Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 maja 2016 r. znak (...)-3-07- (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu W. S. prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy prowadzeniu działalności gospodarczej w dniu 28 sierpnia 2015 r. w uzasadnieniu wskazując, że uraz, którego ubezpieczony doznał w tym dniu nie powstał podczas wykonywania zwykłych czynności wynikających z zakresu prowadzonej działalności gospodarczej.

Od powyższej decyzji odwołał się ubezpieczony W. S., wnosząc o jej zmianę poprzez przyznanie mu prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku z dnia 28 sierpnia 2015 r. Zdaniem ubezpieczonego z zaskarżonej decyzji nie wynika, jakie ustalenia faktyczne organ rentowy przyjął w sprawie. Odwołujący się zarzucił organowi pozbawienie go czynnego udziału w sprawie i wypowiedzenia się co do zebranych dowodów przed wydaniem decyzji. W ocenie ubezpieczonego wypadek z dnia 28 sierpnia 2015 r. miał miejsce przy wykonywaniu zwykłych czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wywodząc jak w uzasadnieniu decyzji. Organ argumentował, że ubezpieczony nie udokumentował związku pomiędzy zaistniałym zdarzeniem z dnia 28 sierpnia 2015 r. a prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W. S. prowadzi od listopada 2014 roku pozarolniczą działalność gospodarczą pod nazwą (...) polegającą na udzielaniu porad prawnych innym osobom. Z tego tytułu od dnia 26 listopada 2014 r. podlega ubezpieczeniom społecznym, w tym ubezpieczeniu wypadkowemu. Czynności związane z prowadzoną działalnością W. S. wykonuje w miejscu zamieszkania przy ul. (...) w S.. W ramach działalności W. S. na podstawie umowy zlecenia reprezentował dziewięćdziesięciotrzyletnią H. S.. W imieniu mandantki kontaktował się między innymi z Archiwum Państwowym w R., gdzie był wskazany jako pełnomocnik, w sprawie odszukania spadkobiercy nieruchomości w R., której H. S. jest współwłaścicielem.

Niesporne, a nadto:

- wydruk z (...) k. 19-21 akt wypadkowych ZUS (plik VII),

- potwierdzenie ubezpieczenia – k. 18 akt wypadkowych ZUS (plik VII),

- przesłuchanie W. S. w charakterze strony – k. 21-22,

- zeznania świadka M. S. – k. 20-21,

W dniu 28 sierpnia 2015 r. W. S. umówił się na spotkanie z H. S.. Miał odwiedzić klientkę w jej mieszkaniu położonym przy ul. (...) w S. w celu przekazania jej informacji uzyskanych z archiwum w R.. W. S. wyszedł z domu około godz. 20.00 wraz z żoną M. S., która w tym samym czasie wychodziła do sklepu.

Idąc chodnikiem przed kładką przerzuconą nad ulica (...) nastąpił lewą stopą na niestabilny kawałek chodnika, poczuł ból w lewym stawie skokowym i chcąc złapać równowagę uderzył prawą stopą o twardy wystający element podłoża. Poczuł ból w okolicach palców prawej stopy. Spostrzegł, że z paznokcia 3 lub 4 palca cieknie krew. Na nogach W. S. miał sandały.

Dowód:

- przesłuchanie W. S. w charakterze strony – k. 21-22,

- zeznania świadka M. S. – k. 20-21,

- plan sytuacyjny – k. 19,

- umowa zlecenia – k. 15 akt wypadkowych (plik VII),

- pełnomocnictwo – k. 42 akt wypadkowych (plik VII),

- korespondencja email – k. 38 i 40 akt wypadkowych (plik VII),

- karta wypadku nr 50/2016 r. – k. 28-28v akt wypadkowych (plik VII),

- karta wyjaśnień poszkodowanego – k. 6-9 akt wypadkowych (plik VII),

- informacja świadka wypadku – k. 12- 13 akt wypadkowych (plik VII),

- pismo z 17.08.2015 r. – k. 36 akt wypadkowych (plik VII),

- potwierdzenia nadania przesyłek – k. 37 akt wypadkowych (plik VII).

Pomocy W. S. udzielono w Samodzielnym Publicznym Wojewódzkim Szpitalu (...) w S. w dniu 29 sierpnia 2015 r. Po wykonaniu badania RTG u W. S. rozpoznano skręcenie stawu skokowego lewego z podejrzeniem złamania nasady bliższej paliczka proksymalnego palca IV stopy prawej bez przemieszczenia. W. S. pozostawał niezdolny do pracy od dnia 29 sierpnia 2015 r. do dnia 30 marca 2016 r. Leczył się ambulatoryjnie w poradni ortopedycznej u lekarza rodzinnego i przechodził rehabilitację.

