M. N. (k. 44 – 47 akt sądowych)

- zeznania P. Z. (k. 58verte – 59 verte akt sądowych)

Oskarżony M. N. ma 52 lata, legitymuje się wykształceniem wyższym technicznym, jest inżynierem, obecnie jest Burmistrzem Miasta P., z czego osiąga dochód 10.500 zł brutto miesięcznie, jest żonaty, na utrzymaniu posiada dwójkę dzieci w wieku 22 i 24 lata, jest współwłaścicielem 3 nieruchomości o powierzchni ponad 1000 m ² każda, w tym jedna niezabudowana, nie był dotychczas karany.

- oświadczenie M. N. (k. 43 akt sądowych)

- karta karalności (k. 64 akt sądowych)

Oskarżony M. N. nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i złożył przed Sądem obszerne wyjaśnienia. Stwierdził, że pierwszy zarzut jest pomówieniem jego osoby. W dniu 12.03.2015 r. wnioskodawca otrzymał odpowiedź na pytanie w trybie ustawy dostępu do informacji publicznej. Była to pełna odpowiedź. Według niego zarzut jest bezpodstawny.

Odnośnie zarzucanego mu czynu drugiego, zauważył, ze wnioskującemu udzielono informacji, ze gmina zleciła wykonanie jednego operatu przedmiotowej działki. Wcześniej na zapytanie P. Z. udostępniono mu protokół, akt notarialny, dokumentację dotyczącą wyceny działki, kserokopię przelewu zapłaty. Wniosek P. Z. dotyczący liczby operatów został przekierowany do działu inwestycji i kierowniczka referatu udzieliła merytorycznej odpowiedzi, że jest jeden operat i wnioskującemu była przesłana kserokopia tego operatu. W referacie inwestycji był tylko jeden operat, na podstawie którego działka została zakupiona, i kierowniczka referatu nie miała wiedzy o tym, że mogą być jeszcze jakieś inne operaty. Zapewne pan Z. wiedział, że są dwa operaty, zanim jeszcze zaczął pytać. W praktyce było tak, że kierowniczka napisała panu Z., że gmina zleciła sporządzenie jednego operatu, a przesłała kserokopię drugiego operatu, za który gmina nie zapłaciła. Pan Z. zwrócił się kolejnym pismem, czy gmina przed 3 stycznia 2013 r. wykonała jeszcze inny operat za działkę. Pan Z. dostał odpowiedź, że został wykonany jeszcze drugi operat przed styczniem 2013 r. Faktycznie były więc sporządzone dwa operaty tej działki, za pierwszy zapłaciła gmina, a za drugi właściciele działki. Gdyby pan Z. wystąpił po uzyskaniu odpowiedzi w kwietniu 2015 r. o przesłanie mu kserokopii czy skanu również tego operatu sprzed 3 stycznia 2013 r. to by taki otrzymał, ale nie wystąpił. Wręcz przeciwnie po tej informacji złożył zawiadomienie do prokuratury. Sprawa działki była monitorowana, gdyż pan Z. poinformował prokuraturę, NIK, R., Rzecznika Dyscypliny Finansów Publicznych. Dopiero po piśmie z marca 2015 r. oskarżony dowiedział się, że Gmina ma dwie wyceny działki. Nie miał zamiaru ukrywać, że są dwie wyceny tej działki. Dla oskarżonego kwestia wyceny działki stanowiła margines sprawy związanej z zakupem działki, gdyż na posiedzeniu komisji gospodarczej i Rady Miejskiej w P. w 2015 r. informował radnych zanim podjęli uchwałę o zakupie tejże nieruchomości, ze kwota jaką chce uzyskać sprzedający wynosi około 10 zł za 1 m ². Wycena była tylko pomocnicza do dokonania transakcji.

