Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 lipca 2019 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Tomasz Zieliński

Protokolant – st.sekr.sąd. Aneta Dybikowska

w obecności Asesora Prokuratury Rejonowej w G.–Iwony Kobus

po rozpoznaniu w dniu 23 lipca 2019 roku sprawy

R. B.

urodz. (...) w G.

syna H. i G. z d. S.

skazanego :

I.  Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku II Wydział Karny z dnia 29.11.2018 roku w sprawie sygn. akt II K 302/18 za przestępstwa:

-

z art. 18§3 kk w zw. z art. 286§1 kk popełnione w dniu 22.09.2017 roku na karę 8 ( osiem) miesięcy pozbawienia wolności;

-

z art. 278§1 kk popełnione w dniu 22.04.2018 roku na karę 3 ( trzy) miesięcy pozbawienia wolności,

Łącząc tak orzeczone kary jednostkowe wymierzono karę łączną 10 ( dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności.

II.  Prawomocnym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny z/s w Węgorzewie z dnia 11.01.2019 roku w sprawie sygn. akt V K 261/18 zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie VII Wydział Karny Odwoławczy z dnia 27.03.2019 roku w sprawie VII Ka 224/19 obejmującym:

a)  prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny z/s w Węgorzewie z dnia 05.10.2016 roku w sprawie sygn. akt V K 98/16 na mocy, którego za przestępstwa z art. 286§1 kk orzeczono karę łączną 1 ( jeden ) roku i 10 ( dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono tytułem próby na okres 3 ( trzy) lat. Postanowieniem z dnia 01.03.2018 rok w sprawie sygn. akt V Ko 561/17 zarządzono wykonanie kary 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej w powyższym wyroku.

b)  prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny z/s w Węgorzewie z dnia 10.08.2018 roku w sprawie sygn. akt V K 75/18 na mocy, którego za przestępstwo z art. 279 §1 kk został orzeczono karę 1 ( jeden ) roku i 2 ( dwa) miesięcy pozbawienia wolności.

Łącząc orzeczone powyższymi wyrokami kary pozbawienia wolności wymierzono karę łączną 2 ( dwa ) lat i 1 ( jeden) miesiąc pozbawienia wolności na poczet, której zaliczono okres zatrzymania od 5.12.2017 roku godz. 8:50 do dnia 06.12.2017 rok godz. 12.00 w sprawie V K 75/18 oraz okres kary dotychczas odbytej od dnia 19.05.2018 r. godz. 14.40 w sprawie V K 98/16.

III. Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny z/s w Węgorzewie z dnia 13.06.2019 roku w sprawie sygn. akt V K 9/19 za przestępstwo z art. 286§1 kk popełnione w okresie od 17-28.10.2017 roku na karę 8 (osiem) miesięcy pozbawienia wolności.

Orzeka

1.  Na podstawie art. 568a§1 pkt 2 kpk, art. 569§1 kpk w zw. z art. 85§1 i 2 kk, art. 85a kk, art. 86§1 kk łączy kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami opisanymi w pkt I (w sprawie II K 302/18), w pkt II (w sprawie V K 261/18) i w punkcie III ( w sprawie V K 9/19) i wymierza skazanemu R. B. karę łączną 2 ( dwa) lata i 11 ( jedenaście ) miesięcy pozbawienia wolności.

2.  Na podstawie art. 577kpk na poczet orzeczonej w pkt 1 powyższego wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres zatrzymania od dnia 05.12.2017 roku godz. 8.50 do dnia 06.12.2017 roku godz. 12.00 oraz okresy kar dotychczas odbytych w sprawie V K 261/18 od dnia 19.05.2018 roku godz. 14.40 do dnia 15.06.2018 roku godz. 14.40 i od dnia 30.06.2018 roku godz. 14.40 do dnia 25.03.2019 roku godz. 14.40,a nadto okres kary dotychczas odbytej w sprawie II K 302/18 od dnia 25.03.2019 roku godz. 14.40.

3.  Na podstawie art. 576§1kpk stwierdza, iż połączone wyroki w zakresie nie objętym wyrokiem łącznym podlegają odrębnemu wykonaniu.