Dowód:

- karta informacyjna – k. 5 dokumentacji lekarskiej ZUS (plik IV),

- zaświadczenia (...) k. 48-57

- historia choroby – k. 76-84 i 111-113.

Obecnie u W. S. rozpoznaje się przebyte skręcenie stawu skokowego lewego, stłuczenie i podejrzenie złamania paliczka proksymalnego palca IV stopy prawej oraz zmiany zwyrodnieniowo zniekształcające stawu śródstopno palcowego palucha prawego. Skręcenia stawu skokowego lewego i stłuczenia palców III do V stopy prawej W. S. doznał na skutek zdarzenia z dnia 28 sierpnia 2015 r. Zmiany w stawie śródstopno palcowym mają charakter samoistny.

Skręcenie stawu skokowego oraz złamanie paliczka podstawowego palca IV doznane w dniu 28 sierpnia 2015 r. spowodowały u W. S. długotrwały czteroprocentowy uszczerbek na zdrowiu.

Dowód:

- wyniki badań RTG – k. 89

- opinia biegłego sądowego z zakresu ortopedii k. 33-34, 93-94 i 121.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie okazało się uzasadnione.

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie było prawo ubezpieczonego W. S. do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy prowadzeniu działalności gospodarczej w dniu 28 sierpnia 2015 r.

Kwestię świadczeń z ubezpieczenia społecznego z tytułu wypadków przy prowadzeniu działalności gospodarczej reguluje ustawa z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (jednolity tekst – Dz. U. z 2015 r. poz. 1242).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy, ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Zgodnie z art. 2 pkt 11 i 12 tej ustawy, ubezpieczonym jest osoba fizyczna podlegająca ubezpieczeniu wypadkowemu, a także osoba, która przed dniem 1 stycznia 1999 r. podlegała ubezpieczeniu społecznemu lub zaopatrzeniu emerytalnemu, z wyłączeniem osób podlegających ubezpieczeniu społecznemu rolników, zaś ubezpieczeniem wypadkowym jest ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych.

Oznacza to, że aby uzyskać uprawnienie do odszkodowania ubezpieczony musi:

1.  ulec wypadkowi przy pracy,

2.  doznać stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu,

3.  uszczerbek winien pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z wypadkiem.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 wskazanej ustawy, za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą:

1.  podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych,

2.  podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia,

3.  w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.

Oznacza to, że aby zdarzenie mogło być uznane za wypadek przy pracy musi spełniać następujące warunki:

-

mieć charakter nagły,

-

być wywołane przyczyną zewnętrzną,

-

powodować uraz lub śmierć,

-

pozostawać w związku z pracą.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 8 ustawy za wypadek przy pracy uważa się również nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w okresie ubezpieczenia wypadkowego z danego tytułu podczas wykonywania zwykłych czynności związanych z prowadzeniem działalności pozarolniczej w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych;

W niniejszej sprawie nie było kwestią sporną, iż ubezpieczony W. S. był w momencie zdarzenia w dniu 28 sierpnia 2015 r. objęty ubezpieczeniem społecznym, w tym ubezpieczeniem wypadkowym. Fakt ten nie był przez strony kwestionowany. Również przebieg zdarzenia mającego miejsce w dniu 28 sierpnia 2015 r. nie stanowił co do zasady przedmiotu sporu między stronami. Organ rentowy nie kwestionował, że doszło wówczas do skręcenia lewego stawu skokowego ora urazu palca czwartego prawej stopy ubezpieczonego. W tym zakresie w żaden sposób organ rentowy nie kwestionował relacji samego ubezpieczonego oraz świadka M. S.. Nie powoływał w szczególności dowodów na obalenie prawdziwości zeznań tych osób.

W konsekwencji okoliczności faktyczne zdarzenia z dnia 28 sierpnia 2015 r. zostały przez Sąd ustalone na podstawie zeznań ubezpieczonego i jego zony M. S.. Zarówno relacja ubezpieczonego jak i świadka nie wzbudziły wątpliwości Sądu. Wszystkie zeznania były stanowcze, konsekwentne oraz wzajemnie ze sobą korespondowały. W tej sytuacji Sąd uznał je za miarodajne dla dokonania ustaleń fatycznych w sprawie. Odtworzenie stanu faktycznego wspomogły również dowody z dokumentów dostarczone przez strony. Dokumenty te, Sąd uznał za wiarygodne, albowiem żadna ze stron nie kwestionowała ich prawdziwości ani treści. Z przedstawionych przez ubezpieczonego dokumentów związanych w szczególności ze świadczeniem przez niego usług doradztwa prawnego na rzecz H. S. wynika jednoznacznie, że wysoce prawdopodobny był fakt udawania się W. S. w momencie zdarzenia z dnia 28 sierpnia 2015 r. do klientki w celu związanym z prowadzoną przez ubezpieczonego działalnością gospodarczą.

