Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 61/18

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 maja 2018 r.

Sąd Rejonowy w Bełchatowie Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący : SSR Aneta Świtalska-Forenc

Protokolant: st. sekr. sąd. Jadwiga Jankowska

przy udziale Prokuratora: Małgorzaty Karwackiej-Barylskiej

po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2018 r.

sprawy K. S. ur. (...) w B., c. K. i D. zd. P.

skazanej prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 06 maja 2015 r. w sprawie sygn. akt II K 178/15 na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie, którą w całości wykonano;

II.  Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 20 czerwca 2016 r. w sprawie sygn. akt II K 307/16 na karę 10 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie sygn. akt II Ko 3099/17 uznano za wykonaną karę ograniczenia wolności w zakresie 2 miesięcy, zaś w miejsce pozostałej kary zarządzono zastępczą karę 120 dni pozbawienia wolności;

III.  Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 02 września 2016 r. w sprawie sygn. akt II K 593/16 na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat z obowiązkiem informowania Sądu o przebiegu okresu próby, ponadto na podstawie art. 33 §2 kk wymierzono jej grzywnę 100 stawek dziennych po 10 zł każda. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 09 marca 2018r. w sprawie sygn. akt II Ko 407/18 zarządzono skazanej wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności zaliczając na jej poczet okres zatrzymania od dnia 07.01.2016r. godz. 14.05 do dnia 08.01.2016r. godz. 14.30. Kara grzywny została w całości wykonana;

IV.  Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 04 października 2016 r. w sprawie sygn. akt II K 500/16 na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat i oddano ją w tym czasie pod dozór kuratora sądowego. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 29 marca 2018r. w sprawie sygn. akt II Ko 395/18 zarządzono skazanej wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności zaliczając na jej poczet okres zatrzymania od dnia 13.04.2016 roku (godz.12.00) do dnia 14.04.2016 roku ( godz.15.25). Kara grzywny została w całości wykonana.

1.  na podstawie art. 569 § 1 kpk w zw. z art. 85 § 1 i 2 kk, 85a kk, art. 86 § 1 kk, art. 87 § 1 kk karę pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Bełchatowie w sprawie sygn. akt II K 593/16 (pkt III.), karę pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Bełchatowie w sprawie sygn. akt II K 500/16 (pkt IV.), oraz karę ograniczenia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Bełchatowie w sprawie sygn. akt II K 307/16 (pkt II.) i wymierza K. S. karę łączną 1 (jednego) roku i 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie 1. (pierwszym) wyroku łącznego zalicza skazanej okresy:

a)  2 (dwóch) miesięcy kary ograniczenia wolności w sprawie Sądu Rejonowego w Bełchatowie sygn. akt II K 307/16, przyjmując że jeden dzień ograniczenia wolności odpowiada dwóm dniom kary pozbawienia wolności;

b)  zatrzymania od dnia 07 stycznia 2016 r. godz. 14:05 do dnia 08 stycznia 2016 r. godz. 14:30 w sprawie Sądu Rejonowego w Bełchatowie sygn. akt II K 593/16;

c)  zatrzymania od dnia 13 kwietnia 2016 r. godz. 12:00 do dnia 14 kwietnia 2016 r. godz. 15:25 w sprawie Sądu Rejonowego w Bełchatowie sygn. akt II K 500/16;

3.  stwierdza, że w zakresie nie objętym wyrokiem łącznym podlegające łączeniu wyroki ulegają odrębnemu wykonaniu;

4.  na podstawie art. 572 kpk umarza postępowanie w zakresie wyroku opisanego w pkt I. w przedmiocie połączenia go z pozostałymi wyrokami;

5.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. M. kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonej z urzędu z uwzględnieniem kwoty podatku VAT;

6.  zwalnia skazaną od kosztów postępowania związanych z wydaniem wyroku łącznego, obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 61/18

UZASADNIENIE

K. S. została skazana prawomocnymi wyrokami:

V.  Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 06 maja 2015 r. w sprawie sygn. akt II K 178/15 na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie, którą w całości wykonano;

