Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII U 908/18

UZASADNIENIE

Decyzją z 22.02.2018r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził zadłużenie Z. D. z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, które na dzień wydania decyzji wynosi łącznie 36919,62zł, w tym: 1) z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne za okres od listopada 2013r. do grudnia 2017r. w kwocie 20315,71zł i odsetki za zwłokę w kwocie 4416zł, 2) z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od listopada 2013r. do grudnia 2017r. w kwocie 8310,30zł i odsetki za zwłokę w kwocie 1819zł, 3) z tytułu składek na Fundusz Pracy za okres od listopada 2013r. do grudnia 2017r. w kwocie 1693,61zł i odsetki za zwłokę w kwocie 365zł /decyzja k. 17 akt ZUS/

W odwołaniu z 3.04.2018r. Z. D., będąc reprezentowanym przez pełnomocnika w osobie radcy prawnego, wniósł o uchylenie decyzji z 22.02.2018r. i ustalenie, że skarżący nie jest dłużnikiem ZUS oraz nie posiada zaległości względem ZUS z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, a nadto wniósł o zasądzenie na jego rzecz od organu rentowego kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Uzasadniając odwołanie skarżący argumentował, że nie jest osobą spełniającą definicję osoby ubezpieczonej w rozumieniu art. 8 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, a w szczególności nie jest osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą, nie jest nigdzie zatrudniony i w okresie objętym zaskarżoną decyzją nie był zgłoszony do ubezpieczenia. Odwołujący stwierdził, że ZUS uznał go za jedynego wspólnika jednoosobowej spółki z o.o., podczas gdy posiada on w spółce (...) Sp. z o.o. z siedzibą w Ł. udziały jednak nie jest tam jedynym wspólnikiem, gdyż drugim wspólnikiem jest I. D., wywodząc z powyższego brak przesłanek z art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Konkludując stwierdził, że nie podlega on również obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalno – rentowym i wypadkowemu zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5 i art. 12 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, ani też nie podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu na podstawie art. 66 ust.1 lit. c) ustawy o świadczeniach z opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych, a także nie podlega obowiązkowi opłacania składek na Fundusz Pracy w oparciu o art. 104 ust.1 i art. 107ust.1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Dodał, że z ostrożności procesowej kwestionuje też wysokość wyliczonej kwoty zaległości oraz daty początkowe naliczania odsetek oraz kwoty odsetek za poszczególne rodzaje składek / odwołanie k. 3-4/.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie, argumentując, że Z. D. decyzją z 8.10.2015r. został objęty obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym od 15.11.2013r. jako wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, od której odwołanie wnioskodawcy zostało oddalone wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi z 6.0. (...)., VIII U 3198/15, a następnie wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 7.06.2017r., III AUa 973/16 została od w/w orzeczenia oddalona apelacja skarżącego. Konkludując ZUS wskazał, że decyzja z 8.10.2015r. jest prawomocna, wobec czego dokumenty zgłoszeniowe i rozliczeniowe zostały sporządzone z urzędu, na powstałe zadłużenie wszczęto postępowanie celem określenia zaległości na koncie płatnika, a po rozliczeniu konta na dzień 11.04.2018r. stwierdzono w efekcie zadłużenie za okres od listopada 2013r. do marca 2018r. jak w zaskarżonej decyzji. Organ rentowy zaakcentował, że nie ma żadnych danych na temat tego jakoby I. D. była drugim wspólnikiem, gdyż w KRS w danych dotyczących wspólników (...) Sp. z o.o. figuruje tylko Z. D. jako członek zarządu / odpowiedź na odwołanie k. 6/.