Odnośnie czynu trzeciego, oskarżony potwierdził, że wpłynęło pismo autorstwa oskarżyciela z zapytaniem takim, jak jest opisane w akcie oskarżenia. Na to pismo wnioskodawca otrzymał odmowną decyzję dotyczącą osób nie pełniących funkcji publicznych. W pozostałym zakresie nie otrzymał informacji, gdyż taka informacja w zasobach urzędu nie istniała, gdyż żadne nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy urzędnikom pełniącym funkcję publiczne nie została przyznana. Ponieważ nagrody nie były przyznane, to nie została udzielona informacja w tym zakresie. Oskarżony nie uchylał się od odpowiedzi co do wniosku Pana Z., gdyby były tylko 3 czy takich zapytań pana Z., to byłoby okey. Udzielenie odpowiedzi zajmuje dużo czasu, pracownicy nie mogą zajmować się merytoryczną pracą. Prowadząc (...) pan Z. chwalił się ilością skierowanych zapytań w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej i zachęcał na tym forum inne osoby do kierowania pytań. Zmierzał do tego, że jeżeli na terenie P. byłoby kilka osób, które kierowałyby tyle pytań do Urzędu Miasta w P. to można by sparaliżować prace (...). Oskarżony odnosi wrażenie, że nie chodzi o dostęp do informacji publicznej a o zablokowanie pracy urzędu.

Składając dodatkowe wyjaśnienia na rozprawie w dniu 10.04.2017 r. oskarżony stwierdził, że tylko dekretował fakturę za wykonanie operatu z dnia 25.07.2012 r. tak jak wiele innych faktur. Nie zastanawiał się nad tym, czego dotyczy faktura, bo tym zajmuje się już pracownik merytoryczny. Gdyby wczytywał się w treść faktur, to mógłby na to cały dzień poświęcić, nawet niekiedy brakłoby dnia.

- wyjaśnienia M. N. (k. 44 – 47 akt sądowych, k. 59 verte akt sądowych)

SĄD DOKONAŁ NASTĘPUJĄCEJ OCENY DOWODÓW:

Zgromadzony w sprawie nieosobowy materiał dowodowy tj. zapytanie, pismo UM w P., kserokopia protokołu posiedzenia komisji, pismo Gminy P. korespondencja elektroniczna, kserokopia decyzji, notatka służbowa, pismo UM w P., kserokopia operatu szacunkowego, pismo UM w P., zlecenie wykonania opinii, protokół z rokowań, kserokopia aktu notarialnego, kserokopia operatu szacunkowego, protokoły z posiedzenia Komisji i Obrad Sesji Rady Miejskiej, uchwała Rady Miejskiej w P., nie był w toku postępowania podważany i Sąd również nie znalazł żadnych podstaw, by kwestionować jego wiarygodność.

Szczególnie istotnymi dowodami przydatnymi dla ustalenia podstawy faktycznej wyroku okazała się korespondencja prowadzona pomiędzy oskarżycielem subsydiarnym P. Z. a Urzędem Miejskim w P., w tym przede wszystkim wnioski o udostępnienie informacji publicznej oraz odpowiedzi na wnioski. Wskazana korespondencja w przejrzysty sposób dokumentuje sposób procedowania Burmistrza Miasta P. w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej i sposób załatwiania wniosków P. Z..

Dokonując oceny osobowych źródeł dowodowych, Sąd za wiarygodne w całości uznał zeznania oskarżyciela subsydiarnego P. Z.. Depozycje tego świadka pozostają szczere, spontaniczne, rzeczowe, konkretne, znajdują potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym, zwłaszcza korespondencji prowadzonej pomiędzy oskarżycielem subsydiarnym a Urzędem Miejskim w P.. Zeznania P. Z. pozostają przy tym logiczne i brak w nich wewnętrznych sprzeczności. Zaakcentować przy tym należy, że pozytywna ocena Sądu co do wiarygodności tego świadka, nie oznacza automatycznie, iż Sąd podziela jego twierdzenia i opinie stanowiące ocenę zachowań oskarżonego pod kątem prawnym, zwłaszcza w kontekście oceny stanu świadomości M. N. w chwili popełnienia zarzucanego mu czynu. Świadkowie obowiązani są albowiem zeznawać jedynie co do znanych im faktów i nie jest ich rolą dokonywanie ocen mających znaczenie dla ustalenia odpowiedzialności karnej sprawcy, co należy do wyłącznej kompetencji Sądu.

