Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 550 /21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 15 czerwca 2021 roku sygn. II K 192/21

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

rażącej niewspółmierności środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym poprzez niedostateczne uwzględnienie okoliczności łagodzących, szczególnie dotychczasowej niekaralności oskarżonego, pozytywnej opinii w środowisku, ustabilizowanego trybu życia oskarżonego, konieczności wykonywania pracy zarobkowej w celu zapewnienia utrzymania rodziny, przyznania się do winy i wyrażenia skruchy oraz prowadzenia pojazdu na terenie wiejskim o niewielkim natężeniu ruchu

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut nie jest zasadny. Sąd pierwszej instancji orzekając zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, a więc nie przychylając się do wniosku oskarżonego i jego obrońcy w przedmiocie wyłączenia z zakresu tego środka karnego pojazdów mechanicznych, do prowadzenia których wymagane jest prawo jazdy kategorii AM, uczynił reakcję karną na popełniony czyn współmierną do jego społecznej szkodliwości i stopnia zawinienia, odpowiadającą społecznemu poczuciu sprawiedliwości i realizującą cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do oskarżonego.

Sąd ten należycie uwzględnił okoliczności obciążające tego ostatniego, do których należy zaliczyć dopuszczenie się zarzucanego mu przestępstwa w stanie nietrzeźwości 1,23 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu ( co stanowi 2, 58 promila )wielokrotnie - pięciokrotnie przewyższającym dolny próg przewidziany przepisem art. 115 & 16 kk, na drodze publicznej, a tym samym stworzenie bezpośredniego, realnego niebezpieczeństwa dla innych użytkowników drogi, które się zmaterializowało w spowodowaniu kolizji drogowej, w przebiegu której prowadzony przez niego pojazd wjechał do rowu. Nie zaistniały jednocześnie jakiekolwiek okoliczności usprawiedliwiające jego nieodpowiedzialne zachowanie przekładające się w sposób bezpośredni na sferę motywacyjną takiego postąpienia.

Sytuacja życiowa ww. nie uzasadnia pozostawienia mu uprawnień do prowadzenia motorowerów. Orzeczony zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych nie pozbawia oskarżonego, wbrew argumentacji apelanta możliwości wykonywania pracy zawodowej i dojazdu do klienta, tylko mu te czynności utrudnia. Istnieją przecież połączenia komunikacyjne, jak również możliwość korzystania z pomocy rodziny czy znajomych w przemieszczaniu się do miejsca świadczonych prac budowlanych, a w ostateczności zatrudnienia kierowcy.

Pozostawienie oskarżonemu uprawnień do prowadzenia motorowerów kłóciłoby się z jego skrajnie nieodpowiedzialną postawą w związku z kierowaniem w stanie nietrzeźwości wynoszącym 2, 58 promila pojazdem mechanicznym, świadczącą o braku poszanowania dla porządku prawnego.

Zasadnym jest zatem orzeczenie wobec J. J. zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych bez jakichkolwiek wyłączeń gdyż tylko taka dolegliwość stanowi naturalną konsekwencję popełnionego z pełną świadomością czynu. Tylko w ten sposób będzie możliwe ukształtowanie u oskarżonego prawidłowej postawy w zakresie obowiązujących powszechnie zasad porządku prawnego, a w konsekwencji zapobieżenie ponownemu naruszeniu przez niego prawa, w szczególności przepisów ruchu drogowego.

Nie ma żadnego znaczenia dla przedmiotowej sprawy rozbieżność poglądów sądu pierwszej instancji i obrony w kwestii wzajemnej relacji pomiędzy orzekaniem zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych określonego rodzaju na podstawie art. 42 & 2 k.k. i zakazem wydania z art. 12 ust. 1 pkt. 2 i ust. 2 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 roku o kierujących pojazdami ( Dz. U Nr 30, po. 151 ze zmianami, w tym z 26 czerwca 2014 roku ). W tym sporze wydaje się mieć rację sąd rejonowy, gdyż stanowisko Sądu Najwyższego zawarte w postanowieniu dnia 26 lutego 2014 roku I KZP 29/13 dotyczy brzmienia art.12 ust.2 u.k.p. przed nowelizacją. Za akceptacją przedstawionej przez ten sąd interpretacji przemawiają wywody zawarte w pisemnych uzasadnieniach wyroku WSA w Krakowie z dnia 9 stycznia 2020roku III SA/ Kr938/19 i wyroku NSA z dnia 17 listopada2020 roku, I OSK 1172/20.

Wniosek

o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym z wyłączeniem pojazdów, do których uprawnia prawo jazdy kategorii AM

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek jest niezasadny z przyczun podanych powyżej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Rozstrzygnięcie o środku karnym w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Powody utrzymania w mocy zaskarżonego wyroku zostały przedstawione w pkt. 3.1 niniejszego opracowania.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2.

Podstawę prawną zasądzenia od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa opłaty za drugą instancję i wydatków poniesionych w postępowaniu odwoławczym stanowiły przepisy art. 636 & 1 k.p.k. w zw. z art. 627 k.p.k., art. 8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( tekst jednolity Dz. U. Nr 49, poz. 223 z 1983 roku z późniejszymi zmianami) oraz & 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym z dnia 18 czerwca 2003 roku ( Dz. U. Nr 108 poz. 1026 z późniejszymi zmianami ).

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

środek karny zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana