Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII U 1083/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 lutego 2019 r.

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Zbigniew Szczuka

Protokolant: st. sekr. sądowy Maria Nalewczyńska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lutego 2019 r. w Warszawie

sprawy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

o wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne

z udziałem M. S.

na skutek odwołania (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W.

z dnia 20 lipca 2018 r. znak: (...)

1. oddala odwołanie;

2.zasądza od (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. kwotę 180 zł ( sto osiemdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. w dniu 30 sierpnia 2018 r. złożyła odwołanie za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział
w W. do Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie od decyzji w/w organu rentowego z dnia 20 lipca 2018 r., nr: (...). Odwołująca zarzuciła zaskarżonej decyzji błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że zakres realizowanych obowiązków przez M. S. w ramach umowy o pracę zawartej ze spółką oraz umów zlecenia zawartych z (...) Sp. z o.o. był tożsamy, a w konsekwencji naruszenie art. 8 ust. 2a w związku z art. 18 ust. 1a ustawy z dnia 13 października 1998 r.
o systemie ubezpieczeń społecznych
poprzez przyjęcie, że zachodzą przesłanki do uznania zainteresowanej za pracownika w rozumieniu w/w przepisów i do powiększenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z tytułu zatrudnienia o kwoty otrzymane
w ramach umów zlecenia zawartych z innymi podmiotami. W związku z tym spółka wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez umorzenie postępowania w zakresie ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne w całości jako bezprzedmiotowego oraz
o zasądzenie od organu rentowego na swoją rzecz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Odwołująca wskazała, że M. S. wykonywała swoje obowiązki w ramach wszystkich zawartych umów w tym samym miejscu przy użyciu tych samych narzędzi informatycznych, zaś podejmowane czynności cechowały się powtarzalnością. Jednak w jej ocenie nie zaistniała tożsamość podmiotowa, co wyklucza możliwość uznania, że zachodzą przesłanki do potraktowania zainteresowanej jako pracownika w rozumieniu art. 8 ust. 2a ustawy systemowej. Spółka uznała, że zarówno u niej jak i w Przedsiębiorstwie Handlowym (...) Sp. z o.o. potrzebne są osoby, które będą prowadziły obsługę kadrowo-płacową zatrudnionych pracowników. Jednak stwierdziła, że ilość pracy ma charakter pełnoetatowy, zaś w drugiej spółce rozliczenie kilkudziesięciu pracowników nie pochłania tyle czasu a czynności mogą być realizowane
w ramach umowy zlecenia. Odwołująca podniosła, że co prawda wszyscy płatnicy pracują na tym samym systemie informatycznym obsługującym kadry i płace, jednakże fakt ten w żadnej mierze nie dowodzi pracowniczego charakteru zatrudnienia w rozumieniu w/w przepisu. Spółka wskazała, że zainteresowana obsługiwała inny krąg pracowników w ramach umowy zlecenie niż umowy o pracę ( k. 3-10 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w odpowiedzi
na odwołanie z dnia 27 września 2018 r. wniósł o jego oddalenie na podstawie art. 477 ( 14) § 1 k.p.c. oraz o zasądzenie od odwołującej na swoją rzecz zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Zdaniem organu rentowego w oparciu o art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych legło dążenie do ograniczenia korzystania przez pracodawców z umów cywilnoprawnych celem zatrudnienia własnych pracowników dla realizacji tych samych zadań, które wykonują oni
w ramach łączącego strony stosunku pracy, aby w ten sposób ominąć ograniczenia wynikające z ochronnych przepisów prawa pracy oraz uniknąć obciążeń z tytułu składek
na ubezpieczenie społeczne od tych umów. Oddział wskazał, że zgodnie z wyjaśnieniami zainteresowanej w ramach zawartych umów zlecenia z (...) Sp. z o.o. i Przedsiębiorstwem Handlowym (...) wykonywała ona czynności z zakresu pełnej obsługi kadrowo-płacowe w/w podmiotów, a jej czynności obejmowały taki sam zakres i były świadczone w tym samym miejscu i czasie, jak w ramach zawartej umowy o pracę. Organ rentowy stwierdził, że odwołującą z (...) Sp. o.o. łączy osoba wspólnika E. L., która prowadzi pozarolniczą działalność gospodarcza pod nazwą Przedsiębiorstwo Handlowe (...) oraz jej męża P. L.. Nadto podniósł, że czynności wykonywane przez zainteresowaną dotyczyły różnych pracowników pozostaje bez wpływu na prawidłowość zaskarżonej decyzji, bowiem w/w przepis nie wprowadza wymogu, aby wykonywane obowiązki przez pracownika musiały dotyczyć tych samych pracowników
( k. 12-13 a. s.).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Zgodnie z Centralną Ewidencją i Informacją o Działalności Gospodarczej Rzeczypospolitej Polskiej, E. L. prowadzi działalność gospodarczą od dnia
28 lutego 2000 r. pod nazwą ,,Przedsiębiorstwo Handlowe (...). Przedmiotem działalności jest sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych ( k. 35 a. s.).

