Pełny tekst orzeczenia

Formularz (...)

Sygnatura akt

II K 165/19

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, wypełnić część 3–8 formularza

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.1.1.

Sąd Rejonowy w Iławie

25 lipca 2012 r.

II K 87/12

1.1.2.

Sąd Rejonowy w Iławie

25 lutego 2013 r.

II K 165/12

1.1.3.

Sąd Rejonowy w Iławie

10 czerwca 2013 r.

II K 324/13

1.1.4.

Sąd Rejonowy w Iławie

27 sierpnia 2015 r.

II K 600/15

1.1.5.

Sąd Okręgowy w Olsztynie

17 kwietnia 2018 r.

II K 146/17

1.1.6.

Sąd Rejonowy w Iławie

15 maja 2019 r.

II K 757/18

1.2. Inne fakty

1.2.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.1.1.

Względem R. K. zapadły w/w wyroki skazujące.

odpisy wyroków

k. 9, 11, 12, 24,

karta karna

k. 27-27v

1.2.1.2.

Postanowieniem z dnia 8 sierpnia 2013 r. zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary 7 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie II K 87/12 Sądu Rejonowego w Iławie. Postanowieniem z dnia 8 kwietnia 2014 r. Sąd Okręgowy w Elblągu warunkowo zwolnił R. K. od odbywania reszty kary pozbawienia wolności. Postanowieniem z dnia 26 czerwca 2016 r.

karta karna

k. 27-27v

1.2.1.3.

Postanowieniem z dnia 21 grudnia 2016 r. zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary 1 roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Iławie w sprawie II K 1165/12. Skazany wykonał karę.

karta karna

k. 27-27v

1.2.1.4.

Skazany wykonał karę 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Iławie w sprawie II K 324/13.

karta karna

k. 27-27v

1.2.1.5.

Skazany wykonał karę 3 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Iławie w sprawie II K 600/15.

karta karna

k. 27-27v

1.2.1.6.

Skazany odbywa karę 5 lat pozbawienia wolności orzeczoną przez Sąd Okręgowy w Olsztynie w sprawie II K 146/17 od dnia 21 marca 2019 r. Termin zakończenia jej wykonywania wyznaczono na dzień 19 marca 2024 r.

obliczenie kary

k. 25

1.2.1.7.

Skazany będzie odbywał karę 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Iławie w sprawie II K 757/18 od dnia 19 marca 2024 r. do 14 listopada 2027 r.

wykaz wykonywanych kar

k. 34-34v

1.2.1.8.

Zachowanie R. K. w trakcie odbywania kary jest właściwe. Skazany jednak nie angażuje się w proces swojej resocjalizacji, karę pozbawienia wolności odbywa w systemie zwykłym i nie jest zainteresowany jego zmianą. Jest krytyczny w stosunku do popełnienia przestępstwa z art. 200 k.k., natomiast pozostaje bezkrytyczny co do przestępstwa zgwałcenia i nie przyznaje się do jego popełnienia.

opinia o skazanym

k. 34v

1.2.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.2.2.1.

Nie stwierdzono

2. Ocena Dowodów

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.2.1.1

odpisy wyroków

Niekwestionowane dokumenty urzędowe.

karta karna

Niekwestionowany dokument urzędowy.

1.2.1.2

karta karna

Niekwestionowany dokument urzędowy.

1.2.1.3

karta karna

Niekwestionowany dokument urzędowy.

1.2.1.4

karta karna

Niekwestionowany dokument urzędowy.

1.2.1.5

karta karna

Niekwestionowany dokument urzędowy.

1.2.1.6

obliczenie kary

Dokument nie budzi wątpliwości co od jego autentyczności i prawidłowości sporządzenia.

1.2.1.7

wykaz wykonywanych kar

Dowód został sporządzony przez kompetentne i upoważnione osoby, zatem został uznany za w pełni wiarygodny.

1.2.1.8

opinia o skazanym

Niekwestionowany dokument urzędowy. Jego autentyczność i prawidłowość sporządzenia nie budzą wątpliwości.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3. PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

3.1.1.

Sąd Okręgowy w Olsztynie, wyrok z dnia 17 kwietnia 2018 r., sygn. akt II K 146/17

kara 5 lat pozbawienia wolności

3.1.2.