VI.  Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 20 czerwca 2016 r. w sprawie sygn. akt II K 307/16 na karę 10 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 20 grudnia 2017 r. w sprawie sygn. akt II Ko 3099/17 uznano za wykonaną karę ograniczenia wolności w zakresie 2 miesięcy, zaś w miejsce pozostałej kary zarządzono zastępczą karę 120 dni pozbawienia wolności;

VII.  Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 02 września 2016 r. w sprawie sygn. akt II K 593/16 na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat z obowiązkiem informowania Sądu o przebiegu okresu próby, ponadto na podstawie art. 33 §2 kk wymierzono jej grzywnę 100 stawek dziennych po 10 zł każda. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 09 marca 2018r. w sprawie sygn. akt II Ko 407/18 zarządzono skazanej wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności zaliczając na jej poczet okres zatrzymania od dnia 07.01.2016r. godz. 14.05 do dnia 08.01.2016r. godz. 14.30. Kara grzywny została w całości wykonana;

VIII.  Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 04 października 2016 r. w sprawie sygn. akt II K 500/16 na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat i oddano ją w tym czasie pod dozór kuratora sądowego. Postanowieniem Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 29 marca 2018r. w sprawie sygn. akt II Ko 395/18 zarządzono skazanej wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności zaliczając na jej poczet okres zatrzymania od dnia 13.04.2016 roku (godz.12.00) do dnia 14.04.2016 roku ( godz.15.25). Kara grzywny została w całości wykonana.

/dowód: karta karna k. 23-24, wydruk z NOE-SAD k. 7, odpis wyroku SR w Bełchatowie z 2.09.2016r. sygn. akt II K 593/16 k. 8, odpis postanowienia SR w Bełchatowie z 5.01.2018r. sygn. akt II K 593/16 k. 9, odpis postanowienia SR w Bełchatowie z 13.10.2016r. sygn. akt II Ko 3294/16 (II K 593/16) k. 10, odpis postanowienia SR w Bełchatowie z 15.11.2016r. sygn. akt II Ko 3607/16 (II K 593/16) k. 11, odpis postanowienia SR w Bełchatowie z 9.11.2017r. sygn. akt II Ko 2809/17 (II K 593/16) k. 12, odpis wyroku SR w Bełchatowie z 4.10.2016r. sygn. akt II K 500/16 k. 13-14, odpis postanowienia SR w Bełchatowie z 24.01.2017r. sygn. akt II Ko 4000/16 k. 15, odpis postanowienia SR w Bełchatowie z 13.02.2017r. sygn. akt II Ko 4000/16 (II K 500/16) k. 16, odpis postanowienia SR w Bełchatowie z 9.11.2017r. sygn. akt II Ko 2810/17 (II K 500/16) k. 17, odpis wyroku SR w Bełchatowie z 20.06.2016r. sygn. akt II K 307/16 k. 18, odpis postanowienia SR w Bełchatowie z 8.05.2017r. sygn. akt II Ko 1244/17 (II K 307/16) k. 19, odpis postanowienia SR w Bełchatowie z 20.12.2017r. sygn. akt II Ko 3099/17 (II K 307/16) k. 20, odpis postanowienia SR w Bełchatowie z 9.03.2018r. sygn. akt II Ko 407/18 (II K 593/16 k. 27, odpis postanowienia SR w Bełchatowie z 29.03.2018r. sygn. akt II Ko 395/18 (II K 500/16) k. 28-29, informacja o pobytach i orzeczeniach k. 33-34 oraz akta spraw: II K 307/16, II K 500/16 i II K 593/16/