4.  Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. M. K. tytułem wynagrodzenia za obronę skazanego wykonywaną z urzędu kwotę 120 zł powiększoną o kwotę 27,60 zł stanowiącą 23% podatek VAT tj. łącznie kwotę 147,60 zł.

5.  Kosztami postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 145/19

UZASADNIENIE

Na podstawie wyników rozprawy głównej Sąd ustalił i zważył, co następuje:

R. B. został skazany:

1.Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku II Wydział Karny z dnia 29.11.2018 roku w sprawie sygn. akt II K 302/18 za przestępstwa:

-

z art. 18§3 kk w zw. z art. 286§1 kk popełnione w dniu 22.09.2017 roku na karę 8 ( osiem) miesięcy pozbawienia wolności;

-

z art. 278§1 kk popełnione w dniu 22.04.2018 roku na karę 3 ( trzy) miesięcy pozbawienia wolności.

Łącząc tak orzeczone kary jednostkowe wymierzono karę łączną 10 ( dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności. ( dowód : akta sprawy II k 302/18 w szczególności wyrok z k. 334-335, wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie w sprawie sygn. akt VII Ka 99/18 z k. 432, odpis wyroku SR w Giżycku k. 17-18, odpis wyroku SO w Olsztynie k. 19, opinia o skazanym k. 35).

2.Prawomocnym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny z/s w Węgorzewie z dnia 11.01.2019 roku w sprawie sygn. akt V K 261/18 zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie VII Wydział Karny Odwoławczy z dnia 27.03.2019 roku w sprawie VII Ka 224/19 obejmującym:

c)  prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny z/s w Węgorzewie z dnia 05.10.2016 roku w sprawie sygn. akt V K 98/16 na mocy, którego za przestępstwa z art. 286§1 kk orzeczono karę łączną 1 ( jeden ) roku i 10 ( dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono tytułem próby na okres 3 ( trzy) lat. Postanowieniem z dnia 01.03.2018 rok w sprawie sygn. akt V Ko 561/17 zarządzono wykonanie kary 1 roku i 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej w powyższym wyroku.

d)  prawomocny wyrok Sądu Rejonowego w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny z/s w Węgorzewie z dnia 10.08.2018 roku w sprawie sygn. akt V K 75/18 na mocy, którego za przestępstwo z art. 279 §1 kk został orzeczono karę 1 ( jeden ) roku i 2 ( dwa) miesięcy pozbawienia wolności.

Łącząc orzeczone powyższymi wyrokami kary pozbawienia wolności wymierzono karę łączną 2 ( dwa ) lat i 1 ( jeden) miesiąc pozbawienia wolności na poczet, której zaliczono okres zatrzymania od 5.12.2017 roku godz. 8:50 do dnia 06.12.2017 rok godz. 12.00 w sprawie V K 75/18 oraz okres kary dotychczas odbytej od dnia 19.05.2018 r. godz. 14.40 w sprawie V K 98/16. ( dowód : akta sprawy V K 261/18 ,w szczególności wyrok łączny z k. 30, odpis wyroku k. 52, wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie k. 59, odpis wyroku k. 56 , opinia o skazanym k. 35).

3. Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny z/s w Węgorzewie z dnia 13.06.2019 roku w sprawie sygn. akt V K 9/19 za przestępstwo z art. 286§1 kk popełnione w okresie od 17-28.10.2017 roku na karę 8 (osiem) miesięcy pozbawienia wolności. ( dowód : odpis wyroku k. 54).

W dniu 3.04.2019 roku do II Wydziału Karnego Sądu Rejonowego w Giżycku wpłynął wniosek R. B. o wydanie wyroku łącznego, w którym wskazał on na prawomocny wyrok w sprawie II K 302/18 na mocy którego skazany został na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz na wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie w sprawie VII Ka 224/19, na mocy którego zmieniono wyrok łączny Sądu Rejonowego w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny w Węgorzewie w sprawie V K 261/18 łagodząc orzeczoną karę łączną do 2 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności. W uzasadnieniu złożonego wniosku podniósł, że ma krytyczny stosunek do czynów za popełnienie których został skazany oraz że jego zachowanie było złe i nieodpowiedzialne. Wskazał nadto na pomyślny przebieg resocjalizacji, której został poddany podczas odbywania kary pozbawienia wolności. Wyrażając żal z powodu tego co zrobił zapewnił, że po opuszczeniu zakładu karnego chce zmienić swoje życie, w szczególności podjąć pracę i zarabiać na utrzymanie sobie i rodziny oraz uczestniczyć w wychowaniu swojej 5 letniej córki.