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. została zarejestrowana
w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 13 listopada 2002 r. Prezesem zarządu spółki jest P. L., zaś jej prokurentem E. L. ( k. 32-34 a. s.).

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 25 października 2013 r. Wspólnikami spółki byli E. L.
i P. L.. Spółka w dniu 1 czerwca 2018 r. została rozwiązana na mocy uchwały nr 2 nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników z dnia 1 czerwca 2018 r. ( k. 36-38 a. s.).

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. w dniu 27 grudnia 2016 r. zawarła z zainteresowaną umowę o pracę na okres próbny od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 28 lutego 2017 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku specjalisty ds. kadr i płac
z wynagrodzeniem 2.000,00 złotych brutto miesięcznie oraz premią uznaniową w kwocie 780,00 złotych brutto. Następnie została zawarta umowa o pracę w dniu 24 lutego 2017 r.
na czas określony od dnia 1 marca 2017 r. do dnia 28 lutego 2019 r. w pełnym wymiarze czasu pracy na tym samym stanowisku z wynagrodzeniem w kwocie 2.000,00 złotych brutto miesięcznie oraz premią uznaniową w kwocie 1.000,00 złotych brutto. Do jej zakresu obowiązków należało:

- zgłaszanie do ubezpieczeń pracowników, zmiana danych pracownika oraz wyrejestrowanie z ZUS zgodnie z przepisami o ubezpieczeniu społecznym i zdrowotnym poprzez transmisję elektroniczną;

- naliczanie składek na ubezpieczenia, sporządzanie deklaracji i raportów miesięcznych
do ZUS do 15-go dnia następnego miesiąca;

- przygotowywanie dokumentów związanych z procedurą zatrudnienia cudzoziemców, tj. właściwej umowy, zakresu obowiązków, umów dodatkowych dotyczących określonego stanowiska zgodnie z wymogami Kodeksu pracy i zasadami obowiązującymi u pracodawcy
i składanie w/w dokumentów w odpowiednich urzędach w celu uzyskania zezwolenia
na pracę oraz bieżąca kontrola przyjazdów i wyjazdów cudzoziemców;

- prowadzenie akt osobowych pracowników, numerowanie poszczególnych dokumentów zgodnie z numeracją poszczególnego działu i wpisywanie na listę dokładanych dokumentów
z adnotacją na kserokopiach potwierdzającą zgodność z oryginałem oraz wprowadzanie danych do systemu;

- wydawanie nowym pracownikom dokumentów do wypełnienia związanych z procedurą zatrudnienia zakresu obowiązków, umów dotyczących określonego stanowiska zgodnie
z wymogami Kodeksu pracy i zasadami obowiązującymi u pracodawcy;

- rejestracja czasu pracy i nieobecności poprzez sprawdzanie list obecności z obowiązującymi grafikami pracy oraz wprowadzanie zmian do systemu;

- bieżąca kontrola wykorzystywania urlopów wypoczynkowych, bezpłatnych, okolicznościowych, macierzyńskich, wychowawczych a także innych przysługujących zwolnień od pracy;