Sąd Rejonowy w Iławie, wyrok z dnia 15 maja 2019 r., sygn. akt II K 757/18

kara 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

Sąd dokonując analizy przesłanek warunkujących wydanie wyroku łącznego, o jakich mowa w art. 568a kpk, z urzędu wziął pod uwagę wszystkie wyroki skazujące R. K. za przestępstwa. Mając na uwadze, że R. K. został skazany wyrokami zarówno sprzed dnia 01 lipca 2015 r., jak i po tym dniu należało rozważyć, które przepisy - stare czy nowe będą względniejsze dla skazanego co do wydania wyroku łącznego.

Dokonując analizy pod kątem zaistnienia tzw. realnego zbiegu przestępstw będącego przesłanką łączenia kar na podstawie przepisów uprzednio obowiązujących, Sąd ustalił, że połączeniu podlegałyby jedynie kary orzeczone wyrokami: Sądu Rejonowego w Iławie II K 600/15 z dnia 27 sierpnia 2015 r., za który orzeczono karę 3 miesięcy pozbawienia oraz Sądu Okręgowego w Olsztynie II K 146/17 z dnia 17 kwietnia 2018 r. Oba te wyroki zapadły jednak po dacie 01 lipca 2015 r., więc co do zasady w odniesieniu do nich należałoby zastosować przepisy w nowym brzmieniu.

W realiach niniejszej sprawy łączeniu podlegałyby jedynie wyroki jednostkowe wydane po dniu 30 czerwca 2015 r. (opisane pkt 4 -5 komparycji wyroku) wobec czego zastosowanie miały przepisy "nowej" ustawy, obowiązującej od dnia 1 lipca 2015 r.

Wcześniejsze natomiast orzeczenia (pkt 1 - 3 komparycji wyroku) nie mogły być objęte węzłem kary łącznej na podstawie poprzednio obowiązujących przepisów, gdyż nie była spełniona przesłanka z art. 85 k.k., zgodnie z którą warunkiem wymierzenia kary łącznej jest to, by przestępstwa ustalone różnymi prawomocnymi wyrokami popełnione zostały przez sprawcę zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw, co jednocześnie wykluczało możliwość utworzenia kary łącznej w wyroku łącznym na podstawie "starych" przepisów obejmujących również skazania po dniu 1 lipca 2015 r. Nie było także możliwości utworzenia w tym przypadku kary łącznej na podstawie znowelizowanego przepisu art. 85 k.k., gdyż orzeczone tymi wyrokami kary zostały już wykonane albo nie podlegały łączeniu.

Zgodnie z obecnie obowiązującym brzmieniem art. 85 § 1 i 2 k.k. podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, co do których orzeczono kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu. W sytuacji R. K. są to kary: 5 lat pozbawienia wolności z wyroku Sądu Okręgowego w Olsztynie, sygn. akt II K 146/17, którą skazany obecnie wykonuje oraz kara 3 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Iławie w sprawie o sygn. akt II K 757/18, którą skazany będzie odbywał od19 marca 2024 r. do 14 listopada 2027 r. Wskazane kary są jednocześnie najsurowszymi orzeczonymi wobec R. K..

4. WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Określając wysokość kary łącznej pozbawienia wolności Sąd miał do do wyboru zastosowanie zasady absorbcji (wymierzenie kary łącznej w wysokości najsurowszej z kar jednostkowych orzeczonych za zbiegające się przestępstwa), zasady kumulacji (zsumowanie wszystkich kar jednostkowych) lub zasady asperacji (wymiar kary w granicach od jednostkowej kary najsurowszej do sumy kar jednostkowych).

Zatem Sąd co do kary kary łącznej orzeczonej w pkt. I wyroku mógł orzec wobec skazanego R. K. karę łączą pozbawienia wolności w granicach od 5 lat pozbawienia wolności (najsurowsza kara podlegająca łączeniu) do 8 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności (nominalnie suma kar jednostkowych podlegających połączeniu).

Należy zaznaczyć, iż przy wymiarze kary łącznej za zbiegające się przestępstwa Sąd ma prawo kierować się zasadą absorpcji, zmierzającą do orzeczenia kary łącznej w wysokości dolnej granicy kary określonej przepisami ustawy albo kumulacji, której zastosowanie prowadzi do orzeczenia kary łącznej w wysokości górnej granicy kary łącznej określonej w art. 86 § 1 k.k. Podzielić jednak należy pogląd, iż zasada absorpcji czy kumulacji przy wymiarze kary łącznej jako rozwiązania skrajne powinny być rozstrzygnięciami o charakterze wyjątkowym.