Zarządzeniem z dnia 23.07.2019 r. po wskazaniu przez obrońcę skazanego na kolejny wyrok, który zapadł przeciwko R. B. w dniu 13.06.2019 roku w Sądzie Rejonowym w Giżycku V zamiejscowy Wydział Karny w Węgorzewie w sprawie V K 9/19 na podstawie art. 570 kpk wszczęto z urzędu postępowanie o wydanie wyroku łącznego obejmujące opisany wyżej wyrok.

Aby zaistniały przesłanki do orzeczenia kary łącznej w wyroku łącznym, muszą być spełnione zarówno warunki procesowe jak i materialnokarne. Podstawowym warunkiem procesowym wynikającym z art. 569§1kpk jest wymaganie prawomocności skazań podlegających łączeniu. Warunki materialnokarne do orzeczenia kary łącznej w wyroku łącznym określone są natomiast w art. 85-91 kk. Przepis art. 85§1kk nie określa podstaw wymiaru kary łącznej, przewidując jedynie warunek tożsamości rodzajowej kar wymierzonych za przypisane temu samemu sprawcy przestępstwa oraz alternatywny warunek różnorodności rodzajowej wymierzonych kar, wobec których ustawodawca wskazuje, iż podlegają one łączeniu. Natomiast art. 85§2kk odnosi się do podstaw wymiaru kary łącznej. Z przepisu tego wynika, że nie mogą stanowić podstawy wymiaru kary łącznej kara lub kary jednostkowe niepodlegające wykonaniu oraz kara lub kary łączne niepodlegające wykonaniu. Określona w ten sposób negatywna przesłanka wymiaru kary łącznej przesądza o tym, że nie orzeka się kary łącznej na podstawie kary lub kar jednostkowych bądź też kary lub kar łącznych spełniających przesłanki określone w art. 85§1kk, jeżeli nie podlegają one wykonaniu. Kolejna negatywna przesłanka została określona w dodanym do art. 85kk §3, zgodnie z którym jeżeli po rozpoczęciu, a przed zakończeniem wykonywania kary lub kary łącznej sprawca popełnił przestępstwo, za które orzeczono karę tego samego rodzaju lub inną podlegającą łączeniu, orzeczona kara nie podlega łączeniu z karą odbywaną w czasie popełnienia czynu. Przesłanka ta aktualizuje się zatem wówczas, gdy sprawca popełnia kolejne przestępstwo, za które orzeczona zostaje kara spełniająca warunki wymiaru kary łącznej, po rozpoczęciu oraz przed zakończeniem wykonywania innej kary jednostkowej wymierzonej sprawcy wcześniej lub kary łącznej. Tak, więc dla zaistnienia tej przesłanki negatywnej znaczenie ma sposób określenia momentu „rozpoczęcia” wykonywania kary oraz moment „zakończenia” jej wykonywania. W przypadku kary pozbawienia wolności rozpoczęcie jej wykonania następuje z chwilą przystąpienia do wykonania tej kary, zaś zakończenie z momentem wykonania tej kary.

W sprawie niniejszej stwierdzić należy, iż przywołane wyżej wyroki są prawomocne, a więc spełniony jest warunek określony w art. 569§1kpk.

Wyroki te spełniają również przesłanki materialnokarne, gdyż orzeczone nimi kary pozbawienia wolności i kary łączne pozbawienia wolności podlegają wykonaniu w całości lub w części (dowód: opinia o skazanym k. 35v, informacja o pobytach i orzeczeniach k. 37-39).