Podobnie za wiarygodne w całości Sąd uznał zeznania pracowników Urzędu Miejskiego w P. : A. A., A. B. (1), A. K., H. K., E. M. (2) i W. J.. Depozycje w/w świadków pozostają spójne, logiczne, wzajemnie się uzupełniają i brak w nich wewnętrznych sprzeczności. Warto zauważyć, że A. B. (1) przyznała, iż osobiście zajmowała się opracowaniem merytorycznej odpowiedzi na wniosek P. Z. opierając się na dokumentacji, która znajdowała się w jej komórce organizacyjnej, co w zasadzie potwierdziła także H. K.. Sporządzając projekt odpowiedzi A. B. (1) podjęła nawet starania w celu upewnienia się, czy dokumentacja którą dysponuje jest kompletna, jednak w tej kwestii nie porozumiała się do końca z A. A. i w efekcie sporządziła błędny merytorycznie projekt odpowiedzi na wniosek. Zeznania A. A., H. K. i A. K. potwierdziły z kolei, że kwestia wyceny działki nr (...) obręb Ł., gmina M., była materią złożoną. H. K. i E. M. (1) zwracały przy tym uwagę, że A. A. brakowało właściwej organizacji pracy i kwestie którymi się zajmował często były nieuporządkowane i niejednokrotnie wymagały poprawek. W ocenie Sądu w/w świadkowie pomimo faktu, że są aktualnymi lub byłymi pracownikami Urzędu Miejskiego w P., to w swoich zeznaniach pozostali szczerzy i obiektywni i nie starali się nieuczciwe wzmocnić linii obrony oskarżonego. A. A. i A. K. stwierdzili przykładowo, że w ich ocenie burmistrz Miasta powinien wiedzieć o tym, że dla działki nr (...) obręb Ł., gmina M. był sporządzony więcej niż jeden operat, z kolei A. B. (2) szczerze stwierdziła, że nie potrafi tego ocenić, co świadczy o bezstronności tych świadków.

Oceniając natomiast wyjaśnienia M. N. Sąd uznał je w zasadzie za wiarygodne w całości. Jego depozycje pozostają bowiem logiczne, spójne, konkretne, znajdują oparcie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym, zwłaszcza w korespondencji prowadzonej z oskarżycielem subsydiarnym P. Z. oraz w zeznaniach pracowników Urzędu Miejskiego w P..

Logicznie i zgodnie z doświadczeniem życiowym brzmią zwłaszcza twierdzenia oskarżonego, że merytorycznym opracowywaniem odpowiedzi na wnioski P. Z. w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej zajmowali się konkretni pracownicy merytoryczni, którzy przedstawiali następnie oskarżonemu projekty informacji do akceptacji i podpisu. Okoliczność tą potwierdzili także świadkowie A. B. (2) oraz H. K..

Sąd uznał ponadto, że na prawdzie polega ten fragment wyjaśnień oskarżonego, w którym przekonywał, że nie miał zamiaru podać nieprawdziwej informacji publicznej i nie było jego intencją ukrywanie przed wnioskującym faktu, że powstał więcej niż jeden operat dotyczący przedmiotowej działki. Twierdzenia oskarżonego są przekonywujące w świetle zgromadzonego materiału dowodowego albowiem:

Po pierwsze, okoliczność, że oskarżony latem 2012 r. dekretował fakturę VAT za sporządzenie operatu szacunkowego z dnia 25.07.2012 r., wykonanego za zleceniem numer SG. (...).1.2012, nie przesądza automatycznie, że w dniu jak w zarzucie M. N. uświadamiał sobie, że istnieje więcej niż jeden operat dotyczący przedmiotowej działki. Należy bowiem zaakcentować, że od chwili zakupu działki nr (...) obręb Ł., gmina M. (akt notarialny – umowa kupna sprzedaży z dnia 28.02.2013r.) do chwili udzielenia informacji publicznej w dniu 12.03.2015 r. minęły ponad 2 lata. Sprawa wyceny i negocjacji ceny zakupu działki była już dawno zakończona. Możliwym jest więc, że M. N. udzielając P. Z. informacji publicznej rzeczywiście nie pamiętał już ile dokładnie było operatów dotyczących przedmiotowej działki i w tym zakresie działał w zaufaniu do pracownika sporządzającego projekt odpowiedzi na wniosek. W sprawie nie bez znaczenia pozostaje również fakt, że oskarżony jako Burmistrz Miasta rokrocznie musi udzielić sporej liczby informacji w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej. Rzeczywista możliwość merytorycznego zweryfikowania prawidłowości poszczególnych projektów odpowiedzi na wnioski jest więc siłą rzeczy mocno ograniczona, nie jest to przy tym jedyny obowiązek włodarza miasta.

