Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 listopada 2018r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Ewelina Wolny

Protokolant p.o. sekr. Paulina Rucka

Przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Szczytnie Doroty Krzyny

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 26 września, 16 października i 13 listopada 2018r. sprawy

M. M.

syna P. i S. z domu R., ur. (...) w S.

oskarżonego o to, że:

w dniu 27 maja 2018 roku w miejscowości O., gm. S., woj. (...)- (...), w ruchy lądowym prowadził samochód osobowy m-ki V. (...) nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości posiadając I badanie godz. 19:37- 0,73 mg/l, II badanie godz. 19:39- 0,68 mg/l, III badanie godz. 20:00- 0,66 mg/l i IV badanie godz. 20:16- 0,62 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu a nadto w tym samym miejscu i czasie pomimo wydania przez funkcjonariuszy Policji z miejscowej Komendy Policji sierż. K. G. i sierż. K. K. poruszających się radiowozem oznakowanym m-ki K. r rej. (...)przy użyciu sygnałów dźwiękowych i świetlnych, polecenia do zatrzymania się pojazdu mechanicznego m-ki V. (...) nr rej. (...), nie zatrzymał niezwłocznie pojazdu i kontynuował jazdę,

tj. o czyn z art. 178 a § 1 kk w zb. z art. 178 b kk w zw. z art. 11 § 2 kk

I.  oskarżonego M. M. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu za to z mocy art. 178 a § 1 kk i art. 178 b kk w zw. z art. 11 § 2 kk opierając wymiar kary o art. 178 b kk w zw. z art. 11 § 3 kk skazuje go na karę 9 (dziewięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 42 § 1a pkt 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 (trzech) lat;

III.  na podstawie art. 42 § 2 kk w zw. z art. 11 § 3 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 (czterech) lat;

IV.  na podstawie art. 90 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego łączny zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 (czterech) lat;

V.  na podstawie art. 43a § 2 kk orzeka wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 (pięć tysięcy) zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej;

VI.  na podstawie art. 63 § 1 i 5 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza okres rzeczywistego pozbawienia wolności oskarżonego od godz. 18:22 w dniu 27.05.2018 roku do godz. 12:22 w dniu 28.05.2018 r.;

VII.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonego w całości od zapłaty kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2018r. w godzinach przedpołudniowych oskarżony M. M., zamieszkujący wraz z konkubiną i dwojgiem dzieci w wieku 18 miesięcy i 3 miesięcy w P., przyjechał samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) do miejscowości O., do swojego kolegi R. S.. Wymienieni wspólnie spożywali alkohol. Następnie oskarżony opuścił dom znajomego i chwiejnym krokiem udał się do zaparkowanego przed nim auta, zajął miejsce kierowcy i odjechał w stronę miejscowości N.. Zachowanie M. M. zaobserwowali sąsiedzi R. S., J. G. i jej syn R. G. (1), którzy, podejrzewając, że oskarżony może znajdować się pod wpływem alkoholu, postanowili zawiadomić policję. R. G. (1) udał się pieszo w miejsce postoju zmotoryzowanego patrolu Policji i poinformował obecnych funkcjonariuszy o swoich przypuszczeniach, jednakże próby odszukania samochodu nie powiodły się. Po upływie około godziny od powrotu do swojego miejsca zamieszkania wyżej wymieniony świadek i jego matka ponownie zauważyli pojazd oskarżonego przejeżdżający w pobliżu ich posesji, kierujący nim M. M. pokazał wówczas J. G. wyprostowany środkowy palec, zarówno on, jak i wysiadający z auta pasażer R. S. znajdowali się pod wyraźnym wpływem alkoholu. Następnie w godzinach popołudniowych R. G. (1) wraz z matką udali się swoim samochodem na ryby. W trakcie przejazdu przez O. ponownie zauważyli oskarżonego jadącego pojazdem marki V. (...) w stronę miejscowości N.. J. G. zadzwoniła wówczas na numer alarmowy Policji, a jej syn jadąc za M. M. wskazywał pełniącym służbę radiowozem oznakowanym funkcjonariuszom, iż to wymieniony jest podejrzanym o kierowanie w stanie nietrzeźwości. Oskarżony, podróżujący z R. S., nie zareagował na sygnały ze strony policjantów K. G. i K. K., nie zatrzymał się do kontroli i kontynuował jazdę, skręcając w drogę leśną i uciekając patrolowi ścigającemu go radiowozem oznakowanym marki K. o nr rej. (...). Po pewnym czasie J. i R. G. (2) zauważyli ponownie samochód M. M., wyjeżdżający przed nimi z drogi leśnej. Pojechali wówczas za nim w stronę J., a do następnie do P., gdzie R. G. (1) zatrzymał swój pojazd przez samochodem oskarżonego, zabrał kierującemu kluczyki, wyciągnął go z auta i przytrzymał na ziemi do czasu przyjazdu policjantów.

