Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 lutego 2019 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie IX Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2019 r. w Olsztynie

na rozprawie

sprawy z powództwa W. P.

przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

o usunięcie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym

na skutek apelacji powoda od wyroku Sądu Rejonowego w Mrągowie

z dnia 25 stycznia 2018 r., sygn. akt I C 149/17,

1.  prostuje zaskarżony wyrok w jego komparycji w ten sposób, że w miejsce oznaczenia pozwanego (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w P.” wpisuje prawidłowo (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.”;

2.  oddala apelację;

3.  nie obciąża powoda na rzecz pozwanego kosztami postępowania apelacyjnego.

Dorota Ciejek Bożena Charukiewicz Krystyna Skiepko

Sygn. akt IX Ca 925/18

UZASADNIENIE

Powód W. P. domagał się uzgodnienia stanu prawnego ujawnionego w księdze wieczystej (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Mrągowie z rzeczywistym stanem prawnym poprzez wykreślenie z działu IV tej księgi wieczystej hipotek przymusowych wpisanych na rzecz (...) sp. z o.o. w P..

W uzasadnieniu wskazał, że z wpisów w Krajowym Rejestrze Sądowym wynika, że spółka ta utraciła byt prawny, co spowodowało wygaśnięcie wierzytelności objętych tytułami wykonawczymi w postaci nakazów zapłaty w sprawach będącymi podstawą wpisów tych hipotek, a tym samym doszło do wygaśnięcia hipotek przymusowych, gdyż aktualny wierzyciel (...) sp. z o.o. w P. nie wykazał następstwa prawnego po spółce (...) sp. z o.o. w P. i stanowi odrębny podmiot.

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu podniósł, że jest następcą (...) sp. z o.o. w P., a zmiana formy prawnej i nazwy wierzyciela nie powoduje wygaśnięcia hipoteki przymusowej.

Wyrokiem z dnia 25 stycznia 2018 r. Sąd Rejonowy w Mrągowie oddalił powództwo. Zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 2.700 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sąd Rejonowy ustalił, że W. P. i T. P. są współwłaścicielami po ½ części nieruchomości położonej przy ulicy (...) w M., stanowiącej działkę gruntu oznaczoną numerem ewidencyjnym (...), dla której Sąd Rejonowy w Mrągowie prowadzi księgę wieczystą o numerze (...).

Na podstawie tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty z dnia 8 listopada 2000 roku wydanego przez Sąd Rejonowy w Gdańsku w sprawie IX Ng 6830/00 na wniosek wierzyciela (...) sp. z o.o. w P. na udziale W. P. w przedmiotowej nieruchomości jest wpisana hipoteka przymusowa zwykła w kwocie 19 926,75 zł, ujawniona w dziale IV księgi wieczystej numer (...).

Na podstawie tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty z dnia 10 listopada 2000 roku wydanego przez Sąd Rejonowy w Gdańsku w sprawie IX Ng 6831/00 na wniosek wierzyciela (...) sp. z o.o. w P. na udziale W. P. w przedmiotowej nieruchomości jest wpisana hipoteka przymusowa zwykła w kwocie 20 956,52 zł, ujawniona w dziale IV księgi wieczystej numer (...).

Na podstawie tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty z dnia 14 listopada 2000 roku wydanego przez Sąd Rejonowy w Gdańsku w sprawie IX Ng 7406/00 na wniosek wierzyciela (...) sp. z o.o. w P. na udziale W. P. w przedmiotowej nieruchomości jest wpisana hipoteka przymusowa zwykła w kwocie 20 771,60 zł, ujawniona w dziale IV księgi wieczystej numer (...).

Na podstawie tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty z dnia 15 listopada 2000 roku wydanego przez Sąd Rejonowy w Gdańsku w sprawie IX Ng 7407/00 na wniosek wierzyciela (...) sp. z o.o. w P. na udziale W. P. w przedmiotowej nieruchomości jest wpisana hipoteka przymusowa zwykła w kwocie 15 462,04 zł, ujawniona w dziale IV księgi wieczystej numer (...).

