Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 stycznia 2018 rok

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Joanna Napiórkowska - Kasa

Ławnicy: Magdalena Kośmicka – Matras, Kamila Szelągowska

Protokolant: protokolant sądowy Aleksandra Łaszuk

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 04 stycznia 2018 roku w Warszawie

sprawy z powództwa: A. Z.

przeciwko: (...) w W.

o odszkodowanie

I.  Oddala powództwo.

II.  Zasądza od powoda A. Z. na rzecz pozwanego (...) w W. kwotę 360 zł. (trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Magdalena Kośmicka – Matras SSR Joanna Napiórkowska - Kasa Kamila Szelągowska

Sygn. akt VI P 276/16

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 27 maja 2016 r. powód A. Z. wniósł o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia mu umowy o pracę. Jako pozwanego powód wskazał swojego dotychczasowego pracodawcę (...) w W..

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że w dniu 31 sierpnia 2015 r. zawarł z pozwanym umowę o pracę w pełnym wymiarze godzin na czas nieokreślony, jako pedagog – nauczyciel kontraktowy, zaś pismem z dnia 24 maja 2016 r. otrzymał rozwiązanie umowy o pracę za trzymiesięcznym okresem wypowiedzenia, ze wskazaniem przyczyny w postaci zmniejszenia od dnia 01.09.2016 r. liczby etatów nauczycieli pedagogów w (...) w W.. W opinii powoda taka redukcja etatów nauczycieli pedagogów nie może zapewnić uczniom (...) odpowiedniej pomocy pedagogiczno- psychologicznej.

(pozew – k. 1 – 6, wypowiedzenie umowy o pracę – k. 138)

Pismem procesowym z dnia 13 czerwca 2016 r. powód sprecyzował wartość przedmiotu sporu na kwotę 38 628,00 zł tytułem przysługującej mu sumy wynagrodzenia za okres jednego roku, jako wartości przedmiotu sporu w sprawach o roszczenia pracowników przy umowach na czas nieokreślony. Ponadto wskazał, że pozwany poinformował go, że dyrektor szkoły decyduje w imieniu pozwanego kto jest zatrudniony jako pedagog szkolny. Dlatego też zostały zlikwidowane etaty pedagoga od roku szkolnego 2016/2017, między innymi etat powoda. W opinii strony powodowej zmiany, które mają uzasadniać wypowiedzenie umowy o pracę z dnia 24 maja 2016 roku nie wynikają z potrzeb reorganizacji pracy szkoły.

(pismo procesowe z dnia 13.06.2016 r. – k. 12-13)

W odpowiedzi na pozew z dnia 6 lipca 2016 r. pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości, jako całkowicie bezzasadnego. W uzasadnieniu stanowiska pozwany wskazał, że dyrektor szkoły, jako kierownik jednostki oświatowej, decyduje jaką najwłaściwszą formę pomocy psychologicznej należy wprowadzić w kierowanej przez niego placówce. Pozwany podał, że w zatwierdzonym przez organ prowadzący arkuszu organizacji pracy na rok szkolny jest przewidziane ¾ etatu pedagoga, 1 etat psychologa, ½ etatu logopedy. Takie uregulowanie pozostaje zgodne z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013 roku o pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Pozwany podniósł, że do pracy powoda często kierowane były zastrzeżenia innych pedagogów i pracowników szkoły, dotyczące w szczególności zwlekania przez niego z wykonywaniem czynności z zakresu jego obowiązków, obsługi prywatnego telefonu komórkowego w czasie pracy, które tłumaczył, iż pewne informacje musiał wysyłać z tegoż prywatnego aparatu, gdyż szkolny Internet zbyt wolno przesyła dane. Pozwany podniósł, że wiele razy upominał powoda za tego typu praktyki. Ponadto powód miał nie wykonać polecenia wydanego przez dyrektora szkoły odnośnie uczestnictwa w szkoleniu przeznaczonym dla wspomagającej kadry pedagogicznej, tłumacząc się licznymi obowiązkami oraz umawiał spotkania z przedstawicielami szkół ponadgimnazjalnych bez zgody dyrekcji szkoły, co narażało uczniów na niezrealizowanie podstawy programowej. Powód miał również otrzymać karę upomnienia za nieprawidłowe, nieterminowe i niestaranne prowadzenie dokumentacji szkolnej. Pozwany nadmienił również, że po obliczeniu wyników ankiety skierowanej do rodziców uczniów szkoły podstawowej, a przeprowadzonej przez powoda bez konsultacji i zgody dyrektora szkoły okazało się, że dla prawie 90 % rodziców uczniów szkół osoba pedagoga jest nieznana lub mało znana. Jednocześnie pozwany wskazał, że oprócz zastrzeżeń kierowanych przez innych pracowników szkoły, swoje uwagi co do pracy powoda wnosili również rodzice, którzy zarzucali mu niewłaściwy sposób odnoszenia się do ich dzieci. Zdaniem pozwanego te okoliczności uzasadniają fakt, iż zatrudnienie pedagoga na cały etat w (...) jest niecelowe, co zdaniem pozwanego znalazło potwierdzenie w przeprowadzonym rozpoznaniu sytuacji w szkole w zakresie potrzeb dzieci i młodzieży odnośnie pomocy psychologiczno – pedagogicznej. Wobec powyższego argumenty te były powodem zastosowania przez pozwanego art. 20 ustawy Karta Nauczyciela – zmniejszenie etatu a tym samy wypowiedzenie stosunku pracy.