Na rozprawie z 18.07.2018r. pełnomocnik ZUS, w osobie radcy prawnego, wniósł o oddalenie odwołania oraz o zasądzenie na rzecz Zakładu od odwołującego kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 3600zł /e-prot. z 18.07.2018r.: 00:02:42/.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzją z 8.10.2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że Z. D., jako wspólnik jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (...), podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu nadal od 15.11.2013r., a także, że miesięczne podstawy wymiaru składek z tego tytułu wynoszą: 1) na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne tj. emerytalne, rentowe i wypadkowe: od 11/2013r. do 12/2013r. –2227,80zł, od 1/2014r. do 12/2014r. –2247,60 zł, od 1/2015r. do 8/2015r. –2375,40zł, 2) na ubezpieczenie zdrowotne: od 11/2013r. do 12/2013r. – 2908,13 zł, od 1/2014r. do 12/2014r. –3004,48zł, od 1/2015r. do 8/2015r. –3104,57zł, 3) na Fundusz Pracy: od 11/2013r. do 12/2013r. –2227,80zł, od 1/2014r. do 12/2014r. –2247,60zł, od 1/2015r. do 8/2015r. –2375,40zł / decyzja k. 2-7 akt ZUS /.

Z. D. złożył odwołanie od w/w decyzji, kwestionując ustalenie ZUS, że jest on jedynym wspólnikiem (...) Sp. z o.o. w Ł. i negując, że podlega z tego tytułu obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym, zdrowotnemu z czego wywodził, że nie jest obowiązany opłacać składki na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne, zdrowotne i Fundusz Pracy / odwołanie k.2-3 załączonych akt VIII U 3198/15/.

Wyrokiem z 6.04.2016r., sygn. akt VIII U 3198/15, Sąd Okręgowy w Łodzi oddalił odwołanie Z. D. od decyzji ZUS z 8.10.2015r. W pisemnych motywach swojego rozstrzygnięcia Sąd Okręgowy uznał, że nabycie w drodze umowy z 15.11.2013r. 1 udziału w spółce (...) przez I. D., a przez wnioskodawcę 449 tych udziałów, oznacza, że od 15.11.2013r. udziałowcami spółki zostali jedynie Z. D. posiadający 899 udziałów i I. D. posiadająca 1 udział. Jednocześnie Sąd Okręgowy uznał, że odwołujący nie wykazał, że powodem zakupu przez I. D. 1 udziału była rzeczywista chęć współpracy z mężem w ramach działalności gospodarczej co świadczy o tym, że miało to na celu jedynie stworzenie pozorów, iż w spółce jest dwóch wspólników, a w konsekwencji, że Z. D. nie ma obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie. Ponadto Sąd Okręgowy uznał, że skarżona decyzja jest prawidłowa, gdyż odwołujący nie kwestionował faktu nieopłacenia składek od początku prowadzenia działalności gospodarczej, ani też nie wykazał, że istnieją jakiekolwiek rozbieżności pomiędzy kwotami przyjętymi przez ZUS jako wysokość miesięcznych podstaw wymiaru składek a stanem rzeczywistym. / wyrok wraz z uzasadnieniem k. 26, 30-41 załączonych akt VIII U 3198/15/.

Z. D. zaskarżył apelacją w/w orzeczenia Sądu Okręgowego w Łodzi / apelacja 45 - 50 załączonych akt VIII U 3198/15/.

Wyrokiem z 7.06.2017r. Sąd Apelacyjny w Łodzi w sprawie o sygn. III AUa 873/16 oddalił apelację Z. D. od wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi z 6.04.2016r. w sprawie VIII U 3198/15, podkreślając w uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia, że Sąd I instancji poprawnie ustalił okoliczności faktyczne w sprawie, a następnie dokonał prawidłowej subsumcji ustalonych faktów pod właściwe przepisy i w efekcie wydał nieobarczone żadnym błędem orzeczenie / wyrok wraz z uzasadnieniem k. 67, 71-76 załączonych akt VIII U 3198/15/.

Zgodnie z wpisem do KRS na dzień 6.04.2018r. Z. D. figuruje jako jedyny (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialności (...) z siedzibą w Ł. /Wydruk z KRS stan na dzień 6.04.2018r. k. 20-24 akt ZUS/.

Z analizy dokumentów znajdujących się w Kompleksowym Systemie Informatycznym ZUS wynika, że w okresie od 15.11.2013r. do nadal Z. D. nie posiada tytułu do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego / bezsporne/.