Po drugie, zaakcentować należy, że udzielając odpowiedzi na ponowny wniosek P. Z. z dnia 31.03.2015 r., oskarżony udzielił już poprawnej informacji, że przed dniem 03 stycznia 2013 r. gmina zlecała wykonanie operatu szacunkowego działki (...) obręb Ł., gmina M.. W ocenie Sądu, jeżeli oskarżony, w dniu jak w zarzucie, intencjonalnie udzieliłby P. Z. nieprawdziwej informacji, starając się zataić fakt istnienia większej liczby operatów, to udzielając ponownej odpowiedzi w tym samym przedmiocie konsekwentnie starałby się ten fakt dalej zatajać. Oskarżony tego jednak nie uczynił. Przyjęcie umyślności i intencjonalności działania oskarżonego w chwili popełnienia zarzucanego mu czynu byłoby więc całkowicie nieracjonalne i sprzeczne z zasadami logiki i doświadczenia życiowego.

Po trzecie, M. N. udzielając odpowiedzi na inne wnioski P. Z. dotyczące zakupu działki (...) obręb Ł., gmina M. udostępnił mu żądane przez niego dokumenty takie jak: protokół z rokowań, akt notarialny repertorium A Nr 686/2016, kserokopię przelewu zapłaty, kserokopię zlecenia wykonania operatu, kserokopię operatu szacunkowego z dnia 08.01.2013 r. wykonanego za zleceniem SG. (...).1.2013 co dodatkowo świadczy o tym, że Burmistrz nie starał się ukryć czegokolwiek przed wnioskującym i starał się rzetelnie załatwić jego wnioski, a błędne udzielenie informacji na wniosek P. Z. z dnia 26.02.2015 r. było przypadkiem incydentalnym i niezamierzonym.

Po czwarte, w Urzędzie Miejskim w P. kierowanym przez M. N. została przeprowadzona kontrola komisji rewizyjnej w zakresie prawidłowości podjętych działań dotyczących zakupu działki (...) gm. M.. Przeprowadzona kontrola nie wykazała żadnych nieprawidłowości podczas wydatkowania środków publicznych w celu zakupu nieruchomości. Ponadto w okresie kwiecień – czerwiec 2016 r. w P. Urzędzie Miasta kontrolę przeprowadziła również Regionalna Izba Obrachunkowa w Ł., która również badała kwestie związane z zakupem działki (...) obręb Ł., gmina M., przy czym z akt sprawy nie wynika, aby w trakcie tej kontroli wykryto jakiekolwiek nieprawidłowości. Skoro więc procedura zakupu przedmiotowej działki przebiegła w sposób prawidłowy, M. N. odpowiadając na wniosek P. Z. nie miał żadnego motywu w tym, by zatajać rzeczywistą liczbę operatów i intencjonalnie udzielić nieprawdziwej informacji.

Oceniając z kolei wyjaśnienia oskarżonego odnoszące się do zarzucanego mu czynu trzeciego, Sąd doszedł do wniosku, że M. N. w tym zakresie „przemilczał” pewne istotne fakty. Oskarżony tłumacząc się bowiem z braku udzielenia odpowiedzi na wniosek P. Z. z dnia 19.07.2015 r. zasłaniał się przyjętą przez siebie interpretacją przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej i przekonywał, że skoro w latach 2013 – 2015 żaden z pracowników Urzędu Miejskiego w P. pełniących funkcje publiczne nie otrzymał nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy, to nie musiał w żaden sposób odpowiadać na wniosek oskarżyciela subsydiarnego. Zdaniem Sądu oskarżony musiał jednak brać pod uwagę, że całkowite zlekceważenie wniosku P. Z. z dnia 19.07.2015 r. może być niezgodne z przepisami ustawy i że w ten sposób naruszy prawo. Oskarżony jest bowiem „doświadczonym” samorządowcem i musiał zdawać sobie sprawę z reguł udzielania informacji publicznej oraz z zasad, w duchu których powinny postępować organy władzy publicznej.