Na podstawie tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty z dnia 30 listopada 2000 roku wydanego przez Sąd Rejonowy w Gdańsku w sprawie IX Ng 8142/00 na wniosek wierzyciela (...) sp. z o.o. w P. na udziale W. P. w przedmiotowej nieruchomości jest wpisana hipoteka przymusowa zwykła w kwocie 12 156,20 zł, ujawniona w dziale IV księgi wieczystej numer (...).

Na podstawie tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty z dnia 8 listopada 2000 roku wydanego przez Sąd Rejonowy w Gdańsku w sprawie IX Ng 7408/00 na wniosek wierzyciela (...) sp. z o.o. w P. na udziale W. P. w przedmiotowej nieruchomości jest wpisana hipoteka przymusowa zwykła w kwocie 20 302,75 zł, ujawniona w dziale IV księgi wieczystej numer (...).

Na podstawie tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty z dnia 8 listopada 2000 roku wydanego przez Sąd Rejonowy w Gdańsku w sprawie IX Ng 8143/00 na wniosek wierzyciela (...) sp. z o.o. w P. na udziale W. P. w przedmiotowej nieruchomości jest wpisana hipoteka przymusowa zwykła w kwocie 25 077,10 zł, ujawniona w dziale IV księgi wieczystej numer (...).

Na podstawie tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty z dnia 10 listopada 2000 roku wydanego przez Sąd Rejonowy w Gdańsku w sprawie IX Ng 8141/00 na wniosek wierzyciela (...) sp. z o.o. w P. (poprzednio (...) spółka z o.o. w P.) na udziale W. P. w przedmiotowej nieruchomości jest wpisana hipoteka przymusowa zwykła w kwocie 29 665,27 zł, ujawniona w dziale IV księgi wieczystej numer (...).

(...) sp. z o.o. z siedzibą w W. jest następcą prawnym (...) sp. z o.o. w P., (...) spółki z o.o. w P., (...) sp. z o.o. w (...) sp. z o.o. w P..

W ocenie Sądu Rejonowego powództwo nie było zasadne. Powód nie wykazał skutecznie, że wpisy w dziale IV księgi wieczystej (...) hipotek przymusowych na rzecz (...) sp. z o.o. w (...) sp. z o.o. w P. są niezgodne z rzeczywistym stanem prawnym. W szczególności nieuzasadnione było stanowisko powoda, że pozwana spółka nie jest następcą prawnym wierzyciela hipotecznego ujawnionego w księdze wieczystej i stanowi odrębny podmiot w związku z czym nastąpiło wygaśniecie wierzytelności zabezpieczonej hipoteką. Sąd Rejonowy podkreślił różnicę sytuacji kiedy dochodzi do likwidacji czy utraty podmiotowości prawnej wierzyciela i wówczas faktycznie dochodzi do wygaśnięcia łączącego strony stosunku prawnego jeżeli nie ujawnią się następcy prawni od sytuacji, gdy wprawdzie wierzyciel jest odmiennie oznaczony, ale w następstwie zmiany nazwy lub formy organizacyjno – prawnej utrzymana jest jego tożsamość, jak w niniejszej sprawie. Pozwana (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. wykazała, że jest następcą prawnym wierzycieli hipotecznych ujawnionych w księdze wieczystej nr (...) – spółek (...) sp. z o.o. w (...) sp. z o.o. w P., co wynika z dołączonych do akt sprawy i zawartych w aktach księgi wieczystej odpisów KRS oraz aktu założycielskiego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i postanowienia Sądu Rejonowego w Gdańsku. (...) sp. z o.o. w P. była wpisana do Rejestru Handlowego (...) prowadzonego przez Sąd Rejonowy w Gdańsku pod numerem (...). W dniu 1 stycznia 2001 roku w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 roku o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U. z 2017 roku, poz. 700 ze zm.) Rejestr Handlowy został zastąpiony przez Krajowy Rejestr Sądowy. W dniu 8 października 2002 roku na mocy aktu założycielskiego spółka (...) sp. z o.o. w P. zmieniła nazwę spółki na (...) sp. z o.o. w P., która została zarejestrowana w dniu 12 listopada 2002 roku w Krajowym Rejestrze Sądowym pod numerem (...). Następnie na podstawie wpisu z dnia 24 stycznia 2006 roku nastąpiła zmiana nazwy spółki (...) sp. z o.o. w P. na (...) sp. z o.o. w P.. W dniu 16 kwietnia 2007 roku na skutek połączenia doszło do przekształcenia spółki (...) sp. z o.o. w P. na spółkę (...) sp. z o.o. w W.. Spółka (...) sp. z o.o. w W. jest następcą (...) sp. z o.o. w (...) sp. z o.o. w P.. Tym samym treść księgi wieczystej prowadzonej dla przedmiotowej nieruchomości odpowiada rzeczywistemu stanowi prawnemu. Sam fakt nieujawnienia zmiany nazwy czy formy prawnej wierzyciela hipotecznego w księdze wieczystej nie ma żadnego znaczenia dla bytu hipoteki.

