Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 maja 2019 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Jolanta Krzywonos

Protokolant: st. sekr. sądowy Maria Misiuda

po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2019 r. w Rzeszowie

sprawy z wniosku M. K. (1) prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą pod nazwą (...) M. K. (1) w B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w J.

o podleganie ubezpieczeniu społecznemu

na skutek odwołania M. K. (1) prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą pod nazwą (...) M. K. (1) w B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w J.

z dnia 26/09/2018 r. znak (...)- (...)

I.zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w J. z dnia 26/09/2018 r , znak: (...) w ten sposób, że stwierdza, iż M. K. (1) jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą pod nazwą (...) M. K. (1) w B. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu , rentowemu , wypadkowemu od 19 kwietnia 2013r oraz dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu od 19 kwietnia 2013r do 30 września 2013r., od 1 listopada 2013r do 25 maja 2014r., od 25 maja 2015r

II.zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w J. na rzecz M. K. (1) prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą pod nazwą (...) M. K. (1) w B. kwotę 180 złotych / słownie : sto osiemdziesiąt / tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt IV U 1847/18

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 9 maja 2019 r.

Decyzją z dnia 26 września 2018 r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w J., powołując się na przepisy ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, przepisy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz przepisy ustawy Prawo przedsiębiorców, stwierdził, że M. K. (1) jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu od 19 kwietnia 2013r. oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu w okresach: od 19.04.2013r. do 30.09.2013r., od 01.11.2013r. do 25.05.2014r. i od 25.05.2015r.

W uzasadnieniu decyzji organ rentowy podał, że M. K. (1) zgłosiła w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej prowadzenie działalności gospodarczej od 19.04.2013r. Z tego tytułu zgłosiła się do obowiązkowego ubezpieczenia emerytalnego, rentowych, wypadkowego i zdrowotnego oraz dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego i deklarowała preferencyjną podstawę wymiaru składek w minimalnych wymaganych przepisami kwotach. Od 01.10.2013r. wnioskodawczyni wyrejestrowała się z dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, a od 01.11.2013r. zgłosiła się ponownie z podstawą wymiaru składek w maksymalnej kwocie. W czasie prowadzenia działalności gospodarczej wnioskodawczyni pobrała od 01.02.2014r. do 25.05.2014r. zasiłek chorobowy, od 26.05.2014r. do 24.05.2015r. zasiłek macierzyński, od 29.05.2015r. do 27.10.2015r. zasiłek chorobowy, od 28.10.2015r. do 09.11.2015r. zasiłek opiekuńczy, od 10.11.2015r. do 24.11.2015r. zasiłek chorobowy, od 11.12.2015r. do 20.12.2015r. zasiłek opiekuńczy, od 21.12.2015r. do 24.01.2016r. zasiłek chorobowy, od 29.01.2016r. do 21.02.2016r. i od 14.03.2016r. do 25.03.2016r. zasiłek opiekuńczy, od 04.04.2016r. do 24.05.2016r., od 01.06.2016r. do 29.11.2016r. i od 02.12.2016r. do 19.12.2016r. zasiłek chorobowy, od 20.12.2016r. do 31.12.2016r. i od 11.01.2017r. do 22.01.2017r. zasiłek opiekuńczy, od 23.01.2017r. do 31.01.2017r. zasiłek chorobowy, od 13.03.2017r. do 17.03.2017r. zasiłek opiekuńczy, od 04.04.2017r. do 02.10.2017r. zasiłek chorobowy, od 03.10.2017r. do 29.06.2018. świadczenie rehabilitacyjne.

Organ rentowy wskazał, iż w przerwach między zasiłkami chorobowymi, macierzyńskim i opiekuńczymi wnioskodawczyni deklaruje podstawy wymiaru składek z tytułu działalności gospodarczej w minimalnych, wymaganych przepisami, kwotach. Natomiast świadczenia z ubezpieczenia chorobowego do dnia dzisiejszego naliczane są w oparciu o podstawę wymiaru składek w wysokości 9 129,30 zł.

