Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 listopada 2018 roku

Sąd Rejonowy Szczecin - Centrum w Szczecinie V Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Cezary Jankowski

Protokolant: Anna Sobańska

bez udziału prokuratora

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 29 października i 8 listopada 2018 roku sprawy przeciwko: T. M. (1) - synowi M. i T. z domu S.,

urodzonego (...) w S.

oskarżonego o to, że:

w dniu 17 czerwca 2013 roku w S., pełniąc funkcję prezesa (...) Sp. z o.o. działając w celu udaremnienia egzekucji prowadzonej pod sygnaturą akt Km (...) uszczuplił zaspokojenie swoich wierzycieli tj. J. M. i T. M. (2) w kwocie 40 000 złotych w związku z wyrokiem z 18 lipca 2012 roku, sygn. I C 822/12 w ten sposób, że zbył nieruchomości stanowiące działki nr (...) położone w M. przy ulicy (...) o wartości 1 350 000 złotych,

tj. o czyn z art. 300 § 2 kk

I.  uznaje oskarżonego T. M. (1) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, przy czym uzupełnia jego opis poprzez dodanie po słowach: „w związku z wyrokiem” zwrotu: „Sądu Rejonowego Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie” oraz dodanie po słowach: „40000 złotych” zwrotu: „to jest w zakresie należności głównej, a nadto odsetek oraz zasadzonych kosztów procesu” i za to na podstawie art. 300 § 2 kk skazuje go na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 69 § 1 i § 2 kk i art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza mu na okres próby 2 (dwóch) lat,

III.  na podstawie art. 71 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego grzywnę w wymiarze 120 (stu dwudziestu) stawek dziennych określając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 50 (pięćdziesięciu) złotych,

IV.  na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej wobec oskarżonego kary grzywny zalicza mu okres tymczasowego aresztowania w tej sprawie w liczbie 4 (czterech) dni, co nastąpiło od 24 października 2017 roku od godziny 9.15 do dnia 27 października 2017 roku do godziny 16.43 określając, iż ten okres pozbawienia wolności oskarżonego jest równoważny 8 (ośmiu) stawkom dziennych grzywny,

V.  na podstawie art. 72 § 1 punkt 8 kk zobowiązuje oskarżonego do wykonania prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego Szczecin - Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 18 lipca 2012 roku - sygnatura akt I C 822/12 w terminie 3 (trzech) miesięcy od chwili prawomocności wyroku,

VI.  na podstawie art. 627 kpk. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w całości, w tym na podstawie art. 2 ustęp 1 punkt 3 i art. 3 ustęp 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych wymierza mu 780 (siedemset osiemdziesiąt) złotych opłaty.

SSR Cezary Jankowski

V K 46/18

UZASADNIENIE

W przedmiotowej sprawie ustalono co następuje:

Pokrzywdzeni - małżonkowie J. M. i T. M. (2) zawarli ze spółką (...) Spółką z o.o. reprezentowaną samodzielnie przez oskarżonego T. M. (1) w dacie 18 października 2010 roku przedwstępną umowę kupna sprzedaży. T. M. (1) w imieniu wymienionej spółki zobowiązał się wybudować budynek na gruncie oznaczonym w umowie, natomiast małżonkowie M. zobowiązali się kupić wymienioną nieruchomość - grunt z budynkiem. Tytułem zadatku małżonkowie M. przekazali na rzecz wymienionej spółki kwotę 20.000 złotych. Strona sprzedająca zobowiązała się wydać lokal w posiadanie strony kupującej w dacie 31 grudnia 2011 roku, co nie nastąpiło. W związku z brakiem realizacji umowy małżonkowie M. odstąpili od wymienionej umowy i wezwali wymienioną spółkę do zwrotu wypłaconego zadatku w podwójnej wysokości - to jest w kwocie 40.000 złotych. Wobec braku realizacji wyżej wymienionego żądania małżonków M. wystąpili oni z powództwem sądowym przeciwko wymiennej spółce. W dacie 18 lipca 2012 roku wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie - sygnatura akt I C 822/12 zasądzono od pozwanej (...) K (...) Spółki z ograniczaną odpowiedzialnością na rzecz powodów J. M. i T. M. (2) solidarnie kwotę 40.000 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 26 stycznia 2012 roku do dnia zapłaty, zasądzono od pozwanej na rzecz powodów solidarnie kwotę 2000 złotych tytułem kosztów procesu. Na rozprawie na której zapadł ten wyrok osobiście był obecny T. M. (1), co wynika z treści protokołu z tej rozprawy. Wyrok ten na skutek podętych przez stronę pozwaną czynności zmierzających do zaskarżenia tego orzeczenia - ostatecznie zaniechanych - uprawomocnił się w dacie 28 marca 2013 roku. Nie był to wyrok zaoczny. Wcześniej strona pozwana pismem procesowym z dnia 9 sierpnia 2012 roku wywiodła od tego wyroku apelację, która została postanowieniem sądu z dnia 11 marca 2013 roku odrzucona z uwagi na jej nieopłacenie w zakreślonym terminie, o czym strona pozwana została powiadomiona. Co do tej sytuacji w pełni był zorientowany oskarżony, który wyjaśnił: „M. się odwoływali o tego (wyroku). Nie wpłaciliśmy kwoty za odwołanie” - k. 547. W dacie 17 czerwca 2013 roku T. M. (1) działający w imieniu (...) Spółki z o.o. zbył T. R. aktem notarialnym nieruchomości stanowiące działki nr (...) położone w M. przy ulicy (...) za kwotę 1.350.000 złotych. Małżonkowie M. skierowali wyżej wymieniony wyrok z dnia 18 lipca 2012 roku do egzekucji komorniczej - prowadzonej przez komornika T. Z.. Egzekucja ta nie okazała się skuteczna, gdyż T. M. (1) zdołał zbyć działki jak wyżej przed podjęciem czynności egzekucyjnych przez komornika skierowanych do tych nieruchomości.

Dowód:

- zawiadomienie o przestępstwie – k. 3, 4,

- pozew o zapłatę – k. 5, 6,

- dokumenty dot. postępowania komorniczego – k. 8, 9, 10, 40 – 53, 58 – 62, 216 – 329,

- informacja z KRS dot. (...) Spółki z o.o. – k.11 – 116,

- kserokopia umowy przedwstępnej - j.w. wraz z złącznikami - k. 18 – 27,

- zeznania T. M. (2) – k. 35 – 37, 643, 645,

- zeznania J. M. – k. 38 – 39, 111, 112, 542 – 544, 642, 643,

- zeznania T. Z. – k. 56, 57, 641,

- odpis wyroku Sądu Rejonowego Szczecin – Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 18 lipca 2012

roku - sygnatura akt: I C 822/12 wraz z zarządzeniami dot. stwierdzenia prawomocności tego

wyroku - k. 64, 208, 209,

- pismo sądowe dot. wyroku – j.w. – k. 70,

- odpis zupełny z księgi wieczystej – k. 72 – 89,

- odpis umowy kupna sprzedaży z dnia 17 czerwca 2013 roku – j.w. – k. 117 – 123,

- kserokopie dokumentów dot. dochodzenia przez małżonków M. zwrotu zadatku od spółki

T&K w tym dokumenty z procesu I C 822/12 – k. 127a – 160, 169 – 200, 203 – 207, 210 – 215,

- kserokopia protokołu rozprawy z dnia 18 lipca 2012 roku –j.w. – k. 161 - 163,

- kserokopia postanowienia z dnia 11 marca 2013 roku o odrzuceniu apelacji – k. 201 – 202,

- wyjaśnienia oskarżonego – k. 545, - 547, 552, 639, 640.