Dlatego też, zarówno dowody ze źródeł osobowych jak i zgromadzone dokumenty mogły w sposób miarodajny posłużyć do poczynienia ustaleń faktycznych w sprawie tak w zakresie przebiegu zdarzenia z dnia 28 sierpnia 2015 r. jak i jego następstw, w szczególności wpływu na stan zdrowia ubezpieczonego.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych twierdził jednak, iż zdarzenie z udziałem ubezpieczonego z dnia 28 sierpnia 2015 r., jakkolwiek wywołane nagłą przyczyną zewnętrzną, nie miało związku z wykonywaną przez niego działalnością gospodarczą. Z tym poglądem nie zgadzał się ubezpieczony.

Do Sądu należała zatem odpowiedź na pytanie, czy zachodził związek czynności wykonywanych w dniu 28 sierpnia 2015 r. z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Analizując całokształt okoliczności sprawy Sąd doszedł do wniosku, iż należy na tak postawione pytanie odpowiedzieć twierdząco. Sąd stanął na stanowisku, istotą wykonywanej przez odwołującego się działalności było udzielanie porad prawnych innym osobom. Ubezpieczony miał zawartą umowę zlecenia z H. S., w ramach której poszukiwał spadkobierców nieruchomości stanowiącej współwłasność zleceniodawczyni. Potwierdzają to wprost dokumenty przedłożone przez powoda wskazujące na kierowaniu szeregu pism do Archiwum Państwowego w R. w imieniu H. S.. Fakt prowadzenia jej spraw przez ubezpieczonego potwierdziła zresztą sama zleceniodawczyni przesłuchiwana przez organ rentowy. Sąd zauważył, że w przypadku tego typu działalności ubezpieczonego może on jej część wykonywać w swoim miejscu zamieszkania i stamtąd udawać się do klientów celem odbycia z nimi rozmów w ramach szeroko pojętego doradztwa prawnego bądź dostarczenia im dokumentów. Okoliczność zaplanowanego na dzień 28 sierpnia 2015 r. spotkania z ubezpieczonym potwierdziła H. S. w toku zeznań złożonych w ZUS. W konsekwencji Sąd przyjął, że znajdując się w miejscu zdarzenia w dniu 28 sierpnia 2015 r. W. S. udawał się do swoje klientki z miejsca prowadzenia działalności gospodarczej i droga, którą w tym czasie pokonywał pozostawała w ścisłym związku ze zleceniem udzielnym w ramach prowadzonej działalności.

Sąd orzekający w sprawie w pełni podziela tu stanowisko przyjęte w uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego z dnia 12 marca 2013 r., wydanego w sprawie I UK 567/12 (LEX nr 1383252), w którym stwierdzono, iż należy przyjąć raczej szerokie niż wąskie rozumienie "zwykłych czynności związanych z prowadzeniem działalności pozarolniczej", ponieważ osoba prowadząca taką działalność podejmuje w jej ramach szereg działań, które nie są związane bezpośrednio z wykonaniem dzieła (produkcją towaru) lub świadczeniem usługi, a niewątpliwie mają ścisły związek z prowadzeniem takiej działalności (np. comiesięczne rozliczenie z ZUS i urzędem skarbowym, załatwianie różnych spraw w urzędach, uzyskiwanie zezwoleń i koncesji, narady z pracownikami itd.). Nie sposób byłoby wydzielić spośród czynności faktycznych i prawnych osoby prowadzącej działalność gospodarczą takich, które służą bezpośrednio wytwarzaniu dóbr i usług, i takich, które tej charakterystyki nie spełniają, i traktować je odmiennie - z punktu widzenia art. 3 ust. 3 pkt 8 ustawy wypadkowej. Prowadzenie działalności gospodarczej jest pewną całością organizacyjną. Ograniczenie odpowiedzialności organu rentowego z tytułu wypadku tkwi w przyjęciu, że chodzi o wypadek "podczas", a nie tylko "w związku" z wykonywaniem zwykłych czynności składających się w swoim całokształcie na prowadzenie działalności pozarolniczej. Cechą charakterystyczną niektórych rodzajów działalności pozarolniczej jest "przemieszczanie się" przedsiębiorcy, np. dojazd do miejsca wykonywania czynności, wyjazdy do sklepów, magazynów i hurtowni w celi nabycia koniecznych materiałów, narzędzi, sprzętu itd. Ochrona ubezpieczeniowa obejmuje więc także czynności faktyczne i prawne związane z prowadzoną działalnością, wykonywane w czasie, w którym prowadzący taką działalność "przemieszcza się", np. udając się do siedziby klienta (por. wyrok Sądu Najwyższego z 8 czerwca 2010 r., II UK 407/09, OSNP 2011 nr 21-22, poz. 282). Podobny pogląd wyrażał Sad Najwyższy w wyroku z dnia 8 czerwca 2010 roku wydanym w sprawie II UK 407/09 (opubl. w OSNP 2011/21-22/282) wskazując, że wypadek osoby prowadzącej działalność polegającą na doradztwie (tu akurat w zakresie sprzętu komputerowego oraz baz danych) w czasie dojazdu do siedziby kontrahenta w celu wykonania zawartej z nim umowy jest wypadkiem przy wykonywaniu tej działalności pozarolniczej.