Powyższy wyrok w całości zaskarżył apelacją powód zarzucając:

1.  naruszenie art. 379 pkt 1 k.p.c. w zw. z art. 379 pkt 2 k.p.c. poprzez nie rozpatrzenie z urzędu nieważności wpisu w związku z brakiem zdolności sądowej podmiotu będącego wierzycielem wymienionym w tytule egzekucyjnym K. E. P. Fabryka (...) w P. we wnioskach stanowiących podstawę wpisu do Księgi Wieczystej Nr (...);

2.  naruszenie art. 379 pkt 4 k.p.c. poprzez publikację wyroku przez Sąd w dniu 25 stycznia 2018r. sygn. akt I C 149/17, kiedy w dniu 23 stycznia 2018r. został złożony wniosek o rozpoznanie, czy Sędzia orzekająca w tej sprawie nie podlega wyłączeniu z mocy ustawy art. 48 § 1 k.p.c.;

3.  uchybienie art. 776 k.p.c. w zw. z art. 783 k.p.c. poprzez przyjęcie, że pozwany nie ma obowiązku wykazać w postępowaniu rozpoznawczym w tej sprawie przedstawienia dowodu w postaci tytułu wykonawczego stanowiącego podstawę dochodzonego roszczenia i zabezpieczenia hipoteką przymusową;

4.  uchybienie art. 109 ust. 1 ustawy o Księgach wieczystych i hipotece w zw. z art. 793 k.p.c., poprzez przyjęcie, że pozwany nie miał obowiązku przedstawienia dalszego tytułu wykonawczego przeznaczonego do zabezpieczenia hipoteką przymusową roszczenia dochodzonego w egzekucji, jak i jego kolejności zważywszy, że tytułami wykonawczymi posłużył się pozwany przy wpisie do Księgi Wieczystej innej nieruchomości;

5.  uchybienie art. 353 § 1 k.c., który wskazując na wierzytelność jako określoną powinność zachowania się dłużnika wobec wierzyciela, to zobowiązanie nie może dalej istnieć w sytuacji utraty bytu prawnego przez jedną ze stron (wyrok z 5 listopada 2008 r., I CSK 204/0819 Sąd Najwyższy);

6.  uchybienie art. 255 § 1 k.s.h., poprzez przyjęcie, że zmiana umowy spółki z o.o. nie wymaga uchwały wspólników i wpisu do rejestru przedsiębiorców, niezależnie od tego, czy zmiana dotyczy obowiązkowej, czy fakultatywnej treści umowy spółki. Pominięcie znaczenia, że wpis każdej zmiany umowy spółki z o.o. ma charakter konstytutywny, a zatem nowy zapis umowy spółki z o.o. skuteczny jest dopiero od jego wpisu do rejestru przedsiębiorców. Natomiast sam wpis polega na wprowadzeniu do systemu informatycznego danych zawartych w postanowieniu sądu rejestrowego niezwłocznie po jego wydaniu (art. 20 ust. 1 ustawy o KRS);

7.  uchybienie art. 168 k.s.h. poprzez przyjęcie, że pozwany zgodnie z wykładnią tego przepisu, nie był zobowiązany wskazać wszelkie zmiany danych wymienionych w art. 166 § 1 i § 2 na poparcie swoich twierdzeń, mimo że zarząd powinien zgłosić sądowi rejestrowemu w celu wpisania do rejestru lub ujawnienia w aktach rejestrowych;