W ocenie organu rentowego rozpoczęcie pozarolniczej działalności gospodarczej i zgłoszenie się do ubezpieczenia społecznego miało jedynie na celu uzyskanie tytułu do ubezpieczeń i korzystanie przez M. K. (1) ze świadczeń z ubezpieczeń społecznych. Stwierdził, że M. K. (1) nie prowadziła działalności gospodarczej od 19 kwietnia 2013r., a jedynie podjęła czynności pozorujące ją i mające na celu uzyskanie z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych korzyści niewspółmiernych w stosunku do włożonych środków.

Odwołanie od przedmiotowej decyzji złożył pełnomocnik M. K. (1) wnosząc o jej zmianę i ustalenie, że odwołująca jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą pod nazwa (...) M. K. (1) podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu oraz dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu z tego tytułu.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w J. wniósł o oddalenie odwołania. W uzasadnieniu organ rentowy podzielił argumentację wskazaną w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. K. (1) w dniu 4 kwietnia 2013r. zawarła ze Starostą (...) umowę w sprawie dofinansowania bezrobotnemu podjęcia działalności gospodarczej. Na mocy umowy uzyskała środki z Funduszu Pracy na podjęcie działalności – niespecjalistyczne sprzątanie budynków i obiektów przemysłowych w wysokości 18 000,00 zł. Za uzyskane środki zakupiła m.in. urządzenie ekstrakcyjne, odkurzacz ekstrakcyjny.

Prowadzona przez wnioskodawczynię od 19 kwietnia 2013r. działalność (...) M. K. (1) obejmuje świadczenie szerokiego zakresu usług prania, czyszczenia dywanów, wykładzin, kanap, sof, foteli, a od 2014r. dodatkowo świadczenie usług redystrybucji telekomunikacyjnej. Miejscem wykonywania działalności jest użyczony bezpłatnie lokal. Na ogrodzeniu znajduje się baner reklamowy z kontaktem do wnioskodawczyni.

Od 1 lutego do 25 maja 2014r., w związku z zagrożeniem poronieniem, porodem przedwczesnym, przebywała na zasiłku chorobowym. W okresie ciąży przejawiała objawy depresyjne, które po urodzeniu dziecka w dniu 26 maja 2014r. nieznacznie się nasiliły. Dodatkowo dołączyły uporczywe bóle brzucha, zaburzenia miesiączkowania, nawracające cysty jajników nie poddające się leczeniu farmakologicznemu. Rozpoznano również u wnioskodawczyni ognisko endometriozy w bliźnie po cięciu cesarskim. W kolejnych latach do dotychczas rozpoznanych schorzeń dołączyły problemy neurologiczne i ortopedyczne, które skutkowały orzekaniem okresowej niezdolności do pracy.

Pismem z dnia 5 maja 2014r. Powiatowy Urząd Pracy w D. poinformował, iż z dniem 29.04.2014r. wygasła umowa zawarta 4 kwietnia 2013r. i w związku z wywiązaniem się z warunków przewidzianych w umowie weksel z poręczeniem wekslowym stanowiący zabezpieczenie umowy zostanie komisyjnie anulowany.

W 2014r. wnioskodawczyni rozszerzyła działalność gospodarczą o świadczenie usług redystrybucji telekomunikacyjnej. W dniu 31 marca 2015r. wnioskodawczyni zawarła z TelNet K. D. umowę świadczenia usług teleinformatycznych na czas określony 12 miesięcy.

Z Rejestru sprzedaży za okres od czerwca 2014r. do września 2018r. wynika, że ok. 36 osób korzystało z usług teleinformatycznych oferowanych przez wnioskodawczynię. Wyjątkiem jest czerwiec 2014r., kiedy z usług korzystało 15 osób.

M. K. (1) w latach 2015-2016 składała kilkakrotnie Spółdzielni Mieszkaniowej (...) oferty czyszczenia wykładzin podłogowych w pomieszczeniach biurowych Spółdzielni. W latach 2017-2018 zwiększyła zakres swojej oferty o kompleksowe sprzątanie klatek schodowych i piwnic w zasobach mieszkaniowych Spółdzielni.

W dniu 2 lipca 2018r. zawarła w w/w Spółdzielnią umowę o świadczenie usług sprzątania na okres do 30.09.2018r., zaś w dniu 1 października 2018r. kolejną umowę na czas nieokreślony.