Nie sposób w tej sytuacji, wbrew twierdzeniom organu, odmówić czynnościom wykonywanym w dniu 28 sierpnia 2015 r. przez ubezpieczonego, związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Niewątpliwie w momencie zdarzenia ubezpieczony zmierzał do wykonania obowiązków w ramach prowadzonej przez siebie działalności, przez co związku wykonywanych przezeń czynności z jego prowadzeniem nie sposób negować. Tym samym związek aktywności, w trakcie których ubezpieczony doznał urazu w dniu 28 sierpnia 2015 r. z prowadzeniem przez niego działalności gospodarczej wydaje się jednoznaczny, bezpośredni i niepodważalny. W konsekwencji, Sąd stanął na stanowisku, że zdarzenie z udziałem ubezpieczonego w tym dniu wypełnia definicję wypadku przy prowadzeniu działalności gospodarczej.

Ponieważ przesłanką uzyskania jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy (prowadzeniu działalności gospodarczej) jest również doznanie przez poszkodowanego w wypadku uszczerbku na zdrowiu, Sąd zasięgnął wiadomości specjalnych, dopuszczając w sprawie dowód z opinii biegłego sądowego lekarza specjalisty z zakresu ortopedii – traumatologii H. M. celem ustalenia, czy w związku ze zdarzeniem z dnia 28 sierpnia 2015 r. taki uszczerbek u ubezpieczonego wystąpił i jeżeli tak, to w jakiej wysokości. Oceny należało dokonać w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania (Dz. U. Nr 234, poz. 1974), a w szczególności załączoną do niego tabelę procentową.

W wydanej na podstawie badania ubezpieczonego opinii z dnia 7 lutego 2017 r. biegły rozpoznał u ubezpieczonego stan po przebytym skręceniu stawu skokowego lewego oraz stłuczenie z podejrzeniem złamania paliczka proksymalnego palca IV stopy prawej. Zdaniem biegłego uraz stopy prawej nie spowodował długotrwałych ani stałych następstw. Wobec braku dokumentacji leczenia ambulatoryjnego biegły nie był w stanie ocenić związku ograniczenia ruchomości w stawie skokowym lewym ze zdarzeniem z dnia 28 sierpnia 2015 r.

Z opinią biegłego nie zgodził się ubezpieczony zarzucając opiniującemu brak wskazania wyników badań, na których się oparł, nieskorzystanie z dokumentacji zdjęciowej przedstawionej przez odwołującego się w takcie badania oraz nieuzasadnione zakwalifikowanie części zmian w obrębie prawej stopy jako samoistnych, nadto niezgodne z prawdą określenie zakresu dolegliwości bólowych ubezpieczonego.

Na skutek zobowiązań Sądu ubezpieczony uzupełnił materiał dowodowy sprawy przedkładając dokumentację medyczną dotyczącą leczenia poszczególnych urazów w roku 2015.

W oparciu o dalsze dowody biegły w dniu 18 września 2017 r. wydał opinię uzupełniającą stwierdzając na podstawie zdjęć radiologicznych, że w dniu 28 sierpnia 2015 r. doszło u ubezpieczonego do złamania podstawy pierwszego paliczka palca IV z niewielkim przemieszczeniem skutkującego jednoprocentowym uszczerbkiem na zdrowiu. Biegły podkreślił, że zmiany w stawie śródstopno palcowym palucha prawego ubezpieczonego mają charakter zmian zwyrodnieniowych samoistnych. Z powodu dalszego braku dokumentacji leczenia ambulatoryjnego dotyczącej okresu sprzed zdarzenia z dnia 28 sierpnia 2015 r. biegły nie był w stanie wypowiedzieć się co do wpływu zdarzenia na stan lewego stawu skokowego ubezpieczonego.