Z opinii o skazanym wynika, że karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną prawomocnym wyrokiem SR w Giżycku V Zamiejscowy Wydział karny w Węgorzewie z dnia 29.11.2018 roku w sprawie sygn. akt V K 302/18 skazany zaczął odbywać poczynając od dnia25 marca 2019 r. zaś jej koniec przypada na dzień 19 stycznia 2020 roku. Karę łączną 2 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem łącznym SR w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny w Węgorzewie z dnia11.01.2019 roku w sprawie V K 261/18 zmienionym wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie VII Wydział Karny Odwoławczy z dnia 27.03.2019 roku w sprawie VII Ka 224/19 skazany będzie odbywał od dnia 08.02.2020 roku do dnia 16.05.2021 roku. Nie rozpoczął natomiast odbywania kary 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej prawomocnym wyrokiem z dnia 13.06.2019 r. orzeczonej prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Giżycku V zamiejscowy Wydział Karny w Węgorzewie w sprawie V K 9/19. Nie zaszła zatem w wymienionych sprawach negatywna przesłanka materialnokarna określona w art. 85§2kk (opinia o skazanym k. 35).

Jednocześnie R. B. przestępstwo, za które został skazany wyrokiem SR w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny w Węgorzewie z dnia 13.06.2019 r. w sprawie VK 9/19 popełnił w okresie 17-28.10.2017 roku. Przestępstwa objęte wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny w Węgorzewie z dnia 27 marca 2019 roku w sprawie V K 261/18 popełnił w dniu 23.02.2015 roku i w okresie od 26.02. do 12.03.2015 roku ( w sprawie V K 98/16 odpis wyroku k. 20-24 ) oraz w okresie od 17.10.- 28.10.2017 roku, w okresie od 24.11.-27.11.2017 roku i w okresie od 14.11.-18.11.2017 roku. ( w sprawie V K 75/18 – odpis wyroku k. 12-13). Tym samym dopuścił się ich przed rozpoczęciem wykonywania kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem SR w Giżycku V Zamiejscowy Wydział Karny w Węgorzewie w sprawie V K 302/18 z dnia 29.11.2018 r., a zatem nie wystąpiła również przeszkoda, o której mowa w art. 85§3 kk do wydania wyroku łącznego (dowód: opinia o skazanym wraz z informacją o pobytach i orzeczeniach k.35,36-39).

Zgodnie z art. 86§1kk dolną granicę kary łącznej wyznacza najwyższa z kar wymierzonych jednostkowo, co odpowiada systemowi absorpcji, zaś górną granicę tworzy suma wymierzonych kar jednostkowych, co odpowiada systemowi kumulacji oraz górna granica tego rodzaju kary przewidziana w tym przepisie. Stosownie zaś do art. 85a kk Sąd orzekając karę łączną bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Zarówno w orzecznictwie jak i w literaturze prawniczej zgodnie podkreśla się, że przepisy określające zasady orzekania kary łącznej nie mają kategorycznej wymowy w kwestii nakazu kierowania się wyłącznie dyrektywą pełnej absorpcji w odniesieniu do każdego skazanego, nie ma również żadnych podstaw do twierdzenia, że wyrok łączny powinien zawsze powodować poprawę sytuacji skazanego. Niezależnie od możliwości zastosowania przy wymiarze kary łącznej zasady pełnej absorpcji, jak i zasady pełnej kumulacji, oparcie wymiaru kary na zasadzie absorpcji lub kumulacji traktować należy, jako rozwiązanie skrajne, stosowane wyjątkowo i wymagające szczególnego uzasadnienia. Na ogół nie ma powodu, by orzekać karę łączną w dolnych granicach tj. w wysokości najsurowszej ze zbiegających się kar. Popełnienie więcej niż jednego przestępstwa powinno również raczej skłaniać do odstąpienia od absorpcji kar, niż za nią przemawiać. Wymierzenie takiej kary prowadziłoby do premiowania sprawcy popełniającego nie jedno, a więcej przestępstw, zatem prowadziłoby do praktycznej bezkarności innych zachowań zabronionych. Jak wskazano wyżej, całkowitą zasadę absorpcji stosować należy wyjątkowo albo wtedy, gdy wszystkie czyny wykazują bardzo bliską więź podmiotową i przedmiotową, albo orzeczone za niektóre czyny kary są tak minimalne, że w żadnym stopniu nie mogłyby rzutować na karę łączną, albo też istnieją jakieś szczególne okoliczności dotyczące osoby skazanego. Uzupełnieniem powyższego przepisu jest norma zawarta w art. 88 kk zgodnie z którą jeżeli najsurowszą karą orzeczoną za jedno ze zbiegających się przestępstw jest kara dożywotniego pozbawiania wolności, orzeka się tę karę jako karę łączną (zob. wyrok SA w Lublinie z dnia 16.03.2010r., II AKa 57/10, LEX nr 583690; wyrok SA w Lublinie z dnia 25.03.2010r., II AKa 59/10, LEX nr 658856; wyrok SA w Katowicach z dnia 20.05.2008r., II AKa 129/08, Biul.SAKa 2008/3/8; wyrok SN z dnia 19.03.2008 r., IV KK 45/08; wyrok SA w Łodzi z dnia 27.11. 2008r., II AKa 198/08; wyrok SA w Łodzi z dnia 18.11.2008r., II AKa 178/08; por. A. Marek, Komentarz, Kodeks karny , Warszawa 2004, s. 293).