Proboszcz Parafii P., Centrum (...), Firma Handlowo-Usługowa w B., Dyrektor Zespołu Szkół im. (...) II w B. oraz Dyrektor Zespołu Szkół z Oddziałami Integracyjnymi w P.-Osiedlu wystawili referencje firmie (...), z których wynika, że usługi były wykonane w sposób rzetelny i nienaganny.

W trakcie prowadzonej działalności M. K. (1) zawarła umowy zlecenia w zakresie usług sprzątania z M. N. na okres od 02.062014r. do 30.04.2014r., z M. W. od 09.07.2018r. oraz z M. K. (2) od 02.08.2016r.

W dniu 13 listopada 2017r wnioskodawczyni uczestniczyła w stłuczce samochodowej, w wyniku której doznała urazu szyi.

Z uwagi na choroby własne, jak też dzieci wnioskodawczyni pobrała: zasiłek chorobowy od 29.05.2015r. do 27.10.2015r., zasiłek opiekuńczy od 28.10.2015r. do 09.11.2015r., zasiłek chorobowy od 10.11.2015r. do 24.11.2015r., zasiłek opiekuńczy od 11.12.2015r. do 20.12.2015r., zasiłek chorobowy od 21.12.2015r. do 24.01.2016r., zasiłek opiekuńczy od 29.01.2016r. do 21.02.2016r. i od 14.03.2016r. do 25.03.2016r., zasiłek chorobowy od 04.04.2016r. do 24.05.2016r., od 01.06.2016r. do 29.11.2016r. i od 02.12.2016r. do 19.12.2016r., zasiłek opiekuńczy od 20.12.2016r. do 31.12.2016r. i od 11.01.2017r. do 22.01.2017r., zasiłek chorobowy od 23.01.2017r. do 31.01.2017r., zasiłek opiekuńczy od 13.03.2017r. do 17.03.2017r., zasiłek chorobowy od 04.04.2017r. do 02.10.2017r., świadczenie rehabilitacyjne od 03.10.2017r. do 29.06.2018r.

W lipcu 2018r. wnioskodawczyni straciła ciążę na skutek poronienia i z tego powodu przebywała na zwolnieniu lekarskim.

W złożonych deklaracjach rozliczeniowych podstawa wymiaru składek wynosiła: za kwiecień 2013r. – 192,00 zł, za maj 2013r.- października 2013r. – 480,00 zł, za listopad 2013r. – 9 031,28 zł, za grudzień 2013r. – 9 129,30 zł, za styczeń 2014r.- 9 129,30 zł, za maj 2015r. – 306,50 zł, za listopad 2015r.- 475,08 zł, za grudzień 2015r. – 766,26 zł, za styczeń 2016r. – 313,94 zł, za luty 2016r. – 671,17 zł, za marzec 2016r. – 1 491,19 zł, za kwiecień 2016r. – 243,30 zł, za maj 2016r. – 549,39 zł, za listopad 2016r. – 81,10 zł, za grudzień 2016r. – 78,48 zł, za styczeń 2017r. – 825,09 zł, za luty 2017r. – 2 557,80 zł, za marzec 2017r. – 2 145,25 zł, za kwiecień 2017r. – 255,78 zł, za czerwiec 2018r. – 88,86 zł, za lipiec 2018r. – 687,95 zł.

Od dnia 1 października 2013r. wnioskodawczyni wyrejestrowała się z dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, a następnie ponownie zgłosiła do tego ubezpieczenia od 1 listopada 2013r. z podstawą wymiaru składek w maksymalnej określonej w przepisach kwocie 250% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce ogłoszonego na 2013r.

(dowód: zeznania wnioskodawczyni k. 31-32, zeznania świadka K. K. k. 30, zeznania świadka M. W. k. 30, zeznania świadka M. N. k. 30-31, zeznania świadka M. K. (2) k. 31, dokumentacja w aktach ZUS w szczególności: liczne faktury obejmujące sporne lata 2013-2017, podatkowa księga przychodów i rozchodów za 2013r., Bilans firmy za 2013r., Bilans firmy za 2014r., Bilans firmy za 2015r., Bilans firmy za 2016r., Bilans firmy za 2017r., Bilans firmy za I-VII 2018r., Rejestry sprzedaży usług teleinformatycznych za okres od czerwca 2014r. do września 2018r., dokumentacja medyczna wnioskodawczyni i jej dzieci, dokumentacja w aktach niniejszej sprawy)