K. S. w izolacji penitencjarnej przebywa od 23 stycznia 2018 r. Przed osadzeniem nie posiadała stałego miejsca pobytu i utrzymywała się z prac dorywczych w charakterze (...). W trakcie izolacji penitencjarnej jej zachowanie należy uznać jako niepoprawne. Zdarza jej się zachowywać w sposób nieregulaminowy wobec przełożonych, natomiast w kontaktach ze współosadzonymi jest bezkonfliktowa. Dochodzi do sytuacji, kiedy K. S. nie przestrzega regulaminu wewnętrznego oraz regulaminu wykonywania kary pozbawienia wolności. Skazana nie była nagradzana. Była natomiast czterokrotnie karana dyscyplinarnie m.in. za odmowę przyjęcia leków, samouszkodzenie. Ostatnio została ukarana w dniu 13 marca 2018 r. i umieszczono ją w celi izolacyjnej z powodu ataku na funkcjonariusza. W trakcie pobytu w warunkach izolacji penitencjarnej stosowano wobec osadzonej środki przymusu bezpośredniego. K. S. została zakwalifikowana do osadzonych stwarzających poważne zagrożenie społeczne albo poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa zakładu w myśl art. 88a § 1 kkw. Wobec popełnionych przestępstw prezentuje postawę bezkrytyczną.

/dowód: opinia o skazanym k. 4, k. 32/

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 569 § 1 kpk – wyrok łączny może być wydany jedynie wówczas, gdy zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej. Te zaś, w przypadku K. S. określa art. 85 § 1 i 2 kk w brzmieniu obowiązującym od 01 lipca 2015 r., o czym przesądza art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw ( Dz.U. z 2015 r. poz. 396). Zachodzi bowiem potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem mającym miejsce po dniu 1 lipca 2015 r.

W myśl art. 85 § 1,2 kk kara łączna może być orzeczona, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. Podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89 kk, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1. Jeżeli po rozpoczęciu, a przed zakończeniem wykonywania kary lub kary łącznej sprawca popełnił przestępstwo, za które orzeczono karę tego samego rodzaju lub inną podlegającą łączeniu, orzeczona kara nie podlega łączeniu z karą odbywaną w czasie popełnienia czynu.

Oczywistym jest przy tym, iż uwzględniając treść przepisów dotyczących orzekania w przedmiocie kary łącznej podstawą orzeczenia kary łącznej są kary jednostkowe, orzeczone za zbiegające się przestępstwa jak i kary łączne, które w chwili orzekania podlegają jeszcze wykonaniu.

Analiza dopuszczalności wydania wyroku łącznego przez pryzmat ww. warunków wskazuje, że pozostającymi do wykonania karami są kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Bełchatowie w sprawach sygn. akt II K 593/16 oraz II K 500/16, a także kara ograniczenia wolności orzeczona w sprawie tut. sądu o sygn. akt II K 307/16. Kara z wyroku Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 06 maja 2015 r. w sprawie sygn. akt II K 178/15 została bowiem w całości wykonana. To samo dotyczy kar grzywny orzeczonych w sprawach Sądu Rejonowego w Bełchatowie sygn. akt II K 593/16 oraz II K 500/16, które zostały przez skazaną uiszczone.

Zgodnie z treścią art. 86 § 1 kk, przy wymiarze kary łącznej pozbawienia wolności Sąd ma możliwość orzeczenia jej w wysokości od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 20 lat pozbawienia wolności. Jeżeli chodzi natomiast o łączenie kary ograniczenia wolności z karą pozbawienia wolności to zgodnie z dyspozycją art. 87 § 1 kk w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności sąd wymierza karę łączną pozbawienia wolności, przyjmując, że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności.

W przypadku połączenia w/w kar, kara łączna winna zatem plasować się w przedziale od 1 roku pozbawienia wolności (próg ten wyznacza najwyższa z kar jednostkowych orzeczona w sprawie Sądu Rejonowego w Bełchatowie II K 593/16 oraz II K 500/16) do 2 lat i 5 miesięcy pozbawienia wolności (suma kar jednostkowych oraz kary ograniczenia wolności obliczona zgodnie ze wskazaniami z art. 87 § 1 kk) wymierzonych w/w sprawach.