SĄD ZWAŻYŁ, CO NASTĘPUJE:

odnośnie czynów opisanych w punkcie pierwszym oraz drugim aktu oskarżenia:

Biorąc pod uwagę poczynione ustalenia i dokonując oceny zgromadzonego materiału dowodowego w powyższy sposób Sąd nie uznał za udowodnione, aby oskarżony M. N.:

IV.  w dniu 12.03.2015 r. w miejscowości P., pełniąc funkcję Burmistrza Miasta P., działając w sposób umyślny i z góry powziętym zamiarem, nie dopełnił obowiązku wynikającego z art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1764), poprzez nie udostępnienie informacji publicznej wnioskowanej w dniu 25 lutego 2015 r. w przedmiocie osoby zatwierdzającej zapłatę za wykonanie operatu szacunkowego dotyczącej działki nr (...) położonej w Ł. oraz w przedmiocie przesłania kserokopii operatu szacunkowego;

V.  w dniu 12.03.2015 r. w miejscowości P., pełniąc funkcję Burmistrza Miasta P., działając w sposób umyślny i z góry powziętym zamiarem udzielił pokrzywdzonemu niezgodnej z rzeczywistością odpowiedzi co do faktu posiadania informacji dotyczącej zlecenia przez Gminę sporządzenia jednego operatu szacunkowego dla nieruchomości położonej w Ł. o nr działki (...), podczas gdy Gmina zlecała sporządzanie dwóch takich operatów.

W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, że M. N. odpowiadając na wniosek P. Z. z dnia 26.02.2015 r. udzielił informacji publicznej niezgodnej z rzeczywistością. Samo naruszenie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej nie oznacza jednak automatycznego przypisania winy w postępowaniu karnym. Do przyjęcia odpowiedzialności karnej sprawcy czynu z art. 23 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r. poz. 1764) w zw. z art. 231 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk konieczne jest bowiem między innymi przypisanie umyślności (art. 8 kk). W przedmiotowej sprawie nie można jednak niezbicie wykazać, że M. N. chciał udzielić nieprawdziwej informacji wnioskującemu, lub że mając świadomość takiej możliwości godził się na nią. Co więcej całokształt zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego doprowadził Sąd do przekonania, że oskarżony w chwili popełnienia zarzucanego mu czynu działał nieumyślnie, a udzielenie nieprawdziwej informacji było wynikiem raczej nieporządku organizacyjnego i złego przepływu informacji pomiędzy poszczególnymi komórkami Urzędu Miejskiego w P. aniżeli złą intencją oskarżonego. W tym miejscu należy powołać się na argumenty przedstawione przy okazji oceny wyjaśnień oskarżonego i do nich odesłać.

Na marginesie wypada też zauważyć, że oskarżyciel subsydiarny w żaden sposób nie wykazał, aby działanie M. N. wyrządziło istotną szkodę, przez co wykluczone jest pociągnięcie oskarżonego do odpowiedzialności karnej za przestępstwo z art. 231 § 3 kk.

odnośnie czynu opisanego w punkcie trzecim aktu oskarżenia:

Mając na uwadze poczynione ustalenia faktyczne i dokonując oceny dowodów jak w powyższy sposób Sąd uznał natomiast za udowodnione, że M. N.: w dniu 04.08.2015 r. w miejscowości P., pełniąc funkcję Burmistrza Miasta P., działając w sposób umyślny i z góry powziętym zamiarem, nie dopełnił obowiązku wynikającego z art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1764) bowiem nie udostępnił w całości informacji publicznej wnioskowanej w dniu 19 lipca 2015 r. w przedmiocie danych pracowników samorządowych wykonujących funkcje publiczne zatrudnionych w Urzędzie Miasta P., którzy otrzymali nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy oraz w przedmiocie wskazania wysokości tych nagród .

