Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 253/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Turku z dnia 9 kwietnia 2021 r., sygn. akt II K 64/18

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ pełnomocnik oskarżycieli posiłkowych

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

Rażącej niewspółmierności kary polegającej na wymierzeniu oskarżonemu kary łącznej w wysokości 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz kary łącznej grzywny w wysokości 350 stawek każda po 20 złotych przy ustaleniu okoliczności łagodzących takich jak dotychczasowa niekaralność oraz jego wiek, przy jednoczesnym nie uwzględnieniu wymowy i znaczenia ustalonych przez sąd okoliczności popełnienia zarzucanych mu czynów, sposobu działania oskarżonego, jego bezwzględnego i konsekwentnego popełnienia czynów w okresie aż 6 miesięcy, a ponadto rozmiaru cierpień jakich doznała w szczególności pokrzywdzona W. B., co ostatecznie doprowadziło do wymierzenia mu kary nieuwzględniającej ustawowych dyrektyw wymiaru kary nakazujących zwracać szczególną uwagę na okoliczności czynu i sposób działania sprawcy, co w konsekwencji spowodowało wymierzenie mu kary nieuwzględniającej wysokiego stopnia społecznej szkodliwości czynu i zawinienia sprawcy.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Na wstępie wskazać należy, że sąd odwoławczy w niniejszym uzasadnieniu ustosunkuje się przede wszystkim do apelacji pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego K. O. w kontekście czynów popełnionych na szkodę tego pokrzywdzonego, albowiem tylko ten oskarżyciel posiłkowy złożył wniosek o sporządzenie na piśmie uzasadnienia wyroku i doręczenie tego dokumentu wraz z odpisem wyroku.

Odnosząc się więc do ww. środka odwoławczego i podniesionego w nim zarzutu rażącej niewspółmierności kary stwierdzić należy, że zarzut ten okazał się niezasadny, a wręcz przeciwnie kara musiała zostać złagodzona w efekcie rozpoznania apelacji obrońcy oskarżonego i samego oskarżonego.

Sąd rejonowy w sposób przekonujący i szczegółowy dokonał ustaleń faktycznych, omówił materiał dowodowy i wykazał bez cienia wątpliwości, iż oskarżony dopuścił się przypisanych mu czynów. W tym zakresie należało dokonać jedynie drobnych korekt, o których będzie mowa niżej.

Pisemne uzasadnienie zaskarżonego wyroku w odniesieniu do orzeczonych kar jednostkowych i kary łącznej było jednak bardzo lakoniczne i niewystarczające – znajduje się ono na stronie 43 uzasadnienie wyroku w jednym akapicie odnośnie wszystkich kar, a przecież orzeczono 8 kar jednostkowych i dwie łączne. Nie można też uznać za okoliczności obciążające tego, że oskarżony zarzucane mu czyny popełnił umyślnie, a skierowane przeciwko mieniu i z art. 191a§1 k.k., art. 190§1 k.k. i art. 190a§1 k.k. z zamiarem bezpośrednim. Kradzieże, w tym z włamaniem, mogą być popełnione jedynie umyślnie z zamiarem bezpośrednim, te okoliczności dotyczące strony podmiotowej należą więc do ustawowych znamion przestępstwa i nie mogą być jednocześnie poczytywane jako okoliczności obciążające. Także występek z art. 190a§1 k.k. może być popełniony jedynie z zamiarem bezpośrednim. Nie można też podzielić stanowiska sądu I instancji odnośnie „znacznej wysokości szkód spowodowanych przestępstwami”. W tym przypadku można wręcz stwierdzić, że szkody te nie były znaczne oscylowały one w przypadku czynów popełnionych na szkodę pokrzywdzonego K. O. w przedziale od 590,40 zł do 2361,60 zł, w przypadku pierwszej kwoty – zarzut 9 mowa jest więc o wartości bliskiej wykroczeniu z art. 119§1 k.w., a ostatnia – najwyższa kwota – zarzut 7 również nie może być uznana za znaczną. Wartości te powinny być wręcz poczytane na korzyść oskarżonego jako wpływające na złagodzenie kary. Inną sprawą jest to, iż oskarżony dopuścił się wielu czynów, co z pewnością nie może być uznane za okoliczność wpływającą na złagodzenie kary. Baczyć w tym wypadku jednak należy na to, że w pewnych przypadkach dokonano sztucznego „rozmnożeni czynów”, i tak w odniesieniu do zarzutów 32 i 33 pokrzywdzona W. B. zawiadomiła o nich jako o jednym przestępstwie zniszczenia skrzynki na listy i bilbordu, dokonanym w jednym miejscu i w jednym czasie, przedłożyła też jeden rachunek dotyczący naprawy obu tych przedmiotów na kwotę 861 złotych. Z tych powodów sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok przyjmując, że zarzuty 32 i 333 stanowiły jedno przestępstwo z art. 288§1 k.k., popełnione w ramach ciągu przestępstw przypisanego w punkcie IV zaskarżonego wyroku. Kradzież korespondencji ze skrzynki na listy – nieustalonego rachunku zawierającego czynsz za nieruchomość nie mogła stanowić przestępstwa art. 279§1 k.k., ponieważ przedmiotem tego występku może być jedynie rzecz ruchoma posiadająca wartość materialną, a korespondencja taka wartości takiej nie przedstawia, zarzut z art. 279§1 k.k. został więc postawiony i przypisany w sposób naruszający prawo materialne. Dodatkowo mając na względzie ww. okoliczności, w szczególności wartość mienia objętego czynami przypisanymi w punkcie IV sąd odwoławczy złagodził karę orzeczoną w tym punkcie do 9 miesięcy pozbawienia wolności. Także kara orzeczona w punkcie V została złagodzona do 6 miesięcy pozbawienia wolności, przy przyjęciu wypadków mniejszej wagi – kradzież w jednym przypadku mienia o wartości 100 zł, a w drugim 693 zł. W tej sytuacji również karę łączną obniżono do 1 roku i z powodu wcześniejszej niekaralności oskarżonego oraz jego wieku – 68 lat na podstawie art. 69§1 i 2 k.k., art. 70§1 k.k. i art. 73§1 k.k. wykonanie tej kary warunkowo zawieszono na okres lat 3 i oddano go w tym okresie pod dozór kuratora sądowego. Sąd odwoławczy dostrzega, iż celem działania pokrzywdzonych B. i O. jest wyeliminowanie oskarżonego poprzez osadzenie go na długie lata w zakładzie karnym, jednakże sąd nie może zgodzić się na takie działania, przede wszystkim charakter czynów popełnionych przez oskarżonego, podłoże popełnienia tych czynów – zarówno majątkowe, jak i osobiste, wcześniejszy związek oskarżonego z pokrzywdzoną B., nie uzasadniają orzeczenia tak surowej kary wobec M. Ż.. Z drugiej jednak strony okoliczności te nie ekskulpują działań oskarżonego, nie może on niszczyć cudzego mienia, dokonywać kradzieży, nękać pokrzywdzonej, czując się porzuconym, zdradzonym i oszukanym. Swoje roszczenia majątkowe może dochodzić jedynie w stosownych, dopuszczonych przez prawo postępowaniach, a jeżeli nie zmieni swojego postępowania rzeczywiście może trafić do zakładu karnego po zarządzeniu wykonania kar lub po orzeczeniu bezwzględnych kar w kolejnych procesach.