Wymierzając karę w wyroku łącznym pamiętać należało o tym, że Sąd nie powinien brać pod uwagę tych okoliczności, które legły u podstaw wymiaru poszczególnych kar wymierzonych prawomocnymi wyrokami podlegającymi połączeniu. Należy jednak tak ukształtować wymiar kary łącznej, by z jednej strony oddać ustaloną zawartość bezprawia, a z drugiej nie epatować nadmierną surowością kary. Zgodnie z art. 85a kk sąd wymierzając karę łączną, jest zobowiązany wziąć pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a więc takiego oddziaływania na sprawcę, aby ten nie naruszał w przyszłości porządku prawnego. Jednocześnie reakcja karna skupiając się na sprawcy, musi być efektywna, tj. niedopuszczalne jest orzekanie kar, które będą przez sprawcę trywializowane czy wręcz wkalkulowane w "koszty" przestępstwa. Dyrektywa prewencji indywidualnej ma zatem dwa podstawowe cele, tj. zapobiegać popełnianiu przestępstw oraz wychować sprawcę. Pierwszy z nich może być osiągnięty przez indywidualne odstraszenie oraz uniemożliwienie popełniania przestępstw, drugi przez resocjalizację. Wskazana dyrektywa ma działanie dwukierunkowe, tj. w zależności od sytuacji może ona służyć podnoszeniu lub obniżaniu dolegliwości. (Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz do artykułów 1–116 red. prof. dr hab. Michał Królikowski, prof. dr hab. Robert Zabłocki, Legalis)

Orzekając w przedmiocie kary łącznej Sąd miał na względzie w zasadzie to, że skazana regularnie popełnia nowe przestępstwa. Orzekane wobec K. S. co raz to surowsze kary nie przyniosły żadnych rezultatów wobec niej. Poza tym opinia o skazanej przedstawiona przez Zakład Karny w którym odbywa karę pozbawienia wolności nie stawia jej w dobrym świetle i nie wskazuje na pozytywną prognozę kryminologiczną. Skazana ma bezkrytyczny stosunek do popełnionych przez nią przestępstw. Zachowuje się nieregulaminowo, dokonuje samouszkodzenia, odmawia przyjmowania leków. Poza tym K. S. została zakwalifikowana do osadzonych stwarzających poważne zagrożenie społeczne albo poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa zakładu. Nie była nagradzana, a jedynie karana dyscyplinarnie – ostatnio w dniu 13 marca 2018r. za napaść na funkcjonariusza. Sąd miał jednak na względzie, że skazana uiściła orzeczone wobec niej grzywny.

Wobec powyższego Sąd doszedł do przekonania, iż w okolicznościach niniejszej sprawy skazana nie zasługuje by wyrokiem łącznym nadto łagodzić karę. Adekwatnym było wymierzenie K. S. kary łącznej 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności. Nie można pominąć faktu, że i tak orzeczona kara łączna jest korzystniejsza dla skazanej niż odbywanie sumy kar z w/w wyroków.

Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie 1. wyroku łącznego Sąd zaliczył skazanej okresy:

d)  2 (dwóch) miesięcy kary ograniczenia wolności w sprawie Sądu Rejonowego w Bełchatowie sygn. akt II K 307/16, przyjmując że jeden dzień ograniczenia wolności odpowiada dwóm dniom kary pozbawienia wolności;

e)  zatrzymania od dnia 07 stycznia 2016 r. godz. 14:05 do dnia 08 stycznia 2016 r. godz. 14:30 w sprawie Sądu Rejonowego w Bełchatowie sygn. akt II K 593/16;

f)  zatrzymania od dnia 13 kwietnia 2016 r. godz. 12:00 do dnia 14 kwietnia 2016 r. godz. 15:25 w sprawie Sądu Rejonowego w Bełchatowie sygn. akt II K 500/16.

Powyższe zaliczenia powodują, iż w rzeczywistości do odbycia pozostaje łączna kara pozbawienia wolności w jeszcze mniejszym wymiarze.

O wynagrodzeniu za obronę skazanej wykonywaną z urzędu orzeczono w oparciu o przepisy Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu i zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. M. kwotę 147,60 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonej z urzędu z uwzględnieniem kwoty podatku VAT.

Uznając, że uiszczenie kosztów sądowych byłoby obecnie dla skazanej zbyt uciążliwe ze względu na prognozowany pobyt w zakładzie karnym, brak majątku i jakichkolwiek dochodów, z mocy art. 624 § 1 kpk Sąd zwolnił ją z tego obowiązku.