- wprowadzanie wniosków urlopowych pracowników;

- wprowadzanie zaświadczeń lekarskich ZUS ZLA pracowników;

- weryfikacja ważności badań lekarskich i wydawanie skierowań na badania;

- organizowanie szkoleń wstępnych i okresowych BHP;

- nadzór nad kończącymi się umowami o pracę i zleceniami oraz ustalenia z kierownikami
o kontynuacji zatrudnienia;

- prowadzenie korespondencji z komornikami pracowników i wprowadzanie zajęć komorniczych do systemu;

- wystawianie zaświadczeń o dochodach dla pracowników;

- prowadzenie ewidencji oraz wydawanie i rozliczanie ubrań roboczych;

- sporządzanie list płac do 9-go dnia roboczego następnego miesiąca dla działu sprzedaży wraz z listą potrąceń, osób zwolnionych i zatrudnionych w danym miesiącu;

- przygotowywanie i naliczanie zasiłków dla pracowników z działu sprzedaży;

- prowadzenie dokładnej i zgodnej z wymogami dokumentacji wypłaconych zasiłków;

- naliczanie składek na ubezpieczenia oraz sporządzenie deklaracji i raportów miesięcznych do ZUS do 15-go dnia następnego miesiąca;

- pełna odpowiedzialność za prowadzoną dokumentację pracowniczą i terminowość działań według obowiązujących przepisów;

- monitorowanie zmian w przepisach w zakresie kadr i płac w celu aktualizacji dokumentacji
i obowiązujących regulaminów;

- współpraca z księgowością w zakresie ustalania kont płac i ZUS oraz wyliczeń zasiłków;

- opracowywanie raportów miesięcznych zatrudnienia według wskazań pracodawcy dotyczących rotacji i kosztów płac w poszczególnych działach;

- wykonywanie innych poleceń zleconych przez przełożonego lub pracodawcę związanych
ze stanowiskiem ( akta ZUS).

E. L. prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Handlowe (...) zawierała z zainteresowaną umowy zlecenia na okres:

- od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 28 lutego 2017 r. celem wykonania czynności związanych z prowadzeniem kadr i płac z wynagrodzeniem w kwocie 600,00 złotych brutto miesięcznie. Ubezpieczona przepracowała 10 godzin w miesiącu;

- od dnia 1 marca 2017 r. do dnia 30 czerwca 2017 r. celem wykonywania czynności związanych z wprowadzaniem danych kadrowych z wynagrodzeniem w kwocie 600,00 złotych brutto miesięcznie;

- od dnia 1 lipca 2017 r. do dnia 30 września 2017 r. celem wykonywania czynności związanych z wprowadzaniem danych kadrowych z wynagrodzeniem w kwocie 600,00 złotych brutto miesięcznie ( akta ZUS).

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. reprezentowana przez E. L. zawierała z zainteresowaną również umowy zlecenia na okres:

- od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 28 lutego 2017 r. celem wykonania czynności związanych z prowadzeniem kadr i płac z wynagrodzeniem w kwocie 600,00 złotych brutto miesięcznie. Ubezpieczona przepracowała 10 godzin w miesiącu;

- od dnia 1 marca 2017 r. do dnia 30 czerwca 2017 r. celem wykonywania czynności związanych z wprowadzaniem danych kadrowych z wynagrodzeniem w kwocie 600,00 złotych brutto miesięcznie;

- od dnia 1 lipca 2017 r. do dnia 30 września 2017 r. celem wykonywania czynności związanych z wprowadzaniem danych kadrowych z wynagrodzeniem w kwocie 600,00 złotych brutto miesięcznie ( akta ZUS).

M. S. została zgłoszona do ubezpieczeń społecznych od dnia 1 stycznia 2017 r. przez odwołującą. Jednocześnie zainteresowana w okresie od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 30 września 2017 r. została zgłoszona do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego osobno z tytułu wykonywania umów zlecenia na rzecz Przedsiębiorstwa Handlowego (...) Sp. z o.o. ( okoliczność bezsporna).

E. L. jest prokurentem i dyrektorem finansowym od początku istnienia odwołującej spółki. (...) Sp. z o.o. do momentu jej likwidacji była tam prokurentem oraz prowadzi również działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Handlowe (...). Wszystkie te podmioty produkowały pieczywo i zajmowały się ich dostarczaniem do sklepów. W odwołującej spółce było zatrudnionych około 400-500 osób, zaś w pozostałych dwóch podmiotach po około 50 osób. Pracownicy byli zatrudnieni oddzielnie. Wszystkie podmioty korzystały z tego samego oprogramowania pracowniczego
w oparciu o inną licencję. System różnił się jedynie kolorem, aby zainteresowana wiedziała, na rzecz której firmy wypełnia dane dotyczące pracowników. Ubezpieczona u odwołującej
w ramach umowy o pracę prowadziła akta osobowe pracowników, wprowadzała do systemu dane osobowe, wystawiała zaświadczenia o dochodach, wystawiała skierowania
i wprowadzała badania lekarskie, zajmowała się planami urlopowymi czy naliczała wynagrodzenie. Zainteresowana wykonywała obowiązki na rzecz dwóch pozostałych podmiotów po godzinach pracy u odwołującej, w których również zajmowała się obsługą kadrowo-płacową. Prace wykonywane przez nią były tożsame. Ubezpieczona świadczyła czynności w tym samym miejscu i przy tym samym biurku. Odwołująca była beneficjentem efektów jej pracy wykonywanych na rzecz pozostałych dwóch firm. Zainteresowana otrzymała wynagrodzenie za pracę, którą wykonywała w ponad normatywnym czasie. Warunkiem zatrudnienia u odwołującej, oprócz zawarcia umowy o pracę, było również podpisanie umów zleceń z (...) Sp. z o.o. i Przedsiębiorstwem Handlowym (...) ( zeznania świadków E. L. i M. R. oraz zainteresowanej, k. 42-45 i 59-61 a. s. oraz dokumentacja, k. 48 a. s.).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. w dniu 22 maja 2018 r. zawiadomił odwołującą spółkę i (...) o wszczęciu z urzędu postępowania
w sprawie wysokości podstaw wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne za zainteresowaną z tytułu zatrudnienia od dnia 1 stycznia 2017 r. Po zakończeniu postępowania wyjaśniającego, organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję z dnia 20 lipca
2018 r., nr: (...) na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3, art. 8 ust. 2a, art. 18 ust. 1 i 1a, art. 20 ust. 1 i art. 68 ust. 1 pkt 1c ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz § 1 i § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Organ rentowy w decyzji ustalił podstawy wymiaru składek dla zainteresowanej podlegającej ubezpieczeniom jako pracownik u płatnika składek (...) Sp. z o.o. w okresie od stycznia 2017 r. do września 2017 r. W jego ocenie analiza faktyczna i prawna zgromadzonego w toku postępowania wyjaśniającego materiału uzasadnia stwierdzenie,
że umowy zlecenie zawarte pomiędzy zainteresowaną a płatnikami składek (...) Sp. z o.o.
i Przedsiębiorstwem Handlowym (...) świadczone były na rzecz odwołującej, z którą ubezpieczona pozostawała w stosunku pracy. Nadto wskazał, że zainteresowana wykonywała na rzecz (...) Sp. z o.o. i Przedsiębiorstwa Handlowego (...) czynności z zakresu pełnej obsługi kadrowo-płacowej, a jej obowiązki obejmowały takie same czynności, jakie wykonywała w ramach umowy o pracę zawartej
z odwołującą. Zdaniem organu rentowego ubezpieczona zlecane jej czynności wykonywała
w ramach zawartych umów zleceń w tym samym miejscu, tj. w siedzibie firmy Piekarnie (...) Sp. z o.o. w W. oraz w tych samych godzinach od 8:00 do 16:00. Oddział wskazał, że we wszystkich płatnikach składek znajduje się E. L., a ponadto ich działalność mieści się pod tym samym adresem przy ulicy (...) w W..
W związku z powyższym organ rentowy przyjął, że umowy zlecenia zawarte pomiędzy zainteresowaną a płatnikami składek (...) Sp. z o.o. i Przedsiębiorstwa Handlowego (...) świadczone były na rzecz odwołującej, z którą pozostawała ona w stosunku pracy. Oddział uznał, że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe za okres od stycznia 2017 r. do września 2017 r. stanowi kwota przychodu uzyskanego w ramach zarówno nawiązanego stosunku pracy z odwołującą, jak również kwota przychodu uzyskanego w związku z zawartymi umowami zlecenia
z pozostałymi płatnikami składek ( akta ZUS).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy, w tym aktach rentowych, a także w oparciu o zeznania świadków E. L. i M. R. oraz zainteresowanej. Powołane dowody
z dokumentów, w zakresie w jakim Sąd oparł na nich swoje ustalenia, były wiarygodne, korespondowały ze sobą oraz z zeznaniami przesłuchiwanych osób tworząc przy tym spójny stan faktyczny. Co istotne strony nie zakwestionowały ich autentyczności i zgodności
z rzeczywistym stanem rzeczy, a zatem okoliczności wynikające z tych dokumentów, należało uznać za mające walor dowodowy i dające możliwość ustalenia na ich podstawie stanu faktycznego. Jednocześnie wnioski zawarte w treści zeznań świadków i strony były logiczne, wzajemnie uzupełniały się i korelowały z dokumentami zgromadzonymi na etapie postępowania wyjaśniającego prowadzonego przez organ rentowy.

W tym stanie rzeczy Sąd uznał zgromadzony materiał dowodowy za wystarczający
do wydania rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) Oddział w W. z dnia 20 lipca 2018 r., nr: (...) jako niezasadne podlega oddaleniu.

Kwestią sporną w niniejszej sprawie było ustalenie, czy odwołująca zawierając
z Przedsiębiorstwem Handlowym (...) Sp. z o.o. umowy zlecenia wykonywała faktycznie pracę na rzecz odwołującej, co prowadziłoby do objęcia jej
w spornym okresie czasu ubezpieczeniami emerytalnym, rentowym, chorobowym, wypadkowym i zdrowotnym jako pracownika odwołującej spółki. W związku z tym należało przytoczyć dyspozycję przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( Dz. U. z 2017 r., poz. 1778 z późn. zm.) zwanej dalej ,,ustawą’’ obowiązującą na dzień złożenia odwołania.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy, obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu
i rentowym podlegają pracownicy oraz osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, zwanymi dalej "zleceniobiorcami", oraz osobami
z nimi współpracującymi, z zastrzeżeniem ust. 4.

Ponadto w myśl art. 11 ust. 2 ustawy, osoby wykonujące pracę nakładczą oraz zleceniobiorcy podlegają ubezpieczeniu od dnia oznaczonego w umowie, jako dzień rozpoczęcia jej wykonywania do dnia rozwiązania lub wygaśnięcia tej umowy.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy, obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu podlegają osoby wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 1, 3 i 12.

W świetle art. 13 ust. 1 ustawy, obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu podlegają osoby podlegające ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.