W związku z uprawomocnieniem się decyzji z 8.10.2015r. ZUS przeprowadził z urzędu postępowania w sprawie ustalenia wysokości zadłużenia odwołującego. Wnioskodawca został zawiadomiony przez Zakład o wszczęciu tego postępowania w dn. 12.01.2018r. W przedmiotowym zawiadomieniu ZUS podał wysokość zadłużenia odwołującego z tytułu nieopłacenia przez niego od listopada 2013r. do listopada 2017r. składek oraz o wysokości należnych odsetek za zwłokę według stanu na dzień 8.01.2018r. i jednocześnie organ rentowy wezwał Z. D. do złożenia pisemnych wyjaśnień w sprawie przyczyn nieopłacenia składek pod rygorem wydania decyzji w sprawie określenia wysokości należności składkowych na podstawie posiadanych przez Zakład dowodów. Płatnik nie złożył takich wyjaśnień. ZUS zawiadomił w dn. 6.02.2018r. wnioskodawcę o zakończeniu tego postępowania / bezsporne, a nadto zawiadomienia k. 10, 12 akt ZUS, zwrotne potwierdzenie odbioru korespondencji k. 11,13 akt ZUS/.

W efekcie tego postępowania ZUS wydał zaskarżoną decyzję z 22.02.2018r., w której stwierdził, że zadłużenie Z. D. z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy na dzień wydania decyzji wynosi łącznie 36919,62zł, a w tym: 1) z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne za okres od listopada 2013r. do grudnia 2017r. - 20315,71zł a odsetki za zwłokę -4416zł, 2) z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od listopada 2013r. do grudnia 2017r. - 8310,30zł a odsetki za zwłokę - 1819zł, 3) z tytułu składek na Fundusz Pracy za okres od listopada 2013r. do grudnia 2017r. - 1693,61zł a odsetki za zwłokę 365zł /decyzja k. 17 akt ZUS/.

Na dzień 11.04.2018r. istnieje zadłużenie na koncie odwołującego płatnika za okres od listopada 2013r. do marca 2018r. na FUS w kwocie 22660,51zł oraz odsetki za zwłokę, na FUZ w kwocie 9270,12zł oraz odsetki za zwłokę, na FP w kwocie 1889,54zł oraz odsetki za zwłokę / raport rozliczenia płatnika k. 19 akt ZUS/.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach sprawy oraz w załączonych aktach organu rentowego i aktach sprawy VIII U 3198/15. Wartości dowodowej powołanych wyżej dokumentów nie kwestionowała żadna ze stron, a i Sąd nie znalazł podstaw by czynić to z urzędu. Wnioskodawca nie kwestionował przy tym w toku postępowania faktu nieopłacenia składek od początku prowadzenia działalności gospodarczej.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie podlega oddaleniu.

Wstępnie należy przypomnieć, że odwołanie Z. D. opiera się przede wszystkim na zarzucie, że skarżący nie jest od 15.11.2015r. jedynym wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, gdyż drugim wspólnikiem jest I. D..