Dokonując karnoprawnej oceny zachowania oskarżonego Sąd podzielił zapatrywania oskarżyciela subsydiarnego, iż M. N. swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa z art. 23 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r. poz. 1764) w zw. z art. 231 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

Zgodnie z art. 23 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r. poz. 1764) kto, wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi, nie udostępnia informacji publicznej, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

Stosownie do art. 231 § 1 kk Funkcjonariusz publiczny, który, przekraczając swoje uprawnienia lub nie dopełniając obowiązków, działa na szkodę interesu publicznego lub prywatnego, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Podmiotem zobowiązanym do udzielenia informacji publicznej, jest zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej jest podmiot wykonujący zadania publiczne w szczególności organ władzy publicznej. W myśl ugruntowanego orzecznictwa, za taki podmiot należy uznać między innymi burmistrza miasta ( vide wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 22.04.2015 r. wydany w sprawie o sygn. akt II SAB/Gd29/15, Lex nr 1786783; dostęp: LEX 2016). W myśl art. 115 § 13 kk osoba funkcjonariuszem publicznym jest osoba będąca pracownikiem administracji rządowej, innego organu państwowego lub samorządu terytorialnego, chyba że pełni wyłącznie czynności usługowe, a także inna osoba w zakresie, w którym uprawniona jest do wydawania decyzji administracyjnych.

Przesłanką warunkującą zastosowanie art. 23 ustawy o dostępie do informacji publicznej jest zaniechanie po stronie zobowiązanego podmiotu. Bez znaczenia pozostaje przy tym tryb udostępniania informacji. Organ dopuszcza się zaniechania, a tym samym naraża na określoną w przepisie sankcję, w sytuacji nieudostępnienia informacji zgodnie ze złożonym przez zainteresowanego wnioskiem, jak również nie wykonując określonego ex lege obowiązku. Inną okolicznością może być wydanie decyzji o odmowie dostępu do informacji, w sytuacji braku norm uzasadniających zajęcie takiego stanowiska. Znamiona czynu zabronionego aktualizują się odpowiednio z chwilą upływu określonego w przepisach terminu przewidzianego na udostępnienie informacji bądź z datą wydania przez organ decyzji odmownej ( Komentarz do ustawy o dostępie do informacji publicznej: dr Mariusz Bidziński, prof. dr hab. Marek Chmaj, dr hab. Przemysław Szustakiewicz, komentarz do art. 23, rok: 2015, wydanie II, dostęp: Legalis/el 2017).

M. N. działając jako funkcjonariusz publiczny – Burmistrz Miasta P. - w żaden sposób nie udzielił odpowiedzi na wniosek P. Z. z dnia 19.07.2015 r. w zakresie pracowników samorządowych zatrudnionych w Urzędzie Miejskim w P. pełniących funkcję publiczne, którzy otrzymali nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy w latach 2013 – 2015 zupełnie go lekceważąc. Zdaniem Sądu w sytuacji, w której żaden z pracowników samorządowych pełniących funkcje publiczne nie otrzymał nagrody za szczególne osiągnięcia we wskazanym przez wnioskodawcę okresie, Burmistrz Miasta powinien poinformować o tym fakcie wnioskującego. Takie załatwienie sprawy nie wykraczałoby bowiem poza granice złożonego przez P. Z. wniosku i z całą pewnością pełniej realizowałoby zasadę prowadzenia postępowania administracyjnego w sposób budzący zaufanie jego uczestników do władzy publicznej (por. art. 8 kpa), aniżeli brak jakiejkolwiek reakcji ze strony organu. Zdaniem Sądu rzeczą oczywistą jest, że wnioski składane w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej niejednokrotnie mogą być nieprecyzyjne, niejasne lub też przyjmować z góry założone błędne tezy (tak jak to miało miejsce w przedmiotowej sprawie). W takich sytuacjach należy jednak zwrócić się do wnioskującego aby ten doprecyzował swoje żądanie, ewentualnie wyprowadzić go z błędnego założenia które przyjął. Należy bowiem pamiętać o tym, że ustawa o dostępie do informacji publicznej realizuje konstytucyjne prawo obywatela do informacji (art. 61 Konstytucji RP) i w tym duchu należy interpretować jej zapisy. W ocenie Sądu zbyt formalistyczne i rygorystyczne podejście do procedury udzielania informacji publicznej wypacza jej sens i w efekcie prowadzi do zamknięcia organów władzy publicznej przed obywatelami.