Odnośnie opinii organ rentowy nie zajął merytorycznego stanowiska w sprawie wskazując, że ubezpieczonym nie był badany przez lekarza orzecznika ZUS w sprawie ustalenia uszczerbku na zdrowiu.

Ubezpieczony natomiast t ponownie wniósł zarzuty do opinii biegłego wnosząc o zobowiązanie biegłego do wskazania czy zesztywnienie lewego stawu skokowego odwołującego się nosi cechy trwałego uszczerbku na zdrowiu i ponownego wypowiedzenia się co do genezy zmian w stawie śródstopno palcowym palucha prawego. Podkreślił, że przed zdarzeniem z dnia 28 sierpnia 2015 r. odzyskał zdolność do rekreacyjnego uprawiania sportu a lewy staw skokowy funkcjonował u niego prawidłowo, zaś po przedmiotowym zdarzeniu sprawność obu stóp uległa istotnemu pogorszeniu. Jednocześnie ubezpieczony przedłożył wnioskowaną przez biegłego dokumentację medyczną.

W kolejnej opinii uzupełniającej z dnia 19 stycznia 2018 r. wydanej po zapoznaniu się z przedłożoną przez ubezpieczonego dokumentacją medyczną biegły H. M. wskazał, że podczas badania ubezpieczonego stwierdził ograniczenie ruchomości lewego stawu skokowego pod postacią braku zgięcia grzbietowego. Wskazał, że stan ten jest następstwem dwóch urazów, tj. wypadku z dnia 28 sierpnia 2015 r. i wcześniejszego złamania kostki ze stycznia 2015 r. Przyznał jednak, że uraz skrętny stawu z dnia 28 sierpnia 2015 r. mógł pogłębić następstawo, co skutkuje trzyprocentowym uszczerbkiem na zdrowiu. Biegły ponownie podkreślił, że zmiany zwyrodnieniowe w prawy stawie sródstopno palcowym mają charakter zmian samoistnych, nie ulegają zwiększeniu i występują w obu stopach.

Do tak uzupełnionej opinii organ rentowy nie odniósł się merytorycznie. Ubezpieczony z kolei nie odniósł się opinii.

W tej sytuacji Sąd uznał, że strony nie kwestionują opinii biegłego w jej ostatecznym brzmieniu i poczytał ją za miarodajną dla poczynienia ustaleń faktycznych sprawie. Sąd uznał, że biegły określił stopień uszczerbku odnosząc się też do przesłanek, które należy wziąć pod uwagę przy ocenie ustalania uszczerbku na zdrowiu zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego. Wnioski biegłego korespondują z wynikami przeprowadzonych badań szczegółowo opisanymi w opinii. Powyższe, przy uwzględnieniu, że biegły to wysokiej klasy fachowiec o wieloletnim doświadczeniu klinicznym i specjalności odpowiedniej do schorzenia ubezpieczonego, przemawiało za uznaniem opinii za rzetelną i wiarygodną w zakresie oceny uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego. Tym samym Sąd podzielił wnioski opinii biegłego i na jej podstawie określił stopień uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego.

Sąd uznał, że zdarzenie z dnia 28 sierpnia 2015 r. z udziałem ubezpieczonego, jako zdarzenie nagłe, pozostające w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i mające miejsce w okresie objętym ubezpieczeniem wypadkowym wyczerpuje wszystkie znamiona wypadku przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Skutkuje tym samym powstaniem prawa ubezpieczonego do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy. Sąd uznał, że ubezpieczony w sposób wystarczający wykazał powstanie następstw zdarzenia w obrębie obu jego stóp, co wobec braku przeciwnych dowodów ze strony organu rentowego pozwala na przyjęcie, że zarówno ograniczenie ruchomości stawu skokowego lewej stopy jak i stan po złamaniu IV palca prawej stopy powodują u W. S. łączny czteroprocentowy długotrwały uszczerbek na zdrowiu.

Mając na uwadze całokształt powyżej przytoczonych okoliczności Sąd, w oparciu o przepis art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał ubezpieczonemu W. S. prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy prowadzeniu działalności gospodarczej w dniu 28 sierpnia 2015 r. w wysokości odpowiadającej 4 % (czterem procentom) długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

(...)