W obowiązującym stanie faktycznym odwołująca zawarła po trzy umowy zlecenia
w okresie od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 30 września 2017 r. zarówno
z Przedsiębiorstwem Handlowym (...), jak i z (...) Sp. z o.o. Zgodnie
z art. 734 § 1 k.c. przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Poglądy zachodzące w orzecznictwie wskazują, że zawarta umowa zlecenia nie rodzi trwałego stosunku obligacyjnego przez sam fakt jej spisania, w sytuacji gdy nie jest realizowana, a więc nie są wykonywane ani obowiązki zleceniodawcy, ani na rzecz owego zleceniodawcy obowiązki zleceniobiorcy,
a praca, o której mowa w umowie zlecenia jest realizowana w ramach stosunku pracy nawiązanego z innym podmiotem. W takim wypadku nie ma potrzeby weryfikowania umowy zlecenia zawartej z odrębnym podmiotem z punktu widzenia jej skuteczności - ważności. Odnosi się to do sytuacji, gdy praca jest de facto wykonywana stale pod kierunkiem i na zlecenie podmiotu będącego pracodawcą, przez niego oceniana co do ilości i sumowana, zaś podmiot ten stale pełni funkcje kierownicze i nadzorcze wobec pracujących. Przypisywanie tej pracy innemu podmiotowi, gdy jej ilość przekracza normalny czas pracy, stanowi wyłącznie czynność techniczno-organizacyjną. Wtedy właśnie - ex post - dochodzi do obciążania ową pracą podmiotu niebędącego pracodawcą, w czym pracownik nie uczestniczył czynnie i o czym nie wiedział w momencie zawierania umowy zlecenia z innym podmiotem. O wypełnieniu takiej umowy konkretnymi zleceniami (poleceniami) uruchamiającymi stosunek zlecenia nie świadczy ani następcze rozliczanie pracy, ani rozłożenie zapłaty wynagrodzenia na dwa podmioty, gdy ta sama praca jest organizowana i wykonywana na rzecz jednego podmiotu, a wszystkie czynności kierownicze oraz zależność co do czasu, miejsca i sposobu wykonania pracy de facto następują w ramach więzi między podmiotem będącym pracodawcą i jego pracownikami. Taka zaś więź musi być oceniona jako stosunek pracy, skoro pracownik stale wykonuje tę samą pracę zlecaną przez jeden podmiot będący pracodawcą, przy jednakowej organizacji pracy i osobie pracę tę nadzorującej. Taki faktyczny układ stosunków zatrudnienia wskazuje, że praca stale jest wykonywana na rzecz jednego podmiotu (pracodawcy), a zawarta umowa zlecenia nie jest wypełniana konkretną treścią, ale jej charakter pozostaje ramowy ( wyroki Sądu Najwyższego z dnia 5 listopada 2013 r., sygn. akt II PK 50/13 oraz z dnia 1 kwietnia 2014 r., sygn. akt I PK 241/13).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowego postępowania, przede wszystkim Sąd zważył, że na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego niewątpliwie można było ustalić zakres prac wykonywanych przez zainteresowaną zarówno w ramach zawartych umów zlecenie, jak i umowy o pracę w spornym okresie czasu.
W ocenie Sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że ubezpieczona faktycznie świadczyła pracę, jednak jak sama wskazała, jej obowiązki niczym nie różniły się między sobą. Zainteresowana w trzech firmach pracowała na tym samym programie komputerowym, w tej samej siedzibie a nawet na tym samym biurku. Jedynym aspektem odróżniającym wykonywanie pracy rzekomo dla trzech różnych podmiotów był inny kolor w programie komputerowym, który miał na celu odróżniać pracowników tych firm. Była to konstrukcja stworzona specjalnie dla ułatwienia zainteresowanej wprowadzania danych do systemu. Sąd Okręgowy zważył, że w niniejszej sprawie nie miała żadnego znaczenia okoliczność podnoszona przez odwołującą, jakoby dwa podmioty, z którymi zainteresowana miała zawarte umowy zlecenia, zatrudniały mniej pracowników, co wiązało się z mniejszą ilością wykonywanej pracy przez ubezpieczoną. Ta okoliczność pozostaje poza przedmiotem sporu, gdyż jest to również potwierdzone innymi dokumentami, z których wynika, że ubezpieczona świadczyła pracę na rzecz Przedsiębiorstwa Handlowego (...), jak i z (...) Sp. z o.o. po 10 godzin dziennie. Mniejszy czas pracy czy też zmniejszony zakres obowiązków nie może przesądzać o uznaniu, że ich wykonywanie należy przyjąć w ramach umów zlecenia.