Oskarżony T. M. (3) przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż miał świadomość co do treści i wykonalności wyroku, który zapadł w procesie I C 822/12 – j.w. Składając wyjaśnienia ujął to w słowach: „M. się odwoływali o tego (wyroku). Nie wpłaciliśmy kwoty za odwołanie” - k. 547. T. M. (1) był też obecny na procesie I C 822/12 – w dacie, w której zapadł wyrok – co wynika z treści protokołu rozprawy i o czy już nadmieniono powyżej. W takiej sytuacji nie może być mowy o tym, iż oskarżony nie dysponował wiedzą oraz że nie obejmował swoją świadomością, iż przystępując do zbycia nieruchomości jak wyżej T. R. udaremnił w istocie egzekucję komorniczą i tym samym uszczuplił zaspokojenie swoich wierzycieli - J. i T. M. (2) co do realizacji wyroku I C 822/12.

Rekonstruując stan faktyczny w przedmiotowej sprawie oparto się na dowodach osobowych jak i dokumentarnych wskazanych w początkowej części uzasadniania. Zeznania wymienionych powyżej świadków w pełni zasługują na uwzględnienie, nie ma w nich takich elementów, które podważałyby ich wiarygodność. Także zgromadzone w tej sprawie dokumenty, a wskazane powyżej, zasługują w pełni na uwzględnienie, zostały wytworzone przez uprawnione podmioty, ich treści nie wskazują na ich nieprawdziwość, nierzetelność - także nie były one kwestionowane przez żadną ze stron procesu.

Także wyjaśnienia złożone przez oskarżonego nie pozostają w sprzeczności z innymi dowodami zebranymi w tej sprawie, a dotyczącymi istoty oskarżenia.

Przepis art. 300 § 2 kk penalizuje te zachowania, które polegają na udaremnianiu wykonania orzeczenia sądu lub innego organu państwowego, udaremnianiu lub uszczuplaniu zaspokojenie swojego wierzyciela przez to, że sprawca usuwa, ukrywa, zbywa, darowuje, niszczy, rzeczywiście lub pozornie obciąża albo uszkadza składniki swojego majątku zajęte lub zagrożone zajęciem, bądź usuwa znaki zajęcia.

Mając na względzie powyżej poczynione ustalenia faktyczne oraz bacząc na rozwiązania ustawodawcy w zakresie jak wskazano powyżej, co do treści art. 300 § 2 kk, T. M. (1) uznano za winnego, tego, że: w dniu 17 czerwca 2013 roku w S., pełniąc funkcję prezesa (...) Sp. z o.o. działając w celu udaremnienia egzekucji prowadzonej pod sygnaturą akt Km (...) uszczuplił zaspokojenie swoich wierzycieli tj. J. M. i T. M. (2) w kwocie 40000 złotych to jest w zakresie należności głównej, a nadto odsetek oraz zasadzonych kosztów procesu w związku z wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin - Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z 18 lipca 2012 roku, sygn. I C 822/12 w ten sposób, że zbył nieruchomości stanowiące działki nr (...) położone w M. przy ulicy (...) o wartości 1 350 000 złotych, to jest popełnienia przestępstwa z art. 300 § 2 kk.

Opis czynu uzupełniono - w odniesieniu do tego z aktu oskarżenia - o elementy w pełni oddające treść wyroku Sądu Rejonowego Szczecin - Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z 18 lipca 2012 roku, sygn. I C 822/12.

Zachowanie oskarżonego było bezprawne i zawinione, albowiem w realiach niniejszej sprawy nie zachodzą okoliczności wyłączające bezprawność karną czynu lub winę sprawcy.

T. M. (1) jest kawalerem, na swoim utrzymaniu nie ma żadnych osób, prowadzi działalność gospodarcza z czego uzyskuje dochód miesięczny w kwocie około 4000 - 5000 złotych.