8.  uchybienie przepisom ustawy z dnia 20.08.1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U. nr 121, poz. 770 ze zm.) a w tym :

- art.7, że pozwany, wierzyciel wynikający z tytułu wykonawczego jako załącznik do wniosku o wpis do hipoteki, a więc podmiot podlegający obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców, zgodnie z przepisami o KRS nie miał obowiązku mimo wpisu do (...) na podstawie przepisów obowiązujących przed 2001 rokiem, dopełnić obowiązku do złożenia wniosku o wpis do rejestru przedsiębiorców KRS;

- art. 9 ust. 2a pominięcia przesłanki ustawowej wynikającej z ustawy wprowadzającej podmioty podlegające obowiązkowi wpisu do KRS, które były wpisane do rejestru sądowego na podstawie przepisów obowiązujących do dnia wejścia w życie tej ustawy i które do dnia 31 grudnia 2015 r. nie złożyły wniosku o wpis do rejestru, uznaje się za wykreślone z rejestru z dniem 1 stycznia 2016 r.;

- art. 14 ustawy o KRS poprzez jego pominięcie przy ocenie dokumentów przedstawionych przez pozwanego, a który wskazuje na to, że podmiot, który jest zobowiązany do złożenia wniosku o wpis do Rejestru KRS nie może powoływać się wobec osób trzecich działających w dobrej wierze na dane, które nie zostały wpisane do Rejestru KRS lub uległy wykreśleniu z Rejestru KRS;

9.  uchybienie art. 79 u.k.w.h. (w brzmieniu obowiązującym przed dniem 20 lutego 2011r.) poprzez przyjęcie że wierzytelność zabezpieczona hipoteką może być przeniesienia bez hipoteki, choć przepis ten stanowi przeciwnie, chyba że ustawa stanowi inaczej;

10.  uchybienie art. 94 u.k.w.h.(w brzmieniu obowiązującym przed dniem przed dniem 20 lutego 2011 r.), według którego wygaśnięcie wierzytelności zabezpieczonej hipoteką pociąga za sobą wygaśnięcie hipoteki, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, poprzez przyjęcie przeciwnego stanowiska, mimo że wynika to z art. 2a ustawy z dnia 20.08.1997 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U. nr 121, poz. 770 ze zm.)(uzasadnienie postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 8 marca 2007 r„ III CSK 347/06, OSNC-ZD 2008, nr A, poz. 21).

Wskazując na powyższe zarzuty powód wniósł o zmianę wyroku Sąd Rejonowego w Mrągowie z dnia 25 stycznia 2018r., sygn. akt I C 149/17, poprzez orzeczenie, że stan prawny ujawniony w Księdze Wieczystej Nr (...) w zakresie wskazanym w pozwie nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym; uchylenie wyroku Sądu Rejonowego z dnia 25 stycznia 2018r. sygn. akt I C 149/17 i przekazanie temu Sądowi do ponownego rozpoznania sprawy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie jest zasadna.

Sąd odwoławczy uznał, że ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd Rejonowy poczynione zostały na podstawie wszechstronnej analizy dowodów, których ocena nie wykazała błędów natury faktycznej, czy logicznej, znajdując swoje odzwierciedlenie w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia. Sąd Rejonowy wskazał, jakie fakty uznał za udowodnione, na czym oparł poszczególne ustalenia.

Sąd I instancji wskazał również wnioski, jakie wyprowadził z dokonanych ustaleń, opierając na nich swoje merytoryczne rozstrzygnięcie, co zostało zawarte w logicznych wywodach uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia.

W konsekwencji ustalenia te i oceny Sąd Okręgowy przyjmuje za własne, zwracając uwagę, że nie ma wobec tego potrzeby procesowej przeprowadzania na nowo w uzasadnieniu owego orzeczenia oceny każdego ze zgromadzonych dowodów, a wystarczy odnieść się do tych ustaleń i ocen, które zostały zakwestionowane w apelacji (wyroki Sądu Najwyższego z 10 października 1998r., III CKN 650/98, z 4 kwietnia 2003r., III CKN 1217/00, wyrok Sądu Najwyższego z 27 listopada 2003r., II UK 156/03 oraz z 9 lutego 2012r., III CSK 179/11).