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie przytoczonych dowodów. Dowody z dokumentów zostały sporządzone w odpowiednim trybie, przez uprawnione podmioty oraz osoby posiadające kwalifikacje do ich sporządzenia. W związku z powyższym przyznano im w całości walor wiarygodności.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania M. K. (1). Wnioskodawczyni wypowiadała się rzeczowo i logicznie. Jej zeznania znajdują potwierdzenie w zebranej w sprawie dokumentacji księgowej. Sąd dał wiarę zeznaniom świadków, bowiem są one konkretne i korespondują z zeznaniami wnioskodawczyni.

Sąd zważył, co następuje:

W niniejszej sprawie organ rentowy zakwestionował fakt podlegania przez M. K. (1), jako osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą, obowiązkowym ubezpieczeniom społecznymi, tj. emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu od 19.04.2013r. oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od 19.04.2013r. do 30.09.2013r., od 01.11.2013r. do 25.05.2014r. i od 25.05.2015r. wskazując, że działalność ta była przez wnioskodawczynię prowadzona jedynie dla pozoru. W ocenie ZUS brak jest wiarygodnych dowodów na potwierdzenie faktycznego prowadzenia przez w/w działalności, celowym natomiast, zdaniem organu rentowego, działaniem wnioskodawczyni było pozyskanie świadczeń z ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z treścią przepisów ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1778) obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu podlegają osoby prowadzące działalność pozarolniczą od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności (art. 6 ust. 1 pkt 5, art.12 ust. 1 i art. 13 pkt 4 tej ustawy).

Natomiast dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu podlegają na swój wniosek osoby objęte obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi, wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 2, 4, 5, 7b, 8 i 10 (art. 11 ust. 2 powołanej ustawy).

Wpis działalności gospodarczej do prowadzonej przez upoważniony organ ewidencji działalności gospodarczej nie tylko legalizuje wykonywanie działalności gospodarczej, ale też wyznacza czasowe granice bycia przedsiębiorcą, stwarza domniemanie prowadzenia objętej wpisem działalności. Co prawda nie można wykluczyć możliwości obalenia przez osobę zainteresowaną tego domniemania przez wykazanie udokumentowanej i uzasadnionej przerwy w faktycznym prowadzeniu tej działalności bądź nie rozpoczęcia w ogóle jej prowadzenia. Rozpoczęcie działalności gospodarczej polega na podjęciu w celu zarobkowym działań określonych we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej lub koncesji, przy czym to sam przedsiębiorca decyduje o rozmiarach swojej aktywności w wykonywaniu działalności gospodarczej. Ma to być też działalność stała i zarobkowa. Jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 16 maja 2006r.( I UK 289/05, OSNP2007/11-12/168 ) działalność gospodarcza polega tak na tworzeniu odpowiednich warunków do jej wykonywania, oczekiwaniu na zamówienie, poszukiwaniu klientów, jak i na faktycznym wykonywaniu konkretnej pracy nawet w niewielkim rozmiarze.

Materiał dowodowy zgromadzony w toku niniejszego postępowania pozwolił na ustalenie, że M. K. (1) prowadzi działalność gospodarczą od 19.04.2013r. do nadal. Obejmuje ona usługi prania, czyszczenia dywanów, wykładzin, kanap, sof, foteli, świadczenie usług redystrybucji telekomunikacyjnej, a także sprzątanie klatek schodowych i piwnic w zasobach mieszkaniowych Spółdzielni Mieszkaniowej (...). Wnioskodawczyni, zgodnie z wymogami prawa, dokonała zgłoszenia do obowiązkowego ubezpieczenia emerytalnego, rentowych i wypadkowego a także zdrowotnego oraz do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego.

Rozpoczynając działalność gospodarczą wnioskodawczyni nie była w ciąży. Należy jednak pamiętać, że ciąża sama w sobie nie może być uznana za przeszkodę do skutecznego rozpoczęcia prowadzenia działalności.