Wniosek

- o zmianę zaskarżonego wyroku przez podwyższenie oskarżonemu kar jednostkowych i tym samym wymierzenie kary łącznej 6 lat pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd odwoławczy nie podzielił zarzutu zawartego w apelacji pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

xxxxx

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

xxxxx

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

xxxxx

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

xxxxx

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

- w zakresie ciągu przestępstw przypisanego w punkcie IV przyjęcie, że czyny zarzucane w punktach 32 i 33 stanowiły jedno przestępstwo z art. 288§1 k.k. popełnione w dniu 10 listopada 2017 r. w T. w ten sposób, że oskarżony dokonał uszkodzenia cudzych rzeczy ruchomych, stanowiących własność W. B., w postaci skrzynki na listy poprzez częściowe wyłamanie bocznej elewacji jej konstrukcji oraz bilbordu reklamowego poprzez zerwanie z niego napisów oraz uszkodzenie jego podstawy, czym spowodował łączną szkodę o wartości 861 zł i obniżenie kary orzeczonej w punkcie IV do 9 miesięcy pozbawienia wolności,

- w zakresie ciągu przestępstw przypisanego w punkcie V uznanie oskarżonego za winnego czynów zarzucanych w punktach 6 i 25, popełnionych w sposób opisany w tych punktach, przy przyjęciu że stanowiły one wypadki mniejszej wagi z art. 283 k.k. w zw. z art. 279§1 k.k. i popełnione zostały w krótkich odstępach czasu z wykorzystaniem takiej samej sposobności, w tj. w ramach ciągu przestępstw i za to na podstawie art. 283 k.k. w zw. z art. 91§1 k.k. w zw. z art. 4§1 k.k. wymierzenie karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

- złagodzenie kary łącznej pozbawienia wolności do 1 roku,

- na podstawie art. 69§1 i 2 k.k., art. 70§1 k.k. i art.73§1 k.k. warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej wobec oskarżonego kary łącznej pozbawienia wolności na okres próby lat 3 i oddanie go w tym okresie pod dozór kuratora sądowego.

Zwięźle o powodach zmiany

Zmian ww. dokonano uznając częściowo za zasadną apelacją obrońcy oskarżonego – w zakresie zarzutu rażącej niewspółmierności – surowości orzeczonych w punktach IV i V kar jednostkowych oraz kary łącznej, ponadto błędnie zakwalifikowano czyn zarzucany w punkcie 32 i nie przyjęto, iż czyny wskazane w punktach 32 i 33 stanowią jeden występek. Okoliczności te zostały wyżej omówione.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

W pozostałym zakresie utrzymano w mocy zaskarżony wyrok nie podzielając zarzutów podniesionych w apelacjach i nie znajdując okoliczności, które nakazywałyby dokonać z urzędu korekty zaskarżonego orzeczenia.

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Sąd odwoławczy na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonego i oskarżycieli posiłkowych w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, bowiem przemawiały za tym zasady słuszności – apelacja oskarżonego i jego obrońcy została częściowo uwzględniona, a oskarżyciele są osobami pokrzywdzonymi popełnionymi na ich szkodę przestępstwami.

7.  PODPIS

Robert Rafał Kwieciński

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Kara

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

Uchylenie

☒

Zmiana