Podstawą prawną roszczenia powoda w niniejszej sprawie jest art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece ( t.j. Dz.U. z 2018r., poz. 1916), zgodnie z którym w razie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym osoba, której prawo nie jest wpisane lub jest wpisane błędnie albo jest dotknięte wpisem nieistniejącego obciążenia lub ograniczenia, może żądać usunięcia niezgodności.

W świetle powyższego przepisu w sprawie o uzgodnienie stanu prawnego nieruchomości ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym przedmiotem ustalenia jest stan zgodny z prawem materialnym. Jeżeli stan ten jest odmienny niż ujawniony w księdze wieczystej, podlega ona zmianie w kierunku likwidującym rozbieżność w obu tych stanach. Dla przyjęcia, że istnieje stan prawny nieruchomości ujawniony w księdze wieczystej niezgodny z rzeczywistym stanem prawnym konieczne jest wykazanie, że rzeczywisty stan prawny jest inny i jednocześnie zgodny z żądaniem powoda.

Za prawidłowe należało uznać stanowisko Sądu Rejonowego, zgodnie z którym powód nie udowodnił, że wpisy w dziale IV księgi wieczystej nr (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Mrągowie hipotek przymusowych na rzecz (...) sp. z o.o. w (...) sp. z o.o. w P. są niezgodne z rzeczywistym stanem prawnym.

Powód nie wykazał przede wszystkim by wpisana do księgi wieczystej hipoteka wygasła, co miałoby być następstwem utraty osobowości przez wierzyciela hipotecznego. Taka sytuacja nie miała miejsca w niniejszej sprawie. Z treści Krajowego Rejestru Sądowego, ale również z zawartych w aktach księgi wieczystej odpisów KRS oraz aktu założycielskiego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i postanowienia Sądu Rejonowego w Gdańsku wynika, że pozwana (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. jest następcą prawnym wierzycieli hipotecznych ujawnionych w księdze wieczystej nr (...) – spółek (...) sp. z o.o. w (...) sp. z o.o. w P..

Treść powyższych dokumentów wskazuje, że pozwana spółka w ramach sukcesji uniwersalnej przejęła wszystkie prawa i obowiązki podmiotów, a zatem również hipoteki przymusowe ujawnione w księdze wieczystej nr (...).

Należy przyjąć za prawidłowe ustalenia Sądu Rejonowego, że (...) sp. z o.o. w P. była wpisana do Rejestru Handlowego (...) prowadzonego przez Sąd Rejonowy w Gdańsku pod numerem (...). W dniu 1 stycznia 2001 roku w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 roku o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U. z 2017 roku, poz. 700 ze zm.) Rejestr Handlowy został zastąpiony przez Krajowy Rejestr Sądowy. W dniu 8 października 2002 roku na mocy aktu założycielskiego spółka (...) sp. z o.o. w P. zmieniła nazwę spółki na (...) sp. z o.o. w P., która została zarejestrowana w dniu 12 listopada 2002 roku w Krajowym Rejestrze Sądowym pod numerem (...). Następnie na podstawie wpisu z dnia 24 stycznia 2006 roku nastąpiła zmiana nazwy spółki (...) sp. z o.o. w P. na (...) sp. z o.o. w P.. W dniu 16 kwietnia 2007 roku na skutek połączenia doszło do przekształcenia spółki (...) sp. z o.o. w P. na spółkę (...) sp. z o.o. w W.. Spółka (...) sp. z o.o. w W. jest następcą (...) sp. z o.o. w (...) sp. z o.o. w P..

Zgodnie z art. 494 kodeksu spółek handlowych spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki. Na spółkę przejmującą albo spółkę nowo zawiązaną przechodzą z dniem połączenia w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, które zostały przyznane spółce przejmowanej albo którejkolwiek ze spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej. Ujawnienie w księgach wieczystych lub rejestrach przejścia na spółkę przejmującą albo na spółkę nowo zawiązaną praw ujawnionych w tych księgach lub rejestrach następuje na wniosek tej spółki. Z dniem połączenia wspólnicy spółki przejmowanej lub spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki stają się wspólnikami spółki przejmującej bądź spółki nowo zawiązanej.