Na miejscu oskarżony został poddany badaniu na obecność alkoholu w wydychanym powietrzu, z wynikami 0,73 mg/l o godzinie 18.37, 0,68 mg/l o godz. 18.39 i 0,66 mg/l o godz. 20.00. Stężenie alkoholu w organizmie R. S. wynosiło odpowiednio 1,64 mg/l, 1,66 mg/l i 1,52 mg/l.

Pojazd marki V. (...) został zabezpieczony przez jego znajomego D. G., zawiadomionego o zdarzeniu telefonicznie przez konkubinę oskarżonego

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. M. na k.17v i k. 72, zeznania świadków: J. G. na k. 10v i k. 83v, R. G. (1) na k. 8v i k. 83v - 84, D. G. na k. 24v i k. 84, R. S. na k. 84 – 84 za wyjątkiem ilości spożytego alkoholu, protokół badania stanu trzeźwości oskarżonego na k. 3 – 3v, protokół badania stanu trzeźwości R. S. na k. 4 – 4v).

M. M. nie posiada uprawnień do kierowania pojazdami. Był uprzednio trzykrotnie prawomocnie skazany za przestępstwa umyślne, wyrokami Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 21 października 2011r. w sprawie II K 160/11 za czyny z art. 280 § 1 kk i inne na karę łączną 3 lat pozbawienia wolności, z dnia 29 stycznia 2018r. w sprawie 29 stycznia 2018r. w sprawie II K 480/17 za czyn z art. 279 § 1 kk i inne na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności i z dnia 08 lutego 2018r. w sprawie II K 481/17 za czyny z art. 288 § 1 kk i inne na karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności.

(dowód: informacja z Krajowego Rejestru Karnego na k.35 – 36, odpisy wyroków na k.27 – 32, informacja ze Starostwa Powiatowego w S. na k. 20)

Oskarżony M. M. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień, wyraził wolę dobrowolnego poddania się karze, nie wyrażając następnie zgody na wymierzenie mu kary bezwzględnej pozbawienia wolności i wnosząc o kontynuowanie rozprawy. (vide wyjaśnienia oskarżonego na k. 17v i k. 72).

Sąd zważył, co następuje:

Powyższe wyjaśnienia M. M., nie kwestionującego swego sprawstwa, znajdują potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym, w tym w treści zeznań świadków J. G. i R. G. (1).

Będąc bezpośrednimi obserwatorami zachowania M. M. w inkryminowanym czasie, przekazali w sposób wewnętrznie spójny i wzajemnie zgodny naoczne spostrzeżenia, dotyczące poruszania się przez oskarżonego po terenie O. i okolicznych drogach, prowadzących w stronę miejscowości N., J. i P., od godzin przedpołudniowych do chwili zatrzymania. Opisali w sposób niemal jednobrzmiący symptomy wskazujące na pozostawanie M. M. pod wpływem alkoholu, zwrócili uwagę na znaną im uprzednio okoliczności braku uprawnień wymienionego do kierowania pojazdami, przytoczyli także sytuacje związane z niepowodzeniem prób zatrzymania oskarżonego, który nie zareagował na sygnały policjantów, nie zatrzymał się do kontroli i uciekł ścigającemu go patrolowi poruszającemu się oznakowanym radiowozem. Oboje podnieśli także, iż M. M. jest im znany jedynie z racji odwiedzin u ich sąsiada, nie pozostają w jakimkolwiek konflikcie, J. G. umotywowała ponadto podjęte działania niezgodą na prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości, będące przyczyną utraty życia przez kilku członków jej rodziny. (vide zeznania J. G. na k. 10v i k. 83v, R. G. (1) na k. 8v i k. 83v – 84).

Na obiektywizm wyżej wymienionych wskazują ponadto zeznania R. S., przyznającego okoliczność dobrosąsiedzkich relacji, a także spędzenia dnia 27 maja 2018r. na spożywaniu alkoholu z M. M. oraz wspólnych przejażdżkach w okolicach O. (vide k. 84 – 84v), nie mającego, jako kolega oskarżonego, żadnego powodu do relacjonowania w sposób niezgodny z prawdą na jego niekorzyść. Nie sposób zarazem podzielić twierdzeń cytowanego świadka w kwestii ilości wypitego piwa, albowiem nie koreluje ona z ujawnionym w organizmach obu mężczyzn stężeniem alkoholu. (vide protokoły badania stanu trzeźwości na k. 3- 4v).

W świetle powyższych dowodów nie ulega wątpliwości, iż kierując w miejscowości O. w dniu 27 maja 2018r. pojazdem marki V. (...) o nr rej. (...) i przewożąc jako pasażera R. S., M. M., posiadający w organizmie 0,73 mg/l zawartości alkoholu, znajdował się w stanie nietrzeźwości, nie zatrzymał się ponadto do kontroli drogowej i kontynuował jazdę mimo polecenia zatrzymania wydanego przez funkcjonariuszy Policji z Komendy Powiatowej Policji w S. . Opisane zachowanie wyczerpuje znamiona przestępstw z art. 178a § 1 kk i art. 178 b kk, pozostających w zbiegu kumulatywnym z art. 11 § 2 kk.