(odpowiedź na pozew z dnia 06.07.2016 r. – k. 18 – 20)

W piśmie procesowym z dnia 20 lutego 2017 r. powód odniósł się do odpowiedzi na pozew. Podtrzymał swoje stanowisko z dnia 27 maja 2016 r. oraz wskazał, że był dobrym pracownikiem, przykładającym się do swoich obowiązków, oraz że nie były mu znane skargi lub uwagi rodziców uczniów, a także, że nie został zapoznany z żadną oceną swojej pracy w (...) która miała stanowić podstawę do likwidacji jego etatu i złożenia wypowiedzenia umowy o pracę. Ponadto powód, podnosi, iż taka ocena pracy nie mogła być dokonana wcześniej, jak po pół roku od uzyskania stopnia awansu zawodowego, który uzyskał 13 listopada 2015 roku. Zdaniem powoda dokonywał on działań diagnostycznych, a także naprawczych zgodnie z zasadami pedagogiki szkolnej. Powód podniósł również, że pozwany miał utrudniać mu udział w szkoleniach przewidzianych dla specjalistów edukacyjnych, co miało przejawiać się w zobligowaniu powoda przez pozwanego do pisemnego uzasadniania każdego zapytania o wyrażenie zgody na szkolenie. W ocenie powoda pozwany nie ma kompetencji do stawiania tezy, że kwalifikacje powoda jako pracownika nie przekładają się na jakość świadczonej pracy, współpracę z uczniami i rodzicami. Powód wskazał także, że jest osobą ciągle się doskonalącą w zakresie promowania postaw prozdrowotnych, jak również posiada niezbędne kwalifikacje zawodowe oraz kompetencje psychospołeczne do pracy na stanowisku nauczyciela – pedagoga. Jego wykształcenie i zdobywane doświadczenie predestynują go do sprawowania funkcji pedagoga. Według powoda etat dla logopedy oraz dla psychologa szkolnego oraz zatrudnienie oligofrenopedagoga w roku szkolnym 2016/2017 zostało przeprowadzone kosztem etatu dla pedagoga szkolnego. W ocenie powoda ograniczenie wymiaru zatrudnienia dla pedagoga szkolnego będące podstawą wypowiedzenia umowy z dnia 24 maja 2016 r. całkowicie wyklucza zatrudnienie psychologa, zaś takie działanie jest złamaniem ustawy Karty Nauczyciela. Powód odnosząc się do zarzutu związanego ze zwlekaniem z wykonaniem pracy i niedokładnym, czy nieterminowym uzupełnieniem dokumentacji wskazał, że w szkole nie było ściśle określonego terminu na zdawanie dokumentacji.

(pismo procesowe powoda z dnia 20.02.2017 r. – k. 50 – 56)

W piśmie procesowym z dnia 20 marca 2017 r. powód sprecyzował roszczenie wnosząc o kwotę 5 730,48 zł. tytułem odszkodowania za nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę.

( pismo procesowe powoda z dnia 20.03.2017 r. – k. 90 – 91)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód A. Z. był zatrudniony w pozwanym (...) w W. w okresie od 01.09.2014 r. do 28.02.2017 r. w wymiarze pełnego etatu, początkowo jako nauczyciel stażysta, zaś od 01.09.2015 r. na czas nieokreślony, jako nauczyciel kontraktowy. Miejscem wykonywania pracy był (...) przy ul. (...) w W.. Wynagrodzenie powoda na stanowisku nauczyciel kontraktowy zostało określone na kwotę 2 331, 00 zł brutto.