W szczególności nie dopatrzył się Sąd podstaw do ukształtowania kary łącznej pozbawienia wolności na zasadzie absorpcji, albowiem wobec sprawcy, w stosunku do którego zachodzi negatywna przesłanka prognostyczna, jaką jest popełnienie przez niego kilku przestępstw, należy wymierzać karę łączną surowszą od wynikającej z dyrektywy absorpcji. Priorytetową zasadą wymiaru kary łącznej winna być zasada asperacji i na tej też zasadzie Sąd oparł wymiar kary łącznej pozbawienia wolności w przedmiotowej sprawie.

Wymierzając karę łączną R. K. Sąd miał na uwadze, że przestępstwa przypisane wymienionemu wyrokami Sądu Rejonowego w Iławie sygn. akt II K 600/15 oraz Sądu Okręgowego w Olsztynie sygn. akt II K 146/17 należą do przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, co doprowadziło Sąd do przekonania, że w przedmiotowej sprawie zasadnym było zastosowanie zasady asperacji. Jednocześnie przy wymiarze kary łącznej uwzględniono także opinię z zakładu karnego (k. 34v) odnośnie zachowania i funkcjonowania w izolacji penitencjarnej. Jak wynika ze wskazanej opinii, zachowanie R. K. jest właściwie, niemniej jednak wymieniony nie angażuje się w proces swojej resocjalizacji i karę pozbawienia wolności odbywa w systemie zwykłym. Dotychczas nie był karany dyscyplinarnie, nie był również nagradzany. R. D. krytyczny stosunek jedynie do czynu z art. 200 k.k., natomiast nie ma takiej refleksji co drugiego skazania. na uwadze należy mieć także sekwencje czasokresów popełnienia przestępstw. Analiza ich w powiązaniu z okresami pobytu w jednostkach penitencjarnych wskazuje, że skazany swoich przestępczych działań nie podejmował wówczas gdy w tych jednostkach przebywał.

W ocenie sądu kara łączna nie może być traktowana jako bezpodstawna korzyść płynąca z faktu popełnienia przez sprawcę wielu przestępstw. Kłóciłoby się to bowiem z wymogami prewencji tak szczególnej, jak i ogólnej, gdyż prowadziłoby do premiowania sprawcy popełniającego więcej niż jedno przestępstwo, a w praktyce – do bezkarności pewnych działań sprawcy oraz uprzywilejowałoby sprawcę wielokrotnego w porównaniu z osobą, która popełnia tylko jedno przestępstwo. Wskazać trzeba, że R. K. był wielokrotnie karany a wydany wobec niego wyrok łączny i tak spowoduje redukcję zakresu rzeczywistej dolegliwości orzeczonych kar.

Mając powyższe rozważania na uwadze Sąd orzekł w stosunku do R. K. karę łączna pozbawienia wolności w rozmiarze 8 lat i 7 miesięcy pozbawienia wolności.

5. Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

Nie wymierzono.

6. Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Węzłem kary łącznej objęto jedynie kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami Sądu Okręgowego w Olsztynie sygn. akt II K 146/17 oraz Sądu Rejonowego w Iławie sygn. akt II K 757/18. Nie było innych rozstrzygnięć nadających się do połączenia, zatem w pozostałym zakresie łączone wyroki pozostawiono do odrębnego wykonania.

III.

Z uwagi na fakt, że inne wyroki jednostkowe nie zostały objęte węzłem kary łącznej, w tym zakresie należało postępowanie w przedmiocie wyroku łącznego umorzyć.

V.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 1513) i § 17 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej

udzielonej przez adwokata z urzędu (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 18) zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adwokat J. D. kwotę 120 złotych powiększoną o podatek VAT w kwocie 27,60 złotych tytułem obrony skazanego wykonywanej z urzędu.

7. KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV.

Z uwagi na sytuację materialną skazanego, jego pobyt w zakładzie karnym i długość kary pozbawienia wolności do odbycia, zwolniono skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

8. PODPIS