Z uwagi na złe samopoczucie, zagrożenie ciąży, jak też charakter wykonywanej działalności wnioskodawczyni przebywała na zasiłku chorobowym od 1 lutego 2014r. W dniu (...) urodziła dziecko i przebywała do 24 maja 2015r. na zasiłku macierzyńskim. Komplikacje po ciąży i porodzie, problemy dermatologiczne, jak i ginekologiczne, a także choroby dzieci spowodowały konieczność przebywania na zasiłku chorobowym i opiekuńczym. Wnioskodawczyni nie zawiesiła jednak działalności. Zawierała umowy zlecenie, dzięki czemu usługi były wykonywane. Pomagał jej również mąż, z którym w sierpniu 2016r. zawarła także umowę zlecenie. Na uwagę zasługuje fakt, iż stan zdrowia wnioskodawczyni był przedmiotem badania przez ZUS na potrzeby przyznania świadczenia rehabilitacyjnego.

W ocenie Sądu wnioskodawczyni wykazała, że działalność gospodarcza była prowadzona. Potwierdzają to liczne faktury na zakup sprzętu, wystawione przez firmy współpracujące z wnioskodawczynią, jak też wystawione przez wnioskodawczynię, księgi przychodów i rozchodów, bilans firmy ze spornego okresu, Rejestry sprzedaży. Brak jest podstaw, by zgodzić się z organem rentowym, iż wnioskodawczyni podjęła jedynie czynności pozorujące prowadzenie działalności w celu uzyskania środków z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Organ rentowy nie przedstawił żadnych dowodów na poparcie swojego stanowiska.

Sąd Okręgowy w dalszej kolejności pragnie zauważyć, że z czynnością prawna pozorną w rozumieniu art. 83 § 1 k.c. mamy do czynienia w sytuacji, gdy oświadczenie woli jest złożone tylko dla pozoru, oświadczenie to jest złożone drugiej stronie czynności prawnej i adresat oświadczenia zgadza się na dokonanie czynności prawnej tylko dla pozoru. Przy dwustronnych czynnościach prawnych, jakimi są umowy, niezbędnym jest wykazanie, że obie strony czynności złożyły oświadczenia dla pozoru i akceptowały taki stan rzeczy. Zatem rzeczywistą wolą stron byłoby brak zamiaru wywołania skutków prawnych, jakie zwykle wynikają z takiej czynności prawnej i ewentualne wywołanie innych, ukrytych skutków prawnych.

Przedkładając powyższe w realia niniejszej sprawy nie można podzielić poglądu wyrażonego w zaskarżonej decyzji. Niewątpliwie wnioskodawczyni od 1 lutego 2014r. przebywała na zasiłku chorobowym, jednakże było to związane ze złym samopoczuciem w czasie ciąży. Następnie korzystała z przysługującego jej zasiłku macierzyńskiego. W związku ze złym samopoczuciem spowodowanym schorzeniami dermatologicznymi, ginekologicznymi, a następnie neurologicznymi i ortopedycznymi, a także chorobami dzieci korzystała w późniejszych okresach z zasiłku chorobowego i opiekuńczego. W ocenie Sądu powyższe nie stanowi przesłanki wyłączającej możliwość objęcia M. K. (1) ubezpieczeniem społecznym.

W tym miejscu warto przytoczyć orzecznictwo Sądu Najwyższego, dotyczące co prawda stosunku pracy, jednakże mającego zastosowanie przez analogię, zgodnie z którym jednym z zamiarów zawarcia umowy o pracę jest objęcie pracownika obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi i możliwość uzyskania świadczeń z tego tytułu. Największą ochronę w tym zakresie gwarantuje właśnie umowa o pracę i działanie stron nakierowane na objęcie ubezpieczeniami społecznymi jest działaniem dopuszczalnym przez prawo i ze wszech miar racjonalnym (por. uzasadnienie wyroku SN z dnia 9.08.2005r., sygn. akt: III UK 89/05, OSNP 2006/11-12/192). Świadome dążenie pracownika do uzyskania korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych jest społecznie i moralnie akceptowalne i nie może być uznane za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Dotyczy to także i przede wszystkim kobiet w ciąży, które świadczą pracę, liczą na możliwość nabycia prawa do świadczeń z ustawy o świadczeniach pieniężnych w razie choroby i macierzyństwa.