(kopia umowy o pracę z 28 sierpnia 2014 r. - k. 193, kopia umowy o pracę z

31 sierpnia 2015 r. – k. 211)

Powód pracował jako nauczyciel kontraktowy na stanowisku pedagoga szkolnego w wymiarze pełnego etatu, z czego 24 godziny tygodniowo stanowiły godziny dydaktyczne.

(kopia umowy o pracę z 31 sierpnia 2015 r. – k. 211)

W dniu 13 lipca 2015 roku Dyrektor (...) w W. A. L. nadała powodowi stopień nauczyciela kontraktowego, wobec posiadania przez niego wyższego wykształcenia zawodowego związanego z przygotowaniem pedagogicznym.

(akt nadania stopnia awansu zawodowego nauczyciela z dnia 13 lipca 2015 roku –

k. 208)

W dniu 25 sierpnia 2015 roku powód zwrócił się z prośbą o zatrudnienie na stanowisku pedagoga szkolnego z dniem 1 września 2015 roku, co też nastąpiło, jak wskazano wyżej na podstawie umowy o pracę z dnia 31 sierpnia 2015 roku, wobec wyrażonej zgody na zatrudnienie w pełnym wymiarze czasu pracy od 1 września 2015 roku na czas nieokreślony.

(prośba o zatrudnienie na stanowisku pedagoga szkolnego – k. 210)

Dyrektor pozwanego (...)w W. w dniu 15 lutego 2016 roku udzielił powodowi kary upomnienia za uchybienie przeciwko porządkowi pracy polegającego na niedostarczeniu w terminie do 29 stycznia 2016 roku wyników i wniosków z monitorowania realizacji programu wychowawczego i programu profilaktyki, jak również karty samooceny pracownika na stanowisku nauczyciela na podstawie zarządzenia nr (...) dyrektora (...) w W. z dnia 14 grudnia 2010 roku.

(pismo o nałożeniu kary porządkowej z dnia 15 lutego 2016 roku – k. 214)

Pozwany w dniu 26 kwietnia 2016 roku podjął decyzję na podstawie, której w placówce oświatowej ustalono ¾ etatu pedagoga w wymiarze 18 godzin, 2 etaty psychologa, ½ etatu logopedy oraz 0,23 etatu oligofrenopedagoga. Zostało to zatwierdzone w dniu 5 maja 2016 roku przez organ prowadzący - Burmistrza W. E. R..

(decyzja w sprawie projektowania liczby godzin/etatów pracowników pedagogicznych, k. 23 – 24)

W dniu 24 maja 2016 roku na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 2 i ust 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 roku Karta Nauczyciela pozwany pracodawca rozwiązał z powodem umowę o pracę zawartą w dniu 31 sierpnia 2015 roku. Przyczyną rozwiązania stosunku pracy były zmiany organizacyjne, polegające na zmniejszeniu od dnia 1 września 2016 roku liczby etatów nauczycieli pedagogów. Powód został pouczony o prawie do złożenia w terminie 30 dniu od daty doręczenia pisma o wypowiedzeniu - wniosku o przeniesienie w stan nieczynny, co spowoduje, że wypowiedzenie będzie bezskuteczne. Pismo rozwiązujące umowę powód odebrał w dniu 24 maja 2016 roku.

(pismo rozwiązujące stosunek pracy z Panem A. Z. – k. 138)

Pismem z dnia 21 czerwca 2016 roku powód złożył wniosek o przejście w stan nieczynny na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 roku Karta Nauczyciela. Wniosek ten złożył w Sekretariacie (...) w W. w dniu 21 czerwca 2016 roku. Pozwany pracodawca w piśmie z dnia 24 czerwca 2016 roku na podstawie art. 20 ust. 5c ustawy z dnia 26 stycznia 1982 roku Karta Nauczyciela w związku z powyższym wnioskiem przeniósł powoda w stan nieczynny od 1 września 2016 roku z zachowaniem prawa do comiesięcznego wynagrodzenia zasadniczego oraz prawo od innych świadczeń pracowniczych w tym dodatków socjalnych do czasu wygaśnięcia stosunku pracy, który nastąpił 28 lutego 2017 roku po upływie sześciomiesięcznego okresu. Powód pozostawał w stanie nieczynnym do 28 lutego 2017 roku.

(wniosek o przejście w stan nieczynny z dnia 21 czerwca 2016 roku – k. 148;

decyzja pracodawcy o przeniesieniu powoda w stan nieczynny z dnia 24 czerwca

2016 roku – k. 147)

Stosunek pracy pomiędzy powodem, a pozwanym pracodawcą wygasł na podstawie art. 20 ust. 5c ustawy z dnia 26 stycznia 1982 roku Karta Nauczyciela z upływem sześciomiesięcznego okresu pozostawania w stanie nieczynnym. Powód otrzymał świadectwo pracy 28 lutego 2017 roku. Wobec powyższego powód pozostawał zatrudniony u pozwanego do dnia 28 lutego 2017 roku.

(świadectwo pracy z dnia 28 lutego 2017 roku – k. 136)

W trakcie pracy były zgłaszane zastrzeżenia przez rodziców uczniów do pracy powoda, wobec nie prowadzenia spraw swoich uczniów do końca co budziło rozczarowanie rodziców. Motywami które przemawiały, za organizacją czasu pracy wg. nowego arkusza organizacyjnego były rozmowy z rodzicami uczniów, wychowawcami klas, oraz często zgłaszane uwagi o braku nadzoru psychologa szkolnego. W (...)w W. nastąpiła redukcja etatów mianowicie pedagog szkolny ma ¾ etatu, logopeda ½ etatu, a psycholog cały etat czyli 24 godziny. Opracowanie arkusza organizacyjnego nastąpiło z uwzględnieniem potrzeb emocjonalnych, trudności społecznych w funkcjonowaniu w klasie. Z tych względów została podjęta decyzja o zatrudnieniu logopedy na ½, natomiast psychologa szkolnego w pełnym wymiarze godzin. Do pracy powoda były zgłaszane zastrzeżenia i uwagi. Ponadto pojawiały się problemy współpracy na linii powód – dyrektor pozwanego pracodawcy związane z nie wykołowywaniem poleceń przełożonego. które dotyczyło uczestnictwa w szkoleniu o agresji prowadzonym przez kuratorów sądowych i policję. W trakcie pracy powoda u pozwanego miały miejsce przypadki, kiedy to powód nie przykładał należytej uwagi do zajęć z dziećmi korzystając podczas zajęć z nimi z telefonu. Ponadto powód bez zgody dyrekcji (...) w W. przeprowadzał ankiety dotyczące jego pracy. Powód ponadto zakłócał tym sposobem tok lekcji wchodząc na określone zajęcia bez zgody i wiedzy dyrekcji, mimo otrzymanych od pracodawcy zaleceń aby nie zakłócać toku lekcji. Ponadto należy zauważyć, iż sam kontakt na linii uczniowie – powód jako pedagog nie przestawiał się pozytywnie, gdyż uczniowie nie chcieli przedstawiać mu swoich problemów, a metody rozwiązywania problemów stosowane przez niego nie były odpowiednie co wskazała sytuacja rozwiązywania problemów szerszym gronie ucznia K. P., który przez to poczuł się upokorzony. Pomimo zgłaszanych uwag do tych metod ze strony pracodawcy powód nie zmienił ich.

(zeznania świadka A. O. – transkrypcja protokołu rozprawy z dnia 7 marca 2017 roku od 0:18:22 do 00:22:22; zeznania świadka Z. P. (1) na tejze rozprawie od 00:24:11 do 00:46:32)

Powód nie składał wniosku o przywrócenie do pracy oraz uchylenie się od skutków złożonego świadczenia o przejściu w stan nieczynny. Ponadto miał czas na zapoznanie się z treścią pisma, w którym zawarta była informacja o przeniesieniu w stan nieczynny oraz pouczenie. Powód zrozumiał jego znaczenie i skutki z nim związane.