W tym miejscu warto powołać również pogląd wyrażony w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w B. z dnia 15 marca 2007 r. wydanego w sprawie II SAB/Bk 69/06 zgodnie z którym, w sytuacji, w której organ nie posiada żądanej informacji powinien w dowolnej formie poinformować o tym wnioskującego ( Legalis Numer 97988, dostęp: L./el 2017).

W ocenie Sądu M. N. co najmniej zdawał sobie sprawę z tego, że brak reakcji na wniosek P. Z. dotyczący listy pracowników samorządowych zatrudnionych w Urzędzie Miejskim w P. i pełniących funkcję publiczne, którzy otrzymali nagrody za szczególne osiągnięcia w pracy w latach 2013 – 2015 będzie stanowiło naruszenie przepisów ustawy i tym samym nie dopełni on swojego obowiązku. Sam oskarżony składając wyjaśnienia przed Sądem enigmatycznie stwierdził: „w trybie Kpa myślę, że organ powinien udzielić informacji, o tym, że nie były przyznane nagrody (…) natomiast w trybie udip nie (k. 46 akt sądowych)”. Jeszcze raz powtórzyć należy, że oskarżony jest doświadczonym samorządowcem, który zdołał już dobrze poznać procedurę udzielania informacji publicznej.

M. N. jest więc winny dokonania czynu opisanego w punkcie trzecim aktu oskarżenia, bowiem mając możliwość zachowania się zgodnie z prawem postąpił wbrew niemu. Wina ta wynika z faktu, że nie ustalono okoliczności ją wyłączających. Działanie oskarżonego podczas dokonywania tego przestępstwa charakteryzował co najmniej zamiar ewentualny.

Sąd stoi na stanowisku, że stopnie zarówno zawinienia, jak i społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez M. N., nie są znaczne. Na taką ocenę wpływają zdaniem Sądu następujące okoliczności:

⚫

lekceważące podejście oskarżonego do wniosku P. Z.;

⚫

nieznaczna „waga” sprawy.

Oceniając postępowanie M. N. Sąd miał na względzie dyrektywy zawarte w art. 66 § 1 kk - w szczególności nieznaczny stopień zawinienia i społecznej szkodliwości przypisanego mu przestępstwa. Okoliczności czynu również nie budzą wątpliwości Sądu i to pomimo tego, że oskarżony w toku całego postępowania karnego nie przyznał się do winy, co zresztą nie jest konieczne dla orzeczenia warunkowego umorzenia postępowania ( tak postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27.11.2003 r., sygn. V KK 301/3, opubl. OSNKW 2004/1/9).

Zdaniem Sądu postawa M. N., jego właściwości i warunki osobiste, jego dotychczasowy sposób życia, dotychczasowa niekaralność uzasadniają przypuszczenie, że pomimo warunkowego umorzenia postępowania będzie on przestrzegał porządku prawnego w szczególności nie popełni w przyszłości kolejnego przestępstwa.

Oceniając postawę oskarżonego Sąd wziął także pod uwagę okoliczności, w jakich wszedł on w kolizję z prawem - w szczególności to, że przestępstwo jest w jego życiu zdarzeniem epizodycznym.

Reasumując, Sąd doszedł do wniosku, że wobec M. N. można postawić pozytywną prognozę kryminologiczną i że wystarczające dla zapobieżeniu popełnienia w przyszłości przez niego przestępstwa będzie warunkowe umorzenie postępowania karnego na okres próby 2 lat (art. 67 § 1 kk).

W punkcie 3 wyroku, na podstawie art. 67 § 3 kk w zw. z art. 39 pkt 7 kk w zw. z art. 43a § 1 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 500 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

Na podstawie art. 627 kpk Sąd wymierzył M. N. opłatę w wysokości 80 zł ustaloną na podstawie art. 7 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. nr 49 poz. 223 ze zm.) a ponadto na podstawie art. 640 kpk w zw. z art. 628 pkt 1 kpk zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżyciela subsydiarnego kwotę 604 zł tytułem częściowego zwrotu poniesionych przez niego kosztów procesu, obejmującą częściowy zwrot wydatków strony z tytułu ustanowienia w sprawie pełnomocnika oraz częściowy zwrot zryczałtowanych wydatków, odstępując jednocześnie od wymierzenia oskarżycielowi subsydiarnemu opłaty w zakresie czynów opisanych w punkcie pierwszym i drugim aktu oskarżenia.