Oskarżony działał umyślnie, zdając sobie sprawę wpływu uprzednio spożytej większej ilości alkoholu i co najmniej godząc się na prowadzenie auta w stanie nietrzeźwości, świadomie nie zastosował się ponadto do poleceń wydawanych przez funkcjonariuszy Policji, uciekając przez ścigającym go patrolem. Stopień jego winy uznać tym samym należy za wyższy niż nieznaczny.

Jako znaczny ocenić natomiast należy stopień społecznej szkodliwości przypisanego M. M. występku. Na jego niekorzyść przemawia zwłaszcza sposób działania oskarżonego, nie posiadającego uprawnień do prowadzenia pojazdów, kilkakrotnie przejeżdżającego przez O. oraz okoliczne miejscowości, bez wyraźnego celu, w sposób okazujący rażące lekceważenie obowiązującego porządku prawnego, na co wskazują zarówno obraźliwe gesty wobec osoby zawiadamiającej o jego zachowaniu, jak i zignorowanie kierowanych przez funkcjonariuszy Policji sygnałów do zatrzymania, skutkujące dwukrotną udaną ucieczką przed ścigającym radiowozem. Podkreślenia wymaga również wysokie stężenie alkoholu w organizmie oskarżonego, sześciokrotnie przekraczające dopuszczalną normę. Nie bez znaczenia pozostaje także fakt dopuszczenia się opisanego działania po upływie zaledwie kilku miesięcy od wydania dwóch wyroków skazujących M. M. na kary pozbawienia wolności za przestępstwa umyślne, jakkolwiek innego rodzaju (vide odpisy wyroków na k. 27 – 30v). Nie kwestionując przywoływanej przez oskarżonego trudnej sytuacji rodzinnej, posiadania na utrzymaniu konkubiny i dwojga dzieci w wieku niemowlęcym, podkreślić należy, iż jego zachowanie, polegające na spędzaniu niedzielnego popołudnia na spożywaniu alkoholu i wspólnych przejażdżkach bez określonego celu ze znajdującym się w stanie upojenia kolegą, trudno uznać za licujące z postawą odpowiedzialnego ojca rodziny, zwłaszcza w perspektywie ponad dwuletniej rozłąki z najbliższymi w związku z wcześniejszymi skazaniami.

Dodać trzeba, iż w związku z ujęciem M. M. na gorącym uczynku w wyniku zatrzymania przez R. G. (1), jego lakoniczne przyznanie do winy nie może być uznane za szczególną okoliczność łagodzącą.

Mając na uwadze powyższe, wymierzoną oskarżonemu karę pozbawienia wolności, oceniono jako adekwatną do stopnia jego winy i stopnia społecznej szkodliwości przypisango mu czynu. Jakkolwiek stanowi realną dolegliwość, utrzymana jest znacznie poniżej górnej granicy ustawowego zagrożenia wskazanego w stanowiącym zgodnie z art. 11 § 3 kk podstawę wymiaru przepisie art. 178b, to jest 5 lat pozbawienia wolności. Nie nosząc cech rażącej surowości, spełnia w sposób skuteczny zadania w zakresie prewencji indywidualnej powstrzymując oskarżonego od podobnych zachowań w przyszłości, kształtuje także społeczną świadomość prawną poprzez przeciwdziałanie przyzwoleniu na kierowanie pojazdem po uprzednim spożyciu alkoholu.

Dodać należy, iż zarówno w przypadku dopuszczenia się czynu z art. 178a § 1 kk w stanie nietrzeźwości, jak i naruszenia przepisu art. 178b kk, orzeczenie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych ma charakter obligatoryjny, zaś przepis art. 11 § 3 kk przewiduje możliwość orzeczenia ich na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. Długość obu zakazów dostosowano do wagi naruszonych przez M. M. zasad ruchu drogowego i stopnia jego nietrzeźwości, zaś łącząc je na podstawie art. 90 § 2 kk, zastosowano zasadę pełnej absorpcji.

Przypisanie odpowiedzialności za czyn z art. 178a § 1 kk skutkowało nadto obowiązkiem obciążenia oskarżonego świadczeniem pieniężnym w wysokości nie niższej niż 5.000 zł, zgodnie z art. 43a § 2 kk, ze względu na sytuację rodzinną i finansową oskarżonego ograniczono przedmiotowy środek karny do kwoty minimalnej.

Na poczet kary łącznej zaliczono oskarżonemu okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności w niniejszej sprawie, na podstawie art. 63 § 1 i 5 kk.

M. M. odbywa obecnie karę pozbawienia wolności orzeczoną w innej sprawie, nie posiada stałego źródła dochodu, co przemawiało za zwolnieniem go od ponoszenia kosztów sądowych w całości, zgodnie z art. 624 § 1 kpk.