(zeznania powoda A. Z. – protokół rozprawy z dnia 4 stycznia 2018 roku od 00:28:39 do 00:30:34; zeznania świadka M. P. – protokół rozprawy z dnia 4 stycznia 2018 roku od 00:30:34 do 00:36:25)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów przedłożonych w toku postępowania oraz dokumentów z akt osobowych powoda. Prawdziwość dokumentów nie była kwestionowana w toku postępowania przez strony. Jednakże przy rozstrzygnięciu niniejszej sprawy Sąd oparł się na zeznaniach świadków A. O., Z. P. (2), M. P. oraz powoda A. Z. tylko w zakresie prawdziwości twierdzeń co do istnienia stosunku pracy, jego długości i skuteczności, złożonego wypowiedzenia oraz przejścia na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 stycznia 1986 roku Karta Nauczyciela w stan nieczynny. W pozostałym zakresie Sąd nie opierał się przy ocenie prawnej na materiale dowodowym zgromadzonym w trakcie przesłuchania świadków i powoda przeprowadzonych z ostrożności procesowej. W pozostałym zakresie wnioski pozwanego pracodawcy dotyczące dopuszczenia i przeprowadzenia dowodu z zeznań świadków W. W., A. S., H. B. oraz M. R. pominął, jako bezprzedmiotowe i nieprzydatne do oceny zasadności roszczenia powoda.

Sąd zważył co następuje:

Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie było roszczenie powoda o uznanie wypowiedzenia umowy o pracę zawartej pomiędzy nim, a pozwanym (...) w W. zmodyfikowane na roszczenie o odszkodowanie.

Materialnoprawną podstawą roszczenia jest regulacja z art. 45 § 1 KP w zw z art. 91c Karty Nauczyciela, zgodnie z którym w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach, albo o odszkodowaniu. W zakresie spraw wynikających ze stosunku pracy, nieuregulowanych przepisami ustawy (Karta Nauczyciela), mają zastosowanie przepisy Kodeksu pracy.

Na podstawie powyżej przedstawionego stanu faktycznego Sąd dokonał analizy, co do skuteczności wypowiedzenia umowy przez pracodawcę w związku przejściem nauczyciela w stan nieczynny. Zgodnie z brzmieniem art. 20 ust. 5c Karty Nauczyciela wypowiedzenie jest bezskuteczne w przypadku złożenia przez nauczyciela, w terminie do 30 dni od dnia doręczenia wypowiedzenia stosunku pracy z przyczyn określonych w ust. 1 pkt 2, pisemnego wniosku o przeniesienie w stan nieczynny. Z upływem sześciomiesięcznego okresu pozostawania w stanie nieczynnym stosunek pracy wygasa. W tej sprawie powód po otrzymaniu wypowiedzenia stosunku pracy złożył w zakreślonym na podstawie art. 20 ust. 5c Karty Nauczyciela tj. 30 dniowym terminie od doręczenia wypowiedzenie stosunku pracy - wniosek o przeniesienie go w stan nieczynny. Bezspornym pozostaje fakt, iż kolejny termin tym razem sześciomiesięczny, po którego upłynięciu od momentu przejścia w stan nieczynny stosunek pracy z nauczycielem wygasa - w tej sprawie skutecznie upłynął. Stosunek pracy powoda wygasł na podstawie art. 20 ust. 5c Karty Nauczyciela, a nie z upływem okresu wypowiedzenia i podstawy materialnoprawnej określonej w wypowiedzeniu.

Wobec powyższego nastąpiło wygaśnięcie stosunku pracy po upływie okresu czasu z góry określonego w regulacjach Karty Nauczyciela, a nie na podstawie wypowiedzenia stosunku pracy dokonanego przez pracodawcę. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 5 listopada 2015 roku o sygn. III PK 25/15 ( Legalis nr. 1360091) „w procesie wywołanym odwołaniem od dokonanego wypowiedzenia nauczycielskiego stosunku pracy, które staje się bezskuteczne z chwilą złożenia wniosku o przeniesienie w stan nieczynny (art. 20 ust. 5c ustawy z 1982 r. - Karta Nauczyciela), bezpodstawne albo zbędne jest orzekanie o prawnie bezskutecznym wypowiedzeniu wskutek złożenia pisemnego wniosku o przeniesienie w stan nieczynny, które to wypowiedzenie nie wywołało skutku rozwiązującego nauczycielski stosunek pracy”. Sąd rozpoznający przedmiotową sprawę nie mógł orzec o bezskuteczności wypowiedzenia, ponieważ samo wypowiedzenie stało się bezskutecznie wskutek przeniesienia nauczyciela na jego pisemny wniosek w stan nieczynny. Należy w tym przypadku zaznaczyć, iż nauczyciel składający wniosek o przeniesienie w stan nieczynny dokonuje wyboru swego statusu w procesie o przywrócenie do pracy lub uznania bezskuteczności wypowiedzenia w rezultacie dokonując rezygnacji z możliwości kwestionowania dokonanego wypowiedzenia, które staje się z mocy prawa bezskuteczne (vide: wyrok Sądu Najwyższego z 18 marca 2014 r. o sygn. II PK 177/13, Lex 1455231). Biorąc pod uwagę powyższe z chwilą złożenia wniosku i przejściu w stan nieczynny pracownika nie można już skutecznie podważać oświadczenia pracodawcy o wypowiedzeniu stosunku pracy, także Sąd nie będzie brał pod uwagę przy rozpoznawaniu sprawy kryteriów za pomocą których wytypowany został dany nauczyciel do rozwiązania z nim stosunku pracy.