Wobec tego Sąd Okręgowy w pierwszej kolejności zważył, że kwestia ta była już przedmiotem badania w postępowaniu sądowym z odwołania skarżącego od decyzji z 8.10.2015r. i została prawomocnie przesądzona wyrokiem z 6.04.2016r., sygn. akt VIII U 3198/15, Sądu Okręgowego w Łodzi, którym tenże Sąd oddalił odwołanie Z. D. od decyzji ZUS z 8.10.2015r., a od którego to orzeczenia Sąd Apelacyjny w Łodzi wyrokiem z 7.06.2017r. w sprawie o sygn. III AUa 873/16 oddalił następnie apelację Z. D.. Przypomnieć jedynie należy, że Sądy obu instancji przesądziły w w/w orzeczeniach, że nabycie od G. K. przez I. D. 1 udziału a przez skarżącego 449 udziałów w spółce (...) miało na celu jedynie stworzenie pozorów tego, że w spółce jest dwóch wspólników, co prowadziłoby do uznania, że Z. D. nie miałby obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie. W efekcie zarówno Sąd I instancji, jak i Sąd II instancji uznały, że Z. D. w świetle obowiązującego prawa od 15.11.2013r. należy traktować jako jedynego wspólnika spółki z o.o. (...) tego kwestia podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnemu wnioskodawcy jako wspólnika jednoosobowej spółki z o.o. (...) w spornym okresie tj. od 15.11.2013r. do nadal, zgodnie z art. 366 k.p.c., ma powagę rzeczy osądzonej i nie mogła być przedmiotem ponownego badania w n/n sprawie. Dodatkowo należy wskazać, że z zalegającego w aktach rentowych wydruku z KRS na dzień 6.04.2018r. wynika, że Z. D. figuruje, jako jedyny (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialności (...) w Ł.. Stąd odwołanie skarżącego w tym zakresie okazało się w całości bezzasadne.

W tym stanie rzeczy należy uznać, że -wbrew argumentacji skarżącego -ZUS prawidłowo przyjął wydając zaskarżoną decyzję, że w okresie od 15.11.2013r. do nadal odwołujący jest zgodnie z dyspozycją art. 8 ust. 6 pkt 4 w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 5, art. 12 ust.1 ustawy z 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych objęty obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym i co za tym idzie jest obowiązany do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, na podstawie art. 66 pkt 1 lit. c ustawy z 27.08.2004. o świadczeniach z opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 581 z późn. zm.) jest objęty obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym i w efekcie jest zobowiązany do opłacania składki na to ubezpieczenie, a na podstawie art. 104 ust.1 i art. 107 ust. 1 ustawy z 20.04.2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy jest obowiązany do opłacania składki na Fundusz Pracy.

Zgodnie z art. 46 ust. 1 ustawy systemowej, płatnik składek jest obowiązany według zasad wynikających z przepisów ustawy obliczać, potrącać z dochodów ubezpieczonych, rozliczać oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy.

W art. 32 w/w ustawy postanowiono zaś, że do składek na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz na ubezpieczenie zdrowotne w zakresie: ich poboru, egzekucji, wymierzania odsetek za zwłokę i dodatkowej opłaty, przepisów karnych, dokonywania zabezpieczeń na wszystkich nieruchomościach, ruchomościach i prawach zbywalnych dłużnika, odpowiedzialności osób trzecich i spadkobierców oraz stosowania ulg i umorzeń stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące składek na ubezpieczenia społeczne.

Ponieważ wnioskodawca zawiadomiony o wszczęciu postępowania w sprawie określenia wysokości należności z tytułu składek nie dopełnił obowiązku z art. 46 ust. 1 ustawy systemowej, ani nie złożył pisemnych wyjaśnień w sprawie, przeto prawidłowo Zakład ustalił wysokość zadłużenia wnioskodawcy opierając się na art. 83 ust.1 tej ustawy.

Co się tyczy zakwestionowania przez odwołującego przyjętej w skarżonej decyzji wysokości zaległości składkowych ustalonych przez ZUS oraz daty początkowe naliczania odsetek i kwoty odsetek za poszczególne rodzaje składek, Sąd zważył, że strona skarżąca nie sformułował żadnych konkretnych zarzutów w tym przedmiocie, nie wskazała jakiekolwiek rozbieżności pomiędzy kwotami przyjętymi przez Zakład a rzeczywistym stanem rzeczy, jak również nie powołała się na istnienie jakichkolwiek dokumentów, czy innych danych, z których wynikałyby inne wartości niż przyjęte przez organ rentowy, ani też nie zgłosiła żadnych wniosków dowodowych, które pozwoliłyby na ustalenie innych wartości zadłużenia niż te, które wynikają z zakwestionowanej decyzji.

Podkreślenia wymaga, że samego faktu nieopłacenia składek w okresie objętym zaskarżoną decyzją od 15.11.2013r. do nadal, ani też miesięcznych podstaw wymiaru tych składek, odwołujący nie kwestionował.

