Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IX U 1381/19

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 stycznia 2020 r.

Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX

Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

w składzie:

Przewodniczący:

Sędzia Renata Stańczak

Protokolant:

Gabriela Jokiel

przy udziale ./.

po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2020 r. w Rybniku

sprawy z odwołania B. H.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o rekompensatę

na skutek odwołania B. H.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 17 września 2019 r. nr (...)

z dnia 11 października 2019r. nr (...)

zmienia zaskarżone decyzje w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonej B. H. prawo do emerytury z rekompensatą począwszy od dnia (...)

Sędzia

Sygn. akt IX U 1381/19

UZASADNIENIE

Decyzją z 17 września 2019r. organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. przyznał ubezpieczonej B. H. prawo do emerytury w kwocie zaliczkowej od (...) tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego i odmówił ubezpieczonej prawa do rekompensaty za pracę w szczególnych warunkach z tytułu utraty możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach, gdyż ubezpieczona do 31.12.2008r. nie udokumentowała 15 lat takiej pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy wskazał, że do pracy w szczególnych warunkach nie zaliczył okresów pracy:

- od 07.08.1986r. do 31.12.1996r. z tytułu zatrudnienia w (...) S.A. KWK (...), ponieważ w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach z 02.01.1997r. została podana błędna podstawa prawna,

- od 01.01.1997r. do 16.02.2001r. z tytułu zatrudnienia w (...)Sp. z o.o. (...), ponieważ w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach z 16.02.2001r. pracodawca wskazał, że ubezpieczona zajmowała dwa rozbieżne stanowiska: operatora suwnicy oraz mistrza zmiany. Do uznania pracy za wykonywaną w szczególnych warunkach wymagane jest wykonywanie tej pracy stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przewidzianym dla danego stanowiska pracy. Oba kryteria musza być spełnione łącznie. Nazwa stanowiska i zakres obowiązków pracownika wykazywany w świadectwie pracy i świadectwie pracy wykonywanej w szczególnych warunkach powinien być zgodny ze stanowiskiem wymienionym w załączniku do zarządzenia odpowiedniego ministra. Brak też charakteru pracy ściśle według wykazu, działu i pozycji Rozporządzenia Rady Ministrów z 07.02.1983r.,

- od17.02.2001r. do 28.02.2002r. z tytułu zatrudnienia w (...) Sp. z o.o. (...), ponieważ w świadectwie pracy z 28.02.2002r. pracodawca nie powołał właściwego zarządzenia resortowego oraz też charakteru pracy ściśle według wykazu, działu i pozycji Rozporządzenia Rady Ministrów z 07.02.1983r.

Organ rentowy wskazał w decyzji, że emerytura ustalona niniejszą decyzją ma charakter zaliczkowy. Ostateczne ustalenie wysokości świadczenia nastąpi po uzgodnieniu nieprawidłowości na koncie ubezpieczonej.

Następnie decyzją z 11 października 2019r. organ rentowy przyznał ubezpieczonej prawo do emerytury od (...) tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego i odmówił ubezpieczonej prawa do rekompensaty za pracę w szczególnych warunkach z tytułu utraty możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach, gdyż ubezpieczona do 31.12.2008r. nie udokumentowała 15 lat takiej pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy nie zaliczył do pracy w szczególnych warunkach takich samych okresów pracy, jak w decyzji z 17.09.2019r.

Ubezpieczona odwołała się od tych decyzji domagając się prawa do rekompensaty, wskazując, że błędy formalne w świadectwach pracy, zarzucane przez organ rentowy, powstały prawdopodobnie wskutek zaniedbań lub restrukturyzacji kopalni KWK (...).

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie z przyczyn jak
w zaskarżonych decyzjach.

Rozpoznając sprawę Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczonej, urodzonej (...), przysługuje prawo do emerytury na podstawie art. 24 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, od (...), w ostatecznej wysokości przyznanej decyzją z 11.10.2019, na skutek wniosku z (...)o prawo do emerytury z rekompensatą .