W tym momencie należy również zwrócić uwagę na fakt, iż prawna bezskuteczność wypowiedzenia, które w tym przypadku ma miejsce nie oznacza pozbawienia nauczyciela przeniesionego na jego wniosek w stan nieczynny, możliwości zaskarżenia przeniesienia go w stan nieczynny lub wygaśnięcia stosunku pracy z upływem terminu sześciomiesięcznego od momentu pozostawania w takim stanie. Brak jest w takim przypadku przeszkód, aby nauczyciel uchylił się od skutków prawnych własnego oświadczenia woli o przeniesieniu go w stan nieczynny, jeśli oświadczenie skierowanie do pracodawcy wyrażające taką wolę było obarczone wadami prawnymi w myśl art. 82 – 88 KC. Skuteczne uchylenie się w drodze powództwa od skutków prawnych oświadczenia woli obarczonego wadami połączone jednocześnie z terminowym zaskarżeniem wygaśnięcia nauczycielskiego stosunku pracy umożliwia zweryfikowanie zarzutów niezgodności z prawem lub wadliwości zaskarżonego wygaśnięcia stosunku pracy. Jak powód sam zeznał, był w pełni świadomy podejmowanej decyzji i skutków prawnych swoich oświadczeń, nie wytoczył powództwa o stwierdzenie nieważności złożonego pod wpływem błędu oświadczenia woli. Ponadto w decyzji o przeniesieniu powoda w stan nieczynny istnieje pouczenie, że z upływem sześciomiesięcznego okresu pozostawania w stanie nieczynnym stosunek pracy wygaśnie. Zgodnie z poglądem Sądu Najwyższego wyrażonym w wyroku z dnia 18 września 2014 roku o sygn. III PZP 3/14 ( Legalis nr. 1061072) „okoliczności i przyczyny niezgodnego z prawem lub nieuzasadnionego wypowiedzenia nauczycielskiego stosunku pracy, które stało się bezskuteczne wskutek złożenia pisemnego wniosku o przeniesienie nauczyciela w stan nieczynny (art. 20 ust. 5c Karty Nauczyciela), mogą być poddane sądowej kontroli, jako okoliczności lub przyczyny niezgodnego z prawem wygaśnięcia nauczycielskiego stosunku pracy tylko w razie skutecznego uchylenia się od skutków prawnych wniosku o przeniesienie w stan nieczynny i terminowego zaskarżenia wygaśnięcia stosunku pracy (art. 56 § 1 w zw. z art. 67 i art. 264 § 2 k.p. oraz w związku z art. 91c Karty Nauczyciela).” Z tak wyrażonym poglądem Sąd rozpoznający sprawę w pełni się zgadza, a przenosząc go na kanwę stanu faktycznego niniejszej sprawy należy wskazać, że takie powództwo nie zostało wytoczone przez powoda ani nie zostało w toku postępowania w takie przekształcone. Zgodnie z tymże orzeczeniem roszczenie o przywrócenie do pracy bądź odszkodowanie za niezgodne z prawem lub nieuzasadnione wypowiedzenie nauczycielskiego stosunku pracy nie przekształca się w roszczenie o przywrócenie do pracy lub odszkodowanie z tytułu niezgodnego z prawem wygaśnięcia nauczycielskiego stosunku pracy. Wobec powyższego Sąd uznał, że stosunek pracy pomiędzy stronami ustał w wyniku wygaśnięcia stosunku pracy łączącego powoda z pozwaną z upływem 6 miesięcy od dnia początku pozostawania powoda w stanie nieczynnym - stosownie do treści art. 20 ust. 5c Karty Nauczyciela.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

W kwestii kosztów postępowania Sąd orzekł na podst. art. 98 KPC oraz § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1804) zasądzając od powoda na rzecz pozwanego kwotę 360 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.