Dodać należy, że odwołujący od początku był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika. Z chwilą wniesienia odwołania płatnik stał się stroną procesu, a organ rentowy jego przeciwnikiem procesowym, zaś podporządkowanie się obowiązującym w procesie cywilnym zasadom, w tym zasadzie kontradyktoryjności, wymaga, aby strony powoływały dowody na poparcie swych twierdzeń, albowiem sądy ustalają fakty na podstawie dowodów. Sąd nie jest zobowiązany do poszukiwania dowodów z urzędu, gdyż w myśl zasady kontradyktoryjności ciężar dowodu spoczywa na stronach. To strony są dysponentem toczącego się postępowania dowodowego i to one ponoszą odpowiedzialność za jego wynik. Powyższe wynika z art. 3 k.p.c., zgodnie z którym to na stronach spoczywa obowiązek dawania wyjaśnień, co do okoliczności sprawy zgodnie z prawdą i przedstawiania dowodów na ich poparcie. Wobec braku jakiejkolwiek inicjatywy ze strony odwołującego celem wykazania twierdzeń co do wadliwości wyliczeń ZUS w zakresie wysokości zadłużenia skarżącego z tytułu nieopłaconych składek, w świetle dostępnych w aktach rentowych dokumentów, Sąd nie znalazł powodów do zakwestionowania skarżonej decyzji i przyjęcia innych wartości niż te, które z niej wynikają.

Sąd nie doszukał też żadnych nieprawidłowości w naliczeniu i obliczeniu zaległości odsetkowych od zaległych składek. Zgodnie z dyspozycją art. 17 ust. 3 ustawy systemowej, składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe ubezpieczeni nie wymienieni w ust. 1, między innymi osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą sami obliczają i przekazują co miesiąc do Zakładu. Rozliczenie składek, o których mowa w art. 46 ust. 1 ustawy systemowej, następuje w deklaracji rozliczeniowej według ustalonego wzoru. (ust. 2). Zgodnie z art. 47 ust. 1 tej ustawy płatnik składek przesyła w tym samym terminie deklarację rozliczeniową, imienne raporty miesięczne oraz opłaca składki za dany miesiąc, (…), nie później niż: 1) do 10 dnia następnego miesiąca - dla osób fizycznych opłacających składkę wyłącznie za siebie; 2) do 5 dnia następnego miesiąca - dla jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych; 3) do 15 dnia następnego miesiąca - dla pozostałych płatników. Z cytowanych przepisów wynika zatem jednoznacznie, że obowiązkiem płatnika jest prawidłowe rozliczenie składek i opłacanie ich w terminie. Tymczasem w sprawie bezsporne jest skarżący nie opłacał w okresie objętym decyzją z 22.02.2018r. składek. Zgodnie zaś z art. 23 ust. 1 ustawy systemowej, od nieopłaconych w terminie składek należne są od płatnika składek odsetki za zwłokę, na zasadach i w wysokości określonych w ustawie z 29.08.1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, 648, 768, 935, 1428 i 1537) z wyłączeniem art. 56a, przy czym w ust. 1a art. 23 w/w ustawy postanowiono, że odsetek za zwłokę nie nalicza się, jeżeli ich wysokość nie przekraczałaby 6,60 zł. W świetle przytoczonych regulacji wobec bezspornego faktu nieopłacenia składek przez odwołującego w okresie objętym decyzją z 22.02.2018r., Sąd stwierdził, że Zakład bezbłędnie naliczył odsetki za zwłokę, wobec czego także i w tym zakresie odwołanie okazało się w całości bezzasadne.

Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c., oddalił odwołanie wnioskodawcy, o czym orzekł jak w punkcie 1 sentencji wyroku.

O kosztach postępowania Sąd Okręgowy orzekł w pkt 2 wyroku opierając na treści art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika ZUS w kwocie 3600zł Sąd ustalił, w oparciu o § 2 pkt 5, rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t.j. Dz. U. z 2018r., poz. 265).

A.P.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi wnioskodawcy.