Z przyczyn omówionych na wstępie decyzjami z 17.09.2019r. i 11.10.2019r. organ rentowy odmówił ubezpieczonej prawa do rekompensaty.

(dowód: akta organu rentowego)

W okresie od 07.08.1986r. do 31.12.1996r. ubezpieczona zatrudniona była w (...) S.A. KWK ”M.” Ruch „1 M.” w W. na stanowiskach: od 07.08.1986r. do 02.11.1988r. robotnika przeładunkowego powierzchni i od 03.11.1988r. do 31.12. 1996r. operatora suwnicy bramiastej powierzchni.

Następnie w okresie od 01.01.1997r. do 28.02.2002r. ubezpieczona zatrudniona była w (...)Sp. z o.o. (...) w W. na stanowisku operatora suwnicy bramiastej.

Ubezpieczona od 1986r. została zatrudniona w KWK (...) na stanowisku pracownika fizycznego. Pracowała na placu drzewa, należącym do kopalni. Drzewo, kruszywa, obudowy, potrzebne do pracy na dole kopalni, ubezpieczona załadowywała na specjalne wozy, które zawoziły to na dół. Materiał na plac był przywożony wagonami i wagony te ubezpieczona też rozładowała. Ubezpieczona była zatrudniona na pełny etat. Tylko taką pracą ubezpieczona zajmowała się na placu drzewnym. Była to praca na dworze, na powietrzu, przy działaniu wszystkich czynników atmosferycznych.

Potem ubezpieczona zmieniła stanowisko, poszła na kurs na suwnicę. Suwnica też była na wyposażeniu placu drzewnego i od tego momentu pracowała albo na suwnicy, jak była taka potrzeba, albo, jak był etap przeładunkowy, suwnica nie była potrzebna, to wykonywała prace przeładunkowe. Suwnica bramiasta, to była suwnica, która miała odpowiedni udźwig i pod nią podjeżdżał wagon do załadunku lub rozładunku.

Firma (...) powstała na skutek prywatyzacji niektórych oddziałów kopalni, między innymi placu drzewnego. Ubezpieczona cały czas wykonywała tę samą pracę, co w ramach kopalni, w tym samym miejscu. Dalej obsługiwała suwnicę, chyba że dany wagon wymagał żurawia do rozładunku, na obsługę którego ubezpieczona nie miała uprawnień, wówczas przechodziła do prac rozładunkowych. Ubezpieczona nigdy nie była mistrzem zmianowym. Nie była też brygadzistą. Mistrzem zmianowym był sztygar i on nadzorował pracę ubezpieczonej. Ubezpieczona pracowała na zmiany. Firma (...) przejęła wszystkie urządzenia od kopalni. Ubezpieczona skończyła tam pracować w 2002r., pracownicy zostali zwolnieni. W związku z likwidacją kopalni nie było już dla Spółki pracy.

W okresie zimowym ubezpieczona z tytułu pracy wskazanej powyżej otrzymywała posiłki – zupy w termosie, a nadto mleko. Natomiast w Spółce otrzymywała kartki żywnościowe.

(dowód: akta osobowe ubezpieczonej, zeznania ubezpieczonej złożone na rozprawie 21.01.2020r., czas nagrania protokołu elektronicznego 00:08:17- 00:25:54)

Mając na uwadze powyższe ustalenia Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art.21 ustawy z dnia 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych (j.t. Dz. U z 2018r. poz.1924 ze zm.) rekompensata przysługuje ubezpieczonemu urodzonemu po 31.12.1948r., jeżeli przed dniem 01.01.2009r. wykonywał przez co najmniej 15 lat prace w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów art.32 i 33 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a nie ma prawa do emerytury określonej:

- w art. 46 w związku z art. 29, 32 i 33 lub art.39, art.50, art.50a lub art.50 e albo art.184 ustawy emerytalnej,

- art. 34 i 48 w związku z art.49 ustawy emerytalnej w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2006r. albo:

- art.3 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 27.07.2005r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z DFUS oraz ustawy Karta Nauczyciela,

- art.88 ustawy z dnia 26.01.1982r. Karta Nauczyciela

oraz nie ma prawa do emerytury pomostowej.

