Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

K., dnia 20 marca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2014 r. w Kaliszu

na rozprawie

sprawy z powództwa K. Ś.

przeciwko H. R.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda i pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Kaliszu

z dnia 23 sierpnia 2013r. sygn. akt I C 987/11

I.  oddala obie apelacje,

II.  nie obciąża stron kosztami postępowania apelacyjnego,

III.  przyznaje adw. M. W. z Kancelarii Adwokackiej w K. od Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Kaliszu) kwotę 2.400 (dwa tysiące czterysta) zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi K. Ś. w postępowaniu apelacyjnym przez tego adwokata ustanowionego z urzędu,

IV.  przyznaje adw. A. J. z Kancelarii Adwokackiej w K. od Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Kaliszu) kwotę 2.400 (dwa tysiące czterysta) zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanemu H. R. w postępowaniu apelacyjnym przez tego adwokata ustanowionego z urzędu.

Sygn. akt II Ca 6/14

UZASADNIENIE

Powód K. Ś. wniósł przeciwko pozwanemu H. R. o zasądzenie kwoty 30.000 zł z tytułu pożyczki na zakup towaru w C. oraz kwoty 18.000 zł z tytułu obiecanego przez pozwanego 30 % zysku (minimalnego) liczonego od kwoty wartości towaru – 300.000 zł. Ponadto wniósł o zasądzenie odsetek ustawowych od dnia 2 października 2008 r. Powód wniósł również o zasądzenie kosztów i nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności.

Pozwany H. R. wniósł o oddalenie powództwa.

Wyrokiem z dnia 23 sierpnia 2013 r. Sąd Rejonowy w Kaliszu zasądził od pozwanego H. R. na rzecz powoda K. Ś. kwotę 30.000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 26 kwietnia 2011 r. do dnia zapłaty i oddalił powództwo w pozostałym zakresie. Nadto Sąd Rejonowy rozstrzygnął o kosztach procesu i oddalił wniosek o nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności.

Sąd Rejonowy dokonał następujących ustaleń.

Pozwany H. R.prowadził działalność gospodarczą pod nazwą C. (...)import eksport. Powód K. Ś.znał się z pozwanym kilkanaście lat. W 2007 r. pozwany zaproponował powodowi współpracę mającą na celu sprowadzenie towaru z C.i sprzedaniu go w P.z zyskiem. Powód zgodził się na to i jako wkład wniósł kwotę 30.000 zł. Strony razem poleciały do C., gdzie zakupiły towar za tę kwotę.

Pozwany zapewniał, że interes jest pewny, a powód odzyska kwotę, a także jeszcze będzie zysk. Towaru nie udało się sprzedać. Sprzedano go w niewielkich ilościach w dwóch punktach na kwotę 1.766,56 zł i 1.224,88 zł. H. R. namówił S. L. do odkupienia towaru za kwotę 30.000 zł. Do transakcji nie doszło, bowiem strony w kancelarii notarialnej, gdzie miało być zawarte stosowne porozumienie, pokłóciły się.

Pismem z dnia 8 kwietnia 2011 r. pełnomocnik powoda wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 90.000 zł. W piśmie wskazano, że żądana kwota „wynika ze wspólnego przedsięwzięcia roku 2007”. W odpowiedzi pozwany pismem z dnia 26 kwietnia 2011 r. potwierdził fakt wspólnego interesu, który okazał się nietrafiony. Wskazał również, że powód może odebrać swoją część towaru.

Sąd Rejonowy w Kaliszu wyrokiem z dnia 11 maja 2009 r. w sprawie o sygn. akt (...) uznał K. Ś.za winnego czynu polegającego na stosowaniu gróźb w celu zmuszenia H. R.do wydania mu wierzytelności w kwocie 48.000 zł. Sąd Okręgowy w Kaliszu wyrokiem z dnia 29 października 2009 r. po rozpoznaniu apelacji oskarżonego od wyroku z dnia 11 maja 2009 r. uchylił zaskarżony wyrok i na podstawie art. 17 § 1 pkt 3 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k. umorzył postępowanie karne. Postanowieniem z dnia 8 kwietnia 2010 r. Sąd Rejonowy w Kaliszu umorzył postępowanie karne przeciwko K. Ś.o czyn polegający na pomówieniu H. R.o postępowanie, które mogło go poniżyć w opinii publicznej.

Wyrok ten zaskarżyły obie strony. Powód zaskarżył ww. wyrok w części oddalającej powództwo, a pozwany – w części uwzględniającej powództwo. Powód wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej przez siebie części poprzez uwzględnienie powództwa w całości, ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. Pozwany wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej przez siebie części poprzez oddalenie powództwa w całości, ewentualnie o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Powód wniósł o oddalenie apelacji pozwanego, a pozwany wniósł o oddalenie apelacji powoda.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Obie apelacje nie są zasadne.

Sąd Okręgowy podziela ustalenia i wywody Sądu Rejonowego.

Nie nasuwa zastrzeżeń częściowe oddalenie powództwa. Sąd I instancji trafnie odwołał się do treści art. 6 k.c. zwracając uwagę na to, że powód nie zadbał o żadne dokumenty mogące świadczyć o osiągnięciu zysku, zaś materiał zgromadzony w sprawie nie pozwala na ustalenie kwoty zysku.

Nie nasuwa też zastrzeżeń częściowe uwzględnienie powództwa. Z przyczyn wskazanych w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił jako wiarygodną wersję powoda o zapewnieniu go przez pozwanego o pewnym interesie oraz ustalił, że powód zasadnie mógł liczyć na zwrot wkładu.

Sąd I instancji właściwie przyjął, że umowa, która została zawarta między stronami, należy do kategorii nienazwanych. Istotnie, na mocy tej umowy pozwany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zobowiązał się do przeprowadzenia transakcji handlowej przy użyciu środków powoda i gwarantował mu zwrot tych środków oraz obiecał zysk. Co do podziału strat to za Sądem Rejonowym należy stwierdzić, że ich ciężar powinien ponieść pozwany jako osoba firmująca przedsięwzięcie; przy równoczesnym uwzględnieniu tego, że pozwany jako profesjonalny przedsiębiorca powinien należycie zadbać o ustalenie zasad podziału ewentualnych strat (czego jednak nie dokonał).

Sąd Okręgowy oddalił wniosek pozwanego o odroczenie rozprawy apelacyjnej. Oddalając ten wniosek Sąd Okręgowy miał na względzie to, że pozwany był na tej rozprawie reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika oraz że – w myśl art. 376 k.p.c. – rozprawa przed sądem II instancji odbywa się bez względu na niestawiennictwo jednej albo obu stron.

Już wobec powyższego obie apelacje podlegają oddaleniu (art. 385 k.p.c.). O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie m.in. art. 102 k.p.c. oraz § 6 pkt 5 w zw. z § 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jedn. Dz.U. z 2013 r., poz. 461).

K., dnia 2 kwietnia 2014 r.