Sąd doszedł do przekonania, że okoliczności niniejszej sprawy koncentrują się wokół E. L., bowiem jest ona prokurentem i dyrektorem finansowym od początku istnienia odwołującej spółki a dodatkowo w (...) Sp. z o.o. do momentu jej likwidacji była tam prokurentem oraz prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Handlowe (...). Wszystkie te podmioty produkowały pieczywo i zajmowały się ich dostarczaniem do sklepów, a co najważniejsze, były ze sobą połączone jedną osobą, która nadzorowała pracę zatrudnionych tam osób. Z uwagi na powyższe zainteresowana w trzech firmach wykonywała pracę na rzecz jednego i tego samego pracodawcy. Wypłata wynagrodzenia osobno przez trzy w/w firmy była jedynie czynnością pozorną, która miała na celu urzeczywistnienie, że ubezpieczona faktycznie świadczyła pracę osobno dla każdej
z nich. Zainteresowana pomimo oddzielnych tytułów prawnych pozostawała pod faktycznym kierownictwem odwołującej spółki. W tym aspekcie należy mieć niezmiernie na uwadze, że zainteresowana wykonywała pracę w jednej siedzibie, w tym samym miejscu i na narzędziach udostępnionych przez spółkę macierzystą. Nadto ubezpieczona pracowała na tym samym oprogramowaniu, za pomocą którego wprowadzała dane do systemu informatycznego. Należy mieć dodatkowo na względzie, że polecenia służbowe były jej wydawane przez osoby wchodzące w skład odwołującej spółki a jej organizacja pracy na rzecz trzech firm niczym nie różniła się. W tej sytuacji nie można uznać, aby zawarte umowy zlecenia stanowiły oddzielny tytuł prawny do obliczenia składek na ubezpieczenia społeczne.

W oparciu o treść zeznań ubezpieczonej oraz mając na względzie logiczne rozumowanie Sąd zważył, że (...) Sp. z o.o. w W. była beneficjentem wykonanej przez nią pracy zarówno na podstawie umowy zlecenia zawartej z w (...) Sp.
z o.o. i Przedsiębiorstwem Handlowym (...). Art. 8 ust. 2a ustawy stanowi, że za pracownika uważa się także osobę wykonującą pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy. Mając na względzie ochronną funkcję prawa pracy, Sąd Najwyższy uznaje za niestanowiące obejścia przepisów o czasie pracy i wysokości wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, wyłącznie zawarcie z własnym pracownikiem umowy o pracę całkowicie innego rodzaju, obejmującą rodzajowo zupełnie inne czynności niż uzgodnione w podstawowym czasie pracy. Sąd Najwyższy wykluczył możliwość przyjęcia, że ta sama praca jest faktycznie wykonywana jednocześnie i w tym samym czasie świadczona na rzecz innego podmiotu
w ramach równoległego stosunku pracy. Oznaczałoby to bowiem, że za te same działania pracownikowi należy się wynagrodzenie od dwóch różnych podmiotów, oraz że miałby otrzymać dwukrotną kompensatę za raz tylko wykonaną pracę ( uchwała Sądu Najwyższego
z dnia 14 kwietnia 2009 r., sygn. akt III PK 61/08
). Zainteresowana wskazywała, że wobec wykonywania pracy w związku z zawartymi umowami zlecenia z dwoma innymi firmami, odwołująca spółka wypłacała jej wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych. Mając powyższe na uwadze, Sąd zważył, że (...) Sp. z o.o. korzystała z efektów pracy ubezpieczonej wykonywanej w ramach umów zlecenia, dlatego też prawidłowo organ rentowy ustalił podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe zarówno z racji nawiązanego stosunku pracy, jak i w związku z zawartymi umowami zlecenia.

Z uwagi na powyższe okoliczności, Sąd na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. orzekł, jak
w sentencji.

O kosztach zastępstwa procesowego Sąd orzekł w punkcie 2 wyroku na podstawie art. 98 k.p.c. mając na uwadze zasadę odpowiedzialności za przegranie procesu. Sąd zasądził kwotę 180,00 złotych od odwołującej spółki na rzecz organu rentowego na podstawie § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat
za czynności radców prawnych ( Dz. U. z 2018 r., poz. 265).

(...)

(...)