Sytuacja kobiety w ciąży jest szczególna. Nie można twierdzić, że osoba w ciąży nie może poszukiwać zatrudnienia, podejmować działalności gospodarczej, chociażby z tego powodu, żeby skorzystać ze świadczeń z ubezpieczenia chorobowego i macierzyńskiego. Również w okresie ciąży kobiety mogą wykonywać pracę w ramach prowadzonej działalności, a sytuacje chorobowe są w tym okresie trudne do przewidzenia. Argumentacja ZUS przytoczona w decyzji i następnie podtrzymana w odpowiedzi na odwołanie zmierza w istocie do konstatacji, że kobieta w ciąży w każdym przypadku powinna być wykluczona z ubezpieczeń społecznych, gdyż, jeżeli podejmuje pracę lub inną formę działalności zarobkowej, to dąży do uzyskania nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych. Taka ocena jest niedopuszczalna. Uniemożliwienie kobietom w ciąży prowadzenia działalności gospodarczej byłoby więc sprzeczne z prawem, albowiem oznaczałoby dyskryminowanie tej grupy społecznej ze względu na stan zdrowia oraz płeć i jako takie byłoby niedopuszczalne w świetle art. 32 ust 2 Konstytucji RP. Tego typu działania są zresztą sprzeczne również z zasadami współżycia społecznego, które wprost sprzeciwiają się społecznemu odrzuceniu czy też wykluczeniu zawodowemu kobiet w ciąży (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 21.01.2014r., sygn. akt III AUa 794/13).

Sąd nie podziela również stanowiska organu rentowego, jakoby zadeklarowanie przez M. K. (1) bardzo wysokiej podstawy wymiaru składek świadczy o pozorowaniu prowadzenia działalności gospodarczej.

Ustalono już, iż działalność była faktycznie prowadzona. Nie ulega też wątpliwości, że objęcie ochroną ubezpieczeniową wiąże się z powstaniem obowiązku opłacania składek. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, w myśl art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, określa zawsze podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe, jedynie z ograniczeniem wynikającym z art. 20 ust. 3 ustawy (podstawa wymiaru składek na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe nie może przekraczać miesięcznie 250% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w poprzednim kwartale).

W przypadku ubezpieczonych – prowadzących działalność gospodarczą, obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne i ich wysokość nie są powiązane z osiągniętym faktycznie przychodem, lecz wyłącznie z istnieniem tytułu ubezpieczenia i zadeklarowaną przez ubezpieczonego kwotą, niezależnie od tego, czy ubezpieczony osiąga przychody i w jakiej wysokości. W istocie zatem wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe osób prowadzących działalność pozarolniczą w przedziale określonym przepisami prawa zależy wyłącznie od deklaracji ubezpieczonego, nie mając absolutnie żadnego odniesienia do osiąganego przez te osoby przychodu. Po stronie zatem osoby prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą istnieje prawo do zadeklarowania, w granicach zakreślonych ustawą, dowolnej kwoty jako podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Sposób w jaki realizuje to uprawnienie zależy wyłącznie od jej decyzji i nie jest dopuszczalna ingerencja w tę sferę jakiegokolwiek innego podmiotu, w tym Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (por. uchwała Sądu Najwyższego z 21 kwietnia 2010 r. II UZP 1/10 OSNP 2010/21-22/267). Zauważyć należy również, że wysokość świadczeń nie zależy od uznania organu ubezpieczeń społecznych. Zakład ma obowiązek wypłacać świadczenia w takiej wysokości, jaka wynika z przepisów ustaw.

Wnioskodawczyni zadeklarowała podstawę wymiaru składek w granicach określonych przepisami, co było jej prawem i nie ma podstaw do jej obniżenia.

Mając na uwadze poczynione ustalenia i ich prawną ocenę oraz treść powołanych przepisów, Sąd w myśl art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję jako nie odpowiadającą prawu i rzeczywistemu stanowi stwierdzając, że M. K. (1) jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą pod nazwą (...) M. K. (1) w B. podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu od 19 kwietnia 2013r. oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od 19 kwietnia 2013r. do 30 września 2013r., od listopada 2013r. do 25 maja 2014r. i od 25 maja 2015r.

Orzeczenie o kosztach zastępstwa procesowego na rzecz wnioskodawczyni uzasadnia treść art. 98 k.p.c. oraz § 9 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. 2018 r. poz. 265 j.t.).