Bezspornym w sprawie jest, że ubezpieczona urodziła się po 31.12.1948r. i nie posiada prawa do emerytury ustalonej na podstawie powołanych powyżej przepisów.

Spór natomiast sprowadzał się do ustalenia, czy ubezpieczona spełnia warunek dotyczący posiadania na dzień 01.01.2009r. co najmniej 15- letniego okresu pracy w warunkach szczególnych.

Zgodnie z wykazem A, dział III, poz. 86 stanowiącym załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. z 1983r., Nr 8, poz.43) – jako szczególne warunki zalicza się prace przy obsłudze suwnic. Natomiast zgodnie z wykazem A, dział VIII, poz. 1 stanowiącym załącznik do Rozporządzenia jw. jako szczególne warunki zalicza się ciężkie prace załadunkowe i wyładunkowe oraz przeładunek materiałów sypkich, pylistych, toksycznych, żrących lub parzących w transporcie.

W ocenie Sądu, przeprowadzone postępowanie dowodowe w sprawie pozwala jednoznacznie stwierdzić, iż ubezpieczona spełnia warunki do przyznania jej prawa do rekompensaty, gdyż legitymuje się na 01.01.2009r. 15 latami pracy wykonywanej w szczególnych warunkach.

Sąd uznał bowiem, że ubezpieczona, będąc zatrudniona w (...) S.A. KWK ”M.” Ruch „1 M.” w W. od 07.08.1986r. do 31.12.1996r. i w (...) Sp. z o.o. (...) w W. Następnie od 01.01.1997r. do 28.02.2002r. faktycznie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywała pracę w warunkach szczególnych - pracę operatora suwnicy i prace załadunkowe.

Ustalając powyższe w zakresie rzeczywiście wykonywanej pracy przez ubezpieczoną w spornych okresie, Sąd oparł się na danych wynikających ze zgromadzonej w sprawie dokumentacji akt organu rentowego dotyczących ubezpieczonej, akt osobowych ubezpieczonej, w tym treści świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach z 02.01.1997r. i z 16.02.2001r. oraz zeznań ubezpieczonej, które Sąd uznał za wiarygodne jako logiczne, spójne, szczegółowo opisujące charakter pracy ubezpieczonej w okresie spornym, znajdujące potwierdzenie w zgromadzonej dokumentacji. W szczególności Sąd miał na uwadze, że pracodawcy ubezpieczonej kwalifikowali jej pracę w okresach spornych do pracy wykonywanej w szczególnych warunkach.

W ocenie Sądu niezasadny jest zarzut organu rentowego, że ubezpieczona nie wykonywała stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w szczególnych warunkach, bo pracowała równocześnie jako robotnik przeładunkowy i operator suwnicy, gdyż obie prace są pracami wykonywanymi w warunkach szczególnych i zgodnie z ugruntowanym już stanowiskiem Sądu Najwyższego okres takiej pracy jest okresem pracy wykonywanej w szczególnych warunkach stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

W konsekwencji takiego stanowiska Sąd stwierdził, iż ubezpieczona spełnia wszystkie niezbędne przesłanki prawa do rekompensaty na podstawie z art. 21 ustawy z 19.12.2008r. o emeryturach pomostowych.

Wobec powyższego Sąd z mocy art.477 14§2 kpc zmienił zaskarżone decyzje w ten sposób, iż przyznał ubezpieczonej prawo do emerytury z rekompensatą począwszy od uzyskania prawa do emerytury, tj. od (...) zgodnie z treścią art. 129 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS,

Sędzia Renata Stańczak