Sukcesja praw i obowiązków cywilnoprawnych oznacza, że spółki sukcesorki, tj. przejmujące lub nowo zawiązane, wstępują z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółek przejmowanych i łączonych. Ustawodawca tym samym przyjął konstrukcję prawną sukcesji uniwersalnej, która następuje z dniem połączenia. Dla zaistnienia skutków w postaci sukcesji nie są potrzebne żadne dodatkowe czynności poza tymi, których należy dokonać w postępowaniu łączeniowym. Sukcesja następuje uno actu z dniem połączenia (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 29 czerwca 2015r., I ACa 231/15). W konsekwencji uznać należy, iż skoro następstwo prawne występuje pod tytułem ogólnym, to nie mamy do czynienia z zakończeniem działalności spółki przejętej, lecz z kontynuacją tej działalności przez spółkę przejmującą.

Dlatego zarzuty skarżącego dotyczące braku zdolności sądowej wierzyciela wymienionego w tytule wykonawczym należy uznać za nieuzasadnione.

W związku z powyższym należało przyjąć, że stan prawny ujawniony w księdze wieczystej w zakresie odnoszącym się do wierzyciela nie jest sprzeczny z rzeczywistym stanem prawnym i nie można stwierdzić na podstawie dowodów przedstawionych przez powoda by wpisane hipoteki wygasły lub zachodziły inne okoliczności, które dawałyby podstawę do stwierdzenia niezgodności stanu prawnego ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym.

Pozostałe zarzuty podniesione przez skarżącego w apelacji są nieuzasadnione bądź w ogóle nie mają wpływu na treść rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Nie zachodzi nieważność postępowania na podstawie art. 379 pkt. 4 k.p.c., bowiem sędzia orzekający w niniejszej sprawie nie był wyłączony z mocy ustawy (art. 48 k.p.c.). Nie zostały naruszone wskazywane przez skarżącego przepisy kodeksu spółek handlowych, bowiem wszystkie zmiany dotyczące przejęcia i połączenia spółek zostały prawidłowo ujawnione w Krajowym Rejestrze Sądowym. Dokonanie wpisu do rejestru stanowi dowód następstwa prawnego wynikającego z połączenia lub przejęcia. W ścisłym związku z domniemaniem, że dane wpisane do rejestru przedsiębiorców są prawdziwe (art. 17 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym), pozostaje jawność rejestru przedsiębiorców przejawiająca się w tym, że każdy ma dostęp za pośrednictwem Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego do danych zawartych w rejestrze oraz może otrzymać poświadczone odpisy, wyciągi i zaświadczenia o tych danych (art. 8 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym). Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym, wspomniane odpisy, wyciągi i zaświadczenia mają moc dokumentów wydawanych przez sąd, a więc taką samą jak odpisy postanowień sądu o wpisie określonych danych do rejestru.

W razie zatem połączenia się spółek wpis spółki przejmującej do księgi wieczystej może nastąpić na podstawie danych z rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym potwierdzonych odpisem (postanowienie Sądu Najwyższego z 16 marca 2005r., IV CK 495/04), stąd nie ma konieczności przedstawiania dalszego tytułu wykonawczego, jak uważa w apelacji skarżący. Dlatego też zarzuty naruszenia przepisów art. 776 k.p.c., art. 783 k.p.c., wprowadzających ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym, kodeksu spółek handlowych i ustawy o księgach wieczystych i hipotece należy uznać za nieuzasadnione.

W tych warunkach, mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności Sąd Okręgowy uznał apelację powoda za niezasadną i na podstawie art. 385 k.p.c. orzekł, jak w wyroku.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c. uznając, że powód mógł być subiektywnie przekonany o zasadności powództwa, co zupełnie wyjątkowo prowadzi do nieobciążania strony przegrywającej kosztami procesu.

Dorota Ciejek Bożena Charukiewicz Krystyna Skiepko