Wymierzając w sprawie niniejszej skazanemu - na skutek połączenia na podstawie art. 86§1 kk kar pozbawienia wolności orzeczonych wyżej opisanymi wyrokami - karę łączną 2 lat i 11 miesięcy pozbawienia wolności Sąd kierował się częściowo zasadą absorpcji (najsurowsza kara jednostkowa została wymierzona w wysokości 2 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności), a częściowo zasadą kumulacji (suma kar jednostkowych to 3 lata i 7 miesięcy pozbawienia wolności). Stosując przy wymiarze kary łącznej pozbawienia wolności jednocześnie zasadę absorpcji i kumulacji, Sąd uwzględnił stopień zawinienia skazanego – przestępstw tych dopuścił się z winy umyślnej - wagę tych czynów, a także znaczny stopień ich społecznej szkodliwości. Równocześnie, w ocenie Sądu, w sprawie powyższej nie zachodzą żadne szczególne względy, które uzasadniałyby zastosowanie zasady pełnej absorpcji w odniesieniu do orzeczonych kar jednostkowych.

Poza tym na niekorzyść skazanego ewidentnie przemawia jego dotychczasowa wielokrotna karalność. Skazany dopuścił się bowiem wielu przestępstw, co niewątpliwie świadczy o daleko posuniętym procesie jego demoralizacji i konieczności resocjalizacji w drodze kary izolacyjnej (karta karna - k.31-32). Fakt dokonania wielu przestępstw o czym mowa wyżej nie może z kolei być dla skazanego swoistą premią, która spowodowałaby, że w wyniku pochłonięcia zgodnie z zasadą absorpcji kar za część przestępstw, nie poniósłby kary. Przeciwko takiemu rozstrzygnięciu przemawiają względy sprawiedliwości społecznej oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Jako okoliczność przemawiającą na korzyść R. B. Sąd wziął pod uwagę stosunkowo dobrą opinię o nim z zakładu karnego, która dowodzi, że dotychczas przeprowadzony wobec niego proces resocjalizacji w warunkach izolacyjnych przebiega w sposób prawidłowy i daje podstawy do pozytywnej prognozy na przyszłość (opinia o skazanym – k. 35-36).

Reasumując, Sąd doszedł do przekonania, że zastosowanie zasady mieszanej tj. częściowej absorpcji i częściowej kumulacji, jest w pełni uzasadnione, a wymierzona kara łączna spełnia cele w zakresie prewencji indywidualnej i ogólnej.

Na podstawie art. 577 kpk na poczet orzeczonej kary łącznej Sąd zaliczył skazanemu okres zatrzymania od dnia 05.12.2017 roku godz. 8.50 do dnia 06.12.2017 roku godz. 12.00 oraz okresy kar dotychczas odbytych w sprawie V K 261/18 od dnia 19.05.2018 roku godz. 14.40 do dnia 15.06.2018 roku godz. 14.40 i od dnia 30.06.2018 roku godz. 14.40 do dnia 25.03.2019 roku godz. 14.40,a nadto okres kary dotychczas odbytej w sprawie II K 302/18 od dnia 25.03.2019 roku godz. 14.40.

W oparciu o treść art. 576 § 1 kpk Sąd orzekł o odrębnym wykonaniu połączonych wyroków w zakresie nieobjętym wyrokiem łącznym.

O wynagrodzeniu należnym obrońcy ustanowionemu z urzędu adw. M. K. orzeczono jak w pkt 4 wyroku.

Kosztami postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego obciążono Skarb Państwa.

ZARZĄDZENIE

1.  (...).

2. (...)