T. M. (1) wyrokiem Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie z dnia 22 września 2015 roku za przestępstwa z art. 79 punkt 4 ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości został skazany na kary cząstkowe grzywny i ostatecznie karę łączną grzywny 120 stawek dziennych z określeniem wysokości jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 20 złotych (wymienioną karę grzywny wykonano w dacie 27 marca 2018 roku).

Dowód:

- dane wskazane przez T. M. (1) co do swojej osoby – k. 639.

- dane o karalności – k. 620, 621.

Wymierzając oskarżonemu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności sąd miał na względzie dyrektywy określone w art. 53 kk. Jako okoliczności obciążające sąd potraktował wagę naruszonych przez oskarżonego dóbr oraz znaczny stopień społecznej szkodliwości przypisanego mu występku wynikający przede wszystkim z naruszenia zasad uczciwości i zaufania w obrocie gospodarczym. Tak wymierzona kara jest w świetle wymienionych okoliczności sprawiedliwa i osiągnie, po myśli art. 53 kk, cele wychowawcze wobec oskarżonego, będąc dla niego wystarczającą przestrogą, by na drogę przestępnego działania więcej nie powracać. Na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności sąd warunkowo mu zawiesił na okres próby 2 lat. W ocenie sądu wymierzenie oskarżonemu kary izolacyjnej byłoby nadmiernie surowe. Mimo okoliczności towarzyszących popełnieniu przez T. M. (1) zarzucanego mu przestępstwa oraz skutków, jakie swym zachowaniem wywołał, sąd postanowił dać oskarżonemu szansę, aby mógł on skorzystać z dobrodziejstwa środka probacyjnego. Sąd określił okres próby na 2 lata. Aby wzmocnić wychowawcze oddziaływanie kary, sąd jak w punkcie III części dyspozytywnej wyroku, na podstawie art. 71 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego grzywnę w wysokości 120 stawek dziennych określając wysokość jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 50 złotych. Orzeczona grzywna stanowić będzie realną dolegliwość dla oskarżonego, ważną z punktu widzenia celów zapobiegawczych i wychowawczych, które ma osiągnąć kara, ale także odgrywać będzie istotną rolę z punktu widzenia kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Sąd ustalił wysokość stawki dziennej grzywny - w oparciu o dyrektywy art. 33 § 3 kk - na kwotę 50 złotych. Tak ukształtowana wysokość stawki dziennej grzywny jest adekwatna do możliwości zarobkowych oskarżonego.

Mając na względzie okoliczność , iż oskarżony T. M. (1) był tymczasowo aresztowany w tej sprawie - w okresie od 24 października 2017 r. od godziny 9.15 do dnia 27 października 2017 r. do godziny 16.43, sąd na podstawie art. 63 § 1 kk, zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej wobec niego kary grzywny okres zatrzymania w tej sprawie określając, iż ten okres zatrzymania w liczbie 4 dni odpowiada 8 stawkom dziennym grzywny.

Na podstawie art. 72 § 1 punkt 8 kk zobowiązano oskarżonego do wykonania prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego Szczecin - Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie z dnia 18 lipca 2012 roku - sygnatura akt I C 822/12 w terminie 3 miesięcy od chwili prawomocności wyroku. W ocenie sądu rozstrzygnięcie takie jest dalece zasadne, skoro w następstwie działań podjętych przez oskarżonego została wyrządzona szkoda małżonkom M.. W ocenie sądu takie rozstrzygnięcie jest w pełni zasadne, albowiem roszczenie zasądzone od spółki z ograniczoną odpowiedzialnością może być egzekwowane z osobistego majątku oskarżonego - według reguł określonych przepisami kodeksu spółek handlowych (tak też w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 26 lutego 2014 roku - sygnatura akt III KK 429/13).

Orzeczenie o kosztach wydano na podstawie przepisów powołanych w wyroku nie znajdując podstaw do zwolnienia oskarżonego od ich ponoszenia. Wysokość opłaty ustalono w oparciu o art. 2 ustęp 1 punkt 3 i art. 3 ustęp 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych.

SSR Cezary Jankowski